ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Empire Online ภาค มหาสงครามดาวเบสเทีย

    ลำดับตอนที่ #127 : ตอนที่ 7 การเคลื่อนไหวของเหล่าจักรพรรดิ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 5K
      34
      22 ธ.ค. 57

    ตอนที่ 7
     
         ดาร์คเดินเข้ามาในเมืองกันเนอร์ตอนกลางคืนพร้อมกับสามสาวมังกร เฟนีย่าอยู่ในชุดจอมเวทสีแดงใส่เกราะอ่อนทับไปด้วย เทียแมทอยู่ในชุดเกราะราชามังกรประจำตัวพร้อมดาบคู่ใจที่เอว ส่วนโอริวอยู่ในชุดกิโมโนแบบญี่ปุ่นพร้อมมัดผมรวบไว้ แน่นอนว่าเมื่อพวกเธอเดินเข้ามาในเมืองผู้คนทั้งหลายต่างหันมามองตาค้าง เพราะไม่เคยเจอใครสวยเท่านี้มาก่อน
     
         ดาร์คหนักใจกับสภาพตรงหน้าเป็นอย่างมาก ตอนนี้เขาถูกตามล่าตัวยังไม่พอ สามสาวยังทำให้ตัวเองเป็นจุดสนใจอีก ทั้งหมดเป็นเพราะเรื่องเมื่อ1ชั่วโมงที่แล้ว
     
    เมื่อประมาณ1ชั่วโมงก่อน
     
         'ตามที่นายว่า แบบแปลนอาวุธก็คือเหล่าอาวุธที่ถูกทำลายไปแล้ว แต่ยังเหลือแบบแปลนสร้างมันอยู่ใช่ไหม?'ดาร์คถามหลังจากฟังที่มันเล่าจบ
     
         'ใช่เจ้านาย มันเป็นอาวุธเมื่อสมัยก่อนที่แม้แต่ปัจจุบันก็เทียบไม่ติด ทั้ง5อาวุธถูกเรียนขานกันว่าเป็นอาวุธทำลายล้าง ใครที่ได้ครอบครองมันไว้ในมือก็ไม่ต่างจากได้ครองโลก'เดธไซธ์กล่าว
     
         'แล้วนายพอรู้รึเปล่าว่าของพวกนั้นอยู่ที่ไหนบ้าง'ดาร์คถาม เดธไซธ์พอจะรู้ว่าเจ้านายเขาอยากได้อาวุธพวกนั้นมา
     
         'ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันเจ้านาย แบบแปลนเหล่านั้นหายสาบสูญไปแล้ว ว่ากันว่ามีคนเก็บรักษาแบบแปลนเหล่านั้นไว้ แต่มันผ่านมาเป็นพันเป็นหมื่นปี ป่านนี้ไม่รู้ว่าแบบแปลนจะยังอยู่รึเปล่าเลย'ดาร์คฟังก็รู้สึกเหมือนงมเข็มในมหาสมุทรเลย
     
         'หยุดเรื่องนี้เอาไว้ก่อน เราจะเอาไงดีกับมหาศาสตราอีก9ชิ้นที่เหลือ'ดาร์คเปลี่ยนเรื่องพูด
     
         'ถ้าท่านอยากได้ก็ต้องไปตามหาให้เจอเจ้านาย สิ่งเดียวที่แน่นอนคือมันต้องอยู่กับเผ่าไหนเผ่านึงอย่างน้อย1ชิ้น หอกแห่งเทรียมต้องเอาอาวุธของสามมหาเทพรวมกันเพราะฉะนั้นตัดไปก่อนได้เลย อีกสองเผ่าที่จะต้องเก็บอาวุธพวกนั้นไว้อย่างที่ข้าเคยบอกไปแล้วคือเผ่ามารกับคนแคระ ท่านอยากหามหาศาสตราขอเผ่าไหนก่อนล่ะ"ดาร์คครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนจะตอบ
     
         'เผ่าคนแคระละกัน'
     
         'ถ้างั้นท่านก็ต้องเดินทางไปยังทวีปไกอาเสียก่อน ที่นั้นเป็นศูนต์รวมของเหล่าสัตว์อสูรมานับตั้งแต่โบราณการแล้ว และเมืองหลวงของเผ่าคนแคระก็อยู่ที่นั้นด้วย'ดาร์คพยักหน้าก่อนที่เสียงนึงจะดังขึ้น
     
         'เรื่องนั้นช่างก่อนเถอะคะ เราต้องหาทางรับมือเรื่องที่จะมีคนมาตามล่าดาร์คนะค่ะ'เฟนีย่าพูดเตือนทำให้ดาร์คกับเดธไซธ์ได้สติ
     
         'เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วงก็ได้นี่ เจ้านายข้าสวมผ้าคลุมรัตติกาลไว้อยู่แล้ว มันปกปิดสถานะทั้งหมดได้ไม่ใช่เหรอ'เดธไซธ์กล่าว ดาร์คก็มีท่าทีเห็นด้วย
     
         'แต่พวกผู้เล่นก็ใช่ว่าจะโง่นะค่ะ ถ้าเกิดมีคนสืบเรื่องดาร์คได้สำเร็จแล้วละก็ ถึงเวลานั้นดาร์คต้องแข็งแกร่งพอที่ถึงแม้จะโดนผู้เล่นทุกคนตามล่าก็จัดการพวกมันได้ ถือเป็นโชคดีที่พวกองค์กรมันประกาศแค่ดาร์คอยู่ทวีปบิกาเนีย ไม่ได้มีรูปขึ้นมาให้พวกมันเห็น'
     
         'แล้วท่านคิดว่าเราควรจะทำยังไงล่ะ'เทียแมทถามอย่างสงสัย
     
         'ง่ายมาก ออกไปนอกกำไลกัน'เฟนีย่าพูดจบแล้วร่างเธอก็พุ่งออกมาจากกำไลด้วยตัวเองในทันที ตามมาด้วยเทียแมท โอริวลังเลอยู่เล็กน้อยเพราะดาร์คไม่ได้สั่งให้ออกมา แต่เมื่อเจอแรงกดดันจากสองสาวก็พุ่งออกมาจากกำไล ทุกคนมองมาที่เฟนีย่าเป็นตาเดียว
     
