คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #72 : เรือที่ตกลงมาจากท้องฟ้า(RE2)
กลุ่มโจรสลัดหมวกฟางแล่นเรือในวันที่เงียบสงบ อากาศปกติ คลื่นไม่แรงเกินไป และลูกเรือส่วนใหญ่ก็กำลังผ่อนคลายบนดาดฟ้า คิรัวร์กำลังใช้วิชาแปรธาตุทำสิ่งประดิษฐ์ตัวเอง โซโลกำลังนอนกลางวัน นามิคอยตรวจสภาพอากาศกับล็อกโพส โรบินอ่านหนังสือ ซันจิกำลังเดินไปรอบๆดาดฟ้าเอาน้ำผลไม้ไปให้สาวๆ ช็อปเปอร์บดยา อุซปสร้างสิ่งประดิษฐ์และลูฟี่อยู่ที่หัวเรือแมรี่
วีวี่ยังคงมองโรบินด้วยสายตาไม่ไว้ใจเช่นเดิม เพราะดูเหมือนทุกคนจะยอมรับเรื่องนี้แล้ว
ในตอนนั้นเองวีวี่หันไปเห็นคิรัวร์ที่เดินถือเครื่องยกน้ำหนักมา เขาหันมาเห็นเธอแล้วยิ้มให้
เธอหน้าแดงเพราะเรื่องไม่กี่วันก่อนแล้วเดินหนีเข้าไปในห้องครัว
ภายในห้องครัวเซียร์อยู่ในห้องครัวทำคุกกี้ วีวี่เข้ามาโดยที่แก้มแดงเพราะอายมาก
"ท่านพ่อคะหนูขอโทษ"วีวี่แทบจะร้องไห้
"เป็นไรไหมวีวี่?"เซียร์ถาม
"ปะ...เปล่า ไม่มีอะไรหรอก"วีวี่ส่ายหัว
"โกหกจังเลยนะ เมื่อวานนี้ ฉันได้ยินช็อปเปอร์พึมพำบางอย่างตอนกินข้าวกันบบนเกาะ ตอน เขาบอกว่าตัวเธอมีกลิ่นของคิรัวร์เต็มตัวตอนกลับมาที่เรือ"เซียร์ยิ้มเจ้าเล่ห์
"นะ...นั่นเป็นเพราะฉันไปหาผลไม้กับเขา"วีวี่หาข้ออ้าง
"ฉันได้ยินเขาบอกว่าเธอมีอาการเหมือนสัตว์ช่วงฤดูผสมพันธ์"เซียร์พูดแล้วเจ้าหญิงรีบเข้ามาปิดปากเธอ
"ชู่ว!!!!"วีวี่เอานิ้วมาใกล้ปากมีเหงื่อไหล ทำให้เซียร์ยิ้มมากขึ้น
"เดาว่าฉันคิดถูก"เซียร์กล่าว วีวี่ปล่อยเธอและถอนหายใจ
"ฉันไม่รู้ว่าเกิดขึ้นได้ยังไง ฉันแค่ตามเขาไปเพราะไม่ไว้ใจที่พวกเขายอมให้นิโค โรบินขึ้นเรือเข้ากลุ่ม แล้ว....."วีวี่พูดอะไรไม่ออก แก้มเธอขึ้นสีแดง
"ฮึๆๆ ไม่ไหวเลยนะ"เซียร์เอามือปิดปากหัวเราะ
"หยุดหัวเราะนะคะ!!!!"วีวี่ตะโกน
"โทษที ฉันสัญญาว่าจะไม่บอกใคร"เซียร์กล่าว
"จริงเหรอ?"วีวี่สงสัย
"แน่นอนสิ สนใจกินเค้กช็อตโกแลตกับคุกกี้ที่ฉันทำไหมเจ้าหญิง"เซียร์ทำคุกกี้เสร็จพอดี
"เอ่อ...ขอบคุณคะ"วีวี่กล่าวกหยิบคุกกี้มากิน
เซียร์ถือจานเดินออกมาข้างนอก
"ทุกคน ใครอยากกินเค้กกับคุกกี้บ้าง"โรบินถาม
"ขอฉันๆๆ"ลูฟี่ยกมือขึ้น
"ผมด้วยครับเซียร์จัง"ซันจิร้อง
"คิรัวร์คุงเอาคุกกี้ไหม"เซียร์ยื่นให้เด็กหนุ่มที่เธอสนใจเขาที่สุด
"ขอบใจ"คิรัวร์รับมากิน
"อื้ม!!!!"เซียร์ยื่นมือมาจิ้มแก้มคิรัวร์เบาๆและกระซิบหูเขา
"เล่นเอาเจ้าหญิงมาได้เชียวนะ"เธอกระซิบ
"ขอบคุณที่ชม"คิรัวร์พูดเบาๆ
ตอนนั้นก็มีซันจิโผล่มาด้านหลังร่างลุกเป็นไฟ
"แกทำอะไรไอ้หัวกระต่าย!!!"ซันจิตะโกนด่าว่าคิรัวร์
"ถ้าฉันมันลามกแล้วไอ้หมาหื่นกามแบบแกก็ต่ำยิ่งกว่าแมลงสาบอีก"คิรัวร์กล่าว
"ว่าไงนะ!!!"ซันจิตะโกน
ในตอนนั้นก็มีบางอย่างตกลงมาหาพวกเขา
"ฝนเหรอ?"โซโลพูดขณะกำลังยกเครื่องยกน้ำหนัก
"ใช่ที่ไหนเล่า"
"ลูกเห็บเหรอ?"
