ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : First Love 2
ติ๊ดติ๊ด ติ๊ดติ๊ด
โอยยย เช้าอีกแล้วฉันเบื่อการไปโรงเรียนมากที่สุดเลย:( ถ้าฉันไปโรงเรียนแล้วได้เจอกับพี่ซองยอลนับเป็นเรื่องดีแต่ถ้าต้องเจอกับนายจุนฮงนับเป็นเรื่องร้ายที่สุด ว่าแต่......ทำไมฉันต้องนึกถึงหมอนั่นด้วยล่ะเนี่ย!!!
ฉันอาบน้ำและจัดการกับตัวเองให้เรียบร้อย เสื้อนักเรียนสีขาวแขนยาวที่พับขึ้นมาจากข้อมือถึงกลางแขนถูกทับด้วยเสื้อหนาวแขนยาวสีแดงที่พับให้เท่ากับเสื้อนักเรียน กระโปรงสั้นเหนือเข่าสีแดงทึบสลับกับสีน้ำตาลลายทางตารางบวกกับโบที่มีสีและลายเหมือนกับกระโปรงของฉันซึ่งเมื่อดูภาพลักษณ์โดยรวมเลยทำให้ฉันดูมีลักษณะน่ารักๆ สวยๆ และร้ายๆแต่จริงๆฉันเป็นคนดีนะ
ฉันลงมากินข้าวด้านล่างตามชีวิตประจำวัน เอ... - -* ทำไมวันนี้มันเงียบจังนะ
"มีอะไรให้กินบ้างนะวันนี้"
และสิ่งที่ฉันเจอคือจาจังมยอนหรือก็คือหมี่ดำวางอยู่บนโต๊ะกินข้าวและข้างจานนั้นก็มีกระดาษโน๊ตที่เขียนว่า
-ยูยอนพี่ขอโทษนะที่พี่ไม่ได้บอกยูยอนก่อน
พอดีว่าพี่ต้องไปทัศนศึกษากับทาง
โรงเรียนกะทันหันน่ะแต่พี่ไปแค่2อาทิตย์เองนะ
พี่ขอโทษจริงๆที่ไม่ได้บอกก่อน
พี่อารึม-
"หา! 2อาทิตย์เลยเหรอนานไปมั้ยเนี่ยพี่อารึม ฉันอยู่คนเดียวมันเบื่อนะ"
ฉันจัดการกับอาหารในจานจนหมดแล้วก็จัดการใส่ถุงเท้ายาวเท่าเข่าสีขาวใส่รองเท้าสีน้ำตาลที่มีส้นเล็กน้อยเพื่อความเรียบร้อย
ฉันออกจากบ้านและปิดประตูบ้านล๊อคให้เรียบร้อย พอล๊อคประตูเสร็จฉันก็หันไปเจอกับคนร่างยักษ์(?) อิตาจุนฮงนั่นเองหมอนี่อีกแล้วซวยแต่เช้าเลยฉัน-_-
"ว่าไงตัวเล็ก^^" มาว่าฉันตัวเล็กเหรอไอยักษ์-*- นี่ฉันสูงตั้งเกือบจะถึงไหล่นายเลยนะ
"ใครตัวเล็กห๊ะ!? ไอยักษ์!"
"โห่ยเรียกไอยักษ์เลยเหรอตัวเล็ก"
"ก็เออสิแล้วใครใช้ให้นายเรียกฉันว่าตัวเล็กก่อนล่ะ"
"ฉันเอง.......ใจฉันสั่งเองให้เรียกเธอว่าตัวเล็ก ทำไมล่ะน่ารักดีออก^^
"ฮึ่ม! - -*ไอยักษ์"
"มีอะไรตัวเล็ก"
"ฉันจะไปโรงเรียนแล้วหลีกไปเกะกะ" ฉันว่าจบก็ใช้ปลายส้นรองเท้าอันน้อยนิดเหยียบและกดลงไปที่เท้าของไอยักษ์นั่นและผลักอกของอิตานั่นจนเซ
"โอ๊ยเจ็บ><"
"สมน้ำหน้า แบร่ ^^" ฉันไม่รอให้จุนฮงพพูดประโยคต่อไปหรอก ฉันรีบเดินหนีเขาเพื่อที่จะไปโรงเรียนให้ทันเพราะนี่ก็เกือบจะสายมามากแล้ แต่จู่ๆฉันก็รู้สึกเสียววาบที่หลัง
"จะรีบไปไหนล่ะตัวเล็ก :) " ฉันรู้ละ- -* ไอยักษ์นี่เองแทนที่จะเดินตามมาแบบธรรดาแต่ไหงตามมาแล้วต้องกอดเอวฉันจากด้านหลังด้ววยล่ะเนี่ย !! - -*!!
