"เกรียน" สมัครแอร์ - "เกรียน" สมัครแอร์ นิยาย "เกรียน" สมัครแอร์ : Dek-D.com - Writer

"เกรียน" สมัครแอร์

จิกกัดอาชีพที่สาวๆ ใฝ่ฝัน ด้วยความรำคาญแกมหมั่นไส้เอ็นดูตามสมควร

ผู้เข้าชมรวม

366

ผู้เข้าชมเดือนนี้

0

ผู้เข้าชมรวม


366

ความคิดเห็น


1

คนติดตาม


0
เรื่องสั้น
อัปเดตล่าสุด :  5 ก.พ. 51 / 07:52 น.


ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ

    เกรียน สมัครแอร์ แกสมัครเอียน (จะผวนให้มันได้อะไรเนี้ยยยย...)

    เอาอีกแล้ว ไอ้พวกเกรียน
    คราวนี้มันจะไปสมัครเป็นแอร์โฮสเตสอีกแล้ว
    ท่าทางมันคงจะดูละคร "สงครามนางฟ้า" มากเกินไป เลยอยากจะเป็นแอร์กะเขามั่ง

    พูดถึงละครเรื่องนี้
    ตอนนี้สบายพี่ "ถลกเกียรติ" ไปแล้ว
    เป็นข่าว ได้โฆษณาฟรีๆ ทำละครแอร์ตบกัน
    ทางฝั่งสหภาพแรงงานว่างงาน
    ของการบินเทย ที่ทำทุกอย่างที่ได้เงิน และได้คะแนนเสียง ก็ออกมาเรียกร้อง "อย่าๆ อย่า ทำแบบนี้กะคนอาชีพนี้ มันเสื่อม แอร์รับไม่ด๊ายยย"
    ก็ดี ปรามๆ ไว้เสียมั่ง ทำละครเสียเว่อร์

    ของจริงเขาตบกันซะที่ไหน เขาเอามาม่าสาดกันเว้ย!!

    ก็เหมือนกันกับอาชีพอื่น กว่าจะผ่านเข้าไปเป็นแอร์ได้ มันต้องผ่านหลายด่าน หลายขั้นตอน หนึ่งในขั้นตอนนั้นก็คือการสัมภาษณ์ นี่คือคำตอบของไอ้พวกเกรียน เมื่อถูกถามว่า

    "ทำไมถึงอยากเป็นแอร์"

    1. ประทับใจ
    "เมื่อตอนเด็กๆ หนูเคยขึ้นเครื่องบิน กับคุณพ่อ คุณแม่ แล้วเห็นพี่ๆ แอร์โฮสเตส หนูอยากเป็นแบบเขาบ้าง" เมิงจะอวดว่าบ้านรวย มีฐานะว่างั้น ได้ขึ้นเครื่องบินแต่เล็กแต่น้อย
    นี่ดีนะ ที่บุพการีพานั่งเครื่องบิน ถ้าเขาพาขึ้นรถสิบล้อ เมิงมิอยากเป็นคนขับรถสิบล้อเหรอ

    เออ..ถ้าตอบงี้ คนที่พ่อแม่เขาเป็นเจ้าของรถสิบล้อขนส่งสินค้า โตขึ้นมาเขาก็ต้องอยากขับสิบล้อดิ

    --------------------------------------------------------------------------------
    พักโฆษณา
    น้ำร้อนลวก แผลไฟไหม้ ผุพอง เป็นหนอง เป็นสิว ใช้เย็นเตร็กซ์ซซซซ
    เจ้าของเดียวกันกับโทนาฟฟฟฟฟฟ..
    --------------------------------------------------------------------------------

    เฮ้อ.. โฆษณาน้อยนะครับ ไม่ค่อยมีคนเข้าบลอก เลยมีโฆษณาแค่ตัวเดียวเอง เรตติ้งไม่ดีสงสัยอีกหน่อยคงโดนปิดบลอกแล้วแหละ

    นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ มีคนเข้าวันเป็นแสน ไม่ได้เขียนสนุกอะไรเลย เปิดให้โหลดเพลง เอ็มพีสาม ภาพโป๊ หูย...คนหลั่งไหลกันมาอย่างกะงานกาชาด

    นี่ดีนะที่ คุณแชมป์ เขามาเตือนว่ามันผิดกฎหมาย ไม่งั้นอัพคลิปโป๊ของตัวเองให้โหลดแล้ว
    อีตอนนั้นไม่รู้คิดยังไงของมันนะ จะอยากให้คนเข้าบลอกเยอะๆ ไปทำไม

    สงสัยคงคิดว่าถ้าคนเข้าบลอกเยอะๆ กระทรวงไอซีทีคงแจกงบให้วันละล้านห้า ฐานะที่ช่วยผลักดันวงการไอทีให้เฟื่องฟูมั้ง

    .
    .
    .

    2. รักงานบริการ
    เบสิก ไอ้พวกบ้านจนไม่เคยขึ้นเครื่องมันต้องตอบแบบนี้ทุกราย จะมีบ้างประปรายสำหรับไอ้พวกบ้านรวยสมองช้า ลืมตัวว่าเคยขึ้นเครื่องบิน ก็ต้องมาแย่งชาวบ้านเขาตอบ "หนูรักงานบริการค่ะ ได้บริการคนอื่น เห็นคนอื่นเขามีความสุข แล้วหนูก็มีความสุข"

    อยากทำงานบริการไปเป็นเด็กเสิร์ฟก็ด๊ายยย.. บริการเหมือนกัน
    ไปเป็นข้าราชการที่ต้องบริการประชาชนเลยก็ได้ ภาครัฐยิ่งขาดแคลนคนรักงานบริการอยู่ด้วย
    หรือนี่เลย
    ไปเป็นตำรวจตระเวนชายแดน "ตำรวจบริการประชาชน" เป็นคำขวัญของกรมตำรวจเลย

    "พี่จะให้หนูเป็นตำรวจเลยเหรอ หนูเป็นผู้หญิงนะ"

    อ๊ะ!! ผู้หญิงเป็นตำรวจสิดี เวลาจับโจรใต้ ไม่ต้องเสียเหงื่อ เสียเกลือแร่ เสียเลือดเนื้อ ทำทีเป็นกางเกงหลุด พอโจรมันตกใจไปเสียววินาที ฉวยจังหวะตอนนั้นแหละ ยิ่งแมร่งตายเลย 555

    ทั้งสองข้อนี้มักจะเป็นคำตอบของพวกเกรียนใช้เวลาไปสอบสัมภาษณ์ (มีมากกว่านี้มั้ย ช่วยนึกหน่อย) ไม่ว่าวันเวลาจะพัฒนาไปสักแค่ไหน วิทยาการจะก้าวล้ำไปเพียงใด แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้สมองเกรียนๆ ได้พัฒนาคำตอบขึ้นมาเลย จากรุ่นสู่รุ่น มันยังคงตอบเหมือนเดิม ทั้งที่ความจริงใครๆ ก็รู้ว่ามันอยากเป็นแอร์ไปทำไม

    1. อยากรวย
    คิดสั้นๆ ไงว่าแอร์ เป็นอาชีพที่ได้เงินเยอะ เงินเดือนบวกเบี้ยเลี้ยง เดือนๆ หนึ่งก็หลายหมื่น
    แต่จะบอกให้ว่า การที่ทำงานอยู่บนที่มีออกซิเจนน้อยๆ และในสถานที่แออัดอย่างบนเครื่องบินน่ะ มันแหล่งเชื้อโรคดีๆ นี่เอง นี่ยังไม่ได้นับส้วมบนเครื่องบินที่น่าจะเป็นที่รวมตัวของเหล่าเชื้อโรคนานาชาติ แทบจะเรียกว่าองค์การยูเนสโกของเชื้อโรค ตั้งอยู่ที่นั่นเลยก็ว่าได้

