flower in love คุณพี่ชายที่รัก - นิยาย flower in love คุณพี่ชายที่รัก : Dek-D.com - Writer
×

    flower in love คุณพี่ชายที่รัก

    "แม่!จะให้ฉันไปเรียนต่อที่เกาหลีหรอ? ทำไมล่ะแม่ฉันขอแม่ตั้งนานแล้วนะ จู่ๆจะให้ไปนี่มันอะไรกัน" แล้วผู้ชายคนั้นคือใคร?

    ผู้เข้าชมรวม

    135

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    135

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  21 ต.ค. 56 / 19:27 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    บทนำ

    ณ  ประเทศไทย

    “ฮึก..ฮืออออ...” สาวใหญ่วัยกลางคนอายุราว 40 ปี กำลังร้องให้หยุด เสียงร้องปนเสียงสะอื้นดังมาไม่ขาดสายฉันก้มลงกอดเธอ เพื่อที่จะปลอบปะโลมให้เธอหยุดร้องให้เพราะตอนนี้ฉันอยู่ที่สนามบินเตรียมจะไปเรียนต่อที่เกาหลี ซึ้งเธอก็ คือ แม่ของฉันเองค่ะ “แม่...หยุดร้องได้แล้วน่า.....อายเค้าแก่ขนาดนี้แล้วยังจะมาร้องไห้ เป็นเด็กๆอีกนะ นี่ฉันกำลังจะไปเรียนนะไม่ได้จะไปตายสักหน่อย แล้วอีกอย่างนะ.....แม่ก็เป็นคนส่งฉันไปเองไม่ใช่หรอยังไงซะฉันเองก็อยากไปด้วย” แม่ถอนกอดออกมาแล้วจ่องฉันเขม่ง

    “ย้า!!!!!  แก กล้าว่าฉันแก่หรอ ไอ้ลูกบ้า นี่แหนะ ฉันจะตีแก่ให้ช้ำเลย”  จู่ๆแม่ก็ฟาดมือใส่ฉันซะแรงเชียว “โอ้ย..แม่ฉันเจ็บนะแม่ตีฉันทำไมเนี้ย”ฉันพูดพร้อมวิ่งหนีแม่ไปมาจนคนแถวนั้นมอง เพราะเสียงของฉันกับแม่ดังมากฉันวิ่งได้สักพักก็มีเสียงประกาศเรียกผู้โดยสารเพื่อบ่งบอกเวลาขึ้นเครื่อง ฉันจึงหยุดวิ่ง “แก....แฮก..หยุด..แฮก..สัก..ที..แฮก”ฉันหันไปมองตามเสียงของแม่ที่ทำตัวเป็นเด็กวิ่งไล่จับกับฉัน”แม่อ่ะ ฉันต้องขึ้นเครื่องแล้วนะแม่ดูแลตัวเองดีๆนะแล้วฉันจะโทรมาบ่อยๆฝากบอกพ่อด้วยนะว่าดูแลตัวเองดีๆ”ฉันมองหน้าแม่ ”แก..ก็เหมื่อนกันดูแลตังเองด้วยนะอย่าลืมโทรหาแม่กับพ่อด้วยละ”                         

    ฉันก้มลงกอดแม่ครั้งสุดท้าย”ฉันไม่ลืมหรอกน่า...แม่ ฉันไปนะ”ฉันถอดกอดออกจากแม่แล้วเดินเข้าไปข้างในเพื่อรอขึ้นเครื่องต่อไปนี้
     ณ ประเทศเกาหลี

    “ ขอให้ทุกท่านตรวจสำภาระของท่านให้เรียบร้อย “ มีเสียงประกาศบ่งบอกว่าถึงจุดหมายปลายทางแล้วเรียบร้อยไม่นานฉันก็ลงจากเครื่องและมารอที่หน้าสนามบิน แม่ฉันบอกว่าถ้ามาถึงแล้วให้โทรบอกเพื่อนของแม่ให้เรียบร้อยเพราะเค้าจะเป็นคนมารับและเป็นคนดูแลฉันทุกอย่างแทนแม่เมื่อฉันนั้นไดอยู่ที่นี่ ฉันไม่รอช้ารีบกดโทรหาเพื่อนแม่ ทันที

    ตืด......ตืด.....

    “อันนยองฮับเซโย”

    “สวัสดีค่ะลุงเพื่อนแม่ใช่มั้ยค่ะ”

    “โอ้ะ! นั้นหนู จูมยอง ใช่มั้ย”

    “ค่ะจูมยอง เองค่ะคุณลุงดีที่ได้เจอกันนะค่ะ อ้ะ ไม่ใช่สิยัง ไม่ได้เจอกันเลยต่างหาก ขอโทษทีนะค่ะ แฮะๆ”

     

     

    “ลุงดีใจที่จะมีลูกสาวมาอยู่ด้วย จะได้ไม่ต้องมีมาแต่ลูกชาย หัวดื้ยังก็ยินดีต้อนรับนะ แล้วเดียวลุงจะไปรันะหนูอยู่ตรงไหนเดี่ยวลุงไปรับ รอหน่อยนะ”

    “ค่ะคุณลุง”

    ไม่นานคุณลุงก็มารับฉันไปที่บ้านของท่านในระหว่างทางที่มาในการจัดการจราจรดูเป็นระเบียบเรียบร้อยมากกว่าที่บ้านเราซะอีกอืมดีจังน่าอยู่ เมืองที่ฉันอยู่คือโซลทุกคนรู้ดีว่าน่าอยู่ชักอยากจะเจอบ้านท่านเร็วๆจังจะน่าอยู่ขนาดไหน..

     

    http://upic.me/i/sz/1_080812usa_d_o_cola71a.gif

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น