         "เราจะร่วมเดินทางไปกับดาร์คโดยอยู่ข้างนอกกำไลนี่แหละ"เมื่อทุกคนฟังแผนของเฟนีย่าแล้วก็พากันมีสีหน้าสงสัย
     
         "ถ้างั้นท่านก็ไม่มีแผนรับมือเรื่องพวกนี้เลยน่ะสิ"โอริวกล่าว
     
         "ก็ไม่มีน่ะสิ ในเมื่อพวกผู้เล่นจะออกตามหาศาสตราและแบบแปลนเหล่านั้น พวกมันก็จะต้องสืบหาตัวดาร์คแน่นอน ข้าเชื่อว่าสักวันนึงก็ต้องมีผู้เล่นรู้อยู่ดี ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้นว่าจะเป็นเมื่อไหร่ อย่างที่ข้าบอกว่าดาร์คต้องแข็งแกร่งกว่านี้ เพราะฉะนั้นพวกเราก็ต้องคุ้มกันดาร์คให้ปลอดภัยไม่ใช่เหรอ ถ้าความแตกแล้วพวกมันมาตามล่า ถึงตอนนั้นพวกเราก็ฆ่าพวกมันให้หมดเลย"ดาร์คคิดว่าเขาควรจะดีใจไหมที่เฟนีย่าบอกว่าจะคุ้มครองให้เขาปลอดภัย เพราะถ้าอย่างนั้นเขาอาจจะพึ่งพาพวกเธอมากจนเกินไปก็ได้
     
         "ว่าไงล่ะทุกคนไม่มีใครคัดค้านนะ งั้นก็ไปที่เมืองกันเนอร์ได้แล้ว ตะวันจวนจะตกดินแล้ว จริงสิโอริว เจ้าน่ะหาอะไรมาคลุมหัวหรือรวบผมไว้ดีกว่านะ เพราะเดี๋ยวมีคนของสหพันธ์อัศวินดำจำเจ้าได้ขึ้นมาละยุ่งแน่"เฟนีย่าพูดแล้วเดินไปโดยไม่รอคำตอบ พวกดาร์คคิดอะไรไม่ออกก็ได้แต่ยอมตามที่เฟนีย่าบอก ก่อนที่ทั้งหมดจะเดินไปที่เมืองกันเนอร์
     
         "แล้วดาร์คต้องใช้ชื่อปลอมด้วยนะ ทั้งข้าและพวกเจ้าต้องเรียกดาร์คด้วยชื่อปลอม ยกเว้นตอนโทรจิตกันเท่านั้น ชื่อเอาเป็น..ซีโร่ละกันนะ"ดาร์คฟังชื่อปลอมที่เฟนีย่าตั้งให้แล้วไม่พูดอะไร ซีโร่ที่แปลว่าศูนต์หรือไม่มีอะไรเลย ดูเธอคิดชื่อให้เขาสิ





     
    กลับมาปัจจุบัน ทางด้านทวีปไกอา
     
         ทวีปไกอาเป็นทวีปที่ใหญ่ที่สุดในโลกของสัตว์อสูร กินพื้นที่ถึง1ใน5ของพื้นที่ทั้งหมดบนโลก(ไม่นับพื้นที่ในแดนสวรรค์กับนรก) ซึ่งปัจจุบันทวีปไกอาถูกปกครองด้วยผู้เล่นเกือบทั้งทวีป ในตอนนี้กำลังเกิดการเคลื่อนไหวของเหล่ากิลด์ สมาพันธ์ สหพันธ์ต่างๆ สหพันธ์จักรพรรดิทั้ง9ที่มีอำนาจมากที่สุดต่างก็คานอำนาจกันก็ได้ประชุมกันอย่างเร่งด่วน ภายหลังการประกาศจากบริษัทเกมEMO(ที่พวกมันเชื่อกัน) ได้แก่
     
         สหพันธ์อัศวินดำ เป็นสหพันธ์ที่ปกครองทิศตะวันออกเฉียงใต้ของทวีปไกอาไว้เกือบหมด หัวหน้าสหพันธ์คือ'แบล็ค' ระดับ 800 เผ่าอันเดด สหพันธ์นี้ส่วนใหญ่เป็นพวกรักสงบ คนในสหพันธ์เป็นกันเอง สามารถปราบปรามพวกกิลด์ สมาพันธ์ สหพันธ์ที่เป็นอาชญากรได้อย่างหมดจด รวมถึงพวกนักเลงที่ชอบระรานคนอื่น ผู้เล่นสหพันธ์นี้ส่วนใหญ่เล่นอาชีพนักดาบ มือธนู อัศวิน เผ่าพันธุ์ส่วนใหญ่จะเป็นมนุษย์ เอลฟ์ อันเดดและอ๊อคและจักพรรดิยังเป็นที่นิยมในหมู่สาวๆ
     
         สหพันธ์ปีกสวรรค์ เป็นสหพันธ์ที่ปกครองดินแดนทางใต้บางส่วน ศูนต์กลางของสหพันธ์ไม่ได้อยู่ที่ทวีปไกอาแต่อยู่บนสวรรค์ หัวหน้าสหพันธ์คือ'ลิซาน่า' ระดับ 820 เผ่าเทพ คนในสหพันธ์นี้ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง คนในสหพันธ์เป็นพวกรักสงบกันและเป็นกันเอง เนื่องจากมีศูนต์กลางอยู่บนสวรรค์ทำให้มีรายได้มากจากการมีผู้เล่นไปเที่ยวสวรรค์ที่เป็นสถานที่งดงามที่สุดในโลกใบนี้ และส่วนมากเล่นอาชีพจอมเวท นักรบเทพ นักบวช เผ่าพันธุ์ส่วนใหญ่เป็น มนุษย์ แฟรี่ และเทพ มักจะจัดการพวกผู้ชายที่ชอบรังแกผู้หญิง ทำให้ทุกเมืองที่สหพันธ์นี้ปกครองมีผู้หญิงอยู่กันมาก เพราะปลอดภัยจากพวกผู้ชายโรคจิต บ้ากาม ฯลฯ
     
