คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [SF] เพื่อนสนิทคิดซื่อๆ(?) JaeDae 2/2
Title : เพื่อนสนิทคิดซื่อๆ(?)
Couple : JaeDae
Chapter : 2/2
ณ ห้องโถงของโบสต์สีขาวเก่าแก่ หน้าต่างที่ถูกประดับตกแต่งไปด้วยกระจกสีต่างๆสวยงาม รูปปั้นที่ถูกตกแต่งไปรอบก็สร้างด้วยความประณีต ราวกับกาลเวลาไม่สามารถทำให้ความงามของสถานที่นี้หายไป อีกทั้งตอนนี้สถานที่แห่งนี้ได้ถูกประดับตกแต่งไปด้วยดอกไม้สีสันต่างๆมากมาย ทำให้สถานที่นี้ราวกับสรวงสวรรค์
“แดฮยอนยืนรออะไร เดินไปสิ ตื่นเต้นจนเดินไม่ออกเลยหรอ” พี่ฮิมชาน ตอนนี้สวมชุดสูทผูกไทหล่อกำลังยืนยิ้มแฉ่งอยู่ตรงหน้าเขา พร้อมกับแรงดันที่ผลักให้เขาเดินไปข้างหน้าของโบสถ์ กลีบดอกไม้โปรยลงมาอย่างไม่ขาดสาย เสียงของดนตรีเบาๆดังขึ้น ทำให้สถานที่นี้โรแมนติกยิ่งนัก
ไม่นานก็ปรากฏร่างของยู ยองแจ
ตอนนี้ยู ยองแจได้สวมอยู่ในชุดทักซิโดสีขาว ใบหน้าหล่อที่ถูกแต่งหน้าอ่อนๆกำลังส่งยิ้มมาให้เขาอย่างอ่อนโยน ทำให้คนตัวเล็กข้างๆอย่างแดฮยอน อดใจสั่นไม่ได้ เสียงเต้นของหัวใจแรงและรัวอยู่ในอกราวกับจะทะลุออกมา
“พร้อมยังครับ พร้อมจะใช้ชีวิตร่วมกับผมรึยัง” ยองแจกระซิบข้างๆหูของแดฮยอน คำพูดหวานๆที่สื่อออกมาทำให้ใบหน้าของแดฮยอนร้อนผ่าว สีชมพูระเรื่อปรากฏอยู่บนแก้มใส ก่อนจะกอบกุมมือเล็กของแดฮยอนไว้ ไม่นานเสียงของบาทหลวงก็ดังขึ้น
“เจ้าบ่าว เจ้าสาว ท่านทั้งสองตั้งใจที่จะร่วมชีวิตเป็นสามีภรรยา กันตามพระประสงค์ของพระเจ้า จงให้คำมั่นสัญญาและปฏิญาณต่อกันจำเพาะพระพักตร์พระเจ้า”
ยองแจหันมายิ้มให้เขาอีกครั้ง ก่อนจะเอื้อนเอ่ยคำมั่นสัญญา
“ข้าพเจ้า ยู ยองแจ ขอสัญญา และปฏิญาณต่อพระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้ายินดีและเต็มใจรับ จอง แดฮยอน เป็นภรรยาของข้าพเจ้า และจะเป็นสามีที่รักใคร่ และสัตย์ซื่อต่อผู้เป็นภรรยาตลอดไปครับ”
แรงกระชับที่มือแน่นขึ้น เหมือนเป็นเครื่องยืนยันว่าคำพูดที่ให้ไปนั้นหนักแน่น
“ข้าพเจ้า จอง แดฮยอน ขอสัญญา และปฏิญาณต่อพระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้ายินดีและเต็มใจรับ ยู ยองแจ เป็นสามีของข้าพเจ้า และจะเป็นภรรยา ที่รักใคร่ และสัตย์ซื่อต่อผู้เป็น สามีตลอดไปครับ”
รอยยิ้มกว้างของแดฮยอนปรากฏอยู่บนใบหน้า พร้อมกับความร้อนผ่าวของขอบตา ยองแจสวมแหวนให้กับนิ้วเรียวของแดฮยอน ใบหน้าของยองแจโน้มเข้ามาใกล้แดฮยอนจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอีกคน ริมฝีปากที่กำลังถูกประกบ....
โป้ก!!
เสียงศรีษะกระทบกับกระจกรถอย่างแรง ทำให้แดฮยอนสะดุ้งตื่นจากฝันหวาน หวานงั้นหรอ(?)
