ลำดับตอนที่ #179
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #179 : Level 5 นรกเยือกแข็ง(RE2)
มาเจลแลนเดินขึ้นบันไดมือจับท้องตัวเองไว้ พวกผู้คุมยืนรออยู่
"เยี่ยมไปเลยครับท่านพัศดีมาเจลแลน จะให้เราทำยังไงกับหมวกฟางลูฟี่ที่จับได้ครับ?"
"อีกเดี๋ยวมันก็ตายแต่ทิ้งไว้ก็เกะกะ เอามันไปโยนที่หอคอยกลางเลเวล5ซะ"มาเจลแลนสั่ง
"ครับ!!!"
"แฮ่กๆๆ ท่านพัศดีมาเจลแลน!!!"ยามคนนึงวิ่งมา"เกิดเหตุวุ่นวายที่บันไดทางเชื่อมไปเลเวล3ครับ"
"เกิดอะไรขึ้น?"เขาถาม
"ยังไม่ทราบรายละเอียดครับ"
_________________
ที่ห้องขังที่เย็นจัด
"เฮ้ เฮ้ย เฮ้อ หมอนี่ไม่ไหวแล้ว อาจจะตายหรือไม่ก็แข็งอยู่อย่างงี้จนชาติหน้าแหละ"
นักโทษคนนึงมองนักโทษที่แข็งตาย
"อ๊า นิ้วฉันหัก!!!"
"ฮ่าๆๆ แกถูกน้ำแข็งกัดยังไงล่ะ เหอะๆเดี๋ยวแกก็ตาย"
นักโทษพยายามกินขนมปังแต่มันแข็งมาก
"โธ่เว้ยมันบ้าอะไรเนี่ย ขนมปังก็แข็งจนกัดไม่เข้า"
นี่คือเลเวล5 นรกเยือกแข็งที่ลูฟี่พยายามจะมา
เอสไม่ได้อยู่ที่นี่
พวกยามกำลังลากตัวลูฟี่มายังห้องขังเลเวลนี้
"เฮ้ยดูนั่นมีคนใหม่มา"
"แกชื่ออะไร?"
"ค่าหัวแกเท่าไหร่?"
นักโทษสังเกตเห็นลูฟี่มีพิษเต็มไปหมด
"คงไม่รอดแหงแบบนั้น โดนพิษแห่งการพิพากษามานี่"
__________________
มาเจลแลนมาที่ทางเชื่อมไปเลเวล3ก็ต้องตกใจ
"มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?"เขาถาม"ฮันนิบาลทั้งที่แกก็อยู่ทำมทหารถึงเสียท่าหมดได้"
บนพื้นมีฮันนิบาลและพวกยามนอนอยู่ มาเจลแลนกระชากคอฮันนิบาลขึ้นมาตอบคำถาม
"ลืมตาสิฮันนิบาลมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?"
"ท่านพัศดีช่วยปล่อยมือก่อน"
มาเจลแลนปล่อยฮันนิบาลล้มลงพื้น
"ขออภัยจริงๆครับผมประมาทเกินไป"
"อย่า อย่าเอาฉันไปทรมาณนะ!!!"มิสเตอร์ทรีร้อง
"ไอ้เจ้าตูดเหม็นนั่นเจ็บใจนัก ไอ้เจ้ากะเทยนั่นมันทิ้งพวกเราไม่แยแสเลย"
"นักโทษนั่นมันใช้พลังหมัดกะเทยหรืออะไรนี่แหละโจมตีผมแบบไม่ทันตั้งตัว"
"เลิกแก้ตัวได้แล้ว มันขึ้นบันไดหนีไปชั้นบนสินะ"
"นักโทษคนนั้นเคยอยู่บริษัทบาล็อกเวิร์ค เป็นชายที่ใช้ชื่อว่ามิสเตอร์ทู อ๊ะ เป็นกะเทยด้วย"
"จะเป็นอะไรก็ช่าง"
"มันเป็นนักโทษของเลเวล3ครับ คิดว่าอีกไม่นานคงจะจับตัวมาได้"
"การจลาจลที่เลเวล2ล่ะเป็นไงบ้าง?"มาเจลแลนถาม
"เกือบจะเรียบร้อยดีแล้วล่ะครับ"
"ให้กำลังพลที่อยู่ในเลเวล4ขึ้นไปเลเวล3ทันทีเลย ให้ซาดี้จังนำทีมแล้วก็ปล่อยอสูรคุกออกมาซะ ฝากจัดการด้วยล่ะ"
"ครับ แล้ว3คนที่จับได้ล่ะครับ"
"แล้วแกพวกแก รีบจัดการให้มันเข้าที่เข้าทางให้กลับเป็นอิมเพลดาวน์อย่างทุกทีซะ ส่วนฉันจะไปทำธุระส่วนตัวซะหน่อย"
"อูย ปวดจู้ดๆ"
"ท้องเสียสินะครับ"
"เฮ้ พวกแกน่ะรีบลุกไปตามหานักโทษหลบหนีอีกคนที่เหลือซะ"ฮันนิบาลตะโกน
"ครับ!!"พวกยามเริ่มลุกขึ้น
"เอ่อ จะให้ทำยังไงกับ3คนนี้ดีครับ?"
