รักอลวลของนายเซ่อกะสาวซ่า

ลำดับตอนที่ #1 : หลังจากนี้เราจะได้เจอกันอีกไหม

เช้าวันหนึ่ง~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~  ~
คลื่นทะเลซัดเป็นเสียงเพลง  /l /l /l /l
ณ รีสอร์ตแห้งหนึ้ง
เด็ก2คนหญิง ชายอายุราวๆ8ขวบเล่นกันอยู่ที่ชายหาด

"จุงยองเธอจะไปโซลแล้วเหรอ"
"ใช่ยุนซึงพ่อกับแม่จะไปทำงานที่นั่นล่ะท่านจะไปตรวจสาขาโรงแรมของเรา"
"จุงยองเธออยู่ที่รีสอร์ตบ้านฉันก้อได้น๊ะเด๋วไปขอแม่ก้อได้"
"ไม่ได้หรอกยุนซึง"
"งั้นฉันจะตามเธอไปถ้าอายุของเ*2" (8*2=16ปี/8ปีข้างหน้า)
"ได้เรยยุนซึง"
"เธอต้องแต่งงานกับฉันน๊ะ"
"จ๊ะยุนซึงสัญญา"

.....................................................................


8ปีต่อ
zZzZzZzZzZzZ

ปิ๊บๆๆๆๆๆๆ***
"นาฬิกกาบ้านิ........"

zZzZzZzZzZzZ

............................................


"คุณหนู๋ค่ะตื่นได้แล้วค่ะอีก20นาทีร.ร.จะเข้าแล้วน๊ะค่ะ"แม่บ้านแจพูด
"ทำอารายอยู่อ่ะแม่บ้านแจ"คุณนายลีถาม
"คุณนายค่ะเอ่อ..คุณหนู๋.....ยังไม่ตื่นค่ะ"แม่บ้านแจตอบอย่างตะกุกตะกัก
"เด๋วชั้นจัดการเอง"เอาละคราวนี้
"จุงยองตื่นลูกตื่น.....ลีจุงยองตื่นเดี๋ยวนี้!!!"หมดความอดทน


.....................................................................


"แม่มาปลุกเหรอO_Oกี่โมงแล้วนี่"
8.15น.เหลือ15นาที
"อ้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"ตื่นแล้วค่ะ"
เวลามันทำไมเร็วจังนี่เปิดเทอมวันแรกของม.5ของช้านนนนนนนนนนน


........................................................................


เสียงของพวกหน้าม้อและประจบคนรวยคนสวย**อิอิ
"สวัสดีจุงยอง"
"ดีครับจุงยอง"
"ดีจุงยอง"
ถึงห้องซักทีเฮ้อออออ
"ดีเว่ยจุงยอง"ลันมีเพื่อนสนิททักอ่ะ
"เฮ้อน่าเบื่อจังลันมี"ฉันตอบอย่างเซ็งๆ
"เค้าว่ามีน.ร.ใหม่มาน๊ะลูกเศรษฐีด้วยน๊ะ"ลันมีพูดมาอย่างสนใจ
"ช่างเหอะวันนี้เกือบสาย...ไม่ล่ะสายเรย"จุงยองพูด


กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


"วันนีมีน.ร.ใหม่มาน๊ะค่ะน.ร."  อาจาร์ยซูพูด
"ปาร์คยุนซึงมานี่"  ..........
"ครับอาจาร์ย"
ซุบซิบๆๆๆๆ(หล่อเน๊าะใส่แว่นด้วย)(เท่ห์ระเบิดไปเรย)(หน่าหงิ๋มว่ะ)
"น่ารักอ่ะว่าม่ะจุงยอง"  ลันมีกำลังเคลิ้ม
"ปาร์ค....ยุน....ซึง...นาย"  .............................(แอบดีใจ)

"สวัสดีครับผมปาร์คยุนซึงฝากตัวต้วยครับ"

"เธอไปนั่งข้างจุงยองน๊ะ"   อาจาร์ยว่า
"อาจาร์ยค่ะลันมีนั่งนี่อยู่ค่ะ"   เขินล่ะอ่ะ
"ลันมีเธอไปนั่งกับแทซุงน๊ะ"  อาจาร์ยว่า
"อาจาร์ยค่ะหนู๋ไม่อยากนั่งกะแทซุงอ่ะค่ะ"  2คนนี้เป็งคู่กัดกัน
"ลันมี"  อาจาร์ยเสียงแข็ง
"ค่ะอาจาร์ย"  สมจุงยองแอบหัวเราะ
"ปาร์คยุนซึงไปนั่ง" 
"ครับ"
 ยุนซึงขยิบตาให้จุงยองไม่มีใครเห็นจุงยองอาย


.......................................................................................