    เพราะฉะนั้นจุดมุ่งหมายของการที่แอร์ต้องได้เงินเดือนเยอะๆ คือต้องการให้เอาไว้รักษาตัว มันเสี่ยงกับโรคภัยไข้เจ็บ มันเสี่ยงกับผู้ก่อการร้าย มันเสี่ยงกับอุบัติเหตุบนเครื่อง

    เคยมีแอร์คนหนึ่งเดินเข็นคาร์ด (รถที่ใส่อาหารเครื่องดื่ม) อยู่ดีๆ เครื่องบินตกหลุมอากาศ เข่ากระแทกคาร์ดอย่างแรง พอลงจากเครื่องจะไปตรวจ ทางสายการบินบอกว่าถ้าตรวจที่นี่(ต่างประเทศ)จะไม่ออกค่าตรวจให้ ต้องออกเอง แต่ถ้าจะใช้สวัสดิการ ต้องไปตรวจที่เมืองไทย ด้วยความงกครับพี่น้อง เงินน่ะมีนะ ไม่ใช่ไม่มี มันก็รอทนเจ็บ มาตรวจที่เมืองไทย หมอบอกคุณเข่าเสียแล้ว ต้องผ่า ผ่าแล้วก็ไม่หายหรอก เพราะคุณรอนานเกินไป ทำไมไม่รีบมา ตอนนี้น้องคนนี้โดนออกจากสายการบินแล้วครับ เพราะเดินขาเป๋ เป็นอีเป๋เซมากูเตะอยู่ตอนนี้ สายการบินมันก็ไม่เอา แอร์เดินขาเป๋เสียภาพพจน์ กัปตันบอก "ผมไม่รู้เรื่องนะ หลุมอากาศไม่ใช่หลุมถนน จะได้ขับหลบได้" เห็นมั้ยว่ามันเสี่ยง

    --------------------------------------------------------------------------------
    พักโฆษณา (ต้องขอบคุณผู้อ่านทุกท่านนะครับ ที่หลังจากเอนทรี่ที่แล้ว และเอนทรี่นี้ได้ออกไป กระแสตอบรับดีมั่กๆ --จะไม่ให้ดีได้ไง๊ ก็แกเล่นโพนทะนาบลอกไปทั่ว-- ตอนนี้ทำให้สายการบิน หันมาสนใจลงโฆษณาในบลอกนี้ของพวกเรา โฆษณาสายการบินน่ะ อย่างหรู)

    เรียนท่านผู้อ่านทราบ
    เข้ามาอ่านฟรีแล้วกรุณาอย่าเรื่องมากครับ
    อย่าขอนู่นขอนี่ ไม่ใช่ซานตาคลอส
    เข้ามาอ่านแล้วเม้นท์กันสนุกสนาน คลายเครียดเป็นพอ
    ...ด้วยความรักและเอ็นดู๊ นะตะเอง

    --------------------------------------------------------------------------------

    2. อยากเที่ยว
    เป็นแอร์ได้เดินทางทั่วโลก ได้เที่ยวแบบไม่เสียตังค์ด้วย สบาย เกรียนหลายคนมันคิดงี้แหละ แต่พอไปเจอเข้าจริง ตารางการบินออกมามีแต่ไฟล์ "ดมหมอน" คือ บินไปถึงปั๊บให้นอน 1 ชม. (นอนดมหมอน) แล้วก็บินต่อ (เออ..แต่คนจัดตารางการบินเขาไม่ใจไม้ใส้ระกำหรอก ซ้ำขนม ซี้อตู้เย็นไปฝากเขาเยอะๆ เดี๋ยวเขาก็จัดให้เองแหละ)

    3. อยากสบาย
    สังเกตุสิว่าคนที่ชอบทำงานให้ความคิด มักจะไม่อยากทำงานเป็นแอร์ เพราะมันเป็นอาชีพที่ไม่ใช้สมอง (เอ้าซวยแล้วกรู...จะโดนตืบมั้ยเนี่ย)

