NC

คำเตือนเนื้อหานิยาย

นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหานิยาย

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    One piece Another Nakama 2

    ลำดับตอนที่ #224 : ฟิล์ม Z part 3(20%)

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 654
      25
      11 ส.ค. 62

    ที่เกาะท่าเรือที่ฝนตกหนัก กลุ่มหมวกฟางพักอยู่ในบ้านของช่าง แต่ลูฟี่นั่งอยู่ตรงขอบหินหน้าเรือซันนี่ด้วยความรู้สึกเจ็บใจที่แพ้ หลังลูกเรือกลับมาจากเกาะซาคอนก็กลับมาที่เรือซึ่งเกือบซ่อมเสร็จแล้ว

    “นี่น่ะเหรอกระสุนที่ทำมาจากหินไคโรน่ะ”โรบินมองกระสุนที่ช็อปเปอร์เอาออกจากไหล่ลูฟี่

    “มันฝังอยู่ในไหล่ของลูฟี่น่ะ”ช็อปเปอร์กล่าว

    “พวกแกจะมัวเอ้อระเหยอยู่ที่นี่ไปถึงเมื่อไหร่กัน”

    ทุกคนหันมาแล้วอุซป ช็อปเปอร์ และนามิร้องด้วยความตกใจเมื่อเห็นอาโอคิยิ

    “อาโอคิยิ”นามิร้อง

    “แกๆๆ”อุซปชี้หน้าอาโอคิยิ

    “ทำไมอาโอคิยิมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ”

    โรบินยกมือปิดปากด้วยความกลัว ทางด้านคิรัวร์จ้องเขม็งพร้อมสู้ ที่เขาไม่โจมตีเพราะรู้ว่าอีกฝ่ายไม่ใช่ทหารเรือแล้ว

    “ไม่เป็นไร เมื่อกี้พวกเราก็พึ่งเจอ”ลูฟี่กล่าว

    หลังจากนั้นอาโอคิยิอธิบายสถานการณ์ให้กลุ่มหมวกฟางฟัง

    “เอ๋ เซ็ตโต้เป็นอดีตพลเรือเอกของกองทัพเรือเหรอ”นามิถาม

    “เขาชิงเอาหินไดน่าจากกองทัพเรือไปน่ะ”อาโอคิยิกล่าว

    “หินไดน่าเหรอ”โรบินกล่าว

    “มันทำไมเหรอครับหินนั่นน่ะ”บรู๊คถาม

    “ว่ากันว่าเป็นหินที่มีพลังทำลายพอๆกับอาวุธโบราณเลยนะ ถ้าได้รับแรงสั่นสะเทือนหรือไปสัมผัสกับอากาศเข้าจะเกิดการระเบิดขึ้นอย่างรุนแรงด้วย แต่ด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่ของมันจึงห้ามไม่ให้คนทั่วไปครอบครอง กองทัพเรือจึงนำไปจัดการดูแลทั้งหมด เซ็ตโต้เอามันไปงั้นเหรอ?"

    "หมอนั้นคิดจะใช้หินไดน่าระเบิดเอนพ้อยต์ทั้ง3จุดที่อยู่ในนิวเวิร์ลละนะ"อาโอคิยิกล่าว

    "เดี๋ยวก่อนนะ เอนพ้อยต์ที่ว่านี่มันอะไรเหรอ?"อุซปถาม

    "ในนิวเวิร์ลน่ะมีแหล่งสะสมแม็กม่าอยู่3แห่ง แล้วก็เรียกที่แบบนั้นว่าเอนพ้อยต์ ฉันก็แค่ได้ยินมาตามที่ทหารเรือเล่าให้ฟังเท่านั้นแหละ ที่แบบนั้นมีอยู่จริงเหรอ"

    "ว่าแต่เธออุตส่าห์เป็นสาวอึ๋มทั้งที ตอนนี้ดังหดเหลือตัวกะเปี๊ยกเดียวเอง"