"ฉันมีเรื่องอยากจะถามพวกมันนิดหน่อยน่ะ พามันไปที่ห้องสอบปากคำ ฉันจะจัดการพวกมัน3คนเอง"ฮันนิบาลกล่าว
"รับทราบครับ"
_____________________
บากี้ มิสเตอร์ทรีและมิสเตอร์ซิกส์ถูกโยนเข้ามาในห้องสอบปากคำ
"ผมขอตัวนะครับท่านรอง"
"อืม ไปได้แล้ว"
ประตูปิดแล้วฮันนิบาลล็อคประตูทันที
"แผนสำเร็จลุล่วง"มิสเตอร์ซิกส์กล่าว
"ฮึๆๆ รอดแล้วเรา"
"รอดจากการถูกจับไปทรมาณแล้ว"มิสเตอร์ทรีกล่าว"โอเค ที่นี้จะเอายังไงต่อ?"
"ก็แหงอยู่แล้ว เราต้องรีบแล้วไปเดี๋ยวนี้เลย ต้องช่วยหมวกฟางจังออกมาให้ได้"ฮันนิบาลอแตะหน้ากลายเป็นบอนเคร"
"บอกว่าไปช่วยเนี่ยนะ มันโดนพิษมาเจลแลนไปแล้วและถูกจับโยนลงไปเลเวล5แล้วนะ เจ้าหมวกฟางมันไม่มีทางรอดชีวิตแล้วล่ะ เราไปก็ตายอย่างหมาข้างถนน"บากี้กล่าว
"ใช่แล้วล่ะ ทำไมนายต้องลงไปที่แบบนั้นด้วย?"มิสเตอร์ซิกส์ถาม
"จะตายอย่างหมาหรือตายอย่างกะเทยฉันไม่สนหรอก ตอนที่ฉันหันหลังให้หมวกฟางจังกับมาเจลแลนถือว่าฉันได้โยนชีวิตของตัวเองทิ้งไปแล้ว ที่จริงเราต้องโดนจับทั้งสองคน แต่ฉันเลือกที่จะหนีและกลับไปช่วยเขา นั่นคือสิ่งที่ฉันสาบานเอาไว้แล้ว"
"จะสาบานอะไรก็ช่าง แกอุตส่าห์หนีออกมาได้แล้ว ทำไมต้องเสี่ยงชีวิตตัวเองไปช่วยเจ้าหมอนั้นออกมาอีกเล่า"บากี้กล่าว
"เพราะเป็นเพื่อนกันน่ะสิ ยังจะต้องมีเหตุผลอะไรอีก!!!!"บอนเครตะโกน
_______________
"ว่าไงนะยะ!!?"ฮันนิบาลร้อง"ฉันหมายถึง ว่าไงนะ ที่ว่าทำยาถอนพิษไม่ได้มันหมายความว่ายังไง?"
ตอนนี้บอนเครปลอมเป็นฮันนิบาลมาที่ห้องยาเพื่อหายารักษาพิษของมาเจลแลน
"เท่าที่ผ่านมาคนที่โดนพิษของพัศกีมาเจลแลนยังไม่เคยมีใครรอดชีวิตเลยสักคนเดียว ถ้าพิษชนิดเดียวยังพอว่า แต่พิษของพัศดีเป็นพิษหลายๆชนิดมารวมกัน ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำยาถอนพิษยังไง"
"นี่ยังกล้าเรียกตัวเองว่าหมออีกเหรอ? อย่ามาล้อเล่นนะยะ!!!"
"เอ๋?"
