[Fic:Yuri]คุณหนูไฮโซกับยัยสัตว์เลี้ยง[SNSD&WG]

ลำดับตอนที่ #37 : SNSD&WG:คุณหนูไฮโซกับยัยสัตว์เลี้ยง Special : YulSic II

Special:YulSic II

 

เจสสิก้าตื่นขึ้นมาในกลางดึก คงเป็นเพราะแปลกที่ทำให้เธอนอนได้ไม่เต็มที่เท่าไหร่นัก ดวงตาสะลึมสะลือแทบจะเปิดขึ้นมาไม่ได้ด้วยซ้ำ หากแต่จะนอนมันก็นอนไม่หลับ เธอว่า นอกจากจะแปลกที่แล้ว อาจเป็นเพราะความรู้สึกแปลกๆกับสาวผิวเข้มอย่างควอนยูริมันเข้ามาปั่นป่วนจิตใจเธอด้วยละมั้ง....

 

เจสสิก้าลุกขึ้นจากที่นอน เธอเดินตรงไปล้างหน้าในห้องน้ำและเดินไปเคาะประตูห้องทิฟฟานี่ ที่ดูจากท่าทางคนมาเปิดประตูห้องแล้วก็คงมีอาการนอนไม่หลับไม่ต่างจากเธอนัก

 

ทิฟฟานี่สำรวจมองดูเจสสิก้าตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วยิ้มกว้างจนตาแทบปิด

 

“แต่งตัวเรียบร้อยแล้วนี่ค่ะ” เจสสิก้าย่นคิ้วเข้าหากันทันที

 

“จะให้พี่ใส่ชุดคลุมอาบน้ำทั้งคืนเลยหรือไงฮึ พี่ยูบินซื้อเสื้อมาให้แล้วพี่ก็ต้องเปลี่ยนซิ” ทิฟฟานี่หัวเราะออกมาเล็กน้อย

 

“ฟานี่จะไปรู้หรอพี่สิก้า ก็เห็นพี่หยิบเสื้อกลับห้องแล้วหายไปเลยนี่นา อืม ว่าแต่ พี่สิก้ามาเรียกฟานี่ทำไมตอน....” ทิฟฟานี่เดินกลับไปหยิบนาฬิกาข้อมือที่เธอถอดทิ้งไว้บนหัวเตียงขึ้นมาดู “ตีหนึ่ง?....มีอะไรหรือเปล่าค่ะ”

 

“พี่นอนไม่หลับน่ะ ฟานี่ง่วงหรือเปล่า” เจสสิก้าถามเสียงอ่อนพลางสำรวจมองทิฟฟานี่ที่ดูสดชื่นผิดกับคนพึ่งตื่นนอน

 

 “แต่พี่ว่า เราคงไม่ง่วงแล้วมั้ง” ทิฟฟานี่หัวเราะเล็กน้อย

 

“ก็ไม่ค่ะ ไม่ง่วงเลยซักนิด สงสัยคงเพราะฟานี่นอนกลางวันไปเยอะแล้วแน่ๆเลย”

 

“งั้นก็ดีเลย ลงไปคอฟฟี่ชอปข้างล่างเป็นเพื่อนพี่หน่อยซิ ตอนขามาพี่เห็นใกล้ๆมีร้านคอมฟี่ชอปเปิดตลอด24ชั่วโมงด้วย” ทิฟฟานี่ไม่ตอบอะไร หากแต่เธอกลับหมุนตัวไปหยิบเสื้อโค้ทด้านหลังมาสวมทับเสื้อยืดกางเกงขาสั้นที่ยูบินซื้อมาให้เธอเปลี่ยน ซึ่งไม่ต่างอะไรกับชุดที่เจสสิก้าใส่มากนัก

 

“เอ้า! พี่สิก้าก็ พี่ก็ไปหยิบโค้ทซิคะ ฟานี่อยากกินนมอุ่นๆซักแก้วอ่ะ” ทิฟฟานี่เร่งเจสสิก้าที่ยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม เจสสิก้าเดินกลับไปหยิบโค้ทที่ห้องตัวเอง แล้วทั้งคู่ก็พากันเดินออกไปร้านคอฟฟี่ชอปทันที

.

.

.

.

ยูริตื่นขึ้นมากลางดึก เธอนั่งชันเข่ามองดูคนที่นอนเปลือยเปล่าเคียงข้างกายด้วยแววตาครุ่นคิด ก่อนที่เธอจะยกผ้าห่มขึ้นมาห่มคลุมกายให้ฮาร่า แล้วจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำ

 

สายน้ำเย็นเหยียบไหลผ่านกายไปช้าๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ยูริรู้สึกหนาวสะท้านได้เลย ในหัวสมองเธอคิดวกวนเกี่ยวกับเรื่องราว และเหตุการณ์ต่างๆตั้งแต่เธอเจอกับฮาร่าจนได้มาคบกัน เรื่องที่เธอเจ้าชู้แอบนอกใจหลายครั้งหลายหน และรวมไปถึงเรื่องที่เธอเจอกับสาวผมทองที่บ้านยูบินด้วย!

