ลำดับตอนที่ #232
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #232 : เริ่มแผนการ
ภายในห้องแล็บเก่าในที่ซ่อนกลุ่มหมวกฟาง คิรัวร์กำลังนอนหลับอยู่บนตักของอลิซ เมดสาวใช้เขา
"คิรัวร์คุงๆ"
"อืม"คิรัวร์ลืมตาขึ้น
"อรุณสวัสดิ์ค่ะมาสเตอร์"อลิซทักทาย ก่อนเขาจะมองภรรยา
"ขอโทษที่ปลุกเธอตื่นนะ แต่ฉันหิวข้าวน่ะ เธอหิวไหม?"
"ไม่"คิรัวร์นอนบนเก้าอี้มือที่โรบินทำขึ้นมา
"แต่ฉันหิวและเธอเป็นอาหารฉัน"โรบินขึ้นมานั่งบนตักและโอบรอบคอเขา เธอเลียหูและจูบซอกคอเขา
"บอกซิว่าเธอรักฉันและต้องการฉัน"
"ฉันรักและตะ..."
"แค่กๆๆ"
"ฉันยืนอยู่ตรงนี้นะคะ"วีวี่ร้อง นักโบราณคดีสาวมองเจ้าหญิง
"แล้วไง"โรบินเมินและหันกลับไปจูบเขาอย่างดุเดือด พวกเขาพัวพันลิ้นกัน มือคิรัวร์ปลดเสื้อกันหนาวโรบิน และลูบตัวอลิซด้านหลังเช่นกัน
"อืม...อา"อลิซคราง
"มันดีจริงๆ"คิรัวร์พูดทั้งบีบและซุกอกของนักโบราณคดี
"ลามกจังเลย"โรบินล้อเลียนโอบหลังให้เขาเล่นกับเธอง่ายขึ้น
"นี่ เราควรออกไปก่อนคนอื่นมาเจอ"วีวี่ร้องใส่ทั้งคู่ที่ไม่สนใจยังทำต่อไป
คิรัวร์มือจับกางเกงมองโรบินเหมือนขออนุญาติ
"ทำเลยคิรัวร์คุง"
เขาถอดกางเกงเธอและสอดแท่งยาวเสียบเข้าไป
"อืม...อ๊าๆๆ"โรบินครางหนัก
"มาร่วมกับเราสิวีวี่ มีเวลาอีก20นาทีก่อนออกปฎิบัติการ"
พวกเขาจูบกันต่อ โรบินจับซาลาเปาเหมือนเชิญชวน และเขาก็ดูดเลียมันอย่างชื่นชอบ
วีวี่เดินเข้ามาและโดนคิรัวร์รวบไปก้มลงจูบซอกคอเธอทันที
"อึก...อ๊า"เธอร้องคราง
"เจ้าหญิงก็อยากแล้วสิ"คิรัวร์ล้อเลียน
"ทำให้ฉันหายหนาวสิคะ"วีวี่พูดชวน
"มาสเตอร์ รบกวนด้วยค่ะ"อลิซโอบตัวเขาไว้
ด้านนอกห้องมีสายตาหนึ่งมองอยู่
"แฮ่กๆ แตกมาเยอะเลยคิรัวร์คุง"
"รีบทำกับฉันเร็ว แบบที่ทำกับโรบิน อ๊าๆ!!"