"เอ่อ อย่ามาล้อเล่นกันนะ ทำอะไรเข้าสักอย่างซะ เพราะเราจะส่งลูฟี่หมวกฟางแบบเป็นๆให้กับกองทัพเรือ"ฮันนิบาลสั่ง
"แต่ว่าถ้าให้ยามั่วจะทำให้ตายเร็วขึ้นนะครับ น่าเสียดายผมเกรงว่าจะไม่มีทางช่วยได้แล้ว"
บอนเคร/ฮันนิบาลกัดฟันกรอด
_____________
"ก็บอกแล้วไงว่าเราช่วยเจ้าหมวกฟางไม่ทันแล้วอ๊ะ"
"ยาถอนพิษก็หาไม่ได้ ก็แปลว่าไม่มีทางช่วยแล้วยังไงล่ะ"
"เอาน่าตัดใจเรื่องเจ้าหมวกฟางซะแล้วก็หนีออกไปด้วยกันดีกว่านะ หนีเถอะ"
"ใช่แล้ว ต้องรู้จักปล่อยวางนะ ถ้าอยู่ที่นี่ต่อตัวฉันต้องละลายแหงเลย"มิสเตอร์ทรีกล่าว
"บอกตามตรงเลยนะ ไม่ว่านายจะทำยังไงมันก็สายเกินไปสำหรับเจ้าหมวกฟางแล้วล่ะ"บากี้กล่าว
"มันผิดตั้งแต่แรกที่จะไปสู้กับมาเจลแลนตรงๆแบบนั้นน่ะ ถ้าจะให้รอดหลังไปสู้กับเจ้านั่นมีแต่ต้องหวังพึ่งปาฎิหาริย์เท่านั้นแหละ"
"ปาฎิหาริย์เหรอ"บอนเครกล่าว"จริงด้วยที่อิมเพลดาวน์มีคนคนนั้นอยู่นี่นา คุณอีวาราชินีกะเทย ทั้งคนไข้ที่หมอยังส่ายหน้า ทั้งประเทศที่จวนจะล่ม ว่ากันว่าเขาก็ช่วยมาแล้ว ตำนานผู้ช่วยให้รอดที่ยังมีชีวิตอยู่ ดาวจรัสแสงแห่งวงการกะเทยคุณอีวา เขาคือความหวังเดียวของเรา"
"ใครฟะ?"ทั้งสามถาม
___________________
พวกเขามาที่หน้าบันไดสำหรับเจ้าหน้าที่
"ไปเลเวล5เหรอครับ?"ผู้คุมถาม
"เออ ตามนั้นแหละฉันจะเอาอาชญากรพวกนี้ไปรับโทษที่ชั้นนั่นน่ะนะ"
"ทำไมเราต้องลงไปกับมันด้วยล่ะฟะ?"บากี้ถาม
"มันช่วยไม่ได้นี่นา ถึงอยากจะหนีไปชั้นบนแต่ที่เลเวล3ดังมีการคุ้มกันอย่างแน่นหนาตามคำสั่งมาเจลแลน สำหรับพวกเรานะตอนนี้ที่ที่ปลอดภัยที่สุดคือการอยู่ติดกับรองพัศดี"มิสเตอร์ซิกส์กล่าว
"เรื่องนั้นมันก็ใช่หรอก แต่หมอนั่นคิดเรื่องช่วยเจ้าหมวกฟางอย่างเดียว อยู่กับมันแล้วจะปลอดภัยได้แค่ไหนเชียว"บากี้กล่าว
"แต่อย่างน้อยตอนนี้ก็พอไหวนะ"มอสเตอร์ทรีกล่าว
ด้านบนเพดานเป็นคิรัวร์ที่หลบซ่อนตัวแอบตามพวกเขามา
"ทำไมพวกนั้นถึงโดนพามาที่เลเวล5นะ?"คิรัวร์สงสัย
เมื่อผู้คุมเปิดประตู คิรัวร์ก็ตามพวกเขาไปจากด้านบน
บอนเคร/ฮันนิบาล บากี้ มิสเตอร์ทรีและมิสเตอร์ซิกส์เดินเข้าเลเวล5มาพร้อมผู้คุม2คนด้านหลัง
"ยังไงซะก็มีแต่ต้องไป รอฉันก่อนนะหมวกฟางจัง แต่มันน่าสงสัยจังเลย ทำไมรายชื่อนักโทษนี้ถึงได้เป็นแบบนี้กันล่ะ"
ชื่อคนที่ชื่ออีวาโดนขีดฆ่า
"เอ็มเพอริโอ อีวานคอฟ ราชินีที่แข็งแกร่งที่สุดถูกขีดฆ่าชื่อออกไป ถูกปล่อยตัวไปแล้วเหรอหรือว่าถูกประหารล่ะ?"