"ปล่อย - -* "
"^^"
"ฉันบอกให้ปล่อย"
"ตัวเล็กบอกก่อนสิว่าตัวเล็กจะรีบไปไหน"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายด้วยห๊ะ!!"
"เกี่ยวสิถ้าตัวเล็กไม่บอก ฉันก็จะกอดตัวเล็กอยู่อย่างนี้~~" จุนฮงพูดพร้อมกับเอาคางมาเกยไหล่ฉัน - -*! จากเสียวหลังเป็นเสียวไหล่คงไม่มีเสียวอย่างอื่่นต่อไปแล้วนะ
"ไอยักษ์ปล่อยได้แล้วฉันจะไปโรงเรียน"
"ตัวเล็กรีบเหรอ"
"ก็เออสิวะ!" นี่ฉันเริ่มจะทนกับหมอนี่ไม่ไหวแล้วนะ
"ตัวเล็กพูดไม่เพราะเลยนะ"
"ก็แล้วจะให้ฉันพูดยังไงล่ะนายถึงจะยอมปล่อยฉัน"
"ก็...พูดเพราะๆน่ะเป็นมั้ยแบบอย่างเช่นพี่จุนฮงขา~~~ปล่อยตัวเล็กไปเถอะค่ะตัวเล็กจะรีบไปโรงเรียน~อย่างนี้น่ะเป็นมั้ยตัวเล็กขา~~~~~~" เฮือก=[]=" มีแล้วล่ะเสียวต่อไปคือเสียวค๊ออออ>_< เฮ้ยจั๊กจี้นะเว้ยไอยักษ์เอาจมูกมาไซร์คอฉันทำม๊ายยยย!!!
"อึ๋ย >_< ปล่อยสิ"
"พูดมาก่อนสิ"
"ไม่เอาหรอก ฉันไม่มีทางพูดแบบนั้นเด็ดขาด!"
"ไม่พูดจริงๆเหรอถ้างั้น....ก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนก่อนนะตัวเล็ก :) "
"ข้อแลกเปลี่ยนอะไร"
"ก็...ข้อแลกเปลี่ยนแบบนี้ไง"
จุ๊บ~ ฟิ้ว~
ยังไม่ทันที่ฉันจะหันไปถามนายจุนฮงก็รีบเอาจมูกตัวเองมาชนกับแก้มฉันซึ่งถ้าเกิดจะให้เรียกง่ายๆก็คือหอมแก้มนั่นแหละ หอมแก้ม เอ~หอมแก้มฉัน เฮ้ย!0.0 นี่มันหอมแก้มฉันเหรอโอ๊ยจะด่าก็คงไม่ทันแล้วล่ะก็ไอบ้านั่นมันใส่เกียร์หมาวิ่งหนีไปแล้ว - -* คิดว่าคนอย่างฉันจะยอมแพ้อะไรง่ายๆอย่างนั้นเหรอ หึ!ไม่มีทาง
"นายตายแน่" ฉันจัดการเสื้อผ้าตัวเองให้เข้าที่จากนั้นจับสายกระเป๋าไว้แน่น่และต่อท้ายด้วยการวิ่งตาม!!!
"ไอยักษ์นายหยุดเดี๋ยวนี้นะ" ฉันวิ่งตามและตะโกนออกไป
"ถ้าฉันหยุด ตัวเล็กก็ต้องด่าฉันอ่ะดิที่ฉันไปหอมแก้มตัวเล็กเมื่อกี๊" เออเนอะก็ถูกของมัน -/\-
กึก!
เอ๊ะมันหยุดทำไม
"แฮ่ก แฮ่ก" ไม่ต้องงงว่าเสียงใครเสียงฉันเองแหละ
"....." ดูมันไม่เหนื่อยเลยเนอะ
"ประตูปิด" ทันทีที่ฉันเงยหน้าขึ้นไปสิ่งที่ฉันเห็นเป็นสิ่งแรกคือประตูใหญ่ของโรงเรียนปิดแล้วซึ่งก็เท่ากับว่าฉันมาสาย!
"ไอยักษ์! นายทำฉันมาสายอ่ะ -*- "
"....."
"ไอยักษ์นี่เราจะทำยังไงกันดีล่ะทีนี้"
"เราก็คงต้องรออยู่ตรงนี้จนกว่าประะธานนักเรียนจะมา"
"อีกนานมั้ย"
"ประมาณ10นาที"
"-3-"
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เอาล่ะตอนที่2 ก็ได้จบไปแล้ว หลายคนบอกว่างงกับชื่อของพวกยู อยากบอกค่ะไม่ใช่แค่ทุกคนนะคะที่งงเราเองก็งงเหมือนกัน- -" #อ่าว
โอยยย เช้าอีกแล้วฉันเบื่อการไปโรงเรียนมากที่สุดเลย:( ถ้าฉันไปโรงเรียนแล้วได้เจอกับพี่ซองยอลนับเป็นเรื่องดีแต่ถ้าต้องเจอกับนายจุนฮงนับเป็นเรื่องร้ายที่สุด ว่าแต่......ทำไมฉันต้องนึกถึงหมอนั่นด้วยล่ะเนี่ย!!!
