คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : คู่หมั้น
@@@@@@
ปั๊กกากุพาพวกลูฟี่มาถึงหน้าร้านของก็พบนามิกับซิฟ
“เคย์มี่”ซิฟและนามิวิ่งไปหาเธอ พนักงานมองปั๊กปากุอย่างกังวล
“เมอร์ซิเยอร์ปั๊กปากุมาได้เวลาพอดีครับ พวกเรามีลูกค้าที่สร้างปัญหา”
นามิกระพริบตาหยิบปั๊กปากุขึ้นมา”นี่คือร้านของนายใช้มั้ย? ราคานี่มันอะไรกันเนี่ยปล้นกันชัดๆ”
“พวกนายอยากได้อะไรก็หยิบไปได้เลยฟรีๆ เพื่อขอบคุณสำหรับเมื่อ2ปีก่อน”
ทั้งนามิและลูฟี่ตาเป็นประกาย…และสินค้าก็เกลี้ยงร้าน อยู่ในถุงกระสอบของโจรสลัด
“พวกนายหัดเกรงใจกันบ้างสิ!!”
ในตอนนั้นเท็ดได้มาถึงและซิฟวิ่งเข้าไปกอดจูบ
“เราต้องรีบออกจากเกาะ…”
มนุษย์เงือกคนหนึ่งวิ่งมาบอกว่าราชาเนปจูนอยู่ที่นี่ พวกเขาออกไปดูมนุษย์เงือกบนปลาวาฬยักษ์
เขาเป็นเงือกที่มีขนาดใหญ่ มีจมูกแดง ตาเล็ก ผมหยิกและเคราสีส้ม หน้าอกและแขนเต็มไปด้วยขน ถือตรีศูลทองคำ
“ราชาเนปจูน”
ซิฟเบิกตากว้างเห็นฉลามที่พวกเขาช่วยไว้ข้างราชาเนปจูน
เท็ดอยู่ในกลุ่มคนจากวังด้วย เกิดอะไรขึ้น?
“เจ้าคือเท็ดใช่มั้ย”เมื่อได้ยินอย่างนั้น เขากระพริบตาประหลาดใจ
“ใช่ ฝ่าบาท”เท็ดถามด้วยความสงสัย ทำไมราชาเนปจูนรู้จักชื่อเขา ขณะที่มนุษย์เงือกมองเขาด้วยความตกใจ
“นี่ เจ้าพวกมนุษย์หมวกฟางเอ๋ย เราขอเชิญพวกเจ้าไปยังวังริวงู”
มนุษย์เงือกจ้องมองด้วยความตกใจเช่นเดียวกับเคย์มี่และปั๊กปากุ
“ที่นั่นมีของอร่อยไหม”ลูฟี่ถาม
“มีทุกอย่างเลย”
“หน้าอกของผมพองโต…ถึงผมจะไม่มีหน้าอกก็เถอะ โยโฮะๆๆ
“ทำอะไรอยู่ เคย์มี่ ปั๊กปากุ”
“ฉันว่าเราไม่ควร”
นามิมองราชาเนปจูน”ไม่เป็นไรใช่มั้ยปู่?”
“ยินดีต้อนรับเพื่อนของเจ้า จาม่อน”
ลูฟี่ยิ้ม”ไปที่วังริวงูกันเลย”
@@@@@@@
มนุษย์เงือก3คนกำลังคุยกับนางเงือกตัวโตที่มีผมสีดำปิดใบหน้าด้านขวา หางของเธอเป็นสีน้ำเงินเข้มมีครีบหางรูปพระจันทร์เสี้ยว
ทั้งสามคือเจ้าชายฟุคาโบชิ ริวโบชิและมัมโบชิ โอรสของราชาเนปจูน
“มาดามเชอร์ลี่ ที่ท่านพูดเมื่อกี้…ท่านเห็นอนาคตเช่นนั้นจริงเหรอ?”ฟุคาโบชิถามเชอร์ลี่ที่มองลูกแก้วทำนายของเธอ”ที่ว่าโจรสลัดหมวกฟางลูฟี่จะทำลายเกาะมนุษย์เงือก”
เธอพยักหน้าขณะที่นางเงือกนำแก้วน้ำมาให้”ใช่ ชั้นเห็นมันจริงๆ”
“มาดามเชอร์ลี่ชื่อเสียงการทำนายของท่านเป็นที่กล่าวขานไปทั่วถึงวังริวงู พวกนั้นช่วยชีวิตสัตว์เลี้ยงน้องสาวเราไว้ แต่ถ้ามันนำมาซึ่งอนาคตอันน่ากลัวเช่นนั้นเราก็คงปล่อยพวกนั้นไว้ไม่ได้ซะแล้ว”เขาหันไปหาทหารและสั่งให้ค้นหาเรือของพวกเขาและลูกเรือที่ยังอยู่ในเขตนั้น
@@@@@@@@@
กลุ่มหมวกฟาง เคย์มี่กับปั๊กปากุนั่งบนเมกาโล่ตามราชาเนปจูน และโซโลอยู่ที่วังแล้วผ่านบ้านเรือนในฟองสบู่ เนปจูนต้องการขอบคุณที่ช่วยสัตว์เลี้ยงของลูกสาวไว้ และเพื่อนคนหนึ่งกำลังนั่งดื่มเหล้าอยู่ที่วังแล้ว