ฉ่า ~~ -/////////////-
แค่คิดร่างบางถึงกับใบหน้าร้อนผ่าวอีกรอบ ดีน่ะที่ปกติแล้วทุกคนจะหลับในรถ ไม่งั้นแดฮยอนโดนล้อไปยันลูกบวชแน่ๆ แดฮยอนหันไปมองยองแจที่นอนข้างๆตัวเอง ก็อดหมั่นไส้ไม่ได้ที่จะบ่น
“ยองแจพาโบ นายมันตัวอันตราย ขนาดในฝันนายยังตามมาทำให้ฉันใจเต้นเลย ฉันเกลียดนายจริงๆ” แดฮยอนพูดเบาๆก่อนจะหันหลังนอนให้กับยองแจอย่างงอนๆ โดยที่ไม่รู้ตัวว่าคนที่ตัวเองคิดว่าหลับ กำลังลอบอมยิ้มมุมปากบางๆอยู่
2 ชั่วโมงผ่านไป
ตอนนี้พวกเขาถึงสถานที่จัดงานเเฟนไซต์เเล้ว งานแฟนไซต์ได้เริ่มขึ้น บีเอพีทุกคนก็ได้ประจำที่นั่งตัวเองตามลำดับการเป่ายิงชุบ และแน่นอน จองแดฮยอนคนนี้ก็เลี่ยงที่จะนั่งข้างๆยองแจ เหตุผลทำไมน่ะเหรอ ก็หัวใจของเขานี่สิ อยู่ข้างๆยองแจทีไรมันนึกถึงความฝัน แล้วใจมันเต้นแรงทุกที ยองแจพาโบ
ระหว่างที่เขากำลังเซ็น และตอบคถามเบบี้อย่างสนุกสนาน มีเบบี้คนนึงยื่นโพสต์อิทมาให้เขา
เขาแทบจะหงายหลังเมื่อได้อ่านคำถามที่แฟนคนนี้เอามาให้
'ยองแจคืออะไรสำหรับแดฮยอน?'
ยู ยองแจ เป็น...
1) น้องชาย~
น้องชายหรอ? ก็นายมันป็นน้องฉันจริงๆนี่
ติ๊กขอนี้ด้วยล่ะกัน
2) คนเฉยๆนี่แหล่ะ
ยองแจก็คนจริงๆนี่
ติ๊กอีก=____=
3) ก็แค่เมมเบอร์
ก็เมมเบอร์เหมือนเขาน่ะ ติ๊กอีกข้อล่ะกันน่ะ ไม่เสียหายหรอก
4) คนที่ชอบสร้างความรำคาญ
อา~ -ขอนี้ถูกใจขอติ๊กถูกล้านๆติ๊กได้ไหม
5) ยองแจของผม คนที่ผมรัก~
น...ในความฝันนั้น อา~
ติ๊ก!
เฮ้ย!! แดฮยอนอยากจะตีมือตัวเองก็คราวนี้ ติ๊กมันทุกข้อเลยไม่เว้นแม้แต่.... ข้อสุดท้าย
-////- ยองแจพาโบ!!!!!!
หลังจากที่งานแฟนไซต์จบ พวกเขาก็ได้หอบสังขารตัวเองกลับมาที่หอพัก เหอะ! พวกเขาที่ไหนกัน จะพูดว่าพวกเขาได้ยังไงก็มันมีแค่แดฮยอนกับยูยองแจ !!
ย้อนกลับไปเมื่อครึ่งชม.
หลังจากที่รถจอดอยู่ตรงหน้าหอพัก
“แดฮยอน!! องกับฮิมชานต้องเข้าบริษัทเรื่องงานคอนเสิร์ต แล้วก็จุนฮงกับจงออบต้องไปช่วยคิดท่าเต้น จะไปด้วยไหม ถ้าไม่ไปนายขึ้นหอพักไปก่อนเลยก็ได้น่ะ” เสียงทุ้มต่ำของยงกุกฮยองดังขึ้น
ที่จริงเขาก็เหนื่อยน่ะ แต่เมมเบอรืเกือบทุกคนทำงานแต่จะให้เขานอนอยู่หอพักเล่นก็ยังไงอยู่
ไปไม่ไปดี ไปก็ไปนั่งเล่น อยู่หอพักก็นั่งเล่น มีค่าเท่ากัน แดฮยอนคิดจนต้องขมวดคิ้วเป็นปม
“งั้น ป../ไม่ไปครับ” เสียงยองแจพูดแทรกเขา
เอาอีกแล้วน่ะ ยู ยองแจ!!! ชอบขัดเขาตลอด !!
