ลำดับตอนที่ #30
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : BOB(100%)
เพลเยอร์30คนถูกวาร์ปมาที่แมพใหญ่กว้าง10กิโลเมตร แต่ละคนถูกวาร์ปให้ห่างจากเพลเยอร์อื่น1กิโลเมตร ตอนนี้โซจิโร่อยู่ในโซนป่าและมีอีก4คนอยู่ในพื้นที่1กิโลไม่ไกลจากเขาเท่าไหร่นัก
“กวาดให้เกลี้ยงเลยแล้วกัน”โซจิโร่ปิดแมพแล้วเปิดดาบแสงถือไว้ในมือซ้าย ส่วนมือขวาเขาถือปืนกลเบาพกพาอุซี่
“ตึกๆๆๆ”
โซจิโร่วิ่งลึกเข้ามาในป่าเห็น4คนกำลังยิงใส่กันโดยแต่ละคนมีโล่หรืออยู่หลังต้นไม้ แต่มันไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขาเลยโดดลงไปกลางวง
“เฮ้ย โซจิโร่มาวะเล่นมันเลย”
“เจ้านั้นมันเก่งฆ่าเจ้านั่นก่อน”เพลเยอร์อีกคนพูดแล้วทุกคนระดมยิงใส่
“ปังๆๆๆๆแช็ดๆๆๆๆ”
แต่โซจิโร่ตวัดดาบรอบด้านปัดป้องกระสุนทั้งหมด
“มันปัดได้หมดเลย”
“กระสุนหมดแมคแล้ว”
“ปังงงง!!!”
ปืนช็อตกันถูกยิงเจาะร่างที่ซ่อนอยู่พรุนในพริบตา
“เจ้าจิโน่ตายห่าแล้ว”
“ยิง!!!”เพลเยอร์คนแรกสั่งให้ยิงต่อแต่ตัวเองยุ่งกับการเปลี่ยนแมคกระสุนและมันไม่พ้นสายตาโซจิโร่
“ตูมมมม!!!!”
ร่างนั้นโดนช็อตกันยิงเจาะผ่านต้นไม้โดนหัวหลุดกระเด็นตายไปอีกคน
“เธอเห็นใคร”โซจิโร่ถามขณะมองผ่านช่องเล็งปืนไรเฟิล ชินอนนอนราบกับพื้น
“บิงโก”ชิน่อนยิงไปโดนระเบิดมือที่เอวเพลเยอร์ให้ระเบิดฆ่าคนนั้นออกจากเกมส์ไป
“รีบออกจากที่นี่ พวกนั้นรู้แล้วว่ามีพลซุ่มยิงตรงนี้”เขาบอก เธอพยักหน้าและวิ่งออกไป
ไม่นานทั้งคู่ได้ตำแหน่งดีที่มองเห็นแม่น้ำกับสะพาน
“ท่าทางอดีตเพื่อนร่วมทีมเธอจะรอคนอยู่”
“ฉันจะย้ายไปที่หินก้อนนั้นและส่งสัญญาณไฟบอก ถ้าส่อง1ครั้งยิง ถ้าส่อง2ครั้งรอก่อน ถ้าส่อง3ครั้งถอนตัวและไปรวมกันที่จุดนี้”โซจิโร่เปิดแผนที่แสดงตำแหน่ง
“ว้าว ฉันแปลกใจที่นายมองไกล”
“ต้องคิดไกลถ้าเธออยากชนะ”เขาพูดและวิ่งไปตำแหน่งเขา
ชิน่อนหันกลับไปเล็งเป้าหมายเธอ ก่อนจะรู้สึกว่ามีใครมาด้านหลังเธอ เธอชักมีดออกมาขณะที่เห็นคิริโตะจับแขนหยุดมีดเธอ
“นาย...”
“รอก่อนผมมีข้อเสนอ”
“ในสถานการณ์แบบนี้นายยังมีข้อเสนออีกเหรอ ในสถานการณ์ที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องตายมันก็เท่านั้นแหละ”
“ขอร้องล่ะไม่อยากให้ฝ่ายนั้นรู้ตัวนะ”
“หมายความว่าไง”
“การต่อสู้บนสะพานนั้นผมอยากดูให้จบ ช่วยอย่าพึ่งเข้าไปยุ่งได้ไหม”
“ฉันไม่รับประกัน โซจิโร่อาจจะลงมือก็ได้...อุ๊บ!!”ชิน่อนพูดแล้วรู้ว่าบอกอะไรไปยกมือปิดปาก
“โฮ่ ทีกับโซจิโร่เธอยังยอมร่วมมือเลยนี่”เขาล้อเลียน
“อึก...”
