ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    MY Stories {tiffany snsd, exo, sj, tvxq, 2pm, cnblue etc}

    ลำดับตอนที่ #1 : Krisfany : She's mine Part I {100%}

    • อัปเดตล่าสุด 20 ต.ค. 56













    She’s mine!

    Cast: Tiffany, Kris ft. Chanyeol, Luhan

    _____________________________________________________________________


    คริสหรี่ตามองสาวสวยผู้มีเอกลักษณ์เป็นดวงตาที่ยิ้มได้ หนึ่งในสมาชิกโซนยอชิแด รุ่นพี่ร่วมค่ายที่เดินควงคู่มากับน้องชายร่วมวงของเขาอย่างปาร์คชานยอล จริงๆการที่สมาชิกในวงจะเดทกับใคร ก็ไม่ใช่เรื่องที่เขาต้องให้ความสนใจเท่าไหร่นักหรอก ถ้าไม่ใช่เพราะว่าผู้หญิงที่ปาร์คชานยอลเดทด้วย เป็นผู้หญิงคนเดียวกับที่เดินอี๋อ๋อช้อปปิ้งกับเสี่ยวลู่หานสมาชิกอีกคนของวงเมื่อเช้านี้


    “เฮ้พี่ชาย รอนานจนหน้าเมื่อยเลยหรือไง” น้องชายตัวดีที่ไม่ค่อยจะให้ความเคารพพี่ชายสักเท่าไหร่ทักขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าคริสแปลกๆยามมองมาที่เขาและรุ่นพี่คนสวยข้างๆกาย


    “เปล่า หน้าฉันก็ปกติ อาจจะแค่แปลกใจหน่อยๆที่วันนี้รู้สึกว่าดวงฉันกับรุ่นพี่ทิฟฟานี่จะสมพงษ์กันชะมัด” คริสเอ่ยก่อนจะหันไปยักคิ้วกวนๆให้ทิฟฟานี่เบาๆ หญิงสาวหน้าตึงกับคำพูดและกิริยาอันกวนโทสะของเขา หากแต่ก็เลือกที่จะทำเป็นไม่ใส่ใจ และนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับชานยอล


    “วันนี้พี่กับฟานเจอกันมาก่อนหรอ”


    “ฟาน?” คริสออกจะแปลกใจเล็กน้อยกับชื่อเรียกที่ดูเหมือนจะสนิทสนมกันของทั้งคู่ ไม่มีคำว่ารุ่นพี่ หรือว่าพี่สาวนำหน้าอย่างที่ควรจะเป็น ท่าทางคู่นี้จะก้าวหน้ามากกว่าที่เขาคิดไปเยอะ


    “อยู่ต่อหน้าคนอื่น นายควรจะเรียกฉันว่าทิฟฟานี่นูนา หรือไม่ก็ทิฟฟานี่ซอนเบ เข้าใจมั้ยเด็กน้อย” ทิฟฟานี่เน้นย้ำคำว่าคนอื่นเป็นพิเศษ และจงใจมองคริสขณะที่พูดคำนั้นอย่างเปิดเผย ก่อนจะหันไปหยิกแก้มชานยอลเบาๆ เมื่อเห็นเขาหน้ายู่กับคำว่าเด็กน้อยของเธอ


    “ผมไม่ใช่เด็กแล้วซะหน่อย ดูซิผมตัวสูงกว่าพี่ตั้งยี่สิบเซ็นต์แล้วนะ” ชานยอลพยายามเถียงอย่างค่างๆคูๆ หญิงสาวหัวเราะเล็กน้อยก่อนจะยกมือเป็นสัญลักษณ์ว่ายอมแพ้ แล้วหันไปสั่งเครื่องดื่มกับบริกร เธอสั่งเตกีล่าสำหรับตัวเอง และคอกเทลเบาๆสำหรับเด็กน้อยข้างๆเธอ


    “แล้ววันนี้พี่นึกยังไงเนี่ย อยู่ดีๆก็ชวนผมมานั่งดื่ม”


