ต้นทาง...

ลำดับตอนที่ #1 : เมื่อเปรียบกับชีวิต...

หากคุณคิดว่า...
ชีวิตเหมือนภาพเขียนขนาดใหญ่ คุณก็ควรจะใช้สีทั้งหมดที่คุณมีสร้างสรรค์มันขึ้นมา

ในช่วงชีวิตหนึ่งๆ
ในช่วงความรู้สึกหนึ่งๆ
ในความเป็นจริงที่เกิด
ในช่วงที่ไม่มีอะไรช่วยเราได้
.........ช่วงที่มีเพียงเราผู้เดียว

-------------------...ช่วงชีวิต ที่คุณเปรียบมันเป็นเส้นขนาด
 ความรักรันทดที่สุดแสนจะบรรยาย เพราะความห่างที่เท่ากันตลอด
จึงไม่สามารถบรรจบกันได้ อาจมิใช่ เพียงเท่านั้น.???

เส้นหนึ่งเส้นขณะที่เราเขียนเราคือผู้กำหนดทิศทางของมัน คำว่าตรง
อาจไม่ตรง .......การออกแบบทำอะไรสักอย่างโดยที่ยึดเพียงเส้นตรง
การออกแบบงานนั้น จะไม่มีอะไรน่าดึงดูด

-------------------...ช่วงชีวิต ที่คุณเปรียบมันเป็นวงกลม
วงกลมที่ขาดหายไป วงกลมที่หมุนวนไปวนมา มีเกิดย่อมมีดับ
ไม่ต่างอะไรไปกับเหรียญบาท วงกลมเมื่อมันจบ..หรือหยุดหมุน
มีเพียงสองด้านเท่านั้นที่จะ  เดาได้ว่าหัวหรือก้อย

ดี - - เลว ชีวิตกลับวงกลมหรือเหรียญบาท อาจไม่ต่างอะไร เพียง...
แต่ชีวิตของคนเราสามารถ กำหนดด้านดี หรือ เลว ได้ด้วยตน

-------------------...ช่วงชีวิต ที่คุณเปรียบมันเป็นสายน้ำ
ไหลไปไม่ย้อนกลับ ไม่สามารถบังคับทิศทางของตนได้ ช่วงชีวิต
ที่โดนกดดัน เกิดความขัดแย้ง ระหว่าการกระทำ และความต้องการ
สายน้ำที่ไมช้าก็กลายเป็นหยดน้ำเล็กๆ หยดน้ำฝนที่ไปจุดสูงสุด
และจึงตกหลน ร่วงมายังจุกต่ำ

สูง - - ต่ำ คุณสามมารถกำหนดทางเดินของคุณได้ ไม่ต้อง
เป็นไปตามทางน้ำ ขึ้นไปเป็นสายฝน โปรยปรายร่วงมาสู่ที่ต่ำ
ดั่งเช่นสายน้ำ

-------------------...ช่วงชีวิต ที่คุณเปรียบมันเป็นนาฬิกาเข็ม
เดินไปเรื่อย หยุดบางเมื่อถ่านหมด แต่..มันมิอาจเดินถ้อยหลัง
ชีวิตที่เดินต่อไป ด้วยกำลังใจ หัวใจ อาจหยุดบาง พักบาง
แต่จะไม่ถ้อยหลัง กลับไป

ชีวิตของเราสู้ต่อได้ด้วยกำลังใจ หัวใจ ของคนรอบข้าง
และตนเอง แต่การหยุดเดิน คือนาฬิกาที่ไม่มีวันฟื้นมาใหม่



เป็นเพียงช่วงชีวิตหนึ่งเท่านั้น

ขอขอบคุณช่องชีวิตที่มาค่า