Wonder Girls >>> นี่ฉันเป็นทอม?!!หรือเลสเบี้ยน...(yuri)

ลำดับตอนที่ #1 : Intro.....

ประเดิมอินโทรด้วย ฮันซึนกีค้า.........

........................................................................................

Intro……

 

เสียงพูดคุยดังจอแจ ผู้คนเดินกวักไกวไปมาเสียยุ่งไปหมด ไม่ได้ทำให้สาวร่างบางที่กำลังเดินทอดอารมณ์ อย่างอารมณ์ดีไปตามทางทางเดินสนใจแม้แต่น้อย แม้ว่าเสียงจอแจที่ว่ามันจะเกิดขึ้นมาจากการพูดคุยถึงตัวเธอ

 

ใช่ !!......ไม่ผิดหรอก คนพวกนี้กำลังพูดถึงเธออยู่ ถ้าจะให้พูดถึงเธอ ผู้ที่โด่งดังในเรื่องชาติตระกูลและ หน้าตา เธอผู้นี้ ชื่อ มิน ซอนเย

 

ผู้ที่มีรายชื่อติดเป็นอันดับ2 ของอันดับคนที่หน้าตาดีที่สุดในโรงเรียน และมีฐานะชาติตระกูลดีที่สุดในอันดับที่ว่า เป็นผู้ที่มีฉายาเรียกขานว่า เจ้าชายอารมณ์ดี

 

เรียกได้ว่าเธอป๊อปมากๆในโรงเรียนแห่งนี้ แต่นั่นก็ยังไม่เท่าเพื่อนสนิทของเธออีกคนที่ชื่อว่า ปาร์ค เยอึน ที่มีรายชื่อติดเป็นอันดับ1ของอันดับคนหน้าตาดี และมีฉายาเรียกขานว่า เจ้าชายขี้เล่น.....

 

“นี่ๆ......ได้ข่าวหรือเปล่ามีโรงเรียนเรามีนักเรียนย้ายเข้มาใหม่สองคนอ่ะ” เสียงพูดคุยของกลุ่มเด็กสาวสามถึงสี่คนดังขึ้นมาเรียกความสนใจจากเจ้าชายอารมณ์ดีได้เป็นอย่างดี

 

“อ๋อ ที่เค้าบอกว่าคนนึงย้ายมาจากอเมริกาใช่ไหม?” ซอนเยหยุดยืนฟังอย่างสนใจทันทีที่ได้ยินคำว่า อเมริกา

 

“ใช่ๆนั่นแหละ......เราไปดูกันดีกว่าๆไหม?” รอยยิ้มบางๆปรากฏขึ้นบนเรียวปาก ก่อนที่เจ้าชายอารมณ์ดีจะเดินตรงไปยังกลุ่มเด็กสาวที่ว่า

 

“เออ ขอโทษนะ นักเรียนใหม่ที่ว่านี่...เรียนอยู่ห้องไหนหรอ” กลุ่มเด็กสาวหันมามองคนที่มาถาม แล้วใบหน้าก็เริ่มแดงก่ำขึ้นมาอย่างไม่ทันตั้งตัว

 

อยู่ดีๆ เจ้าชายอารมณ์ดีก็มาทักพวกเธอ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการถามถึงบุคคลอื่นก็ตามเถอะ แต่มันก็อดทำให้เธอพวกเธอปลื้มใจไปไม่ได้

 

“อ่ะ....พี่ซอนเย ....” ใบหน้าแดงก่ำซุกหน้าลงกับลำคอด้วยความขวยเขิน เจ้าชายอารมณ์ดี ยิ่งมองใกล้ๆ ยิ่งแทบจะละลาย

 

“ห้อง 4-C ค่ะ” เด็กสาวอีกคนรีบพูดบอกด้วยรอยยิ้มกว้าง ทำเอาเพื่อนอีกสามคนหันมามองงงๆ

 

“เอ๋แต่ฉันว่าห้อง6-Bนะ” เด็กสาวอีกคนค้านขึ้นมาให้เพื่อนทำหน้างง ก็เธอได้ยินว่าเด็กใหม่ที่ย้ายมาอยู่ห้อง4-cนี่

 

“ย้ายมาสองคนนี่ อยู่คนละห้องก็ได้มั่ง?” เพื่อนอีกคนพูดขึ้นมาลอยๆ ก่อนจะหันมายิ้มเอียงอายให้ซอนเย

 

“ขอบใจแล้วกันนะ......” รอยยิ้มบางๆปรากฏขึ้นบนเรียวปาก ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินออกไปจากวงสนทนานั้น ให้เหล่าเด็กสาวเมื่อครู่มองตามไปอย่างปลื้มๆ พร้อมกับหัวข้อสนทนาใหม่ที่เปลี่ยนจากเด็กนักเรียนที่ย้ายมาใหม่เมื่อครู่กลายเป็นเป็นหัวข้อของเจ้าชายอารมณ์ดีแทน.....