“โซริ!”เนปจูนกล่าว
“โซโลต่างหาก”เท็ดกล่าว
“เฮ้ รู้ไหมทุกคนอยู่ไหน”ลูฟี่ถาม
ซิฟอธิบายว่าแฟรงกี้กำลังตามหาครอบครัวของอาจารย์ โรบินกำลังตามหาโพเนกลีฟ
เนปจูนอธิบายเรื่องแสงใต้ทะเลที่มาจากอีฟ ต้นไม้แห่งแสงสว่าง ที่นำแสงสว่างจากด้านบนลงมายังจุดที่ได้กลายเป็นเกาะเงือก
พวกเขาขึ้นไปที่ฟองสบู่ก้อนใหญ่และเข้าประตูทรงกลมที่ราชาเนปจูนคุยกับทหารองครักษ์และอุโมงค์น้ำก็ลงมา
เมื่อไปถึง ทุกคนเห็นวังถูกปกคลุมด้วยฟองหลายชั้นและทางเดียวที่จะเข้าคือทางเดินเชื่อม มีรูปปั้นมังกรทองอยู่ข้างหลัง พวกเขาเข้าไปข้างในมีปลาว่ายอยู่และทหารที่ทักทายเนปจูน มนุษย์เงือกอีกคนเข้ามาตะโกนว่าเขาออกไปโดยไม่มีองครักษ์ได้ยังไง
เขาเป็นเงือกม้าน้ำ เป็นรัฐมนตรีฝ่ายขวา
ข้างๆเขามีเงือกตัวเล็กค่อนข้างกลม เป็นเงือกปลาดุกที่สวมแว่นตาข้างซ้าย รัฐมนตรีฝ่ายขวา
“อืม เรื่องใหม่”เท็ดคิดในใจ เขาไม่เคยเห็นกษัตริย์โดนตำหนิ
ขณะเนปจูนกำลังโดนดุ ลูฟี่ได้กลิ่นอาหารวิ่งไป
5นาทีต่อมา
“ลูฟี่ ฉันไม่คิดว่าเราควรเดินแตร่ในวังโดยไม่ได้รับอนุญาติ”เท็ดพูดกับลูฟี่ขณะเขาว่ายอยู่ข้างๆกัปตันที่อยู่ในฟองสบู่
ลูฟี่มาถึงหน้าประตูเหล็กบานใหญ่ที่เต็มไปด้วยอาวุธฝังไว้ ก่อนยามจะเดินออกไปพร้อมถาดเปล่า ลูฟี่วิ่งเข้าไปในห้อง
เขารีบตามลูฟี่เข้าไปในห้องมืดๆ เขาร่อนลงบนพื้นนุ่มๆก้าวไปข้างหน้าเข้าไปในวัตถุที่อ่อนนุ่มอีกอัน ลูฟี่วางมือบนกำแพงและได้ยินเสียงคราง
“ลูฟี่….ฉันว่าเรายืนอยู่บนร่างใครบางคน”
จากนั้นไฟเปิดทำให้เท็ดเห็นว่าจริงๆเขาอยู่บนตัวนางเงือกยักษ์7-8เท่า เธอมีผมชมพูยาวสลวยเป็นทรงปลา หน้าอกมีขนาดใหญ่แม้จะเทียบกับขนาดของเธอ และร่างกายท่อนบนส่วนใหญ่เปิดเผย มีรอยแดงที่แก้มและน้ำตา เธอยังมีหางลายสีแดงและชมพูยาว
“ว้าว เธอเป็นนางเงือกใหญ่ที่สุดที่ฉันเคยเห็น…และหน้าอกเธอยังใหญ่กว่าแฮนค็อก แม้เธอตัวโตกว่า20เท่า”เท็ดคิดขณะนางเงือกยกมือขึ้นร้องไห้งอแง
“พวกท่านก็มาเอาชีวิตข้าด้วยเหรอ แต่ฉันไม่กลัวหรอก ฉันคือลูกสาวของราชาเนปจูน ฉันไม่…”เธอพูด เท็ดรู้ว่าเธอใกล้จะร้องไห้แล้ว
“โปรดอภัยให้ด้วยที่เราล่วงเกินเจ้าหญิง เราไม่ได้มาปองร้ายท่าน กัปตันของเรากำลังหาอาหารและ…”เขาหยุดตรงนั้นเมื่อเห็นกัปตันของเขากำลังคุ้ยอาหารของเจ้าหญิง
“ผมชื่อเท็ด”เมื่อเขาบอกชื่อ เจ้าหญิงเบิกตากว้างเพราะรู้จักชื่อของเท็ด
“ท่านเท็ด…”
“เราไม่ได้คิดจะทำร้ายท่าน…”
ขวานยักษ์พุ่งเข้ามา เท็ดจับไว้ด้วยมือข้างเดียวทำให้เงือกสาวตกใจและโยนมันออกไปปักกำแพงอีกด้านของห้อง ลูฟี่เห็นทำหน้าจริงจัง
“ขวานลอยมาจากไหนเนี่ย?”