สุดท้ายคิริโตะไปหมอบอยู่ด้านข้างชิน่อนดูการต่อสู้ที่คนสวมชุดขาวทั้งตัววิ่งหลบปืนด้วยความว่องไวและเข้าไปจ่อยิงฆ่าอดีตเพื่อนร่วมทีมชิน่อนได้
“ถ้าเขาเปลี่ยนกระสุนได้ทันล่ะก็ คงมีโอกาสสาดกระสุนได้แท้ๆเชียว”เธอแสดงความเห็นก่อนที่ชายชุดขาวจะโดนบางอย่างยิงล้มลงพื้นเป็นอัมพาต
“แต่จะว่าไปคิริโตะ นายโผล่มาจากทางไหนเนี่ย”
“คือฉันไล่ตามเจ้าเพลไรเดอร์มาน่ะ ตอนที่ถูกระบบสแกนฉันกำลังดำน้ำอยู่น่ะ เพราะดำอยู่ตลอดดาวเทียมก็เลยตรวจหาไม่เจอมั้ง”เขาตอบ แต่แล้วก็ต้องแข็งทื่อเมื่อเห็นเดธกันโผล่มาและหยิบปืนพกเตรียมจะยิง
“ชิน่อน ไม่ว่ายังไงอย่าปล่อยให้มันยิงได้!!!“
ชิน่อนตกใจนิดหน่อยแต่พยักหน้าแล้วรีบเล็งยิงแต่ชายสวมหน้ากากหลบมันก่อนที่กระสุนอีกนัดจะมาจากโซจิโร่โดนที่แขนเดธกัน กระสุนนัดที่สองพุ่งมาแต่มันยิงเข้าที่หัวเพลไรเดอร์ทำให้เขาตายและช่วยชีวิตเพลเยอร์ไว้
จังหวะนั้นเดธกันรีบหนีหายไปแล้ว ชิน่อนเหลือบมองหนุ่มผมดำทางขวาแล้วยืนขึ้นวิ่งออกไป
“เดี๋ยว จะทำอะไรน่ะ”คิริโตะตามเธอไป
“อย่ามายุ่งกับฉันน่า”ชิน่อนไล่แต่คิริโตะก็ยังตามไปจนกระทั่งมารวมกลุ่มกับโซจิโร่
“เดี๋ยว ทำไมนายมาอยู่ที่นี่”คิริโตะประหลาดใจเมื่อโซจิโร่เล็งปืนจ่อหัวเขา
“บอกมาซิคิริโตะทำไมนายตามเธอมาและเหตุผลที่ฉันไม่ควรฆ่านายตอนนี้”โซจิโร่ถาม ในฐานะผู้เข้าแข่งถ้ากำจัดคิริโตะไปก่อนได้ย่อมเป็นเรื่องดี
“ฟังนะ เจ้าคนสวมหน้ากากนั่นคือเดธกันและเขาฆ่าคนโดยการฆ่าพวกเขาในโลกแห่งความจริง ปล่อยฉันไปเถอะคนคนนี้อันตรายจริงๆ”
โซจิโร่ฟังแล้วเงียบไปครู่นึงก่อนลดอาวุธแล้วครุ่นคิดวางแผน
“เอาล่ะฟังนะ ฉันมั่นใจว่าเดธกันต้องว่ายข้ามแม่น้ำหลบหนี มันเป็นวิธีเลี่ยงการตรวจจับ ไม่รู้ทำไมคนไม่รู้กัน แต่ตอนนี้หมอนั้นถอดอาวุธเก็บหมด เป็นโอกาสจะจัดการแล้ว”
“ไม่ได้นะอันตรายเกินไป นายก็เห็นแล้วไม่ใช่รึไง”
“นายก็น่าจะรู้นี่ว่าการฆ่าคนในเกมส์น่ะเป็นไปไม่ได้ หมอนั้นต้องมีผู้สมรู้ร่วมคิดในโลกจริงแน่ แต่ฝั่งฉันล็อคอินจากที่ที่การป้องกันแน่นหนาที่สุด เพราะงั้นไม่เป็นไรหรอก”
“นั่นสินะ ก็แฟนนายทั้งรักทั้งหลงสุดๆเลย”คิริโตะล้อเลียน
“รีบไปกันได้แล้ว
ทั้งสามเริ่มมุ่งหน้าตรงไปทางเหนือ
“หมอนั้นต้องดำนั้นขึ้นเหนือไปแน่ๆ ต้องรีบหยุดมันก่อนจะมีเหยื่อรายอื่น”คิริโตะพูด”ขอไอเดียหน่อยสิชิน่อน”
“ถึงจะมีพลังแปลกขนาดไหนเดธกันก็คือสไนเปอร์อยู่วันยังค่ำ ที่ที่มันซ่อนตัวยากก็คือที่ที่มีมุมให้หลบน้อยๆหน่อย คิดว่าคงมุ่งหน้าไปยังซากเมืองใหญ่นั่น”ชิน่อนชี้ไปที่เมือง
“ดีล่ะ งั้นเรามุ่งไปที่นั่นกันเถอะ”
แต่ตอนนั้นเส้นไลน์ปรากฎขึ้นด้านหลัง โซจิโร่พุ่งไปทางนั้นและชักบีมเซเบอร์มาฟาดฟันปกป้องทั้งคู่เอาไว้
“โกหกน่า”คนนึงร้องขึ้น
“หลบเร็ว!!!”
