ลำดับตอนที่ #266
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #266 : ลูฟี่ VS แคร็กเกอร์
"เดี๋ยว แคร็กเกอร์คุง อย่างน้อยให้ฉันได้พบจิฟฟอนเป็นครั้งสุดท้ายทีเถอะ เห็นว่าเค้าแต่งงานแล้วฉันอยากไปแสดงความยินดีกับเค้า ให้ฉันคุยกับหลินหลินอีกสักครั้ง"
"ไม่"
"ฉันได้ยินมาแล้วด้วยว่าลอร่าหนีออกจากบ้าน พวกเค้าเป็นครอบครัวที่มีค่าที่สุดของฉัน!!"
นามิชะงักเมื่อได้ยิน
"ลอร่า!?"
พวกเขานิ่งอึ้งไปชั่วครู่ พวกเขานึกถึงกลุ่มโจรสลัดที่เจอกันที่ธริลเลอร์บาร์ค
"แม่ของลอร่าคือบิ๊กมัม"นามิกล่าว
"หา!?"คิรัวร์มองต้นหนเรือ
"แสดงว่าคนคนนี้เป็นพ่อของลอร่า"นามิกล่าว
"เอ๋!?"
"แกว๊ก!!!!!"
นกและกระต่ายกำลังพุ่งจากต้นไม้จะแทงพวกเขาอีกครั้ง
"หยุดนะแรนดอฟ!!!!"
แคร็กเกอร์ตะโกนทำให้บรรดาโฮมมี่ต่างพากันล้มลง
"ฮาคิ....ไม่ใช่!?"โมเน่กล่าว
"พวกมันหมดสติไปแค่เพราะความกลัว"คิรัวร์กล่าว
เหล่าโฮมมี่ต่างพากันถอยห่างไป
"ทำไม1ใน3ผู้บัญชาการสวีตถึงมาอยู่ในป่านี้?"
"แกบอกว่าฉันมาไม่ได้งั้นเหรอ!?"แคร็กเกอร์ถามพวกโฮมมี่ส์
"ยกโทษให้ด้วยครับท่านแคร็กเกอร์"พวกโฮมมี่ส์ร้องแล้วสลบไปอีก
เจ้านกกระจอกกับกระต่ายลงมาที่พื้น
"ฉันยืนอยู่ต่อหน้าแท้ๆ ยังกล้ามาจุ้นไม่เข้าเรื่องอีกนะแรนดอฟ!!!"
"ขอโทษครับเจ้านี่บังคับให้ผมทำ"แรนดอฟชี้ที่นกกระจอกเทศ
"โกหก นายนั่นแหละลากฉันมาด้วย!!!"
"พวกมันพูดแล้ว"นามิพูดมองไปทางแคร็กเกอร์"เขาคงเป็นหัวโจก"
"เจ้านี่ต้องแข็งแกร่งแน่นอน"ลูฟี่กล่าว
"......"คิรัวร์มองเงียบๆ
"มาม๊าเป็นผู้หญิงที่มักจะเป็นฝ่ายลงมือก่อน"แคร็กเกอร์จ้องมองลูฟี่กับคิรัวร์"หมวกฟางลูฟี่คือชายที่จัดการโฟลามิงโก้ได้และยังมีนามิคาเสะ คิรัวร์ อดีตเจ็ดเทพโจรสลัด มันคงเกินมือบรูเล่ มาม๊าเลยส่งฉันมา"
"คงจะยอมให้พูดแบบนั้นไม่ได้พี่ชาย!!!"
เสียงดังมาจากบรูเล่ที่อยู่บนต้นไม้ยักษ์ คิงบาม
"ผู้หญิงกระจกนั้นอีกแล้ว"นามิร้อง
"สุดยอด ต้นไม้สัตว์ประหลาด!!!"
