One piece Another Nakama 2

ลำดับตอนที่ #186 : หนวดขาวถูกแทง(RE2)

"ตอนนี้ไม่ใช่เวลาสู้กับคนที่แกร่งขนาดนี้ เกียร์2!!!!"

ลูฟี่พุ่งโดดหนีไป แต่มิฮอร์คยังรู้ว่าอยู่ตรงไหน เขาตวัดดาบ

"เปรี้ยง!!!!!"คิรัวร์ชักดาบชินโซริวกับอามาเทราสุออกมาหยุดดาบดำของมิฮอร์คไว้

"เก่งขึ้นกว่าเดิมเยอะนี่คิรัวร์"

"ใช่ ขอบใจนายมาก"คิรัวร์กล่าว"ลูฟี่รีบไปซะ ฉันจะหยุดเขาให้นานเท่าที่ทำได้"

"เปรี้ยง!!!!"ดาบฟันอีกครั้ง พลังดาบกดดันให้คิรัวร์ถอยออกมา

"เฟี้ยว!!!!!"มิฮอร์คตวัดดาบ พลังรุนแรงที่พุ่งมาทำให้คิรัวร์ย่อตัวหลบดาบ

"ฉัวะ!!!!!"พลังของดาบทำให้คลื่นสึนามิยักษ์ ที่ถูกอาโอคิยิแช่แข็งไว้ขาดสองท่อน

กำแพงน้ำแข็งขาดเป็นเสี่ยงๆ

"มันจะตกลงมาแล้วระวังนะ!!!"

ทั้งโจรสลัดและทหารเรือต่างหลบเศษน้ำแข็งที่ตกลงมา

_______________________

คร๊อกโคไดล์เผชิญหน้าโดฟลามิงโก้ที่นั่งอยู่บนตัวโจสที่โดนเขาทำให้ขยับไม่ได้

"ให้ฉันร่วมมือกับแกงั้นเหรอ? กล้าดียังไงถึงคิดว่าสวะอย่างแกอยู่ระดับเดียวกับฉัน ถ้ามาขอเป็นลูกน้องยังพอว่า"

"ฮึๆๆๆ อุตส่าห์นึกว่าพอไปอยู่ในคุกยักษ์อิมเพลดาวน์แล้วแกจะทำตัวดีขึ้นบ้างแท้ๆเชียว"

"ถ้าเป็นงั้นฉันคงไม่ออกมาหรอก ซาเบิ้ล"คร๊อกโคไดล์สร้างพายุทรายขึ้นมา"ตายซะเถอะไอ้นกฟลามิงโก้"

ลมพายุพัดใส่โจสและโดฟลามิงโก้

"จ๊ากกก!!!"บากี้ก็โดนลมพายุของคร๊อกโคไดล์เข้าไปด้วย

"โดนลูกหลงจากที่คนอื่นเขาสู้กันแทนซะงั้น"มิสเตอร์ทรีตะโกน

ทางด้านคิรัวร์กำลังรับดาบของมิฮอร์คที่ฟันเข้ามา

"ตอนนี้ฉันไม่มีเวลามาสู้กับแกนะมิฮอร์ค"

"ถ้างั้นก็ฝ่าข้าไปให้ได้สิ

คิรัวร์ถอยมาและยกดาบขึ้น

"วิชา4ดาบ มังกร...

"ฉัวะ!!!!!"คิรัวร์เห็นภาพมือทั้งสองข้างของเขาโดนตัด

"ตึง!!!!"คิรัวร์ยกดาบแทงลงพื้นหยุดตัวเองไม่ให้ฟันดาบ

"เยือกเย็นกว่าที่คิดนี่"มิฮอร์คกล่าว

"ว๊ากกกกก!!!!!!"ตอนนั้นเองบากี้ตกลงมาระหว่างพวกเขา มิฮอร์คฟันเขาขาดสองท่อน

"ทำอะไรของแกนามิคาเสะ!!!"บากี้กระชากคอคิรัวร์

"คนที่ฟันน่ะหมอนั้นนะ"คิรัวร์กล่าว"ช่วยโดนฟันแทนทีละกัน"

คิรัวร์โยนบากี้ไปหามิฮอร์ค

"ฉัวะๆๆๆๆ"มิฮอร์คฟันบากี้ขาดเป็นชิ้นๆแต่บากี้ก็ยังไม่ตาย

"ยกโทษให้ไม่ได้ แกคือตาเหยี่ยวสินะ กระสุนมั๊คกี้แบบพิเศษ ปลิวไปซะเถอะ"บากี้ยิงกระสุนสีแดงจากขา

"เคร้ง!!!"มิฮอร์คปัดมันกลับไปหาบากี้

"บรึ้มมมมม!!!!!"

ในจังหวะนั้นคิรัวร์ก็วิ่งไปทางแท่นประหารไล่ตามลูฟี่ไปแล้ว

"ยังไม่พ้นระยะฉันหรอก"มิฮอร์คกล่าว

"วิสต้า ไปช่วยเจ้าหนูนั่นหน่อยนะ"มัลโก้ตะโกนบอก

"รับทราบ เดี๋ยวจัดให้"

"เคร้ง!!!!!"ชายคนนึงยกดาบรับดาบของมิฮอร์คที่จะฟันไว้ได้ และมีดอกกุหลาบลอยออกมารอบๆ

ชายที่โผล่มาเป็นชายตัวใหญ่ กล้ามเนื้อมาก มีหนวดสีดำหยิกและสวมหมวกสีน้ำเงิน และสวมเสื้อลายสีน้ำเงิน

"หัวหน้าหน่วยที่5ของกลุ่มโจรสลัดหนวดขาว ดาบบุปผาวิสต้า"มิฮอร์คกล่าว

"เป็นเกียรติมากตาเหยี่ยวมิฮอร์ค รู้จักฉันด้วยเหรอเนี่ย"

"ใครไม่รู้ก็แปลกแล้ว"มิฮอร์คกล่าว

"ไปซะนักดาบทมิฬ"วิสต้ากล่าว

"หมอนั้น..."คิรัวร์มองวิสต้าเล็กน้อยก่อนจะวิ่งไป"ขอบใจนะ!!"