 

ไม่รู้ทำไม ภาพเธอคนนั้นยังคงติดตาเธออยู่จนกระทั้งตอนนี้....

 

หรือว่าเธอ จะตกหลุมรักเข้าให้แล้วนะ แต่ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ แล้วฮาร่าล่ะ.....

 

เธอยอมรับว่าเธอรักฮาร่า และเธอก็รู้สึกผิดทุกครั้งที่เธอนอกใจไปคุย ควง หรือแม้กระทั้ง ‘นอน!’ กับผู้หญิงคนอื่น และยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้นไปอีกเมื่อเธอโดนฮาร่าจับได้!!

 

แต่ทุกครั้งเธอก็จะขอโทษ แล้วลืมมัน จากนั้นก็ทำตัวเหมือนเดิม! จนเธออดคิดไม่ได้ว่า เธอเป็นคนเลว และเธอเองก็สมควรที่จะปล่อยมือจากฮาร่าไป ให้ฮาร่าได้เจอคนที่ดีกว่าเธอ แต่ทุกครั้งที่เธอคิดจะทำอย่างนั้น ความรู้สึก ‘หวง’ ก็เข้ามาครอบครองจิตใจ ทำให้เธอไม่อาจปล่อยมือจากฮาร่าได้.....

 

บางทีเธอยังเคยแอบคิดเลยว่า เธอรักฮาร่าจริงๆหรือเปล่า หรือเธอแค่หวงฮาร่าเพราะฮาร่าเป็นคนของเธอ เป็นคนๆที่เธอมีสิทธิ์ทุกๆอย่างในตัว หรือแท้จริงแล้วเธอแค่ ‘หวงก้าง’ เท่านั้นเอง

 

นี่เธอ... คงเป็นคนที่เห็นแก่ตัวที่สุดในโลกก็เป็นได้ละมั้ง

 

แต่ตอนนี้ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ทำไมเธอถึงได้รู้สึกว่า ถ้าเธอเลิกกับฮาร่าไปซะ ก็คงดีซินะ และเจ้าความคิดนี่ มันก็ทำเอาเธอนอนไม่หลับจนต้องลุกขึ้นมายืนให้น้ำเย็นไหลผ่านกายเธออยู่ตอนนี้ยังไงละ

 

“ทำไมเราถึงได้รู้สึกอย่างนั้นนะ....” ริมฝีปากอิ่มเปรยขึ้นมาเสียงแผ่วเบา ดวงตาดูสับสนว้าวุ่นกับความคิดที่โผล่เข้ามาในหัวเธอ ความคิดที่อยากจะ ‘เลิก’ กับฮาร่า

 

สายน้ำยังคงไหลผ่านกายไปเรื่อยๆ ทั้งๆที่เธอต้องการให้มันชำระล้างความคิดที่จะเลิกออกไปจากหัวแต่มันกลับไม่ได้ช่วยให้ความคิดที่ว่านี้หายไปเลยซักนิด หนำซ้ำ เธอยังคิดถึงแต่ไปหน้าใสๆของสาวผมทองนั่นตลอดเวลาอีกต่างหาก!

 

“ฮาร่า....พี่ขอโทษ” ยูริปล่อยให้น้ำตาไหลผ่านไปกับสายน้ำ ความคิดสับสนยังคงตีกันให้วุ่นวาย แต่ถึงอย่างนั้น ตอนนี้เธอเองก็รู้ดีที่สุดว่า เธออาจจะ ‘หมดรัก’ ฮาร่าไปแล้ว หรือบางที เธออาจจะไม่ได้รักมาตั้งแต่แรกแล้ว....

 

ยูริแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว และตอนนี้เธอก็กำลังจะออกจากห้องพัก หากแต่เธอไม่มีทางรู้เลยว่า คนที่เธอคิดว่านอนหลับพักผ่อนนั้น ได้ตื่นขึ้นมาแล้ว....

 

ฮาร่ามองตามแผ่นหลังยูริไปจนเจ้าตัวปิดประตูห้องสนิทเธอถึงลุกขึ้นมานั่งตัวตรง สายตายังคงมองตรงไปที่ประตูอยู่อย่างนั้นด้วยความว้าวุ่น...

 

ไม่รู้ทำไม เธอถึงได้รู้สึกว่ายูริกำลังจะจากเธอไป มันทำให้เธอรู้สึกไม่ดีเลยจริงๆ

 

ฮาร่าตัดสินใจลุกขึ้นมาแต่งตัวและแอบตามยูริไปห่างๆ เธอแค่อยากรู้ว่ายูริกำลงจะไปไหนในเวลาดึกดื่นค่ำคืนแบบนี้!

.

.

.

.