"ยังมีเวลา ขออีกรอบนะ"
นามิในร่างซันจิกำลังหน้าแดงขณะมองออกไปและเลือดกำเดาพุ่ง ถ้าเธออยู่ร่างตัวเองคงไปร่วมแล้ว
นามิเดินมาจากห้องที่ทั้ง4ร่วมรักกันอยู่
"อ๊า นามิ ทำไมเลือดกำเดาไหล"ช็อปเปอร์ร้อง
"หนวกหูยะ มันเพราะไอ้ร่างกุ๊กลามกนี่"นามิบ่น
___________________
"เพล้ง!!!"โผล่มาเป็นซามูไรที่เกือบโดนแช่แข็งตายและไอออกมา
"แค่กๆๆ ตัวข้าแข็งอย่างน่าประหลาดเกือบตายซะแล้วขอรับ"
"เกือบจะแข็งตายเพราะพายุหิมะนี่นา"เซียร์กล่าว
"ไม่ใช่นะ ข้าไม่หนาวสักหน่อย"ซามูไรกล่าว
"ดื้อด้านอะไรนักหนา"ซันจิกล่าว
"นักรบจะไม่รู้สึกถึงความหนาวหรอก"ซามูไรกล่าว
"น่ารำคาญจริงหมอนี่"
"เอาเสื้อผ้าออกมาสิ นายมีพลังเสกเสื้อผ้านี่หว่า"ซันจิกล่าว
"ความจริงเพราะใช้เวทมนตร์นั้นได้....ข้าน้อยเลยมีจุดอ่อนอยู่ คือสภาพร่างกายข้าไม่อำนวยให้ว่ายน้ำได้น่ะขอรับ"
"สรุปว่าว่ายน้ำไม่ได้ใช่ไหมล่ะ ทุกคนรู้อยู่แล้ว"ซันจิกล่าว
"สรุปคือลำตัวของข้าดูเหมือนว่าจะดันจมน้ำไปซะแล้วน่ะสิขอรับ"
"จมน้ำเหรอ?"ซันจิถาม
"ไม่ผิดแน่ ข้าสัมผัสได้ว่าลำตัวท่อนบนอยู่ในน้ำ บรื๋อ!!!"
"งั้นเหรอ เพราะงั้นแกก็เลยตัวแข็งอยู่ตรงนี้ไปไหนไม่ได้สินะ ถ้าร่างกายอยู่ในน้ำก็ใช้พลังไม่ได้ด้วย"
"พูดถึงน้ำก็บรู๊ค อาจจะตกลงไปในทะเลสาบนั่นก็ได้นะ"โซโลกล่าว
"นั่นสิครับ ผมได้ยินว่าตรงนั้นจริงๆแล้วเป็นทะเล"
"ถ้าส่วนตรงนี้ยังมีชีวิตอยู่ก็คงยังไม่กลายเป็นเหยื่อของพวกฉลาม มีอะไรอยู่ในทะเลสาบบ้างก็ไม่รู้ รีบเอาตัวขึ้นมาจะดีกว่านะ"โซโลกล่าว
"ครับ เรารีบไปกันเถอะ"บรู๊คกล่าว
"ในทะเลสาบนั่น....คือว่ามันต้องดำลงไปเท่านั้น"
"เข้าใจแล้วน่า แกว่ายน้ำไม่ได้นี่หว่าไอ้ซามูไรห่วย"ซันจิกล่าว
"พวกเจ้าเป็นโจรสลัดไม่ใช่เหรอ?"ซามูไรถาม"กับข้าน้อยที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ทำไมถึงได้ช่วยเหลือกันขนาดนี้?"
"ฉันบอกไปแล้วมันเป็นความรับผิดชอบของฉัน เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนไว้มาสู้กันตอนที่ร่างครบแล้ว ฉันจะอัดแกให้เละเลย"ซันจิกล่าว
"ขะ..ข้ายอมรับข้อเสนอขอรับ"
ซันจิจับคอเสื้อลากไปกับพื้น
"ซึ้งในน้ำใจยิ่ง"
"โอ้โห ขอบคุณเป็นกับเขาด้วยเหรอ คนเราเนี่ยต้องลองแข็งตายสักรอบสินะ"
ทันใดนั้นกลุ่มหมวกฟางทั้ง4เห็นบางอย่างวิ่งมาจากระยะไกล
"อะไร?"โซโลถาม
"นั่นสิ อะไรกันนะ"ซันจิกล่าว
"นั่นมันเซนทอร์ลูกน้องของหนวดน้ำตาลที่เราขโมยเสื้อผ้ามานี่นา"โซโลกล่าว
เป็นหนวดสอดแนมเซนทอร์ที่ส่วนมากเสื้อโค๊ทหายไปและกำลังจะแข็งตาย
"ทำใจดีๆไว้วิ่งเข้า"
"รีบออกจากทะเลสาบเร็ว"
"สัตว์ประหลาดมันปรากฎตัวที่อีกฟาก"
"รายงานมาสเตอร์เร็ว ไอ้ตัวนั่นมันแอบอยู่ตรงไหนของเกาะจนถึงตอนนี้กัน"
"ตอนนี้รีบวิ่งก่อน สัตว์ประหลาดมันตามมาแล้ว"