"ไม่ใช่ มีอะไรตกอยู่...?"
สีหน้าทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อเห็นเรือลำยักษ์กำลังตกลงมาจากท้องฟ้า
"เอ๋!!!!!!!!"
เรือตกลงมากระแทกทะเล ทำให้ส่งคลื่นซัดรุนแรงไปทั่วบริเวณ
"จับเอาไว้แน่นๆนะ อย่าให้หลุดจากเรือนะ"โซโลตะโกน
"อะไรกันเนี่ย มันอะไรกัน!!!!!"นามิร้องจับเสากระโดงเรือไว้ ลูฟี่ยืดแขนมาจับเสาเรือเหมือนกัน
"ฝัน ใช่สิ นี่เป็นฝันแน่เลย"อุซปร้อง
"ฝันดีจัง"ช็อปเปอร์พูดก่อนที่หัวพวกเขาจะกระแทกใส่กัน
"นั่น มีอะไรตกลงมาอีกอันแล้ว ทุกคนระวังตัว!!!"ซันจิตะโกนขณะจับราวกั้นไว้
"คุมหางเสือไว้"นามิร้อง
"ลูฟี่ช่วยกันเรือเอาไว้ให้ที"ซันจิบอกลูฟี่
ในที่สุดทุกอย่างก็สงบลง
"ทำไมถึงได้มีเรือตกลงมาจากท้องฟ้าได้ละเนี่ย"ลูฟี่ถาม
"แปลกจริงๆแฮะ"คิรัวร์กล่าว
"บนท้องฟ้าก็ไม่เห็นมีอะไรนี่นา"เซียร์กล่าว
"ฉันเกลียดแกรนไลน์!!!!"อุซปร้อง เขากำลังตัวสั่นกอดกันกลมกับช็อปเปอร์
"อ๊า!!!!!"อยู่ๆนามิก็ร้องขึ้นมา
"เกิดอะไรขึ้นครับคุณนามิ?"ซันจิถาม
"ทำไงดีล่ะ ล็อกโพสมันพังซะแล้ว เอาแต่ชี้ขึ้นข้างบนไม่ขยับเลย"นามิชี้ล็อคโพส
"ไม่ใช่หรอก เพราะว่ามีแรงดึงดูดมาจากที่นึง ก็เลยทำให้เปลี่ยนไปทางนั้นน่ะสิ"โรบินกล่าว
"เอ๋"
"ถ้าเข็มทิศชี้ขึ้นไปข้างบนละก็ บนนั้นน่ะมีเกาะแห่งท้องฟ้าอยู่ด้วยน่ะสิ"โรบินเงยหน้ามองขึ้นไปบนฟ้า
"เกาะแห่งท้องฟ้า!!!!"ทุกคนร้อง
"ลอยอยู่งั้นเหรอ เกาะเนี่ยนะ?"ลูฟี่ถาม
"เรือกับโครงกระดูกอันนั้นก็ตกลงมาจากบนนั้นด้วยเหรอเนี่ย"อุซปกล่าว
"แต่บนฟ้าไม่เห็นเหมือนมีเกาะเลย"โซโลกล่าว
"ไม่ใช่อย่างงั้นหรอกนะ ถ้าจะพูดให้ถูกก็คือที่ลอยอยู่น่ะมันก็คือทะเล"โรบินอธิบาย
"ทะเลงั้นเหรอ?"นามิถาม
"โห!!!!"ลูฟี่ อุซป และช็อปเปอร์สีหน้าดีใจเหมือนเด็กได้ของเล่น
"ยิ่งไม่เข้าใจเข้าไปอีก"ซันจิกล่าว
"ยะฮู้"ลูฟี่ชี้ไปด้านบน"ถ้ามีเกาะในทะเลที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าละก็ ไปกันเลยดีกว่า"
"เอาละนะ คอยกันก่อนเถอะพวกแก เดี๋ยวฉันจะบินไปหาเดี๋ยวนี้แหละ"อุซปร้อง"หันหางเสือขึ้นไปเลย
"หางเสือหันขึ้นบนไม่ได้หรอกนะลูฟี่"เซียร์เตือน
"บอกตามตรงนะฉันเองก็เถอะ เกี่ยวกับเกาะแห่งท้องฟ้านั้นก็ไม่เคยเห็นเหมือนกัน แต่ว่าเคยได้ยินมาบ้างเท่านั้นเอง"โรบินบอกทุกคน
"ขนาดนั้นเลยเหรอ ไม่อยากจะเชื่อเลยนะ ทั้งเกาะแล้วก็ทะเลลอยอยู่เนี่ย สงสัยล็อกโพสจะต้องเสียแน่ๆเลย"นามิกล่าว
"ใจเย็นสินักเดินเรือคนเก่ง ตอนนี้สิ่งที่จะต้องคิดในเวลานี้ ไม่ใช่เรื่องของล็อกโพสว่าจะเสียรึเปล่า วิธีที่จะขึ้นไปบนท้องฟ้านั่นต่างหาก เรือลำเนี่ยถึงจะเจอสถานการณ์ที่แปลกประหลาดแค่ไหนก็ตาม ถึงแม้ว่าจะเจอกับความสับสนอลหม่านสักแค่ไหน พวกเราก็ไม่ได้ตามแต่ล็อกโพสเท่านั้นนี่นา นี่แหละวิธีการของพวกเรา ในทะเลแห่งนี้สิ่งที่ควรสงสัยก็คือ ไม่สิ ใช้ความรู้สึกของตัวเราน่าจะดีกว่า ตามทิศทางของเข็มไป เราจะต้องเจอกับเกาะอย่างแน่นอน"
