[Fic:Yuri]คุณหนูไฮโซกับยัยสัตว์เลี้ยง[SNSD&WG]

ลำดับตอนที่ #5 : SNSD&WG:คุณหนูไฮโซกับยัยสัตว์เลี้ยง 4

ตึงงง ง.....! 

 

เสียงปิดประตูแรงๆของรถเฟอรารี่สีดำสนิทที่ดังมาจากเจ้าของกระแทกปิดแรงๆดังขึ้นก่อนเจ้าของรถคันหรูจะยัดตัวเองเข้าไปประจำที่คนขับและออกตัวไปอย่างรวดเร็ว

 

ในตัวรถมีเพียงความเงียบเกิดขึ้นทั้งๆที่คนขับไม่ได้นั่งมาคนเดียว แต่ข้างกายมีสาวสวยดุจเจ้าหญิงนั่งอยู่ด้วย เพียงแต่คนข้างกายไม่แม้นพูดคำใดออกจากปากตั้งแต่เธอลากเจ้าตัวมาจากห้างสรรพสินค้านั่นแล้ว......อึดอัด....ใช่มันน่าอึดอัด ที่คนข้างกายเธอไม่พูดด้วย แถมยังเอาแต่เหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างรถเหมือนว่ามันมีอะไรน่าสนใจมากกว่าเรื่องของเธองั้นแหละ.......แล้วแบบนี้ เมื่อไหร่จะเคลียร์ปัญหาระหว่างเราได้นะ

 

ยูริแม้มปากเน้นเหล่มองคนข้างกายที่ตอนนี้เอนตัวพิงกับพนักพิงเก้าอี้เรียบร้อยแล้ว

 

“เจส....คือ” ไม่ทันที่ยูริพูดจบ โทรศัพท์ของเจสสิก้าก็ดังขึ้น เจสสิก้ากดรับอย่างรวดเร็ว

 

“พี่สิก้าค่ะ....พี่อยู่ไหนค่ะเนี๊ย” เจสสิก้าออกอาการเหวอรับประทานเมื่อเธอพึ่งนึกได้ว่าเธอทิ้งทิฟฟานี่และแทยอนไว้ที่ห้างสรรพสินค้า.....นี่เธอลืมสนิทเลยนะเนี๊ยะ

 

“ตายจริง...ฟานี่ พี่ขอโทษนะค่ะ พอดีพี่มีธุระด่วน พี่ก็ลืมบอกฟานี่ไป”

 

“ก็เลยลืมฟานี่ไปเลยใช่ไหมค่ะ....” ทิฟฟานี่เม้มปากแน่น มันน่าน้อยใจไหมล่ะ พี่สาวเธอ....นึกอยากมาก็มา อยากไปก็ไป ไม่มีบอกเธอเลยสักคำ แถมยังทำเหมือนกับลืมเธอไปเลยอย่างนั้นแหละ

 

“พี่เปล่าลืมเรานะ พี่กะว่าถ้าเสร็จธุระพี่จะไปรับเรากลับนะเนี๊ยะ” เจสสิก้าพูดเอาใจ ทิฟฟานี่อมยิ้มเล็กน้อย รู้สึกดีขึ้นกว่าเดิมหน่อย ถึงจะรู้ว่าพี่สาวเธอแก้ตัวก็เถอะ

 

“แล้วตอนนี้ ธุระพี่เสร็จหรือยังค่ะ” เจสสิก้าเหล่ตามองยูริที่ขับรถอย่างไม่สนใจ ที่จริงยูริแกล้งทำเป็นไม่สนใจต่างหาก ทั้งๆที่หูก็พยายามฟังอยู่ตลอดเวลา

 

“ยังค่ะ.....พี่ว่าพี่คงไปรับฟานี่ไม่ได้แล้วล่ะ เพราะธุระของพี่.....ท่าทางจะไม่เสร็จง่ายๆ” เจสสิก้าพูดประชด ยูริหันมามองทันที

 