เจสสิก้านั่งดื่มโกโก้ร้อนอยู่ในร้านคอปฟี่ชอปเช่นเดียวกันกับทิฟฟานี่ที่กำลังดื่มนมอุ่นๆในแก้วอย่างมีความสุข สายตามองไปด้านนอกร้านอย่างไร้จุดหมายจนไปสะดุดตาเข้ากับผู้หญิงผมยาวผิวสีเข้มที่กำลังเดินข้ามถนนตรงมายังร้านคอฟฟี่ชอปที่พวกเธอนั่งอยู่

 

เจสสิก้าสะกิดแขนทิฟฟานี่ที่กำลังนั่งเลือกเพลงในไอพอตเครื่องสวยที่เธอถือติดลงมาด้วยให้เงยหน้าขึ้นมามองดู ก็เจอเข้ากับยูริที่คงจะเห็นพวกเธอเหมือนกัน ถึงได้ส่งยิ้มหวานมาให้แต่ไกล และในไม่ช้าคนที่เธอเห็นยิ้มอยู่ไกลๆก็มานั่งจุมปุ๊กอยู่ที่โต๊ะเดียวกับเธอ

 

“พี่ยูล พี่ขโมยรถพี่ยูบินมาใช่ไหม เนี๊ยะ ดูซิ ลำบากกันถ้วนหน้าเลย” ทิฟฟานี่ถามทันทีที่ตัวการอย่างยูรินั่งลงบนเก้าอี้เรียบร้อยแล้ว ยูริหันไปเขกหน้าผากทิฟฟานี่เบาๆ

 

“นี่ ไม่คิดจะถามสารทุกข์สุขดิบพี่บ้างหรอ เจอหน้าพี่ก็แหนบเอาแหนบเอา” ทิฟฟานี่ยิ้มแหย่

 

“งั้นฟานี่จะถามละนะ พี่ยูลสบายดีไหม รู้สึกเสียวสันหลังบ้างหรือเปล่าที่ไปขโมยรถคันโปรดพี่ยูบินมาน่ะ” ยูริถลึงตาใส่ทิฟฟานี่ที่หัวเราะคิกคักอย่างถูกใจ ก่อนที่เจ้าตัวจะหันกลับมามองสาวผมทองแล้วส่งสายตาหวานมาให้

 

ทิฟฟานี่มองตามสายตายูริแล้วก็ตีเข้าที่แขนเจ้าตัวแรงๆไปหนึ่งที ทำเอายูริร้องโอดโอยเจ็บปวดได้เว่อร์เกินตัวจนน่าหมั่นไส้

 

“พอๆ พี่ยูล มันเว่อร์ไปแล้ว” ยูริยิ้มแหย่

 

“ว่าแต่ ฟานี่จะไม่แนะนำให้พี่รู้จักบ้างหรอ” ยูริพูดทั้งๆที่สายตาก็ยังคงไม่ละออกจากใบหน้าของเจสสิก้าเลยด้วยซ้ำ

 

“ไม่!! ฟานี่หวง พี่ยูลน่ะเจ้าชู้ เดี๋ยวก็จีบพี่สาวฟานี่อีก ฟานี่ไม่อยากให้พี่สาวฟานี่กลายไปเป็นเด็กในสต็อกพี่ยูลหรอกนะ!!” ยูริหันไปมองทิฟฟานี่ทันที

 

“เอ๊ะ! ฟานี่ก็ พูดแบบนี้พี่เสียชื่อหมดนะ พี่ไม่ได้เจ้าชู้ซักหน่อย พี่ออกจะรักเดียวใจเดียว พี่ไม่กล้านอกใจหรอก โดยเฉพาะกับผู้หญิงสวยๆ” พูดจบก็หันมายิ้มหวานให้เจสสิก้าอีก เจสสิก้าเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น สายตามองดูคนที่กำลังเปิดประตูเข้าร้านมา แล้วหันมามองยูริอีกที ยูริหันไปมองตามสายตาของเจสสิก้าก็หน้าเสีย

 

“ฮาร่า......” ฮาร่ายืนนิ่งอยู่หน้าประตูร้าน สายตามองตรงมาทางยูริมีแววผิดหวังและเศร้าใจ สุดท้าย เธอก็เดินออกจากร้านคอฟฟี่ชอปไปอย่างรวดเร็ว

 

ยูริรีบลุกขึ้นยืนและวิ่งตามฮาร่าออกไปติดๆ เจสสิก้ามองตามยูริไปก็เห็นทั้งคู่ยืนทะเลาะกันอยู่หน้าร้าน ก่อนที่เธอจะเห็นยูริโดนตบเสียฉาดใหญ่ และฮาร่าที่เดินจากไป โดยที่ยูริยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม

 

ทิฟฟานี่มองออกไปด้วยความเป็นห่วง เธอลุกขึ้นยืนและฉุดแขนเจสสิก้าให้ลุกขึ้นตามเธอมาด้วย ก่อนที่เธอจะลากแขนพี่สาวเดินออกไปหายูริ

 

เจสสิก้ามองดูยูริด้วยความรู้สึกเศร้าแปลกๆ เมื่อเธอเห็นหยาดน้ำตากำลังไหลรินออกจากดวงตาคู่นั้น ยูริไม่แม้นแต่จะเงยหน้าขึ้นมาด้วยซ้ำ เธอยังคงยืนก้มหน้าให้น้ำตาไหลรินอยู่อย่างนั้น

 

ทิฟฟานี่วางมือลงบนไหล่ยูริแผ่วเบาเป็นเชิงปลอบซึ่งยูริเองก็ไม่ได้ว่าอะไร บางที ตอนนี้ยูริอาจจะไม่รับรู้อะไรแล้วก็เป็นได้

.

