[Fic:Yuri]คุณหนูไฮโซกับยัยสัตว์เลี้ยง[SNSD&WG]

ลำดับตอนที่ #4 : SNSD&WG:คุณหนูไฮโซกับยัยสัตว์เลี้ยง 3

แทยอนตื่นขึ้นมากลางดึก ก็เธอนอนไม่หลับนี่ ก็ในเมื่อตอนช่วงบ่ายๆเธอนอนไปแล้วนี่นา จะให้เธอนอนต่อยาวๆจนถึงเช้าก็เป็นเรื่องแปลก เธอไม่ใช่พวกนอนกินบ้านกินเมืองขนาดนั้นนะ! ตอนนี้เธอก็เลยนอนกลิ้งเล่นอยู่บนพื้นข้างที่นอนอย่างเบื่อๆ อยากจะนอนกลิ้งบนที่นอนจัง แต่ก็ทำไม่ได้ ก็ที่นอนมันช่างแคบแสนแคบ พอจะกลิ้งทีก็ตกลงมาบนพื้นซะงั้น งั้นสู้ลงมากลิ้งมันบนพื้นซะแบบนี้แหละมันจะได้ไม่ตกจากที่นอนให้เจ็บตัว

 

จะว่าไปก็แอบอิจฉาคนนอนบนที่นอนกว้างๆจังเลยแฮ่ะ จะกลิ้งเท่าไหร่ก็คงไม่มีทางตก แหม...ก็ที่นอนกว้างซะขนาดนั้น จะให้เธอนอนด้วยก็ไม่ได้เนอะ   เฮ้อ...

 

แต่...ตอนนี้ยัยทิฟฟานี่นอนหลับสนิทแล้วนี่นา งั้นน น ถ้าเธอจะแอบไปนอนบนที่นอนนั่นซักนิด ยัยนั่นก็คงไม่รู้หรอกมั่ง

 

‘แอบไปนอนที่นอนนั่นด้วยดีกว่า....’แทยอนเหล่ตามองไปทางที่นอนของทิฟฟานี่

 

‘แต่ถ้ายัยทิฟฟานี่ตื่นมาตอนเช้าแล้วเห็นเราบนที่นอนหล่ะ’กัดริมฝีปากอย่างใช้ความคิด

 

‘ถ้ายัยนั่นเห็นเราบนที่นอนก็แค่บอกว่าละเมอ.....จบ !’

 

‘หัวหมอเหมือนกันแฮ่ะเรา...อิอิ..’แทยอนปิดปากหัวเราะเบาๆ ก่อนจะคลานมายังเตียงกว้างที่ทิฟฟานี่นอนเหยียดตัวสบายอยู่.....แล้วดันตัวเองขึ้นไปนั่งบนขอบเตียง

 

“แหม..เตียงนุ่มขนาดนี้ น่าเสียดายนะถ้านอนแค่คนเดียว” แทยอนพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะก้มหน้าลงไปใกล้ๆหูทิฟฟานี่

 

“ขอนอนด้วยละกันนะค่ะ” แทยอนพูดจบก็ล้มตัวลงนอนข้างกายทิฟฟานี่เบาๆ

 

‘อืมมม....สบายดีจัง...’หลับตาลง

 

‘.ฮ้าววว ว..... ชักง่วงอีกแล้วซิ’ ขยับตัวสองสามครั้งก่อนจะกลับเข้าสู่ห้วงนิทรา

.

.

.

.

.

.

.

.

“กรี๊ดดดด ด” ทิฟฟานี่ร้องเสียงลั่นห้องเมื่อตื่นขึ้นมาพบว่าแทยอนมานอนอยู่บนเตียงเดียวกับเธอ

 

 แทยอน สะลึมสะลือ ลุกขึ้นมา ก่อนจะขยี้ตาตัวเองสองสามครั้ง พอสายตาปรับโฟกัสได้ก็รีบเอามือปิดปากทิฟฟานี่ที่ตั้งท่าจะกรี๊ดอีกรอบทันที

 

ทิฟฟานี่มองแทยอนตาขวาง พลางยกมือขึ้นมาแกะมือของแทยอนที่ปิดปากอยู่ออก

 