"โรบินพูดถูก"คิรัวร์อยู่บนราวกั้นเรือ เอาตู้เซฟขนาดใหญ่จากซากเรือมา
"นายเคยได้ยินเรื่องเกาะท้องฟ้าเหรอ?"นามิถาม
"มีแต่ข่าวลือและตำนานเท่านั้น"คิรัวร์ตอบ"แต่ฉันอาจพบบางอย่างที่น่าสนใจ"
คิรัวร์เปิดตู้เซฟค้นดูด้านใน
"หาอะไรน่ะ?"เซียร์ถามมองดูตู้เซฟ
คิรัวร์ไม่ได้ตอบวางตู้เซฟและหยิบเอาเหรียญทองเก่าๆออกมา
"ฉันพบในห้องของกัปตัน มีค่าราว3ล้านเบรี แต่สกุลเงินพวกนี้ล้าสมัยแล้ว"คิรัวร์กล่าว
"มันไร้ประโยชน์"นามิบ่นเสียดาย"ฉันหวังว่านายจะเจอบางอย่าง"
"ฉันเจอนี้"คิรัวร์หยิบกระดาษโชแผนที่เกาะสีขาวและเขียนว่าสกายเปียร์
"แผนที่ของเกาะแห่งท้องฟ้า!!!!"ทุกคนร้อง
"สกายเปียร์"นามิรับแผนที่มาดู
"ถ้ามีแผนที่ก็แสดงว่าอาจมีเกาะอยู่บนท้องฟ้าจริงๆ"โรบินกล่าว
"สำเร็จแล้ว เกาะแห่งท้องฟ้ามีจริงๆด้วย เกาะแห่งความฝัน เราจะไปเกาะแห่งความฝันกัน"ลูฟี่ อุซป เซียร์และช็อปเปอร์โดดโลดเต้นด้วยกัน
"หนวกหูจริงๆ นี่มันก็แค่ความเป็นไปได้เท่านั้นแหละ ในโลกนี้มีแแผนที่โกหกอยู่ตั้งเยอะตั้งแยะ"นามิกล่าวขึ้น
สีหน้าทั้ง4สลดทันที
"โทษจ๊ะโทษจ๊ะ มีนะจ๊ะ จะต้องมีเกาะแห่งท้องฟ้าแน่นอนจ๊ะ"นามิปลอบพวกเขา"แต่พวกเราก็ไม่รู้วิธีไป"
"เป็นต้นหนเรือไม่ใช่เรอะ ทำอะไรสักอย่างสิ"อุซปกล่าว
"ไม่เห็นเกี่ยวสักหน่อยนี่นา"นามิร้อง
"คุณนามิแม้โกรธก็ยังน่ารัก"ซันจิพูดเป่าควันบุหรี่เป็นรูปหัวใจ
"ถ้ามีโครงกระดูกที่เก็บรักษาอย่างดี ฉันอาจจะหาข้อมูลได้"โรบินกล่าว
"โอเค ฉันจะไปหาดูเอง"โซโลกล่าว พลางถอดเสื้อและโดดลงทะเลไป
ต่อมาโซโลเอาโลงศพกลับมาได้ โรบินเปิดโลงศพที่ด้านในมีโครงกระดูกออกมาดู
"มานั่งเปิดโลงศพจะทำอะไรของเขากันแน่เนี่ย"ช็อปเปอร์หลบหลังเสากระโดงเรือ
"อืมๆ"นามิก็อยู่ด้วยและคอยดูล็อกโพส
"ทำอะไรของเธอน่ะ?"เซียร์ถามโรบิน
"เดี๋ยวก็รู้"โรบินกำลังเอาเศษหัวกะโหลกมาต่อ
"งานอดิเรกแปลกนะเธอเนี่ย"นามิกล่าว
"คนตายกับสาวสวยเนี่ยนะ แถมยังเป็นผู้ชายซะด้วย"ซันจิกล่าว
"แล้วลูฟี่ล่ะ?"โซโลหันไปมอง
เขาเห็นลูฟี่กับอุซปไปค้นหาบนซากเรือที่ลอยเหนือทะเล
"ทำอะไรบ้าๆอีกแล้วเนี่ย ทุกทีเลย"โซโลกล่าว
"กำลังหาอะไรอยู่มั้งคะ"วีวี่กล่าว
โรบินประกอบหัวกะโหลกกลับมาสมบูรณ์อีกครั้ง
"โอ้ ประกอบเสร็จเรียบร้อย"ซันจิกล่าว
"รูที่เห็นอยู่เนี่ย มันคงไม่ได้เกิดขึ้นมาเองแน่ๆ"โรบินกล่าว หัวกะโหลกมีรู2อันบนหัว
"คงจะโดนแทงจากตรงนี้ละมั้ง"ซันจิกล่าว
"ไม่ใช่หรอกนะ นี่มันเครื่องหมายของการรักษาต่างหาก เป็นวิธีการรักษาแบบเก่าใช่มั้ย คุณหมอประจำเรือ"โรบินกล่าว
"อืม"ช็อปเปอร์พยักหน้า"สมัยก่อนเนี่ยนะเวลาจะรักษาโรคทางสมองก็เลยต้องเจาะรูที่หัวกะโหลกแบบนั้น แต่วิธีการแพทย์แบบนั้นมันนานมากแล้วล่ะ"
"ใช่แล้วล่ะ เขาคนเนี่ยตายไปได้ประมาณ200ปีแล้วล่ะ"โรบินกล่าว
"นั่นเป็นสาเหตุที่สกุลเงินล้าสมัย"คิรัวร์มองไปทางตู้เซฟที่เขาแงะมันออกมาดู