“อ้าว งั้นหรอค่ะ....งั้นฟานี่กลับก่อนดีกว่านะ...เหนื่อยมากๆเลย” ทิฟฟานี่พูดเสียงเหนื่อยอ่อน

 

“ทิฟๆ....ตุ๊กตานี่น่ารักดีนะ” เจสสิก้าได้ยินเสียงแทยอนดังลอดเข้ามาในโทรศัพท์ก็หัวเราะน้อยๆ

 

“นี่หรือเปล่าค่ะตัวการที่ทำให้ฟานี่เหนื่อย” ทิฟฟานี่หัวเราะเฟื่อนๆ ก่อนจะขอตัวว่างสายเพราะแทยอนดึงแขนจะให้ไปดูตุ๊กตาให้ได้.....ให้ตายซิ มันก็แค่ตุ๊กตาแท้ๆ

.

.

.

.

.

.

.

.

.

“เจส......” ยูริพูดเสียงแผ่วเบาเรียกเจสสิก้าที่นั่งอยู่ตรงโซฟาคนละมุมกับเธอ

 

เจสสิก้าที่นั่งหันหลัง ให้ไม่แม้นกระดิกตัวเลยซักนิด ยูริเม้มปาก พลางขยับตัวเองไปใกล้เจสสิก้ามากขึ้น

 

“เจสค่ะ....” ยูริเอื่อมมือไปจับไหล่เจสสิก้าให้หันมาเผชิญหน้า เจสสิก้ามองยูรินิ่งก่อนจะเบนสายตาหลบมองไปทางอื่น ยูริจับใบหน้าเจสสิก้าให้หันมามองตน มองตาแล้วยิ้มหวาน

 

“เรามาพูดกันดีๆเถอะ....นะค่ะเจส.....อย่าเอาแต่หนียูลอย่างเดียวโดยไม่ฟังเหตุผลสิ.....นะค่ะ” เจสสิก้าเม้มปากแน่น

 

“จะให้เจสฟังอะไรค่ะ....เหตุผล? หรือข้อแก้ตัว....ที่คนรักของเจสไปหมั้นกับผู้หญิงอื่นดี” เจสสิก้าพูดเสียงหวานขัดกับสายตาเธอที่ดุดันและแสดงความไม่พอใจอยู่เต็มเปี่ยม

 

“โธ่! เจสค่ะ.....ยูลก็บอกแล้วว่า ยูลจำเป็นจริงๆ....ที่ต้องหมั้นกับผู้หญิงคนนั้น” ขอบตาเจสสิก้าร้อนผ่าว แต่เธอพยายามสะกดกั้นน้ำตาตัวเองไว้

 

“เพราะพ่อยูลทำสัญญากับพ่อของเด็กคนนั้นไว้หรอค่ะ....เหตุผลที่ยูลอ้าง” เจสสิก้าเม้มปากแน่น

 

“ถ้ายูลไม่ได้ชอบเค้าเลยก็น่าจะปฎิเสธไปนะค่ะ...แต่ที่ยูลยอมหมั้นกับผู้หญิงคนนั้น...ก็เพราะยูลก็ชอบเธอไม่ใช่หรอ เพราะฉะนั้น เหตุผลที่ยูลบอกนั่นมันข้ออ้าง.....ต่างหากละ” ยูริออกอาการเหวอรับประทาน

 

 ใช่....ที่เจสสิก้าพูดมันก็ถูก....ถูกตรงที่เธอน่าจะปฎิเสธไปซะ แต่....เธอไม่อยากให้พ่อเธอเป็นคนเสียสัจจะนี่ ...แค่ที่พ่อเธอขอร้องให้เธอหมั่นกับผู้หญิงนี่ก็น่าจะรู้แล้วว่าพ่อเธอเป็นคนรักษาสัจจะขนาดไหน ทั้งๆที่พ่อไม่ชอบพวกรักเพศเดียวกันมากขนาดไล่พี่เยอึนออกจากบ้านเพราะดันไปมีคนรักเป็นผู้หญิงที่ชื่อซอนเยแท้ๆ....