“กรี๊ดดดด ด”ทิฟฟานี่กรี๊ดอีกครั้งหลังจากที่แกะมือแทยอนออกสำเร็จ แทยอนเกาหัวจนผมยุ่งก่อนจะพูดอย่างรำคาญ

 

“จะกรี๊ดอะไรเยอะแยะห๊ะ!”ทิฟฟานี่มองแทยอนตาโต....เมื่อเห็นกระดุมชุดนอนของแทยอน2เม็ดบนหลุดอยู่

 

ทิฟฟานี่เม้มปากเน้นมองก้อนเนื้อขาวๆที่ขยับขึ้นลงตามจังหวะการหายใจของคนตัวเล็กตรงหน้านิ่ง.....แทยอนเห็นทิฟฟานี่เงียบเสียงลง ก็ล้มตัวลงนอนต่อ

 

ทิฟฟานี่สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงแรงกระแทกตัวลงบนที่นอนของอีกคนก่อนจะดึงแทยอนให้ลุกจากที่นอนของเธอ

 

“ลุกจากที่นอนฉันเดี๊ยวนี้นะ แทแท” ทิฟฟานี่พยายามดึงคนตัวเล็กออกจากเตียงของตัวเอง แต่เหมือนอีกคนแทบจะไม่กระดิกตัวเลย นี่เธอไม่มีแรงเลย หรือคนตรงหน้าตัวหนักนะ!

 

ทิฟฟานี่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะกระตุกคนตัวเล็กที่ยังคงแกล้งทำเป็นนอนไม่รู้เรื่องแรงๆ

 

แทยอนเขยือนตามแรงดึงของทิฟฟานี่เล็กน้อย ก่อนจะหันมามองทิฟฟานี่อย่างไม่สบอารมณ์ แล้วกระตุกมือทิฟฟานี่ที่ยืนคร่อมเธออยู่แรงๆ เป็นผลให้ทิฟฟานี่เสียหลักล้มลงมานอนอยู่ข้างๆตัว ก่อนคนตัวเล็กรั้งเอวของเจ้าของเตียงมาใกล้ๆตัวแล้วหลับตานิ่ง

 

ทิฟฟานี่ใจเต้นแรง ใบหน้าแดงก่ำ ก็สภาพเธอตอนนี้มันน่าอายมากเลยนี่นา ที่เธออายไม่ใช่ที่แทยอนกอดเธอหรอก แต่เป็นเพราะตอนนี้ใบหน้าของเธออยู่ตรงกับหน้าอกขาวๆของคนตัวเล็กเลยต่างหาก แถมกระดุมที่หลุดเพียง2เม็ดบนเมื่อครู่ตอนนี้มันกลายเป็นหลุดออกมา3เม็ดแล้ว.....คนตัวเล็กจะรู้ตัวไหมนะว่าเสื้อผ้าตัวเองหลุดจนแทบจะแก้ผ้าอยู่แล้ว แถมก้อนเนื้อขาวๆนี่มันยังกระเพื่อมขึ้นลงในระดับสายตาเธออีกต่างหาก......

 

ทิฟฟานี่หลับตาแน่น ในขณะที่แทยอน นอนหลับอย่างสบายใจ.... ก่อนจะรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆรดแถวๆหน้าอกตัวเองจึงก้มลงไปมอง

 

“เฮ้ย!.....” แทยอนเด้งตัวลุกขึ้นนั้งพลางติดกระดุมเสื้อตัวเองอย่างเร็ว

 

ทิฟฟานี่ที่นอนหลับตาปี้เมื่อครู่เปิดตาช้าๆ ก็เห็นแทยอนกำลังติดกระดุมเสื้ออย่างเร่งรีบ แถมยังติดผิดติดถูกอีกต่างหาก.....เห็นแล้วมันตลกดีไม่น้อย

 

 แทยอนเหล่มองทิฟฟานี่แว๊บนึงแล้วก้มหน้างุดด้วยความอาย

 