"นักโทษคนนี้น่ะถูกปล่อยตัวไปแล้วอย่างงั้นเหรอ?"ฮันนิบาลยื่นรายชื่อให้ผู้คุมดู
"อีวานคอฟ อ๋อ จำไม่ได้หรือครับรองพัศดี หลายปีมานี้นักโทษคนนั้นหายสาบสูญไป"
"ใช่แล้ว เริ่มจะจำได้แล้ว แกช่วยเล่ามาทีซิ"
"นักโทษมันฟังอยู่นะครับ"
"เออน่าพูดมา"
"ที่อิมเพลดาวน์บางทีก็จะมีคนหายสาบสูญครับ มันต่างจากการหลบหนี ขนาดนักโทษที่ขยับไม่ได้จู่ๆก็หายตัวไปแบบไร้ร่องรอยเลย ปีศาจลักซ่อน การที่มีคนหายตัวไปเช่นนี้ทำให้ทุกคนหวาดผวา เพราะลือกันว่าจะถูกพาตัวไปโลกปีศาจ ก็เลยเรียกว่าปีศาจลักซ่อน"
"คนหายตัวไปเนี่ยนะ"
พวกเขาเดินต่อ บากี้ มิสเตอร์ทรีและมิสเตอร์ซิกส์หนาวสั่น
"ผัวะๆๆ"คิรัวร์ลงมาและตีหัวผู้คุมสองคนล้มลง
"พวกนาย"คิรัวร์เรียก ทั้ง4คนหันมามอง
"นามิคาเสะ!!"บากี้กล่าว
"พั่บ"บอนเครเปลี่ยนหน้าเป็นตัวเอง
"มันพาหมวกฟางจังไปที่เลเวล5 เราต้องไปช่วยและหายาถอนพิษ"
"โอเค"คิรัวร์พยักหน้า"เข้าไปหาตัวลูฟี่กันเถอะ"
พวกเขาเข้าไปในเขตห้องขังนักโทษที่หนาวจัดและเห็นหมาป่าสีขาวตาแดงก่ำด้านหน้า
"1..2..3...4นี่มันกองทัพหมาป่าใช่รึเปล่า รู้รึเปล่าว่าทำไมมันไม่ไปอยู่ชั้นนรกสัตว์อสูร?"บากี้ถาม
"ไม่รู้ทำไมล่ะ?"บอนเครถาม
"ฉันพอจะรู้อยู่"มิสเตอร์ทรีกล่าว"เพราะถ้าปล่อยไว้เลเวล2มันจะกินบาซิลิสกับสฟิงซ์หมดน่ะ"
"ขนาดนั้นเชียวเหรอ แค่หนาวยังไม่พอรึไง"มิสเตอร์ซิกส์กล่าว
"เอาล่ะมาเตรียมลุยกันให้เต็มที่เราต้องไปช่วยหมวกฟางจังให้ได้"บอนเครกล่าว
"แกสู้ไปคนเดียวเถอะ"
"ฉันไม่ยอมถูกสัตว์ประหลาดกินแน่"
"พวกเราจะหนีกลับขึ้นชั้นบน!!!"
ทั้งสามหนีไป ทิ้งให้บอนเครและคิรัวร์สู้กับพวกหมาป่า
"เพลงหมัดกะเทย"
"เพลิงผลาญ!!!"
ประสาทหูคิรัวร์ได้ยินเสียงดังลอดผ่านมา
"ช่วยพี่ชายอะไรกันน่าขำสิ้นดี"
"ทางนี้"คิรัวร์กล่าว
พวกเขามาถึงคุกที่ลูฟี่ที่โดนพิษถูกจับขังไว้อยู่
"ฉันมาช่วยแล้วหมวกฟางจังในฐานะเพื่อน!!!"บอนเครร้อง
"ไอ้คนไหนที่พูดดูถูกกัปตันฉันเมื่อกี้?"
"หา แล้วมันทำไม...ฉัวะ!!!!"คิรัวร์ฟันหัวมันแตกขาดหลุดจากร่างทั้งเป็นน้ำแข็ง
"เหวอ!!!!"
"เงียบ มันหนวกหู"
"อุ๊บ หงึกๆๆ"พวกนักโทษพยักหน้า
"ที่นี่จะหาคุณอีวาได้ที่ไหน?"