“ตกลงเอายังไง” ยงกุกฮยองหันมาถามพวกเรา(?)ใหม่อีกครั้ง
“ไม่ไปหรอกครับ แดฮยอนไปก็ไปพูดมากไส่อีก เสียงดังจะตายไปครับ” ยองแจพูดขึ้นพลางส่งสายตาบังคับแดฮยอน
“ยองแจ! ย๊าเสียงฉันมันไม่ดีตรงไหน ห้ะ!” แดฮยอนหันไปเถียงกับยองแจพร้อมกับสายตาขู่ฟ่อๆ
‘แมวขู่อีกแล้วกลัวตายเลย หึหึ’ ยองแจคิดในใจ
“แต่ผมชอบเสียงพี่แดฮยอนน่ะ” เสียงมักเน่ที่เพิ่งจะมีตัวตนแทรกเข้ามา
“เงียบไปเลยน่า จุนฮง “สายตาเชิงดุส่งไปหามักเน่น้อยกลอยใจของวง ทำให้มักเน่ถึงกับขนลุกซู่
“ก็....” มักเน่ยังไม่ทันเถียง ก็ต้องถึงกับต้องกลับคำพูดเมื่อหันไปเจอสายตาของพี่กลางอย่างยองแจอีกครั้ง
“พี่แดฮยอนนอนอยู่หอพักเถอะครับ นอนเถอะน่ะครับน่ะ จุนฮงขอร้องงงง” มักเน่ที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้หันมาขอร้องแดอยอน มีหรือพี่ที่ดีแบบแดฮยอนจะไม่ยอม ก็น้องขอเราก็ต้องให้จริงไหมTT^TT
“ก..ก็ได้”
มาปัจจุบัน
เรื่องมันก็เป็นแบบนั้นแหละ ตอนนี้เขาเลยต้องอยู่หอพักกับยองแจ สองคน สองคนไม่ธรรมดาด้วยสิ ตัวการอย่างยองแจกำลังนั่งจ้องหน้าเขาอยู่ เรื่องมันเศร้า แต่ขอแชร์ก็ไม่ได้ด้วยสิ เพื่อหลีกเลี่ยงสายตานั้น แดฮยอนเลยหยิบไอแพดมาเล่นทวิต แก้บรรยากาศตึงเครียดนี้
140225 YoungJae – B.A.P Fansign Busan #BAP1004
‘แดฮยอนเป็นอะไรสำหรับยองแจ’
ยองแจไม่ได้ติ๊กข้อไหนแต่ยองแจเขียนช้อยเพิ่มว่า……
‘แค่เพื่อนร่วมงาน’
เพื่อนร่วมงานแค่นั้นจริงๆเหรอ....
เหมือนหัวใจมันโดนมีดหลายเล่มกำลังแทง มันเจ็บไปหมด ที่จริงเขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากหรอกที่โดนยองแจพูดแบบนี้เวลาออกสื่อ แต่ว่า... ถ้ารวมกับการกระทำทั้งหมด ทั้งแกล้งเขา ทั้งดุเขา ว่าเขาเสียงไม่เพราะ น่ารำคาญ ว่าเขาดำ โดยเฉพาะข้อสุดท้ายนี้ เจ็บที่สุดเลย มันก็อดคิดไม่ได้ว่ายองแจเกลียดเขาจริงๆหรอ
“ยองแจนายเกลียดฉันขนาดนั้นเลยหรอ” เสียงเศร้าๆหงอยๆของแดฮยอนเอ่ยขึ้น ทำให้หัวใจของยองแจกระตุกวูบ
“.....” แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับจากคนตรงหน้า
“ฉันเป็นแค่เพื่อนร่วมงานแค่นั้นจริงๆไช่ไหม” น้ำตาได้ไหลลงมาจากดวงตาคู่สวยของแดฮยอน
“ม..ไม่ไช่น่ะแดฮยอน” แววตาตื่นตะหนกของยองแจปรากฏขึ้น
“แต่ทำไมนาย ชอบดุ ชอบว่าฉัน ไม่ดีด้วย ฮึกๆ” เสียงสั่นสะอื้นของแดฮยอนดังขึ้น ทำให้ยองแจถึงกับนั่งไม่ติด เดินเข้าไปก่อนคนดัวเล็กเอาไว้