“กว่าจะรู้ตัวนะ” ทิฟฟานี่พูดพลางยิ้มอ่อนๆ แล้วดันตัวเองขึ้นมานั่งตาม

 

 แทยอนยกมือขึ้นปิดหน้าก่อนจะพ่นลมหายใจออกจากจมูกแรงๆ แล้วล้มตัวลงนอนต่อ ทิฟฟานี่หันไปมองแทยอนทันทีที่รู้สึกถึงแรงสะเทือนของการทิ้งตัวนอนของอีกคน ก่อนจะขมวดคิ้วแน่น

 

“นี่ใช่ที่นอน แทแท หรอค่ะ” มองแทยอน ยิ้มหวานพลางมองไปยังเตียงสี่เสามุมห้อง ก่อนจะหันกลับมามองแทยอนที่นอนทำตาแป๋วใส่เธออยู่

 

แทยอนส่ายหน้าแทนคำตอบ แต่ก็ยังดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมปิดถึงปาก

 

ทิฟฟานี่ดึงผ้าห่มออกจากคนตัวเล็กก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วลงไปยืนอยู่ข้างๆเตียงฝั่งที่แทยอนนอนอยู่ แทยอนมองตามทิฟฟานี่...

 

ทิฟฟานี่จับแขนแทยอนกระตุกน้อยๆเหมือนจะบอกให้อีกคนลุกขึ้น แทยอนแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องแล้วใช้หน้าตัวเองถูแขนทิฟฟานี่เบาๆเหมือนแมว

 

ทิฟฟานี่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยๆ

 

“ลุกเลยเจ้าแทแท....แล้วไปอาบน้ำซะ” ทิฟฟานี่พูดนิ่งๆพลางชี้มือไปยังประตูห้องน้ำ

 

แทยอนลุกจากที่นอนแล้วกระโดดกอดอีกคนพลางหอมแก้มซ้ายขวาสลับไปมา ทิฟฟานี่ดันแทยอนออกเบาๆก่อนจะส่งสายตาดุๆให้ แทยอนจึงก้มหน้าเดินคอตกเข้าห้องน้ำไป

 

ทิฟฟานี่มองตามแทยอนที่เดินเข้าห้องน้ำไปพลางอมยิ้ม

 

“ยัยนี่ เหมือนหมาจริงๆเลย”

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก......เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทิฟฟานี่เดินไปเปิดประตู

 

“มีอะไรค่ะ ป้าฮโยวา” ทิฟฟานี่ถามผู้สูงวัยที่ยืนกุมมือสงบเสงี่ยมอยู่หน้าประตู

 

“คุณเจสสิก้ามาพบค่ะ” ทิฟฟานี่ยิ้มกว้างรีบเดินเร็วๆไปหาเจสสิก้าที่รออยู่ด้านล่าง

 

“พี่สิก้า.........” ทิฟฟานี่กระโดดเข้ากอดเจสสิก้าจนอีกคนเสียหลักเซเกือบล้ม

 

“ฟานี่เบาๆหน่อยซิเรา เดี๊ยวพี่ก็ล้มหรอก” เจสสิก้ายิ้มอ่อนๆ

 

“ขอโทษค่ะ....แหม ฟานี่นึกว่าพี่สิก้าจะเบี้ยวนัดไม่ยอมมาหาฟานี่ซะอีก”

 

“เห็นพี่เป็นคนผิดคำพูดหรอค่ะ” เจสสิก้าลูบหัวทิฟฟานี่เบาๆอย่างเอ็นดู

 

“ว่าแต่....ไหนเพื่อนเราล่ะ พี่ไม่เห็นเลย” ทิฟฟานี่หน้าบึง ทำเสียงงอแงใส่อย่างน้อยใจ

 

“ตกลงพี่สิก้ามาหา แทยอนหรอค่ะ...” เจสสิก้ากลั่วหัวเราะ

 

“เปล่าจ้า พี่มาหาฟานี่ แต่พี่แค่สงสัยว่าเพื่อนเราไม่ได้อยู่กับเราหรอก็เห็นเมื่อคืนนี้มาค้างด้วยนี่”

 