.

.

.

ตอนนี้ยูริอยู่ในห้องพักของเจสสิก้า เมื่อเธอยืนยันกับทิฟฟานี่ว่าไม่อยากกลับห้องไปในตอนนี้ และสุดท้าย เจ้าตัวก็มานั่งซดเบียร์ที่เจ้าตัวไปขนมาจากไหนไม่รู้เป็นลังๆเข้าปากไปอย่างกับว่ามันเป็นน้ำเปล่าไม่มีรสชาติ

 

กระป๋องเบียร์ถูกปาทิ้งลงบนพื้นเป็นกระป๋องที่เท่าไหร่แล้วไม่ทราบได้ แต่มันเยอะมากจนคนที่นั่งมองอยู่อย่างทิฟฟานี่และเจสสิก้ามองหน้ากันตาปริบๆ

 

และเมื่อกระป๋องเบียร์อีกกระป๋องถูกคนที่ถือมันยกซดเข้าไปอีกอึกใหญ่เจสสิก้าก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เมื่อลึกๆเธอรู้สึกดีใจขึ้นมาเสียอย่างนั้นที่ยูริเลิกกับคนรัก เพราะนั่นมันก็เท่ากับว่าคนตรงหน้าเธอตอนนี้ ‘โสด’ และเธอเองก็มีสิทธิ์ในตัวเขา  ถึงแม้เธอจะรู้ตัวว่าสุดท้ายแล้ว เธออาจจะเป็นเหมือนกับผู้หญิงของเขาในวันนี้ แต่เธอก็อยากจะลองดูซักครั้งเหมือนกัน

 

ถ้าไอ้ความรู้สึกตกหลุมรัก มันไม่ได้เกิดขึ้นกับคนเจ้าชู้อย่างควอนยูริ เธอเองก็คิดว่า เธอจะไม่มีวันเข้าใกล้คนเจ้าชู้ๆอย่างนี้เด็ดขาด แต่เมื่อความรู้สึกของเธอ มันบอกว่า ‘รัก’ ไปแล้ว เธอเองก็ไม่อยากจะห้ามมัน และถ้าเธอลองเสี่ยงดูกับความรักครั้งนี้ แล้วผิดหวัง เธอเองก็จะไม่เสียใจเลย ที่ครั้งนึงเธอได้รัก......

 

ทิฟฟานี่มองดูคนพึ่งอกหักมาด้วยดวงตาปรือๆ เธอง่วงนอนมากๆในตอนนี้แต่ด้วยความเป็นห่วงเธอจึงเลือกที่จะนั่งอยู่ตรงปลายเตียงในห้องพักของเจสสิก้า ในขณะที่ยูรินั่งซดเบียร์จะเป็นจะตายอยู่ตรงระเบียง พอยกนาฬิกามาดูอีกทีก็ปาเข้าไปเกือบตีห้าเสียแล้ว

 

“พี่ยูล พี่เลิกดื่มเถอะ ดื่มไปฮาร่าก็ไม่มาคืนดีกับพี่หรอกน่า....” ทิฟฟานี่พูดไปหาวไป ในขณะที่ยูริได้แต่สะอึกกับคำพูดของทิฟฟานี่

 

ถึงเธอจะรู้ตัวว่าไม่ได้รักฮาร่าอะไรนักหนา แต่การที่เธอโดนตบและบอกเลิกจากฮาร่ามันก็ทำให้เธอเศร้า และช็อกอยู่ดี และไอ้อาการที่เธอเศร้าและเสียใจเนี๊ยะ! มันก็เกิดขึ้นเพราะเธอทำผิดสัญญา สัญญาที่เธอไม่เคยรักษามันได้เลยซักครั้งเดียว...

 

“พี่อยากดื่ม เพราะพี่อยากดื่ม ไม่ได้หมายความว่า พี่อยากจะคืนดีกับเขา” ยูริเอ่ยเสียงแผ่วและราบเรียบ ในขณะที่เจสสิก้ากำลังแปลกใจกับคำพูดของยูริ เพราะคำพูดที่ยูริพูด มันตีความได้ว่า เจ้าตัวเองไม่ได้เสียใจอะไรมากกับการเลิกราครั้งนี้....

 

ทั้งๆที่เจ้าตัวยืนช็อก และร้องไห้เนี๊ยะนะ!!