คิริโตะรีบพุ่งเข้ารวบตัวชิน่อนหลบสไนเปอร์ทันเฉียดฉิว
“มีกี่คน”
“6....7คนเหรอ”
“รวมทีมกันขนาดนี้เนี่ยนะ”ชิน่อนร้อง
“มันคิดจะรุมจัดการเรา คิริโตะ ชิน่อน พวกนายมุ่งหน้าไปในเมืองก่อน ฉันจะตามไปที่หลัง”
“แต่ว่า....”
“ไม่มีเวลาแล้วไม่ใช่เหรอ”โซจิโร่หยิบระเบิดควันทั้งหมดมาปาลงพื้นทำให้เกิดควันปกคลุมเต็มไปหมด
“เข้าใจล่ะ ฝากด้วยนะ”คิริโตะและชิน่อนรีบวิ่งหนีไปด้านหลัง
โซจิโร่พุ่งทะยานไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงใส่พวกทีมเพลเยอร์
“หนอย หายไปไหนแล้วฟะ....เปรี้ยงงงง!!!”คนแรกโดนโซจิโร่อัดหัวกระแทกก้อนหินและแย่งปืนไรเฟิลมาทุบหัวให้ตาย
“หนอย แก...”เพลเยอร์คนอื่นยิงใส่ แต่โซจิโร่ยกศพคนที่ฆ่าไปมาเป็นโล่อาศัยรูปร่างเล็กของตน
ระเบิดกลิ้งเข้ามาหาเขา
“บรึ้มมมมม!!!!”
“ฮ่าๆๆ สำเร็จ”
โซจิโร่ตีลังกาโดดลงพื้นจากด้านบนและตวัดดาบฟันคอคนนึงขาด
“ปังๆๆ....ปุๆๆๆ”
โซจิโร่โดนยิงเลือดลดไปครึ่งนึงก่อนจะหนีมาซ่อนหลังหินได้ พวกมันหยุดยิงและกำลังรอเขาโผล่มา
“ฟู่ เก็บไป2เหลืออีก5 เจ้าพวกนี้ฝีมือดีต่างจากพวกที่เจอตอนแรก แบบนี้คงยุ่งยากซะแล้ว”
@@@@@@@@@@@@@@@@
ตอนนี้โซจิโร่อยู่ใกล้กับเขตเมืองโดยมี4คนที่อยู่ในเมืองเหมือนกัน
“คิริโตะกับชิน่อนหนีอยู่ ส่วนมือปืนXกับริโกะโกะกำลังสู้กันอยู่”
ในแมพเผยให้เห็นใครอีกคนที่พึ่งโผล่มาในแมพ ดูก็รู้ว่าเป็นใคร
“บรืนๆๆๆ”
โซจิโร่ขับมอเตอร์ไซกลางถนน ไกลไปมีรถบัคกี้กำลังขับมาโดยมีม้าไล่ตามหลัง เขาหยิบดาบแสงมาไว้ในมือขับพุ่งสวนกับรถบัคกี้ไป
“โซจิโร่”คิริโตะตะโกนมาจากรถ
“โซคุง”ชิน่อนที่เหมือนใจลอยอยู่ได้ยินแล้วกวาดตามองหา
เธอหันกลับมามองเขาด้วยความเป็นห่วง แต่โซจิโร่ยิ้มแล้วขับมอเตอร์ไซเข้าหาเดดกันขี่ไล่ตามมา
“นักล่าสีขาว”เดดกันหยิบปืนสไนเปอร์ขึ้นมายิงแต่เขาก้มหัวหลบทัน
โซจิโร่สไลด์เข้าที่ระหว่างขาของม้าแล้วแกว่งดาบไปที่ส่วนล่างเป็นทางยาว
“ฉัวะ!!!!......ตูมมมมมมม!!!!”
ถังน้ำมันและไฟสีดาบทำให้ม้าจักรกลระเบิดรุนแรง
“บรื้นนนนน!!!”