“เจ้าหญิงชิราโฮชิ”พวกทหารได้ยินเสียงร้องชิราโฮชิรีบเข้ามา เธอรีบคว้าเท็ดกับลูฟี่ไปซ่อนไว้ข้างหลัง ทหารเข้ามาบอกกลุ่มหมวกฟางเป็นผู้ต้องสงสัยคดีลักพาตัวนางเงือกและคำทำนายของมาดามเชอร์ลี่
“ท่านครับ หมดเวลา5นาทีแล้ว”
หลังพวกเขาออกไปชิราโฮชิพาพวกเขาออกมา
“ขอโทษด้วยนะค่ะที่เสียมารยาท เราไม่รู้ว่าท่านเป็นคนที่ข่วยเมกาโล่เอาไว้นะค่ะ”เธอพูดเมกาโล่ว่ายเข้ามา
“เราขอเรียกว่าท่านเท็ดและท่านลูฟี่ได้ไหมค่ะ”
“เราขอโทษที่บุกเข้ามาในห้องทำให้ท่านกลัว แต่ขอบอกให้ชัด เราไม่ได้ลักพาตัวนางเงือกไป”
“ในเมื่อพวกท่านเป็นโจรสลัด…แปลว่าเป็นคนไม่ดีเหรอค่ะ”
“นั่นอยู่ที่เธอจะตัดสิน”
เธอพยักหน้าก่อนถามเรื่องคนอื่นๆ
“ไม่ต้องห่วง จับพวกนั้นไม่ได้หรอก ขวานนั่นลอยมาได้ไง”
ชิราโฮชิเล่าว่าฟานเดอร์ เดคเคนโกรธที่เธอปฏิเสธคำขอแต่งงานและใช้พลังผลมาโตะมาโตะที่ขว้างอาวุธไปใส่เป้าหมายได้ไม่ว่าอยู่ไหน ดังนั้นเธอจึงต้องอยู่แต่ในห้องมาตลอด10ปี
ชิราโฮชิเล่าว่าเมกาโล่เป็นเพื่อนคุยเพียงคนเดียวและถามถึงโลกบนดิน ชิราโฮชิหัวเราะเมื่อแก้มลูฟี่พองจากอาหารเอ้านิ้วจิ้ม ทำให้ลูฟี่คายอาหารออกและดุเธอ เธอน้ำตาคลอร้องไห้ขอให้เขาออกไป
“เฮ้ มีที่ที่อยากไปไหม”ลูฟี่ถามทำให้หางชิราโฮชิกระตุก
“มีอยู่ค่ะ หลายที่เลย”
“งั้นก็ไปกันเถอะ”
@@@@@@@@@
พวกทหารล้อมกลุ่มหมวกฟางในฟองสบู่ไว้ พวกนามิจัดการทหารไปหลายนาย
“หนอย ไม่มีปัญญาจับรึไงแค่มนุษย์4คนเนี่ย”
“ทุกคนถ้าขัดขืนไปมากกว่านี้จะมีความผิดเจ้าจริงๆนะ”เคย์มี่ร้อง
“แต่เราไม่มีเหตุผลต้องอยู่เฉยนี่ครับคุณเคย์มี่”บรู๊คกล่าว
“อุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตารองานเลี้ยงในวังริวงูแท้ๆ”ซิฟบ่น
“ถ้าไม่ขัดขืนก็โดนจับสิ และคนที่เอาเหตุผลไร้สาระมาอ้างก็คือพวกนั้น”อุซปชี้
พวกเขาตื่นตระหนก ปลาดุกมองไปที่เนปจูน
“ท่านเนปจูนขอรับช่วยเราด้วย”
”จับคนเพียงเพราะคำทำนาย…อยากได้เวลาคิดสักหน่อย”เนปจูนถอนหายใจและยกตรีศูลขึ้นโจมตี”เพราะฉะนั้นยอมโดนจับซะเถอะจาม่อน”
เคร้งงง
โซโลโผล่มาสกัดการโจมตีไว้
“โซโล!”
“เฮ้ย นี่นายไม่ได้อยู่ในคุกเหรอ?”อุซปถาม
”ได้ยินเสียงงานฉลองเลยออกมาดู”
@@@@@@@@@
ฟานเดอร์ เดดเคนเดินเข้าไปในเรือลำใหญ่ในฟองสบู่ เชาผ่านพวกยามเข้าไปข้างในพบกลุ่มโจรสลัดมนุษย์เงือกรุ่นใหม่และชาย3คนที่โจมตีกลุ่มหมวกฟางก่อนหน้านี้
“นายน่ะเหรอโฮดี้ โจนส์”เขากล่าว
โฮดี้เป็นปลาฉลามขาวตัวใหญ่ผิวสีเทา หน้าท้องใหญ่ มีรอยสักหัวขาดของกลุ่ม และคนรอบข้างคือบรรดาเสนาธิการของกลุ่ม
“เด็ดเคน ยินดีที่ได้ร่วมธุรกิจกับแกนะ”โฮดี้พูดขณะจับมือเดดเคน
ฟานเดอร์ให้ฟองอากาศครอบเรือก่อนจะจับกลุ่มโจรสลัดมนุษย์ขว้างด้วยมือขวา ทันใดนั้นฮาจิที่ใส่เฝือกขาซ้ายเดินเข้ามา
“หยุดทำอะไรบ้าๆนี่ซะ เอเนอร์จี้สเตียรอยเป็นยาที่มีแต่ผลร้ายกับร่างกาย มนุษย์เงือกจะทำลายเกาะมนุษย์เงือกเองทำไม อย่าดูถูกราชาเนปจูนผู้ยิ่งใหญ่นะ”