    “ก็แค่เบื่อๆ เซ็งๆ” ชานยอลตาโตกับคำตอบนั้น คิดไม่ถึงว่าหนุ่มรักสนุก หมกหมุ่นเรื่องเพศอย่างคริสจะมีโมเม้นนี้กับชาวบ้านเขา


    “แล้วสาวๆในฮาเร็มของพี่ล่ะ วันนี้ไม่หยิบพาใครมาสักคนหรอ” คริสเหลือบไปมองหญิงสาวที่นั่งข้างอีกฝ่ายเล็กน้อย ก่อนจะแอบถอนหายใจเบาๆที่คนถูกมองไม่ได้มีท่าทีสนใจบทสนทนาระหว่างเขากับชานยอลสักเท่าไหร่


    “ฉันโละทิ้งไปหมดแล้ว” เสียงหัวเราะคิกดังมาจากหญิงสาวที่ทำทีเหมือนจะไม่สนใจในตอนแรก หากแต่ตอนนี้รุ่นพี่สาวกลับหันมามองเขาอย่างเต็มตา และแสดงสีหน้าไม่เชื่อในคำพูดของเขาอย่างชัดเจน


    “สงสัยคงได้เวลาหาของเล่นชิ้นใหม่แล้วแหละ หรือไม่บางทีก็อาจจะคว้าเอาของเล่นชิ้นเก่าแก่ที่เพิ่งกลับมาอยู่ใกล้ตัวเอามาลองเล่นอีกสักรอบ”


    “พูดบ้าอะไรของพี่ว่ะ เข้าใจยากชะมัด” คริสหัวเราะเล็กน้อยกับคำพูดของชานยอล ก่อนจะเหลือบมองไปยังหญิงสาวอีกคน สายตาเจ้าเล่ห์ของเขาประสานเข้ากับดวงตาคู่สวยที่แข็งกร้าวขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เป็นการยืนยันว่าหญิงสาวเข้าใจสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อเป็นอย่างดี

     


    คริสยืนผิวปากอย่างอารมณ์ดีหน้าห้องน้ำหญิงที่ใครบางคนเพิ่งจะขอตัวมาได้ไม่นาน ความหล่อแบบแบดๆของเขา บวกกับความสูงร้อยแปดสิบเซ็นต์ตอนปลาย ทำให้หญิงสาวที่เดินผ่านไปผ่านมามองเขาแทบจะเหลียวหลัง บางคนใจกล้าหน่อยก็ส่งสายตาเชิญชวนมาเต็มที่ ผิดกับคนที่เขามายืนรอ ที่ทำเหมือนไม่เห็นเขาและกำลังเดินผ่านหน้าเขาไปเหมือนเขาเป็นอากาศธาตุอะไรสักอย่างสำหรับเธอ


    “คุยกันหน่อยมั้ยครับพี่สาว” คริสกระชากแขนหญิงสาวและลากไปที่ลานจอดรถด้านหลังของร้านซึ่งมีไว้สำหรับแขกวีไอพีเท่านั้นทำให้ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่านเท่าไหร่นัก


    “ฉันไม่คิดว่าเรามีอะไรต้องคุยกัน”


    “แต่ผมว่ามี พี่คิดว่ายังไงถ้าตอนนี้ผมจะโทรชวนลู่หานให้มานั่งดริ้งด้วยกันอีกคน น่าจะสนุกดีนะ พี่ว่าอย่างนั้นมั้ย” คริสแกล้งหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะทำเป็นไล่หาเบอร์ของสมาชิกร่วมวงอีกคนนึง ทิฟฟานี่ปัดมือถือในมือของอีกฝ่ายร่วงไปกับพื้น แต่เขาไม่ได้มีท่าทีแยแส กลับยิ้มชอบใจกับการกระทำของเธอ


    “ทำไมล่ะ จะได้เป็นการรวมตัวผู้ชายของพี่ไง ไม่ดีหรอกหรอ”