"หา สัตว์ประหลาดเหรอ?"โซโลถาม"พวกนายก็เหมือนกันนี่"
พวกเซนทอร์ชะงักเมื่อเจอกลุ่มหมวกฟาง
"กลุ่มโจรสลัดขี้ขโมยเมื่อกี้นี่หว่า"
"โธ่เว้ย นั่นมันเสื้อโค๊ทของฉัน"
"อย่าไปสนใจรีบวิ่งหนีไปที่สถาบันวิจัยก่อน"
"พวกมันบังอาจเอาตัวบอสเราไป ฝากไว้ก่อนเถอะ"
แล้วพวกเซนทอร์ก็หนีไป
"เรื่องอะไรกันเนี่ย"
"เฮ้ บรู๊ค ทางที่เจ้าพวกนั้นมาคือทะเลสาบตะกี้นี้นี่นา"โซโลกล่าว
"เอ๋? ใช่สิครับ สุดยอดเลยนะครับคุณโซโล แล้วมีอะไรเหรอครับ"
"ถ้างั้นตรงนั้นมันก็ไม่น่าจะมีภูเขานะ"โซโลกล่าว
ด้านหน้าพวกเขาคือเงาภูเขาใหญ่ที่มีดวงตากลมสีเหลือง
____________________
"สไลม์ มันคือต้นเหตุอาวุธเคมี ระเบิดครั้งใหญ่ที่ทำพังค์ฮาซาร์ดพินาศเมื่อ4ปีก่อนไง ระเบิดแก๊สพิษที่ฉันประดิษฐ์ขึ้น ประสิทธิภาพของมันร้ายกาจ ฆ่าทุกสรรพสิ่งบนเกาะนี้ได้ภายในเวลาชั่วพริบตา ชูโรโรๆๆๆ ข้าเป็นคนชำระล้างแก๊สพิษที่ตลบอบอวลอยู่ในเวลานั้นเหรอ? ไม่ใช่ ใครจะไปทำเรื่องเสียเปล่าพรรค์นั้น บีบอัดมัน บีบอัดมันและเปลี่ยนให้เป็นสัตว์ประหลาดไงล่ะ นั่นแหละเจ้านั่น สไลม์"
"......"โมเน่ยังเงียบและทำงานเธอต่อไป
"ชูโรโรๆ เมื่อก่อนโลกแห่งความตายที่ไม่อาจมีใครรอดชีวิตปกคลุมไปทั่วทั้งเกาะ คนหลงลืมโศกนาฏกรรมไปในทันที แต่มันยังไม่หายไปไหน มันยังอยู่ในมือฉันตลอดมานั่นแหละ ชูโรๆๆ"
_____________________
ขณะเดียวกันG-5ก็ชิงเรือมาได้ เป็นเรือของรัฐบาลที่มีคำว่าCCอยู่ด้วย
"ชิงเรือมาได้แล้ว!!!"
"หยุดเรือเอาไว้!!!"
"อ๊า คุณสโม๊คเกอร์คะ สอนวิธีกลับเป็นเหมือนเดิมที"ทาชิงิกลายเป็นควัน
"เธอนี่เกะกะจริง อยู่นิ่งๆไปซะทาชิงิ!!!"
"ตูม!!!!"ดีโน่ยิงมิสไซล์ใส่กำแพงเหล็ก
"ยังเปิดประตูไม่ได้อีกเหรอ ศัตรูมันอยู่ในสถาบันวิจัย เราจะอยู่ตรงนี้ไปก็เปล่าประโยชน์"
"ต้องใช้เวลาครับ ประตูมันแข็งมากเลย"ดีโน่กล่าว
"น่าสมเพช ถ้าฉันอยู่ในร่างตัวเองก็คงจะลอดเข้าที่พรรค์นั้นไปได้นานแล้วล่ะ"
________________________
ด้านหลังสถาบันวิจัยซีซาร์ ลอว์ใช้รูมวาร์ปตัวเองเคลื่อนย้ายเร็วมาที่นี่ในพริบตา
"โห พลังของนายนี่สะดวกเป็นบ้า วาร์ปเหรอเมื่อกี้นี่?"ช็อปเปอร์ถาม ซ่อนอยู่ในถุงที่ผูกติดกับดาบของลอว์
"อยู่เงียบๆแล้วเข้าถุงไปซะ ถึงประตูหลังของสถาบันวิจัยแล้ว"ลอว์กล่าว"ที่ห้องวิจัยหลักซีซาร์น่าจะอยู่กับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ฉันจะทำให้สองคนนั้นออกไปจากห้อง ระหว่างนั้นนายก็ตรวจสอบเรื่องยาซะ"
"แต่ว่าถ้านายเจอกับมาสเตอร์นั้นได้ง่ายๆแถมยังเก่งอีกด้วย ก็จับมาสเตอร์ไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ? ถ้างั้นจะตรวจสอบเรื่องยาได้ละเอียดด้วย"
"ฉันทำแบบนั้นไม่ได้ เป็นปัญหาส่วนตัวของฉันเอง เดี๋ยวจะต้องให้พวกนายมาช่วย"
"หืม?"