"พูดมา"
"ฉะ..ฉันรู้ ที่ป่านั่นเป็นรังของผู้คุมเก่าที่ทิ้งร้างแล้ว เคยเห็นคนออกมาจากที่นั่นหลายครั้ง"
"จริงเรอะ เยี่ยมไปเลย"บอนเครดีใจ
"ฉัวะ!!!!"
"อ๊ากกก!!! ทำอะไรน่ะ?"
"ฉันได้ยินเสียงหมาป่า ที่นั่นมันรังพวกหมาป่าชัดๆ"
"ได้ยินด้วยขอโทษครับ"
"ดาบมังกรคลั่ง"
"ฉัวะๆๆๆๆ!!!!"
"อ๊ากๆๆๆๆๆ"
คิรัวร์ฟันพวกมันหลุดเป็นชิ้นๆกันหมด พวกที่ไม่ตายก็ทรมาณบนพื้น
"ยังไงก็มีแต่ต้องไปเท่านั้น"บอนเครกล่าว
"อืม"
พวกนั้นบ้ารึไง ที่นั่นมันรังหมาป่านะ"นักโทษห้องขังหนึ่งกล่าว
พวกเขาเข้าไปและเจอพวกหมาป่าเข้าจู่โจมฝูงใหญ่
ทั้งสองต่างต่อสู้ท่ามกลางอากาศที่หนาวจัดก่อนจะมีคนมาช่วยจัดการหมาป่า คิรัวร์เห็นชายผมสีขาวกับส้มสวมแว่นกันแดดและถือไวน์ไว้
"นาย..."คิรัวร์พูดได้แค่นั้นก็ล้มลง
___________________
ทางด้านฮันนิบาลโดนจับมัดไว้ที่เลเวล4 ที่ห้องเก็บเครื่องทรมาณ
สาเกตุเพราะบอนเครปลอมเป็นนามิและลวงฮันนิบาลเข้าไปในห้องให้ช่วยเปลี่ยนชุด เมื่อเขาเข้ามาแล้วก็โดนทุบหัวจับมัด
"ฉันไม่ยกโทษให้กะเทยบ้านั่นแน่"
_________________
เลเวล2 นรกสัตว์อสูร พวกบลูกอริเอานักโทษเข้าห้องขัง
"เอานักโทษกลับเข้าห้องขังแล้ว แต่ยังขาดกุญแจหลายดอก"
_______________________
เลเวล3 นรกอดอยาก
"ไม่ว่ายังไวก็ต้องหาให้เจอนะ ไปจับเป็นมันมาให้ได้ มันต้องอยู่ที่ชั้นนี้!!!"ซาดี้สั่งอสูรเฝ้าคุกและผู้คุมหาบอนเคร
_______________________
ทางด้านคิรัวร์ เขาตื่นขึ้นมาแล้วพบอลิซกับพวกโฮมุนครูสผมสีเขียวที่หน้าเหมือนเธอเปี๊ยบดูแลเขาอยู่
"ข้ามีพลังเรียกพี่น้องตัวเองมาเพื่อช่วยงานและสู้ได้"
"เจ้าไม่เคยบอกนี่"
"แต่ท่านไม่ยอมเรียกข้าเลย"อลิซหันไปทางอื่น
ท่าทางเธอจะงอน
"กรี๊ดดดด!!!"
เขาพบชายหน้าใหญ่ผมสีม่วงและแต่งชุดพวกกะเทยได้เปลี่ยนชาสร่างใหญ่ที่เข้าโจมตีเขากลายเป็นผู้หญิงวิ่งหนีไป
เขาคืออีวานคอฟแห่งคณะปฎิวัติที่ปกครองที่นี้
อีกคนคือหญิงสาวอีนาซุมะ คนที่ช่วยพวกเขาจากหมาป่า
บอนเครอธิบายเรื่องหญิงกะเทยในตำนานและนี่เป็นแดนสวรรค์เหล่ากะเทย
"ลูฟี่อยู่ไหน?"คิรัวร์ถาม
อีวานคอฟชี้ไปยังห้องที่ลูฟี่อยู่และมีเสียงร้องทรมาณดังมาแล้วถึง10ชั่วโมง แต่ที่สำคัญเขาจะต้องเสียอายุขัยไป10ปี
"มันไม่มีทางอื่นเหรอ?"คิรัวร์ถาม อีวาส่ายหัว
"อย่าดูถูกพลังชีวิตของผู้คน ปาฎิหาริย์จะเกิดขึ้นได้ต่อเมื่อผู้คนปรารถนาจะมีชีวิตอยู่เท่านั้น"
บอนเครเริ่มเปิดช่องแคบมองลูฟี่
"นายไม่ไปดูเหรอ?"