“อยู่บนห้องค่ะ....กำลังอาบน้ำอยู่” ทิฟฟานี่พูดเสียงสะบัดก่อนจะเดินกระแทกเท้าอย่างไม่พอใจไปนั่งบนโซฟา เจสสิก้าส่ายหัวเล็กน้อยก่อนจะเดินตามไปทิ้งตัวนั่งข้างกายทิฟฟานี่

 

“อย่างอนพี่ซิค่ะคนดี” เจสสิก้าหยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าทิฟฟานี่

 

ทิฟฟานี่หันหลังให้เจสสิก้า ....เจสสิก้าถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ จะกี่ปีๆทิฟฟานี่ก็ขี้งอนไม่เคยเปลี่ยนเลยจริงๆ แต่เธอว่าตรงนี้แหละที่ทำให้ทิฟฟานี่น่ารักในสายตาของเธอ

 

เจสสิก้าขยับตัวไปใกล้ทิฟฟานี่ก่อนจะจับให้อีกคนหันหน้ามา

 

ทิฟฟานี่มองเจสสิก้าอย่างขัดใจ เจสสิก้ายิ้มอ่อนๆ.....เวลาทิฟฟานี่งอนแบบนี้มันก็ต้องง้อด้วยวิธีนี้แหละ

 

“หายงอนพี่นะ....เดี๊ยวเที่ยงนี้พี่พาไปกินไอศครีม” ทิฟฟานี่ยิ้มกว้าง ก่อนจะหุบยิ้มลง

 

“พี่สิก้าเห็นฟานี่เห็นแก่กินหรอค่ะ” เจสสิก้าโยกหัวทิฟฟานี่ไปมา

 

“เห็นแก่กินอะไรกันค่ะ...พี่แค่เห็นว่าเราชอบพี่เลยว่าจะเลี้ยง” ทิฟฟานี่อมยิ้ม ก่อนจะกอดเจสสิก้าเต็มแรง

 

แทยอนเดินลงบันไดมาเห็นทิฟฟานี่กอดกับเจสสิก้าอยู่ก็หันหลังกลับเตรียมจะเดินขึ้นไปบนห้องแต่กับชนกับยูบินซะก่อน

 

“อ๊ะ....ขอโทษค่ะ พี่ยูบิน” แทยอนก้มหน้าขอโทษยูบินเป็นการใหญ่ ยูบินยิ้มบางๆ ก่อนจะเชยคางแทยอนขึ้นมาให้สบตากับตัวเอง

 

“ไม่เป็นไรจ๊ะ....สำหรับคนน่ารักอย่างน้องแทยอน” แทยอนยิ้มแหย่ๆ ก่อนจะเบี่ยงตัวหลบยูบิน เพื่อนจะเดินกลับเข้าห้อง

 

ยูบินจับข้อมือแทยอนไว้ทำให้แทยอนต้องหันมามองอย่างสงสัย

 

“พี่ยูบินมีอะไรหรือเปล่าค่ะ”

 

“เปล่าจ๊ะ....” ยูบินจับข้อมือแทยอนแน่นไม่พูดอะไรต่อเอาแต่จ้องแทยอน ทิฟฟานี่ที่ตั้งใจจะขึ้นไปอาบน้ำขึ้นมาเห็นยูบินกับแทยอนก็รีบเดินเร็วๆมาขวาง

 

“พี่ยูบิน....จะทำอะไรค่ะ” ยูบินหันมามองทิฟฟานี่นิดนึงก่อนจะปล่อยมือแทยอนอย่างเสียดาย แล้วเดินลงบันไดไป

 

แทยอนมองทิฟฟานี่ที่มองตามยูบินลงไปก่อนจะสะดุ้งเมื่อทิฟฟานี่หันมามองตนเองดุๆ

 

“ลงมาทำไม....ทิฟบอกแล้วใช่ไหมว่าให้อยู่แต่ในห้อง” แทยอนขมวดคิ้วแน่น ก่อนจะหันหลังแล้วเดินเข้าห้องไป

 