"ยังไงก็ตามแค่พวกนายลักพาตัวซีซาร์ให้ได้โดยเร็วก็พอแล้ว จากนั้นฉันจะจัดการเอง"ลอว์กล่าว
_________________
"เหวอ!!!"
"เฮ้ย ดูนั่นสิ!!!"
สโม๊คเกอร์ ทาชิงิและดีโน่ต่างหันไปมองดูบางอย่างบนฟ้า
"มีอะไรสักอย่างลอยมา"
"ลูกระเบิดยักษ์เหรอ"
"ไม่ใช่"
ที่พุ่งมาคือลูฟี่ คิรัวร์ แฟรงกี้ วีวี่และโรบิน
"เซนฟลอ วิงค์!!!"
"ตูม!!!!!"โรบินใช้พลังทำให้ตัวเองบินขณะที่ลูฟี่พุ่งชนเรือรบและบินลงพื้นอย่างปลอดภัย
"เอ๋? มนุษย์เหรอ?"สมุนของซีซาร์กล่าว
กลุ่มหมวกฟางคนอื่นก็ลงถึงพื้นปลอดภัยหรือลุกขึ้นมา
"ฮะๆๆ ทางลับแจ่มจริงๆ"
"มาสเตอร์ออกมาสิ ฉันจะต่อยนายให้กระเด็น แล้วก็ลักพาตัวไปนะ!!!!!"ลูฟี่ตะโกนเสียงดังลั่น
"ลูฟี่ เรื่องนั้นน่ะเป็นความลับนะ"โรบินกล่าว
"ยังไงก็ถอยไม่ได้แล้ว ช่างมันเถอะ"คิรัวร์กล่าว
"หมวกฟาง"สโม๊คเกอร์กล่าว
"นามิคาเสะ"ดีโน่จ้องนักดาบทมิฬ
"กลุ่มหมวกฟางนี่หว่า!!!!"
"ไปเลยลูฟี่ พี่คิรัวร์!!!!!"ช็อปเปอร์ร้องเชียร์เบาๆ ขณะที่ลอว์ไม่ดีใจสักนิด
"บ้าเอ๊ย ใครให้มันประกาศตัวกับกองทัพฟะ!!?"ลอว์กล่าว
หลังหายตื่นเต้นพวกสมุนซีซาร์และทหารเรือก็ได้สติ
"นั่นมันพวกกลุ่มหมวกฟาง เก็บมันซะ!!!"
สมุนซีซาร์วิ่งเข้าไปแล้วแฟรงกี้ยกหมัดขวาขึ้น
"สตรองไรท์!!!!!"แฟรงกี้ต่อยพวกมันกระเด็น
"ก๊าซ!!!"ด้านพวกทหารเรือเจอพวกมัมมี่ทรายที่วีวี่เรียกออกมาหลายตัว
"เจ้าพวกนี้มันอะไรเนี่ย กระสุนยิงไม่เข้า!!!"
"พลโทสโม๊คเกอร์ เราจะทำยังไงดีครับ?"ดีโน่ถาม
"ตัดสินใจแล้ว จับกุมกลุ่มหมวกฟางซะ"สโม๊คเกอร์สั่ง
"จับกุมกลุ่มหมวกฟางเลย!!!!"