โซจิโร่หันมาเตอร์ไซเลี้ยวกลับไปทางเก่าตามพวกคิริโตะ เขาไปจนสุดถนนสู่เขตทะเลทราย ซึ่งพวกเขาน่าจะหาที่ซ่อนตัวในหลุมหรือถ้ำสักแห่ง
@@@@@@@@@@@@@@
ALOที่บ้านพัก
“เน่ๆ เมื่อกี้หัวหน้าดริฟสไลด์เท่มากเลยนะ”ยูริกะตาลุกวาวขึ้นมาทันที
“หัวหน้าจะรู้จุดที่เป็นถังน้ำมันเลยกะใช้จังหวะนั้น”คิริยาม่ากล่าว
“ฉันชอบตอนหัวหน้าจัดการทีมผู้เล่นกลุ่มนั้นมากกว่า”นัตซึกล่าว
“ผู้หญิงที่มากับพี่เป็นใครกันน่ะ”
“อาจเป็นคนสำคัญของโซจิโร่ก็ได้นะ”
“แฟน”คิริยาม่ากับนัตสึพูดพร้อมกัน
“ชิ”สองเสียงขัดอดขัดใจดังขึ้นมา
“ไม่จริง งี้ก็อดดิ๊”
“อะไรของเธอ”
“ก็ชั้นฉันน่ะแอบชอบโซจิโร่มาตั้งแต่คร้ังแรกที่มาขอให้ตีดาบให้เลยนะ”
“เอาจริงเหรอค่ะ”
“แต่จะชอบก็ไม่แปลกนะก็พี่โซจิโร่น่ารัก ฉลาดแถมเอาใจผู้หญิงเก่ง ไม่มีใครไม่ชอบหรอก”ลีฟาพูดขึ้น
“นี่เธอเป็นอะไรกับหัวหน้าน่ะ”
“เป็นอะไรกับโซจิโร่คุงบอกมานะ”
“ผู้หญิงของโชจังไง ก่อนเข้าGGOเราสามคนอาบน้ำด้วยกัน”ฟิลฟี่พูดออกมาตรงๆ”และโชจังก็สนุกกับเราเต็มที่เลย”
“คุณฟิลฟี่!!!!”ลีฟาอายหน้าแดงเช่นเดียวกับสาวๆหลายคนที่ได้ยิน
@@@@@@@@@@@@@@@
โซจิโร่ขับเข้ามาในทะเลทรายเรื่อยๆจนสังเกตเห็นบางอย่าง
“นั่นมันรถบัคกี้นี่นา”เขาเห็นมันจอดไว้ใกล้ถ้ำเลยลงมามาเตอร์ไซตามเข้าไป
เขาเข้าไปในถ้ำเห็นคิริโตะกับชิน่อนนั่งอยู่ เหมือนชิน่อนกำลังเล่าบางอย่างให้คิริโตะฟัง
“ฉันน่ะอ่อนแอลงกว่าเก่าซะอีก”
“เธอน่ะไม่ได้อ่อนแอลงซักหน่อย”โซจิโร่พูดหน้าถ้ำ
ชิน่อนลุกขึ้นมองเขาแล้วโผเข้ากอดทันที โซจิโร่ก็โอบกอดเธอไว้
“คุยเรื่องนั้นรึไง”
“อะ อืม”เจ้าตัวพยักหน้า
"เมื่อก่อนฉันกับคิริโตะก็เคยฆ่าคน"
"!!!"ชิน่อนมีสีหน้าตกใจ
"ใช่ ในเกมส์ซอร์ด อาร์ต ออนไลน์"คิริโตะกล่าว
"กลุ่มแนวหน้าวางแผนจัดการกิลด์นักฆ่าที่ชื่อลาฟิน คอฟฟิน แต่มีข้อมูลรั่วไหลออกไปเลยถูกดักโจมตีซะเองและฉันฆ่าพวกนั้นไป8คน"
"ฉันก็ฆ่าไปสองคน มันไม่ใช่ความทรงจำที่ดีเท่าไหร่"คิริโตะกล่าว
จู่ๆชิน่อนก็เงยหน้าขึ้นมองโซจิโร่กับคิริโตะ
"โซคุง คิริโตะ บอกฉันหน่อยว่าพวกนายก้าวข้ามความทรงจำพวกนั้นได้ยังไง"
"ไม่ได้ก้าวข้ามหรอก"
"เอ๊ะ"
"เมื่อคืนฉันฝันถึงอวาตาร์3คนนั้นซ้ำไปซ้ำมาจนแทบนอนไม่ได้ ใบหน้าพวกนั้นตอนที่อวาตาร์หายไป เสียง...คำพูด"
