ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Soul of imegine
มีตำนานกล่าวเอาไว้ว่าเมื่อ 1000 ปีที่แล้วพวกปีศาจสามารถเปิดประตูเชื่อมมิติระหว่างโลกเรากับโลกปีศาจได้สำเร็จ จุดประสงค์ในการมาของมันในครั้งนี้ก็เพื่อหาที่อยู่อาศัยนั่นเอง แต่ผลกระทบของการมาของมันในครั้งนี้ทำให้โลกมนุษย์เราปั่นป่วนเป็นอย่างมาก เนื่องจากพลังของโซลของมันนั่นเองทำให้ผู้คนหํ่าหั่นกันเองไม่มีที่สิ้นสุดเป็นเวลากว่า 100 ปี
ต่อมาได้มีกลุ่มคนที่รวมตัวกันเพื่อปกป้องมนุษย์ด้วยกันเอง(ไม่อาจทราบชื่อกลุ่มของกลุ่มคนที่ตั้งขึ้นมาได้เพราะไม่มีบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์) พวกเขาเหล่านี้สามารถต่อต้านพวกปีศาจได้สำเร็จ(ไม่ทราบว่าจักการยังไง) และได้ปิดผนึกประตูเชื่อมมิติไว้ในป่าลึกแห่งหนึ่ง
ก่อนยุคปัจจุบัน 100 ปี มีกลุ่มนักเดินทางกลุ่มหนึ่งหลงเข้าไปในป่าแห่งหนึ่ง พวกเขาพบประตูประหลาดอยู่ในป่า ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการ พวกเขาได้คลายผนึกประตูออกจึงเป็นผลให้พวกปีศาจกลับมาอีกครั้ง!!!!
ไตเติลขึ้น...เพลงขึ้น^.^ ....................จบ
50 ปีต่อมาหลังจากที่พวกปีศาจสามารถหลุดออกมาได้อีกครั้งพวกมันก็แยกย้ายไปในที่ต่าง ๆ มากมาย แต่เนื่องด้วยพัฒนาการของมนุษย์ทำให้มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งก่อตั้งองค์กรขึ้นมาเพื่อแย่งชิงโซลมาเป็นของตัวเองให้ได้มากที่สุดกลุ่มคนเหล่านั้นก็คือองค์กรที่ชื่อว่า Dark Soul นั้นเอง
ปัจจุบัน ณ โรงเรียนซัลโฟเซ่
ผัวะ ! เด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะในห้องเรียนตัวที่ใกล้หน้าต่างถูกตีที่หลังอย่างแรง
\"โอ๊ย!!! ทำบ้าอะไรวะ\" เด็กหนุ่มที่กำลังอ่านหนังสืออยู่หันมาว้ากใส่คนที่ตีหลัง
\"ฮาาาา นี่มันพักเที่ยงแล้วนะเฟ้ย แกไม่คิดจะไปกินข้าวหรือไงวะ จิน\" เด็กหนุ่มอีกคนรูปร่างอ้วนลํ่าใหญ่ถามพรางหัวเราะชอบใจ
\"เอ่อ รู้แล้วแต่ไม่เห็นต้องเล่นแรงอย่างนี้เลยวะ\" จินขยับแว่นที่ใส่แล้วจึงเก็บหนังสือใส่ในกระเป๋า
\"เอ่อรู้แล้วพ่อหนอนหนังสือ เทสต์คราวหน้าอย่าลืมให้ลอกด้วยหละ\" เด็กหนุ่มรูปร่างอ้วนลํ่าหันหลังแล้วเดินออกห้องไปก่อน
\"มันก็น่าจะเป็นอย่างนั้นหละว้าา ไอ้ต้อง\"จินคิดในใจ
\"อีกนานไหมว่ะ หิวข้าวแล้วเว้ย\"
\"เอ่อจะไปเดี๋ยวนี่แหละ\"จินวิ่งออกห้องตามต้องไป
จินเป็นเด็กหนุ่มที่ค่อนข้างเรียบร้อยจะเป็นเด็กเรียนซะส่วนใหญ่ รูปร่างสูงพอประมาณผมสีม่วงมันวาวเขาจะส่วมแว่นตาอยู่ตลอดเวลาเพราะสายตาไม่ค่อยดี และที่สำคัญเขาไม่เก่งเรื่องกีฬาเลย เนื่องจากเป็นเด็กเรียบร้อยไม่ค่อยได้เล่นกีฬาเขาจึงไม่ค่อยมีเพื่อนสักเท่าไหร่แต่ก็ยังดีที่มีต้องเป็นเพื่อนสนิทที่รู้ใจเขาที่สุด เพราะบ้านอยู่ติดกันนั้นเอง
หลังเลิกเรียน หน้าประตูโรงเรียน
\"เฮ้ รอด้วยซิไอ้ต้อง\" จินวิ่งมาอย่างเร็ว เพราะเขามัวแต่อ่านหนังสืออยู่ในห้องจนเพลิน
ตุบ!!!