พวกG-5พากันบุกเข้ามา
"เชนด์ฟลอร์!!!....คลัช!!!"โรบินสร้างมือที่หลังคอพวกทหาร
"กร็อบ!!!!"พวกมันโดนหักคอล้มลงพื้น
ลอว์กับช็อปเปอร์มองดูการปะทะ
"ทำไงต่อ"
"ช่างมันเถอะ เข้าไปในข้างในล่ะ"ลอว์เดินเข้าประตูไป
"นี่นายมีกุญแจด้วยเหรอ อ๊ะ ใช้วาร์ปไปได้นี่นา"ช็อปเปอร์กล่าว
"รูม"ลอว์ใช้วาร์ปอย่างที่ช็อปเปอร์พูดจริงๆ
ลอว์กับช็อปเปอร์หายเข้ามาในสถาบันวิจัย
"เคลื่อนไหวตามขั้นตอนนะ"ลอว์กล่าว
"อื้อ ระหว่างที่นายพาตัวซีซาร์กับผู้หญิงอีกคนออกไป ก็ให้ฉันตรวจสอบเรื่องยาใช่มั้ย"
"เวพ่อนเลฟ!!!"
"เฟลมแอโร!!!"
"เฟี้ยว.....ฉัวะ!!!!!"คิรัวร์ตวัดคลื่นดาบพุ่งไปโดนทหารG-5ล้มลง
"เพี๊ยะๆๆๆ...!!!!"โรบินสร้างมือตบหน้าทหารเรือล้มลงไป
"เอาล่ะมาถึงที่แล้วแต่มาสเตอร์อยู่ที่ไหนล่ะ?"ลูฟี่ถาม
"คงจะอยู่ในสถาบันวิจัย"คิรัวร์กล่าว
"งั้นเหรอ งั้นน่าจะเข้าไปทางประตูใหญ่นั่นได้นะ"ลูฟี่กล่าว
"ไปกันเถอะคะ"วี่วี่กล่าว
"เฟี้ยวๆๆๆ"กระสุนมิสไซล์พุ่งมาทางนี้
"ม่านเพลิงอัคคี"คิรัวร์กล่าวตวัดดาบ
"ตูมๆๆๆ"กำแพงเพลิงป้องกันมิสไซล์ระเบิดไป
"ย๊าก!!!"ดีโน่วิ่งเข้ามาดาบเลเซอร์โผล่มาจากแขนกล
"แมงมุมกระชาก"
แขนแมงมุมโผล่มาอีกพร้อมกันและดีโน่เสริมฮาคิฉีกทำลายม่านเพลิงไป
ดีโน่ฝ่ากำแพงได้หันดาบใส่คิรัวร์
"ฟุ่บ"แต่คิรัวร์เคลื่อนย้ายตัวหลบได้รวดเร็วมาอยู่ด้านหลังดีโน่ฟันคืนไป
"เคร้งงงงง!!!!"ดาบเสริมฮาคิปะทะดาบเลเซอร์
"โห ฝีมือสู้ระยะประชิดดีขึ้นนี่นา"คิรัวร์กล่าว
"วันนี้แกเสร็จแน่"
"แกนั่นแหละไอ้ไก่อ่อน"คิรัวร์ดูถูก
"ปากกล้าไม่เปลี่ยนนะ!!!"ดีโน่ตะโกน สะบัดดาบทำให้เขาถอยไป
"เคร้งๆๆๆ"ทั้งสองเริ่มสู้กัน
"หมวกฟาง!!!"ทาชิงิในร่างสโม๊คเกอร์วิ่งเข้ามา
"เจ้าควัน"ลูฟี่ยิ้ม
ลูฟี่โดดหลบดาบของทาชิงิไป
"ลูฟี่หมวกฟาง กำลังวางแผนทำอะไรที่เกาะนี้?"ทาชิงิถาม
"เจ้าควัน ปลอดภัยดีอย่างงั้นเหรอ? ตะกี้เห็นนายโดนเล่นงานก็เลยเป็นห่วง"ลูฟี่กล่าว
"อย่ามาล้อเล่นนะ"
"อะไรนะ นายปวดท้องงั้นเหรอ หรือว่าท้องผูก"
"ย๊าก...ฟู่!!!"มือของทาชิงิเป็นควันพุ่งไปพร้อมดาบ
"ออกมาแล้ว!!"ทาชิงิดีใจ
ลูฟี่หลบดาบและจับควันเหวี่ยงทาชิงิล้มลงเอามือกดไว้
"อ๊าก!!!"