"คนตายอายุประมาณ30ต้นๆ ระหว่างล่องเรืออยู่นั้นเกิดล้มป่วยขึ้นมาแล้วตายไป แต่เมื่อเทียบกับโครงกระดูกอื่นแล้ว ฟันของเขาเหลืออยู่ครบมาก แสดงว่าใช้น้ำมันดินทาเอาไว้ ขนบธรรมเนียมอันเนี่ยเป็นส่วนหนึ่งของเซาธ์บลูซึ่งหายากมาก ถ้าเป็นที่เล่ามาละก็ เรือลำนี้จะต้องเป็นของคณะสำรวจในยุคโบราณอย่างแน่นอน"โรบินอธิบาย
"บนใบเรือเขียนว่าบริส"คิรัวร์กล่าว ขณะที่โรบินกำลังเปิดหาจากหนังสืออ้างอิง
"เจอแล้วล่ะ จักรวรรดิเซาธ์บลู เรือของบริส ลักษณะก็คือเซนบรุส โดยเริ่มออกเรือเมื่อ208ปีที่แล้ว"โรบินอ่านดู
"้เหมือนกับเรือที่ตกลงมาเลยนะ"นามิกล่าว
"นั่นน่ะสิ มีเครื่องหมายอันนี้ติดอยู่ด้วย"โซโลกล่าว
"และทองที่ฉันพบต้องเป็นของที่ได้จากการสำรวจ"คิรัวร์กล่าว
"เรือลำนี้ท่องเที่ยวไปมาอย่างน้อยๆก็200ปีแล้วสินะ"โรบินกล่าว
"แค่จากโครงกระดูกแค่นี้ก็สามารถคำนวณได้ถึงขนาดนี่เลยเรอะ"นามิประหลาดใจ
"กระดูกอย่างเดียวน่ะบอกไม่ได้หรอก เพราะว่ามีข้อมูลต่างหากล่ะ ถ้าเป็นเรือของคณะสำรวจละก็จะต้องมีเอกสารกับบันทึกต่างๆหลงเหลืออยู่แน่เลยนะ"โรบินกล่าว
"แต่ว่าเรือเนี่ยมันกำลังจะจมอยู่แล้ว....ทำบ้าอะไรของพวกนายเนี่ย!!!!!"นามิหันไปมองลูฟี่ที่กำลังจะตกน้ำเพราะเรือใกล้จะจมหายไปหมด
"ช่วยด้วยๆๆ"ลูฟี่ร้อง
"ลูฟี่ทำใจดีๆไว้"อุซปกล่าว
ในที่สุดอุซปกับลูฟี่ก็กลับมาขึ้นเรือแมรี่
"ยังไงซะก็ต้องมุ่งหน้าต่อไปให้ได้นั่นแหละ ตอนนี้ที่สำคัญก็คือข้อมูลตามท่ี่โรบินพูดมาทั้งหมดละสินะ ถ้าเรือแบบนั้นสามารถบินไปบนฟ้าได้จริงๆ จะต้องมีวิธีที่ทำให้เรือลำนี้ขึ้นไปได้อย่างแน่นอน งั้นเริ่มจากการเปิดบันทึกของเรือลำนี้มาดูก่อนดีกว่า"นามิกล่าว
"แต่ว่าเรือมันจมมิดหายลงไปในน้ำแล้วนะ"อุซปกล่าว
"ถ้าจมลงไปแล้วก็กู้มันขึ้นมาสิ"นามิกล่าว
"ได้เลย"ลูฟี่กับอุซปถือเบ็ดตกปลากับตาข่ายจับแมลงไว้ในมือ
"ทำได้เรอะ!!!!"โซโลตะโกน
"กู้เรือคืออะไรเหรอ?"ช็อปเปอร์ถาม
"มันก็คือการดึงเอาเรือที่จมอยู่ขึ้นมาจากน้ำไง แต่เรือลำนั้นน่ะยากไปมั้ง มันใหญ่ไปหน่อยนะ"โรบินกล่าว
ตอนนี้ลูฟี่ คิรัวร์ โซโล เซียร์และซันจิกำลังสวมชุดดำน้ำที่สร้างจากถังไม้ที่อุซปทำขึ้นมา ลูฟี่ใส่ชุดถังไม้ดำน้ำมีอีกถังครอบขาเพื่อป้องกันไม่ให้โดนทะเล
"ฮะๆๆ ในนี้มันเท่สุดๆไปเลยนะเนี่ย"ลูฟี่กล่าว
"คุณนามิครับ เดี๋ยวผมจะหาวิธีขึ้นไปบนท้องฟ้ามาให้เองนะครับ"ซันจิร้อง
"เท่จังเลย"ช็อปเปอร์ตาเป็นประกาย
"ฮึๆๆฮ่าๆๆๆ"โรบิน นามิ วีวี่เอามือปิดปากกลั้นเสียงหัวเราะตัวเอง
"หนวกหูน่า!!!"โซโลตะโกนใส่
"ฮะๆๆๆๆ"ลูฟี่ก็หัวเราะ
"หัวเราะทำไม นายก็ใส่ชุดถังไม้โง่ๆนี้ด้วย"คิรัวร์กล่าว
"มันตลกดี ฮะๆๆๆ"ลูฟี่หัวเราะต่อ
"ฝากด้วยนะทุกคน"นามิกล่าว
"แน่ใจนะว่าปลอดภัย"โซโลถามอุซป
"วางใจได้เลยนะ แผนของฉันน่ะไม่มีทางมีข้อผิดพลาดอยู่แล้ว"อุซปกล่าว
"ระวังตัวนะทุกคน"ช็อปเปอร์ร้อง
"โชคดีนะคะ"วีวี่กล่าว
ทั้ง5คนต่างโดดลงไปในทะเล และเจอเข้ากับงูยักษ์อยู่ใต้น้ำ
"หมัดปืนยางยืด"ลูฟี่ต่อยมันกระเด็นไป
"นี้ช็อปเปอร์พูด ทุกคนตอบด้วยเปลี่ยน"ช็อปเปอร์ถามสถานการณ์ด้านล่าง