"โซจิโร่ล่ะ"
"ฉันฆ่าพวกนั้นเพราะพวกมันกำลังจะฆ่าคนสำคัญของฉัน ฉันยอมรับว่าทำเรื่องเลวร้ายแต่ก็ไม่เคยนึกเสียใจกับสิ่งที่ทำไป เพราะถ้าปล่อยทิ้งไว้จนหลอนฉันก็ไม่สามารถนำกิลด์และลูกน้องได้"
"ยอมรับและคอยนึกถึง"ชิน่อนพูดเบาๆ
เวลาผ่านไปพวกเขาเปลี่ยนมาคุยเรื่องที่เดดกันต่อว่าเดดกันฆ่าคนจริงๆได้ยังไง จนคิริโตะนึกขึ้นได้เมื่อเห็นกิ้งก่าสองหาง
"ตอนนี้เดดกันอีกคนอยู่ในห้องของเธอดูวีดีโอแล้วรอเธอโดนยิงยังไงล่ะ"
"อะไรนะ!!"โซจิโร่ตกใจ
"ไม่ ไม่นะ ม่าย!!"ชิน่อนกระวนกระวายหัวใจเต้นแรงขึ้น
"ฉันจะรีบบอกเฟรย์ให้ส่งคนไปจับมัน"โซจิโร่ทำท่าจะล็อคเอาท์
"ใจเย็นไว้สิ เจ้านั่นไม่ทำอะไรจนกว่าชิน่อนจะถูกยิง"คิริโตะจับมือเขาที่กำลังจะกดปุ่มล็อกเอาท์
"แต่....หมับ!!!"เขาจะเถียงก็โดนชิน่อนกอดแน่น
"ฉันกลัว"
"....."เขายืนนิ่งลูบหัวเธอ
หลังใช้ระบบตรวจจับอีกครั้งก็เห็นว่าสเตเบิร์นและยามิคาเซะกำลังใกล้เข้ามา พวกเขาต้องจัดการยามิคาเซะทิ้งเผื่อเขาเป็นเป้าหมายของเดดกันเหมือนกัน
โซจิโร่โยนปืนสไนเปอร์ของเขาให้ชิน่อนถือไว้
"เอาล่ะ ไปกันเถอะ ชิน่อนย้ายไปหาที่ซุ่มยิง ฉันกับคิริโตะจะออกไปจัดการยามิคาเสะกับเดดกัน"โซจิโร่บอก พวกเขาพยักหน้าจะออกจากถ้ำ
แต่ชิน่อนจับไหล่และสะบัดให้เขาหันมาและจูบเขาอย่างรวดเร็ว
"ระวังตัวด้วย"เธอพูดด้วยแก้มสีแดงระเรื่อก่อนจะรีบวิ่งออกไปก่อน
"นายรู้ไหมวิดีโอกำลังดูอยู่"คิริโตะชี้ไปยังช่องสัญญาณ ภาพเมื่อกี้ออกอากาศไปทั่ว
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
เฟรย่าได้ล็อกอินเข้ามาชมการแข่งช่วงท้ายเกมส์ กล้องจับภาพที่ทั้งสามอยู่ในถ้ำ และก่อนที่ทั้งสามจะออกไปสู้ศึกสุดท้าย ชิน่อนจับไหล่โซจิโร่ให้หันมาจูบเขา
"เพล้งงง!!!"แก้วไวน์ในมือเฟรย่าแตกทันที
"ฟะ เฟรย่าซังค่ะ"ซิลิก้าพูดเสียงหวาดกลัว
"กล้าดียังไงนอกใจฉันค่ะโชคุง"เฟรย่าพูดเสียงหวานแต่อันตราย
"ลามก คนหลายใจ"ลีฟาก็กำลังบ่นเหมือนกัน
พวกเขาได้แต่ภาวนาให้โซจิโร่ปลอดภัยและดูการแข่งต่อ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
โซจิโร่เล็งปืนพกและเหนี่ยวไกในระยะ80เมตร
"เปรี้ยง!!!"กระสุนพุ่งเจาะทะลุหัวยามิคาเสะ
"บิงโก"
"ปัง!!!"