"อะไรกันเจ้าควันอ่อนแอลงนะ"ลูฟี่กล่าว
"ไม่ใช่นะ ฉันน่ะ--"
"เฮ้ยๆ ขอทีเถอะน่า อย่าเอาร่างฉันไปแพ้ให้กับไอ้หมอนั้นเซ่!!!"สโม๊คเกอร์ฟาดพลองลงมากระแทกพื้น
ลูฟี่ดีดตัวถอยห่างไปได้
"เฮ้ย อาวุธนั่น"ลูฟี่กล่าว
"กลับมาแล้วสินะหมวกฟาง กลับสู่ทะเล"สโม๊คเกอร์กล่าว"แต่ว่าฉันไม่ยอมให้แกทำตามใจชอบหรอก"
สโม๊คเกอร์วิ่งบุกเข้าหาลูฟี่
"หวา"ลูฟี่หลบหลีกและใช้ฮาคิป้องกันพลองเหล็กที่แทงเข้ามาไม่หยุด แต่พลางโดนตีเข้าที่หน้าถอยไป
"อั๊ก"ลูฟี่ทรุดลงไป"โดนเข้าซะแล้ว ไอ้หินไคโร นี่ยัยแว่น เธอเก่งขึ้นขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย เธอ....ชื่ออะไรนะ?"
"สโม๊คเกอร์ต่างหาก"เขาพูดพร้อมแทงพลองเข้ามา
"เฮ้ย!!!"ลูฟี่ตกใจและหลบพลอง
"ลูฟี่ ต้องเป็นฝีมือของลอว์แน่ๆ"โรบินกล่าว
"อ้อ สลับร่างกันเหรอเนี่ย ก็ว่าอยู่ว่าทำไมเจ้านั่นถึงได้อ่อนแอนัก"ลูฟี่มองทาชิงิ
"แปลว่าไอ้เจ้านี่ก็คือ...."ลูฟี่มองแล้วล้มลงพื้นขำกลิ้ง"นี่นายคือเจ้าควันเหรอเนี่ย ฮะๆๆๆ"
"มีอะไรน่าขำรึไง!!!"สโม๊คเกอร์อับอายฟาดพลอง ลูฟี่พลิกตัวโดดหลบไป
"เฟี้ยว!!!!"ตอนนั้นเองก็มีคลื่นดาบใหญ่พุ่งมา
ทั้งทาชิงิและสโม๊คเกอร์ต่างต้องหลบ
พวกเขามองหลุมเบ้อเร้อบนหิมะไหลเป็นทางยาว หันไปดูทางดีโน่ที่หลบการฟันของคิรัวร์ได้เฉียดฉิว
"เกียร์2"ลูฟี่หายตัวไปผลุกโผล่ๆ
"ตามไม่ทันเลย"สโม๊คเกอร์กล่าว
ลูฟี่คว้าไหล่ของสโม๊คเกอร์
"เอาไว้สู้กันคราวหน้า ให้สู้กับนายที่เอาจริงไม่ได้สู้ไปก็เท่านั้น"ลูฟี่กล่าว
"อย่ามาพูดจาวางท่า"สโม๊คเกอร์ยกขาเตะ ลูฟี่โดดหลบไป
"บ๊ายบายเจ้าควัน"ลูฟี่กล่าว
"บรึ้มมมม!!!"มีเสียงระเบิดดังขึ้น ประตูโดนทำลายแล้ว
"ประตูเป็นรูเลย!!"
"อะไรกันเจ้าหมอนั่น!!!"
"เลเซอร์เหรอ?"
"ฮ่าๆๆๆ"แฟรงกี้หัวเราะ"ลูฟี่ คิรัวร์ วี่วี่ โรบิน ประตูพังแล้วนะ บุกเข้าไปเลย"
"โอ้ววว ทำงานรวดเร็วดีนะแฟรงกี้"ลูฟี่กล่าว"ไปเร็วคิรัวร์ โรบิน วี่วี่"
"รู้แล้ว"คิรัวร์วิ่งไป
"อย่าหนีนะนามิคาเสะ!!!"ดีโน่ตะโกน
"คุณสโม๊ค มีของแปลกๆกำลังลอยมา!!!"