    ผมเคยได้รับเชิญให้ไปทานอาหารร่วมกับผู้บริหารบริษัทโบอิ้งที่มาจากฝรั่งเศส ผมก็ชวนพี่ที่รู้จักกันที่ทำงานเป็นสจ๊วตไปด้วย เพราะเห็นว่าแกเขียนหนังสือเกี่ยวกับเครื่องโบอิ้ง คิดว่าคงอยากสนทนากับแหล่งข้อมูล

    หลังจากอิดออดอยู่สักพักแกก็ตอบมาว่า
    "ช่วยพี่พูดกับเขาด้วยนะ"
    เราก็แปลกใจ สจ๊วตน่าจะเก่งภาษานี่หว่า
    "พี่อย่ามามุข พี่เป็นสจ๊วตเก่งภาษามากกว่าผมอยู่แล้ว"
    "พี่ก็ถนัดแค่รับชา หรือ การแฟดีครับ, รับเนื้อ หรือ ไก่ดีครับ, สักครู่นะครับ.. แค่นี้แหละ"
    คือทำงานเหมือนหุ่นยนต์ โดนโปรแกรมมาเท่านี้

    ทำตามโปรแกรม เตรียมอาหาร เสิร์ฟอาหาร ขัดห้องน้ำ เก็บของ รับเงิน ใช้เงิน เป็นวงจรอุบาทว์

    4. อยากสวย
    แอร์ไม่ใช่กรรมกร เพราะฉะนั้นได้ฉ่ำโป๊ะเต็มที่ แต่งมันเข้าไป แต่งหน้า ทาแป้ง เสียยังกะรถขนเครื่องสำอางค์มันไปคว่ำหน้าบ้าน แต่งตัวยูนิฟอร์มสวยงาม วงเล็บว่าจะสวยเฉพาะ 5 ปีแรกเท่านั้นนะ หลังจากนั้นจะแปรรูปจากนางฟ้าเป็นแหนม(ดอนเมือง)บนฟ้าชัดๆ ใส่เครื่องแบบงี้พุง "ปลิ้น" แล้วไม่ใช่แหนมธรรมดานะ แหนมแกสบี้ แก่ๆๆๆ อีกต่างหาก

    และก็ไอ้ด้วยความอยากสวยบวกอวดรวยนี่แหละ ทำให้เรามักจะเห็นแอร์เกรียน สวมแหวนหัวอัญมณีเม็ดเบ้อเริ่มเสิร์ฟอาหาร ออฟชั่นแรงจนแทบจะทิ่มตาผู้โดยสารตาย ถ้ามันขับรถขึ้นมาอวดบนเครื่องด้าย มันคงขับมาเกยหัวเราแล้วล่ะ เพราะมันเพิ่งไปถอยเบนซ์คันใหม่มา ออกแนวออนป้า หน้าเงือก เอาเฟอร์นิเจอร์ลบปม

     

    **เฮ้ย..นี่แกหงุดหงิดอะไรเขาป่ะเนี่ย
    ปล. สหภาพฯครับ
    ผมไม่ได้หมายถึง "แอร์" ทุกคนนะ
    ผมหมายถึงไอ้พวก "แอร์เกรียน" ต่างหาก
    ไม่ต้องไปยื่นจดหมายเรียกร้องนะครับ

    แอร์ดีๆ เขาก็มี (พี่สาวผมไง)
    มีจำนวนพอๆ กับผู้ชายที่ไม่เป็นเกย์นะแหละ

    ยังไม่จบ โปรดติดตามตอนต่อไป
    อ้อ..เสาร์-อาทิตย์ ไม่อัพ เพราะต้องไปช่วยแม่เข็นผักในตลาด เจอกันใหม่วันจันทร์ แต่ถ้าหนีนายมาได้ จะมาอัพต่อก่อนเลิกงานวันศุกร์นี้

    ขอได้รับความขอบคุณจากทีมงานพันธมิตรให้เสียงภาษาไทย(แต่ไม่เป็นภาษาคน-เอิ้ก!!)

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น

    ×