"นี่ลูฟี่พูดนะ ตอนนี้สัตว์ประหลาดเต็มไปหมดเลยเปลี่ยน"ลูฟี่จากลำโพงด้านขวาสุด
"พวกนายส่งเรามาในรังกุ้งทะเลยักษ์"เสียงโซโลจากช่องด้านซ้ายของลูฟี่
"อย่าฟังเขาเลย ไม่มีอะไรที่เราจัดการไม่ได้"เสียงเซียร์จากลำโพงซ้ายถัดจากโซโล
“จ้าวทะเลพรรค์นี้เนี่ย”ลำโพงของคิรัวร์ดังถัดมา
“ผมจะปกป้องเซียร์จังเองครับ”เสียงซันจิจากอันซ้ายสุด
“หนวกหูยะ”
"ฉัวะๆๆๆเปรี้ยงๆๆตูมๆๆๆ"สัตว์ประหลาดทั้ง5กำลังจัดการเหล่าอสูรทะเลอย่างง่ายดาย
"ก๊าซซซซ!!!!!"เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
"รู้สึกสงสารพวกนั้นแทนแล้วสิ"กลุ่มหมวกฟางคิดในใจ
"นี่ซันจิพูดนะ เฮ้ย นี่ตัวอะไรเนี่ย"ซันจิกล่าว
"โอเค"นามิกล่าว"ช็อปเปอร์จับไว้ให้แน่นๆนะ"
"โอ้"ช็อปเปอร์ตอบ
"เฮ้อ ดีจังฉันไม่ต้องลงไปด้วย"อุซปกล่าว
โรบินมองออกไปในระยะไกลมีเรือใหญ่ลำนึงกำลังมาทางนี้
"กู้ซากเรือๆๆๆ"ลูกเรือบนนั้นร้องไม่หยุด เรือเคลื่ิอนมาจนใกล้กับพวกเขา
"ปรู้ด!!!!"
"ทั้งหมดแถวหยุด"คนที่น่าจะเป็นหัวหน้าสั่ง
เรือหยุดและเสียงเงียบไป
กลุ่มหมวกฟางมองเรือใหญ่ที่หัวเป็นลิงและกล้วย ธงเรือแทนที่จะเป็นกะโหลกกลับเป็นลิงสวมแว่นกันแดด
"รับคำสั่ง"
"ที่ที่เรือจมคือตรงนี้อย่างงั้นใช่มั้ย"
"ใช่แล้วครับ"
"เตรียมตัวดึงเรือขึ้นมา"ลิงยักษ์สั่งลูกน้อง"เรื่องเรือที่จมไปแล้วน่ะ ปล่อยให้มาชิร่า ราชาแห่งการกู้ซากเรือคนนี้จัดการเถอะ"ลิงยักษ์ตะโกน
"กี้ๆๆๆ"
"มีพวกแปลกๆโผล่มาอีกแล้วล่ะสิ เวลาแบบนี้ซะด้วย"นามิกล่าว
"เฮ้พวกแก ไปทำอะไรอยู่ตรงนั้นฟะ ที่นี้มันอาณาเขตของข้านะ"มาชิร่ากล่าวมองเรือโกอิ้งแมรี่
"อาณาเขตอย่างงั้นเหรอ?"นามิถาม
"เพราะฉะนั้นเรือที่ตกอยู่ภายในอาณาเขตนี้เป็นของข้าคนเดียว พวกแกไม่มีสิทธิมายุ่งเข้าใจเปล่า"มาชิร่าบอก
"คนคนนั้นรู้สึกว่าจะกู้ซากเรือใช่มั้ย"โรบินกล่าว
"ว่าไงนะ งั้นก็พอดีเลยสิ"นามิกล่าว
"เราจะปล่อยให้พวกเขาทำเหรอ?"อุซปถาม
"อย่ามัวแต่พูดกันเองแบบนั้นสิ ตอบคำถามของข้าด้วยซิพวกแก"มาชิร่าตะโกน
นามิจะพูดอะไรบางอย่าง แต่วีวี่พูดขึ้นมาก่อน
"ขอโทษนะคะ"เธอตะโกน"เราไม่ได้มาร้าย เราแค่พยายามหาทางไปเกาะแห่งท้องฟ้า"
ตาของมาชิร่าเบิกกว้างขึ้นเมื่อฟังคำพูดของวีวี่
"เธอพูดว่าเกาะแห่งท้องฟ้าเหรอ?"มาชิร่าพูดเสียงต่ำ บางคนพยายามแก้ตัว ก่อนที่มาชิร่ากับลูกเรือจะพากันหัวเราะ"ไม่นึกว่าฉันจะเจอพวกที่เชื่อเรื่องนั้นจริงๆ ฮะๆๆ"
"เอ่อ ขอถามอะไรหน่อยนะคะ เมื่อกี้บอกว่าจะกู้เรือใช่มั้ยคะ"นามิรีบเปลี่ยนเรื่อง
"ใช่แล้ว ไม่มีเรือลำไหนที่มาชิร่ากู้ไม่ได้"มาชิร่าโอ้อวด
"งั้นช่วยทำให้ดูหน่อยได้ไหมค่า"นามิพูดเสียงหวาน
"นั่นสินะ คงไม่เห็นการกู้เรือเท่าไหร่สิท่า งั้นก็ได้จะทำให้ดูเป็นขวัญตา"มาชิร่าร้อง
"สำเร็จ ยังไงก็ดูลาดเลาไปก่อนดีกว่า"นามิคิดในใจ
"บอสแย่แล้ว!!!!!"ลูกน้องคนนึงตะโกน เขามีลูกเรือคนนึงที่บาดเจ็บในอ้อมแขน
"เกิดอะไรขึ้น?"มาชิร่าถาม
"ลูกเรือที่เราส่งไปใต้ทะเลถูกเล่นงาน"
"โดนเจ้าทะเลเล่นงานรึ?"
