คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Hi!!!... (แนะนำตัวกันหน่อยซิเพื่อน)
( YUNHO )
แสงเเดดอุ่นยามเช้าที่ส่องผ่านหน้าต่างใบใหญ่ของห้องเรียนชั้นปี 2-
A เข้ามาอย่างอบอุ่นในที่สุดก็อยู่ปีสองแล้วซินะ
ผมกำลังมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างมีความสุข
แต่เสียงที่ดังในห้องมันมาขัดขวางความสุขของผม
ผมค่อยๆมองไปรอบๆห้องผ่านแว่นของผมอย่างระมัดระวัง
ใช่ทุกอย่างก็เหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน
ภาพที่เห็นตรงหน้าก็คือ คิบอมที่กำลังนั่งเล่นไพ่ป๊อกกับดงแฮ
เจ้าแม่อีซอลกำลังทะเลาะกับซีวอน
ลีทึกกะคังอินกำลังวิ่งไล่กวดชินดงไปรอบๆห้องเรียนเรื่องขนมอีกละ
เฮ้อ...ผมถอนหายใจและส่ายหน้าเบาๆ
แต่..ด้านหลังของผมนี่ซิยิ่งหนักใหญ่กำลังนั่งดูหนังบอยเลิฟจากเครื่องเล่นดีวีดีพกพา โดยมีหัวหน้าห้องเรียววุคร่วมวงด้วย
หึหึ..แน่ล่ะซิไอ่พวกนี้มันก็มีแค่นี้แหละวันๆไม่ทำอะไรเอาแต่ดูหนังวายในกลุ่มพวกมันก็มีอึนหยอก เยซอง คยูฮยอน ถ้าใครไม่ได้
อยู่ห้องเรียนเดียวกับพวกมันนะจะไม่รู้เลยว่าเป็นไง นี่แหละธาตุแท้ของคน(
?)ให้ตายเหอะจะดูหนังก็ไม่ว่าอะไรแต่ทำไมต้องเปิดเสียงดังขนาดนี้ด้วยว่ะ เกรงใจคนอื่นเป็นป่ะ
แย่จริงๆเลยพวกนี้นี่ ถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนร่วมห้อง
แง่ง..กรูจะเอาเท้าตื้บให้มันพังๆไปเลย
อ่ะ...แต่เดี๋ยวก่อน ผมต้องเลิกสนใจพวกเขาก่อน
เพราะ...อีกสองตัวไปไหนแล้วนะ
เพื่อนร่วมห้องอีกสองคนที่เกลียดผมนักหนาพอๆกับที่ผมเกลียดมัน เจอผมที่ไรก็หาเรื่องได้ตลอด
.........แล้วตอนนี้...ผม..........
รู้สึกว่าความซวยเริ่มจะมาเยือนยังไงไม่รู้
ผมว่าตอนนี้ผมเริ่มเสียวสันหลังวาบเเล้วล่ะซิ
ถ้าผมคิดไม่ผิด ซองมินกะฮันคยองจะต้องมายืนอยู่ที่ขะ...ข้าง
เฮือก
!!O[]O...นั้นไงมือของไอ่คนที่กำลังคิดถึงมันมาวางอยู่บนไหล่ผมแล้วทำไงดีผมค่อยๆหันไปมอง
เฮอะๆ...ตอนนี้ผมเหงื่อเริ่มตกซะแล้วซิ
นั้นไง
!!!มือแบบนี้ต้องเป็นของไอ่ผีจีนแน่นอนร้อยล้านเปอร์เซนด้านขวาของผมก็เป็นซองมินคู่หูฮาโลวีนของผีจีนมัน
"ไง...ยุนโฮจัง"ไอ่ซองมินมันค่อยๆยื่นหน้ากวนส้นทรีนเข้ามาใกล้ๆผมแล้ว
!!!0[]0ผมก้มหน้างุดหลบสายตาของมัน
_*_แล้วเบนหน้าหนีไปอีกทาง
ตอนนี้ผมพยายามคิดหาวิธีหนี ถ้าผมใช้ยันต์กันผีจะได้ผลมะ-*-"
