Empire Online ภาค มหาสงครามดาวเบสเทีย

ลำดับตอนที่ #312 : บทนำ(ภาค4)

บทนำ

     "บรึ้มๆๆตูมๆๆๆ........!!!!!!!"

     เสียงระเบิดแห่งความพินาศดังขึ้นมาไม่หยุด มหานครใหญ่แห่งนึงซึ่งถูกคลุมไว้ด้วยบาเรียสีฟ้าอันแข็งแกร่ง แต่เวลานี้บาเรียถูกปืนใหญ่ยิงใส่ไม่หยุด ด้านหน้าบาเรียมีกองทหาร2ฝ่ายที่กำลังเผชิญหน้ากัน

     "จัดการทหารพวกมันให้หมดและพังบาเรียซะ!!!!!"เหล่าทหารหลากหลายเผ่าพันธุ์บุกสู้ทหารที่ป้องกันเมืองอยู่

     "ฟิ้วๆๆ.....ฉึกๆๆๆ....!!!!"

     "จัดการพวกเบสเทียซะ!!!!!"แม่ทัพฝ่ายป้องกันเมืองที่อยู่นอกบาเรียร้องขึ้นมา และยกทหารบุกเข้าสู้

     เสียงอาวุธกระทบกันดังขึ้นไม่หยุด ช่วงแรกฝ่ายป้องกันได้เปรียบ เพราะเมืองตั้งอยู่ในที่สูงกว่า ธนูเวทนับหมื่นพุ่งลงมาเสียบร่างทหารจำนวนไม่น้อยล้มตายไป แต่กองทัพมหาศาลนับล้านก็ยังบุกมาอย่างต่อเนื่องเหมือนมีไม่สิ้นสุด และยังบุกใส่เมืองจากทั้ง4ด้าน

     เป็นเวลานับพันปีหลังมหาสงครามระหว่างเบสเทียกับพันธมิตรโลกมนุษย์และไดโรอัสสิ้นสุดลง โดยชัยชนะตกเป็นของเบสเทีย 2จักรวรรดิที่พ่ายแพ้ถูกผนวกรวมกับเบสเทีย โลกมนุษย์ตกเป็นอาณานิคม เทคโนโลยีถูกเบสเทียยึดครอง ไม่อาจโงหัวขึ้นมาได้อีกต่อไป ส่วนไดโรอัส หลังดาร์คให้เซลีนปกครองอยู่สักพัก ก็หาวิธีมัดใจนางได้สำเร็จ ทำให้ราชินีเซลีนตกเป็นของดาร์คและแต่งงานเป็นจักรพรรดินีอีกองค์นึง

     หลังจากนั้นหลายปีผ่านไป(ดาร์คหาฮาเร็มเพิ่มด้วย) เมื่อการปกครองอดีต2จักรวรรดิเป็นไปได้ด้วยดีและเบสเทียก็เริ่มฟื้นตัว อีกทั้งดาวดวงอื่นนับพันที่รายล้อมจักรวรรรดิเบสเทียเริ่มจับมือกันสร้างพันธมิตร เพื่อป้องกันตนเองจากเบสเทีย ดาร์คจึงสั่งให้ดาวทุกดวงในกาแล็กซี่ยอมจำนนเป็นบริวารของเบสเทีย มีเพียงส่วนน้อยที่ยอมจำนน ซึ่งดาวที่ยอมเป็นบริวาร ส่วนมากเพราะผู้ปกครองสูงสุดเป็นผู้หญิง(หน้าตาสวย) และโดนดาร์คหว่านเสน่ห์จนถูกปักธง บางดาวผู้ปกครองสูงสุดก็ยอมเพราะดาร์คเป็นลูกเขยตน