    “ผู้ชายของฉันงั้นหรอ ถ้าอย่างนั้นหลังจากโทรตามลู่หานมาแล้ว นายก็ช่วยพาตัวเองออกไปไกลๆด้วยนะ เพราะนายไม่ได้เข้าข่ายผู้ชายของฉัน” ทิฟฟานี่เชิดหน้าท้าทายเขาอย่างไม่เกรงกลัว เธอจะไม่ยอมตกเป็นเหยื่อให้ผู้ชายคนนี้ปั่นหัวเล่นอีก


    “หึ พี่ร้ายกว่าที่ผมคิดไว้เยอะนะ กลางวันไปกับไอ้ลู่หาน ตกค่ำควงมากับไอ้ชานยอล ถ้าคืนนี้พี่จะไปกับผมต่ออีกสักคน จะเป็นไรไปจริงมั้ย”


    “เสียใจด้วยนะน้องชาย คืนนี้ฉันเป็นของชานยอลทั้งคืน”





    เมื่อคืนหลังจากกลับไปที่โต๊ะ ทิฟฟานี่ก็แทบจะลากชานยอลออกไปทันที คำพูดก่อนหน้าของเธอยังวนเวียนอยู่ในหัวของเขาจนถึงตอนนี้ทั้งๆที่มันผ่านมาจะสองวันอยู่แล้ว ก็จะไม่ให้เขาคิดอะไรได้ยังไง ในเมื่อไอ้เด็กบ้าชานยอลมันหายหัวไปตั้งแต่วันนั้นจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่โผล่มา


    “เฮ่ย ไอ้คริสตั้งใจซ้อมหน่อยดิว่ะ แกเต้นผิดเต้นถูกมาครึ่งวันแล้วนะเว้ย” ซูโฮ เพื่อนร่วมวงและลีดเดอร์ของ Exo-K เอ่ยเตือนคริส เมื่อเห็นว่าสองวันมานี้คริสดูเหมือนคนสติไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวเท่าไหร่ แต่นอกจากจะไม่มีคำขอโทษหลุดออกมาจากคริสแล้ว คนเตือนยังได้รับสายตาขวางๆเป็นการตอบแทนซะอีก


    “คนที่แกต้องเตือน และไปควานหาตัวกลับมาให้เร็วที่สุดคือไอ้ชานยอลต่างหาก มันหายไปตั้งสองวันแล้ว แกคิดจะทำอะไรบ้างมั้ยฮ่ะไอ้ลีด”


    “ก็ไม่เห็นต้องทำอะไร มันโทรมาบอกฉันตั้งแต่เมื่อวานแล้วว่าตอนนี้กำลังพักผ่อนอยู่ที่บ้านพักชายทะเลกับหวานใจ” คริสหน้าตึงทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่ซูโฮพูด ไปบ้านพักตากอากาศงั้นหรอ ไปกับหวานใจงั้นหรอ มันจะมากไปแล้วทิฟฟานี่


    “ว่าแต่ว่าหวานใจมันคือใคร แกรู้ป่ะว่ะ” ซูโฮกระเซ้าถามคริส ซึ่งดูเหมือนน่าจะรู้เรื่องของชานยอลมากที่สุด


    “ฉันก็ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้กับแก จะไปตรัสรู้ได้ยังไงว่าผู้หญิงที่มันพาไปกกไกลถึงทะเลเป็นใคร”


    “เอ้าไอ้นี่ พูดแค่นี้ทำไมต้องอารมณ์เสียด้วยว่ะ” ซูโฮบ่นไล่หลังคริสที่เดินปึงปังออกจากห้องซ้อมไป

     



    ทิฟฟานี่กำลังยืนทอดสายตาเหม่อมองไปยังทะเลที่กว้างไกลสุดลูกหูลูกตา แรงสวมกอดหลวมๆทางด้านหลัง ทำให้หญิงสาวละสายตาจากท้องทะเลเบื้องหน้า และหันกลับมาสนใจคนขี้อ้อนที่เหมือนจะเพิ่งตื่นได้ไม่นาน


    “ตื่นได้แล้วหรอเด็กน้อย”