\"ว้ายยย\" จินวิ่งชนหญิงสาวคนหนึ่งอย่างแรง จนพวกเขาทั้งสองต่างล้มลงพื้น
\"อู้ยยยย เอ่อเป็นไรมากไหมคับ\" จินลุกขึ้นเอามือปัดฝุ่นที่ก้นแล้วยื่นมือมาเพื่อช่วยเหลือหญิงสาว
\"ออ....ออ อ๊ะ มะ ไม่เป็นไรค่ะ\" หญิงสาวพะงึมพะงัมอยู่นานก่อนที่จะหน้าแดงวิ่งหนีไป
\"อ้าว..เป็นไรของเขานะ\"จินคิดในใจ
\"อ๊ะ!! จริงซิ เฮ้ยไอ้ต้องรอด้วย\" เก็ทวิ่งตามไอ้ต้องที่กำลังเดินอย่างไม่ได้สนใจอะไรเลยจนทัน
\"แฮ่กกก\"
\"อ้าว เป็นไรไปวะ\" ต้องหันมาเห็นจินพอดี
\"ถามได้แกนั้นแหละเล่นมาไม่ยอมรอกันเลย\"จินติ
\"เฮ้ยยย ว่ากันไม่ได้นะเว้ยแก ก็แกเล่นอ่านหนังสือแบบไม่สนใจฟ้าสนใจดินเลยนี่หว่า เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมหันมา\"
\"โถ่ โทษทีว่ะก็มันอินอยู่อ่ะ จะให้ทำไง\"จินแก้ตัวพร้อมกับรูปหัวไปด้วย
\"หาาา หนังสือเรียนนี่นะอิน\" ต้องงงอย่างแรง
\"เอ่อดิก็เนื้อหามันน่าสนใจนี่หว่าชั้นก็เลยเพลินกับมันอะ คือเวลาอ่านเรื่อง ๆ หนึ่งแล้วมันสนุกนะมันจะจินตนาการไปด้วยยิ่งเป็นเรื่องที่เรามีฐานความรู้อยู่แล้วนะมันยิ่งทำให้สนุกเข้าไปใหญ่\" จินอธิบายซะยืดยาว
\"???? เอ่อ ๆ รู้แล้ว\" ต้องทำหน้างงแต่ก็ต้องตอบเพราะไม่อยากฟังการอธิบายของจินซํ้าอีก
\"ฮาาา ดูนายทำหน้าดิ\" จินปล่อยก๊ากซะดังลั่น
\"ไรของแกวะ\"ต้องทำตาน้อยตาฬหญ่ใส่
ซูมมมม!! มีบางอย่างจากท้องฟ้าหล่นลงมา
สิ่งที่ปรากฏอยู่ต่อหน้าของเด็กหนุ่มทั้งสองคือร่าง ๆ หนึ่งที่สวมชุดตัวตลกครบชุด หมวกของมันเป็นสามแฉกที่ปลายติวฟูกทั้งสามอัน ตาทางซ้ายเขียงรูปดาวขนาดใหญไว้ที่บริเวณตาพอดี เสื้อเป็นเสื้อตัวตลกลายดาวและปนกันกับลายขวางสีแดง ขาว กางเกงเป็นกางเกงขาสั้นที่พอง ๆ แล้วเป็นลายแถบตั้งสลับขาวแดงสวมถุงเท้ายาวสีขาว รองเท้าเป็นรองเท้าปลายงุ้มเข้หาตัวบิดเป็นรูปวงกลมหลายรอบสีดำมันวาว
\"หวัดดีพ่อหนุ่มน้อย\" ตัวตลกฉีกยิ้มให้เด็กหนุ่มทั้งสอง
\"คุยอะไรกันท่าทางสนุกเชียวนะ ฮึ ๆ ๆ\" ตัวตลกค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมกับหัวเราะเล็ก ๆ
\"เฮ้ย!!! ตัวไรวะนั้น\" จินหันไปถามต้องที่ยืนอยู่ข้าง ๆ
ยังไม่ทันที่ต้องจะขยับปากเจ้าตัวตลกทำตายักษ์ใส่ต้องขณะที่เขายืนจ้องตามันอยู่
\"อ้าว เฮ้ย!!! ไอ้ต้องเป็นไรไป\" จินรีบประคองร่างอันใหญ่โตของต้องที่ตอนนี้นํ้าลายฟูมเต็มปากเขา
\"โทษทีนะเจ้าหนูแต่ข้าอยากคุยกับเจ้าเท่านั้นหนะ\" ตัวตลกเอ่ย
\"ขอแนะนำตัว ข้ามีนามว่าเดลปีเอโร่\" เดลปิเอโร่จับหมวกมาโค้งคำนับ
\"นายททำอะไรกับเพื่อนของชั้น\"จินหันมามองเดลปิเอโร่ด้วยสีหน้าโกรธเป็นอย่างมาก
\"เฮ้ อย่าเพิ่งเข้าใจผิด ข้าแค่ทำให้เขาสลบไปเท่านั้นแหละแต่ไม่นึกว่าจิตเขาจะอ่อนเพียงนี้\" เดลปิเอโร่พยายามแก้ตัว
\"เอ่อจริงสิข้ามีอะไรจะถามเจ้าหน่อย เจ้ารู้จักคนในภาพนี้ไหม\" เดลปิเอโร่หยิบรูปจากในเสื้อมาให้จินดู เป็นภาพชายวัยกลางคน ๆ หนึ่งหน้าตาดูทึ่ม ๆ นิด ๆ
\"อ๊ะ ๆ นั้นมัน...........พ่อ\"จินตะโกนซะลั่น
\"ใช่จริง ๆ ด้วยคุณหนูจิน\"เดลปิเอโร่เริ่มทำตัวสุภาพ