    "คุณนามิไม่ว่าอยู่ในร่างไหนก็เป็นเทพธิดานะ"ซันจิกล่าว

    "เฮ้ย แกกำลังพูดถึงภรรยาฉันนะ!!!"คิรัวร์มองไอ้กุ๊กหึ่น

    "ฟังที่พูดบ้างสิยะตาบ้า"นามิร้อง"เอนพ้อยต์น่ะมีอยู่จริงๆใช่รึเปล่า"

    "มีสิ"

    นามิอ้าปากค้างประหลาดใจ

    "เกาะเฟาส์ เกาะเซคัน ตอนนี้ถึงจะได้ยินข่าวสองเกาะนั่น พวกโจรสลัดก็มีแต่จะหัวเราะเยาะใส่ ถึงจะมีคนรู้เรื่องเอนพอยต์มากมาย แต่ไม่มีใครเชื่อสักคนเดียว"

    "แต่ว่าเรื่องนั้นน่ะ รัฐบาลเคยทำการทดลองและพิสูจน์แล้วนี่ว่าตำนานเป็นเรื่องโกหกนี่"

    "ผลการทดลองนั่นมันตรงข้ามกับที่ประกาศเลยล่ะ"อาโอคิยิกล่าว

    "เอ๋?"

    "รัฐบาลทดลองความเป็นไปได้และเลือกที่จะหลอกให้คนทั้งโลกเชื่อเรื่องโกหกนั่น อาจเพื่อไม่ให้โจรสลัดใช้ประโยชน์จากเรื่องนั้นก็เป็นได้ ซึ่งคนที่รู้ความจริงก็มีเพียงรัฐบาลกับนายทหารระดับสูง บางทีคงจะไม่มีใครนึกด้วยซ้ำไปว่าอดีตนายทหารระดับสูงจะนำสิ่งนั่นมาใช้ประโยชน์"

    "ท่าจะจริง เพราะถ้าเป็นเรื่องโกหกกองทัพเรือคงไม่แตกตื่นกันขนาดนี้ ยิ่งเกี่ยวข้องกับชายที่เคยเป็นใหญ่เป็นโตได้"

    "เซ็ตโต้ได้ใช้หินไดน่าทำลายเอนพ้อยต์ไปถึง2จุดแล้ว ถ้าเอนพ้อยต์จุดสุดท้ายถูกทำลายลง เอนพ้อยต์ทั้ง3จุดที่มีแหล่งสะสมแม็กม่าใต้ดินเชื่อมกันก็จะเริ่มปะทุ"

    "แล้วมันยังไง"

    "ทะเลในนิวเวิร์ลทั้งหมดจะถูกแผดเผาจากการระเบิดทำลายครั้งใหญ่ โจรสลัดทั้งหมดในนิวเวิร์ลจะถูกย่างสดหรือก็คือตายนั่นเอง"

    "แต่ถ้าทำเรื่องแบบนั้นคนที่ไม่ใช่โจรสลัดก็พลอยซวยไปด้วยน่ะสิ"

    "เดี๋ยวก่อนสิ ลากคนธรรมดามาพัวพันไปด้วยเนี่ย มันจะพิลึกเกินไปแล้วนะ"ช็อปเปอร์พูดขึ้น

    "พวกแกอย่ามาทำเป็นไร้เดียงสาจะได้ไหมเนี่ย รู้อยู่แล้วนี่ว่าโจรสลัดสร้างความเสียหายให้คนบนโลกมากมายขนาดไหน เซ็ตโต้เกลียดขนาดว่าต่อให้ตัวเองต้องตายไปก็ไม่สนใจ"

    "ไม่เกี่ยวกับฉันนี่"

    "ฉันจะไปเอาหมวกของฉันคืนแล้วก็ตัดสินกับหมอนั้นให้จบ"

    "เฮ้ย เอาจริงเรอะลูฟี่ นิวเวิร์ลจะหายไปเชียวนะ"อุซปร้อง

    "ฉันสัญญากับแชงคูสเอาไว้ ว่าพอเป็นโจรสลัดที่สมภาคภูมิก็จะเอาหมวกใบนั่นไปคืน ถ้าถูกคนแบบนั้นแย่งไป ฉันก็เป็นราชาโจรสลัดไม่ได้กันพอดี"

    "ถึงบอกไงว่านิวเวิร์ลเนี่ยมันจะ..."