         สหพันธ์รัตติกาล เป็นสหพันธ์ที่ปกครองดินแดนทางเหนือบางส่วน ศูนกลางของสหพันธ์อยู่ในนรก หัวหน้าสหพันธ์คือ'เทียร่า' ระดับ 850 เผ่ามาร คนในสหพันธ์จะเป็นพวกนิยมความรุนแรง มักจะมีเรื่องทะเลาะสู้กันในสหพันธ์บ่อยๆแต่ความจริงก็รักกันดี ผู้เล่นส่วนมากเล่นอาชีพนักดาบ จอมเวท และนักบวชมืด เผ่าพันธ์ุส่วนใหญ่เป็นมาร อ๊อคกับปีศาจ สถานที่ที่สหพันธ์นี่ปกครองมักจะมีอาชญากรอยู่กันเต็ม เพราะคนในสหพันธ์มีชอบหาเรื่องคนอื่น แม้แต่ตัวจักรพรรดิก็เป็นอาชญากรค่าหัวระดับ SSS เพราะไม่พอใจใครแล้วเป็นฆ่าทิ้ง แต่เธอก็ได้รับความนิยมจากผู้เล่นไม่แพ้คนอื่น
     
         สหพันธ์โลหิตเหล็ก เป็นสหพันธ์ที่ปกครองทิศทางตะวันออกของทวีปไกอาเกือบทั้งหมด หัวหน้าสหพันธ์คือ'ราดิช' ระดับ 850 เผ่ามนุษย์ ผู้เล่นสหพันธ์นี้ส่วนใหญ่ค่อนข้างจะเลือดร้อนและชอบการต่อสู้ อาชีพส่วนใหญ่เป็นนักรบ อัศวินและนักสู้ ผู้เล่นส่วนมากเล่นอาชีพนักดาบ อัศวินและพ่อค้า เผ่าพันธ์ุส่วนใหญ่เป็นมนุษย์ เอลฟ์ และคนแคระ เป็นสหพันธ์ที่ขยายดินแดนอย่างต่อเนื่องจนมีอาณาเขตของตนอยู่ในทุกทวีป จักรพรรดิได้รับความนิยมในหมู่ผู้หญิงมาก 
     
         สหพันธ์ดาบวายุ เป็นสหพันธ์ที่ปกครองทิศตะวันตกเฉียงเหนือของทวีปไกอา หัวหน้าสหพันธ์คือ'ซากุยะ' ระดับ 810 เผ่าแฟรี่ คนในสหพันธ์เป็นผู้หญิงซะกว่าครึ่ง ค่อนข้างรักสงบและเป็นกันเอง ผู้เล่นสหพันธ์นี้ส่วนใหญ่เล่นเป็นนักรบ นักดาบ พลธนู และนักรบเทพ เผ่าพันธุ์ส่วนใหญ่เล่นเป็นเอลฟ์ แฟรี่และเทพ จักรพรรดิมีความยุติธรรมและเป็นนักดาบในโลกจริง จึงมีความนิยมในหมู่ผู้หญิงมากที่สุดในจักรพรรดิที่เป็นผู้หญิงทั้งหมด แต่ความนิยมในหมู่ผู้ชายก็มากไม่แพ้คนอื่นเช่นกัน
     
         สหพันธ์จอมเวทเหมันต์ เป็นสหพันธ์ที่ปกครองทิศเหนือของทวีปไกอา หัวหน้าสหพันธ์คือ'เซราฟีน่า' ระดับ 790 เผ่ามนุษย์ สหพันธ์นี้รับสงบไม่ค่อยหาเรื่องใคร(ขอย้ำ ไม่ค่อย) สมาชิกในสหพันธ์ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง เป็นสหพันธ์ที่ส่วนใหญ่จะเล่นสายจอมเวทกับนักบวช เผ่าพันธ์ุส่วนใหญ่เล่นเป็นมนุษย์ แฟรี่ และคนแคระ เนื่องจากตอนเหนือของทวีปไกอานั้นอากาศหนาวเย็น ทำให้สหพันธ์นี่พยายามตีเมืองที่อุดมสมบูรณ์มาครอง จักรพรรดิเป็นที่นิยมในหมู่ผู้ชายมาก เพราะเป็นเจ้าหญิงในโลกจริง
     
         สหพันธ์พญาหงค์อัคคีกระสุนเพลิง เป็นสหพันธ์ที่ปกครองทิศตะวันออกเฉียงเหนือของทวีปไกอา หัวหน้าสหพันธ์คือ'วาเลนไทน์' ระดับ 805 เผ่ามนุษย์ สหพันธ์นี่มีทั้งพวกชอบความรุนแรงกับพวกรับสงบปนกันไปหมด แต่สมาชิกก็เข้ากันได้ดี ส่วนใหญ่เล่นอาชีพมือธนูกับมือปืน เผ่าพันธุ์ส่วนใหญ่เล่นเป็นมนุษย์กับเอลฟ์ ดินแดนที่สหพันธ์นี่ปกครองมีสถานที่ท่องเที่ยวสวยงามมากมาย ทำให้มีคนอยู่กันหนาแน่น โดยเฉพาะผู้ชายที่นิยมจักรพรรดิคนนี้ ด้านการยึดดินแดนประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่อง
     
         สหพันธ์อสูรเพลิงนรก เป็นสหพันธ์ที่ปกครองกลางทวีปไปจนถึงทางตะวันตกของทวีปไกอา หัวหน้าสหพันธ์คือ'เบอการอส' ระดับ 870 เผ่าอสูร สหพันธ์นี้มีแต่พวกหัวรุนแรง พวกนักเลง พวกเกรียนๆ ชอบขูดรีดไถ่เงินผู้เล่น ชอบใช้กำลังและระรานคนอื่นไปทั่ว ส่วนใหญ่เล่นอาชีพนักสู้ มือธนู นักรบและนักดาบ เผ่าพันธุ์ส่วนใหญ่เล่นเป็นอ๊อค ปีศาจ และอสูร เป็นสหพันธ์ที่ชอบรุกรานคนอื่นมากที่สุด ทำให้มีดินแดนปกครองมากที่สุด จักรพรรดิในปัจจุบันเป็นผู้เล่นที่มีระดับสูงที่สุด แต่ความนิยมนั้นน้อยที่สุดในบรรดาจักรพรรดิทั้งหมด
     