\"ขอโทษด้วยสำหรับเพื่อนของท่านแต่ข้ามาเพื่อบอกข่าวสารของพ่อท่าน คุณโซ ก็เท่านั้นแหละ\"เดลปิเอโร่เริ่มทำหน้าเศร้า
\"นะ..นายเป็นอะไรไป\"จินตกใจกับสีหน้าที่เดลปิเอโร่ทำ
\"มันเป็นเรื่องที่หน้าเศร้าครับท่าน คุณ....คุณ..คุณโซตายแล้ว\"ตัวตลกเดลปิเอโร่ถึงกับนํ้าตาไหลออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ
\"อะไรนะ!!!! ไม่จริงอะ ไม่จริงใช่ไหม\"จินตัวสั้นพร้อมกับวิ่งไปกระชากคอเสื้อของเดลปิเอโร่มาถาม ขณะนี้นํ้าตาแห่งความสะเทือนใจของจินได้ไหลออกมาแล้ว มันช่างหน้าเศร้าที่จู่ ๆ วันที่อะกาศสดใสอย่างนี้เข้าจะต้องได้ยินเรื่องที่ไม่สมควรจะได้ยินเลย
\"เดี๋ยวก่อนท่าน ท่านไม่กลัวว่าข้าจะหลอกท่านเหรอ\"เดลปิเอโร่จับที่ไหล่ของจินแล้วผลักออก
\"ไม่รู้สิ พอเห็นรูปพ่อแล้วได้ยินอย่างนั้นมันก็รู้สึกขึ้นมา ชั้นพอรู้นะว่าพ่อเป็นคนยังไงหนะ เค้าหนะไปโดยที่ไม่บอกกล่าวหรือแม้แต่จะรํ่าลาด้วยซํ้าไป แม่ชั้นตอนนี้ก็ยังเฝ้าคอยการกลับมาของเค้า แต่....แต่ว่าพอได้ยินอย่างนี้แล้วไม่รู้ว่าแม่.........\" จินก้มหน้าลง
\"เอาหละไม่ต้องพูดแล้วข้าเข้าใจหละ พ่อของเจ้าเป็นคนดีมาก แต่ว่าพ่อของเจ้าฝากข้ามาบอกว่า อ้าาาาาาาาาาาาาาา\" จู่ ๆ ก็มีหอกที่ปลายแหลมมากแทงมาที่หลังของเดลปิเอโร่จนทะลุ เดลปิเอโร่ที่ยังพอมีสติผลักจินออกจากตัว
\"ฮึ ๆ เจอตัวแกจนได้\"ปีศาจสวมชุดเกราะที่สง่างามสีดำมันวาวมีลายทองเป็นแห่ง ๆ ทำให้มันดูแข็งแกร่ง
\"ฮึ ๆ ๆ โซลของแกข้าขอรับไว้เลยนะ\"สิ้นเสียงของปีศาจตนนี้ ที่ตัวของเดลปิเอโร่ก็มีก้อนแสงสีทองที่มีวงแหวนหมุนรอบไปมาข้างในนิวเคลียสเป็นแสงระยิบระยับ ลอยขึ้นมา
\"โทษทีนะแต่อั้ก ๆ โซลของข้าจะตกอยู่ในมือคนชั่วไปไม่ได้\"เดลปิเอโร่ใช้แรงเฮือกสุดท้ายจับโซลของตัวเองแล้วเขวี้ยงไปทางจิน
\"ไอ้หนูรับไปนี่คือโซลของข้า เจ้าจะรู้วิธีใช่เองแต่ขอให้รู้ไว้พลังของข้าคือจินตนาการ(Soul of imagine)\" และแล้วร่างของเดลปิเอโร่ก็สลายไปพร้อมกับสิ้นเสียงของเขา
\"หน่อยแก\" โซลของเดลปิเอโร่พุ่งเข้าไปในตัวของจิน ร่างของเขาค่อย ๆ มีแสงออกมาห่อหุ้มตัวของเขา
\"อ้าาาาา นี่มันอะไรกันร่างกายรู้สึกเหมือนกับว่ามันจะมีพลัง อ้าาาาาร้อน ๆ ๆ อ้าาาาาาาาาาา\"จินตะโกนออกมาสุดเสียงเหมือนกับว่าพลังในตัวของเขาจะถูกปลดปล่อยแสงที่ห่อหุ้มตัวของเขาพุ่งสูงสู่ฟ้าพุ่งไปไกลจนไม่อาจคาดได้ว่าไกลแค่ไหน
\"ฮึ ๆ แกช่างดวงสั้นจริง ๆ ที่แกได้โซลของมันไป\" ปีศาจตนนั้นพูดพร้อมกับชี้หอกที่แหลมคมมาทางจิน
\"แกเป็นใคร แฮ่ก ๆ \"จินหอบกับพลังที่ได้รับมา
\"เจ้าจะรู้ไปทำไม ในเมื่อเจ้าจะต้องตายแล้ว แต่ข้าจะบอกเจ้าให้เอาบุญก็แล้วกัน ข้าคือ....ดาร์คไนท์...ไง\"มันพุ่งตัวมาที่จินพร้อมกับตั้งท่าจะแทงจิน
\"เฮ้ย!!! ทำไงดี ๆ อยากเร็วกว่านี้เร็วกว่านี้\"จินหลับตาปี๋กลัวหอกที่พุ่งมาที่เขา
\"โฮลี่ ชิล!!!\"จู่ ๆ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