"ไม่ ฉันรู้ว่าลูฟี่จะต้องรอด...และตอนนี้ฉันหิวแล้วด้วย"
ขณะที่เขากิน อีวานคอฟก็อธิบายเรื่องที่เขามีพลังผลปีศาจโฮรุโฮรุ พลังควบคุมฮาร์โมนและชั้น5.5ที่พวกเขาซ่อนตัว
หลังจากนั้น
"ของกิน!!!!!!!!!!"
"หมวกฟางจัง!!!"
"เจ้าหมวกฟาง!!!"
"เป็นไปไม่ได้ นี่เกิดอะไรขึ้นกันแน่ยังไม่ถึงวันเลยนะ"อีวานคอฟกล่าว
หลังจากนั้นอาหารมากมายใน5.5ก็ถูกเอาไปยัดให้ลูฟี่จนกลับมาแข็งแรงอีกครั้ง บอนเครสลบไปหลังลูฟี่ปลอดภัย
ลูฟี่คิดจะไปช่วยเอสและชวนอีวาแหกคุก แต่อีวากำลังรอโอกาสที่ดราก้อนจะเคลื่อนไหวอยู่บอกเรื่องที่เขาเป็นคนในคณะปฎิวัติ และเป็นสหายของดราก้อน
"หมายถึงพ่อฉันเหรอ?"ลูฟี่ถาม
"พ่องั้นเหรอ!!!!?"อีวานคอฟร้อง"เขามีลูกชายด้วยเหรอ?"
"บางทีเขาอยากเก็บเป็นความลับมั้ง ปู่ฉันเป็นคนบอกเอง ฉันไม่เคยพบหน้าเขาเลยด้วยซ้ำ"ลูฟี่กล่าว
"ที่บอกว่าไม่รู้ก็ยิ่งน่าใช่ เด็กนี่ดูไม่ใช่พวกที่จะโกหกใคร แล้วก็เป็นซูเปอร์โนวาร์ทั้ง12ด้วย แล้วก็ยังมีพลังชีวิตที่เหลือเชื่อนั่นอีก ไม่ธรรมดาเลย น่าจะจริงสุดๆ"
"บ้านเกิดเธออยู่ไหนเหรอ?"
"อีสต์บลูน่ะ"
หลายปีก่อนสมัยที่อีวานคอฟยังไม่โดนจับและกำลังคุยกับดราก้อน
"ดราก้อน พอมีลมพัดมาไม่ว่านายจะอยู่ที่ไหนก็มักหันไปทางเดิมตลอดเลยนะ"
"งั้นเหรอ ฉันไม่เห็นจะรู้ตัวเลย"
"นายคงเป็นพวกสัญชาตญาณแบบสัตว์ละมั้ง ทางนั้นเป็นทิศบ้านเกิดรึยังไง? มีครอบครัวที่คิดถึงอยู่ที่ทะเลตะวันออกอย่างงั้นเหรอ?"
"เลิกซักไซ้เรื่องของคนอื่นซะทีเถอะอีวา"
"ขอโทษที"
จบการย้อนอดีต
"ถ้านี่เป็นความจริงล่ะก็ ถ้าหมวกฟางบอยเป็นลูกชายของดราก้อนจริง"
"อีนาซูมะ ไปตรวจสอบซิว่าเอสบอยจะถูกประหารเมื่อไหร่"อีวานคอฟกล่าว
"ครับ จะไปทันที"
"เรามีเวลาไม่มาก ในเมื่อบีเบิ้ลเชการ์ดยังเลื่อนลง แปลว่าเขายังไม่ถูกพาตัวออกไป เดี๋ยวฉันจะลงไปที่เลเวล6กับหมวกฟางบอยและนามิคาเสะหน่อยนะ"
"จะนำทางให้งั้นเหรอ แต่ว่าเลเวล6เหรอ? ไม่ใช่เลเวล5เหรอ?"