"ขอแค่มาม๊าสั่งมาฉันก็จะฆ่ามันในพริบตา"
"เห็นด้วย"คิงบามกล่าว"จนถึงวันนี้ไม่เคยมีใครสักคนที่พวดเราเพ็งเล็งมีชีวิตรอดออกไปจากป่าแห่งการหลอกลวงของทีมเราไปได้"
"เออ แบบนั้นก็ดีอยู่ แต่พวกเราไม่มีเวลาเล่นเกมของพวกแก ช่วงบ่ายของวันพรุ่งนี้พี่น้องของตระกูลวินสโม๊คทั้งหมดจะมาที่ปราสาทโฮลเค้ก การรวมเข้ากับตระกูลวินสโม๊คเป็นช่วงเวลาที่มาม๊ารอมานาน เพราะมันจะหมายถึงการได้รับกองกำลังทหารรวมถึงพลังวิทยาศาสตร์ของเจอม่า66"
"รู้แล้วละน่า"บรูเล่ส่องกระจกออกไปทำให้โคลนนิ่งพวกเขากลับเป็นสัตว์ป่าวิ่งไป
"อ้อ กลับเป็นสัตว์เหมือนเดิมแล้ว"ลูฟี่กล่าวหันไปมองบรูเล่"กิ่งไม้นั้นพูดได้ยังไงกัน?"
"ฉันไม่ใช่กิ่งไม้นะยะ ดูนี่ให้ดีสิ หมวกฟาง นามิคาเสะ!!?"
บรูเล่โชว์กระจกให้พวกเขาเห็นช็อปเปอร์กับแครอทโดนขังไว้ข้างใน
"ลูฟี่ คิรัวร์!!!!"
"ลูฟี่ นามิ คิรัวร์ โมเน่ ช่วยพวกเราด้วย!!!"
"ช็อปเปอร์!?"นามิร้อง
"เกิดอะไรขึ้นเนี่ยพวกนาย ไปอยู่ในนั้นได้ยังไง?"ลูฟี่ถาม
"พวกเราถูกเอาใส่ไว้ในโลกกระจก เจ้านี้ใช้พลังกระจกได้ระวังตัวด้วยนะ"
"เป็นยังไงพี่แคร็กเกอร์ ฉันจัดการมันเรียบร้อยแล้ว"บรูเล่ทิ้งกระจกลงพื้น ลูฟี่รับพลาดและแตกกระจาย
"อ๊า?!!!"
"ช็อปเปอร์ แครอท!!"
"ไม่ต้องห่วง ที่แตกเป็นเสี่ยงๆไม่ใช่พวกเรา"ช็อปเปอร์กับแครอทยังปลอดภัยในโลกกระจก
"เอาล่ะ ก่อนอื่นก็เริ่มจากผู้ชายปากมากนี่ มาม๊าบอกถึงเกิดอุบัติเหตุกับแกขึ้นก็ไม่เป็นไร"แคร็กเกอร์กล่าว
"เอ๋!!? หลินหลินพูดแบบนั้นเหรอ?"ชายหัวใหญ่ถาม"คิดดูให้ดีสิ ฉันอาจจะเป็นพ่อของแคร็กเกอร์คุงก็ได้นะ"
"อาจจะเคยเป็นแต่ไม่ใช่แล้ว"แคร็กเกอร์กล่าว"จากที่มาม๊าบอก สามีเก่าทั้ง43คนของเค้า เป็นะพียงคนนอกที่ไม่สายเลือดเกี่ยวข้องทั้งนั้น"
"ไม่นะ ขอร้องล่ะ แล้วพวกลูกสาวฉันล่ะ?"พ่อของลอร่าร้องไห้"ฉันเกี่ยวกับพวกเขาทางสายเลือด หยุดทีเถอะ"
ดาบแคร็กเกอร์จัดฟันคอพ่อลอร่า แต่ลูฟี่ยกขาเตะขวางไว้
"สงสารงั้นรึ?"แคร็กเกอร์ถาม
"แฮ่กๆๆ ขอบคุณ"พ่อลอร่าหอบหายใจ
"แกท่าทางจะรู้จักกันมาตั้งนานแล้วแท้ๆ กลับทำเหมือนไม่รู้สึกอะไรกับเขาเลย"
"แย่แล้ว แบบนี้จบไม่สวยแน่!!!"
"อ๊า!!!!"
"ท่านแคร็กเกอร์กำลังจะต่อสู้ที่นี่แล้ว!!!!"
"รีบไปกันเดี๋ยวนี้เลย นายชื่ออะไร?"
"ฉันชื่อปอนด์ เมื่อกี้เธอพูดชื่อลอร่าใช่มั้ย?"
"จะหนีไปไหน!!!"
"จับตัวพวกมันไว้!!!!"
"รอเดี๋ยวก่อนนะ เอ่อ....."นามิหาของในเสื้อหยิบออกมา"เจอแล้ว!!!!"
แสงสีชมพูส่องออกมาจากบีเบิ้ลการ์ดทำให้พวกโฮมมี่พากันถอยห่างไป
"อะไรน่ะ?"
