ลำดับตอนที่ #173
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #173 : ดวงตาแห่งกอร์กอน(RE2)
ทั้งสองอยู่ในสนามประลองของเกาะ พวกเขาถูกมัดด้วยงูที่เหมือนกับเชือก พวกเขาแก้มันออกไม่ได้เพราะมันแข็งราวกับเหล็ก รอบๆสนามเป็นที่นั่งชมมีชาวคุจามาชม
สามพี่น้อง แฮนค็อกนั่งอยู่บนงูขาวของเธอแทนเก้าอี้ขนาบข้างด้วยน้องสาวทั้งสอง
พวกเขาพยายามอธิบายว่าทำไมมาอยู่ที่นี่และถูกตัดสินว่าโกหก คิรัวร์ไม่คิดว่าพวกเธอจะฟังหรือเชื่อเรื่องแบบนี้ได้อยู่แล้ว ตอนนั้นมาร์กาเร็ต สวีทพี และอันเฟลันดร้าโดดลงมาพยายามพูดปกป้อง แฮนค็อกจึงสาปให้พวกเขาเป็นหิน
แฮนค็อกจัดการทั้งสามแล้วเดินกลับขึ้นไปบนที่สูง
"ทำไมเธอถึงทำแบบนั้นกับคนของเธอเอง!!!!"คิรัวร์ตะโกน
"ทำอะไรน่ะ ยัยพวกนี้เป็นผู้มีพระคุณฉันะ"
"เพราะพวกเธอช่วยพวกเจ้าไว้นั่นแหละถึงมีความผิด ที่นี่คือเกาะอมาซอน ลิลลี่ ความแข็งแกร่งคือความงดงาม จนต่อสู้ดิ้นรนให้ถึงที่สุด เราจะเฝ้าดูให้เอง"
ทันใดนั้นเสื้อยักษ์ดำก็เข้ามาด้านหลัง มันคือบาคิวล่า ที่รับใช้จักรพรรดินีแห่งเผ่าคุจาในฐานะผู้ประหารชีวิตนักโทษ
เชือกงูดำหลุดออกไป ทำให้คิรัวร์เก็บดาบของเขาที่วางกองอยู่ขึ้นมาชักดาบ
คลื่นดาบตัด108ประการ
"ฉัวะๆๆๆ"บาคิวร่าโดนคลื่นดาบซัดปลิวกระแทกใส่ที่นั่งชมที่ชาวคุจาอยู่ทันที
"แข็งแกร่งมาก ฟันบาคิวร่าทีเดียวหมอบเลย ไม่ได้ใช้ฮาคิเลยด้วยซ้ำ"
"นี่ใช้แค่กำลังกายงั้นเหรอ!?"
"นี่พวกเธอเป็นบ้ากันไปแล้วเหรอ ทั้งที่ยัยคนนั้นทำให้พวกพ้องของตัวเองกลายเป็นหินแท้ๆ ยังมีหน้ามาหัวเราะชอบใจได้อีกงั้นเหรอ!!!!"ลูฟี่ตะโกน
"ป่าเถื่อนจริงๆที่มาตะโกนใส่พวกเรา"
"ไม่อยากจะเชื่อเลย ดุร้ายอะไรป่านนี้"
"สามคนนั้นน่าสงสารก็จริง แต่สิ่งที่เฮบิฮิเมะทำน่ะไม่ผิดหรอก"
"เราน่ะนะไม่ว่าทำอะไรก็จะได้รับการอภัย ใช่แล้ว เพราะว่าข้างดงามไงล่ะ"แฮนค็อกกล่าว
"กรี๊ดดดดด!!!!!!"พวกชาวคุจาพากันกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง
"พวกเจ้าเองก็เห็นด้วยใช่ไหม?"แฮนค็อกถาม
"ไม่นึกว่าเธอจะทำตัวเหมือนชนชั้นสูงของโลกนะโบอา แฮนค็อก และเธอมันน่าเกลียดสุดๆ!!!!!"คิรัวร์ตะโกน
"นะ น่าเกลียด"แฮนค็อกหงายหลังไปทันที
"ท่านพี่ค่ะทำใจดีๆไว้ค่ะ"แมรี่โกดล์กล่าว
"มีเรื่องบ้าๆแบบนี้ด้วยรึ"แฮนค็อกกุมขมับ"ไม่น่ามีผู้ชายคนไหนที่ไม่หลงเสน่ห์เรานี่นา การมีอยู่ของผู้ชายแบบนี้ช่างสุดทนเหลือเกิน"
"พูดแบบนั้นกับท่านเฮบิฮิเมะได้ยังไง"
"ประหารเจ้าผู้ชายนั่นซะ"
"ประหารๆๆๆ"
"ไปซะ แมรี่โกลด์ แซนเดอร์โซเนีย ตัดหัวของผู้ชายทั้งคู่มาให้ข้า"
แมรี่โกลด์กับแซนเดอร์โซเนียโดดเข้าสนามประลอง
"วางใจได้เลยค่ะท่านพี่"
จากนั้นทั้งสองก็ใช้พลังผลปีศาจ คอพวกเขายาวขึ้นและตัวขยายใหญ่กลายเป็นเหมือนงูทั้งคู่ แมรี่โกลด์มีพลังผลปีศาจงูจงอางและแซนเดอร์โซเนียมีพลังผลปีศาจงูอนาคอนด้า
"ผลปีศาจงูสองผล"คิรัวร์กล่าวมองแมรี่โกลด์"ลูฟี่ฉันจัดการเธอ ส่วนนายจัดการอีกคน"
"โอเค"ลูฟี่ยกหมัดชกใส่กัน"แต่ก่อนอื่น
คิรัวร์กับลูฟี่เอาร่างหินทั้งสามไปวางไว้ที่เวทีระดับต่ำกว่า ฝูงชนจ้องมองด้วยความตกใจที่ผู้ชายทำ พวกเขาโดดกลับมาเผชิญหน้าสองพี่น้อง
ทางด้านแมรี่โกลด์กับแซนเดอร์โซเนียมองด้วยความโกรธเมื่อพวกเขายกหินลงไปด้านล่าง พวกเขากล้าหันหลังให้คนที่กำลังจะฆ่าพวกเขาได้ยังไง?