"ไม่ใช่ครับ ร่องรอยเหมือนถูกใครบางคนทุบตีมา"
"ว่าไงนะ มีใครอยู่ที่ก้นทะเลงั้นเรอะ!!!!"มาชิราตะโกน
"พวกนั้นสินะ"วีวี่พูดเบาๆ
"ฉันจะฆ่าพวกบ้านั้น"นามิกล่าว
"เธอไม่มีโอกาสหรอก"อุซปกล่าว
"พวกแก!!!!!"มาชิร่าหันมามองกลุ่มหมวกฟาง"ใต้ทะเลมีใครก็ไม่รู้ระวังตัวด้วยนะ"
"ค่า"นามิกับวีวี่ตอบ
"โชคดีที่หมอนั่นซื้อบื้อ"นามิ วีวี่และอุซปคิดในใจ
"เฮ้ พวกแกเร่งมือเข้า รีบจัดการให้เรียบร้อย เราจะเริ่มกู้ซากเรือกันแล้ว!!!!!"มาชิร่าตะโกน
"ครับผม!!!!!"
__________________________
ลงไปใต้น้ำ ลูฟี่ โซโล คิรัวร์และซันจิก็ลงไปถึงเรือบริส
__________________________
"เฮะๆๆๆ"มาชิร่ายิ้มโบกมือให้กลุ่มหมวกฟาง
"โบกมือไว้ ค่อยๆผ่อนมือละอุซป"นามิบอกคนอื่น
"รู้แล้วน่า"อุซปโบกมือขณะที่คอยส่งอากาศไปให้ลูฟี่ โซโล คิรัวร์และซันจิที่อยู่ข้างล่าง
"เฮ้ พวกแก พวกนั้นน่ะคิดว่าเรากระจอก เพราะฉะนั้นแสดงฝีมือให้พวกมันดูหน่อยซิ"มาชิร่าสั่งลูกเรือก่อนจะยิ้ม"โอ้ อย่างตื่นเต้นกันให้มากนักเข้าใจรึเปล่า ปล่อยหุ่นลงไปได้"
คนของมาชิร่าโดนลงทะเลไปพร้อมชุดดำน้ำโลหะที่ทำจากมืออาชีพ
"รู้สึกว่าจะบ้ายอมากเกินไปรึเปล่านะเนี่ย?"อุซปกล่าว
"ตอนนี้ปล่อยเขาเท่ไปก่อนเถอะน่า"นามิกล่าว
"เร่งมือให้มันเร็วๆหน่อยสิ"มาชิร่ายังตะโกนสั่งลูกน้อง
"ได้ครับผม"
_______________________
กลุ่มหมวกฟางทั้ง5ที่ลงไปใต้ทะเลเริ่มแยกกันสำรวจซากเรือ
ลูฟี่เดินไปหยิบแจกันขึ้นมาแต่ก็แตกคามือ เขาเดินไปหน้ากระจกแล้วเริ่มเปลี่ยนสีหน้าดูตัวเองในกระจกเล่น แต่แล้วเขาก็เห็นบางอย่าง เขาหันกลับมาเห็นเครื่องแปลกๆกองเหนือพื้นทราย เมื่อมาดูก็เห็นว่าเหมือนสเก็ตบอร์ดที่ทำจากไม้
ด้านเซียร์เข้าไปในห้องเจอกลิ่นเหม็นของซากอาหาร
ด้านโซโลหยิบดาบเล่มนึงชักออกมาดู แต่ตัวดาบหักและเต็มไปด้วยสนิม เห็นชัดว่าถูกทิ้งไว้มานานกว่าศตวรรษ
อีกด้านนึงซันจิได้ตามลุกซ์มา ซันจิพบผู้หญิงถูกฝังใต้เศษไม้ เขาพุ่งเข้าไปดึงเอาไม้ออกเห็นว่าเป็นรูปถ่ายที่โดนแทง
คิรัวร์เดินไปที่โต๊ะที่อยู่มุมห้องดึงหนังสือสีดำ แต่ขมวดคิ้วเมื่อหนังสือมีรอยเลือดเปื้อนและเก่าจนกระดาษหลุดออกง่ายๆ
"ชิ!!!"คิรัวร์ไม่พอใจเดินไปตู้หนังสือ เวลาเดียวกับที่โซโลเข้ามา
"พบอะไรไหม?"โซโลถาม
"ไม่เจออันที่อ่านได้เลย"คิรัวร์ปิดหนังสืออีกอันที่อ่านไม่ออก"ฉันน่าจะมาที่เรือและคว้าของพวกนี้ก่อนมันจะจมใต้น้ำ
"ดูนั่นสิ!!!!"ลูฟี่ชี้ไปที่โครงกระดูกที่มีหอกเสียบ และกล่องสมบัติ
ตอนนั้นเองเรือก็สั่นสะเทือน ใบพัดยักษ์เจาะเข้ามาจับเรือลำยักษ์ไว้
"เครื่องกู้ซากเรือเตรียมพร้อมแล้ว"