“คุณฮาจิ พอซะทีจะได้ไหมครับ ผมจะไม่ฟังคุณอีกต่อไปแล้ว คุณไม่ใช่ลูกเรือกลุ่มโจรสลัดที่ผมเคยหลงใหลแล้ว คุณมันขี้ขลาด ตอนนี้ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้ว ผมต้องใช้เกาะมนุษย์เงือกทำให้มนุษย์มันรู้สำนึก แต่เนปจูนมันเป็นตัวเกะกะ คนที่สอนว่าเผ่ามนุษย์เงือกนั้นสูงส่งก็คือคุณเองนะ”
“แต่ว่าอารอนน่ะแพ้ไปแล้วนิว เดดเคน เฮียวโซ พวกแกก็เป็นไปด้วยเหรอเนี่ย ตอนนั้นพวกแกไม่ไปตามที่คุณอารอนเรียกตัวแท้ๆ ทำไมตอนนี้ถึงมาช่วยเจ้าพวกนี้ล่ะอยากรู้”
“ช่วยเหรอ…ฉันถูกจ้างมาต่างหาก”เฮียวโซดื่มเหล้าจากน้ำเต้า”เพราะอารอนมันขี้เหนียวก็เลยจ้างฉันไม่ได้ไงล่ะ”
ฟานเดอร์พูดขณะฮาจิเดินเข้ามา”ฉันไม่ใช่พวกไปเป็นลูกน้องใครหรอก ซึ่งโฮดี้เข้าใจเรื่องนี้ดี”
ฟานเดอร์แตะตัวฮาจิและขว้างอาวุธใส่ฮาจิจนต้องหนี
@@@@@@@@@
โซโลและคนอื่นๆจับเนปจูนและพวกทหาร พวกเขาเถียงกับโซโลขณะที่นามิพยายามหาว่าห้องสมบัติอยู่ไหน บรู๊คเล่นกีตาร์และร้องเพลง พวกเขาคุยถึงรวบรวมทุกคนแล้วออกเรือ นามิมองล็อคโพสที่อาการแปลกๆ
รัฐมนตรีฝ่ายซ้ายบอกว่าล็อคโพสธรรมดาแบบนั้นข้ามนิวเวิร์ลไม่ได้หรอก ก่อนที่เธอจะถามต่อหอยทากสื่อสารดังขึ้น โซโลรับสายแล้วฟุคาโบชิพูดขึ้น”เกิดอะไรขึ้นในนั้นอย่างงั้นเหรอ”
โซโลอธิบายว่าจะปล่อยทุกคนไปถ้าเตรียมเรือและสมาชิกที่เหลือเพื่อพวกเขาจะได้ออกเรือ”เรารับทราบเงื่อนไขแล้ว…จินเบได้ฝากข้อความถึงลูฟี่หมวกฟาง อย่าไปสู้กับโฮดี้ อีกอย่างคือจะรออยู่ที่ป่าแห่งทะเล”โซโลวางสายไป
@@@@@@@
ชิราโฮชิบอกเท็ดกับลูฟี่ว่าต้องการไปที่ป่าแห่งทะเล และทำท่าจะไปที่ประตูแต่หยุดซะก่อน
“ไม่ ฉันทำอย่างนั่นไม่ได้ ฉันจะทำให้ทุกคนเดือดร้อน”
“ไม่เป็นไร ถ้ามีอะไรบินมาเราจะซัดมันกลับให้หมด”ลูฟี่ประกาศ
“ลูฟี่ นายแน่ใจนะ”
“นี่เป็นคำสั่งเท็ด”ลูฟี่พูดด้วยรอยยิ้ม
“คำสั่งกัปตันถือเป็นที่สุด….เข้าใจแล้ว ฉันจะปกป้องชิราโฮชิเอง”เขาบอกด้วยรอยยิ้ม ทำให้เธอสบายใจ
“แต่ถ้าพวกท่านพ่อรู้ว่าข้าแอบหนีออกไป…“เจ้าหญิงกังวลขึ้นมาอีก เกิดแรงสั่นสะเทือน มีขวานพุ่งมาอีกครั้ง
“ชิราโฮชิ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอพึ่งฉันได้ ฉันจะปกป้แงเธอด้วยทุกอย่างที่มี และถ้าท่านยังกังวล ท่านก็บอกพ่อว่าโดนลักพาตัว…โดยฉัน”
ดวงตาเธอเบิกกว้างกับน้ำเสียงจริงจังของเขา
“เฮ้ ถ้าเธอร้องไห้เราจะไม่พาไปนะ อีกอย่าง ฉลามจะพาเราออกไป”
เท็ดอุ้มเธอท่าเจ้าสาวขึ้นมา เธอประหลาดใจ เขาพุ่งไปหาเมกาโล่
“ขอโทษเจ้าหญิง แต่ผมจะอธิบายเมื่อเราหนีพ้นอันตรายแล้ว”
จากนั้นเขาซ่อนชิราโฮชิในเมกาโล่ว่ายผ่านบรู๊คและรัฐมนตรีไป พวกเขาออกมานอกวังได้และบินข้ามเมือง
ชิราโฮชิตื่นเต้นเมื่อเห็นร้านค้าและบ้านเรือนระหว่างไปยังป่าแห่งทะเล
“นี่คือการผจญภัยเหรอค่ะ”
“ถ้าตื่นเต้นขนาดนั้นก็ใช่”
พวกเขายังคงบินไปยังป่าแห่งทะเล ขณะเมกาโล่พยายามเก็บชิราโฮชิไว้ในปากของเขา