     หลังจากนั้นดาวดวงอื่นที่ไม่ยอมจำนนก็ถูกเบสเทียประกาศสงคราม เริ่มจากดาวใกล้เคียงจักวรรดิที่ถูกยึดครองอย่างรวดเร็ว เหล่าพันธมิตรระดมทหารเข้าต่อสู้ แต่ไม่อาจเทียบได้กับเบสเทียที่มีอาวุธโบราณทั้ง5ชิ้น พันธมิตรเริ่มขอกำลังเสริมจากกาแล็กซี่อื่น ทำให้เบสเทียต้องแบ่งกำลังไปรับศึกหลายด้าน หลังผ่านไปกว่าพันปี เบสเทียค่อยๆกลืนดินแดนและทำสัญญาสงบศึกไปเรื่อยๆ โดยที่มีความสูญเสียน้อย ในที่สุดจักวรรดิเบสเทียก็ใกล้ชนะสงคราม โดยที่สามารถยึดครองกาแล็กซี่อื่นได้ถึง10กาแล็กซี่ และภายในกาแล็กซี่ของเบสเทียเองก็เหลือเพียงดาวซาไกเท่านั้น และเมืองกราน่าแห่งนี้คือที่มั่นสุดท้ายของพันธมิตรต่อต้านเบสเทียที่เหลืออยู่

     ภายในเมืองมีทหารพันธมิตรอยู่กันกว่า10ล้านนาย แต่มีประชากรไม่ถึงแสนคน เพราะต่างหนีออกจากเมืองไปหมดแล้ว ด้วยกำลังทหารที่มากมายและเสบียงอาหารที่เลี้ยงทหารได้เป็น10ปี ทำให้ต่อต้านมาได้เป็นเวลานับเดือน แต่ยิ่งเวลาผ่านไป กำลังทหารพันธมิตรเริ่มลดน้อยลง จากที่เคยมีถึง10ล้านนาย ตอนนี้เหลือไม่ถึง5ล้านนาย

     ท่ามกลางสนามรบที่ฆ่าฟันกันอย่างดุเดือด 2แม่ทัพของทั้งสองฝ่ายกำลังฟาดฟันดาบและยิงมนตราใส่กันอย่างดุเดือด แม่ทัพฝ่ายพันธมิตรเป็นชายวัยกลางคนถือดาบและโล่ สวมชุดเกราะมนตราของอัศวินไว้ และคู่ต่อสู้เป็นเด็กหนุ่มที่หน้าตาอายุราว16-18ปี หมวดกเกราะแตกไปทำให้เห็นใบหน้าหล่อเหล่าที่ตอนนี้โชกไปด้วยเลือด มีผมสีเงินยาวระต้นคอและดวงตาสีแดงโลหิต มีหูหมาป่าบนผม สวมชุดเกราะสีแดงที่ปริแตกร้าวไปหมด เด็กหนุ่มหอบออกมาหลายครั้ง มือที่อ่อนแรงถือดาบสั้น50เซนไว้ในมือทั้งสองข้าง

     "ท่านไม่มีทางชนะข้าได้ ด้วยฝีมือเพียงแค่นี้หรอกท่านอเล็กซ์"แม่ทัพพันธมิตรกล่าวอย่างดูถูก

     "ว่าไงนะ!!!"เด็กหนุ่มที่ชื่ออเล็กซ์กัดฟันกรอด

     "ซูมๆๆๆ....เปรี้ยงๆๆตูมๆๆ....!!!!!"โลหิตจากพื้นดินพุ่งใส่แม่ทัพพันธมิตรจากด้านหลัง แต่เขาสามารถหลบหลีกและป้องกันไว้ได้หมด

     "เปรี้ยงงงงง!!!!"เด็กหนุ่มยกดาบขึ้นมาป้องกันดาบที่ฟาดเข้ามาของแม่ทัพพันธมิตร แรงกระแทกทำให้ดาบสั้นสองเล่มหลุดจากมือเค้าไป และทำให้เขาล้มลงพื้น แม่ทัพพันธมิตรยกดาบเตรียมฟันลงมา

     "ท่านแพ้ข้าแล้ว ท่านอเล็กซ์!!!!"แม่ทัพตะโกนแล้วตวัดดาบ แววตาเด็กหนุ่มหวาดกลัวเมื่อรู้ว่าความตายกำลังจะมาเยือนเขา

     "เฟี้ยว!!!!.....ฉัวะ!!!!!"