"คิรัวร์"ลูฟี่หันไปมองด้านหลัง"รอดไปที"

มิฮอร์คสู้กับวิสต้าขณะสายตาหันไปมองลูฟี่

"ไม่ใช่ความสามารถหรือเทคนิค แต่กลับดึงคนรอบข้างให้เปลี่ยนมาเป็นมิตรคนแล้วคนเล่า ทั่วทะเลนี้นับว่าชายคนนั้นเป็นผู้ที่มีพลังน่ากลัวที่สุดแล้ว"

ก่อนที่จะถึงเวลาประหาร ได้เกิดสิ่งที่น่าตกใจครั้งแล้วครั้งเล่า นับตั้งแต่เรื่องที่นักโทษกว่า200คนที่หนีออกมาจากคุกยักษ์ที่อิมเพลดาวน์ แถมนักโทษเหล่านี้ยังบุกมาร่วมสงครามครั้งนี้ด้วย 

ทั้งสิ่งที่ปรากฎให้เห็นตรงหน้าล้วนเป็นภาพที่ไม่นึกว่าจะได้เห็น ยิ่งตอกย้ำว่ามหาสงครามนี่จะเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ของโลก

ผู้คนทั่วทั้งโลกต่างทำได้เพียงกลืนน้ำลายและเฝ้าดูอนาคตที่กำลังจะเปลี่ยนไป

ที่แท่นประหาร

"ท่านจอมพลเตรียมการเสร็จแล้วครับ"

"แผนการที่ชายฝั่งของอ่าวล่ะ?"

"ครับ เรียบร้อยแล้ว"

เอสนั่งอยู่โดยที่มีใบมีดเพชรฆาตที่เตรียมประหารเขา

__________________________

ผู้คนบนหมู่เกาะชาบอนดี้เฝ้ามองอยู่

"เอ๋ พร้อมจะประหารแล้วงั้นเหรอ"

__________________________

"ไอ้เจ้าพวกนั้นมันจะทำอะไรเอสน่ะ ยังไม่ถึงเวลาเลยนี่"

__________________________

"จะเริ่มการประหารแล้วงั้นเหรอ"

"เรื่องบ้าอะไรละเนี่ย ยังไม่ถึงเวลาประหารที่กำหนดไว้สักหน่อยทำไมทำแบบนี้?"

__________________________

"ตัดภาพการถ่ายทอดสัญญาณหอยทากทั้งหมดเดี๋ยวนี้ มันจะมีปัญหาถ้าปล่อยให้คนทั้งโลกเข้าใจผิด มันอาจจะรุนแรงเกินไปสำหรับโลกที่จิตใจอ่อนไหว เราไม่จำเป็นต้องให้คนทั้งโลกเห็นภาพความรุนแรงที่จะเกิดต่อจากนี้"

"มันจะประหารเอสก่อนกำหนดจริงๆด้วย เอส!!!!"ลูฟี่รีบวิ่งไป

"ข่าวที่จะถ่ายทอดในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า คือชัยชนะของพวกเราก็พอแล้ว"เซ็นโงคุกล่าว

ทันใดนั้นโจรสลัดเห็นเงาสีดำปรากฎขึ้นที่อ่าว

"ดูที่ปากอ่าวสิมีตัวอะไรก็ไม่รู้"

"ไม่ใช่พวกเดียวกับเรา ทหารเรือมันอ้อมหลังน้ำแข็งมาตีล้อมพวกเราเอาไว้"

"พวกมันเป็นใครกัน"

สิ่งที่โผล่มาคือพวกคุมะหรืออาวุธมนุษย์แปซิฟิสต้า

"นั่นน่ะเหรออาวุธมนุษย์ของรัฐบาลที่ลือกัน"

"เจ้าพวกมนุษย์เหมือนหมีที่เจอที่เกาะชาบอนดี้"ลูฟี่กล่าว

คิรัวร์มองไปยังฝูงแปซิฟิสต้า

"ชักจะแย่แล้วสิแบบนี้"

"เอ๋ คุมะ!!!!"อิวานคอฟร้อง

มันเผยว่าเป็นเซ็นโตมารุที่นำฝูงคุมะมาที่นี่

"เอาล่ะพวกแก คอยนานจนเบื่อแล้ว ได้เวลาออกโรงซะที!!!"เซ็นโตมารุตะโกน

หลังเริ่มสงครามมาได้1ชั่วโมงครึ่ง กองทัพเรือได้เปิดการโจมตีครั้งใหญ่ กระแสของสงครามได้เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วและพัดพาสถานการณ์ไปยังฉากสุดท้าย

เหล่าโจรสลัดมองด้วยความตกตะลึง

"บาโทโลมิว คุมะ แห่งเจ็ดเทพโจรสลัด"

"ทำไมถึงได้มีมากมายเลยล่ะ"

"นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกันแน่!?"

