คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 in to... คดีที่ 5 ---38%---
เสียงเอะอะดังขึ้น ผู้คนที่เดินอยู่บนถนนหยุดยืนดูและเริ่มรวมตัวกันเป็นกลุ่มใหญ่อยู่นอกร้านโอจีงอ ซึ่งเป็นคาเฟ่เล็กๆตั้งอยู่แถบโซล
ท้องฟ้าของเช้าวันใหม่ที่ผ่านช่วงพายุช่างสดชื่นขัดกับความวุ่นวายที่เกิดขึ้นที่คาเฟ่แห่งนี้
ที่ประตูหน้าร้านถูกกั้นไว้โดยมีเจ้าหน้าที่ตำรวจ 6 นายยืนดูแลอยู่หน้าร้าน ด้านนอกมีนักข่าวออเต็ม
มีแค่บางส่วนเท่านั้นที่ได้รับอนุญาติให้เข้าไปทำข่าวภายในร้านได้
สภาพภายในร้านไม่มีอะไรเสียหาย เพียงแต่ด้านในกับแดงฉานไปด้วยเลือด
"เฮ้อ ไม่เข้าใจเลย ทำไมถึงเสียเลือดมากขนาดนี้ได้"แพทย์ที่มาชันสูตรศพถอนหายใจเบาๆ สายตาจับจ้องอยู่ที่ผู้เสียชีวิต
"นายก็ไม่รู้เหรอ ว่าทำไม
?"สารวัตรตำรวจที่รับผิดชอบคดีเอ่ยขึ้น"อืม ถูกแทงขนาดนี้ก็จริงแต่เลือดไม่น่าจะมีมากถึงขนาดนี้ได้"
"ถ้างั้นนายคิดว่าอะไรที่ทำให้เสียเลือดได้มากขนาดนี้ จุนซู"สารวัตรถามขึ้นมาอีกเมื่อสังเกตเห็นจุนซูค่อยๆใช้มือละไปตามศพของผู้ตาย
"นั้นสินะ ฉันก็ไม่รู้ คงต้องพิสูตรศพกันก่อน เลือดพวกนี้มันดูมีมากกว่าศพ 2 ศพน่ะ"จุนซูเงยหน้าขึ้นมามอง
"นายลำบากอีกแล้วล่ะ ยูชอน"จุนซูพูดยิ้มๆก่อนที่จะลุกขึ้นเดินไปดูอีกด้านหนึ่ง
"นั้นสินะ... ครั้งนี่เป็นคดีที่ 5 แล้ว มีผู้สังเวย 10 คน ทุกครั้งรูปแบบจะเปลี่ยนไปแต่สิ่งที่เหมือนกันสภาพการตายของคนสุดท้าย"
ยูชอนเคลื่อนสายตาไปมองศพสุดท้ายที่ร่างกายท่อนล่างได้หายไป...
...
..
.
"แปลกมาก ทั้งที่เราเก็บหลักฐานได้ทุกอย่าง ทั้งรอยนิ้วมือ อุปกรณ์ที่ใช้ แต่มันกับ..."
"แต่ทุกครั้งรอยนิ้วมือต่างกัน"จุนซูพูดขึ้น
"ใช่ แล้วที่สำคัญ..."ยูชอนพูดสีหน้าจริงจัง
"ศพสุดท้าย ส่วนล่างที่เป็นร่างกายจะหายไปอย่างไร้ร่องรอย"จุนซูเอ่ยขึ้นมา ก่อนที่จะตักอาหารใส่ปาก
ยูชอนกับจุนซูมารับประทานอาหารที่ร้านใกล้ๆกับสถานที่เกิดเหตุ เมื่อทำงานจนเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงบ่าย
กองพิสูตรหลักฐานได้เก็บร่างของผู้เสียชีวิตไปที่โรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว
"แต่ที่น่าแปลกอีกอย่าง กับไม่มีร่องรอยของการนำร่างของผู้เสียชีวิตไป"จุนซูพูดขึ้นมาบ้าง เมื่อสังเกตเห็นยูชอนยังนั่งทำสีหน้าจริงจัง
"ใช่ รอยเลือด ร่องรอยของการเคลื่อนย้าย ทุกอย่างไม่มีเลย ราวกับว่า ไม่ใช่ฝีมือของมนุษย์.."ยูชอนพูดเสียงเบาเมื่อถึงประโยคสุดท้าย
"ฮะ ว่าอะไรนะ อายุเท่าไหร่แล้วจ๊ะ หนูยูชอน"จุนซูหัวเราะเบาๆในลำคอพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ
"แล้วนายจะอธิบายว่ายังไง เกิดขึ้นมาถึง 5 คดีแล้วนะ"ยูชอนพูดออกมา ใบหน้าแดงน้อยๆ
"งั้นอาจจะไม่ใช่ฝีมือคนเดียวกันก็ได้ เช่นอาจจะเป็นกลุ่มใหญ่ๆแต่แบ่งหน้าที่กัน ฉันหมายถึงเออ... นายก็เห็นใช่ไหมล่ะ ลายนิ้วมือไม่เหมือนกันทุกครั้งที่เกิดขึ้น"ยูชอนพูดขึ้นรัวๆ
"ไม่ เป็นฝีมือคนเดียวกันแน่นอน ฉันก็เคยบอกนายแล้วไงเรื่อง
DNA ของผู้ร้ายมันตรงกันทุกอย่างไม่มีผิดเพี้ยน"จุนซูเอ่ยขึ้นเมื่อคิดว่ายูชอนคิดมากประสาทอาจจะกินเข้าซักวัน นับวันยิ่งเพี้ยน"ฉันจำได้ แต่ว่า... โธ่เว้ย เฮ้น้อง..ขอขอไอติมสตอเบอร์รี่ที่หนึ่ง... เราค่อยต่อเรื่องนี้กันทีหลังดีกว่านะครับ"ยูชอนบอกอย่างอารมณ์เสีย
'
ลงกับติมเบอร์รี่อีกละ'จุนซูคิดเมื่อมองดูคนตรงหน้ากำลังกระเดือกไอติมเป็นก้อนลงไป-----38%-----
-*-
แบบว่าลงต่อทีหลังล่ะกันเน้อ
(ไอ่คุณกี๊ พอใจแหละชิมิ เอามาลงให้แล้วค่ะ)
-*- แบบว่าน้อยมากเลย
sane
ความคิดเห็น