 

 

 

 

สาวแก้มกลมเดินไปรอบๆโรงเรียนเพื่อสำรวจดูโรงเรียนใหม่อย่างตื่นเต้น สายตากวาดมองไปรอบด้านโดยไม่ได้สนใจผู้คนรอบข้างที่มองมาทางเธอแล้วส่งเสียงพูดคุยเกี่ยวกับตัวเธอมาตามทาง จนชนเข้ากับคนที่พึ่งเดินออกมาจากหัวมุมทางเลี้ยวโดยไม่ได้ตั้งใจ

 

“โอ้ย!!...” เสียงหญิงสาวที่คนแก้มกลมชนจนล้มดังขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด เจ้าตัวรีบพยุงอีกคนลุกขึ้นยืนทันที

 

“ขอโทษค่ะ.....” คนแก้มกลมโค้งตัวลงขอโทษคนที่เธอพยุงตัวขึ้นมา พร้อมคำพูดที่ถูกเปร่งออกมาแผ่วเบา อีกคนเงยหน้าขึ้นมาแล้วนิ่งค้างอย่างอึ้งๆ

 

“คุณเป็นอะไรมากหรือเปล่า?” คนแก้มกลมถามอย่างเป็นห่วง เรียกสติคนที่ค้างเมื่อครู่ให้กลับมา

 

“มะ ไม่ เป็นไร” น้ำเสียงตะกุกตะกักถูกเปร่งออกมาอย่างยากลำบาก ก่อนที่เจ้าตัวจะพยายามยืนตัวตรงทั้งๆที่มือยังคงจับก้นกบอยู่

 

“ว่าแต่....เธอเป็นเด็กใหม่ที่เค้าลือกันหรือเปล่า?” คนแก้มกลมมองอีกคนงงๆ จนเจ้าตัวสะดุ้งตกใจกับความเสียมารยาทของตน

 

“อ๊ะ!!....โทษที ฉันชื่อมิน ซอนเย แล้วเธอละ...” คำพูดแนะนำตัวหลุดออกมาจากปากเจ้าชายอารมณ์ดีอย่างร้อนร้น คนแก้มกลมอมยิ้มเล็กน้อย

 

“ฉันชื่อ อาน โซฮี ค่ะ” พูดจบก็โค้งตัวเล็กน้อยก่อนจะเดินไปอีกทาง ซอนเยรีบจับข้อมือของอีกคนเอาไว้

 

“เดี๋ยวซิ!!” โซฮีก้มลงมองข้อมือของเธอด้วยใบหน้าแดงๆ ซอนเยมองตามแล้วรีบปล่อยมือออกทันที

 

“อ๊ะ...โทษที นี่เธอกำลังเดินสำรวจโรงเรียนใช่ไหม?” โซฮีพยักหน้าหงึกหงักเป็นคำตอบ ซอนเยเองก็ยกมือขึ้นมาเกาตัวตัวเองเก้อๆ

 

เธอไม่เคยมีอาการแปลกๆแบบนี้กับใครเลย ให้ตายซิ ยกเว้นกับเพื่อนเธอ ปาร์ค เยอึน ที่บางทีเธอก็แอบมีอาการแบบนี้ในบางคราว แต่เธอก็ตอบตัวเองปัดๆไปว่าเธอก็แค่ทำตัวไม่ถูกเฉยๆ

 

แต่กับคนๆนี้ทำไมเธอถึงรู้สึกเหมือนกับว่า เขิน อาย วางตัวไม่ถูก และไม่อยากคลาดสายตาออกจากแก้มกลมๆนั่นซักวินาทีนะ.....

 

เฮ้ย!.....นี่เธอเป็นทอมหรอเนี๊ยะ แต่เอ๊ะ.....แล้วทอมมันเป็นยังไงหว่า หรือว่าเธอเป็นเลสกัน?...

 

โอ้ย!! สับสน ตกลงว่านี่เธอเป็นทอม หรือเลสเบี่ยนกันแน่เนี๊ยะ.....แล้วไอ้สองอย่างนี้มันต่างกันตรงไหน?? คิดแล้วปวดหัวชอบกลแฮ่ะ...

 

“ซอนเย.....เฮ้......นี่ซอนเยใช่ไหม?” สาวเสียงเท่ห์ชะโงกหน้าเข้ามาตรงกลางระหว่างโซฮีและซอนเยเพื่อสำรวจดูหน้าตาของซอนเยว่าใช่คนที่เธอคิดไหม

 

ซอนเยทำหน้าตาเหรอหรามองคนผิวเข้มงงๆ พร้อมกับใบหน้าแดงก่ำอย่างเขินอาย.....

 

อีกแล้ว เธอใจเต้นแรงอีกแล้ว ทำไมวันนี้เธอขยันใจเต้นจังเลยนะ ??