แกร้ง!!! หอกของดาร์คไนท์กระทบกับอะไรบางอย่างที่กำลังห่อหุ้มตัวของจินอยู่ในขณะนี้
จินค่อย ๆ ลืมตาแล้วก็พบว่าเขาไม่เป็นอะไรเลย แต่ภาพที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าของเขาคือหญิงสาวคนหนึ่งที่รูปร่างงามความสูงจัดอยู่ในขั้นที่พอดี ๆ ไม่สูงเกินไป ผมสีดำมันวาวเมื่อต้องกับแสงแดด ผมยาวประบ่าซึ่งขณะนี่กำลังหันหน้ามองมาที่เขาอยู่
\"ไม่เป็นไรใช่ไหมค่ะ\"หญิงสาวถาม
\"คะ...คับไม่เป็นไร\"จินตอบด้วยท่าทางตะกุกตะกัก แต่เขาก็พยายามที่จะมองใบหน้าของหญิงสาวคนนั้น แต่ผมของหญิงสาวบังปิดตาหล่อนไว้ทำให้เขาเห็นหน้าหล่อนไม่ถนัด
\"ไม่มีเวลาอธิบายค่ะ รีบหนีเร็ว\"หญิงสาวพูดจบก็กระโดดข้ามหัวของจินแล้ววิ่งนำไป
พอภาพของหญิงสาวหายไปจากหน้าก็ปรากฏเป็นภาพดาร์คไนท์แทน
\"เหวอ!!! มันยังอยู่เหรออีกเหรอ\"จินตั้งหลักได้ก็รีบวิ่งตามหล่อนไป แต่มันอะไรกันนี่คนที่ไม่เคยเล่นกีฬาอย่างจินเลยจะวิ่งได้เร็วขนาดนี้
\"อ๊า!!! ตัวเราทำไมวิ่งได้เร็วอย่างนี้หรือว่า..........\"จินคิดขณะที่วิ่งไปด้วยไม่ทันที่นกกระจอกจะกินนํ้าจินก็วิ่งตามหญิงสาวทัน
\"นี่!!! รู้ไหมว่านั้นมันตัวอะไร\"จินตะโกนถามหญิงสาวที่วิ่งอยุ่บนกำแพงพร้อมกับชะลอฝีเท้าให้วิ่งเท่ากับหญิงสาวคนนั้น
\"คุณรู้ใช่ไหมว่าโลกเราในตอนนี้มีพวก Dark Soul ก่อตั้งขึ้น\"หญิงสาวหันมาถามพร้อมกับวิ่งไปด้วย
\"อืม\"จินพยักหน้า
\"นั้นหละพวกของมันหละ แถมความเก่งของมันจัดอยู่ในขั้น Hell หละค่ะ\"หญิงสาวบอก
\"Hell???\"จินงง
\"ไม่รู้ก็ไม่แปลกค่ะ ว่าแต่คุณได้โซลมาแล้วใช่ไหมค่ะ\"หญิงสาวถาม
\"อืม รู้สึกจะเป็นอย่างนั้นนะ\"จินตอบ
\"ได้โซลอะไรเหรอคะ\"หญิงสาวยังคงถามอยู่
\"รู้สึกว่าจะเป็นโซล...จินตนาการอะไรนั้นแหละ\"จินเกาหัวพร้อมกับยังวิ่งอยู่
\"หาาาาาา ว่าไงนะ นั้นหนะมันโซลแห่งจินตนาการนะ แถมระดับ SS เชียวนะคะแล้วยังไม่พอยังมีอยู่อันเดียวอีกด้วย\"หญิงสาวตกใจใหญ่
\"คุยกันท่าทางสนุกนะ ขอร่วมวงด้วยคนซิ\"ดาร์คไนท์บินมาแทรกกลางระหว่างสองคน
\"Soul of Hand Power\"ดาร์คไนท์ใช้โซลของมัน โซลของมันคือโซลตระกูลเพิ่มพละกำลัง มันเล็งหอกไปที่จินหมายจะเอาโซลของเดลปิเอโร่
\"โฮลี่ ชิล\"โล่แสงห่อหุ้มที่ตัวของจินเหมือนคราวที่แล้ว (จะว่าไปมันก็คือบาเรียนั้นแหละ^.^)
\"ไร้ประโยชน์\"ดาร์คไนท์เอาหอกของมันทุบบาเรียแสงแตกเป็นชิ้น ๆ
ใกล้สมบูรณ์แล้วคับคงเหลืออีกนิดหน่อย^.^
ต่อมาได้มีกลุ่มคนที่รวมตัวกันเพื่อปกป้องมนุษย์ด้วยกันเอง(ไม่อาจทราบชื่อกลุ่มของกลุ่มคนที่ตั้งขึ้นมาได้เพราะไม่มีบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์) พวกเขาเหล่านี้สามารถต่อต้านพวกปีศาจได้สำเร็จ(ไม่ทราบว่าจักการยังไง) และได้ปิดผนึกประตูเชื่อมมิติไว้ในป่าลึกแห่งหนึ่ง
ก่อนยุคปัจจุบัน 100 ปี มีกลุ่มนักเดินทางกลุ่มหนึ่งหลงเข้าไปในป่าแห่งหนึ่ง พวกเขาพบประตูประหลาดอยู่ในป่า ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการ พวกเขาได้คลายผนึกประตูออกจึงเป็นผลให้พวกปีศาจกลับมาอีกครั้ง!!!!