 

แล้วจะให้เธอทำยังไงดี บอกกับพ่อว่ามีคนรักอยู่แล้วแถมเป็นผู้หญิง....อันนี้เธอก็ไม่แน่ใจว่าพ่อเธอจะไล่ตะเพิดเธอออกไปจากบ้านเหมือนพี่เยอึนหรือเปล่า มันก็มีทางแก้เดียวเท่านั้นแหละคือเธอต้องหมั้นกับผู้หญิงคนนั้น ลูกสาวของเพื่อนพ่อ .............อิม ยุนอา

 

 

เพื่อที่จะรักษาความลับที่ว่าเธอชอบผู้หญิง เพื่อที่จะไม่ต้องโดนไล่ออกจากบ้านแถมยังรักกับเจสสิก้าได้เหมือนเดิม เธออุส่าห์ลงทุนหมั้นกับผู้หญิงที่ชื่อ อิมยุนอา....แถมยังมีข้อตกลงลับๆระหว่างกันไว้ด้วย เพราะฝ่ายยุนอาเองก็มีคนรักอยู่แล้ว

 

ทั้งๆที่ทั้งหมดมันน่าจะลงตัวตามแผนการที่เธอวางไว้....แต่ คนดื้อข้างๆตัวเธอนี่สิ ช่างไม่ฟังอะไรเสียเลย จะทำยังไงดีนะให้เธอคนนี้เชื่อเธอ เชื่อมั่นในตัวเธอ.....

 

“ขอโทษค่ะ.....ยุนมาขัดจังหวะอะไรหรือเปล่าเอ่ย” ยุนอาเดินเข้ามาในบ้านพักของยูริที่เจ้าตัวซื้อเอาไว้อยู่คนเดียวเพราะต้องการความเป็นส่วนตัว....ที่จริงยูริตั้งใจซื้อไว้อยู่สองคนเจสสิก้าโดยที่พ่อเธอไม่รู้ต่างหาก

 

ยูริถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่....ตัวปัญหามาสร้างปัญหาให้เธอถึงที่เลย ทั้งๆที่ยังเคลียร์ปัญหาเก่าไม่จบด้วยซ้ำ งานนี้ยูริตายแน่ๆ เจสสิก้าหันไปมองผู้มาใหม่ พลางเหลือบตามองยูริที่ตอนนี้หน้าซีดลงอย่างเห็นได้ชัดก็พอจะเดาได้ว่าเธอคนนี้คงจะเป็นคู่หมั่นของยูริเป็นแน่

 

เจสสิก้าลอบสังเกตคู่หมั้นยูริที่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเธอชื่อยุนอาจากการแนะนำตัวของเจ้าหล่อนเอง

 

‘สวย’

 

‘น่ารัก’

 

‘ยิ้มเก่ง.....ร่าเริง.....’

 

‘ดูมีชีวิตชีวา....’ช่างเป็นผู้หญิงที่แตกต่าง ตรงข้ามกับเธอซะจริง เจสสิก้าจอง นี่ซินะที่ทำให้ยูริชอบขนาดนอกใจเธอไปหมั้นด้วย....ทั้งๆที่ยูริเป็นคนมั่นคงกับความรักแท้ๆ ตอนที่ยังไม่เจอเธอนะยุนอา

 

ตอนนี้ยูริขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ทำให้เจสสิก้าต้องอยู่เผชิญหน้ากันยุนอาตามลำพัง.....อึดอัด

 

.....อึดอัดเป็นที่สุด ทำไมเธอต้องมาอยู่ในสภาพนี้ที่นี่ด้วยนะเจสสิก้าจอง ตอนนี้เธอเหมือนเป็นชู้กับสามีคนอื่นแล้วกำลังเผชิญหน้ากับการจับผิดของภรรยาเค้าอย่างนั้นแหละ

 

ยุนอามองเจสสิก้านิ่ง....พลางยิ้มหวาน

 