         สหพันธ์มารหนึ่งพันอสูร เป็นสหพันธ์ที่ปกครองทางตะวันตกเฉียงใต้ของทวีปไกอา หัวหน้าสหพันธ์คือ'โจ๊กเกอร์' ระดับ 830 เผ่ามนุษย์ คนในสหพันธ์เป็นพวกเกมเมอร์ที่สนุกสนานไปกับเกม บ้าบอเฮฮากันซะเกือบหมด เผ่าพันธุ์ส่วนใหญ่ชอบเล่นเป็นมนุษย์ อันเดด เป็นสหพันธ์ที่มีอาชีพหลากหลาย อ๊อค และปีศาจ พวกที่ฉลาดดีๆมักจะเป็นสมาชิกระดับหัวหน้า และเป็นสหพันธ์ที่ชอบหาเรื่องคนอื่นไปทั่ว รวมถึงการแย่งชิงดินแดนที่ติดเป็นอันดับต้นๆในหมู่จักรพรรดิ ตัวจักรพรรดิไม่ค่อยได้รับความนิยมนัก จะได้ก็จากคนในสหพันธ์ตัวเองมากกว่า
     
    สหพันธ์อัศวินดำ
     
         ภายในห้องประชุมโต๊ะกลมที่มีสมาชิกระดับสูงที่ถูกเรียกมาประชุมกันอย่างเร่งด่วน ตัวเด็กหนุ่มคนนึงที่อายุดูแล้วประมาณ18-20กล่าวขึ้น เขามีผมสีน้ำตาลและตาสีมรกตสวมชุดเกราะสีดำและสะพายดาบสีดำไว้ที่หลังสองเล่ม ปลอกดาบทั้งสองส่งกลิ่นไอสีดำลอยออกมาอย่างน่ากลัว
     
         "ทุกคนคงจะรู้เรื่องที่ทางระบบประกาศออกมาแล้วนะ ผมต้องการให้ส่งคนออกหาข้อมูล10มหาศาสตราและแบบแปลนอาวุธทั้ง5 ข้อมูลที่ได้มาต้องปิดบีงอย่าให้สหพันธ์อื่นได้ไป ตอนนี้ไม่ว่าจักพรรดิคนไหนก็คิดแบบเดียวกัน ใครก็ตามที่ครอบครองอาวุธเหล่านั้นไว้ในมือได้มากที่สุดจะได้เปรียบมากจนทำลายสมดุลอำนาจ"
     
         "เราเข้าใจครับท่านแบล็ค แต่ว่าเรื่องผู้เล่นที่ชื่อดาร์คที่ครอบครอง1ในศาสตราเหล่านั้นไปแล้วเราจะทำยังไงดีครับ"ผู้เล่นชายคนนึงกล่าวขึ้น แบล็คได้ยินแล้วนิ่งไป
     
         "ผมว่าเราควรชักชวนเขาให้มาเข้าสหพันธ์เรานะ หากสหพันธ์อื่นได้ตัวเค้าไปล่ะแย่แน่ เพราะเขาเป็นคนเดียวที่รู้ว่าจะตามหามหาศาสตราชิ้นอื่นได้ยังไง"ผู้ชายอีกคนกล่าวเสนอความคิด
     
         "แต่ถ้าเขาเป็นคนที่มีสังกัดอยู่แล้วล่ะจะทำยังไง"ผู้หญิงคนนึงกล่าว
     
         "ถ้างั้นเราก็ต้องกำจัดมันซะ จะได้ไม่กลายเป็นเป็นเสี้ยนหนามของเรา"ผู้ชายคนนึงพูดอย่างอำมหิต
     
         "ทุกคนเงียบกันก่อนครับ เอาเป็นว่าผมอยากให้ส่งคนไปยังทวีปบิกาเนียสืบหาตัวผู้เล่นคนนั้นให้เจอ แล้วให้ตรวจสอบข้อมูลเขาอย่างละเอียดแล้วนำกลับมาให้ผมพิจารณาดู แล้วจากนั้นผมถึงจะตัดสินใจว่าควรทำยังไงกับเค้า"เมื่อแบล็คพูดแล้วสมาชิกระดับสูงทุกคนเงียบ ไม่มีใครกล้าเถียงคนตรงหน้า
     
         "ว่าแต่เรื่องที่สาขาย่อยของเราที่เมืองเริ่มต้นถูกโจมตีจะทำยังไงครับ เราต้องสืบหาตัวคนร้ายที่ทำแล้วกำจัดมันนะครับ"ผู้ชายคนนึงพูดอีกเรื่องนึงขึ้นมา ทุกคนจึงนึกขึ้นมาได้
     
         "แบบบนั้นมันไม่ไร้เหตุผลไปหน่อยเหรอค่ะ เราควรสืบดูก่อนว่าทำไมเขาถึงทำแบบนั้น"เสียงจากคนที่นั่งอยู่ข้างแบล็ค เธอมีผมสีน้ำเงินเข้มและตาสีฟ้า สวมชุดจอมเวทสีน้ำเงิน เธอก็คือฟ้าที่มีตำแหน่งเป็นถึงรองหัวหน้าสหพันธ์
     
         "ผมเห็นด้วยกับฟ้านะ ถ้าเขาทำเพราะสมาชิกใหม่เราไปหาเรื่องเราก็ควรจะเป็นฝ่ายขอโทษเค้า ฝากให้สมาชิกที่ไปยังทวีปบิกาเนียสืบเรื่องนี้ด้วยครับ ปิดการประชุม"แบล็คพูดแล้วเดินออกไปจากห้องพร้อมกับฟ้า สมาชิกส่วนน้อยบางคนไม่พอใจแต่ก็ยอมทำตาม
     
         "หวังว่าผู้เล่นคนนั้นจะไม่ใช่นายนะดาร์ค"แบล็คกล่าวขึ้น เพราะถึงจะไม่เห็นหน้าแต่เขารู้แล้วว่าดาร์คเล่นอาชีพจอมเวทมนตร์ดำ แถมความสูงก็พอๆกันด้วย เมื่อดูจากนิสัยของดาร์คในการทดสอบที่จะจัดการคนที่มาหาเรื่อง เขากลัวว่าบางทีทั้งคนที่บุกโจมตีสาขาย่อยที่เมืองเริ่มต้นและครอบครองอาวุธดาบมังกรฟ้าสวรรค์ไว้อาจจะเป็นคนเดึยวกัน
     