    "เฮ้"ซันจิจับไหล่อุซป"ถ้าพูดแบบนั้นแปลว่ากัปตันของพวกเราไม่สนอะไรแล้ว"

    "นั่นสินะ"วีวี่ถอนหายใจเดินไป

    "นามิ เกาะต่อไปไปทางไหน"โซโลถาม

    "เอ่อ เดี๋ยวนะ"นามิดูล็อคโพส

    คุซันมองดูกลุ่มหมวกฟางเดินไปที่ท่าเรือ

    "ผมเองก็ฝากชีวิตที่สองนี้ไว้กับกัปตันลูฟี่แล้ว ขอผมติดตามไปด้วยนะครับ"บรู๊คกล่าว

    "และฉันจะต้องได้ร่างเดิมคืน"คิรัวร์พูดข้างๆบรู๊คที่ถอยห่างเมื่อเจอฮาคิรุนแรง

    "งั้นไปกัน"ลูฟี่เดินไปเรือซันนี่พร้อมบรู๊คที่ถือร่มบังฝนให้และคิรัวร์เดินตามหลังมา

    "แบบนี้แสดงว่ายังไงก็คงต้องทำงั้นสินะ ชะตากรรมของนิวเวิร์ลเนี่ยมันไม่ใหญ่เกินตัวพวกเราไปหน่อยเหรอ"อุซปถาม

    "โอ แปลว่าทั้งสองท่านจะรออยู่นี่งั้นเหรอครับ?"บรู๊คหันมาถามตรงๆ

    "พูดอะไรของนายเจ้าบ้า ใครเขาพูดแบบนั้นกันเล่า งานนี้ต้องไปอยู่แล้ว ฉันเป็นนักรบแห่งท้องทะเลผู้กล้าหาญนะ"

    "แล้วนายล่ะช็อปเปอร์ จะรออยู่นี่ก็ได้นะเพราะที่นั่นอันตรายมาก"คิรัวร์หันไปถาม

    "อันตราย? ฉันเป็นโจรสลัดนะ พร้อมรบเสมออยู่แล้วไอ้เจ้าบ้าเอ๊ย"

    อุซปและช็อปเปอร์วิ่งนำไปที่เรือซันนี่และคิรัวร์ก็ตามไป

    คนสุดท้ายคือโรบินที่หัวเราะเบาๆ

    ตอนนั้นเองฝนก็หยุดตกและดวงอาทิตย์ส่องแสง โรบินเก็บร่มมองไปทางอาโอคิยิครู่นึงแล้วยิ้มให้ก่อนตามพรรคพวกเธอไป

    "แฟรงกี้ เตรียมเรือเสร็จแล้วรึยัง"

    "โอ้ เพิ่งเสร็จพอดี ซ่อมแซมเรือเสร็จเรียบร้อย พร้อมออกทะเลได้ทุกเมื่อ"

    "โอ้"

    "ซูเปอร์"

    ลูกเรือพากันหัวเราะ ลูฟี่มองดูแล้วหัวเราะตาม

    "ทุกคนขอบใจนะ"ลูฟี่กล่าวขึ้น

    "หา ป่านนี้จะพูดมาทำไม"พวกเขาถามพร้อมเพรียง

    "ดูท่าจะตกลงกันเสร็จแล้วสินะ"อาโอคิยิกล่าว

    ทุกคนหันไปมองอดีตพลเอก

    "เกาะที่มีเอนพ้อยต์สุดท้ายที่เซ็ตโต้ไปก็คือที่นี่"เขาวางเอเทอนอลโพส

    "เอเทอนอลโพสนี่ ทำไมถึงให้พวกฉันล่ะ?"นามิถาม

    "ยังถามอีกว่าทำไม ถ้าไม่มีเจ้านี่จะไปเกาะที่เซ็ตโต้อยู่ยังไง"