_________________________

ผู้คนเกาะชาบอนดี้มองฝูงแปซิฟิสต้าด้วยความตกตะลึง

"นั่นมันพวกที่เคยมาอาละวาดบนหมู่เกาะชาบอนดี้นี่!!!"

"มีบาโทโลมิว คุมะ เป็นฝูงเลย"

"จำนวนมากกว่าคราวก่อน ราว20ตัวได้มั้ง"

"ข่าวใหญ่ ข่าวใหญ่ครับ"นักข่าวติดต่อสำนักพิมพ์

___________________________

ที่มารีนฟอร์ด อิวานคอฟยังสู้อยู่กับคุมะ

"ที่อยู่ตรงนั้นคือตัวจริง"

"ฉันได้ยินข่าวลืออยู่บ่อยๆ ว่าตอนนี้ด็อกเตอร์เวก้าพังค์กำลังพัฒนาอาวุธมนุษย์ แล้วก็ส่งตัวรุ่นทดลองไปทดสอบจริงๆยังที่ต่างๆ"

"แปลว่าพวกนี้คืออาวุธมนุษย์"

"ทำไมถึงหน้าตาเหมือนคุมะทุกตัวเลยนะ"

"นี่ลุง"เซ็นโตมารุตะโกนใส่ทากสื่อสาร"มันต่างจากแผนที่วางเอาไว้นี่ ไหนว่าตอนฉันออกโรงพวกโจรสลัดจะถูกต้อนเข้าไปด้านในอ่าวหมดแล้วไง นี่มันกระจายอยู่ทั่วเลย"

"งั้นแสดงว่าพวกกองทัพตั้งใจจะล่อเราเข้าไปในอ่าวแล้วล้อมกรอบจะได้รุกฆาต"

"งั้นที่พ่อหนวดขาวให้เรากระจายกันทำลายเรือรบรอบๆก่อนก็เป็นเพราะพ่อมองแผนมันออก"

"เพราะพ่อเราก็เลยไม่ถูกปิดล้อม"

"ถึงจะไม่ตรงตามแผน แต่เรายังโจมตีขนาบหน้าหลังได้ เล็งโจมตีพวกโจรสลัดใน เล็งโจมตีโจรสลัดไปตามแผนซะ เก็บกวาดพวกที่กระจายอยู่รอบอ่าวซะ"

"นี่ลุงเรือของกองทัพจะโดนไปด้วยนะ"เซ็นโตมารุกล่าว

"อย่าให้เยอะนักล่ะ"

"รับทราบ"เซ็นโตมารุกล่าว"เริ่มได้เลย"

"อะไรไม่รู้ล่ะ แต่ใครจะยอมง่ายๆกันเล่า"

"เปรี้ยง!!!!"โจรสลัดคนหนึ่งพยายามยกกระบองฟาด แต่กระบองเหล็กแตกเมื่อกระแทกแปซิฟิสต้า

ปากของแปซิฟิสต้าอ้าขึ้นมาแล้วยิงเลเซอร์ถล่มใส่โจรสลัด 

แปซิฟ้าต้าอีกหลายตัวขึ้นมาบนเรือของกองทัพแล้วยิงใส่โจรสลัดที่บนเรือไปพร้อมกับเรือ

เรือรบหลายลำได้ระเบิดและพังทลาย

"ถึงกับสังเวยพวกเดียวกันเองเลยงั้นเหรอ"หนวดขาวกล่าว

"พวกเจ้าอย่าไปกลัวมัน บุกเข้าไปที่ลานพร้อมกันทั้งหมดเลย!!!!"หนวดขาวตะโกน

"รับทราบ!!!!"เหล่าโจรสลัดหนวดขาวต่างบุกเข้าลานกว้าง

"ทหารทุกนายถอยออกจากพื้นน้ำแข็งให้หมด แต่ก็อย่าให้โจรสลัดขึ้นมาบนลานได้เด็ดขาด"เซ็นโงคุสั่งผ่านทากสื่อสาร

"ถอยทัพเร็วเข้า"ทหารเรือถอยจากอ่าวน้ำแข็ง

"ต้อนพวกมันไปแปซิฟิสต้า"เซ็นโตมารุสั่ง

"ตายซะเถอะแก"โจรสลัดคนนึงพยายามยิงบาซูก้าใส่แปซิฟิสต้า

แต่ผลคือแปซิฟิสต้าไม่เป็นไรเลย

"บรึ้มมมม!!!!!"แปซิฟิสต้ายิงเลเซอร์ระเบิดใส่พวกเขา

________________________

ที่หมู่เกาะชาบอนดี้ ผู้คนเฝ้ามองด้วยความตกตะลึง

"ไอ้พวกนั้นมันตัวอะไรกันแน่"

"อย่างกับไม่ใช่มนุษย์เลย"

"มันเป็นอมตะรึไง"

ทันใดนั้นจอภาพก็เริ่มดับไป

"อ้าว ภาพมัน!!!?"