พวกมันเริ่มแผ่รังสีอำมหิตให้ผมกลัวเล่นๆแล้ว
ผมเริ่มรู้สึกหวั่นๆแล้วซิตอนนี้ผมท่องบทส่งวิณญาณเท่าที่จะจำได้
เอาล่ะ...คิดแผนดีดีออกแล้ว
ผม-ต้อง-วิ่ง-หนี-มัน
แต่
...มือที่เกาะไหล่ผมเมื่อตะกี๊มันค่อยๆเชยคางผมขึ้นมาเอาแล้วไงผมจะทำไงดีครับคุณแม่ม่ม่ม่ม่
!!!!!!!!!T[]T"เป็นไรไปครับ...ยุนโฮ"
ฮันคยองมันพูดกับผมสุภาพแฮะ
OOเย้ย
!!! มันขยับตัวของมันเข้ามาใกล้ผมง่ะ!!!!อ๊ากพระเจ้าพวกมันจะทำอะไรผมไหมอ่ะ ผมว่าพวกมันต้องได้รับอิทธิพลมาจากพวกหลังห้องแน่เลย
แงแง...ผมกลัวหน้าตาหื่นๆของพวกมันจัง
T0T"เฮ้ ไอ่ยุนโฮ กรูถามมึงอยู่นะเว้ย"มือที่มันเชยคางผมอยู่เปลี่ยนมาบีบแรงแรงที่หน้าของผมแทน
มันเจ็บนะเฟ้ย
!!!"มะ...มีอะไรคับ"ผมพูดออกมาเบาๆ
ไอ่สองตัวนั้นลุกขึ้นยืนจ้องหน้ากันก่อนที่จะหันกลับมาอมยิ้มให้กับผม
อมยิ้ม
?มันกำลังแสยะยิ้มให้อยู่นี่
พระเจ้าเมื่อกี้ผมเห็นเป็นมันที่กำลังยิ้มให้ผมได้ไง
"เปล่า พวกฉันว่างไม่มีไรทำ ก็เลยรู้สึกอยากเห็นหน้าตาตื่นๆของนายก็แค่นั้นเอง"ไอ่ฟักทองเน่ามันพูดแล้วหันไปหัวเราะกับไอ่ผีจีนนั้น
เออ พวกแกขยันว่างกันทุกวันเลยนะ
"อะ...เฮ้ย"ผมร้องออกมา เอาแล้วไงไอ่ผีจีนมันกระชากคอเสื้อผมขึ้นมา
ไอ่บ้าเอ้ยแกจะทำไรฉานล่ะเนี่ย
~เป็นไปได้ผมอยากจะเตะมันซักป๊าบต่อยมันซักตุ๊บให้กระอักเลือดเล่น....
....ถ้าเป็นไปได้อ่ะนะ....
ทำไมผมต้องเจอแบบนี้บ่อยจัง
โดนรังแก โดนแกล้ง ถูกใช้งานทุกอย่างเยยอ่ะ
ผมไม่เคยทำความเดือดร้อนให้ใครซักหน่อย
ผมแค่เป็นเด็กติ๋มเรียบร้อยนิสัยดี ไม่เคยทำผิดกฎของโรงเรียน ไม่เคยว่าใครเสียๆหายๆ
ปล่อยผมอยู่เงียบๆไม่ได้รึงายยยยยยยยยย
ไอ่คู่หูฮาโลวีน ฟักทองเน่ากะไอ่ผีจีนมันเคยบอกผมว่าหน้าตากะไอ่แว่นหนาๆและท่าทางของผมรบกวนสายตามัน
ตรงไหนไม่ทราบที่หนักกะบาลมันง่ะ
ผมต้องคอยเปลี่ยนแว่นใหม่อยู่ตลอดเวลา
เพราะพวกมันชอบทำลายล้างแว่นตา...ไอ่โรคจิต...
เฮ้ย
!!!ไอ่ซองมินมันกำลังเอื้อมมือมา มันต้องเอาแว่นผมไปอีกแน่เลยไอ่พวกที่นั่งอยู่ทั้งด้านหน้าด้านหลังผมเนี่ย ไม่คิดจะช่วยกันบ้างเลยรึไง
ผมหันซ้ายทีขวาทีเพื่อหาคนช่วย
แต่ก็ไร้วี่แวว
วันนี้ผมต้องไปร้านแว่นอีกแล้วเหรอ
"เฮ้ อาจารย์มาแล้ยเว้ย"
โอ้...เสียงของเทพธิดามาโปรดทำให้ไอ่สองตัวรามือไป รอดไปอีกวัน เย้เย้
แน่ะ...ไอ่ฟักทองเน่ายังหันมาทำหน้าโหดใส่ผมอีก
พวกที่เหลือตารีตาเหลือกเก็บของกันใหญ่
สมน้ำหน้า....