ทิฟฟานี่เดินตามเข้ามาก่อนจะกระชากไหล่แทยอนแรงๆให้แทยอนหันมามองหน้าตนเอง แทยอนมองทิฟฟานี่อย่างไม่สบอารมณ์

 

“เดินหนีทำไม ทำไมไม่คุยกันให้รู้เรื่องก่อน” แทยอนสะบัดหน้าไปอีกทางพลางถอนหายใจ

 

“ไม่ได้หนี....ก็ทิฟบอกเองนี่ว่าให้แทอยู่แต่ในห้อง ตอนนี้แทก็เข้ามาอยู่ในห้องแล้วไง พอใจหรือยัง” พูดจบก็เดินหันหลังไปนั่งลงบนที่นอนของตัวเองอย่างเซ็งๆ

 

ทิฟฟานี่เห็นแทยอนทำหน้าเซ็งก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะเดินไปนั่งข้างแทยอนพลางลูบหัวเล่น

 

“เบื่อหรอ.....”ทิฟฟานี่ถามเบาๆ ดึงตัวแทยอนให้เอนตัวมาพิงตัวเอง

 

 แทยอนพยักหน้าแทนคำตอบ ทิฟฟานี่หันมามองแทยอนที่เหลือบตามองตัวเองอยู่ก่อนแล้ว

 

“งั้น เดี๊ยวเที่ยงนี้ทิฟพาแทแทไปเที่ยวด้วยดีไหม” แทยอนเด้งตัวขึ้นมาพลางยิ้มกว้าง

 

“แต่....แทแทต้องเชื่อฟังทิฟนะ อย่าดื้อ อย่าซน อย่าออกจากห้องถ้าทิฟไม่อยู่ด้วย....ได้ไหม” แทยอนขมวดคิ้วแน่นอย่างสงสัย แต่ก็พยักหน้ารับ แล้วทิ้งตัวไปนอนบนตักทิฟฟานี่

 

ทิฟฟานี่ลูบผมแทยอนเล่นโดยไม่พูดอะไรอีก แทยอนมองทิฟฟานี่ที่เหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ก่อนจะถามขึ้นเสียงเบา

 

“ทำไม”

 

“หืม” ทิฟฟานี่ทำหน้าสงสัยในคำถามของแทยอน

 

“ทำไม ถึงห้ามออกจากห้องนี้ถ้า.......” แทยอนเงียบเสียงลง จ้องทิฟฟานี่ก่อนจะถามต่อ

 

“…ถ้าทิฟไม่อยู่ด้วย.........” ทิฟฟานี่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะดันตัวแทยอนออกจากตักตัวเอง

 

“แทแทไม่ต้องรู้หรอก...แค่ทำตามที่ทิฟบอกก็พอแล้ว ” ทิฟฟานี่มองแทยอนพลางยิ้มน้อยๆ

 

“เข้าใจไหมเจ้าแทแท”ขยี้ผมแทยอนจนกระเซิงแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป แทยอนมองตามทิฟฟานี่ที่เดินไปหยิบอุปกรณ์อาบน้ำและเสื้อผ้าเดินเข้าห้องน้ำพลางเอามือลูบจัดผมตัวเองให้เข้าทรง

 

...................................................................................................................................................................................

 

“เอาไอศครีมรสช็อคโกแลตเยอะๆเลยพี่เจสสิก้า” แทยอนพูดเสียงใสมองเจสสิก้าที่กำลังสั่งไอศครีมอยู่ เจสสิก้ามองแทยอนยิ้มๆก่อนจะเหลือบตามองทิฟฟานี่ที่พยักหน้าเล็กน้อย

 

ทิฟฟานี่หันมามองแทยอนนิดนึงก่อนจะ พลั่กหัวแทยอนเบาๆอย่างหมั่นไส้ที่อีกคนดูท่าท่างสดชื่นเป็นพิเศษ แถมยังสนิทกับพี่เจสสิก้าของเธออย่างรวดเร็วอีกต่างหาก

 

พอไอศครีมมาถึงเจสสิก้าก็รีบหยิบลูกเชอร์รี่ก้านยาวๆมาหย่อนลงปากอย่างรวดเร็ว แทยอนกลั่วหัวเราะ