__________________________

มารีนฟอร์ด

"พอตัดสัญญาณภาพทุกจุดเสร็จก็ดำเนินแผนกำแพงล้อม หลังจากนั้นก็ประหารเอสไปพร้อมๆกับล้อมจับพวกศัตรูให้หมด"เซ็นโงคุกล่าว

"รับทราบ"

"เอสกำลังแย่ต้องรีบแล้ว"ลูฟี่ชกทหารเรือไปอีกคน

แต่แล้วมีแสงด้านหน้า คิซารุโผล่มา

"กลับไปวิ่งใหม่อีกรอบซะนะ"คิซารุเตะลูฟี่กระเด็นไป

"อั๊ก...ตึง!!!"ลูฟี่กระเด็นมาชนใส่ท้องจินเบ

"ลูฟี่คุง"จินเบกล่าว

"จินเบ...แฮ่กๆๆๆ"ลูฟี่มองเขาหอบด้วยความเหนื่อยล้า

"พลเรือเอกโผล่มาจนได้ โธ่เว้ย"ลูฟี่สบถ

"ถึงรับมือยากแต่เราต้องรีบ ยังไงเราก็รู้ตั้งแต่ก่อนที่จะมาแล้วว่าที่นี่มีศัตรูฝีมือร้ายกาจขนาดไหนรออยู่

"เจ้าน้องชายเอส ยังไหวรึเปล่า"ตอนนั้นเองก็มีผู้ชายสวมชุดกิโมโนถือปืนดูเหมือนผู้หญิง แต่เสียงเป็นผู้ชายแน่ ด้านหลังเขาเป็นหัวหน้าหน่วยอีกหลายคน

"โอ้ พวกหัวหน้าหน่วยอยู่ตรงนี้พอดี แบบนี้ก็เท่ากับมีกำลังเป็นร้อยคน"จินเบกล่าว

"อย่าปล่อยให้พลเรือเอกหยุดนายไว้ที่นี่ จงมากับพวกเรา"

"โอเค"ลูฟี่วิ่งตามไป

เหล่าหัวหน้าหน่วยวิ่งนำหน้าลูฟี่และจินเบ

"ระหว่างที่พวกมันถอยไปนี่แหละคือโอกาส ลุยเข้าไปรวดเดียวจบเลย"

"โอ้ ท่าจะรับมือยากนะเนี่ย"คิซารุกล่าว

_____________________

ที่ด้านอื่นของสนามรบ คิรัวร์ที่กำลังมุ่งหน้าไปลานประหารถูกชายคนนึงมาขวางทาง

เขาก็คือเจ็ดเทพโจรสลัดเก็กโค โมเลีย

"แกอีกแล้วเหรอ? ไม่รู้จักเข็ดเลยนะ"คิรัวร์กล่าว

"คิชิๆๆๆ นามิคาเสะ คิรัวร์ อุตส่าห์ถ่อมาถึงนี่แต่แกคงต้องถูกขยี้แล้วล่ะ ในอ่าวแห่งนี้จะเป็นจุดจบของแกรู้มั้ย เอสจะต้องตายส่วนพวกแกก็ต้องพินาศหมด ฉันไม่สนหรอกนะว่าใครจะเป็นฝ่ายชนะ แต่ถ้าหนวดขาวตายไปก็น่าสนุกดี ส่วนร่างกายของแกฉันจะรับไปเอง"

"ฉันไม่คิดจะเป็นคอลเลคชั่นของแกหรอก"คิรัวร์กล่าว

_________________________

"เคร้งๆๆๆ"ทั้งมิฮอร์คและวิสต้าฟาดฟันดาบใส่กัน แต่ยังไม่มีใครฟันอีกฝ่ายได้

"มาพักศึกนี้กันก่อนไหมวิสต้า?"มิฮอร์คถาม

"ก็น่าจะเป็นประโยชน์กับทั้งสองฝ่ายแหละนะ"วิสต้ากล่าว

_________________________

"ปังๆๆๆตูมๆๆๆ"ดีโน่ยิงปืนและเลเซอร์ของเขาถล่มพวกโจรสลัดไปเป็นโหล

"ฉัวะๆๆๆ"ทาชิงิตวัดดาบชิงุเระฟันพวกโจรสลัดล้มลงไป

พวกเขามองสโม๊คเกอร์ที่ยังเผชิญหน้ากับแฮนค็อก

"มีคำสั่งให้ถอยคะคุณสโม๊คเกอร์ เดี๋ยวที่นี่ก็จะ..."

"เออ ฉันรู้แล้วน่า ชิ เจ้าหมวกฟาง นามิคาเสะ"สโม๊คเกอร์กล่าววิ่งไป

ทาชิงิและดีโน่รีบวิ่งตามไป เหลือแต่แฮนค็อกที่ยืนอยู่ที่นี่

"คิรัวร์ ลูฟี่ รีบไปช่วยพี่ชายให้ได้นะ"แฮนค็อกกล่าว

_____________________

ด้านเซ็นโงคุกำลังเริ่มหมดความอดทน

"ตัดสัญญาณภาพเสร็จหรือยัง?"

"ยังครับ กรุณารออีกสักนิดนะครับ"

_____________________

ที่หมู่เกาะชาบอนดี้ทุกคนมองด้วยความประหลาดใจและสับสน

"เหลือจอภาพเพียงตัวเดียวที่ยังทำงานอยู่"

"เสียงพวกเขาพูดอะไรกันนะ?"

"ที่อยู่ตรงนั้นหรือว่าจะเป็น..."

_____________________

"ทำอะไรกันอยู่รีบๆตัดสัญญาณภาพสิ!!!!"เซ็นโงคุตะโกน

_____________________

"ถึงเขาจะปิดบังตัวตนมาตลอดจนถึงตอนนี้ก็เถอะ แต่เขาคือหนึ่งในลูกเรือในตำนานที่เคยอยู่บนเรือของราชาโจรสลัดโกลด์ โรเจอร์ ยอดโจรสลัด กัปตันตัวตลกบากี้"

"เอ๋....ที่พูดหมายถึงตัวฉันเองแหละ"บากี้หันหน้ามาให้ฝูงชนเห็น

"หา!!?"