บนท้องฟ้ามีน้ำสีชมพูม่วงเหมือนวุ้นลอยลงมาตกใส่เรือที่G-5แย่งไป
"อะไรน่ะ ไอ้นั่น?"สโม๊คเกอร์ถาม
"คิรัวร์คุง ลูฟี่ วี่วี่ แฟรงกี้ รอก่อน"โรบินกล่าว
พวกG-5บนเรือมองไอ้ของเหมือนวุ้นบนเรือ มันเริ่มปล่อยควันสีชมพูออกมา
"นี่มันอะไร ขยับอยู่ด้วย"
"แก๊สพิษนี่ หนีเร็ว!!!"
"พอโจมตีด้วยดาบกับปืนมันก็พ้นแก๊สออกมาเลย"
"ใส่หน้ากากกันแก๊สซะเร็วเข้า!!!"
"เฮ้ย อะไรน่ะไอ้นั่นน่ะ?"ลูฟี่ถาม
"มันมีชีวิตเหรอ?"แฟรงกี้ถาม
"ไม่รู้สิ มันคืออะไรกันนะ?"โรบินกล่าว
"บางที...มันอาจเป็นอาวุธ"คิรัวร์กล่าว
กลุ่มหมวกฟางมองคิรัวร์
"เฮ้ย!!!"สโม๊คเกอร์กระชากคอสมุนซีซาร์คนนึง"ไอ้นั้นมันอะไรกัน?"
"ไม่รู้เฟ้ย ของพรรค์นั้นน่ะไม่เคยเห็น"
"ไม่รู้เฟ้ย ของพรรค์นั้นน่ะไม่เคยเห็น"
"มันลอยมาจากท้องฟ้าใช่รึเปล่า"
"แต่ว่ามันขยับได้ด้วยนะ"
"ขยะแขยง"
บนเรือพวกG-5เห็นเจ้าตัวประหลาดเริ่มรวมตัวกันและขนาดใหญ่ขึ้น
"มันรวมตัวใหญ่ขึ้นแล้ว"
"ของพรรค์นี้ผลักให้ตกแม่น้ำก็เรื่องแล้ว"
"หยุดนะหยุด"
ทหารเรือคนนั้นผลักมือใส่มันแต่ตัวกลับทะลุเข้าไปในนั้นและแก๊สพิษยิ่งไหลออกมา
ทหารเรือคนอื่นรีบช่วยดึงออกมา
"เจ็บ ข้าเจ็บ มันถลกผิวหนังเอาออกทีใครก็ได้!!"
"เฮ้ย ใครก็ได้เอาผ้ามา กะแล้วเชียวจับไม่ได้จริงๆด้วย"
"พวกแกถอยไปซะ เจ้านี่มันน่าจะแพ้ไป"
ทหารG-5ยิงปืนไฟพุ่งไปเผาเจ้าวุ้นประหลาด ทำให้ตัวเริ่มลุกไหม้
"โอ้ววว ฉลาดจริงๆ"
"มันแพ้ไฟจริงๆด้วย สมน้ำหน้ามัน!!"
แต่แล้วตัวมันก็ระเบิดครั้งใหญ่และกลืนเรือทั้งลำหายไปกับแรงระเบิด
ทุกคนบนฝั่งมองด้วยความตกตะลึง
"เอ๋...!!!"ทาชิงิมีน้ำตาไหลออกมา
"นี่มัน"ดีโน่เบิกตากว้าง
"พวกแก!!!!"สโม๊คเกอร์ตะโกน
สมุนของซีซาร์มองดูอยู่
"เมื่อกี้มันตัวอะไรน่ะ?"
"ไม่รู้สิพึ่งเคยเห็นครั้งแรกนี่แหละ"
"จับก็เป็นพิษ พอเผาก็ระเบิด"
"จริงๆแล้วมันเป็นสิ่งมีชีวิตรึเปล่า"
"เอาเถอะมันตายไปแล้วนี่"
"แถมพวกกองทัพที่ขโมยเรือแล้วหนีออกไปก็โดนฆ่าตายไปด้วย"
พวกเขาหยุดเมื่อเห็นว่ามีหยดวุ้นยักษ์เดิมกำลังค่อยๆตกลงมาจากฟ้า
"แว๊กกกก มาแล้ว!!!!"