 

“พี่สิก้าชอบกินเชอร์รี่ขนาดนั่นเลยหรอค่ะ” เจสสิก้าอมยิ้มก่อนจะเอามือป้องปากพลางส่งเสียงพูดเบาๆ

 

“เปล่าหรอก...แต่ถ้าไม่รีบกินก่อนจะอดเอานะ” พูดจบก็เหลือบมองทิฟฟานี่ที่ตอนนี้กำลังหย่อนลูกเชอร์รี่ลงปากเป็นลูกที่2 แล้วกระพริบตาลงข้างนึง

 

แทยอนมองทิฟฟานี่เหวอๆก่อนจะหันไปมองยังถ้วยไอศครีมของเธอที่ตอนนี้ไม่หลงเหลือลูกเชอร์รี่สีแดงสดอีกแล้ว เจสสิก้ากลั่วหัวเราะ ทิฟฟานี่หันมามองเจสสิก้าอย่าง งงๆ

 

“พี่สิก้าหัวเราะอะไรหรอค่ะ” เจสสิก้าปัดไม้ปัดมือบนอากาศไปมา

 

“เปล่าค่ะ...ฟานี่กินไอศครีมต่อเถอะเดี๊ยวมันละลายหมดน้า” ทิฟฟานี่พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะก้มหน้าก้มตากินไอศครีมต่อ แทยอนเห็นดังนั้นก็รีบกินในส่วนของตัวเองบ้าง

 

เธอว่าทิฟฟานี่ท่าจะชอบกินไอศครีมเอามากๆ ก็อีกคนกินเอาๆอย่างกับว่ามันไม่เย็นเลย....แถมไอศครีมในถ้วยยังหายไปอย่างรวดเร็ว เร็วจนเธอกลัวความไม่ปลอดภัยของไอศครีมในถ้วยเธอซะแล้ว....ในเมื่อลูกเชอร์รี่ในถ้วยเธอมันอันตธานหายไปต่อหน้าต่อตา ก็มีโอกาศเป็นไปได้สูงว่างานนี้ไอศครีมในถ้วยเธอก็อาจจะอันตธานหายไปโดยฝีมือคนที่นั่งข้างๆกายเธอก็เป็นไปได้

 

ทิฟฟานี่หันมามองแทยอนที่ตักไอศครีมช้อนสุดท้ายเข้าปาก พลางกลั่วหัวเราะ แทยอนหันมามองทิฟฟานี่ ที่กลั่วหัวเราะอย่าง งงๆ

 

“กินเหมือนเด็กเลยนะ” พูดจบก็หยิบทิชชู่ขึ้นมาเช็ดมุมปากให้แทยอน เจสสิก้าที่พึ่งกินไอศครีมหมดมองทิฟฟานี่พลางอมยิ้ม

 

เธอไม่เคยเห็นทิฟฟานี่ดูแลใครอย่างนี้มาก่อน ปกติมีแต่ทิฟฟานี่จะอ้อนเอาแต่ใจ คอยให้คนอื่นดูแลอยู่เสมอ แสดงว่าแทยอนคนนี้คงไม่ธรรมดาสำหรับทิฟฟานี่ซะแล้ว...

 

ทิฟฟานี่หันมามองเจสสิก้าที่นั่งอมยิ้มอยู่ก่อนจะหน้าแดง อย่างเขินๆ

 

“พี่สิก้ายิ้มอะไรค่ะ....เรียกเก็บเงินได้แล้ว” ทิฟฟานี่พูดจบก็ลุกขึ้นยืน แทยอนทำหน้า งง เมื่อทิฟฟานี่กระตุกแขนตัวเองให้ลุกตาม

 

“เดี๊ยวฟานี่กับแทแทไปรอข้างนอกนะค่ะ” พูดจบก็ดันหลังแทยอนให้ออกจากร้านไป เจสสิก้ามองตามยิ้มน้อยๆพลางส่ายหน้า

 

“เขิน น่ารักดี” พึมพำเบาๆก่อนจะจัดการเช็คบิลแล้วเดินตามไปสมทบกับอีกสองคนที่รออยู่

.