        "ฉันก็หวังให้ไม่ใช่เค้านะ"ฟ้ากล่าว ถึงดาร์คจะบุคลิกแย่ไปซะหน่อย แต่ความจริงก็นิสัยดี แบล็คได้แต่ยิ้มฝืนๆกับเพื่อนสมัยเด็ก
     
    สหพันธ์จอมเวทเหมันต์
     
         ภายในหัองโถงขนาดใหญ่ของสหพันธ์อมเวทเหมันต์ มีผู้เล่นมากมายที่ใส่ชุดนักเวททั้งระดับต่ำและสูง หัวหน้าสหพันธ์และสาขาย่อยกำลังนั่งเก้าอี้ประชุมกัน
     
         "ขอแจ้งทุกคนเกี่ยวกับเรื่อง10มหาศาสตราและแบบแปลนอาวุธนะคะ ฉันอยากให้พวกเราสืบหาอาวุธเหล่านั้นและเอามาเป็นของเราให้ได้อย่างน้อย1ชิ้น เราจะได้มีอำนาจเจรจาต่อรองในอนาคต ส่วนเรื่องของผู้เล่นที่ครอบครองหนึ่งในอาวุธนั้นแล้ว ฉันอยากทราบว่าเราควรทำยังไงกับเค้าดี"เซราฟีน่ากล่าวขึ้น เธอมีผมสีเงินเกล็ดหิมะและดวงตาที่มีสีดุจน้ำแข็งเหมือนโลกจริง เส้นผมที่ปล่อยยาวตกลงมาถึงพื้น อยู่ในชุดจอมเวทสีขาว
     
         "ฉันว่าพวกเราควรชวนเขามาเข้าสหพันธ์เรานะคะ แถมเรายังได้มหาศาสตรามาครองด้วย ยิงทีเดียวได้นกสองตัว"หญิงสาวคนนึงที่เป็นหัวหน้าสาขาย่อยกล่าวขึ้น
     
         "แต่ฉันว่าเราควรดูท่าทีเขาไปก่อนนะคะ อีกอย่างผู้เล่นที่ชื่อดาร์คก็ยังไม่ออกมาประกาศตัวเลย นอกจากพวกที่แอบอ้างชื่อเท่านั้นเอง เราต้องรู้หน้าตาของเค้าซะก่อน แล้วถ้าเขามีท่าทีคุกคามเราก็จัดการซะ"หญิงสาวหัวหน้าสาขาใหญ่พูดบ้าง
     
         "ฉันว่าเราให้หัวหน้าตัดสินใจเองดีกว่า หัวหน้าคะ หัวหน้า!!"หญิงสาวหัวหน้าสาขาย่อยอีกคนกล่าวขึ้น แต่เธอก็เห็นหัวหน้าเธอกำลังใจเหม่อลอยอยู่ จนต้องตะโกนเสียงดังให้หัวหน้าพวกเธอได้สติ
     
         "อ้อ โทษทีๆ เอาเป็นว่าให้คนสืบหาตัวผู้เล่นที่ชื่อดาร์คให้พบก่อนละกัน แล้วเราดูท่าทีของเค้าไปก่อน ถ้าเจอตัวเขาก็ลองชวนเขาดูก่อน ถ้าเขาไม่คิดจะเข้าก็ปล่อยเขาไปเถอะ ฉันไม่คิดจะกีดกันเขาอยู่แล้ว"บรรดาสมาชิกระดับสูงต่างสงสัยในคำพูดของหัวหน้าพวกเธอ ทำไมหัวหน้าพูดเหมือนกับรู้จักเค้าอยู่แล้วกัน แต่ทุกคนไม่กล้าพูดอะไรเพราะอีกฝ่ายเป็นถึงเจ้าหญิงเชียวนะ จากนั้นทั้งหมดก็พูดเรื่องเกี่ยวกับเศรษฐกิจและเรื่องตีเมืองต่อ
     
    สหพันธ์โลหิตเหล็ก
     
         ภายในห้องประชุมของสหพันธ์โลหิตเหล็ก บรรดาสมาชิกระดับสูงทั้งหลายกำลังโต้เถียงกันอย่างหนักหน่วง
     
         "เราจะต้องรีบทำให้เค้ามาเป็นพวกเราให้เร็วที่สุดนะ เกิดสหพันธ์อื่นโดยเฉพาะพวกจักรพรรดิได้ตัวไปเราจะเสียเปรียบ"ชายคนนึงกล่าว
     
         "ใช่ซะที่ไหน เราต้องจัดการมันแล้วนำอาวุธมามอบให้กับท่านราดิชสิ ก่อนฆ่ามันเราต้องให้มันคายข้อมูลเกี่ยวกับมหาศาสตราออกมาให้หมด และบางทีมันอาจรู้เรื่องแบบแปลนอาวุธด้วยก็ได้"
     
         "แล้วนายคิดว่าจะจัดการเขาได้เหรอ ยิ่งเราไม่รู้ว่าเขาเป็นใครอีกด้วยนะ"ชายอีกคนค้าน จนชายหนุ่มผู้เป็นหัวหน้าสหพันธ์ต้องยกมือขึ้นห้ามจนทุกคนเงียบเสียงลง ราดิชสวมชุดเกราะสีแดงเพลิงและดาบสีแดง
     
         "เอาเป็นว่าก่อนอื่นเราจะส่งคนออกสืบข้อมูลละกัน ไม่จำเป็นต้องใช้สมาชิกเยอะนัก เอาสัก30-50คนที่มีฝีมือดีก็พอแล้ว ขอแค่เราได้อาวุธ1ในนั้นมาก็ทำให้เรามีอำนาจเจรจาต่อรองมากขึ้น อีกอย่างยังไงก็ไม่มีทางหาพบได้ในเร็วนี้หรอก เรายังมีเวลาอีกนาน"เหล่าสมาชิกระดับสูงรู้ถึงความแข็งแกร่งของคนตรงหน้า ที่สามารถอ่านสถานการณ์ได้อย่างทะลุปรุโปร่ง ราดิชเห็นว่าไม่มีใครพูดอะไรแล้วก็กล่าว
     