    “เมื่อไหร่ฟานจะเลิกเรียกผมแบบนี้สักทีนะ บอกไม่รู้กี่ครั้งแล้วว่าผมน่ะอายุตั้งสิบเก้าแล้วนะ” คนที่คิดว่าตัวเองโตแล้วเอ่ยอย่างงอนๆ ทิฟฟานี่หัวเราะเบาๆ ก่อนจะปล่อยใจตัวเองให้ล่องลอยอีกครั้ง ชานยอลลอบสังเกตปฏิกิริยาของคนที่เขารักอย่างเงียบๆ


    นานหลายนาทีที่ไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกมาจากปากทั้งสองคน ชานยอลเลือกที่จะปล่อยให้ทิฟฟานี่จมอยู่กับความคิดของตัวเอง โดยมีเขาคอยกอดเธอไว้ ให้เธอรู้ว่ามีเขาอยู่ข้างๆเธอเสมอ


    “ชานยอล จำที่ฉันเคยบอกนายได้มั้ย” ทิฟฟานี่เป็นคนทำลายความเงียบขึ้นมาก่อน หญิงสาวหันกลับมาเผชิญหน้ากับอีกฝ่าย จ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเขาเพื่อรอฟังคำตอบ แต่ก็ไร้เสียงตอบกลับ ถึงอย่างนั้นเธอก็เชื่อ เชื่อว่าเขาจำมันได้


    “ฉันเคยพูดไว้ว่า ฉันมีอดีตที่ลืมไม่ลง มีผู้ชายคนนึงที่ฉันคิดว่าตัวเองจะไม่มีทางลืมเขาได้ในชีวิตนี้”


    “แล้วผมก็บอกพี่ว่า ต่อให้ต้องใช้เวลาทั้งชีวิต ผมก็จะทำให้พี่ลืมเขาคนนั้นให้ได้” ชานยอลพูดต่อ ทิฟฟานี่ยิ้มเล็กๆพร้อมส่ายหัวน้อยๆกับคำพูดของเขา เขาไม่รู้หรอกว่าการที่จะทำให้เธอลืมผู้ชายคนนั้น ลืมรักแรก รักเดียวที่เคยเกิดขึ้นในชีวิตของเธอ ทั้งชีวิตก็อาจจะไม่เพียงพอ


    “เขากำลังจะกลับเข้ามาในชีวิตฉันอีกแล้วล่ะชานยอล”





    “สนุกสุดเหวี่ยงไปเลยสินะ ถึงได้กลับมาดึกดื่นขนาดนี้” ทิฟฟานี่เกือบจะกรีดร้องออกมาแล้วหากไม่ถูกมือหนาปิดปากไว้ซะก่อน ความตกใจแปรเปลี่ยนเป็นความสงสัยทันทีที่เห็นเจ้าของเสียงประชดประชันนั่น


    “ก็ไม่เลวนะ คิดไว้ว่าคราวหน้าจะชวนลู่หานไปบ้าง จะได้รู้ว่าใครถึงใจกว่ากัน”


    “ร่าน” แม้จะหน้าชาไม่น้อยกับคำด่าที่ออกมาจากปากผู้ชายตรงหน้า แต่ทิฟฟานี่ก็ยังฝืนยิ้ม ยักไหล่เหมือนไม่แคร์


    “ทำไงได้ ฉันมีตัวเลือกเยอะนิ ก็ต้องพิสูจน์กันหน่อย”


    “ถ้าอย่างนั้นคืนนี้พี่ก็พิสูจน์ผมก่อนล่ะกัน รับรองว่าที่ไหนก็ถึงใจพี่ไม่แพ้กัน”


    “ปล่อยฉันนะ ทำบ้าอะไรของนายน่ะ” หูของคริสไม่ได้ยินอะไรอีกแล้ว แม้แต่เสียงโวยวายของทิฟฟานี่ เขากระชากข้อมือบางไปยังรถของเขาที่จอดอยู่ตรงมุมตึกของคอนโด ก่อนจะโยนหญิงสาวเข้าไปในรถอย่างไม่ปราณี แรงเหวี่ยงทำเอาทิฟฟานี่จุกจนแทบน้ำตาเล็ด แต่เธอก็ใจแข็งเกินกว่าจะเปล่งเสียงร้องออกมา