ไตเติลขึ้น...เพลงขึ้น^.^ ....................จบ
50 ปีต่อมาหลังจากที่พวกปีศาจสามารถหลุดออกมาได้อีกครั้งพวกมันก็แยกย้ายไปในที่ต่าง ๆ มากมาย แต่เนื่องด้วยพัฒนาการของมนุษย์ทำให้มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งก่อตั้งองค์กรขึ้นมาเพื่อแย่งชิงโซลมาเป็นของตัวเองให้ได้มากที่สุดกลุ่มคนเหล่านั้นก็คือองค์กรที่ชื่อว่า Dark Soul นั้นเอง
ปัจจุบัน ณ โรงเรียนซัลโฟเซ่
ผัวะ ! เด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะในห้องเรียนตัวที่ใกล้หน้าต่างถูกตีที่หลังอย่างแรง
\"โอ๊ย!!! ทำบ้าอะไรวะ\" เด็กหนุ่มที่กำลังอ่านหนังสืออยู่หันมาว้ากใส่คนที่ตีหลัง
\"ฮาาาา นี่มันพักเที่ยงแล้วนะเฟ้ย แกไม่คิดจะไปกินข้าวหรือไงวะ จิน\" เด็กหนุ่มอีกคนรูปร่างอ้วนลํ่าใหญ่ถามพรางหัวเราะชอบใจ
\"เอ่อ รู้แล้วแต่ไม่เห็นต้องเล่นแรงอย่างนี้เลยวะ\" จินขยับแว่นที่ใส่แล้วจึงเก็บหนังสือใส่ในกระเป๋า
\"เอ่อรู้แล้วพ่อหนอนหนังสือ เทสต์คราวหน้าอย่าลืมให้ลอกด้วยหละ\" เด็กหนุ่มรูปร่างอ้วนลํ่าหันหลังแล้วเดินออกห้องไปก่อน
\"มันก็น่าจะเป็นอย่างนั้นหละว้าา ไอ้ต้อง\"จินคิดในใจ
\"อีกนานไหมว่ะ หิวข้าวแล้วเว้ย\"
\"เอ่อจะไปเดี๋ยวนี่แหละ\"จินวิ่งออกห้องตามต้องไป
จินเป็นเด็กหนุ่มที่ค่อนข้างเรียบร้อยจะเป็นเด็กเรียนซะส่วนใหญ่ รูปร่างสูงพอประมาณผมสีม่วงมันวาวเขาจะส่วมแว่นตาอยู่ตลอดเวลาเพราะสายตาไม่ค่อยดี และที่สำคัญเขาไม่เก่งเรื่องกีฬาเลย เนื่องจากเป็นเด็กเรียบร้อยไม่ค่อยได้เล่นกีฬาเขาจึงไม่ค่อยมีเพื่อนสักเท่าไหร่แต่ก็ยังดีที่มีต้องเป็นเพื่อนสนิทที่รู้ใจเขาที่สุด เพราะบ้านอยู่ติดกันนั้นเอง
หลังเลิกเรียน หน้าประตูโรงเรียน
\"เฮ้ รอด้วยซิไอ้ต้อง\" จินวิ่งมาอย่างเร็ว เพราะเขามัวแต่อ่านหนังสืออยู่ในห้องจนเพลิน
ตุบ!!!