         "ถ้างั้นก็ปิดการประชุม ส่วนเรื่องของผู้เล่นที่ชื่อดาร์คเรารอให้มันโผล่มาเองดีกว่า ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน"ชายหนุ่มเอ่ยอย่างใจเย็นแล้วเดินออกไปจากห้องประชุม จากนั้นเขาก็เข้าไปในห้องพักของตนก่อนจะติดต่อหาใครบางคน
     
         "หน่วยลับ จงไปยังทวีปบิกาเนีย สืบหาตัวคนที่ชื่อดาร์คซะ จากนั้น......"ราดิชเอ่ยจบก็ถอดชุดเกราะออกแล้วล้มตัวลงนอนอย่างเกียจคร้าน
     
    สหพันธ์ปีกสวรรค์
     
         ภายในห้องโถงของสาขาใหญ่ในทวีปไกอาที่ถูกเลือกเป็นที่ประชุม บรรดาสมาชิกกำลังมองไปยังจุดเดียวที่มีหญิงสาวผมทองนั่งอยู่ เธอเป็นหญิงร่างสูงโปร่งอายุ20-25ปี ใบหน้าเรียวสวยมีดวงตาสีฟืาคราม ใบหน้าที่แสนจะดูอ่อนโยนทำให้ชายดเห็นแล้วเป็นต้องหลง เธอสวมชุดเกราะอ่อนสีทองเป็นสะพายดาบสีขาวไว้ที่เอว เธอคือลิซาน่า 
     
         "ฉันจะคัดเลือกสมาชิกจำนวนนึงสืบค้นข้อมูลของมหาศาสตราและแบบแปลนอาวุธนะคะ ส่วนเรื่องของคนที่ชิ่อดาร์ค ฉันอยากจะให้เราส่งคนไปสืบหาตัวเค้าก่อน ถ้าเจอเขาแล้วเราก็ชักชวนเขาให้มาเข้าสหพันธ์เรา แล้วก็ถามด้วยว่าหาดาบมังกรฟ้าสวรรค์เจอได้ยังไง แต่ถ้าเขาไม่เข้าร่วมหรือไม่ตอบคำถามเรา เราก็ปล่อยเขาไปเถอะคะ ฉันไม่อยากบังคับใคร"ลิซาน่าพูดอย่างอ่อนโยนเหมือนนางเอกในละคร
     
         "คร้าบบบบ~ท่านลิซาน่า!!!"บรรดาชายหนุ่มต่างขานรับกันอย่างพร้อมเพรียง หญิงสาวโปรยยิ้มออกมาทำให้ลูกดอกพุ่งไปปักหัวใจบรรดาชายหนุ่มอย่างจังรวมถึงผู้หญิงบางคน(?) พวกผู้ชายต่างมองลิซาน่าอย่างลุ่มหลง ผู้หญิงหลายคนมองเธออย่างนับถือ แต่บางคนก็แสดงสีหน้าอิจฉาในความงามอย่างไม่ปกปิด
     
         "ลิซาน่าจังครับ"เสียงหญิงสาวคนนึงร้องขึ้นมา ก่อนจะวิ่งมายังที่ประชุมโดยที่ไม่มีใครทันจะห้ามอะไร ตัวลิซาน่ามองชายหนุ่มอายุ25-30ที่มีผมสีดำตาสีน้ำตาล รูปร่างหล่อเหลาปานเทพบุตร
     
         "เอ่อ..มีอะไรเหรอคะ"ลิซาน่าอยากให้ชายหนุ่มตรงหน้ารีบออกไปจากตรงนี้ เพราะตอนนี้ผู้ชายทั้งหลายกำลังมองที่ชายหนุ่มด้วยสายตาอิจฉาจนเอาผ้ามากัดให้ขาด และส่งสายตาโกรธแค้นและรังสีอำมหิตออกมา
     
         "เดี๋ยวลิซาน่าจังจะมีการแสดงสดที่ทวีปบิกาเนียตลอด1สัปดาห์ในอีกสองวันนะครับ ขอให้เตรียมตัวด้วย"ชายหนุ่มกล่าว คนคนนี้คือลอรองซ์ ผู้จัดการส่วนตัวของลิซาน่า ลิซาน่าเป็นดาราดังที่เป็นนักร้อง นางแบบ นักแสดงที่โด่งดังมาก เธอมีงานทั้งในโลกจริงและโลกEMO ลิซาน่าพยักหน้ากล่าว
     
         "ขอบคุณค่ะ ลอรองซ์ ถ้างั้นทุกคนฉันต้องไปเตรียมตัวแล้ว ขอตัวก่อนนะคะ"ลิซาน่ากล่าวจบก็เดินไปพร้อมกับลอรองซ์ การประชุมจึงปิดไปอย่างกระทันหันเช่นนี้
     
    สหพันธ์อสูรเพลิงนรก
     
         ภายในห้องโถงของสหพันธ์อสูรเพลิงนรก ชายร่างใหญ่ที่หน้าตาเถื่อนกำลังนั่งโซฟาตัวใหญ่ประชุมร่วมกับลูกน้องสาขาใหญ่และสาขาย่อยที่ถูกเรียกมาประชุมกัน
     
         "ฟังให้ดีพวกแกทุกคน ใช้อาวุธในมือพวกแกไปสืบและเค้นข้อมูลหาไอ้อาวุธระดับ X พวกนั้นให้ได้ จะใช้วิธีไหนก็ได้ต้องนำมาเป็นของเราให้ได้มากที่สุด ถ้ารับทราบกันแล้วก็ไปสืบหากันให้ทั่วซะ เราต้องเจอก่อนสหพันธ์อื่นให้จงได้ แล้วเจ้าคนที่ชื่อดาร์คที่ครอบครองอาวุธดาบมังกรฟ้าสวรรค์ สั่งให้คนของเราที่ทวีปบิกาเนียไปหามันซะ บอกให้มันมอบอาวุธและบอกข้อมูลที่มันรู้ให้แก่ท่านเบอการอสและสหพันธ์อสูรเพลิงนรกซะ ถ้ามันไม่ยอมก็ฆ่ามันแล้วนำมาให้ข้าซะ"เสียงปานฟ้าผ่าที่ไม่สนใจใครดังขึ้น เหล่าลูกน้องขานรับทำตามแต่โดยดี
     