    “จอดรถเดี๋ยวนี้นะคริส” ทิฟฟานี่ตะโกนบอกอีกครั้ง แต่นอกจากอีกฝ่ายจะไม่ทำตามแล้ว เขายังเร่งความเร็วของรถสปอร์ตคันหรูจนทิฟฟานี่ต้องเอาเล็บจิกเบาะจนแน่น


    “บอกให้จอดไง หูหนวกหรือไง จอดรถเดี๋ยวนี้นะคริส”


    “เงียบ แล้วก็เก็บเสียงของเธอไว้ร้องเวลาอยู่บนเตียงจะดีกว่า”

     



    ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงรถของคริสก็มาจอดอยู่หน้าคอนโดส่วนตัวที่ครอบครัวของเขาซื้อไว้เวลาที่มาเยี่ยมเขาที่เกาหลี คริสลากหญิงสาวลงมาจากรถก่อนจะอ้อมพาขึ้นลิฟท์ด้านหลังที่ไม่ค่อยมีคนใช้ไปยังชั้นบนสุด ซึ่งเป็นของครอบครัวเขาทั้งหมด


    ร่างบางถูกเหวี่ยงลงบนเตียงคิงไซส์ที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้องนอนที่ถูกแต่งด้วยโทนสีขาวดำทั้งหมด ทิฟฟานี่ตะเกียกตะกายลุกขึ้นทั้งๆที่จุกไม่น้อยจากแรงเหวี่ยงนั้น หญิงสาวถีบเข้าที่ท้องของอีกฝ่ายก่อนจะวิ่งหนี แต่ไม่ทันจะพ้นประตูห้อง คริสก็กระชากร่างบางกลับเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดอีกครั้ง


    “ทำไมต้องทำเป็นสะบัดสะบิ้งด้วย พี่น่าจะคุ้นเคยกับเรื่องพรรค์นี้ดีอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง” คริสจงใจก้มลงมาพูดข้างๆหูของหญิงสาว


    “อย่าทำอะไรฉันนะคริส ฉันคบอยู่กับเพื่อนนาย กับน้องนาย นายไม่รู้สึกละอายใจบ้างหรือไง”


    “ละอายใจงั้นหรอ คำถามนี้พี่ควรจะถามตัวเองมากกว่า พี่ไม่ละอายใจหรือไงที่คบผู้ชายสองคนในเวลาเดียวกัน และที่สำคัญผู้ชายสองคนนั้นมันอยู่วงเดียวกับผัวเก่าพี่”


    ทิฟฟานี่ดันตัวเองออกจากอ้อมกอดของคริส ก่อนจะหันมาสะบัดฝ่ามือใส่หน้าอีกฝ่าย ตอนนี้เธอไม่สามารถกลั้นน้ำตาของตัวเองไว้ได้อีกแล้ว ทิฟฟานี่ปล่อยมันไหลออกมาโดยที่ไม่แคร์ว่าอีกฝ่ายอาจจะหัวเราะเยาะให้กับความอ่อนแอของเธอ


    “ฉันไม่เคยนับว่าผู้ชายชั่วๆอย่างนายเป็นอะไรกับฉัน” ความสงสารหมดไปทันทีที่ทิฟฟานี่พูดประโยคนั้นจบ คริสจับร่างบางเข้ามาประชิดตัวก่อนจะบดริมฝีปากไปกับริมฝีปากอิ่มของอีกฝ่ายเหมือนต้องการจะลงโทษ ทิฟฟานี่พยายามจะดันตัวเองออกจากการรุกรานนั้น ทั้งทุบทั้งตี แต่เหมือนว่าแรงของเธอจะดูน้อยนิดเมื่อเทียบกับแรงโทสะของเขา ร่างบางถูกเหวี่ยงลงไปบนเตียงนอนอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะทิ้งตัวตามลงมาประกบปากของอีกฝ่ายอย่างโหยหา ใช่ เขาโหยหาริมฝีปากนี้ เขาโหยหาร่างกายของผู้หญิงคนนี้ พอกันทีกับ 5 ปีที่เขาเฝ้าอดทนรอ