ขณะผมกำลังดีใจและจัดแว่นของตัวเองให้เข้าที่ผมเหลือบเห็นจุนซูกำลังยิ้มมาทางผมอยู่
!!!!???++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
( JAEJOONG )
"เบื่อโว้ย
!!!!!!!""เป็นไรไปอีกล่ะพี่แจจุง"ชางมินหันมาถามผม
"ชางมิน ข้างบนนี้มันหน้าเบื่ออ่ะ เราหาไรทำสนุกสนุกกันม่ะ"
"เงอะ...ตาวาวเชียวจะทำอะไรล่ะครับ"
"อย่างเช่น..."
"...เช่น
?...""อย่างเช่นนั่นไง
!!! พี่จะแกล้งทำสมุดบันทึกตกลงไปบนพื้นโลกมนุษย์ ถ้าใครเก็บได้ก็จะกลายเป็นเจ้าของเมื่อเขียนชื่อของใครลงไปคนนั้นก็จะตาย แล้วพี่จะไปปรากฎตัวให้เห็นบอกว่าพี่เนี่ยเป็นเจ้าของบันทึกนั้น แล้วพี่ก็จา"
"หยุดครับ....พอเถอะ ผมรู้นะเรื่องนี้ พี่เอามาจากหนังสือการ์ตูนที่พี่ซื้อมาจากโลกมนุษย์ใช่ปะ"
"หน่อยแนะ ทำเป็นรู้ดีนะ"อะไรมันก็รู้ไปหมดทุกอย่างเลยนะไอ่น้องชายคนนี้นี่.....
ใช่แล้วพวกเราเมื่อตอนนั้นได้รับตั๋วทัวร์โลกมนุษย์ 2 คืน 3 วัน สำหรับสองที่นั่ง
มันไม่ได้หาง่ายๆเลยนะ เพราะพวกเราไม่สามารถลงไปที่โลกมนุษย์ได้ตามใจ
ถ้าไม่ได้รับอนุญาติ และถ้าไม่มีภาระกิจ
เป็นครั้งแรกและอาจเป็นครั้งสุดท้ายก็ได้มั้ง
"พ..พี่..
~~..""พี่แจจุง"
"O-O"อ๊ากตะโกนทำไม
"พี่แจจุง"
"ได้ยินแล้วโว้ย...แหกปากอยู่นั้นแหละ"ไอ่น้องบ้านี่ตะโกนทำเตี่ยไรมันว่ะ
"ก็ผมเรียกหลายครั้งแล้วนี่"
"มีไรป่ะ"
"เมื่อกี่ป๊าโทรมาอ่ะ..."
"หืมมมม"นี่ข้าเหม่อนานมากเลยเหรอ ไอ่เจ้าชางมินมันถึงคุยโทรศัพท์กับป๊าเสร็จแล้ว
"ป๊าบอกว่า ให้พี่เนี่ยไปหาป๊าได้แล้ว ตอน-นี้"
"เออๆ"
"แล้วก็..."
"ไรอีก"ผมเริ่มฉุนแล้วนะ มีไรก็พูดที่เดียวไม่ได้เหรอไงว่ะ เดี๋ยวปั๊ดพาตัวไปให้จุนกิซะนิ
ก๊ากๆ ไม่อยากจะปูดเลยเรื่องของมันกับจุนกิขำชะมัด เอาไว้มีเวลาก่อนเถอะ(?)
"ป๊าบอกว่ามีคนมารอพี่อยู่ที่ปราสาทหน่ะ"
"ใคร
??""ไม่รู้ดิ อยากรู้ก็รีบไปดูเองดิ"
ไอ่ชางมินมันย้อนเราเหรอเนี่ย กล้ามากนะเองเดี๋ยวต้องแวะไปคุยกับจุนกิเรื่องมันซะแล้ว เอิ๊กเอิ๊ก
รีบไปดีกว่าก่อนที่ป๊าจะโมโห
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
( CHANGMIN )
ไปซะทีนะพี่ชายตัวดี ผมจะได้อ่านหนังสือต่อ
กำลังอ่านหนังสือดีๆแหกปากมาได้
"เบื่อโว้ย
!!!!!!!"เอ่อ อย่างนี้แหละ
อ่ะหึ้ย
!! ใครมาแหกปากเลียนแบบแจจุงอีกล่ะ โคตรรบกวนเด็กเรียนเลยอ่ะผมมองหาต้นเสียงนั้น ผมเห็นใครบ้างคนอยู่ตรงหน้าผมนะ
เออ...แต่มันค่อนข้างไกลไปหน่อยมองเห็นไม่ชัดเลยอ่ะ - -
มันกำลังเดินเข้ามาใกล้ผม ใครกัน...รู้จักผมเหรอ หรือมาถามทาง
?"0*0" เว้ย
!!! นั้นมันจุนกินี่ กรรมเวรกำลังเดินมาทางนี้แล้วด้วยหนีครับต้องหนีอย่างเดียว
!!!ว่าแล้วไม่รอช้า ผมรีบกางปีกออกเตรียมบินหนีไปให้ไกลที่สุดด้วยกำลังทั้งหมดที่มี
แต่...