.

.

.

.

.

แทยอนเดินมองดูโน้นดูนี่อย่างสนใจ เจสสิก้าหัวเราะน้อยๆเมื่อเห็นแทยอนกึ่งลากกึ่งจูงดึงทิฟฟานี่เข้าร้านโน้นออกร้านนี้ไปๆมาๆอย่างสดใส ผิดกับทิฟฟานี่ที่ทำท่าจะหมดแรงลงไปทุกทีแต่ก็ยังคงเดินตามอีกคนไม่ห่าง

 

“แทยอน พี่ว่าเราไปนั่งพักกินน้ำกันก่อนเถอะ...ดูท่าฟานี่จะเหนื่อยแล้วนะ” แทยอนหันมามองทิฟฟานี่พลางพยักหน้าเร็วๆแล้วลากทิฟฟานี่ไปยังร้าน คอพี/อูยู ที่ทั้งสองคนเคยนัดเจอกัน

 

เจสสิก้าเดินตามเข้าไปในร้าน สายตาบังเอิญไปสะดุดกับผู้หญิงสีผิวเข้มที่นั่งหัวเราะอย่างสดชื่นอยู่ที่โต๊ะข้างในร้าน คอพี/อูยู

 

เจสสิก้าหันหลังให้ ก่อนจะรีบเดินจ้ำออกนอกร้านเร็วๆ แต่ก็ยังเร็วไม่พอที่จะพ้นจากสายตาของสาวสีผิวเข้มไปได้

 

สาวผิวเข้มรีบเดินตามเจสสิก้าออกมาจนทัน แล้วดึงแขนเจสสิก้าให้หันมา เจสสิก้าขมวดคิ้วเข้าหากันสะบัดแขนแรงๆให้หลุดจากการเกาะกุม ก่อนจะสะบัดหน้าเดินหนี

 

“เจส....” สาวสีผิวเข้มเรียกเจสสิก้าเสียงแผ่วเบา แต่ก็ทำให้อีกคนหยุดเดินได้

 

เจสสิก้าไม่หันมามองคนเรียก ไม่อยากมอง ไม่อยากเจอ แต่ขาเจ้ากรรมมันก็ไม่ยอมเดินต่อ เพียงแค่อีกคนเรียกเธอ.....แค่เสียงแผ่วเบา เธอไม่น่าจะได้ยินมันด้วยซ้ำ....แต่ทำไม ทำไม คนๆนี้ถึงมีอิธิพลกับเธอมากขนาดนี้นะ

 

สาวผิวเข้มก้าวเท้าเดินไปใกล้เจสสิก้าพลางยกมือขึ้นมาแตะแขนอีกคนเบาๆ เจสสิก้าหันมากอดสาวผิวเข้มทันทีพลางน้ำใสๆก็ไหลออกจากดวงตาคู่สวยอย่างไม่มีสาเหตุ

 

“ยูล...”

 

...................................................................................................................................................................................

 

 

 อันนยองฮาเซโยจ้า.....

เจอกันอีกแล้ว...แหมๆ อย่าพึ่งบ่นไป

ซึนกี ไม่ได้อู้งานนะค่ะที่เอามาลงช้า

แต่เรื่องนี้...อัพเดททุกต้นเดือนกับปลายเดือนค่ะ....

ถ้าลองสังเกตุดูดีๆ......ช่วงวันที่1-15จะลง1ตอน

15-30 อีก1ตอน รวมทั้ง2ตอนต่อเดือน

ใครที่รอตอนต่อไปอยู่...หลังวันที่15 ได้เจอกันแน่ๆค่ะ

เพราะซึนกีเขียนหลายเรื่องมาก...ก็เลยต้องแบ่งเวลาหน่อย....ไม่ว่ากันนะ

สำหรับตอนต่อไป..ยูลสิก้า.....ใครที่รออยู่เตรียมลุ้นดีๆล่ะ..

แล้ว...อย่าลืมคอมเม้นให้กำลังใจซึนกีด้วยน้า.....*-*

                                                                                                                                                                              BY : ฮันซึนกี