     แต่ในชั่วพริบตานั้น ร่างนึงพุ่งมาด้วยความเร็วสูงเหนือแสง และฟันคอแม่ทัพพันธมิตรขาดสะบั้นในพริบตา โดยที่อีกฝ่ายไม่ทันได้ส่งเสียงร้อง อเล็กซ์มองคนที่มาช่วยตนไว้

     "พี่เคียว!!!!"อเล็กซ์มองพี่ชายต่างบิดาด้วยสายตาชื่นชม เขาจัดการแม่ทัพศัตรูได้ในพริบตา แต่ชายหนุ่มที่ชื่อเคียวดูจะไม่ดีใจกับที่อเล็กซ์เรียกชื่อตน

     "ข้าคือชิโร่ต่างหาก เจ้าเคียวมันหลับอยู่ เสด็จพ่อให้ข้ามาช่วย รีบไปฆ่าพวกพันธมิตรต่อได้แล้ว"

     "คะ...ครับ!!!"อเล็กซ์เกรงใจพี่คนนี้ไม่น้อย เขาลุกขึ้นมาหยิบหัวของแม่ทัพศัตรูยกขึ้นสูงด้วยพลังโลหิตให้ทุกคนได้เห็น

     "จัดการแม่ทัพศัตรูได้แล้ว บุกยึดเมืองศัตรูให้ได้ เพื่อความรุ่งเรืองของเบสเทีย!!!!"

     "เบสเทียจงเจริญ!!!!"

     กองทัพเบสเทียบุกใส่กองทัพพันธมิตรที่เสียแม่ทัพใหญ่ไป

     "เหวอ!!!!"เมื่อเสียผู้นำทัพ เหล่าทหารก็แตกหนีกระเจิดกระเจิงละทิ้งหน้าที่ พวกเขาอยากกลับเข้าเมือง แต่เหล่าทหารพันธมิตรในเมืองไม่ยอมเปิดประตู เพราะเบสเทียจะตามเข้ามาด้วย

     "ฉัวะๆๆฉึกๆๆ.......อ๊ากกกกก!!!!!!"

     เมื่อหนีกลับเข้าเมืองไม่ได้ ทหารพันธมิตรนอกเมืองก็ถูกทหารเบสเทียรุมฆ่าฟันอย่างไร้ความปราณี

     เมื่อจัดการกองทัพหน้าประตูเมืองได้หมดแล้ว เบสเทียก็เริ่มจัดทัพใหม่และล้อมประชิดเมืองกราน่าไว้ อเล็กซ์มายืนประชิดบาเรีย ถึงที่มีบาเรียป้องกันไว้แต่เสียงก็ยังผ่านไปได้

     "ฟังให้ดีเหล่ากองทัพพันธมิตร แม่ทัพที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเจ้าพ่ายแพ้แล้ว จงรีบเปิดประตูเมืองยอมแพ้ เราจะไว้ชีวิต แต่ถ้าขัดขืนเราจะฆ่าให้ตายทั้งเมือง!!!!"