"เรื่องที่ว่าฉันเป็นโจรสลัดในตำนานเนี่ย ควรจะเป็นความลับนี่นา"

"หวา กัปตันบากี้เลือดกำเดาไหลครับ"

"หวา คัตๆๆ!!!!"

__________________________

ที่มารีนฟอร์ด

"นั่นมันอะไรกันห๊ะ สัญญาณภาพงี่เง่านั่นน่ะ ฉันบอกให้ตัดทิ้งไง ไม่งั้นดำเนินแผนต่อไม่ได้พอดี!!!!"เซ็นโงคุตะโกน

"คือว่าหอยทากถ่ายทอดสัญญาณตัวหนึ่งถูกพวกนักโทษจากอิมเพลดาวน์ชิงเอาไปครับ"

"หา!!!! ว่าไงนะ!!!!!"

____________________________

พวกบากี้ได้ขโมยหอกทากถ่ายทอดสัญญาณไปถ่ายทอดออกอากาศเพื่อเพิ่มชื่อเสียงให้กับบากี้

"ช่างแต่งหน้า!!!"

"โอเคแล้วครับ"

"งั้นจะเริ่มเทส2ละนะครับ"

"อ๊า คนที่อยู่ตรงนั้น ลูกเรือในตำนานของโกลด์ โรเจอร์และผูกพันกับ4จักรพรรดิผมแดง ยอดโจรสลัดกัปตันตัวตลกบากี้อย่างงั้นเหรอ?"

"ใช่แล้วฉันเองแหละ"บากี้หันมามอง

___________________________

"หยุดไอ้พวกบ้านั่นเดี๋ยวนี้!!!!!"เซ็นโงคุตะโกน

"ตูม!!!"ปืนใหญ่ยิงเข้าใส่เหล่านักโทษอิมเพลดาวน์

"หวา เกือบไปแล้ว"

"มันเจอเราแล้ว หนีเร็วๆ"

"เมื่อกี้เห็นถูกตาเหยี่ยวมิฮอร์คฟันแต่ยังไม่เป็นไรเลย คุณเป็นใครกันแน่ละครับเนี่ย"

__________________

เกาะชาบอนดี้

"ชื่อของฉันคือบากี้ เป็นลูกเรือในตำนาน"

"เป่าพวกมันให้กระจุยเดี๋ยวนี้"

"เกิดอะไรขึ้นในสนามรบเนี่ย"

"สัญญาณอื่นถูกตัดหมดเลยล่ะ"

"ฉายภาพเอสที่กำลังจะถูกประหารซิ"

"ฉายภาพกองทัพบาโทโลมิว คุมะ สิ!!!!"

________________________

มารีนฟอร์ด

ทิ้งศัตรูไว้ข้างหลังซะ จงมุ่งไปข้างหน้า!!!!"

"บรึ้มๆๆๆ"เลเซอร์จากคุมะยังยิงถล่มกลุ่มโจรสลัดหนวดขาว

บนโมดี้บิ๊ก หนวดขาวเฝ้ามองสนามรบและเห็นควอโด้เดินมาด้านหลัง

"สควอโด้ ปลอดภัยดีใช่มั้ย"

"อื้อ ก็พอไหว"

"งั้นเหรอ เมื่อกี้ติดต่อไปหาเจ้า ที่นอกอ่าวเป็นยังไงบ้าง?"

"กลุ่มโจรสลัดในอาณัติโดนเล่นงานจนเละเทะ ที่ผมรอดมาถึงนี้เพราะเจอทางทะลุมาพอดี"

"เซ็นโงคุมันเหี้ยม มันใช้กำลังทั้งหมดเพื่อขยี้พวกเรา"หนวดขาวกล่าว

"พ่อน่ะรู้ถึงแผนของกองทัพเรืออย่างงั้นเหรอครับ?"สควอโด้ถาม

"ฉันรู้จักกับเซ็นโงคุมานานพอดูน่ะ"หนวดขาวกล่าว

"อย่างงี้นี่เอง"สควอโด้กล่าว

"ถ้าจะถูกกองทัพเรือไล่ต้อนจากด้านหลังก็เชิญเลย ฉันจะไปด้วย จะบุกเข้าไปรวดเดียวแบบไม่ยั้งเลย"

"นั่นสินะ"

มัลโก้สังเกตเห็นมองขึ้นไปที่โมดี้บิ๊ก

"สควอโด้เหรอ ทำไมไปอยู่ตรงนั้น?"

"พวกผมโจรสลัดในอาณัติทั้ง43กลุ่ม พวกเราทุกคนล้วนแต่เป็นหนี้บุญคุณคุณทั้งนั้น เพื่อกลุ่มโจรสลัดหนวดขาวแล้วผมไม่เคยเสียดายชีวิต"

"ขอโทษด้วย แต่นี่น่ะ"

"ผมรู้แล้ว การต่อสู้นี่เพื่อปกป้องคนในครอบครัว โจรสลัดหนวดขาวจะไม่ทอดทิ้งครอบครัวเด็ดขาด เพราะคุณเป็นแบบนั้นทุกคนถึงยอมติดตามคุณไปจนถึงขุมนรก"

หนวดขาวเดินไปข้างหน้า

"ถ้าในครอบครัวที่ว่ามีพวกผมรวมอยู่ด้วยก็คงจะดี"