         "ครับ ท่านเบอการอส!!!"เบอการอสพูดแล้วเดินออกจากห้องไปพร้อมผู้เล่นชายในชุดคลุมดำ เขาก็คือคิลเลอร์นั่นเอง
     
         "เฮ้ย ไอ้คิลเลอร์ ฉันว่าฉันเคยเห็นไอ้เด็กนี่ที่ไหนมาก่อนว่ะ"เบอการอสพูดมองภาพในใบประกาศจับ คนที่บุกมาทำลายสหพันธ์อัศวินดำสาขาเริ่มต้น เป็นร่างสวมชุดจอมเวทปิดบังหน้าตาไว้ คิลเลอร์มองแลิวตอบว่า
     
         "ฉันก็คิดว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อนนะ"คิดเลอร์พูด แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก เหมือนเคยเจอที่ไหนเมื่อนานมากแล้ว
     
         "ที่ไหนว่ะ"เบอการอสพูดอย่างหัวเสียแล้วเกาหัวอย่างหงุดหงิด
     
    สหพันธ์รัตติกาล
     
         ภายในห้องประชุมของสหพันธ์รัตติกาล บรรดาสมาชิกระดับหัวหน้าของสหพันธ์ได้มานั่งประชุมกันบนเก้าอี้ประชุม แต่ละคนมีไอค้อนสีแดงลอยอยู่บนหัวกันทั้งนั้น หญิงสาวที่นั่งอยู่หัวโต๊ะที่มีไอค้อนแดงกำลังจะดำ เธอสวมชุดเกราะสีดำเทา สะพายดาบสีดำติดอัญมณีสีแดงไว้ที่เอว มีผมสีดำยาวถึงขาและดวงตาสีเหลืองอมทอง ใบหน้าเรียวสวยงดงาม แต่ใบหน้าเรียบเฉยแสนเย็นชา
     
         "ในฐานะหัวหน้าสหพันธ์ ฉันจัดประชุมเรื่องอาวุธระดับ X ทั้ง10ชิ้นที่ถูกเรียกว่ามหาศาสตรากับแบบแปลนอาวุธอีก5แผ่น ดิฉันต้องการให้ส่งสมาชิกระดับสูงไปสืบหาตัวคนที่ชื่อดาร์คซะ แล้วถามข้อมูลจากมันว่าเราจะหามหาศาสตราเหล่านั้นได้ที่ไหน ส่วนตัวมันกับดาบมังกรฟ้าสวรรค์ ฉันว่าเราควรทำยังไงกับเค้าดี"เทียร่าเอ่ยถามด้วยสีหน้าตายด้าน
     
         "ผมว่าเราควรจะสืบหาตัวแล้วชวนเขามาเข้าสหพันธ์เรานะครับ คนที่ครอบครองอาวุธนั้นต้องมีฝีมือเก่งกาจ ถ้าเข้าสหพันธ์เราจะเป็นกำลังให้กับเรามาก"ชายหัวหน้าสาขาย่อยพูดขึ้น
     
         "ถุ้ย มันอาจจะแค่ฟลุ๊คเจอก็ได้ ถ้ามันฝีมือกระจอกเอาแต่พึ่งดาบขึ้นมาล่ะจะเป็นยังไง อีกอย่างถ้าเราอยากได้ดาบมังกรฟ้าสวรรค์ แค่ฆ่ามันเอามาก็พอแล้ว"หัวหน้าสาขาย่อยอีกคนกล่าว
     
         "เรายังไม่แน่เลยนะว่าดาบจะเป็นของเราถ้าฆ่าเจ้านั้นได้ เพราะพวกไอเท็มระดับสูงมักจะมีระบบเป็นไอเท็มติดตัวที่ถึงเจ้าของตายก็จะไม่ดรอป"หัวหน้าสาขาใหญ่กล่าวแย้ง
     
         "ฉันว่าเจ้านี้มันจะเป็นตัวอันตรายกับเราในอนาคตนะ ส่งคนไปกำจัดมันซะเลยดีกว่า"ชายอีกคนกล่าว เป็นเจ้าของสาขาใหญ่ที่เป็นสถานที่ประชุมแห่งนี้
     
         "เงียบ!!! เอาล่ะก่อนอื่นหลังสืบหาตัวเจอแล้วรอดูท่าทีมันไปก่อน ถ้ามันมีฝีมืออยู่ในระดับสูงก็ชวนมันได้เลย แต่ถ้ามันปฎิเสธก็จงกำจัดมันทิ้งซะ ส่งหน่วยสืบข่าวและหน่วยสอดแนมที่ดีที่สุดไปหาให้ทั่วทวีปบิกาเนีย"เทียร่ากล่าวแล้วไม่มีใครกล้าพูดเถียงอะไรต่อ เพราะรู้ว่าหากขัดที่เธอพูดจะถูกฆ่าในทันที
     
    สหพันธ์มารหนึ่งพันอสูร
     
         ในห้องโถงของสหพันธ์มารหนึ่งพันอสูร ผู้เล่นระดับหัวหน้าสาขาต่างมาประชุมกัน หัวโต๊ะมีร่างของชายหนุ่มคนนึงอยู่ เขาคือจักรพรรดิที่ชื่อโจ๊กเกอร์
     