 

“ซอนเยจริงๆด้วย.....จำพี่ได้ไหม พี่ยูบินไง ” สาวเสียงเท่ห์ชี้นิ้วเข้าหาตัวเองอย่างตื่นเต้น เธอยิ้มกว้างเต็มใบหน้า

 

“ยูบิน......” ซอนเยทำท่านึก แล้วก็ต้องตาโต

 

“พี่ยูบินที่เคยอยู่แถวบ้านฉันตอนเด็กๆใช่ไหม? งั้นนักเรียนใหม่ที่เค้าว่ามาจากอเมริกานี่ก็พี่นะซิ” ยูบินยักคิ้วกวนๆให้ ในขณะที่โซฮียืนหน้าแดงอยู่ตรงนั้นอย่างไม่มีสาเหตุ

 

“แล้วนี่ใครอ่ะ?” ยูบินหันมามองโซฮีเต็มตา ใบหน้าเริ่มแดงขึ้นมาเล็กน้อย

 

“อ๋อ.....เธอชื่ออานโซฮี พึ่งย้ายมาวันนี้เหมือนพี่แหละ พี่ยูบิน” ยูบินยิ้มกว้าง

 

“ยินดีที่ได้รู้จักนะโซฮี เราพึ่งย้ายมาเรียนที่นี่วันแรกเหมือนกันเลย” โซฮีพยักหน้าเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ยูบินก็ออกอาการพูดไม่ออก

 

ไม่รู้ซิ ทำไมเธอถึงได้รู้สึกอึกอัดแปลกๆนะ.....

 

สายตาเบนความสนใจจากสาวแกล้มกลมกลับมาหาน้องข้างบ้านอย่างซอนเยต่อ

 

“ว่าแต่ เธอช่วยพาพี่เดินดูรอบๆโรงเรียนทีได้ไหม? พี่ยังไม่รู้เลยว่าโรงอาหาร ห้องน้ำ โรงยิม.....อยู่ตรงไหน?” ยูบินทำหน้านึกพร้อมนับนิ้วไปด้วย

 

“ได้ซิพี่ยูบิน อ่อ โซฮีก็มาด้วยกันซิ เดี๋ยว มิน ซอนเย คนนี้จะพาทัวร์โรงเรียนเอง” ซอนเยรูดแขนเสื้อขึ้นทำท่าทางทะมัดทะแมงแล้วถือวิสาสะลากแขนคนแก้มกลมให้เดินตามมาด้วยซะเลย

 

ยูบินมองมือที่น้องสาวข้างบ้านเธอจับก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองตามแผ่นหลังของคนข้างหน้าไป......

 

ทำไมนะ ? ยังไงเธอก็รู้สึกอึดอัดแปลกๆอยู่ดี.........

 

 

 

 

 

                ซอนเยเดินกลับบ้านด้วยอาการเหม่อลอย ในหัวเธอยังคงคิดถึงภาพของโซฮีเด็กใหม่ที่พึ่งย้ายมา เยอึนเพื่อนของเธอ และพี่ยูบินพี่สาวข้างบ้านสมัยเด็กๆอยู่อย่างสับสน ดูเหมือนว่า เธอจะสนใจคนทั้งหมดเป็นพิเศษ จนแอบสับสนในใจว่าตกลงเธอชอบใครและเธอเป็นเพศไหนกันแน่ ..... พลันสายตาก็เหลือบเห็นหนังสือปกสีชมพูแดงที่ตั้งโชว์อยู่ในร้านหนังสือข้างทาง เธอมองมันด้วยความสนใจ ยิ่งได้เห็นชื่อหนังสือด้วยแล้ว เธฮยิ่งสนใจมันเป็นพิเศษ

 

สองเท้าเดินเข้าไปในร้านหนังสือทันที มือเรียวหยิบคว้ามันขึ้นมาอ่านดูอย่างสนใจ......

 

‘แบบทดสอบง่ายๆที่จะทำให้คุณรู้ตัวว่าคุณเป็นเพศไหน ระหว่างทอมกับเลสเบี้ยน......’ ซอนเยอ่านเสียงเบาๆเหมือนพึมพำอยู่กับตัวเองเสียมากกว่า ก่อนจะกวาดตามองไปรอบๆตัวปกอีกครั้ง แล้วหยุดอ่านตรงข้อความสีดำตัวใหญ่

 

‘สำหรับคนที่มั่นใจว่าตัวเองไม่ชอบผู้ชาย แต่มีความรู้สึกแปลกๆกับผู้หญิงเท่านั้น!!’ รอยยิ้มบางปรากฏขึ้นบนเรียวปาก เธอหยิบมันไปจ่ายเงินทันที......

 

นี่แหละหนังสือที่เธอต้องการ ในตอนนี้ you tomboy or lasbian …….

 



.....................
EDID : Lesbian.......(ขอบคุณที่ช่วยเตือนน้า)