ชิราโฮชิบอกว่าเธออยากไปเยี่ยมหลุมศพมาตลอด10ปี เท็ดกระพริบตาเห็นปลายักษ์หลายตัวบินไปทางที่พวกเขามา เขายักไหล่และลูฟี่เล่าเรื่องการผจญภัยที่ผ่านมากับชิราโฮชิ
@@@@@@@@@
กลุ่มหมวกฟางโจมตีพวกโจรสลัดมนุษย์ที่เดดเคนขว้างเข้าใส่วัง
ซิฟและโซโลปลดปล่อยอาวุธ อุซปและบรู๊คเข้าต่อสู้อย่างไม่เต็มใจ นามิยืนปกป้องเคย์มี่กับปั๊กปากุ
“ทำไมถูกลากเข้ามายุ่งเรื่องแบบนี้อยู่เรื่อยเลยนะ”นามิบ่น
“อย่าบ่นนักเลยน่านามิ การต่อสู้น่ะมันเริ่มขึ้นแล้วนะ ในเมื่อทางนั้นเป็นฝ่ายบุกเข้ามาเองก่อน ก็ไม่มีทางเลือกแล้ว”
“หนวกหูน่าโซโล อย่าก่อเรื่องให้ความผิดมันหนักขึ้นจะได้ไหมเนี่ย”
โคโค่เคาะพวกโจรสลัดและมองพลซุ่มยิง”การต่อสู้ระหว่างโจรสลัดกับโจรสลัดน่ะ ไม่มีอะไรผิดทั้งนั้นแหละ”
“คุยกับสองคนนี้ไปก็เท่านั้น พวกแกด้วย สภาพร่อแร่แล้วทำไมต้องสู้อีก มาแก้ไขด้วยสันติวิธีดีกว่าไหม”
โจรสลัดมนุษย์ยังลุกขึ้นและสู้ต่อ
“สวิตซ์เปิดทางเชื่อมต่อ”
“ถ้าไม่เปิดสวิตซ์นั้นก็มีแต่ตายกับตาย”
“ฆ่ามัน”พวกโจรสลัดวิ่งเข้ามา
ซิฟถอนหายใจดึงผ้าพันคอขึ้นมาคลุมปากและจมูกเธอ เอื้อมมือเข้าไปในกระเป๋า
“สเปเชี่ยล อิมแพ็ค สโม๊ค แคนน่อน”
ลูกกระสุนปืนใหญ่เล็กยิงออกไประเบิดกลุ่มโจรสลัดควันปกคลุม เธอวิ่งเข้าไปในควัน ขณะที่โจรสลัดไอค่อกแค่ก โจรสลัดที่โดนเธอจัดการนอนหมดสติบนพื้น
“ไม่เลว”โซโลพูดวิ่งผ่านเธอเข้าไปฟัน
“หยุดเชียร์ได้แล้ว”อุซปหลบดาบแล้วยิงดินปืนใส่
“โยโฮ่ๆๆ ไม่มีทางเลือกแล้วครับ”บรุ๊คเก็บดาบเข้าฝักแล้วโจรสลัดด้านหลังล้มลง
ในที่สุดโจรสลัดทุกคนลงไปนอนกันหมด หลังชนะรัฐมนตรีตะโกนใส่โซโลกับซิฟที่ใช้ความรุนแรง ขณะที่เนปจูนร้องไห้บอกให้คืนตัวลูกสาวมาและตำหนิหมวกฟางว่าลักพาตัวเจ้าหญิงเงือกไป
@@@@@@@
โรบิน
นักโบราณคดีเดินมาที่ป้ายรถเมล์แล้วนั่งลง”ป่าแห่งทะเล จะเป็นที่แบบไหนนะ?”
ทันใดนั้นเธอถูกล้อมด้วยทหารกองทัพเนปจูนและแจ้งความผิดเรื่องคดีลักพาตัวและคำทำนาย
“เมื่อพิจารณาแล้ว พวกแกเป็นตัวอันตรายที่จะทำลายเกาะมนุษย์เงือกในอนาคตอันใกล้นี่ ดังนั้นจึงมีคำสั่งให้จับกุมพวกแกกลุ่มหมวกฟางทุกคน”
โรบินถอนหายใจลุกขึ้นยืน
“ฉันจำไม่เห็นได้เลยว่าเคยทำและยังคำทำนายนั้นอีก ไปเชื่อสิ่งที่ไม่เป็นวิทยาศาสตร์อย่างงั้นง่ายๆเนี่ย ระดับสติปัญญาของพวกคุณมันยังไงกันนะ”
“คำทำนายของมาดามเชอร์ลี่ถูกต้องเสมอ ยอมให้จับซะโดยดี”
“เกรงว่าคงทำไม่ได้ เพราะฉันจะขึ้นรถบัสไม่ทัน”
เมื่ออีกฝ่ายขัดขืนหัวหน้าก็สั่ง”จับมันเลย”
ทหารบุกเข้าจับตัวแต่แล้วตัวโรบินกลายเป็นกลีบดอกไม้หายไปและโผล่มาจากอีกที่”นิวเฟลอร์”
ขายักษ์โผล่กระทืบกองทหารเนปจูน และโรบินก็ขึ้นปลาที่มีม้านั่งอยู่ในปลา
“เราน่าจะได้ข้อมูลบ้างแน่ ที่นี่มีโพเนกลีฟอยู่ อาณาจักรนี้ต้องมีเงื่อนงำสำคัญของ100ปีที่ว่างเปล่าแน่”
@@@@@@@