“ป...ปล่อย..ฮึกๆฮือๆ เกลียดฉันก็อย่ามายุ่งสิ หุบปากเสียของๆนายด้วย ฮึกๆ” แดฮยอนพยายามดิ้นออกจากอ้อมกอดของยองแจ แต่ก็ทำได้แค่ดิ้นเพราะแรงของยองแจมากกว่าเขา
“ฟังฉันแดฮยอน” เสียงของยองแจพูดขึ้น แล้วเรื่องอะไรที่แดฮยยอนจะต้องฟัง คำพูดของยู ยองแจน่ะมีแต่ทำร้ายเขาทั้งนั้น ใครจะไปอยากฟัง
“ไม่ๆๆๆ ปล่อยฉัน ยองแจบ้า!! ฮืออออ” แดฮยอนโวยวายโดยไม่สนใจยองแจสักนิด ทำให้ยองแจถึงกับต้องประกบปากจูบบนริมฝีปากอิ่มของแดฮยอน
“อื้อ..” แดฮยอนที่เคยดิ้นขลุกขลักถึงกับต้องนิ่งลง การจูบไม่มีการลุกล้ำใดๆ เพียงแค่ปากแตะปากเพราะสิ่งที่ยองแจต้องการคือต้องการให้แมวตัวนี้เงียบเท่านั้น ยองแจถอนริมฝีปากออกจากริมฝีปากของแดฮยอนอย่างเสียดาย ก็อยากทำมากกว่านี้อยู่หรอกแต่กลัวแมวตื่นส่วนแดฮยอนตอนนี้เขินอายจนตกซุกหน้าไว้กับแผ่นอกของอีกคน
“ฟังได้รียัง” เสียงของยองแจก็ยังคงพูดอยู่ข้างๆหูเขา
“...”ไม่มีเสียงตอบรับจากแดฮยอนมีเพียงพยักหน้าหงึกๆตอบรับ
“ที่ฉันทำไปเพราะฉันอ่ะไม่อยากเป็นเพื่อนกับนาย ไม่เคยคิดเลยว่าต้องเป็น” ได้ยินเช่นนั้นแดฮยอนถึงกับสะอึกพูดไม่ออก เห็นไหมยองแจ ไม่เคยเห็นเขาแม้แต่เพื่อน น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากดวงตาคู่สวยนั้นอีกครั้ง
“แต่ฉันอ่ะ อยากเป็นมากกว่าเพื่อน ไม่ไช่พี่น้องแต่เป็นแฟนได้ไหมแดฮยอน” น้ำตาของแดฮยอนเหือดหายไปทันทีและแทนที่ด้วยเสียงหัวใจเต้นรัว เมื่อได้ยินประโยคนี้
“ฉันไม่อยากให้นายพูดเพราะเสียงของนาย ฉันหวง”
“ฉันไม่อยากให้นายยิ้ม เพราะฉันอยากเห็นแค่คนเดียว”
“และที่ฉันกวนนายเพราะฉันอยากให้นายคิดแค่เรื่องของฉัน”
“ค..คนบ้า-//- ใครจะไปคิดเรื่องของนาย” แดฮยอนพูดอู้อี้ๆอยู่บนอกของยองแจ ก็คนมันเขิน
“คิดไม่คิดไม่รู้ แต่นายละเมอได้ตลกมาเลยล่ะ ข้าพเจ้า จอง แดฮยอน ขอสัญญา และปฏิญาณต่อพระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้ายินดีและเต็มใจรับ ยู ยองแจ เป็น...”
“ย๊า!!!! หยุดเลย่ะน่ะยองแจ!! ฉันเกลียดนายจริงๆแล้ว!!” ตอนนั้นเขาละเมออกมาด้วยหรอ น่าอายชะมัด
“แต่ฉันรักแดฮยอนน่ะ J”
“ไปไหนก็ไปเลย ยู ยองแจ!!!!”
“ก็ไปอยู่นี่ไง ไปตามหัวใจJ”
ฉ่า~~~~~~ -///////////////////-
จบเเล้ว ฮึกฮรื้อ เราสารภาพเราเเต่งไปสองรอบ รอบเเรกมันไฟดับเเล้วไฟล์มันไปหมดเลยเราเลยได้เเต่งใหม่ ขอบคุณทุกคอมเมนต์น่ะอยากได้คู่ไหนบอกเราได้เลย อุอิๆ แต่ของAlldaeน่ะ สำหรับคืนนี้ฝันดีกันทุกคนน่ะ 5555
ความคิดเห็น