"ฉึก!!!!!!"สควอโด้แทงทะลุท้องหนวดขาวไปด้านหลัง

ทุกคนมองด้วยความตกตะลึง ทั้งลูฟี่ คิรัวร์ จินเบ อิวานคอฟ บากี้หรือแม้แต่หนวดขาวเองก็ตกตะลึง คนที่ไม่มีปฎิกิริยากับเรื่องนี้คือโดฟลามิงโก้ โมเลีย มิฮอร์คและเซ็นโงคุ

"พ่อ!!!!!!"กลุ่มโจรสลัดหนวดขาวตะโกน

สควอโด้เอาดาบออกจากท้องหนวดขาว ปากของหนวดขาวมีเลือดไหลออกมา

บากี้และลูกน้องอิมเพลดาวน์เขามองอยู่ หอยทากถ่ายทอดสัญญาณภาพไปทั่วโลก

________________________

ที่หมู่เกาะชาบอนดี้ผู้คนต่างเห็นภาพ

"หนวดขาวถูกแทงแล้ว!!!!"

"อะไรเนี่ย มันเกิดอะไรขึ้น!!!!"

"เป็นไปได้ยังไง"

__________________________

เซ็นโงคุกับการ์ปไม่ตกใจกับการกระทำของสควอโด้

"ลุง"ลูฟี่มองอย่างตกตะลึง

"ฮ่าๆๆๆ"โมเลียหัวเราะมองภาพหนวดขาวโดนแทงหน้าคิรัวร์

"...."คิรัวร์เบิกตากว้างตกใจพอสมควร

_______________________

ที่เกาะชาบอนดี้ทุกคนตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

"นั่นมันโจรสลัดในอาณัติของหนวดขาว โจรสลัดที่มาจากนิวเวิลด์ แมงมุมน้ำวนสควอโด้"

_____________________

ที่มารีนฟอร์ด สควอโด้หอบหลังแทงท้องของหนวดขาวไป

"สควอโด้!!!!"มัลโก้พุ่งลงมาจับหัวสควอโด้ฟาดลงพื้นไม่ให้ทำอะไรได้อีก

"ทำไมแกทำแบบนี้ตอบมานะ"

"หนวกหู พวกแกนั่นแหละบีบให้ฉันต้องทำ"สควอโด้ตะโกน

"ตึง!!!"หนวดขาวทรุดลง

"พ่อ"มัลโก้ลุกจากสควอโด้ไปดูอาการหนวดขาว เขายกมือห้าม

"พ่อหนวดขาว"แม็คกาย ดาบสายฟ้า หนึ่งในพันธมิตรหนวดขาวตะโกน

"บรึ้มมม!!!!"แปซิฟิสต้ายิงมาบริเวณที่เขาอยู่

"เลิกเล่นละครน้ำเน่าซะทีเถอะหนวดขาว แกไปคุยกับกองทัพเรือเอาไว้ใช่มั้ย พวกแกตกลงกับพวกมันว่าขอให้ละเว้นชีวิตของคนในกลุ่มหนวดขาวกับเอสใช่ไหมล่ะ?"

ทุกคนตกใจกับคำพูดของสควอโด้

"สควอโด้มันพูดอะไรน่ะ!!?"

"หมายความว่ายังไง?"

"ฟังให้ดีๆนะพวกแก เราถูกหลอกให้มาติดกับรู้มั้ย!!!!"สควอโด้ตะโกน"ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเจ้าเอสมันเป็นลูกชายของโกลด์ โรเจอร์เฮงซวยนั่น!!!!"

หนวดขาวกับมัลโก้จ้องมองสควอโด้

"ตอนที่แกรับฉันไปอยู่ด้วย ฉันน่ะเหลือตัวคนเดียว รู้ใช่ไหมว่าทำไมฉันถึงเหลือตัวคนเดียว เพราะว่าพรรคพวกที่สู้เคียงบ่าเคียงไหล่กันมาถูกโรเจอร์มันฆ่าตายจนไม่เหลือยังไงล่ะ เรื่องที่ฉันเกลียดโรเจอร์มากขนาดไหน แกน่าจะรู้ดี เพราะงั้นแกน่าจะบอกสักคำว่าเอสเป็นลูกชายของโรเจอร์ แกอยากให้เอสได้ขึ้นเป็นราชาโจรสลัดใช่มั้ย"

"ลุงอยากให้เอสเป็นราชาโจรสลัดเหรอ"ลูฟี่จำได้ว่าเอสอยากให้หนวดขาวเป็นราชาโจรสลัด

"ฉันถูกแกหักหลังมาก็ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว ฉันคบเอสเป็นเพื่อนโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย นี่มันบ้าชัดๆ แล้วหลังจากนั้นพอเอสที่สำคัญมากสำหรับแกถูกจับ กลุ่มหนวดขาวของพวกแกก็เข้าไปในอ่าวและข้างนอกอ่าวก็ให้กลุ่มใต้อาณัติอย่างฉันอยู่ แล้วแกก็เอากัปตันของกลุ่มใต้อาณัติทั้ง43กลุ่มอย่างพวกฉันไปขายเพื่อแลกเปลี่ยนกับชีวิตของเอสยังไงล่ะ กลุ่มใต้อาณัติจะถูกฆ่าไม่เหลือ ในขณะที่กลุ่มหนวดขาวและเอสจะรอด นี่สินะที่แกตกลงกับเซ็นโงคุเอาไว้ ใช่มั้ยล่ะ"

"พูดเป็นเล่น เอสเป็นลูกชายของโกลด์ โรเจอร์งั้นเหรอ"

"ใช่ แถมพวกระดับสูงก็ตกลงกันแล้วว่าสงครามนี้จะจบลงยังไง"

"ไอ้โกหก ใครจะไปเชื่อเรื่องพรรณ์นั้นกันเล่า!!!"