เสียงปืนไรเฟิลดังขึ้น เดดกันยิงปืนไรเฟิลเจาะทำลายเลนกล้องปืนเธอแต่ปืนเขาก็โดนกระสุนยิงทำลายเช่นกัน
โซจิโร่วิ่งไล่ตามคิริโตะที่พุ่งเข้าหาเดดกันและกระโดดเหนือหัวคิริโตะยิงปืนพกที่แขนแต่เดดกันหลบได้อย่างรวดเร็ว คิริโตะฟาดดาบแต่มันก็หลบได้ เดดกันหยิบดาบแท่งดำๆมาแทงคิริโตะ
โซจิโร่พยายามยิงแต่เดดกันใช้คิริโตะเป็นโล่
"ระวังหน่อยสิ"
"ดูสิว่าพวกแกน่าสมเพชแค่ไหน ถ้าโซจิโร่และคิริโตะคนเก่ามาเห็นพวกแกตอนนี้คงผิดหวัง"
คิริโตะเข้าโจมตีด้วยความโกรธ โซจิโร่สบถเพราะถ้าเขายิงเดดกันจะใช้คิริโตะเป็นโล่อีก
เดดกันกับคิริโตะสู้กันต่อไป เมื่อคิริโตะกำลังจะแพ้ เขาหยิบบีมเซเบอร์ของตัวเองแทงเจาะทะลุหัวเพื่อไม่ให้คิริโตะเสี่ยงโดนฆ่า ดาบแสงแทงโดนไหล่ลดเลือดเดดกัน มันโดดถอยห่างออกไป
"ไม่ระวังเลยนะเนตรแดงซาซ่า"
"แบบนี้ค่อยสมเป็นโซจิโร่หน่อย น่าเสียดายที่แกไม่มาเข้ากิลด์เรา”
“แกรู้ไหมว่ากำลังโดนสไนเปอร์เล็งอยู่”
“ฉันทำลายเลนกล้องเธอไปแล้ว ไม่ว่าเธอจะแม่นแค่ไหนเธอก็ยิงไม่ได้”เดดกันหัวเราะ แต่โซจิโร่หัวเราะ
“แกคิดว่าเธอมีปืนไรเฟิลกระบอกเดียวเหรอ”โซจิโร่พูดแล้วเดดกันตาเบิกกว้างก่อนที่เขาจะโดนยิงขา
โซจิโร่ฉวยจังหวะนี้พุ่งเข้าใส่ดาบแสงฟันแขนขวาที่ถือแท่งขาดก่อนจะยกดาบแทงเจาะทะลุหัวเขา เดดกันล้มลงสัญลักษณ์Deathปรากฎ
“ลาขาดล่ะนะเนตรแดงซาซ่า”
โซจิโร่ยิ้มเมื่อชิน่อนเดินเข้ามาและเขาเริ่มอธิบายสถานการณ์ให้เธอฟัง
“ถ้างั้นฉันขอล็อคเอาท์ไปให้แฟนฉันช่วยหน่อย จะได้รีบไปคุยกับตำรวจด้วย”
“อื้อ เข้าใจแล้ว
“แล้วการแข่งจะเอาไง จะดวลตัดสินกันอีกรอบไหม”
“นายสภาพโทรใแล้วนี่นา ถึงชนะไปก็ไม่ดีใจหรอก”ชิน่อนยิ้ม”เอาไว้ตัดสินในการแข่งBOBหน้าแล้วกัน”
“งั้นเหรอ แล้วจะตัดสินผู้ชนะยังไงเนี่ย”
“การแข่งBOBครั้งแรกมีผู้ชนะสองคน สาเหตุคือ....”ชิน่อนจับแขนโซจิโร่ไว้”คนที่กำลังจะชนะเขาประมาทก็เลยก็เลยโดนระเบิดของขวัญ“
“ระเบิดของขวัญ อะไรละนั่น”
"ก็ตามชื่อไงเจ้าบ้า"ชิน่อนหยิบระเบิดมาวางบนมือโซจิโร่และกดปุ่มให้มันนับถอยหลัง
“เฮ้ย เหวอๆๆๆ”โซจิโร่ตกใจโยนระเบิดไปมาในมือ ก่อนเขาจะทำอะไรก็โดนชิน่อนกอดแน่นไม่ปล่อยและระเบิดก็ฆ่าทั้งคู่ทำให้ท้ังสองเป็นผู้ชนะในการแข่งขัน
@@@@@@@@@@@@
ชิน่อนล็อคเอาท์ออกจากเกมส์มาและตรวจดูห้องเช่าอพาร์ตเม้นเธอก็ไม่มีใครเลยโล่งอก
“ปิ๊งป่อง”
“คุณอาซาดะผมเอง”
“ชินคาวะคุง”ชิน่อนยิ้มเดินไปเปิดประตู
@@@@@@@@@@@@
โซจิโร่ล็อคเอาท์ออกมาเจอเฟรย่าบ่นที่ไปจูบหญิงอื่นแต่เธอก็รู้สถานการณ์รีบสั่งให้พอลออกรถตรงไปบ้านอาซาดะ ชิโนะ
“ฮัลโหล”
“ชนะแล้วนะฮะหัวหน้า”
“พี่โซจิโร่สุดยอดเลย”ยูริกะร้อง
“ไม่ขนาดนั้นหรอกน่าพวกนาย”
“แต่ที่หัวหน้าทำน่ะลีฟาจังบอกว่าเท่ตลอดเลยนะครับ”
“หนวกหูยะ!!!”