ฉันอาบน้ำและจัดการกับตัวเองให้เรียบร้อย เสื้อนักเรียนสีขาวแขนยาวที่พับขึ้นมาจากข้อมือถึงกลางแขนถูกทับด้วยเสื้อหนาวแขนยาวสีแดงที่พับให้เท่ากับเสื้อนักเรียน กระโปรงสั้นเหนือเข่าสีแดงทึบสลับกับสีน้ำตาลลายทางตารางบวกกับโบที่มีสีและลายเหมือนกับกระโปรงของฉันซึ่งเมื่อดูภาพลักษณ์โดยรวมเลยทำให้ฉันดูมีลักษณะน่ารักๆ สวยๆ และร้ายๆแต่จริงๆฉันเป็นคนดีนะ
ฉันลงมากินข้าวด้านล่างตามชีวิตประจำวัน เอ... - -* ทำไมวันนี้มันเงียบจังนะ
"มีอะไรให้กินบ้างนะวันนี้"
และสิ่งที่ฉันเจอคือจาจังมยอนหรือก็คือหมี่ดำวางอยู่บนโต๊ะกินข้าวและข้างจานนั้นก็มีกระดาษโน๊ตที่เขียนว่า
-ยูยอนพี่ขอโทษนะที่พี่ไม่ได้บอกยูยอนก่อน
พอดีว่าพี่ต้องไปทัศนศึกษากับทาง
โรงเรียนกะทันหันน่ะแต่พี่ไปแค่2อาทิตย์เองนะ
พี่ขอโทษจริงๆที่ไม่ได้บอกก่อน
พี่อารึม-
"หา! 2อาทิตย์เลยเหรอนานไปมั้ยเนี่ยพี่อารึม ฉันอยู่คนเดียวมันเบื่อนะ"
ฉันจัดการกับอาหารในจานจนหมดแล้วก็จัดการใส่ถุงเท้ายาวเท่าเข่าสีขาวใส่รองเท้าสีน้ำตาลที่มีส้นเล็กน้อยเพื่อความเรียบร้อย
ฉันออกจากบ้านและปิดประตูบ้านล๊อคให้เรียบร้อย พอล๊อคประตูเสร็จฉันก็หันไปเจอกับคนร่างยักษ์(?) อิตาจุนฮงนั่นเองหมอนี่อีกแล้วซวยแต่เช้าเลยฉัน-_-
"ว่าไงตัวเล็ก^^" มาว่าฉันตัวเล็กเหรอไอยักษ์-*- นี่ฉันสูงตั้งเกือบจะถึงไหล่นายเลยนะ
"ใครตัวเล็กห๊ะ!? ไอยักษ์!"
"โห่ยเรียกไอยักษ์เลยเหรอตัวเล็ก"
"ก็เออสิแล้วใครใช้ให้นายเรียกฉันว่าตัวเล็กก่อนล่ะ"
"ฉันเอง.......ใจฉันสั่งเองให้เรียกเธอว่าตัวเล็ก ทำไมล่ะน่ารักดีออก^^
"ฮึ่ม! - -*ไอยักษ์"
"มีอะไรตัวเล็ก"
"ฉันจะไปโรงเรียนแล้วหลีกไปเกะกะ" ฉันว่าจบก็ใช้ปลายส้นรองเท้าอันน้อยนิดเหยียบและกดลงไปที่เท้าของไอยักษ์นั่นและผลักอกของอิตานั่นจนเซ
"โอ๊ยเจ็บ><"
"สมน้ำหน้า แบร่ ^^" ฉันไม่รอให้จุนฮงพพูดประโยคต่อไปหรอก ฉันรีบเดินหนีเขาเพื่อที่จะไปโรงเรียนให้ทันเพราะนี่ก็เกือบจะสายมามากแล้ แต่จู่ๆฉันก็รู้สึกเสียววาบที่หลัง
"จะรีบไปไหนล่ะตัวเล็ก :) " ฉันรู้ละ- -* ไอยักษ์นี่เองแทนที่จะเดินตามมาแบบธรรดาแต่ไหงตามมาแล้วต้องกอดเอวฉันจากด้านหลังด้ววยล่ะเนี่ย !! - -*!!
