คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ความฝัน (30%)
ทุกคนล้วนมีความฝัน...เพียงแต่ถูกขังในกรง ไม่มีความคิด ไม่มีอิสรภาพ กว่าจะหลุดออกมาได้ก็กลายเป็นสิ่งใหม่ถูกใส่ลงไปแทนที่ จะมีสักคนไหมที่นำทางให้กลับไปทางเดิมได้และเดินไปด้วยกันบนทางที่เลือกสรร...
“อันเซย์” เสียงหวานเรียกหาลูกชายคนโตคนเดียวของตระกูล เธอพาร่างบอบบางของตนขึ้นไปยังสถานที่ที่คาดว่าคนถูกตามหาจะไปอยู่ “ได้เวลาไปเรียนพิเศษแล้วนะจ๊ะ” มือเรียวเปิดประตูไม้สักห้องเก็บหนังสือก่อนพบว่าลูกชายอยู่ที่นั่นจริงๆ
เด็กชายเงยหน้ามองตามเสียงแล้วก็เพียงขานรับ “ครับ”
“ครับแล้วก็ลุกมาสิ ไม่ใช่นั่งเฉยๆ” เธอท้าวเอวทำสีหน้าไม่พอใจนัก ไม่ใช่เพราะอันเซย์ไม่ลุกแต่เพียงเขากำลังวาดรูปอยู่ต่างหาก เพียงเขาทำในสิ่งที่เธอเห็นว่ามันไร้สาระสิ้นดี...
“...” เด็กชายวัยเก้าขวบมองแม่อย่างไม่ค่อยเข้าใจก่อนทำท่าเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ “แม่ครับๆ เซย์วาดรูปสวยไหมครับ? โตขึ้นเซย์อยากเป็นจิ..” เขาชูกระดาษสีเทาในมือให้หญิงสาวดูพร้อมรอยยิ้มสดใส แต่ทว่า
‘แคว่ก’ เหมือนจิตใจโดนทำลายราวสิ่งของในมือ คนตรงหน้าปาเศษกระดาษที่ถูกฉีกลงพื้นอย่างไม่ใยดี
“แม่บอกว่าถึงเวลาเรียนพิเศษแล้วอันเซย์” เธอเน้นย้ำคำชัดเจนก่อนเดินออกไป
“ครับ...” อันเซย์กัดฟันกลั้นน้ำตาพลางเก็บผลงานที่เคยภาคภูมิใจขึ้นมา สำหรับคนอื่นมันก็เป็นแค่สิ่งของไร้ค่าควรแก่การทิ้งขว้างสินะ?
ความคิดเห็น