 

“พี่สิก้า ฟานี่ขอไปนอนก่อนนะ ไม่ไหวแล้ว....” ทิฟฟานี่ลุกขึ้นเดินไปที่ประตูห้อง ทำเอาเจสสิก้าวิ่งตามไปแทบไม่ทัน

 

“ไม่นอนนี่ละฟานี่....”เจสสิก้าพูดอย่างมีความหวัง ทิฟฟานี่มองไปทางยูริเล็กน้อยก่อนจะกลับมามองเจสสิก้า

 

“ไม่ดีกว่า เหม็นกลิ่นแอลกอฮอล์อ่ะ” พูดจบก็เดินออกไปเลย เจสสิก้าหันกลับไปมองยูริที่นั่งมองเธอยิ้มๆแล้วกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เธอเดินเลี่ยงๆไปนั่งลงในตำแหน่งเดียวกับทิฟฟานี่เมื่อครู่นี้แทน

 

เจสสิก้านั่งมองยูริอยู่ตรงนั้นจนเธอเผลอหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้ พอรู้สึกตัวขึ้นมา คนเมาก็มานอนอยู่เคียงข้างเธอซะแล้ว....

 

เจสสิก้าจ้องมองใบหน้ายามหลับของคนข้างกายนิ่ง เธอยิ้มน้อยๆเมื่อรู้สึกเหมือนกับว่า ยูริจะไม่ได้แตะต้องเธอเลยแม้แต่น้อย และดูเหมือนยูริจะรักสะอาดกว่าที่คิด เมื่อเธอสังเกตได้ว่ายูริอาบน้ำและใส่เสื้อคลุมอาบน้ำนอน เธอค่อยๆลุกขึ้นจากที่นอนช้าๆ และมองดูนาฬิกาที่บ่งบอกว่า เธอหลับไปราวสามชั่วโมงครึ่ง ก่อนจะเดินออกมาที่ระเบียง

 

กระป๋องเบียร์เมื่อคืนถูกคนที่ปามันทิ้งเก็บวางซ้อนกันเรียบร้อย เบียร์ในลังก็เหลือเพียงไม่กี่กระป๋อง และเมื่อเธอลองนับๆกระป๋องเปล่าที่วางซ้อนๆกันดูก็ทำเอาเธอตาโตขึ้นมา

 

“กินไปได้ไงเกือบ20กระป๋อง กินไปตั้งเยอะแต่รู้สึกว่ายังมีสติดีครบถ้วนนะ ถึงได้อาบน้ำแล้วเก็บกระป๋องเปล่าซ้อนตั้งกันได้เนี๊ยะ!” เจสสิก้าเปรยเสียงแผ่ว เธออมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะหันกลับมาด้านหลัง และชนเข้ากับยูริที่ยืนห่างเธอเพียงแค่คืบ

 

“โทษที ที่ฉันเป็นพวกคอแข็ง...ว่าแต่เรายังไม่รู้จักกันเลยไม่ใช่หรอ จะเป็นไรไหมถ้าฉันจะถามชื่อคุณ” ยูริยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้เจสสิก้ามากขึ้น ในขณะที่อีกคนถอยรนไปเรื่อยๆจนหลังไปชนเข้ากับราวกั้นระเบียง

 

“เจสสิก้า ฉันชื่อเจสสิก้า” เธอพูดพร้อมเบี่ยงตัวไปด้านข้างเล็กน้อย ก่อนจะย่อเข่าลง และลอดแขนยูริออกไปยืนอีกฝั่ง ยูริหันกลับมามองดูเจสสิก้าแล้วยิ้มบางๆ

 

“เจสสิก้างั้นหรอ ชื่อเพราะดีจัง งั้นฉันเรียกคุณว่าเจสก็แล้วกันนะ อืม เกือบลืมแนะนำตัวแหนะ ฉัน...”

 

“รู้แล้ว!” เจสสิก้ารีบโพลงออกมาก่อนที่ยูริจะทันได้พูดอะไร ทำเอาเจ้าตัวยิ้มกว้างขึ้นมาทันที

 

“สนใจฉันหรือไง ถึงได้แอบรู้จักชื่อฉันนะเจส” เจสสิก้าทำหน้าแหย่

 

“ได้ข่าวว่าพึ่งอกหักมาไม่ใช่หรอค่ะ คุณควอน ยูริ แต่ไหนไม่ทันข้ามวัน ลายถึงได้ออกแล้วละ!” ยูรินิ่งเงียบขึ้นมาทันทีในขณะที่เจสสิก้าเริ่มรู้สึกผิด เธอเดินเข้าไปใกล้ยูริอย่างหวั่นๆ ก่อนที่มือเรียวจะแตะลงบนบ่า

 

“นี่คุณ ฉันล้อเล่นน่ะ ไม่ได้ตั้งใจจะจี้ใจดำคุณเลยนะ...” ยูริกระตุกยิ้มมุมปาก เธอรีบฉวยเอาข้อมือของเจสสิก้าและกระตุกดึงเข้ามาหาตัว

 

เจสสิก้าไม่ทันระวัง เธอเซถลาเข้ามาในอ้อมกอดของยูริทันที

 

“เจสล้อเล่น แต่ฉันเอาจริงนะ” ยูริจงใจพูดริมใบหูของเจสสิก้า และนั่นก็ทำให้คนในอ้อมกอดดันตัวเองออกมาจากวงแขนของอีกคนสุดฤทธิ์ แต่อ้อมแขนของยูริก็แน่นยิ่งกว่าคีมหนีบเสียอีก

 

ปลายจมูกสูดดมความหอมจากลำคอระหงส์ เรียกสติให้กระเจิดกระเจิง ยิ่งเธอได้กลิ่นเบียร์อ่อนๆมาจากตัวอีกคนด้วยแล้ว ภาพในสมองก็เบลอหายเสียจนกลายเป็นขาวโพลน ตอนนี้ ณ เวลานี้ เธอไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว....