     เหล่าแม่ทัพบนกำแพงเมืองได้ยินก็หันไปปรึกษากันสักพัก

     "ถ้าไว้ชีวิตแล้วพวกเจ้าจะทำอะไรพวกเรา"แม่ทัพคนนึงถาม

     "ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจขององค์จักรพรรดิ"อเล็กซ์กล่าว แต่เขาคิดว่าไม่โดนจับไปเป็นทาสใช้แรงงานจนตาย ก็โดนส่งไปขายเป็นทาสให้ดาวอื่นอยู่ดี เพราะท่านพ่อไม่ต้องการเก็บคนที่ต่อต้านตนไว้

     "เราขอสู้จนตัวตายไม่ยอมแพ้!!!!"แม่ทัพพูดพร้อมเพรียงกัน

     "ได้ เจ้าเลือกแบบนี้เองนะ"อเล็กซ์เดินกลับไปรวมกับกองทัพ

     "หน่วยมังกรโจมตี!!!!!"อเล็กซ์ตะโกน

     "โฮกกกกกกก!!!!!/ก๊าซซซซซซซ!!!!!!"

     จากนั้นฝูงมังกรนับล้านตัวก็บินมาที่เมืองกราน่าจากรอบด้าน ทหารนับล้านในเมืองต่างตกใจ เพราะทุกครั้งที่กองทัพเบสเทียบุกเมือง จะใช้มังกรเพียงไม่กี่หมื่นถึงแสนนายบุก และขนาดตัวก็ไม่ใหญ่ เพราะช่วงนั้นเบสเทียทำสงครามรอบด้าน แต่ตอนนี้สามารถส่งกำลังมาที่นี่ได้เต็มที่

     "ตูมๆๆบรึ้มๆๆ.......เปรี๊ยะๆๆๆ.....!!!!!!!!"

     มังกรนับล้านยิงกระสุนมังกรใส่บาเรีย ทหารในเมืองยิงธนูและเวททะลุผ่านบาเรียใส่กองทัพมังกร แต่มังกรทุกตัวติดชุดเกราะหนักหุ้มทั้งตัวมาอย่างดี ทำให้มีไม่กี่ร้อยที่ถูกจัดการ แม้บาเรียเมืองกราน่าจะแข็งแกร่งทัดเทียมบาเรียของพระเจ้าแห่งเบสเทีย แต่เมื่อเจอการโจมตีเข้าไปมากขนาดนี้ ก็มีรอยปริแตกในที่สุด

     "เพล้งงงงง!!!!!!!/บุก!!!!!x2"

     แทบจะทันทีที่บาเรียแตก อเล็กซ์กับชิโร่ก็สั่งให้ทหารเบสเทียพังประตูเมืองเข้าไป กองทัพพันธมิตรในเมืองกราน่าถูกลูกไฟนับล้านพุ่งตกลงมาใส่เมืองไม่หยุดหย่อน ทำให้เวลาเพียงไม่นาน ทั้งเมืองก็ตกอยู่ในกองเพลิง ทหารพันธมิตรนับล้านตายไป เบสเทียพังประตูบุกเข้ามาในเมืองได้และฆ่าฟันทหารพันธมิตรตายไปอีกเป็นจำนวนมาก

     ผ่านไปราว1ชั่วโมง การรบสิ้นสุดลง กองทัพเบสเทียตั้งค่ายในเมือง ทหารเบสเทียรวบรวมเชลยศึกและชาวเมืองที่จับกุมตัวได้รวม5แสนคน ส่วนพวกที่เหลือนั้นถูกฆ่าตายหมดแล้ว สีหน้าของพวกมันมองเบสเทียอย่างเคียดแค้นชิงชัง

     "ข้าจะทำยังไงกับพวกเจ้าดีนะ"

     ชิโร่กำลังมองเหล่าทหารเชลยข้าศึกทั้งหลายเบื้องหน้าอยู่ด้วยแววตาที่กระหายเลือด มือลูบสันดาบไปมา

     "พี่ชิโร่ครับ ท่านพ่อห้ามพี่อาละวาดหลังจบศึกนะครับ รีบกลับไปได้แล้ว"อเล็กซ์เตือน

     "รู้แล้วน่า"

     ชิโร่หันมาพูดกับอเล็กซ์ดังเหมือนตวาด ก่อนที่เขาจะปิดตาลงและลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ดวงตาของชายหนุ่มที่ดูน่ากลัวหายไป แต่มีแววตาหึ่นกระหายมาแทน เขากำลังมองเชลยสาวหลายคนที่สวยใช้ได้