"ยังไงซะก็มีความจริงอยู่อย่างหนึ่ง พวกแกจะต้องตายเปล่า"

"หุบปาก ใครจะไปลงเชื่อคำพูดโกหกของแกกัน"สควอโด้พุ่งเข้าโจมตีอาคาอินุ

"เปรี้ยง!!!!"แต่อาคาอินุซัดสควอโด้ไปกระแทกกำแพงได้อย่างง่ายดาย

"ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ อีกไม่นานมันจะเป็นอย่างที่ฉันพูด ถ้าคิดว่าโกหกก็รอดูเอาเถอะ การโจมตีระลอกต่อไปจะพุ่งไปที่โจรสลัดใต้อาณัติอย่างพวกแกเท่านั้น กองทัพเรือจะไม่แตะต้องกลุ่มหนวดขาวแม้แต่นิดเดียว"

จบการย้อนอดีต

"แม้จะไม่รู้อะไรเลยแต่พวกเราก็ยังทำเพื่อเอส ทำเพื่อหนวดขาว ยอมติดตามเอาชีวิตมาทิ้งถึงที่นี่ แต่ดูนั่นสิ

ในสนามรบพันธมิตรของหนวดขาวต่างโดนแปซิฟิสต้าโจมตี

"คนที่ตกเป็นเป้าโจมตีของกองทัพน่ะมีแต่พวกเราใช่มั้ยล่ะ ด้านหลังมีพวกสัตว์ประหลาดนั้น ส่วนซ้ายขวาก็มีคลื่นน้ำแข็งล้อม พวกเราหนีไปไหนไม่ได้แล้ว!!!"

"นี่พ่อ เรื่องนี้เป็นความจริงงั้นเหรอ"

"ช่วยบอกว่าโกหกทีเถอะพ่อ"

"ถือเป็นปาฎิหาริย์แล้วที่ฉันแทงแกได้ ฉันเตรียมใจเอาไว้แล้ว ฆ่าฉันซะสิ"

กลุ่มโจรสลัดขาวจำนวนหนึ่งโดนแปซิฟิสต้าโจมตี

"มีกำแพงน้ำแข็งขวางไว้ พวกเราหนีไปไหนไม่ได้แล้ว"

"เราต้องตายที่นี่เหรอ"

"จะว่าไปมีแต่พวกเราที่ถูกเล่นงานจริงๆด้วย"

_____________________

หมู่เกาะชาบอนดี้

"หนวดขาวรู้เห็นกับกองทัพเรือเนี่ยนะ"

"ขายพรรคพวกตัวเองงั้นเหรอ"

"พูดบ้าๆน่าหนวดขาวคนนั้นเนี่ยนะ"

_____________________

มารีนฟอร์ด

"ฉันไม่อยากจะเชื่อ เชื่อไม่ลงด้วย เรื่องที่พ่อจะทรยศพวกฉันได้"

"ไอ้บ้าเอ๊ย!!!!"มัลโก้กระชากคอเสื้อสควอโด้"แกมันถูกหลอกแล้วสควอโด้ ทำไมแกถึงไม่เชื่อพ่อล่ะ!!!"

"แกเองก็ไม่ต้องแกล้งโง่หรอกมัลโก้ หัวหน้าหน่วยที่1อย่างแกไม่มีทางที่จะไม่รู้เรื่องเอสหรือเรื่องที่แลกเปลี่ยนกับกองทัพเรือนั่นแน่!!!"สควอโด้ตะโกน

"เรื่องที่เอสเป็นลูกของโรเจอร์คือเรื่องจริง การที่มันเอาเรื่องนี้มาใช้ประโยชน์จากคนที่อ่อนไหวที่สุดได้ ต้องยอมรับว่าแผนของพวกมันเหนือกว่าเราอยู่ขั้นหนึ่ง"หนวดขาวกล่าว

"อาโอคิยิ"

อาโอคิยิโดดพุ่งไปหาบากี้

______________________

"สงครามครั้งนี้คือการจัดฉากอย่างงั้นเหรอ"

"แล้วที่สู้มาจนถึงตอนนี้คืออะไรกัน"

"เกิดอะไรขึ้นกันแน่ สงครามครั้งนี้จะจบลงยังไง"

ตอนนั้นเองภาพก็ดับไป

__________________________

บากี้กับลูกน้องอิมเพลดาวน์และหอยทากถ่ายทอดสัญญาณต่างโดนอาโอคิยิแช่แข็ง

"เปิดใช้กำแพงล้อม

"ครับ"

ใต้น้ำมีกำแพงอยู่ใต้น้ำแข็ง

คร๊อกโคไดล์จ้องมองไปที่หนวดขาว

"ไอ้เจ้านั่น...ทำไมถึงปล่อยให้โจรสลัดใต้อาณัติแทงตัวเองง่ายๆแบบนั้นได้ แกมันน่าทุเรษสิ้นดีหนวดขาว ฉันรับไม่ได้หรอกนะว่าเคยแพ้คนอ่อนแอแบบนั้น!!!!!"