 

ยูริที่ตั้งใจจะแกล้งเล่นเท่านั้นกลับรู้สึกร้อนรุ่มในกายแปลกๆ เจ้าตัวดันตัวเจสสิก้าไปด้านหลังเล็กน้อย แต่นั่นก็ทำให้แผ่นหลังของเจสสิก้าชนเข้ากับกำแพง

 

ฝ่ามือลูบไล้ไปทั่วกายในขณะที่ปลายจมูกซุกซนก็เลื่อนไปสูดเอาความหอมเสียทั่ว และก่อนที่อะไรมันจะเกินเลยไปกว่านี้ เจสสิก้าที่ได้สติขึ้นมาก็ผลักยูริออกจากกาย

 

“คนฉวยโอกาส.....” เจสสิก้าพูดเสียงหอบเหนื่อย ดวงตาแดงก่ำเหมือนกับจะร้องไห้ ทำเอายูริใจกระตุก

 

“ขอโทษ คือฉัน...เออ คือ ยูลไม่ได้ตั้งใจนะ แค่จะแกล้....”

 

เพี๊ยะ!

 

เสียงฝ่ามือกระทบเข้ากับใบหน้าทำเอายูริหน้าหันทั้งๆที่เธอยังพูดไม่ทันจบเสียด้วยซ้ำ

 

ยูริหันหน้ากลับมาช้าๆก็พบว่าเจสสิก้าร้องไห้สะอื้นจนตัวโยน และก่อนที่เธอจะทันได้ปลอบอะไร เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นมาเสียก่อน

 

เจสสิก้ารีบปาดน้ำตาออกจากดวงตาลวกๆ เธอเดินเร็วๆไปเปิดประตู และก็พบว่าคนที่มาเคาะประตูคือยูบินและทิฟฟานี่

 

“อ๊ะ! พี่สิก้า ร้องทำไมค่ะ หรือว่าพี่ยูล...” ทิฟฟานี่ยกมือขึ้นมาปิดปาก ยูบินรีบเบี่ยงตัวเข้ามาในห้องของเจสสิก้าทันที เธอตรงปรี่เข้ามาหายูริ และกระชากคอเสื้อน้องสาวเพื่อนขึ้นมา

 

“ยูล แกทำอะไรน้องสาวฉัน” ยูริไม่พูดตอบอะไรเอาแต่เงียบ นั่นทำให้ยูบินโกรธมากขึ้น

 

“ไอ้ยูล อย่าบอกนะว่าแก...” ยูบินมีท่าทีหัวเสีย ทิฟฟานี่รีบเข้ามาช่วยแกะมือที่ดึงคอเสื้อยูริอยู่ออก

 

“ใจเย็นๆสิพี่ยูบิน นี่อาจจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดก็ได้ พี่ยูลพึ่งอกหักเมื่อคืนนี้นะ คงไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก ใช่ไหมค่ะ” ทิฟฟานี่หันกลับมาถามยูริ หลังจากพยายามแงะมือยูบินออกไปได้แล้ว

 

“มันก็ไม่แน่หรอกนะฟานี่.....ก็พี่ชอบเจสนี่..” สิ้นสุดคำยูริก็ลงไปนั้งกองเอาบนพื้นเพราะฝีมือยูบินที่ต่อยน้องสาวเพื่อนเสียเต็มแรง เจสสิก้ารีบปรี่เข้ามาหายูริทันที

 

“นี่คุณ ไม่เป็นไรใช่ไหม?” ยูบินหันไปมองทิฟฟานี่ทันทีที่ได้ยิน ทิฟฟานี่ได้แต่ถอนใจ

 

“พี่ยูบิน ดูท่าว่าเราคงจะเป็นคนผิดซะแล้วล่ะ...” ยูบินสะบัดหน้าไปอีกทาง เธอถอนหายใจออกมายาวๆ

 

“เอาเถอะ พี่ว่า เหมือนน้องสาวพี่จะมีใจให้เขานะ ตกลงพี่ผิดใช่ไหม?” เจสสิก้าหันมามองยูบิน ก่อนจะก้มลงมองดูมือตัวเองที่กำลังประคองยูริอยู่ก็รีบปล่อยมือออก

 

“เปล่านะคะ เจสเปล่าชอบยูลนะ!” ยูริยิ้มกว้างขึ้นมาทันที

 

“ก็เจสพูดอยู่เนี๊ยะ ว่าเจสชอบฉัน” เจสสิก้าหันไปถลึงตาใส่ยูริทันที

 

“หลงตัวเอง ใครเค้าชอบคุณ” ทิฟฟานี่หันไปยิ้มกับยูบิน แต่ยูบินกับมีสีหน้าเครียด

 

“เป็นอะไรค่ะพี่ยูบิน ทำไมทำหน้าเครียดเชียว” ยูบินไม่ตอบอะไร เธอเอาแต่จ้องมองดูยูริเขม็ง

 

“ยูล ฉันว่าเรามีเรื่องต้องเคลียร์กัน” ยูริมองตายูบินแล้วพยักหน้าเข้าใจ เธอดันตัวเองขึ้นยืนก่อนจะเดินตามยูบินที่เดินออกไปยืนรออยู่ตรงระเบียง

.

