เกิดใหม่เป็นจิ้งจอกเก้าหางในโลกแฟนตาซีครับผม(Yaoi)

ลำดับตอนที่ #5 : 100 ปีผ่านไป ได้รับรู้เรื่องที่น่าตกใจครับผม 2 (20%)

   ทุกคนในห้องทานอาหารต่างตกใจในสิ่งที่ได้ยินโดยเฉพาะเรนที่ตกใจยิ่งกว่าใคร พระราชามองหน้าเรนและกล่าวต่อ
"คานูเอล คือพ่อของเจ้า และที่ขนของเจ้าแปรเปลี่ยนเป็นสีดำก็เพราะว่าสายเลือดอีกครึ่งที่เป็นของพ่อเจ้าและหลับไหลอยู่ภายในกายของเจ้าได้รับการกระตุ้นจนตื่นขึ้นมาอย่างสมบูรณ์"
"ท่านรู้ได้อย่างไร"เรนถามอย่างสงสัย
"เพราะคานูเอลกับข้าคือเพื่อนกัน"
"!!!..."
"คานูเอลกับข้าเจอกันตอนที่ข้ายังเป็นรัชทายาทอยู่
ข้าได้แอบปลอมตัวออกไปเที่ยวเล่นนอกวังและโดนพวกมือสังหารที่พวกกบฏส่งมารุมฆ่าข้า ข้าต่อสู้กับมันไปเรื่อยๆด้วยความที่จำนวนคนของฝ่ายมันเยอะกว่าข้าเพียงคนเดียวมากนัก ข้าจึงเสียเปรียบและในขณะที่นักฆ่าที่อยู่ข้างหลังกำลังจะแทงข้า ข้าก็ได้ยินเสียงเตือนจึงรีบหันไปปัดดาบทันจากนั้นคานูเอลก็กระโดดออกมาช่วยข้าสู้กับนักฆ่าพวกนั้น ตั้งแต่นั้นมาข้าและเขาก็ได้รู้จักกันและกลายเป็นเพื่อนสนิทกันในที่สุด"
"..."เรนคิดในใจ ทำไมมันคุ้นๆ(ย้อนกลับไปตอนที่1นะคะจะเจอเหตุการณ์คล้าย เอ๊ะ หรือเหมือนกันอยู่นะคะ) พระราชากล่าวต่อไปอีก
"แต่แล้วเมื่อสองร้อยปีก่อนตอนข้าเพิ่งขึ้นเป็นพระราชาได้ไม่นานข้าก็ไม่เห็นเขาอีก ข้าพยายามส่งคนออกตามหาแต่ก็ไม่พบเขาจนผ่านไป 100 ปี เขามาหาข้า บอกกับข้าว่าให้ช่วยดูแลลูกและเมียของเขา ข้าถามเขาไปว่าเหตุใดเขาจึงไม่อยู่ดูแลลูกเมียของเขาเอง เขาบอกกับข้าว่าหากเขาอยู่ผู้ที่เขารักจะเป็นอันตรายเพราะว่า พวกปีศาจที่แข็งแกร่งซึ่งหลบซ่อนตัวอยู่ต้องการหัวใจของเขาซึ่งเป็นจิ้งจอกแห่งดวงจันทร์เพียงตนเดียวที่เหลืออยู่บนโลกใบนี้ เพื่อนำไปประกอบพิธีกรรมการปลุกจอมมารซึ่งถูกผนึกอยู่ในก้นบึ้งแห่งผืนนรกให้ตื่นขึ้นเพื่อยึดครองโลกใบนี้ และเขาขอฝากข้าบอกเรื่องนี้กับเจ้าเมื่อถึงเวลาอันสมควร........เรน พ่อของเจ้าต้องการให้เจ้าหยุดมัน หยุดพวกปีศาจไม่ให้พวกมันสามารถปลุกจอมมารขึ้นมาได้ เพราะถ้าหากพวกมันทำสำเร็จ โลกใบนี้คงถึงคราวพินาศเป็นแน่"
"!!!..."คราวนี้ทุกคนในห้องยิ่งตกใจขึ้นไปอีก โดย
เฉพาะเรน
เรนคิดในใจ 'ไอ้พระเจ้านั่นส่งเรามาเกิดใหม่แล้วไมไม่บอกวะว่ามีเรื่องแบบนี้ด้วย เจออีกจะตบให้คว่ำเลยคอยดู ฮึ่ย'
ทางด้านพระเจ้าที่กำลังนอนอาบแดดอยู่ริมสระน้ำที่เสกขึ้นจามออกมาสองครั้ง ฮัดชิ้ว ฮัดชิ้ว
"เค้าว่ากันว่าจามหนึ่งครั้งโดนด่า จามสองครั้งมีคนคิดถึง จามสามครั้งเป็นหวัด สงสัยมีคนคิดถึงข้าอยู่แน่เลย ล้าลา~ ลาล้า~" แล้วก็นอนอาบแดดต่อไปโดยที่ไม่ได้รู้เลยว่าตัวเองโดนด่าอยู่
เอาล่ะ กลับมายังปัจจุบัน
และประโยคต่อมาก็ถึงกับทำให้ลุคัสดีใจมากที่สุด
"อ้อใช่ พ่อของเจ้าบอกข้าว่า หากในอนาคตเจ้าชอบพอกับลูกข้าก็ขอฝากด้วย ข้าเองก็เห็นด้วย ที่จะได้ลูกของเพื่อนสนิทอย่างเจ้าคานูเอลมาเป็นลูกสะใภ้ เพราะงั้นข้าเลยจะบอกว่าข้าอนุญาติให้พวกเจ้าแต่งงานกันได้ อีกหนึ่งเดือนพวกเจ้าจะได้แต่งงานกัน"พูดจบก็ยิ้มให้เรน
เรนที่ได้ฟังเเบบนั้นตกใจจนช็อคตาเหลือกสลบคาที่ลงไป เนื่องจากมีเรื่องให้ตกใจหลายครั้งเกินไปจนสมองรับไม่ไหว
ตึง!!!
"เฮ้ย! เรน เจ้าอย่าเป็นอะไรนะ หมอ รีบตามหมอมาเร็วเข้า"ทุกคนในห้องต่างวุ่นวายไปหมด ลุคัสรีบอุ้มเรนขึ้นมาแล้วรีบพากลับห้องส่วนองค์ชายสามก็รีบวิ่งไปตามหมอเพื่อมารักษาเรน
ลูคัสบ่นกับตนเอง
"เฮ่อ วันนี้ช่างมีเรื่องให้ตกใจเยอะเสียจริง

และเรื่องในวันนี้ก็จบลงด้วยประการฉะนี้แล...
.
.
.
20%(มั้งนะ)
อิอิอิ