โซโลและคนอื่นๆยืนอยู่ข้างทหารและเนปจูนที่โดนจับมัดไว้ มองพวกโจรสลัดมนุษย์เงือกที่เข้ามา โฮดี้และเดดเคน
“สารรูปดูไม่ได้เลยนะเนปจูน นึกไม่ถึงว่ากลุ่มหมวกฟางที่เคยมีปัญหากันจะช่วยให้ฉันยึดวังริวงูได้”
นามิเห็นรอยสักของอารอนทำให้เธอจดจำช่วงเวลานั้นก่อนเข้ากลุ่มหมวกฟาง
“ได้ยินจากจินเบอยู่ว่าที่เขตเมืองมนุษย์เงือกมีเรื่องไม่ชอบมาพากล แต่ไม่นึกเลยว่าอดีตทหารเนปจูนอย่างแกจะเป็นหัวเรือใหญ่ ละอายใจซะบ้างสิโฮดี้”
“ถ้าฉันภูมิใจที่ได้อยู่ในกองทัพเนปจูนก็ว่าไปอย่าง ที่ครั้งหนึ่งฉันยอมมาเป็นทหารก็เพื่อมาฝึกฝนวิชาจากการต่อสู้จริงก็แค่นั้นแหละ”
“หนอยไอ้คนทรยศ”
“ขอบใจที่ทำให้ฉันเก่งขึ้น สายตาของพวกแกไม่เคยมองความเป็นไปของเกาะมนุษย์เงือกอย่างถี่ถ้วนหรอก”โฮดี้พูดก่อนอธิบายว่าเขาต้องการฟื้นฟูการทำให้มนุษย์เป็นทาสของอารอน
เขาเดินไปที่กำแพงและทุบมันมีน้ำไหลเข้ามา เขายิงกระสุนน้ำใส่ทหารหลายคน โซโลยกดาบขวางกระสุนที่เข้ามาหา นามิอละเคมี่ออกจากห้องท่ามกลางความโกลาหล
โซโลหลบน้ำที่เพิ่มขึ้นก้าวไปข้างหน้าชักดาบชูซุย”วิชา1ดาบ ยักษ์โคโตริ”โซโลฟันคลื่นรูปจันทร์เสี้ยว โฮดี้คว้าลูกน้องคนหนึ่งมาใช้เป็นโล่
“พวกนายไปปล่อยพวกทหารซะ”โซโลบอกอุซปกับบรู๊ค”ขอยกเลิกข้อตกลงกับประเทศนี้ พวกเรารักษาสัญญาว่าจะคืนตัวประกันทั้งหมดโดยปลอดภัยไม่ได้”
ทั้งสองทำอย่างนั้นและอุซปยิงป็อปกรีนหลังแก้มัด
“ท่าไม้ตายกระสุนดาวเขียว ราฟโฟเซีย”
มันเป็นดอกไม้บานใหญ่ที่ปล่อยกลิ่นเหม็น โซโลปล่อยเนปจูนและขอให้เขาพาอุซปกับบรู๊คไปยังที่ปลอดภัยก่อนดำน้ำไปเผชิญหน้ากับโฮดี้
@@@@@@@@
ที่ชายฝั่ง ช็อปเปอร์กำลังดูแลฮาจิที่บาดเจ็บสาหัส ตอนนั้นเท็ด ลูฟี่และชิราโฮชิก็เห็นพวกเขา ลูฟี่ลงไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นและฮาจิขอร้องให้รีบออกไปจากเกาะ เมกาโลที่ถึงขีดจำกัดก็คายชิราโฮชิออกมาและเงือกก็อ้าปากค้าง
“เจ้าหญิงถูกลักพาตัว!!!”
“อ๊ะ…เอ่อ…ชิราโฮชิพึมพำมองฝูงชน”คุณพบฉัน”เธออุทานเมื่อช็อปเปอร์มองเธอด้วยความตกใจ
“เบ้อเริ่ม องค์หญิง หรือว่า…”เขามองไปที่ซันจิที่หันหลังให้เจ้าหญิงเงือก
“หือ มีอะไรอยู่ข้างหลังฉันเหรอ”ได้ยินแบบนั้นเท็ดก็เหงื่อตก
“ซันจิอย่าหันกลับมาเชียวนะ ถ้าหันกลับมาละก็นายตายแน่”
“หือ พูดเรื่องอะไรน่ะ”
ลูฟี่หันไปมองชิราโฮชิ”ชิราโฮชิ ทำไมถึงโผล่มา”เธอพยักหน้าทั้งน้ำตาและเอ่ยขอโทษ
“กัปตัน ความบ้าของนายทำให้ทุกอย่างแย่ลง”
“ห๊ะ?”
เท็ดยกมือลูบหัวชิราโฮชิไว้เพื่อปลอบเธอ
“ท่านเท็ด”ชิราโฮชิดีใจกำเขาไว้และเอาหน้าถูแก้มเขาใหญ่ สร้างความงุงงงให้ชาวเมืองที่ไม่เข้าใจว่าทำไมเท็ดถึงดูแลชิราโฮชิ ตอนนี้เท็ดกำลังพุ่งความสนใจไปที่ซันจิที่ทนไม่ไหวเมื่อรู้ว่ามีเจ้าหญิงอยู่ข้างหลังและหันหลัง…เห็นเจ้าหญิงเงือก
“งามแท้!!!”ซันจิตะโกนและกลายเป็นหินมีหัวใจพุ่งจากอก
“ไอ้กุ๊กงี่เง่า”เท็ดตะโกน คงต้องขอบใจที่ซันจิเคยโดนพลังของแฮนค็อกเข้าไป
“อะไร?”