.

“ยูล พี่ถามแกตรงๆเลยนะ แกชอบสิก้าใช่ไหม?” ยูริเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งอย่างแปลกใจ

 

“ถ้าพี่หมายถึงเจส ก็ค่ะ ยูลชอบเจส”

 

“ตั้งแต่เมื่อไหร่.....” ยูบินยังคงถามสียงเครียด

 

“ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นเลยมั้งค่ะ ไม่รู้สิ ก็ตั้งแต่วันนั้นภาพเจสก็เข้ามาวนเวียนอยู่ในหัว” ยูบินย่นคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย

 

“แต่สิก้าพึ่งมาถึงเมื่อวาน ถ้าอย่างนั้น แกก็ชอบเมื่อวานนี้น่ะซิ” ยูริยิ้มแหย

 

“แล้วแกก็เลิกกับฮาร่าเมื่อคืนนี้.... มันจะไม่ดูเร็วไปหน่อยหรอถ้าแกจะบอกว่าชอบสิก้า และฉันสมควรจะยกน้องสาวให้แกดูแลไหมยูล” ยูรินิ่งเงียบไปทันที

 

“แล้วจะให้ยูลทำยังไงละพี่ยูบิน ยูลชอบเจสจริงๆนะ” ยูบินยื่นหน้าเข้าไปใกล้ยูริมากขึ้น ดวงตาหรี่ลงข้างหนึ่งอย่างต้องการจับผิด

 

“แล้วตอนแกคบกับฮาร่า แกชอบฮาร่าไหม? แกรู้สึกเสียใจบางไหมที่เลิกกับคนที่แกบอกว่ารัก บอกว่าชอบ ถ้าความรู้สึกว่าชอบว่ารักของแก คือการคบกันเพื่อนอน แล้วก็นอกใจเจ้าชู้ไปมีคนอื่นเรื่อยๆเหมือนที่แกเคยทำละก็ ฉันก็จะบอกแกไว้ตรงนี้เลยว่า อย่ามายุ่งกับน้องสาวฉัน!!” ยูบินพูดกระแทกเสียงใส่ยูริในช่วงท้าย ทำเอายูริสะดุ้งขึ้นมาเล็กน้อย

 

ยูริมีท่าทีลังเลใจ เธอนิ่งคิดไปครู่ใหญ่

 

“ยูลชอบฮาร่า และรักเธอมาก แต่ยูลไม่รู้ว่าความรู้สึกนั้นมันหมดไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ยูลรู้แค่ว่ายูลไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไรมากมายที่เลิกกับฮาร่าไป และดีใจด้วยซ้ำที่เธอจะได้เจอคนที่ดีมากกว่ายูล บางที ความรักของยูลที่มีให้ฮาร่า อาจจะเป็นแค่ความรักที่พี่มีให้น้องก็เป็นไปได้ เพียงแต่ตอนนั้นยูลแค่ไม่รู้เท่านั้นเอง” ยูบินเงียบฟังอย่างตั้งใจ ไม่ต่างอะไรกับคนที่แอบฟังอยู่ตรงประตูทางออกมาระเบียงอย่างเจสสิก้า และทิฟฟานี่

 

“แต่กับเจส ยูลกับรู้สึกผูกพันอย่างบอกไม่ถูก ทั้งๆที่ยูลพึ่งได้เจอกับเจส และดูเหมือนยูลจะแย่ไปหน่อย ที่คิดจะจีบเจสทั้งๆที่ยูลพึ่งเลิกกับฮาร่า แต่นั่นก็ไม่ได้หมายถึงว่า ยูลแค่เจ้าชู้เฉยๆ ยูลชอบเจสจริงๆ ถ้ายูลพิสูจน์ให้พี่เห็นได้ว่า ยูลชอบเจสจริงๆได้ละ พี่จะยอมให้ยูลคบกับเจสไหม?” ยูริพูดด้วยน้ำเสียงมาดมั่น แววตามองตรงไปที่ยูบินอย่างจริงใจ ยูบินถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ทันที

 

“ถ้าแกทำได้ ฉันจะเปิดทางให้ แต่แกจะได้คบกับสิก้าหรือเปล่า นั่นมันขึ้นอยู่กับเจ้าตัว แกลองถามเค้าเองก็แล้วกัน ว่าเค้าอยากคบกับแกไหมยูล” ยูบินพูดจบก็หันไปมองที่ประตู เจสสิก้าสะดุ้งขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อยูบินและยูริหันมามองเธอเป็นตาเดียว