อะจึ้ย
!!! +-+ จุนกิมาคว้าตัวผมไว้ก่อนง่ะซวยแล้วไหมเรา
"ชางมิน
~"จุนกิทำเสียงออดอ้อนก่อนจะสอดแขนทั้งสองข้างมากอดผมจากข้างหลังเริ่มแล้วไงพฤติกรรมชอบลวนลามคนน่ารักน่ารักอย่างผม
อะจ๊าก
!!! มันเอาคางมาเกยไหล่ผมอีก"อย่ากางปีกได้ไหม ชางมิน"
ได้ยินดังนั้นผมก็ต้องทำตามซิครับ ถึงไม่มีปีกผมก็หนีได้ด้วยทรีนสองข้างนี่แหละ
แต่ก่อนอื่นเลิกกอดและเอาคางออกไปจากไหล่ผมที ผมจะได้หนีง่ายๆไม่ต้องลงไม้ลงมือ
ผมค่อยๆหุบปีกลงทีละจิ๊ด ช้าๆอ่ะนะ
อะ...จุนกิมันกอดผมแน่นกว่าเดิมง่ะ0-0
"ชางมิน
~" ทุกครั้งที่จุนกิเรียกชื่อผมมันต้องมีอะไรเกิดขึ้นกับผมแน่ๆ"ชางมิน
~"ผมก้มหน้าเตรียมตัวรับกรรม"จุ๊บ"
"เฮ้ย
!! O^O"มันจุ๊บแก้มผมง่ะ"ฮิฮิ..หน้าแดงเป็นกับเค้าด้วยเหรอ"พูดจบก็ใช้มือจิ้มไปบนแก้มแดงๆของชางมิน
"เล่นอะไรไม่เข้าท่าเลยนะครับ" ฮึ ผมโกรธเป็นนะ
ผมรีบสบัดตัวอย่างแรงจนจุนกิปล่อยผมเป็นอิสระ
"ชางมินโกรธเหรอ หืมมม"
ผมหันไปมองจุนกิด้วยสายตาโกรธๆ เล่นบ้าอะไรก็ไม่รุ
"อืม หายโกรธยัง"ฮึ มาทำตาออดอ้อนเหรอฝัน
!!!แล้วทีนี้แหละ
"อะ เฮ้ ชางมินนนน"
ก๊ากๆๆๆอะฮี่อะฮี่ จุนกิเอื้อมมือจะจับผม แต่คงไม่ได้
ก็ผมฉวยโอกาสวิ่งหนีใส่เกีรย์ตรีนหมาอย่างเต็มที่
เจอกันชาติหน้าแล้วกันจุนกิอิอิ...
ผมวิ่งหนีด้วยหัวใจที่กำลังเบิกบาน แต่ทว่า...
"ฮึ้ย
!!!! พี่..พะ จุนกิ"ไหงลอยมาอยู่หน้าผมได้อ่ะ"นายกล้ามากเลยนะที่ทิ้งฉันไว้ และในขณะเดียวกันก็โง่มาก ถ้านายบินหนีฉันคงตามนายไม่ทันแล้ว"
อุ...จริงด้วยแฮะ
กรรมมมันลงมาแล้ว ถ้าผมจะบินหนีตอนนี้จะทันปะเนี่ย
"ฉันจับนายได้แล้ว นายเสร็จฉันแน่
!"ง่า
T^T ทามมายๆๆๆผมต้องพบกับจุนกิภาคมารร้ายเหรอนี่
ช่วยด้วยคร้าบบบบ....พี่แจจุงงงงงงงงงงงง
จุนกิลากชางมินพร้อมกับแสยะยิ้มไปตลอดทาง
ขอให้รอดกลับมาอย่างปลอดภัยนะชางมิน ( -
/ - ) พระเจ้าคุ้มครอง...++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
น่าเบื่อมากๆๆๆ
ทำไงดี
-*-
พวกคู่ ซูจู ยากจัง
sj sj sj
ความคิดเห็น