"นี่เป็นบีเบิ้ลการ์ดของแม่ของเพื่อนฉัน แต่ไม่แน่ใจว่าคนคนนั้นใช่บิ๊กมัมรึเปล่า?"
"เกิดอะไรขึ้นเนี่ย เป็นอะไรของพวกแก!!?"บรูเล่ประหลาดใจกับท่าทีของพวกโฮมมี่
"แกก็ด้วยคิงบามเป็นอะไรไป!??"บรูเล่ถามต้นไม้ยักษ์
"ขอโทษด้วยบรูเล่ เราโจมตีเด็กคนนั้นไม่ได้"
"หา!!?"
"พวกเราสัมผัสได้ถึงดวงวิญญาณที่ทรงพลังของมาม๊าน่ะ"
ลูฟี่กับคิรัวร์ต่างกระเด็นมากระแทกต้นไม้ยักษ์
"นายถอยไปฉันจัดการเอง"คิรัวร์กล่าว
"ไม่ งานนี้ฉันเอง"ลูฟี่พูด ทั้งสองแย่งกัน
"เคาะหนึ่งครั้งแล้วแยกเป็น2 เคาะอีกครั้งแล้วแยกเป็น3"
มือของแคร็กเกอร์เพิ่มจำนวนขึ้นจนกลายเป็นแขน8ข้างถือดาบ
"อย่าฝันว่าจะชนะได้เลย ไม่ยอมให้ขวางงานเลี้ยงน้ำชาเด็ดขาด"
"ลูฟี่ สู้เต็มกำลังไม่ได้นะ นั่นไม่ใช่จุดหมายของเรา รีบออกจากป่าแล้วหาซันจิ--"
"ขุนพลสวีทคนนึงมาที่นี่แปลว่าบิ๊กมัมรู้ตัวแล้ว เธอเลยส่งเจ้านี่มาจัดการพวกเรา"คิรัวร์กล่าวสายตาวาวโรจน์"ส่งแกมาคนเดียว มันจะดูถูกกันมากไปแล้วนะ"
"ฉันจะจัดการมันเอง!!!"ลูฟี่ตะโกน
"แย่แล้ว สองคนนั้นเห็นตรงกันแบบนี้ห้ามไม่อยู่แน่!!!"นามิร้องในใจ
"ฉันคืออัศวินบิสกิตแคร็กเกอร์ มีดาบชื่อเพรตเซล เป็นดาบพิเศษที่ไม่เป็นสองรองใคร"แคร็กเกอร์กล่าว
"มีแขนเพิ่มขึ้นมาได้ยังไงน่ะ แม้แต่ดาบที่ไม่เป็นสองรองใครนั่นก็เพิ่มจำนวนขึ้น"นามิกล่าว
"เดี๋ยวฉันจะทำการชำระล้างบาปแห่งนิวเวิร์ลให้แกเอง"แคร็กเกอร์กล่าว
จากนั้นตัวแคร็กเกอร์ก็เริ่มเข้าต่อสู้กับลูฟี่ การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือด ขณะที่นามิก็หยุดพวกโฮมี่ด้วยบีเบิ้ลการ์ด
"เพลิงโลกันต์!!!!"
"ซูมมมมม/อ๊ากกกกก!!!!"เปลวเพลิงแห่งนรกสีฟ้าเผาผลาญต้นไม้โฮมี่ไปมากมาย
"เจ้านั่น จงใจแว้งกัดเรา"แคร็กเกอร์มองไฟที่พุ่งเข้ามา
"ซูม!!!!!"