“พี่เป็นแฟนพี่ยูลหรอค่ะ....” ยุนอาถามเจสสิก้าที่ตอนนี้ทำหน้าตกใจอยู่

 

“ทำไม ยุนพูดแบบนั้นล่ะค่ะ....ยูล เฮ้ย ยูริ เป็นคู่หมั้นของยุนนะ...จะมาเป็นแฟนกับพี่ได้ยังไง.” เจสสิก้าตอบเลิ่กลั่ก ยุนอาเอียงคอเล็กน้อย

 

“อ้าว ไม่ใช่หรอค่ะ....ยุนก็นึกว่าพี่เป็นแฟนคนที่พี่ยูลพูดถึงซะอีก”

 

“เอ๋”

 

“อ่าวว ว....พี่ไม่รู้หรอค่ะว่าพี่ยูลมีแฟนที่รักมากอยู่คนนึง แต่เพราะพ่อพี่เค้าไม่ชอบให้ลูกสาวมีแฟนเป็นผู้หญิง พี่ยูลเลยบอกกับทางบ้านไม่ได้....แล้วบังเอิญพ่อพี่ยูลก็เคยทำสัญญากับพ่อยุนไว้ตอนสมัยหนุ่มๆว่าถ้ามีลูกจะให้แต่งงานกัน ค่ะแต่ท่านก็ดันลืมสัญญากันว่าจะให้แต่งงานถ้าลูกของต่างฝ่ายเป็นคนละเพศกันเท่านั้น ละมั่งค่ะ.....”ยุนอาหัวเราะเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ

 

“สุดท้ายพ่อของพี่ยูลก็มีลูกสาวสองคน ส่วนพ่อของยุนก็มียุนเป็นลูกคนเดียว ไม่มีใครมีลูกชาย แต่ท่านทั้งสองก็เคยสัญญากันไว้ ทั้งที่พ่อยุนบอกไม่เป็นไรแท้ๆ แต่พ่อพี่ยูลเค้าเป็นคนรักษาสัจจะมากๆก็จะให้พี่ยูลแต่งานกับยุนท่าเดียว พี่ยูลเลยรับกรรมต้องมาหมั้นกับยุน....แต่เรามีสัญญาลับๆต่อกันไว้นะค่ะว่าเราจะหมั้นกันแค่ในนามเท่านั้นเพราะพี่ยูลมีผู้หญิงที่เค้ารักอยู่แล้ว....ฮ่ะๆน้ำเน่าเหมือนในนิยายเลยนะค่ะพี่เจสสิก้า” เจสสิก้าหน้าเหวอเล็กน้อย....เธอไม่เคยรู้มาก่อน เธอก็นึกแค่ว่ายูริต้องชอบยุนอาด้วยแน่ๆถึงได้ยอมหมั้น

 

“แล้วยุนยอมหรอค่ะ....ที่ต้องมาหมั้นกับยูริเค้า” ยุนอาปัดมือบนอากาศไปมา

 

“เราหมั้นกันก็เหมือนไม่ได้หมั้นแหละค่ะพี่เจส.....เห็นยุนเป็นแบบนี้ยุนก็มีคนรักแล้วนะ รักมาก และไม่คิดจะนอกใจหรอกค่ะ” ยุนอายิ้มกว้างเมื่อพูดถึงคนรักของเธอ

 

“ตอนแรกยุนก็นึกว่าพี่เจสสิก้าเป็นแฟนกับพี่ยูลซะอีก....” เจสสิก้าหน้าเสียวางตัวไม่ถูกในขณะที่ยุนอายิ้มกว้างกว่าเดิม...เธอรู้อยู่แล้วล่ะว่าเจสสิก้าคือคนรักของยูริ...ก็เธอเคยเห็นรูปเจสสิก้าในกระเป๋าเงินของยูริตั้งหลายครั้งแล้วนี่นา

 

ยูริเดินมาพอดี เห็นยุนอายิ้มกว้างเลยอดแซวไม่ได้...