    “พี่เป็นของผม เป็นของผมคนเดียว”

     



    เงาที่สะท้อนในกระจก สภาพของหญิงสาวที่ปากบวมเจ่อ และรอยประทับตามตัวที่ไม่ว่าจะมองไปตรงจุดไหนก็เด่นชัดไปซะทุกที่ ยิ่งตอกย้ำว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้ไม่ใช่ความฝัน หญิงสาวเปิดฝักบัวหวังจะให้สายน้ำลบรอยราคีที่เกิดขึ้น แต่ยิ่งพยายามมากเท่าไหร่ ร่องรอยพวกนั้นก็ยิ่งชัดเจนมากขึ้นเท่านั้น


    เสียงสะอื้นที่ดังมาจากห้องน้ำทำให้คนที่แกล้งทำเป็นหลับต้องลุกขึ้นมานั่งพิงเตียงและจ้องมองไปยังประตูอย่างรู้สึกผิด อีกครั้งแล้วที่เขาทำให้เธอต้องเสียน้ำตา แต่เขาทนไม่ได้ เขาทนไม่ได้ที่เห็นเธอเป็นของคนอื่น ทนไม่ได้ที่เห็นเธอเฉยชากับเขา และทนไม่ได้ที่เธอบอกว่าเราไม่เคยเป็นอะไรกัน


    นานนับชั่วโมงกว่าทิฟฟานี่จะกล้าพาตัวเองออกมาจากห้องน้ำ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังไม่ตื่นก็แอบโล่งใจ สิ่งเดียวที่อยู่ในหัวตอนนี้คือเธอต้องรีบออกไปจากที่นี่ก่อนที่เขาจะตื่นขึ้นมา หญิงสาวรีบเดินไปหยิบกระเป๋าของตัวเองที่วางไว้บนหัวเตียงข้างๆคริสโดยไม่เฉลียวใจสักนิดว่าทำไมมันถึงไปวางอยู่ตรงนั้นได้ ทันทีที่มือข้างหนึ่งเอื้อมไปหยิบกระเป๋า มืออีกข้างก็ถูกกระชาก จนทำให้ร่างบางล้มลงบนเตียงและตกอยู่ในอ้อมกอดของคนที่แกล้งหลับทันที


    “ปล่อยฉันนะ ฉันจะกลับบ้าน”


    “พรุ่งนี้เช้าผมจะไปส่งพี่เอง”


    “แต่ฉันต้องการกลับเดี๋ยวนี้ ตอนนี้ นายได้สิ่งที่นายต้องการไปแล้ว นายก็ควรจะปล่อยฉันไปได้แล้ว” คริสไม่สนใจสิ่งที่หญิงสาวพูด ซ้ำยังกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นไปอีก เขาประทับจูบไปยังเรือนผมนุ่ม ก่อนจะเกยคางไปบนไหล่ของอีกฝ่าย


    “ยัง ผมยังไม่ได้ในสิ่งที่ผมต้องการ”


    “ฉันไม่มีอะไรจะให้นายอีกแล้วคริส นายได้มันไปหมดทุกอย่างแล้ว” หญิงสาวบอกน้ำตาที่เพิ่งจะหยุดไหลไปได้ไม่นานกลับมาคลออยู่ในดวงตาคู่สวยอีกครั้ง


    “หัวใจของพี่ล่ะ ผมได้หัวใจของพี่กลับคืนมาหรือยัง”


    “นายคิดว่าฉันจะมอบหัวใจให้กับผู้ชายที่ข่มขืนฉันถึงสองครั้งได้ยังไง”












    PS. ขอบคุณ Maylone มากนะคะสำหรับคำแนะนำ J

    ไรท์เตอร์ไม่ขออะไรมากนะคะ แค่อ่านแล้วเม้นเป็นกำลังใจให้กันบ้างก็พอ


































    :) Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×