_______________________
"นี่มันอะไรกันเนี่ย!!!"เสียงลูฟี่ดังมาจากลำโพง
นามิ อุซปและวีวี่รีบเอามือปิดลำโพงไม่ให้เสียงดังลอดออกมา
"หือ?"มาชิร่ามองมาที่เรือหมวกฟาง
"ทำไมลิงตัวนั้นมัน ลิงตัวนั้นมันทำไมเหรอ?"อุซปพยายามดึงความสนใจชี้ไปที่รูปปั้นลิงหัวเรือ
"อ๋อ ไอ้นี่นะรึ ฮิๆๆๆ แกนี่มันตาถึงใช้ได้เลยนะ ไอ้เจ้านี้น่ะไม่ใช่แค่หัวเรือธรรมดาหรอกนะ"มาชิร่าพูดอย่างภูมิใจ กลุ่มหมวกฟางโล่งอกที่มาชิร่าหันไปสนใจเรื่องอื่น"ปล่อยลงไปเลย นักล่าซากเรือ"
"มังกี้ๆๆๆ"พวกมาชิร่าเริ่มร้อง
รูปปั้นลิงยักษ์เริ่มยื่นออกจากหัวเรือเป็นปั่นจั่นและถูกหย่อนลงไปในทะเล
"โห สุดยอด!!!"ช็อปเปอร์กล่าว
"สุดยอดจริงๆนะเนี่ย"อุซปกล่าว
"ตรงไหนเหรอ?"นามิถาม
_________________
"ห่างจากเป้าหมาย40เมตร 30เมตร 20เมตร 10เมตร..."
ลิงยักษ์ลงไปจนถึงเหนือหัวซากเรือและเสียงระฆังของมันเข้ากับตัวกล้วยที่เกี่ยวเรือไว้
"บัลโกฮันเตอร์ เชื่อมต่อเสร็จสมบูรณ์"
___________________
"จะเป่าลมไปแล้วนะ"มาริซาตะโกน ในมือเขามีท่ออากาศอยู่
"สู้ๆๆ"ลูกน้องร้องเชียร์
"อย่าบอกนะว่า....จะเป่าลมเข้าไปเพื่อให้ลมลอยขึ้นมา"วีวี่กล่าว
"จะบ้ากันไปใหญ่แล้ว"นามิกล่าว
"ปู้ด!!!!!"มาชิร่าเป่าลมเข้าไป ลมพุ่งผ่านท่อลงไปที่เรือที่โดนเชื่อมติดไว้
_____________________
ลูฟี่ คิรัวร์ โซโล เซียร์และซันจิมองอย่างแปลกใจเมื่อฟองอากาศโผล่มาจากใบมีดที่แทงเข้ามาในห้องนี้
"อากาศ"คิรัวร์กล่าว
ฟองสบู่เริ่มปกคลุมไปทั่ว
______________________
"เรือลอยขึ้นมาแล้ว"ลูกเรือมาริซารายงาน
"ตอนนี้แหละดึงขึ้นมาเลย"มาริซาสั่งลูกเรือ น่าแปลกใจที่เขามีแรงพอตะโกนหลังเป่าลมเข้าไปในเรือ
"รับทราบครับ"ลูกเรือลิงยักษ์ต่างหมุนปั่นขนาดใหญ่ในเรือ
"รีบส่งอากาศเข้าไป เร็วเข้าอย่าชักช้า"มาริซาสั่งพวกลูกน้องที่ใช้เครื่องปั้มอากาศขนาดใหญ่
______________________
"กรอด"ลูฟี่กัดฟันที่ไม่รู้เหตุการณ์ด้านบน
______________________
"บอส ลูกเรือที่ก้นทะเลเขา"
"เกิดอะไรขึ้น แล้วคนของข้าล่ะ?"มาชิร่าถาม
"รู้สึกว่าในเรือจะมีคนอยู่ครับ"
"ย๊ากกกก!!!!!"มาชิร่าคำรามออกมา"เจ้าพวกชั่วช้าทั้งหลาย มาทำคนของข้าได้ มันเป็นใคร"
"ว๊าก!!!!!"นามิ อุซป ช็อปเปอร์ ร้องด้วยความกลัว
แต่มาชิร่าให้ลูกน้องตั้งฉากด้านหลังแอ็คท่า
"นี่ ไม่ได้ถ่ายรูปสักหน่อย ไม่ต้องเก็กก็ได้"นามิเหงื่อตกบอกเขา
"ว่าไงนะ"มาชิร่าร้อง
"จะรอให้กล้องมาถ่ายรึยังไงเล่า?"อุซปถาม
"ช่วยด้วยครับ ช่วยด้วย!!!!!!"ลูกน้องของมาชิร่าร้องขึ้นมา
"จะไปเดี๋ยวนี้แหละ"มาชิร่าตะโกนหันไปหาพวกลูกเรือ"ดึงต่อไปเรื่อยๆอย่าหยุดนะ"
"ครับผม!!!!"