         "ตอนนี้พวกเรารู้เรื่องไอเท็มอาวุธระดับสุดยอดที่ทางบริษัทได้เพิ่มเข้ามาในเกมแล้วนะ ฉันต้องการให้พวกเราไปสืบหาอาวุธเหล่านั้น แล้วนำมาเป็นของเราให้มากที่สุด ส่วนเรื่องผู้เล่นที่ชื่อดาร์คที่ได้ดาบมังกรสวรรค์ไปครอง ฉันอยากให้สืบหาตัวเค้าแล้วดูท่าทีไปก่อน ถ้าเขามาที่ทวีปไกอาเมื่อไหร่แจ้งฉันด้วยล่ะ ฉันจะไปท้าสู้กับเค้าแล้วล้มเขา จากนั้นให้เขามาเป็นคนของสหพันธ์เราเอาล่ะปิดการประชุม ไปตีเมืองกัน เคี๊ยกๆๆๆ.."หลังจากที่จักรพรรดิโจ๊กเกอร์กล่าวจบทั้งห้องก็เงียบกริบ ผู้เล่นหลายคนสตั้นไปหลายวิ ส่วนที่เหลือมีท่าทีเหนื่อยใจกับหัวหน้าของพวกตน เพราะก้นติดเก้าอี้ไม่ถึง30วินาทีการประชุมก็จบเสียแล้ว แล้วหัวหน้าพวกตนจะเรียกมารวมตัวกันทำไม ส่งข้อความไม่ง่ายกว่าหรือไง โจ๊กเกอร์เป็นชายรูปร่างสูง มีผมสีทองและดวงตาสีน้ำตาลเข้ม สวมชุดตัวตลกเอาไว้พร้อมทั้งกระบองยาวหนาที่สะพายไว้ด้านหลัง หน้าตาพอใช้ได้ถูกปิดด้วยหน้ากากสีขาวดำครึ่งหน้า มีสีหน้าเบิกบานตลอดเวลาและทรงผมที่ประหลาดๆ ชอบส่งเสียงร้องเคี๊ยกๆๆเป็นประจำ หน้าตากวนชวนหาเรื่อง เขายิ้มร่าเริงเดินออกจากห้องประชุม
     
         "ตูว่าหัวหน้าเราไม่เต็มวะ"ชายหัวหน้าสาขาย่อยคนนึงเอ่ยขึ้น ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยไปตามๆกัน การประชุมปิดลงภายในเวลาเพียงพริบตาเดียวด้วยประการฉะนี้
     
    สหพันธ์พญาหงค์อัคคีกระสุนเพลิง
     
         ภายในเมืองที่เป็นที่ตั้งของสำนักงานใหญ่สหพันธ์ บรรดาลูกน้องสหพันธ์กำลังควานหาตัวคนให้วุ่นกันไปทั้งเมือง
     
         "ท่านวาเลนไทน์ไปอยู่ที่ไหนเนี่ย แบบนี่ก็ประชุมไม่ได้สิ"ลูกน้องสหพันธ์คนนึงพูดขึ้น ยามนี่ไม่มีใครรู้ว่าหัวหน้าตนแอบไปหนีเที่ยวที่ไหนอีกแล้ว นี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่มีใครจำได้
     
         "ยัยนั้นรู้ฐานะตัวเองไหมเนี่ย ตอนนี้สหพันธ์อื่นเริ่มสืบหาข้อมูลกันแล้ว"หญิงสาวอีกคนพูดขึ้นมา มองหาตัวหัวหน้าตนตามร้านค้า
     
         "ปิ๊บๆๆ.."อยู่ก็มีสัญญาณส่งข้อความเข้ามาหาชายหนุ่มคนนึงที่เป็นรองหัวหน้าสหพันธ์พญาหงค์อัคคีกระสุนเพลิง ชายหนุ่มมีผมสีม่วงเป็นทรงรุงรังระต้นคอและมีตาสีฟ้า สวมชุดเกราะเบาสีเขียวเอาไว้ ด้านหลังมีโซ่ติดเคี้ยวอันใหญ่อยู่ ชายหนุ่มดูข้อความเห็นว่ามาจากหัวหน้าสหพันธ์พวกตน เขาเปิดดูข้อความทันที
     
         "กามอส ฉันฝากนายจัดการเรื่องภายในสหพันธ์ไปสักพักนะ เรื่องมหาศาสตรากับแบบแปลนอาวุธนายจัดการตามที่ต้องการได้เลย พอดีฉันจะไปดูการแสดงของลิซาน่าที่บิกาเนียน่ะ ส่วนเด็กที่ชิ่อดาร์คฝากนายส่งคนมาที่ทวีปบิกาเนียสืบหาตัวให้ด้วยละกัน ถ้าเจอก็ลองชวนดู ถ้าไม่ได้แล้วแต่นาย แค่นี้นะ บ๊ายบาย"
     
         กามอสอ่านข้อความแล้วได้แต่ปลงตกกับหัวหน้าสหพันธ์ของตน วาเลนไทน์เป็นพวกที่ชอบหนีออกไปเที่ยวเล่นตลอด พวกตนจับตาดูทุกฝี่ก้าวก็ไม่เคยสักครั้งที่เธอจะหนีไปไม่สำเร็จ
     
         "เฮ้ นายน่ะ"กามอสหันไปเรียกลูกน้องสหพันธ์คนนึง
     
         "ครับ!?"
     
         "เดี๋ยวเรียกคนมาประชุมด้วย กว่าท่านจักรพรรดิของพวกเราจะกลับมาคงอีกพักใหญ่แน่เลย"กามอสพูดแล้วเดินกลับไปที่ตั้งของตึกสำนักงานใหญ่สหพันธ์ พร้อมทั้งเอามือจับหัวเพราะไมเกนขึ้นสมอง
     
    โลกมนุษย์,ประเทศญี่ปุ่น หอพักมหาวิทยาลัยโตเกียว
     
         "เฮ้อ~"มิโกะที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะคอมกำลังบิดตัวอย่างเกียจคร้าน เธอพึ่งติดต่อคุยกับมาชิกสหพันธ์พวกเธอที่ออกมาแจ้งข่าวให้ทราบ เธอจึงสั่งผ่านไปให้สืบหาอาวุธเหล่านั้น แล้วหาตัวผู้เล่นที่ชื่อดาร์ค แล้วดูท่าทีไปก่อน เธอเดาว่าเธอคงเป็นคนเดียวในจักรพรรดิที่ยังไม่ได้ออนไลน์เข้าเกมไป เพราะเธอต้องรอเครื่องเกมอีก2วัน ก่อนที่เธอจะนึกอะไรขึ้นมาได้
     
         "คงไม่ใช่หรอกมั้ง"เธอพูดขึ้นลอยๆเมื่อนึกถึงชื่อเด็กที่ได้1ใน10มหาศาสตราไป แม้ชื่อจะเหมือนกันแต่ใครจะตั้งชื่อเดียวกันในโลกเกมกันล่ะ เธอแค่เดาไปมั่วๆ มันเป็นแค่ความบังเอิญมากกว่า
    ____________________________________________________
    ตอนนี้ตัวหลักในภาคนี้ก็ออกมากันครบแล้วนะครับ กว่าจะเขียนตอนนี้เสร็จได้นี่นานมากเลย
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×