หนวดขาวกับมิสเตอร์วันมองอดีตเจ็ดเทพโจรสลัดเงียบๆ

"คร๊อกโคบอย"อิวานคอฟกล่าว

"คร๊อกโคไดล์"จินเบกลา่ว

"นั่นสิ ถ้าเป็นอย่างทุกทีพ่อน่าจะปัดการโจมตีได้ ต่อให้ไม่ทันได้ตั้งตัวหรือเป็นการโจมตีจากพรรคพวกที่ไว้ใจก็ตาม สภาพแบบนี้ไม่สมเป็นคุณเลย ต้องมีปัญหาอะไรแน่"

มัลโก้ยังจำได้ที่หนวดขาวถอดสายเครื่องมือแพทย์ต่างๆออกไปเพราะจะทำให้ศัตรูรู้สึกสมเพชหรือเห็นความอ่อนแอ

"สุขภาพของพ่อคงแย่ลง"

"คงรู้ใช่ไหมว่าตัวเองทำอะไรลงไปสควอโด้ ถึงกับใช้ดาบแทงพ่อตัวเองเลยงั้นเหรอ เป็นลูกชายที่โง่เหลือเชื่อจริงๆ"

หนวดขาวกอดสควอโด้เอาไว้

"ถึงจะเป็นลูกชายโง่ๆพ่อก็ยังรักอยู่ดี

"อย่ามาล้อเล่นนะ แกน่ะคิดจะขายพวกฉันไม่ใช่เหรอ"สควอโด้กล่าว

"คนที่ฉุดให้คนที่จงรักภักดีอย่างเจ้าต้องดำดิ่งลงสู่ความมืดมิดนั่นมันคือใครกัน"

"พวกที่คิดกบฎต่อกองทัพเรือน่ะสิ"

"ฉันไม่เห็นด้วยกับแผนการนี้ คนที่ควรตายในสงครามนี้คือหนวดขาว ถ้าปล่อยให้คนอย่างมันรอดน่ะไร้เหตุผลสิ้นดี ถ้าแกยอมช่วยฉัน ฉันก็จะช่วยให้โจรสลัดใต้อาณัติอย่างพวกแกรอด"

"มันบอกว่าถ้าแทงหนวดขาวก็จะช่วยให้โจรสลัดที่เหลือรอด"

"อาคาอินุพูดแบบนั้นเหรอ? เรื่องที่เจ้าเกลียดโรเจอร์มากมายนั้น พ่อเข้าใจจนเจ็บปวดไปด้วยเลย แต่ฟังนะสควอโด้ การโยนความผิดของพ่อไปลงที่ลูกมันไร้สาระ เอสมันเคยทำอะไรเจ้ารึไง เจ้ากับเอสน่ะร่วมกันก้าวผ่านทั้งความสุข ความเศร้า พวกเจ้าร่วมฝ่าฟันกันไม่รู้ตั้งกี่ครั้งแล้วไม่ใช่เหรอ เอสจะเป็นลูกของใครก็ไม่เกี่ยว ในเมื่อพวกเราได้มาพบกันบนท้องทะเลอันกว้างใหญ่นี่ ไม่ใช่แค่พวกเจ้าสองคน แต่ทุกคนล้วนเป็นลูกของพ่อ เพราะงั้นนะสควอโด้ พวกเจ้าน่ะดีกันไว้เถอะ เอสน่ะไม่ได้พิเศษกว่าใครหรอก เจ้าทุกคนคือครอบครัวของพ่อ"

สควอโด้ปล่อยดาบและทรุดลงร้องไห้

"แต่ยังไงก็เถอะ พับผ่าสิ ยังร้ายเหมือนเดิมนะเซ็นโงคุ แกมาปั่นหัวพวกฉันได้เจ็บแสบมาก แกพูดว่าฉันคิดจะขายลูกชายตัวเองงั้นเหรอ"

หนวดขาวยกแขนบีบทำให้คลื่นน้ำแข็งยักษ์แตกพังทลายลงง่ายๆ

"มันสร้างทางหนีให้พวกโจรสลัดงั้นเหรอ เป็นคนที่เคี้ยวยากจริงๆ"เซ็นโงคุกล่าว

"กำแพงน้ำแข็งหายไปแล้ว"

"เรือของกองทัพก็ยังใช้การได้"

"แบบนี้พวกเราก็พร้อมจะหนีได้ทุกเมื่อ"

"ถ้าเป็นโจรสลัดก็จงเลือกสิ่งที่เชื่อด้วยตัวของตัวเองซะ"

"โกหกจริงๆด้วย มันเป็นแผนของกองทัพเรือ"

"บ้าเอ๊ย กล้าหลอกกันเรอะ!!!"

"พ่อน่ะไม่มีทางหักหลังพวกเราอยู่แล้วล่ะ"

"ขอโทษนะผมจะไม่สงสัยในตัวพ่ออีกเด็ดขาด"

หนวดขาวมองคร๊อกโคไดล์ที่จ้องมองเขาด้วยความสมเพชและโกรธ

"อ่อนแอเหรอ ขอทีเถอะไอ้หนูจระเข้ จะเป็นฉันหรือแกก็เป็นมนุษย์ที่มีหัวใจกันทั้งนั้นแหละ ต่อให้ถูกเรียกว่าสัตว์ประหลาดหรือผีห่าซาตาน ก็ไม่มีทางที่จะแข็งแกร่งได้ตลอดไปหรอก ขอแค่ช่วยชีวิตคนหนุ่มสักคนที่จะสานต่ออนาคตได้ ฉันจะได้ปลดระวางตัวเองได้"

"ใครที่จะไปกับฉันจงทิ้งชีวิตไว้แล้วตามมา!!!"

"โอ้!!!!!"

ชายที่แกร่งที่สุดในโลกโดดลงมาจากเรือ

"เตรียมตัวให้ดี ชายที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกจะออกอาละวาดแล้ว!!!!!"เซ็นโงคุตะโกน