 

“ยิ้มอะไรห๊ะ...ยัยตัวแสบ....ว่าแต่มาหาพี่มีอะไรหรือเปล่า”ยุนอาหันมามองค้อนยูรินิดนึงโทษฐานมาเรียกเธอยัยตัวแสบ

 

“เปล่าค่ะ....ไม่มีธุระ แค่ขับรถผ่านมาแล้วเห็นรถพี่จอดอยู่เลยแวะมาทัก...แต่ไม่นึกว่าจะมีแขก” ยุนอาพูดจบก็ลุกขึ้นยืน

 

“ยุนไปดีกว่าค่ะพี่ยูล....อยู่รบกวนนานแล้ว....ไปนะพี่ยูล ไปแล้วนะค่ะพี่เจสสิก้า” ยุนอาพูดกับยูริจบก็หันไปลาเจสสิก้าก่อนจะเดินกึ่งกระโดดออกจากบ้านไป ยูริส่ายหัวเล็กน้อย นี่ก็คงกำลังไปหาแฟนซินะ ถึงได้อารมณ์ดีขนาดนี้

 

เจสสิก้ายืนมองจนรถยุนอาลับตาไปแล้วหันมามองคนข้างๆแทน

 

“คู่หมั้นยูล น่ารักดีนะค่ะ”

 

“จ๊ะ” ยูริหลุดปากพูด ก่อนจะหันมามองเจสสิก้าที่ส่งสายตาค้อนๆมาให้เธอแล้วเดินกระแทกเท้าไปนั่งมุม เดิม ท่าเดิม แบบเดียวกับตอนที่เข้ามาในบ้านครั้งแรกแป๊ะเลย

 

‘ซวยแล้วไง ยูริ ไม่น่าเลยแก’

 

“เจส จ๋า.....” เงียบ

 

“เจสค่ะ......ยูลรักเจสคนเดียวนะ ยุนเป็นแค่คู่หมั้นในนาม เราทำข้อตกลงกันไว้แบบนั้นอ่ะ....” เจสสิก้าอมยิ้ม แต่ยังไม่ยอมหันหน้ามาหายูริอยู่ดี

 

“แล้วอีกอย่างยุนเค้าก็มีแฟนแล้ว ชื่อซอฮยอน.....เราไม่ได้เป็นอะไรกับแบบที่เจสคิดนะ...” เจสสิก้าหันหน้ามาหายูริ แต่ก็ยังคงแกล้งตีหน้าขรึมไว้อยู่ ยูริหน้าหงอลงทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

 

“ยูลรักเจสคนเดียวจริงๆนะค่ะ...เชื่อยูลนะ” เจสสิก้าหัวเราะเล็กน้อย ยูริทำหน้าเหวอ

 

“รู้แล้วค่ะ...ยุนบอกเจสแล้ว” ยูริขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย

 

“นี่เจสแกล้งยูลใช่ไหมเนี๊ยะ” เจสสิก้ายิ้มลอยหน้าลอยตาทำท่าทางเหมือนไม่รู้เรื่อง ยูริเขกหน้าผากเจสสิก้าเบาๆหนึ่งที

 

“แบบนี้มันต้องทำโทษ....” หลี่ตามองเจสสิก้า เจสสิก้าหุบยิ้มเริ่มกระเถิบตัวหนียูริไปทางด้านหลังที่ละนิดจนกลายเป็นยืนแล้วค่อยๆเดินถอยหลังไป

 

ยูริคลานเข้าไปใกล้ก่อนจะลุกขึ้นวิ่งไปทางเจสสิก้าหมายจะจับเจ้าตัวที่ตอนนี้เริ่มวิ่งหนีไปบนชั้นสองของบ้านแล้ว ร่างบางสองร่างวิ่งไล่กันจนเหนื่อยตอนนี้ เจสสิก้าหยุดยืนหอบหายใจอยู่หน้าประตูบานสุดท้ายของชั้นสองนี้แล้ว ไม่มีทางหนีอีกแล้ว ยูริที่ยืนหายใจหอบๆยืนขวางทางอยู่ก่อนจะค่อยๆเดินเข้าไปใกล้เจสสิก้าทีละนิด