"ก็บอกแล้วหงว่านี่ชั้น5.5น่ะ เลเวล6เป็นที่คุมขังอาชญากรระดับโลก"คิรัวร์อธิบาย
"ช่างเถอะไปกันเลย!!!!"ลูฟี่ตะโกน
"หมวกฟางบอย ชาติกำเนิดของเธอมันไม่ใช่เรื่องที่จะเล่าให้ใครฟังไปทั่วได้นะรู้มั้ย"
"เออ คงงั้นมั้ง"
"เพราะฉันน่ะเป็นพวกเดียวกับพ่อเธอไง แล้วก็เป็นแกนนำในกองทัพปฎิบัติถึงได้ถูกจับมาขังไว้ที่นี้ อาจจะฟังดูเอาแต่ใจ แต่รู้สึกว่าต้องช่วยเหลือเธอ ฉันปล่อยให้ลูกชายของเพื่อนมาตายต่อหน้าไม่ได้หรอกนะ"
เขาหันไปมองพวกนิวคามะ
"นักโทษในนิวคามะแลนจงฟังให้ดี หลังจากที่ฉันช่วยเอสบอยออกมาได้ พวกฉันทุกคนจะแหกคุกอิมเพลดาวน์แห่งนี้ออกไปรู้มั้ย"
"เอ๋ กระทันหันจัง"
"เร็วเกินไปมั้ย"
"ดีล่ะรอฉันก่อนนะเอส จะไปหาเดี๋ยวนี้แหละ"ลูฟี่พูดได้แค่นั้นล้มลงไป
"ชีพจรเขาหยุดเต้นไปแล้ว"
"ว่าไงนะ!!"
"ไวเกอร์ฮาร์โมน!!!"อีวานคอฟอัดพลังใส่ลูฟี่ให้ฟื้นกลับมาอีกครั้ง
"นั่นคืออะดรีนาลีน พรุ่งนี้เธอคงต้องเหนื่อยมากสักหน่อย เพราะมันจะดึงพลังเธอมาใช้ล่วงหน้า แต่ฉันคิดว่าเวลานี้เธอคงไม่สนใจหรอก"
______________
ฮันนิบาลที่ตอนนี้เป็นอิสระนั่งเก้าอี้พัศดีของมาเจลแลนมองกลุ่มแหกคุกกับใบค่าหัวของคิรัวร์
"มิสเตอร์ทู มิสเตอร์ซิกส์ มิสเตอร์ทรี ตัวตลกบากี้ แล้วก็นักดาบทมิฬ นามิคาเสะ คิรัวร์ พวกแกแน่ใจนะว่า5คนนี้ลงไปเลเวล5น่ะ"
"ครับ มันปลอมตัวได้เนียนมากเลย แต่พอพวกผมลงไปดูที่เลเวล5 กลับเจอแค่หมวกที่เปื้อเลือด เป็นไปได้ว่าพอช่วยลูฟี่หมวกฟางออกมาจากกรง พวกมัน5คนคงถูกหมาป่าจับกินหมดแล้วครับ"
"งั้นเหรอ ไม่นึกเลยว่าจะต้องมาสั่งทำหมวกพิเศษก่อนจะได้เป็นพัศดีจริงๆ ทั้งที่ยังเขี่ยมาเจลแลนไปให้พ้นไม่ได้"
"ได้ยินหมดแล้วครับ"
"ถ้าเกิดว่าพวกมันหนีออกไปได้ ท่านพัศดีและท่านรองพัศดีคงโดนเด้งทั้งคู่แหละครับ"
"ฉันก็โดนเด้งด้วยเหรอ!!!!"ฮันนิบาลร้อง
"แน่นอนสิครับ"
____________________
มาเจลแลนมาเข้าลิฟท์หลังขี้เสร็จ
"มาช้าจังเลยนะคะ"โดมิโน่กล่าว
"เฮ้อ เข้มงวดจังนะโดมิโน่"มาเจลแลนกล่าว
"แน่ใจนะคะว่าจัดการธุระเสร็จแล้ว?"โดมิโน่ถาม
"เอาน่ะ"มาเจลแลนกล่าว
"เราต้องนำตัวนักโทษไปส่งที่ประตูหนาตอน9นาฬิกา ถ้าทำไม่สำเร็จชื่ออิมเพลดาวน์จะเสื่อใเสียได้นะคะ"
ลิฟท์เริ่มเลื่อนลงไปเลเวล6
______________________
"เรามารับตัวโปโตกัส D เอส ไปส่งที่ศูนย์บัญชาการใหญ่ ห้ามพวกแกประมาทแม้แต่เสี้ยววินาที"
"ครับ"
"เตรียมรับทุกสถานการณ์ ด้วยการปฎิบัติทุกภารกิจภายใต้การนำของพลโทกองทัพเรือทั้ง5นี่ อย่าให้มีอะไรผิดพลาดได้"
"ครับ!!!"