\"ว้ายยย\" จินวิ่งชนหญิงสาวคนหนึ่งอย่างแรง จนพวกเขาทั้งสองต่างล้มลงพื้น
\"อู้ยยยย เอ่อเป็นไรมากไหมคับ\" จินลุกขึ้นเอามือปัดฝุ่นที่ก้นแล้วยื่นมือมาเพื่อช่วยเหลือหญิงสาว
\"ออ....ออ อ๊ะ มะ ไม่เป็นไรค่ะ\" หญิงสาวพะงึมพะงัมอยู่นานก่อนที่จะหน้าแดงวิ่งหนีไป
\"อ้าว..เป็นไรของเขานะ\"จินคิดในใจ
\"อ๊ะ!! จริงซิ เฮ้ยไอ้ต้องรอด้วย\" เก็ทวิ่งตามไอ้ต้องที่กำลังเดินอย่างไม่ได้สนใจอะไรเลยจนทัน
\"แฮ่กกก\"
\"อ้าว เป็นไรไปวะ\" ต้องหันมาเห็นจินพอดี
\"ถามได้แกนั้นแหละเล่นมาไม่ยอมรอกันเลย\"จินติ
\"เฮ้ยยย ว่ากันไม่ได้นะเว้ยแก ก็แกเล่นอ่านหนังสือแบบไม่สนใจฟ้าสนใจดินเลยนี่หว่า เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมหันมา\"
\"โถ่ โทษทีว่ะก็มันอินอยู่อ่ะ จะให้ทำไง\"จินแก้ตัวพร้อมกับรูปหัวไปด้วย
\"หาาา หนังสือเรียนนี่นะอิน\" ต้องงงอย่างแรง
\"เอ่อดิก็เนื้อหามันน่าสนใจนี่หว่าชั้นก็เลยเพลินกับมันอะ คือเวลาอ่านเรื่อง ๆ หนึ่งแล้วมันสนุกนะมันจะจินตนาการไปด้วยยิ่งเป็นเรื่องที่เรามีฐานความรู้อยู่แล้วนะมันยิ่งทำให้สนุกเข้าไปใหญ่\" จินอธิบายซะยืดยาว
\"???? เอ่อ ๆ รู้แล้ว\" ต้องทำหน้างงแต่ก็ต้องตอบเพราะไม่อยากฟังการอธิบายของจินซํ้าอีก
\"ฮาาา ดูนายทำหน้าดิ\" จินปล่อยก๊ากซะดังลั่น
\"ไรของแกวะ\"ต้องทำตาน้อยตาฬหญ่ใส่
ซูมมมม!! มีบางอย่างจากท้องฟ้าหล่นลงมา
สิ่งที่ปรากฏอยู่ต่อหน้าของเด็กหนุ่มทั้งสองคือร่าง ๆ หนึ่งที่สวมชุดตัวตลกครบชุด หมวกของมันเป็นสามแฉกที่ปลายติวฟูกทั้งสามอัน ตาทางซ้ายเขียงรูปดาวขนาดใหญไว้ที่บริเวณตาพอดี เสื้อเป็นเสื้อตัวตลกลายดาวและปนกันกับลายขวางสีแดง ขาว กางเกงเป็นกางเกงขาสั้นที่พอง ๆ แล้วเป็นลายแถบตั้งสลับขาวแดงสวมถุงเท้ายาวสีขาว รองเท้าเป็นรองเท้าปลายงุ้มเข้หาตัวบิดเป็นรูปวงกลมหลายรอบสีดำมันวาว
\"หวัดดีพ่อหนุ่มน้อย\" ตัวตลกฉีกยิ้มให้เด็กหนุ่มทั้งสอง
\"คุยอะไรกันท่าทางสนุกเชียวนะ ฮึ ๆ ๆ\" ตัวตลกค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมกับหัวเราะเล็ก ๆ
\"เฮ้ย!!! ตัวไรวะนั้น\" จินหันไปถามต้องที่ยืนอยู่ข้าง ๆ
ยังไม่ทันที่ต้องจะขยับปากเจ้าตัวตลกทำตายักษ์ใส่ต้องขณะที่เขายืนจ้องตามันอยู่
\"อ้าว เฮ้ย!!! ไอ้ต้องเป็นไรไป\" จินรีบประคองร่างอันใหญ่โตของต้องที่ตอนนี้นํ้าลายฟูมเต็มปากเขา
\"โทษทีนะเจ้าหนูแต่ข้าอยากคุยกับเจ้าเท่านั้นหนะ\" ตัวตลกเอ่ย
\"ขอแนะนำตัว ข้ามีนามว่าเดลปีเอโร่\" เดลปิเอโร่จับหมวกมาโค้งคำนับ
\"นายททำอะไรกับเพื่อนของชั้น\"จินหันมามองเดลปิเอโร่ด้วยสีหน้าโกรธเป็นอย่างมาก
\"เฮ้ อย่าเพิ่งเข้าใจผิด ข้าแค่ทำให้เขาสลบไปเท่านั้นแหละแต่ไม่นึกว่าจิตเขาจะอ่อนเพียงนี้\" เดลปิเอโร่พยายามแก้ตัว