“มันก็จริงนะ หัวหน้ายิงทั้งที่ไม่เห็นศัตรูด้วยซ้ำ”
“เร็วๆนี้ฉันคงกลับไปเล่นALOในไม่ช้าล่ะนะ”
“จะไปไหนเหรอ”
“ไม่ต้องแส่รู้เลยนัตซึ”
ระหว่างที่คุยกับพวกลูกกิลด์พวกเขาก็มาถึงหน้าอพาร์ตเม้น
"เท่าที่ดูทุกอย่างเรียบร้อยดีนะครับ"พอลกล่าว
“จะเที่ยวกับคุณเฟรย่า ฟิลฟี่จัง ยูกิจัง ไอโกะจัง ลีฟาจังหรือผู้หญิงผมฟ้าคนนั้นล่ะครับ”นัตซึยังแซวต่อเอ่ยชื่อบรรดาสาวที่หลงเขา
“พี่โชค่ะ ช่วยพอซะทีเถอะค่ะ”ลีฟาก็เป็นไปด้วย
“ตึง!!”พวกเขาได้ยินเสียงดังมาจากด้านบน
“เดี๋ยวโทรกลับนะ"โชรีบวางสายไป"ชิโนะ!!!"
"โช อย่าไปคนเดียว พอล รีบแจ้งตำรวจ"เฟรย่าสั่งและรีบตามโชไปแต่เขาวิ่งไวกว่าเธอเยอะ
เขาไปถึงและเห็นประตูห้องเปิดอ้าไว้ก็เข้าไป
“ไม่ได้นะ คุณอาซาดะจะทรยศผมอีกคนนึงไม่ได้นะ”เสียงชินคาวะดังขึ้น
เขาแอบแง้มประตูห้องนอนเห็นหมอนั้นเอากระบอกฉีดยาไว้ที่เอวเธอคุยบางอย่างและคุยอะไรบางอย่าง ทำให้เขารู้ว่าชินคาวะเป็นน้องชายของเนตรแดง ชาช่า และวันนี้เขาขอเป็นคนลงมือกับชิน่อนด้วยตัวเอง
“โช!!!”เธอร้องเรียกคนช่วย
เขาหมดความอดทนเมื่อหมอนั้นล้วงมือเข้าไปในเสื้อเธอ
“กรอด”โชกัดฟันเริ่มย่องเข้าไปในห้อง
ชิโนะสังเกตเห็นโชกำลังย่องและร้องดึงความสนใจชินคาวะที่หันหลังไม่สังเกตเห็นโคจิและหยิบวิทยุบนโตะขึ้นมาตีหัวจากด้านหลัง
“อั๊ก...ตุบ”มันร้องล้มลงพื้น กระบอกฉีดยาหล่นบนเตียง
“โชคุง”ชิโนะเห็นแล้วรีบคว้ามันมาถือไว้หลบหลังเด็กหนุ่มผมน้ำเงิน
“หนอยแน่แก เพราะแกคุณอาซาดะเลยทิ้งฉัน”ชินคาวะลุกขึ้นมาสวนหมัดใส่
“ทิ้งงั้นเหรอ ชิโนะพูดรึยังเธอเอาแกรึเปล่า”เขาถีบหมอนั้นไปกระแทกกำแพง
“ชิโนะออกไปก่อน”
“ปึก”โชยกมือรับหมัดของมัน
“เพราะแกๆ”มันจับคอเสื้อยกหัวชนหน้าผากเขา
“อย่าบ้าให้มันมากนักนะ”โชยกหมัดชกมันเต็มแรงเซไป
“ปัง ตึกๆๆๆ”ประตูเปิดและมีใครบางคนวิ่งเข้ามา และชิน่อนเห็นสาวร่างสูงโปร่งผมสีเงินงดงาม
“โทษทีมาช้าไปหน่อย”เฟรย่ากล่าว
“เลิกขัดขืนซะเถอะครับ”พอลล็อคตัวเคียวจิไว้
“ฉันจะฆ่าแก”
โชรำคาญหยิบวิทยุมาโยนใส่หัวมันสลบไป ทุกอย่างจบลงแล้ว
"โช เฟรย์!!"