"มันตกมาจากท้องฟ้า"ลูฟี่กล่าว
กลุ่มหมวกฟางมองเห็นเจ้าตัวประหลาดตกจากฟ้ามารอบๆทุกคนบนฝั่ง
"หมัดเพลิง!!!!"คิรัวร์ปล่อยเปลวเพลิงพุ่งไประเบิดเหมือกที่จะโดนเขากับวีวี่
"เยอะแยะอะไรอย่างงี้"วี่วี่กล่าวและสร้างกำแพงทรายกัน
"เฮ้ย!!!"แฟรงกี้รีบโดดหลบพวกมันตัวหนึ่ง
"อย่าไปแตะต้องมันนะ"คิรัวร์เตือน
ทั้งทหารเรือและสมุนซีซาร์พากันแตกตื่นหนีจากสัตว์ประหลาดนี้
"ไหลลงมาแล้ว!!!!"
"รีบหนีเร็ว อย่าให้มันโดนตัวนะขยะแขยง"
"คุณสโม๊คเกอร์ ที่นี่อันตรายคะ ไปที่ที่มีหลังคาเถอะคะ"ทาชิงิกล่าว
"เออ"สโม๊คเกอร์กล่าว
"ชูโรๆๆๆ"
แต่เสียงหัวเราะก็ดังขึ้น ทุกคนหันไปเห็นใครบางคนยืนอยู่บนซากเรือที่ถูกทำลาย
"เด็กดี ขังเอาไว้ตั้ง3ปี ขอโทษทีนะ"ซีซาร์กล่าว
"โอ้ววว มาสเตอร์!!!"
"ทำไมอยู่ข้างนอก ที่นี่อันตรายนะครับ"
"กะแล้วเชียว แกคือซีซาร์ คลาวด์ไม่ผิดตัวแน่สินะ"สโม๊คเกอร์กล่าว
"นายเองเหรอเจ้ามาสเตอร์ที่ว่านั่นน่ะ!!!"ลูฟี่ตะโกน
"ชูโรๆๆๆ ตามนั้นไม่ผิดแน่ โจรสลัดกลุ่มหมวกฟางกับกองทัพเรือG-5ทุกท่าน ฉันคนนี้แหละนักวิทยาศาสตร์อันดับ1ของโลก มาสเตอร์ซีซาร์ คลาวด์ไงล่ะ"
ขณะที่เขาพูดเจ้าตัวประหลาดก็ยังตกลงมาเรื่อยๆ
"ช่วยรออีกสักครู่นะ เจ้านี่มันไม่ถูกกับน้ำน่ะสิ ตอนนี้ก็เลยต้องยิงชิ้นส่วนตัวเองมาทีละนิดทีละหน่อยเพื่อให้ข้ามทะเลสาบนั่นมาได้ไงล่ะ"
______________________
"มันคือสัตว์งั้นเหรอ?"โซโลถาม
"ไม่รู้สิพึ่งเคยเห็นนี่แหละ"
พวกเขาเห็นเจ้าวุ้นตัวใหญ่มีปากงอกเหมือนปลาหมึกกำลังพ่นวุ้นขนาดเล็กไปในอากาศ
"สิ่งมีชีวิตปริศนากำลังทำบางอย่างที่เป็นปริศนาอยู่ตอนนี้"โซโลกล่าว
______________________
"จากดินแดนเพลิงสู่ดินแดนน้ำแข็ง ในตอนที่สไลม์ส่งชิ้นส่วนของตัวเองมาฝั่งนี้จนครบแล้ว พวกแกทุกคนจะได้ลิ้มรสของมัน อุบัติเหตุอาวุธเคมีครั้งใหญ่ที่ทำลายพังค์ฮาซาร์ดเมื่อ4ปีก่อน โลกแห่งความตายที่ไม่อาจมีใครรอดชีวิต"
ทั้งโจรสลัดและทหารเรือมองซีซาร์
"ชูโรๆๆๆ"ซีซาร์ลอยขึ้นไปบนฟ้า"และจงรู้ไว้ซะ ถึงความสุดยอดของฉันที่ลบเกาะให้หายไป คนที่พัฒนาอาวุธนั่นคือนักวิทยาศาสตร์อันดับ1ของโลก มาสเตอร์ซีซาร์ คลาวด์ ผู้ยิ่งใหญ่"
ในตอนนั้นลูฟี่ยืดแขนคว้าเอวซีซาร์เข้ามาประชิด
"จับตัวได้แล้ว"
"เอ๋!!!?"
_____________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น