"ปล่อย - -* "
"^^"
"ฉันบอกให้ปล่อย"
"ตัวเล็กบอกก่อนสิว่าตัวเล็กจะรีบไปไหน"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายด้วยห๊ะ!!"
"เกี่ยวสิถ้าตัวเล็กไม่บอก ฉันก็จะกอดตัวเล็กอยู่อย่างนี้~~" จุนฮงพูดพร้อมกับเอาคางมาเกยไหล่ฉัน - -*! จากเสียวหลังเป็นเสียวไหล่คงไม่มีเสียวอย่างอื่่นต่อไปแล้วนะ
"ไอยักษ์ปล่อยได้แล้วฉันจะไปโรงเรียน"
"ตัวเล็กรีบเหรอ"
"ก็เออสิวะ!" นี่ฉันเริ่มจะทนกับหมอนี่ไม่ไหวแล้วนะ
"ตัวเล็กพูดไม่เพราะเลยนะ"
"ก็แล้วจะให้ฉันพูดยังไงล่ะนายถึงจะยอมปล่อยฉัน"
"ก็...พูดเพราะๆน่ะเป็นมั้ยแบบอย่างเช่นพี่จุนฮงขา~~~ปล่อยตัวเล็กไปเถอะค่ะตัวเล็กจะรีบไปโรงเรียน~อย่างนี้น่ะเป็นมั้ยตัวเล็กขา~~~~~~" เฮือก=[]=" มีแล้วล่ะเสียวต่อไปคือเสียวค๊ออออ>_< เฮ้ยจั๊กจี้นะเว้ยไอยักษ์เอาจมูกมาไซร์คอฉันทำม๊ายยยย!!!
"อึ๋ย >_< ปล่อยสิ"
"พูดมาก่อนสิ"
"ไม่เอาหรอก ฉันไม่มีทางพูดแบบนั้นเด็ดขาด!"
"ไม่พูดจริงๆเหรอถ้างั้น....ก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนก่อนนะตัวเล็ก :) "
"ข้อแลกเปลี่ยนอะไร"
"ก็...ข้อแลกเปลี่ยนแบบนี้ไง"
จุ๊บ~ ฟิ้ว~
ยังไม่ทันที่ฉันจะหันไปถามนายจุนฮงก็รีบเอาจมูกตัวเองมาชนกับแก้มฉันซึ่งถ้าเกิดจะให้เรียกง่ายๆก็คือหอมแก้มนั่นแหละ หอมแก้ม เอ~หอมแก้มฉัน เฮ้ย!0.0 นี่มันหอมแก้มฉันเหรอโอ๊ยจะด่าก็คงไม่ทันแล้วล่ะก็ไอบ้านั่นมันใส่เกียร์หมาวิ่งหนีไปแล้ว - -* คิดว่าคนอย่างฉันจะยอมแพ้อะไรง่ายๆอย่างนั้นเหรอ หึ!ไม่มีทาง
"นายตายแน่" ฉันจัดการเสื้อผ้าตัวเองให้เข้าที่จากนั้นจับสายกระเป๋าไว้แน่น่และต่อท้ายด้วยการวิ่งตาม!!!
"ไอยักษ์นายหยุดเดี๋ยวนี้นะ" ฉันวิ่งตามและตะโกนออกไป
"ถ้าฉันหยุด ตัวเล็กก็ต้องด่าฉันอ่ะดิที่ฉันไปหอมแก้มตัวเล็กเมื่อกี๊" เออเนอะก็ถูกของมัน -/\-
กึก!
เอ๊ะมันหยุดทำไม
"แฮ่ก แฮ่ก" ไม่ต้องงงว่าเสียงใครเสียงฉันเองแหละ
"....." ดูมันไม่เหนื่อยเลยเนอะ
"ประตูปิด" ทันทีที่ฉันเงยหน้าขึ้นไปสิ่งที่ฉันเห็นเป็นสิ่งแรกคือประตูใหญ่ของโรงเรียนปิดแล้วซึ่งก็เท่ากับว่าฉันมาสาย!
"ไอยักษ์! นายทำฉันมาสายอ่ะ -*- "
"....."
"ไอยักษ์นี่เราจะทำยังไงกันดีล่ะทีนี้"
"เราก็คงต้องรออยู่ตรงนี้จนกว่าประะธานนักเรียนจะมา"
"อีกนานมั้ย"
"ประมาณ10นาที"
"-3-"
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เอาล่ะตอนที่2 ก็ได้จบไปแล้ว หลายคนบอกว่างงกับชื่อของพวกยู อยากบอกค่ะไม่ใช่แค่ทุกคนนะคะที่งงเราเองก็งงเหมือนกัน- -" #อ่าว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น