 

“เจสแอบฟังอยู่หรอ ตั้งแต่เมื่อไหร่?” ยูริถามอย่างสงสัย เจสสิก้ายิ้มแหย

 

“ตั้งแต่แรกเลยพี่ยูล....” ทิฟฟานี่ตอบแทนเจสสิก้า เจสสิก้าหันไปถลึงตาใส่ทันที

 

“ไปบอกเค้าทำไมล่ะฟานี่ก็” ทิฟานี่ยิ้มกว้างจนตาแทบปิด

 

“ก็ฟานี่อยากรู้นี่นาว่าพี่สิก้าจะตอบว่ายังไง ตกลงว่าถ้าพี่ยูลพิสูจน์ได้ว่าชอบพี่สิก้าจริงๆ พี่สิก้าจะคบกับพี่ยูลไหม” เจสสิก้าหน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อย

 

“ว่าไงเจส ฉันก็อยากรู้คำตอบนั่นนะ....”

 

“ก็....อืม” เจสสิก้าตอบรับในลำคอ

 

“ว่าไงนะ ยูลไม่เห็นรู้เรื่องเลยอ่ะ” ยูริแกล้งเจสสิก้าที่หน้าแดงมากขึ้นกว่าเก่ามากนัก

 

“ก็...อืม ไง”

 

“แล้ว ‘อืม’ มันแปลว่าอะไรล่ะ” เจสสิก้าถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

 

“ก็ค่ะ ถ้ายูลพิสูจน์ได้จริงๆ เจสจะคบกับยูลนะ และเมื่อถึงตอนนั้น ยูลก็รักเจสได้แค่คนเดียว และห้ามมองสาวๆที่ไหนด้วย”



........................................................................

อันนยองฮาเซโย .....

ซึนกีกลับมาแววว......เฮ้อ...มาอย่างเหนื่อยใจสุดๆอ่ะ

ซึนกีเขียนสเปเชี่ยลยูลสิกเพลิน เกินลิมิตไปอีกแล้ว....><"

ขอตัดเป็น3ตอนนะค่ะ ถือเป็นโบนัสพิเศษที่คอมเม้นครบ1พันก็แล้วกัน 5555+

อืมๆ ยูลนี่เจ้าชู้เกินไปแล้ว เกินไปจริงๆ พึ่งอกหักแท้ๆ 

คิดจะมีใหม่ทั้งๆที่พึ่งเลิกกับแฟนไม่ถึง24ชั่วโมงเลย (ตกลงมันรักใครจริงไหม เจ้าลิงตัวนี้?)

ไม่รู้อ่า...เอาเป็นว่า ตอนหน้าก็ยังเป็นสเปเชี่ยลยูลสิกนะค่ะ ^^

ปล. รายงานความคืบหน้าสำหรับการรวมเล่ม......

เนื้องจากว่าซึนกีจัดหน้ากระดาษเรียบร้อยแล้ว และสเปเชี่ยลของแททิฟและซูซันถูกเอามารวมกับเนื้อเรื่อง?

เพราะมันเป็นเรื่องที่ต่อเนื้องกันกับเนื้อเรื่อง...ทำให้ตอนนี้ เนื้อเรื่องของตอนนี้อยู่ที่30ตอนค่ะ ><"

และพอเอามาจัดหน้ากระดาษแล้ว ปรากฎว่ามีจำนวนหน้าถึง 258 หน้า ทั้งๆที่มันยังไม่จบนี่แหละ 

มันเยอะจนหน้าตกใจ (นี่มันได้หนังสือ1เล่มแล้วนะ ถ้าหนากว่านี้ มันต้องเท่าหนังสือแฮร์รี่พอตเตอร์แน่ๆ)

สุดท้ายซึนกีเลยลองคำนวนดู ก็พบว่า ถ้าเขียนเนื้อเรื่องหลักอีกราวๆ8ตอนกับสเปเชี่ยลแททิฟ และซูซันขึ้นมาใหม่?

(ของเก่ารวมกับเนื้อเรื่องไปแล้ว เลยต้องเขียนใหม่?)กับสเปเชี่ยลคู่อื่นๆ และบทส่งท้าย 

อืม..อืม...อืม.....เอามันมารวมกันเป็น 45ตอนได้ไหม? (หมายถึงรวมสเปเชี่ยลกับเนื้อเรื่องลงไปด้วยเป็น45ตอนน่ะ)

ถ้ารวมแบบนั้น หน้าหนังสือจะตกอยู่ราวๆ400หน้าต้นๆ (มันเกินอยู้แล้วนะ) อยากถามว่า จะว่าอะไรไหมค่ะ?

แต่เนื้อเรื่องหลังจากนี้จะค้อนข้างข้นหน่อยนะ เพราะมันจะมีแต่เนื้อ? อ่า.....

เอาเป็นว่าตอนนี้อ่านให้สนุกแล้วขอคอมเม้นก่อนแล้วกันนะค่ะ 

สำหรับข้อเสนอ คอมเม้นเอาไว้นะ ^^

                                                                                                                                BY: ฮันซึนกี