\"เอ่อจริงสิข้ามีอะไรจะถามเจ้าหน่อย เจ้ารู้จักคนในภาพนี้ไหม\" เดลปิเอโร่หยิบรูปจากในเสื้อมาให้จินดู เป็นภาพชายวัยกลางคน ๆ หนึ่งหน้าตาดูทึ่ม ๆ นิด ๆ
\"อ๊ะ ๆ นั้นมัน...........พ่อ\"จินตะโกนซะลั่น
\"ใช่จริง ๆ ด้วยคุณหนูจิน\"เดลปิเอโร่เริ่มทำตัวสุภาพ
\"ขอโทษด้วยสำหรับเพื่อนของท่านแต่ข้ามาเพื่อบอกข่าวสารของพ่อท่าน คุณโซ ก็เท่านั้นแหละ\"เดลปิเอโร่เริ่มทำหน้าเศร้า
\"นะ..นายเป็นอะไรไป\"จินตกใจกับสีหน้าที่เดลปิเอโร่ทำ
\"มันเป็นเรื่องที่หน้าเศร้าครับท่าน คุณ....คุณ..คุณโซตายแล้ว\"ตัวตลกเดลปิเอโร่ถึงกับนํ้าตาไหลออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ
\"อะไรนะ!!!! ไม่จริงอะ ไม่จริงใช่ไหม\"จินตัวสั้นพร้อมกับวิ่งไปกระชากคอเสื้อของเดลปิเอโร่มาถาม ขณะนี้นํ้าตาแห่งความสะเทือนใจของจินได้ไหลออกมาแล้ว มันช่างหน้าเศร้าที่จู่ ๆ วันที่อะกาศสดใสอย่างนี้เข้าจะต้องได้ยินเรื่องที่ไม่สมควรจะได้ยินเลย
\"เดี๋ยวก่อนท่าน ท่านไม่กลัวว่าข้าจะหลอกท่านเหรอ\"เดลปิเอโร่จับที่ไหล่ของจินแล้วผลักออก
\"ไม่รู้สิ พอเห็นรูปพ่อแล้วได้ยินอย่างนั้นมันก็รู้สึกขึ้นมา ชั้นพอรู้นะว่าพ่อเป็นคนยังไงหนะ เค้าหนะไปโดยที่ไม่บอกกล่าวหรือแม้แต่จะรํ่าลาด้วยซํ้าไป แม่ชั้นตอนนี้ก็ยังเฝ้าคอยการกลับมาของเค้า แต่....แต่ว่าพอได้ยินอย่างนี้แล้วไม่รู้ว่าแม่.........\" จินก้มหน้าลง
\"เอาหละไม่ต้องพูดแล้วข้าเข้าใจหละ พ่อของเจ้าเป็นคนดีมาก แต่ว่าพ่อของเจ้าฝากข้ามาบอกว่า อ้าาาาาาาาาาาาาาา\" จู่ ๆ ก็มีหอกที่ปลายแหลมมากแทงมาที่หลังของเดลปิเอโร่จนทะลุ เดลปิเอโร่ที่ยังพอมีสติผลักจินออกจากตัว
\"ฮึ ๆ เจอตัวแกจนได้\"ปีศาจสวมชุดเกราะที่สง่างามสีดำมันวาวมีลายทองเป็นแห่ง ๆ ทำให้มันดูแข็งแกร่ง
\"ฮึ ๆ ๆ โซลของแกข้าขอรับไว้เลยนะ\"สิ้นเสียงของปีศาจตนนี้ ที่ตัวของเดลปิเอโร่ก็มีก้อนแสงสีทองที่มีวงแหวนหมุนรอบไปมาข้างในนิวเคลียสเป็นแสงระยิบระยับ ลอยขึ้นมา
\"โทษทีนะแต่อั้ก ๆ โซลของข้าจะตกอยู่ในมือคนชั่วไปไม่ได้\"เดลปิเอโร่ใช้แรงเฮือกสุดท้ายจับโซลของตัวเองแล้วเขวี้ยงไปทางจิน
\"ไอ้หนูรับไปนี่คือโซลของข้า เจ้าจะรู้วิธีใช่เองแต่ขอให้รู้ไว้พลังของข้าคือจินตนาการ(Soul of imagine)\" และแล้วร่างของเดลปิเอโร่ก็สลายไปพร้อมกับสิ้นเสียงของเขา
\"หน่อยแก\" โซลของเดลปิเอโร่พุ่งเข้าไปในตัวของจิน ร่างของเขาค่อย ๆ มีแสงออกมาห่อหุ้มตัวของเขา
\"อ้าาาาา นี่มันอะไรกันร่างกายรู้สึกเหมือนกับว่ามันจะมีพลัง อ้าาาาาร้อน ๆ ๆ อ้าาาาาาาาาาา\"จินตะโกนออกมาสุดเสียงเหมือนกับว่าพลังในตัวของเขาจะถูกปลดปล่อยแสงที่ห่อหุ้มตัวของเขาพุ่งสูงสู่ฟ้าพุ่งไปไกลจนไม่อาจคาดได้ว่าไกลแค่ไหน
\"ฮึ ๆ แกช่างดวงสั้นจริง ๆ ที่แกได้โซลของมันไป\" ปีศาจตนนั้นพูดพร้อมกับชี้หอกที่แหลมคมมาทางจิน
\"แกเป็นใคร แฮ่ก ๆ \"จินหอบกับพลังที่ได้รับมา