 

เจสสิก้าเอามือคลำประตูบิดเปิดมันออกและรีบดันตัวเองเข้าไปอย่างเร็วพลางปิดประตู...แต่

 

“โอ๊ย!เจ็บ” เจสสิก้ารีบเปิดประตูกว้างขึ้นมองไปยังมือของยูริที่โดนเธอปิดประตูหนีบแล้วทำหน้าเหย่เก

 

“ขอโทษนะ.....เจ็บมากหรือเปล่า” ไม่พูดเปล่าแต่จับมือยูริขึ้นมาเป่าด้วย เหมือนมันจะบรรเทาอาการเจ็บปวดได้...หรือเปล่า! ยูริยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะรวบตัวเจสสิก้ามากอด

 

เจสสิก้าเงยหน้าขึ้นมามองคนเจ้าเล่ห์อย่างเคืองๆ....เมื่อกี้แกล้งเจ็บสินะ ........ยูริยิ้มหวาน

 

“ได้เวลาลงโทษแล้ว” พูดจบก็ก้มลงจูบเจสสิก้าทันที

 

เจสสิก้าดันตัวยูริออก พลางยกหลังมือขึ้นถูริมฝีปาก....

 

“แกล้งกันนี่ยูล” ยูริหัวเราะเล็กน้อย เมื่อกี้เธอแกล้งกัดริมฝีปากเจสสิก้าแรงๆ คงจะเจ็บหน้าดู.......

 

“ไม่แกล้งก็ได้ค่ะ....”ยูริหลี่ตามองพลางเดินเข้าไปหาเจสสิก้าที่เดินถอยหลังเข้าห้องไปเรื่อยๆ พอพ้นประตูห้องยูริก็ดันประตูปิดโดยไม่หันไปมองด้วยซ้ำก่อนจะกดล็อค.....

 

เจสสิก้าหน้าซีด.....งานนี้เธอไม่รอดแน่! สัญชาตญาณมันบอกแบบนั้น

.

.

.

.
.
.
.
.

.

.

.

.

.

.

“อ๊ะ.....อ๊า...ยูล” เจสสิก้าร้องครางเสียงหวานเมื่อนิ้วเรียวถูกส่งเข้ามาในร่างกายของเธอ ยูริขยับมันเข้าออกช้าๆและเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ

 

“ย๊ะ...ยูลล ล” ยูริก้มลงจูบเจสสิก้า เธอรู้ว่าอีกคนใกล้ถึงฝั่งฝันแล้ว

 

“อ๊าส์~” นิ้วเรียวถูกตอดรัดอย่างหนักพร้อมกับการกระตุกของอีกคน ยูริดึงนิ้วออกมาเลียน้ำใส่ๆที่ติดกับนิ้วของเธอ เจสสิก้าหน้าแดงเล็กน้อย ยูริก้มลงจูบเจสสิก้าอีกครั้งแต่กลับถูกเจ้าตัวผลักออก

 

“ไม่ต้องเลยนะยูล....” ยูริทำหน้างอ....

 

“ทำไมอ่ะ....แค่จูบเองน้า”

 

“พอเลยยูล....ยูลพูดแบบนี้มาเป็นรอบที่4แล้วนะ” ยูริยิ้มกริ่ม

 

“ก็เจสอยากน่ารักเองนี่นา...” เจสสิก้าหน้าแดงเล็กน้อย มือก็ดึงผ้าห่มมาห่มคลุมกาย

 

“เจสขอกอดยูลหน่อยนะค่ะ” ยิ้มหวาน พลางซุกตัวเข้ากับไหล่ของยูริ ยูริถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนจะกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น ลองเจสสิก้ามาไม่นี้ แสดงว่าเธอ อดต่ออีกรอบ.....อีกแล้วซิ

.

.

.

.

.

.

.

.

.