    "จะว่าใช่ก็ใช่หรอกนะ"

    "กองทัพเรือเองก็ไปเหมือนกันที่เกาะสุดท้ายนั่น"

    "กองทัพเรือก็ด้วยเหรอ"

    "เอนด์พ้อยต์ถูกทำลายไป2จุดแล้ว คราวนี้กองทัพเรือจะต้องเอาจริงแน่ ถ้าพวกแกพ่ายแพ้เซ็ตโต้นิวเวิร์ลก็จะถูกทำลายจนสิ้น แต่ถึงจะชนะเซ็ตโต้ได้ก็ต้องสู้กับพวกกองทัพเรือต่อและคงถูกกำจัดไป ไม่ว่าจะจบยังไงฉันก็จะคอยอยู่ดูให้จนถึงที่สุด"

    "การทำให้พวกคิรัวร์คืนร่างเฉยๆ ดังกลายเป็นการต่อสู้เพื่ออนาคตของนิวเวิร์ลไปซะได้ นี่พวกนาย ยังจำที่พูดถึงสุดยอดเครื่องป้องกันได้ไหม"

    ในบ้านม็อบสันเขาได้พามาหลังบ้านที่เต็มไปด้วยอาวุธ การิกำลังสวมหมวกแดงให้กับนามิ โรบินและช็อปเปอร์กำลังดูดาบเก่าที่พบ ซันจิตรวจดูปืนพก

    "ที่ท่าเรือเนี่ยมีการขนเรือโจรสลัดที่ถูกเซ็ตโต้จมมาลำแล้วลำเล่านะ"แฟรงกี้อธิบาย"แล้วลุงแกก็เก็บรวบรวมชุดของพรรคพวกที่ไปไม่ถึงฝั่งฝันและกระจัดกระจายกันไปรวมไว้ที่นี่"

    คิรัวร์ชักดาบสั้นเล่มนึงออกมา

    "เป็นไง ของชั้นยอดทั้งนั้นเลยใช่มั้ยล่ะ เราเอาความรู้สึกของโจรสลัดที่เคยถูกเซ็ตโต้เล่นงานไปคืนมันเถอะนะ"

    "โอ้"

    ม็อบสันวางหมวกดำเขาไว้บนหัวอุซป

    "ฝากของฉันไปด้วยคนได้รึเปล่า ช่วยจัดการเซ็ตโต้ที่ชิงความฝันของลูกผู้ชาย เอาให้มันปลิวไปเลยได้มั้ย"

    กลุ่มหมวกฟางที่สวมชุดใหม่เดินไปขึ้นเรือซันนี่

    "พวกพี่ๆฮะ"

    พวกเขาหันไปมองการิ

    "พอผมโตขึ้นผมอยากจะเป็นฮีโร่ฮะ พลเอกแห่งกองทัพเรือกับราชาโจรสลัด อันไหนดีกว่ากันฮะ?"

    "โจรสลัดน่ะไม่ใช่ฮีโร่สักหน่อยนึง"

    "เอ๋ งั้นเหรอฮะ?"

    "สำหรับฉันอันไหนก็เหมือนกันแหละ"

    "นั่นสินะฮะ พวกพี่นี่แท้ไปเลย"

    กลุ่มหมวกฟางยิ้มและเดินขึ้นเรือไป

    "การิ เป็นอย่างที่ชอบนั่นแหละดีที่สุด"ลูฟี่บอกแล้วหันหลังเดินขึ้นเรือ

    การิมองดูลูฟี่ขึ้นเรือด้วยความชื่นชม

    เรือซันนี่มุ่งหน้าไปปิริโอดอ เอนด์พ้อยต์จุดสุดท้าย
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×