\"เจ้าจะรู้ไปทำไม ในเมื่อเจ้าจะต้องตายแล้ว แต่ข้าจะบอกเจ้าให้เอาบุญก็แล้วกัน ข้าคือ....ดาร์คไนท์...ไง\"มันพุ่งตัวมาที่จินพร้อมกับตั้งท่าจะแทงจิน
\"เฮ้ย!!! ทำไงดี ๆ อยากเร็วกว่านี้เร็วกว่านี้\"จินหลับตาปี๋กลัวหอกที่พุ่งมาที่เขา
\"โฮลี่ ชิล!!!\"จู่ ๆ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
แกร้ง!!! หอกของดาร์คไนท์กระทบกับอะไรบางอย่างที่กำลังห่อหุ้มตัวของจินอยู่ในขณะนี้
จินค่อย ๆ ลืมตาแล้วก็พบว่าเขาไม่เป็นอะไรเลย แต่ภาพที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าของเขาคือหญิงสาวคนหนึ่งที่รูปร่างงามความสูงจัดอยู่ในขั้นที่พอดี ๆ ไม่สูงเกินไป ผมสีดำมันวาวเมื่อต้องกับแสงแดด ผมยาวประบ่าซึ่งขณะนี่กำลังหันหน้ามองมาที่เขาอยู่
\"ไม่เป็นไรใช่ไหมค่ะ\"หญิงสาวถาม
\"คะ...คับไม่เป็นไร\"จินตอบด้วยท่าทางตะกุกตะกัก แต่เขาก็พยายามที่จะมองใบหน้าของหญิงสาวคนนั้น แต่ผมของหญิงสาวบังปิดตาหล่อนไว้ทำให้เขาเห็นหน้าหล่อนไม่ถนัด
\"ไม่มีเวลาอธิบายค่ะ รีบหนีเร็ว\"หญิงสาวพูดจบก็กระโดดข้ามหัวของจินแล้ววิ่งนำไป
พอภาพของหญิงสาวหายไปจากหน้าก็ปรากฏเป็นภาพดาร์คไนท์แทน
\"เหวอ!!! มันยังอยู่เหรออีกเหรอ\"จินตั้งหลักได้ก็รีบวิ่งตามหล่อนไป แต่มันอะไรกันนี่คนที่ไม่เคยเล่นกีฬาอย่างจินเลยจะวิ่งได้เร็วขนาดนี้
\"อ๊า!!! ตัวเราทำไมวิ่งได้เร็วอย่างนี้หรือว่า..........\"จินคิดขณะที่วิ่งไปด้วยไม่ทันที่นกกระจอกจะกินนํ้าจินก็วิ่งตามหญิงสาวทัน
\"นี่!!! รู้ไหมว่านั้นมันตัวอะไร\"จินตะโกนถามหญิงสาวที่วิ่งอยุ่บนกำแพงพร้อมกับชะลอฝีเท้าให้วิ่งเท่ากับหญิงสาวคนนั้น
\"คุณรู้ใช่ไหมว่าโลกเราในตอนนี้มีพวก Dark Soul ก่อตั้งขึ้น\"หญิงสาวหันมาถามพร้อมกับวิ่งไปด้วย
\"อืม\"จินพยักหน้า
\"นั้นหละพวกของมันหละ แถมความเก่งของมันจัดอยู่ในขั้น Hell หละค่ะ\"หญิงสาวบอก
\"Hell???\"จินงง
\"ไม่รู้ก็ไม่แปลกค่ะ ว่าแต่คุณได้โซลมาแล้วใช่ไหมค่ะ\"หญิงสาวถาม
\"อืม รู้สึกจะเป็นอย่างนั้นนะ\"จินตอบ
\"ได้โซลอะไรเหรอคะ\"หญิงสาวยังคงถามอยู่
\"รู้สึกว่าจะเป็นโซล...จินตนาการอะไรนั้นแหละ\"จินเกาหัวพร้อมกับยังวิ่งอยู่
\"หาาาาาา ว่าไงนะ นั้นหนะมันโซลแห่งจินตนาการนะ แถมระดับ SS เชียวนะคะแล้วยังไม่พอยังมีอยู่อันเดียวอีกด้วย\"หญิงสาวตกใจใหญ่
\"คุยกันท่าทางสนุกนะ ขอร่วมวงด้วยคนซิ\"ดาร์คไนท์บินมาแทรกกลางระหว่างสองคน
\"Soul of Hand Power\"ดาร์คไนท์ใช้โซลของมัน โซลของมันคือโซลตระกูลเพิ่มพละกำลัง มันเล็งหอกไปที่จินหมายจะเอาโซลของเดลปิเอโร่
\"โฮลี่ ชิล\"โล่แสงห่อหุ้มที่ตัวของจินเหมือนคราวที่แล้ว (จะว่าไปมันก็คือบาเรียนั้นแหละ^.^)
\"ไร้ประโยชน์\"ดาร์คไนท์เอาหอกของมันทุบบาเรียแสงแตกเป็นชิ้น ๆ
ใกล้สมบูรณ์แล้วคับคงเหลืออีกนิดหน่อย^.^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น