     "อเล็กซ์ ข้าขอพวกเธอไปนะ"

     "ได้ครับพี่เคียว"อเล็กซ์พูดอย่างเหนื่อยใจ จากนั้นเขาก็เดินไปพาตัวผู้หญิงหลายคนที่เลือกออกมา และพาไปที่กระโจมพักของเค้า ไม่ต้องบอกเลยว่าคิดทำอะไร

     เคียวเป็นคนสองบุคลิก และอีกบุคลิกที่อยู่ในร่างกายก็คือชิโร่ ทั้งสองต่างเป็นนักดาบสายมืด เคียวมีนิสัยที่ชอบเล่นกับผู้หญิง ซึ่งติดมาจากพ่อ ส่วนชิโร่มีบุคลิกที่ชอบเลือดชอบฆ่าคน และชอบทำสงครามมาก

     ช่วงกลางดึก อเล็กซ์กำลังนั่งทำงานเอกสารอยู่ ไม่ใช่ว่าเขาขยันทำงานหรอกนะ แต่เพราะเสียงจากกระโจมข้างเขาที่ทำให้หลับไม่ได้สักที

     "อ๊าาา!!!...ท่านเคียวขา!!"

     "ทำกับข้ามากกว่านี้อีก...อ๊าาาา!!!!"

     "อื้อ!!!....อ๊าๆๆ....!!!!"

     ".............."

     "แบบนี้ใครจะไปหลับลง!!!!"อเล็กซ์ตะโกนขึ้นมา แต่อีกกระโจมไม่ได้ยินเพราะอยู่ในโลกส่วนตัว

     "เอ่อ ท่านอเล็กซ์ค่ะ..."เสียงหญิงสาวดังขึ้น อเล็กซ์หันไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอเป็นหญิงสาวผมสีทอง และดวงตาสีเขียวมรกต ใบหน้ารูปไข่สวยงาม เธอมีหูจิ้งจอกและหางถึง5หาง เขาลืมไปเลยว่าเธออยู่ในห้องด้วย ใบหน้าเธอขึ้นสีแดงนิดๆเพราะได้ยินเสียงครางจากอีกกระโจมดังไม่หยุด

     "โทษทีมิโฮ"อเล็กซ์พูดขอโทษ มิโฮเป็นลูกขุนนางชั้นสูงในปราสาทอิมพีเรียลและสนิทกับเขาตั้งแต่เด็ก และเป็นแม่ทัพสังกัดเดียวกับตน เธอเป็นคนรับใช้ส่วนตัวของเขาอย่างไม่เป็นทางการด้วย เพราะชอบทำตามที่เขาสั่ง

     "กลับไปนอนได้แล้วล่ะมิโฮ"อเล็กซ์กล่าว ตอนนี้เขาเริ่มเห็นแววตาของจิ้งจอกสาวที่มองเขาด้วยสายตาแปลกๆ อเล็กซ์ไม่แปลกใจเท่าไหร่ ถ้าเธอยังอยู่อีกสักพักนึง เขาคงห้ามใจไม่ไหวเช่นกัน ก็เธอสวยซะขนาดนี้

     "เอ่อ...คือ..."มิโฮเริ่มมีอารมณ์ทางเพศจะพูดอะไรสักอย่าง แต่อเล็กซ์สะบัดมือทำให้มิโฮยอมเดินออกจากกระโจมกลับที่พักเธอไปในที่สุด

     เช้าวันรุ่งขึ้น อเล็กซ์แทบไม่ได้นอนทั้งคืนทำให้ขอบตาดำเป็นหมีแพนด้า มิโฮต้องช่วยประคองเขาไว้ตลอดจนเข้าห้องพัก ในยานรบที่จะเดินทางกลับดาวเบสเทีย

_______________________