พวกมนุษย์เงือกส่งเสียงเชียร์ก่อนลูฟี่เงยหน้าขึ้น”นี่ พวกนาย มีอะไรบินมาด้วยแน่ะ”
"อะไร อย่ามาหลอกกันซะให้ยากเลยน่า"
"เฮ้ มีอะไรบินอยู่จริงๆด้วย"
ประชาชนมองเห็นปะการังและมีคนขี่มาด้วย
"ไม่จริงน่ะ นั่นมันฟานเดอ เดคเคนนี่!!!"
"เจอตัวแล้ว อย่างที่คิดเลยบาโฮๆๆๆ!!!"เดคเคนหัวเราะ"ชิราโฮชิ"
"ท่านฟานเดอ เดคเคน"ชิราโฮชิพูดซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเท็ด…พูดให้ถูกคือเธอยกเท็ดที่อยู่ในมือเธอขึ้นมา
"ไอ้เจ้าคนที่ซ่อนตัวมันโผล่มาที่เกาะแล้ว!!!"
"รีบหนีไปครับองค์หญิง เดี๋ยวพวกเราจัดการเอง"
"บาโฮๆๆ ตอบมาซะชิราโฮชิ ถ้าตอบ'เยส'เจ้าก็จะรอด บาโฮๆๆๆ จงแต่งงานกับฉันซะ!!!!"
"เจ้าคนที่ขว้างอาวุธหมายสังหารองค์หญิงตลอด10ปีนี่ยังตื้อขอแต่งไม่เลิกอีกเรอะ"
"จะล้อเล่นก็ให้น้อยๆหน่อย เพราะแกแท้ๆองค์หญิงถึงต้องกลัวมาตลอด10ปีนะรู้มั้ย"
"เอ้าตอบมาสิชิราโฮชิ ต้องเป็นเยสอยู่แล้วใช่มั้ย!"เดดเคนตะโกนพร้อมหัวเราะ
“คือว่า…”ชิราโฮชิเริ่มพูด เดดเคนมีความหวัง
“ฉันหมั้นกับท่านเท็ดแล้ว”เธอพูดแบบนั้นทุกคนก็ตัวแข็งทื่อกับคำพูดที่ดังก้องอยู่ในใจเดดเคนกับเท็ด
เท็ดเข้าใจแล้วว่าทำไมสายตาราชาเนปจูนจ้องเขามันดูแปลกๆ…มันเหมือนพ่อที่กำลังจ้องลูกเขย
“ว่าไงน๊าาาาาา!!!!”
“เธอหมั้นกับโจรลักพาตัว”ทุกคนตะโกน
“ไม่นะ ฉันอยากได้ควยของท่านเท็ด”เสียงจากนางเงือกหลายคน ต้องบอกว่าเขาค่อนข้างมีชื่อเสียงบนเกาะเงือก
เดดเคนเซไปก่อนจะจ้องเท็ดที่พุ่งเข้ามาจับปะการัง รู้สึกถึงจิตสังหารที่ปล่อยออกมา เดดเคนหยิบขวานสองเล่มเหวี่ยงลงมา เท็ดหยิบอะตอม สปริตเตอร์เหวี่ยงมัน
“แกทำให้ฉันรำคาญ”เท็ดตะโกนเหวี่ยงปะการังไปในอากาศ เดดเคนพยายามจะหยุด แต่เท็ดโผล่มาข้างหน้ามือขวาชกเข้าเต็มหน้าเหวี่ยงเขาลงไปทันที…แต่เดดเคนจับแขนขวาเขา
เดดเคนถูกเหวี่ยงผ่านปะการังที่แตกเป็นเสี่ยงๆลงพื่น แต่ยังมีสติ
“ไปกันเถอะ”ลูฟี่ตะโกนใส่ฮาจิและซันจิจับเมกาโล่ขณะที่ช็อปเปอร์ ลูฟี่และชิราโฮชิขึ้นฉลามหนีจากมนุษย์เงือก
“วาดาสึมิ”แวนเดอร์ฟื้นสั่งให้วาดาสึมิขวางทางเมกาโล่
“เกียร์2”ลูฟี่พุ่งเข้าหาวาดาสึมิ”หมัดปืนเจ็ทยางยืด”
ลูฟี่ต่อยวาดาสึมิเข้าปากฟันหัก
ใช้เวลา30นาทีพวกเขาก็มาถึงป่าแห่งทะเล เจ้าหญิงเงือกร้องไห้ดีใจที่ได้มาที่นี่ แฟรงกี้ประทับใจกับขนาด ช็อปเปอร์กังวลเรื่องอาการของฮาจิ
“แฟรงกี้ นายมานี่คนเดียวเหรอ”
“ที่จริงโรบินก็มาที่นี่ด้วย แต่เธอไปค้นหาอะไรในป่า”เมื่อได้ยินอย่างนั้นเท็ดมองเข้าไปในป่า อาจจะมีโพเนกลีฟอยู่ก็ได้
“ลูฟี่ เท็ด”ได้ยินเสียงพวกเขาหันเห็นจินเบที่ยิ้มแย้ม แต่เท็ดชี้จินเบแทบทันที
“ทำไมฉันถึงหมั้นหมายล่ะ”เขาตะโกนใส่จินเบที่เหงื่อตก