มาชิร่าโดดลงทะเลไป ผ่านงูทะเลยักษ์ไม่กี่ตัวที่ลูฟี่ โซโล คิรัวร์และซันจิผ่านไปก่อนหน้านี้
งูทะเลยักษ์อ้าปากพุ่งเข้ามาจะกินมาชิร่า
"หมัดวานร!!!!"มาชิร่าหมุนแขนไปรอบๆแล้วทุบใส่งูทะเลกระเด็นหายไป
"เรือขึ้นมาแล้ว"มาชิร่ามองซากเรือที่กำลังโดนดึงขึ้นมา
_____________________
"ดูสิ ถึงเอาถังไม้ออกก็ไม่เป็นไร"เซียร์เอาชุดถังน้ำออกยืนด้านบนชุด
"มีคนส่งอากาศเข้ามา"คิรัวร์ถอดหมวกชุดดำน้ำของเขาออก
"ไม่น่าเชื่อว่าจะส่งอากาศเข้ามาได้มากขนาดนี้ แต่ว่าคนที่ดึงเรือนี้ขึ้นมาได้ หมอนั้นเป็นใครกันนะ"โซโลพูดอย่างสงสัย
"คุณนามิ คุณโรบิน วีวี่จัง จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ เมื่อกี้เรียกใครก็ไม่เห็นตอบเลยสักที"ซันจิร้องเป็นห่วงสาวๆ
"ตูม!!!!"ผนังห้องโดนพังเข้ามา
"แกเป็นใครมาจากไหน"มาชิร่าถาม"ใครมาก่อกวนงานของข้ากันเนี่ย"
"ลิงนี่ ลิงชัดๆเลย"ลูฟี่ตะโกน
"เอ๋ ฉันดูเหมือนลิงขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย"มาชิร่าถาม
"ถ้างั้นคล้ายๆก็ได้"ลูฟี่กล่าว
"คุยอะไรของแกเนี่ย"โซโลกล่าว
"คือว่าแกเนี่ยเป็นใครเนี่ย?"ซันจิถาม
"นั่นสิมาถึงขั้นนี้แล้ว ฉันมาชิร่าราชาแห่งการกู้ซากเรือ และพวกนายพยายามขโมยเรือที่จมอยู่ในอาณาเขตอยู่ฉัน"
"เราไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น เรือลำนี้ตกลงมาจากฟ้า เราแค่อยากรู้ว่าตกมาได้ไง"คิรัวร์อธิบาย
"ตกลงมาจากฟ้า?"มาชิร่าถาม
"ใช่"เขาหยิบหนังสือสีดำออกมา"นายอ่านได้ไหม?"
"ไม่ได้สักคำ"มาชิร่ายอมรับ
"เราคิดว่าเรือลำนี้ตกลงมาจากเกาะแห่งท้องฟ้า"คิรัวร์อธิบาย"เป็นตำนาน แต่เป็นคำอธิบายเดียวที่เหมาะสม"
"เพื่อนของข้าเขารู้เรื่องนี้"มาชิร่ากล่าว
"จริงเหรอ? เราจะไปที่นั่นได้ยังไง?"ลูฟี่ถาม
"ฉันบอกว่าเพื่อนข้ารู้เรื่องนี้ ไม่ใช่ข้า เขาอยู่ที่บ้าน"มาชิร่ากล่าว
พวกเขาไม่ได้เห็นเงาสัตว์ขนาดใหญ่ว่ายมาที่เรือ
___________________
"นี่ ดูที่ใต้เรือสิ"นามิกล่าว
"มีตัวอะไรก็ไม่รู้"อุซปร้อง
___________________
สัตว์ยักษ์เข้าไปหาซากเรือแล้วอ้าฟันขนาดใหญ่ของมัน
"ฮะๆๆๆ"ลูฟี่กับมาชิร่าหัวเราะด้วยกัน
"งั้นเหรอ พวกนายมาจากทะเลอีสบลูอย่างงั้นเหรอเนี่ย"มาชิร่ากล่าว
"ใช่แล้วล่ะ แต่ว่านายนี่มันเหมือนลิงจริงๆเลยนะเนี่ย"ลูฟี่กล่าว
"ไม่เอาน่าอย่ามาชมกันนักสิ อุชิๆๆๆ"
"ฮะๆๆๆ"
คิรัวร์ส่ายหัวหันไปคุยกับโซโลและซันจิ
"ดูเหมือนเราจะหาข้อมูลจากเขาได้ เราควรกลับไปขึ้นเรือและตามเขากลับบ้านไปพบเพื่อนเขา"คิรัวร์กล่าว ทั้งสองคนเห็นด้วย
และแล้วด้านนอก สัตว์ยักษ์ก็กัดใส่เรือบริสเข้าไปในปากของมัน
________________
สัตว์ยักษ์โผล่ขึ้นมาจากทะเลเผยว่าเขาเต่าขนาดยักษ์
"นี่มันอะไรกันเนี่ย อะไรกัน!!!!!"นามิตะโกน
ความคิดเห็น