_____________________
"ย๊ากกกก เหมือนพลังพลุ่นพล่านไปทั้งตัวเลย!!!"
"รีบเข้าเถอะ ถ้าชักช้าผลลัพย์อาจจะเปลี่ยนไปเลยนะ"อีนาซูมะกล่าว
"ที่นี้ไม่มีใครสังเกตการณ์ ถ้าไม่ต้องคอยหลบๆซ่อนๆระยะทางก็ไม่ใช่ปัญหาหรอกนะ โกยกันให้สุดฝีเท้าเลย"
พวกหมาป่ากำลังรออยู่ด้านหน้าด้วยความหิวโซ
ทางด้านพวกนักโทษก็แปลกใจ
"นั่นมันอะไรน่ะ?"
"ใครวิ่งอยู่นั่นน่ะ?"
"นั่นมัน...อีวานคอฟที่น่าจะตายไปแล้วนี่"
"ถอยไป!!!!"ลูฟี่อัดพวกหมาป่า
"หลีกไปให้พ้น!!!"คิรัวร์ตวัดดาบฟันพวกหมาป่ากระเจิง
อีนาซูมะเตะขาส่งหมาป่าตัวนึงกระเด็นขึ้นฟ้า
"เดธวิง!!!!"อีวานคอฟกระพริบตากระแทกคลื่นใส่พวกหมาป่า
"อีนาซูมะไขกุญแจที"อีวานคอฟกล่าว
"ครับ"
เขาไขกุญแจเปิดประตูห้องขังพวกนักโทษไปยังทางเดินผู้คุม
"ต่อจากนี้จะมีพวกสังเกตการณ์"เร็นเตือน
"จะมาก็มาเซ่!!!!"ลูฟี่ตะโกน
________________
ในห้องมอนิเตอร์พวกผู้คุมเห็นภาพที่ทากสังเกตการณ์ดูอยู่
"พบผู้ต้องสงสัย มีคนวิ่งจากเลเวล5ไปเลเวล6 ผู้ชายตัวใหญ่นี่มันราชินีกะเทยที่หายตัวไปเมื่อหลายปีก่อน อีวานคอฟนี่หว่า มันยังไงกันเนี่ย ทำไมมันถึงยังมีชีวิตอยู่เล่า!!!!"
"ข้างๆกันนั่นลูฟี่หมวกฟางกับนามิคาเสะ คิรัวร์ พวกมันน่าจะตกบ่อเลือดและโดนพิษท่านพัศดีตายไปแล้วนี่นา"
"ส่วนอีกคนก็อีนาซูมะ นักปฎิวัติจากเซาธ์บลู เป็นนักโทษที่หายไปจากเลเวล5เหมือนกันครับ"
"พวกมันกำลังตรงไปที่เลเวล6ครับ"
"มันมาเพราะเอส หมัดอัคคีจริงๆด้วย"
ในตอนนั้นเองฮันนิบาลก็เดินเข้ามาในห้อง
"ท่านพัศดีก็กำลังไปที่เลเวล6 ต้องเกิดการปะทะกันแน่ๆเลย"
"เปิดใช้กับดักที่โถงทางเดินซะ แจ้งให้ผู้คุมที่เลเวล6เตรียมพร้อมประจัญบาน ถ่วงเวลาไว้จนกว่าซาดี้จังกับอสูรคุมคุกจะไปถึง แจ้งข่าวถึงท่านพัศดีมาเจลแลน ติดต่อกับทุกชั้นด้วย เร่งมือเข้า!!!!"
"ท่านรองเอาจริงเอาจังเป็นบ้าเลย หรือว่าเป็นตัวปลอม"
______________________
ทางด้านคิรัวร์ ลูฟี่ อีวานคอฟและอีนาซูมะกำลังลงบันไดไปเลเวล6
"ต้องไปให้ทันๆ ฉันมาแล้วเอส!!!!"
_______________________
มาเจลแลน โดมิโน่และพวกผู้คุมอยู่หน้าห้องขังเอสกับจินเบ
"เอาล่ะโปโตกัส D เอส ต่อจากนี้แกจะถูกส่งตัวไปยังลานประหารที่มารีนฟอร์ดเดี๋ยวนี้แล้ว!!!"
______________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น