“พี่ยุน.....พี่ยุนค่ะ” สาวน้อยน่ารักเขย่าแขนยุนอาเพื่อเรียกสติของเธอกลับสู่ร่างเมื่อเธอดูเหม่อลอยผิดปกติ แถมยังอมยิ้มอีกต่างหาก

 

“หืมม ม..... ว่าไงค่ะซอ” ยุนอาหันมามองคนรักของตนที่นั่งหน้างออยู่ข้างกาย

 

“พี่ยุนเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ....ทำไมเหม่อจังวันนี้....” ซอฮยอนจิ้มแขนยุนอา สองสามครั้ง

 

“เปล่าหรอกค่ะ....วันนี้พี่ก็แค่ ทำให้คนรักเค้าปรับความเข้าใจกันได้ก็เลยอารมณ์ดีเป็นพิเศษ” ยุนอาอมยิ้ม ซอฮยอนขมวดคิ้ว

 

“คนรัก???....ปรับความเข้าใจ...???......ใครกันหรอค่ะ” ยุนอาอมยิ้มจับไหล่ซอฮยอนให้หันหน้ามาทางตน

 

“น้องซอไม่ต้องรู้หรอกค่ะ....รู้แค่ว่าพี่รักซอก็พอแล้ว...นะ”พูดจบก็ก้มลงจูบซอฮยอนเบาๆ พลางยิ้มหวาน ซอฮยอนพยักหน้าใบหน้าแดงก่ำ

 

ใช่....เธอไม่เห็นจำเป็นต้องรู้อะไรมากมาย แค่รู้ว่าคนน่ารักข้างๆเธอคนนี้รักเธอก็พอแล้ว......

 

.........................................................................................................................................................................
..........

อันนยองฮาเซโยค้า

ซึนกีมาแล้ว คราวนี้มาเร็วกว่าที่คิดไว้เยอะเลยละค่ะ

เพราะบังเอิญหัวมันแล่นนน น~ ก็เลย ปั่นเสร็จไว อิอิ

เป็นไงค่ะ...ถูกใจหรือเปล่ากับยูลซิก้า.........ตามคำขอ(แอบอยากเขียน)

ที่สุดท้ายพอเขียนแล้วมันก็....มีแอบNCด้วยนิดนึงนะเนี๊ยะ

ทั้งๆที่ตั้งใจไว้แล้วเชียวว่าจะไม่เขียนNc เด็ดขาด....แต่ก็เขียนไปจนได้

สุดท้ายก็เลยต้อง ตัด ตัด ตัด แล้วก็ตัด ให้Ncออกมาน้อยที่สุด

อย่าว่ากันน้า~ ก็ฟิคเรื่องนี้มันมีเด็กๆอ่านด้วยนี่นา

แต่ตอนท้าย ซึนกี แถม ยุนซอให้ด้วยนะค่ะ...แอบหลุดลอดมานิดนึง

และคาดว่าคงออกมาอีกแน่ๆค่ะ....แต่จะออกมาในเรื่องหรือ...

เหอๆ ไม่บอกดีกว่ามั่ง แต่ได้ออกมาแน่ๆ ไม่ต้องห่วง

เอาละค่ะ...ซึนกีไม่รบกวนแล้วดีกว่า สุดท้ายแล้วอ่านกันให้สนุกนะค่ะ 

แล้วถ้าเม้นให้จะดีใจมากเลยค่ะ

                                                                                           BY : ฮันซึนกี   

~กรี๊ดดดดด ด.....แอบเข้ามาแก้อีกรอบค่ะ 

 ....อันนี้ต้องขอบคุณ พาย (ความคิดเห็นที่41) มากๆเลยค่ะ ที่ช่วยเตือน...

เข้ามาประจานตัวเองซะงั้น~เหอๆ

เออ ....คือจะบอกว่า...ถ้าใครเห็นตรงไหนมันมีผิดๆอยู่ก็เตือนได้นะค่ะ

ซึนกี...จะมาแก้ไขอย่างเร็วเลย    ..ขอบคุณล่วงหน้าเลยค้า ^^

                                                                                 BY : ฮันซึนกี (อีกรอบ)