"เฮ้ คิรัวร์ อย่าลงมือสิ"ลูฟี่ตะโกน
"การต่อสู้ระหว่างโจรสลัดไม่มีคำว่าแฟร์ แล้วก็ดูให้ดีๆสิ"
"ฮึ ดีใจซะเถอะที่ลูกน้องช่วยให้แกไม่ต้องเหนื่อย"
ร่างเกราะบิสกิตของแคร็กเกอร์หายไป ปรากฎเป็นชายหนุ่มผมสีม่วงมีรอยแผลที่ตาซ้ายและถือดาบเล่มโตไว้
"นี่นายเป็นใครน่ะ?"ลูฟี่ถาม
"แคร็กเกอร์ไงล่ะ ที่แกสู้ด้วยจนถึงเมื่อกี้เป็นร่างเกราะบิสกิต แม้แต่ใบนำจับของฉันก็ด้วย"แคร็กเกอร์เอาใบนำจับเขาขึ้นมาโชว์
จากนั้นเหล่าทหารบิสกิตก็เริ่มปรากฎขึ้น
"จะเพิ่มจำนวนอีกสักเท่าไหร่ก็ทำได้ นี่แหละพลังสุดยอดของฉัน"แคร็กเกอร์กล่าว
"จะเยอะแค่ไหนก็เข้ามาเลย เกียร์2"
ลูฟี่เพิ่มความเร็วไล่ถล่มบิสกิต
"อ๊าก ไม่ไหว การต่อสู้ระหว่างท่านแคร็กเกอร์กับเจ้าหมวกฟางนั่นดุเดือดซะจนอยู่ใกล้ๆไม่ได้เลย"
"เพลิงโลกันต์!!!!!"คิรัวร์ตวัดดาบปล่อยเปลวไฟฆ่าพวกต้นไม้
"ว๊ากกกก!!!"
"ไอ้พวกไหนบอกจะจับเราทำขนมนะ?"คิรัวร์แสยะยิ้ม"พวกแกจะต้องตายไม่เหลือซาก"
"ทางนี้เจ้าปีศาจไฟน่ากลัวกว่าอีก"โฮมี่อีกตัวร้อง
"แล้วยังไง?"
"เอ๋!?"
ตอนนี้นามิยืนอยู่ตรงปากของคิงบาร์ม
"ถึงพวกนายจะตายกันหมดหัวใจของฉันก็ไม่รู้สึกเศร้าใจแม้แต่น้อย"
"เอ๋!?"โฮมี่รวมทั้งลูฟี่
"นายสู้ไปสิยะ!!!"นามิร้อง
"ผู้บัญชาการแคร็กเกอร์กับแม่ของเขา4จักรพรรดิบิ๊กมัม คนไหนน่ากลัวกว่ากัน?"นามิถามถือบีเบิ้ลการ์ดไว้
"เธอนั่นแหละน่ากลัวที่สุด!!!"
_______________________
ภายในมิลเลอร์เวิร์ลของบรูเล่
"ฟังนะแครอท ฉันพึ่งนึกแผนที่สุดยอดขึ้นมาได้ เพราะงั้นจากนี้ไปเธอต้องเรียกฉันว่าลูกพี่ช็อปเปอร์"
"นึกอะไรขึ้นมาได้เหรอลูกพี่ช็อป!!"
"ลูกพี่ช็อป!!!?"
พวกเขามองดูโลกกระจกที่ทุกอย่างคดเคี้ยวไปหมด
"ดูเหมือนว่าโลกที่อยู่ในกระจกนี้ จะเชื่อมต่อกับกระจกทุกบานที่อยู่บนเกาะโฮลเค้ก"
"อื้อ เหมือนจะเป็นแบบนั้น"
"แทนที่จะหนีออกจากที่นี่ เรามาใช้พลังของบรูเล่ใส่ตัวเค้าเองดีกว่า"ช็อปเปอร์กล่าว
______________________
เปโดรกับบรู๊คกำลังหาทางลอบเข้าวังบิ๊กมัม
______________________
ขบวนรถของวินสโม๊คมาถึงท่าเรือและมุ่งหน้าไปวังของราชินี
_______________________
การต่อสู้ระหว่างแคร็กเกอร์กับลูฟี่ นามิสร้างฝนขึ้นมาใส่บิสกิตให้นุ่มอร่อย ทำให้ลูฟี่กินมันได้หมด แคร็กเกอร์ที่สร้างบิสกิตมากก็เริ่มเหนื่อย
คิรัวร์กับโมเน่ก็ฉวยโอกาสโจมตีแคร็กเกอร์ ในการต่อสู้ของโจรสลัดไม่มีคำว่าสกปรก
ลูฟี่ใช้เกียร์4แต่ตัวอ้วนใหญ่
แคร็กเกอร์เห็นไม่คิดว่าลูฟี่จะสู้ได้ แทงดาบใส่ท้องที่เปิดช่องโหว่ แต่มันกลับยุบลงไปไม่รู้ว่าอ่อนหรือแข็ง
"กระเด็นไปให้ไกลถึงสุดขอบนิวเวิร์ลเลย!!!"
ลูฟี่อัดแคร็กเกอร์กระเด็นลอยขึ้นฟ้าไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น