“ก็…นายรู้ไหม…เรื่องมันยาว”เมื่อได้ยินอย่างนั้น ตาของเท็ดเริ่มกระตุก
“นายต้องเล่าทุกอย่างให้ฉันฟัง”
มีเสียงร้องไห้ดังขึ้น เขาหันไปมองชิราโฮชิ
“ทำไมกัน….ท่านไม่ชอบข้าเหรอ”ได้ยินแบบนั้นเท็ดก็เริ่มเหงื่อตกและหัวเสียที่เขาตกอยู่ในสถานการณ์นี้
จินเบประหลาดใจที่ลูฟี่มาที่นี่โดยไม่ได้รับข้อความ
“ท่านจินเบไม่พบกันนานเลยนะค่ะ”ชิราโฮชิทักทาย ไม่ร้องไห้แล้ว
“เช่นกันเจ้าหญิง…อะไรนะ? เจ้าหญิงชิราโฮชิ ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้”
ขณะที่เขาโวยวาย เท็ดกับลูฟี่เป่ายิงฉุบว่าใครจะรับผิดชอบ และแฟรงกี้ก็ช่วยช็อปเปอร์พาเจ้ากุ๊กโง่ลงจากฉลาม
“นี่มันเจ้าปลาหมึก”
“ฮาจิ ได้รับบาดเจ็บเหรอ”จินเบวิ่งไปหาเพื่อนเก่า
“ที่สำคัญทำไมมาอยู่ที่นี่ ไม่ได้ถูกจับพร้อมอารอนเหรอ”
“เขาหนีมาได้”เท็ดสรุปสั้นๆ
“นิว คุณจินเบ”
เจ้างี่เง่าผมบลอนด์ตื่นแล้ว และเต้นบัลเล่ห์บ้าๆจ้องเจ้าหญิงเงือก
“อา เจ้าหญิงเงือก ใบหน้าเธอราวกับงานศิลปะ…”เขาโดนเท็ดดึงกลับ
“เราหมั้นกันแล้ว”
ได้ยินแบบนั้นซันจิคุกเข่าราวกับโลกแตก ในเวลาเดียวกัน มนุษย์เงือกที่ชื่อเดนโผล่มาจากเรือ และตกใจเมื่อเห็นชิราโฮชิ ลูฟี่ถามว่าทำไมเขาอยู่บนเรือซันนี่ แฟรงกี้แนะนำว่าเขาชื่อเด็น น้องชายของทอม อาจารย์ของแฟรงกี้กับไอซ์เบิร์ก
เท็ดอยากคุยกับจินเบเรื่องหมั้นหมายกับเจ้าหญิง แต่แล้วขวานก็บินและลูฟี่เตะออกไป
“พาเจ้าหญิงมาที่นี่ทำไมลูฟี่”
“ช่างเหอะน่า ยังไงเราก็มาที่นี่แล้ว”
พวกเขามาอยู่หน้าสุสานขนาดใหญ่ นี่คือสุสานของราชินีโอโตฮิเมะ เจ้าหญิงไม่สามารถร่วมงานศพได้
นามิมาถึงพร้อมเคย์มี่และอธิบายสถานการณ์ให้ฟัง เท็ดก็ตระหนักว่ามันฟังดูเหมือนพวกเขาลักพาตัวเจ้าหญิงเงือกไปและใช้ชีวิตในหอคอยโคคาคุตลอด10ปี
ได้ยินแบบนั้นเท็ดกัดฟันกรอด
“ลูฟี่!!!”
พวกเขาหันไปเห็นนามิกับเคย์มี่บนแท็กซี่น้ำ
เมื่อลงมาต้นหนโผกอดลูฟี่ทันที เคย์มี่ร้องตกใจเมื่อเห็นเจ้าหญิง
“เกิดอะไรขึ้น คนอื่นล่ะ”เท็ดถาม
และนามิก็บอกว่ากลุ่มโจรสลัดที่นำโดยโฮดี้ โจนส์เข้ายึดวัง
“เข้าใจแล้ว สถานการณ์ที่วังริวงูแย่มาก”จินเบพึมพำ
“พวกโซโลล่ะ”ลูฟี่ถาม นามิบอกว่าเธอไม่รู้
“ฉันไม่นึกเลยว่าท่านพ่อจะถูกจับ”ชิราโฮชิพูดทั้งน้ำตา
จินเบถอนหายใจและอธิบายว่าเขาฝากข้อความไม่ให้พวกเขามายุ่งกับเรื่องบนเกาะ
“แล้วเรื่องหมั้นล่ะ”เท็ดบ่น
“เท็ด….เราจะคุยเรื่องนี้ทีหลัง เมื่อ2ปีก่อนข้าไม่มีโอกาสบอก ข้าขอบคุณพวกเจ้าทุกคนที่ช่วยหยุดยั้งกลุ่มอารอนที่อาละวาดในอีสต์บลู ขณะเดียวกันก็อยากขอโทษด้วย…เมื่อ11ปีก่อน คนที่ปล่อยอารอนไปยังทะเลอีสต์บลูคือข้าเอง"จินเบประกาศ
ความคิดเห็น