"มาช้านะยะ"ชิโนะพูดยังมีแววตาเศร้าที่เพื่อนเธอหักหลัง
“โคจิคุง แขน!!!!”เฟรย่าตกใจ
“แค่เฉี่ยวนิดหน่อยไม่เป็นไรหรอก”เขาพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เฟรย่าจับแขนดูเลือดจากรอยเฉี่ยว
“เจ็บรึเปล่า”
“นิดเดียว"
"คำพูดจากผู้ชายเชื่อถือไม่ค่อยได้นะค่ะ"เฟรย่ายิ้ม
@@@@@@@@@@@@@@
3วันผ่านไป คาสึโตะได้ไปรับชิโนะที่โรงเรียนแทนโชเพราะทั้งคู่ต้องไปหาผู้ว่าจ้างของคาสึโตะและคุยเรื่องต่างๆ โชก็ถูกชวนไปแต่เฟรย่าไม่ยอมและฝ่ายรัฐบาลก็ไม่กล้าหือเธอเลยไปเจอกันที่คาเฟ่ของเอกิลแทน
โชนั่งอยู่กับอาซึนะ ยูกิ ฟิลฟี่และลิซ ส่วนเฟรย่าติดงานเลยมาไม่ได้
"แกร็ก"เสียงประตูเปิด
"มาช้ามาก ฉันกินพายไปสองชิ้นแล้วนะ ถ้าฉันอ้วนเป็นความผิดของนายคิริโตะ"ลิซพูดก่อนจะเห็นหน้าเจ้าตัวซะอีก
"ไหงงั้นเล่า"คาสึโตะเดินเข้ามาในร้าน
"นี่ๆ รีบแนะนำให้รู้จักซะทีสิคิริโตะคุง"ยูกิดี๊ด๊าขึ้นทันที
"นั่นสินะ...ทุกคนนี่แชมป์Gun Gale Online ชิน่อนหรือคุณอาซาดะ ชิโนะ"
"ไม่เอาน่า"ชิโนะอายนิดหน่อย
ไม่นานอาซึนะ ยูกิและลิซก็หันไปจ้องคาสึโตะออกแนวโกรธเพราะไม่ยอมแนะนำพวกเธอ
"โชจัง"ฟิลฟี่กำลังยัดเค้กให้โชกิน
"อะแฮ่ม ทางนี้คือพรรคพวกของฉันจากSAO"
"ช่างตีเหล็กที่ไปเลียนแบบเขามา ลิซเบธหรือชิโนซากิ ริกะ"
"อะไรนะ!!"ลิซเข้าไปต่อยแต่วื้ด
"นี่เบอเซิร์กฮีลเลอร์ อาซึนะหรือยูกิ อาซึนะ"
"ใจร้ายจังนะ"อาซึนะบ่นแฟนเธอ
"นั่นคันโนะ ยูกิ มีฉายาว่าเซคเคนดาบไร้พ่าย อย่างที่เธอเห็น ถ้าเธอนามสกุลยูกิคงแปลกพิลึก"
"อะแฮ่ม"ยูกิยิ้มยืดอกภูมิใจ ชิโนะหัวเราะเบาๆขณะที่อาซึนะเริ่มมองแฟนโกรธๆ
"ส่วนนั้นฟิลฟี่ ไอน์แกรม สาวเอ๋อกินจุและสุดท้ายจอมโดดประชุม โซจิโร่หรือมารุฟูจิ โช"
"ใช่ที่ไหนเล่า!!!"
"ยังไงก็นั่งก่อนเถอะ"
หลังจากนั้นพวกเขาพูดเรื่องคดีชิโนะเมื่อก่อนจนชิโนะเกือบหนีแต่โชหยุดไว้และให้สองแม่ลูกเข้ามา
"คุณคือ...."
"ยินดีที่ได้รู้จัก คุณอาซาดะ ชิโนะ ใช่มั้ยค่ะ ฉันชื่อโอซาว่า ซาจิเอะค่ะ เด็กคนนี้คือมิสึเอะอายุ4ขวบค่ะ ก่อนที่เด็กคนนี้จะเกิดมาฉันทำงานที่ไปรษณีย์มาก่อน"
ชิโนะนึกถึงพนักงานสาวที่โดนคนร้ายเอาปืนจี้
"ตอนที่เกิดเรื่องฉันกำลังท้องเด็กคนนี้อยู่ค่ะ ดังนั้นคุณชิโนะ คุณไม่ได้แค่ช่วยฉันแต่ชีวิตของเด็กคนนี้คุณก็ได้ช่วยฉันเช่นกัน ขอบคุณนะค่ะ"
"ช่วยชีวิตเหรอ"
"ชิโนะ เธอน่ะเอาแต่โทษตัวเองไปเรื่อย คิดว่าเป็นความผิดของตัวเอง ฉันไม่คิดว่ามันผิดหรอกนะ แต่ว่าตัวเธอในตอนนั้นต้องคิดว่าเธอมีสิทธิที่จะช่วยชีวิตคนอื่น ถ้าคิดแบบนั้นเธอก็มีสิทธิจะให้อภัยตัวเองได้เหมือนกัน อยากให้เธอคิดแบบนี้"
มิสึเอะเดินเข้ามาหาชิโนะและให้ดูรูปครอบครัวที่เธอวาดเองทำให้ชิโนะร้องไห้และจับมือของมิสึเอะ
@@@@@@@@@@@@@@
ตอนต่อไปจะเป็นเรื่องหลังGGOของตัวเอกแทนเรื่องของยูกินะครับ บทเอ็กซ์คาลิเบอร์อาจจะเขียนแบบย่อๆรวมไปด้วย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น