วิชาดาบคู่ เสือเขี้ยวดาบ
คิรัวร์พุ่งโดดฟันใส่แมรี่โกลด์ แต่เธอหักหลบได้เหมือนอ่านการโจมตีออก
"นี่มัน มันโทร่า"คิรัวร์กล่าว
แมรี่โกลด์พ่นพิษสีม่วงใส่ แต่คิรัวร์หลบทัน มันพุ่งไปโดนราวกั้นด้านล่างมีไอพิษออกมา
"พิษแรงถึงตายเชียวล่ะ แย่หน่อยนะ"
วิชา4ดาบ ดาบนกเพลิง!!!!!
"ก๊าซ!!!!!"นกเพลิงขนาดใหญ่พุ่งเข้าใส่แมรี่โกลด์
"ตูมมมม!!!!"
"อั๊ก!!!!"แมรี่โกลด์กระเด็นถอยไปหลายสิบเมตรโดยเปลวไฟไปไม่น้อย
"เป็นการโจมตีที่รุนแรงมาก เกือบทะลวงฮาคิได้เลยทีเดียว"แมรี่โกลด์จ้องคิรัวร์ด้วยสายตาจริงจังมากขึ้น
"เฮ้ อย่านะ!!!"ลูฟี่ร้อง
ในระหว่างที่เขากำลังสู้กับแมรี่โกลด์ ก็เห็นแซนเดอร์โซเนียที่สู้กับลูฟี่ยกรูปปั้นหินของมาร์กาเร็ตขึ้นมา
"ปล่อยเธอซะ"คิรัวร์รีบพุ่งไปทางนั้น
"ประมาทไปแล้วเจ้าผู้ชาย บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่ามาหันหลังให้ฉัน!!!!"แมรี่โกลด์เลื่อยตามจะฟัน
แซนเดอร์โซเนียทุ่มหินมาร์กาเร็ตลงพื้น
"จริงสิ ถ้าเราใช้ไอ้นั่นล่ะก็ ออกมาซะสิฮาคิราชัน"คิรัวร์คิดในใจ
"หยุดเดี๋ยวนี้!!!!!!!"ทั้งคิรัวร์และลูฟี่ตะโกน
เกิดคลื่นพลังพุ่งออกมา สายลมแรงพัดผ่านแมรี่โกลด์กับแซนเดอร์โซเนียไปยังผู้ชมทั่วสนามประลองและไปถึงแฮนค็อกที่นั่งอยู่
ทุกอย่างเงียบกริบ
ผู้หญิงหลายคนเริ่มล้มฝุบไป บางคนล้มลงใส่ไหล่พิงบ่าของเพื่อนข้างๆ
"กรี๊ดดดดดด!!!!!"
"พวกนักรบพากันหมดสติใหญ่แล้ว"
แซนเดอร์โซเนียกับแมรี่โกลด์มองทั้งคู่ด้วยความตกใจ แซนเดอร์โซเนียวางมาร์กาเร็ตลง
"สำเร็จ"คิรัวร์คิดในใจ
"นี่มัน หรือว่า...!?"คิเคียวมองคิรัวร์กับลูฟี่
"ลูฟี่"คิรัวร์เรียกลูฟี่
"จริงด้วย"ลูฟี่รีบไปเอามาร์กาเร็ตขึ้นมาและเอากลับลงไปด้านล่าง
"เมื่อกี้มันฮาคิแห่งราชา"รันกล่าว
"โกหกรึเปล่า ในหลายล้านคนถึงจะเจอสักคนเลยนะ ฮาคิของผู้ที่ถูกเลือก"
"ทำให้พวกเธอช็อคได้สินะ"คิรัวร์มองสองพี่น้อง
"ไม่เคยเห็นใครใช้ฮาคินี้ได้นอกจากท่านพี่มาก่อนเลย"
"เจ้าเด็กสองคนนี่คือผู้ที่อยู่เหนือคนอื่น ผู้มีคุณสมบัติของราชา"
แฮนค็อกประหลาดใจเมื่อเห็นพลังฮาคิราชัน
"พลังแบบเดียวกับเรา ฮาคิของผู้เป็นราชา!?"แฮนค็อกถามตัวเอง"นี่มันอะไรกัน ไม่ใช่แค่เด็กหนุ่มธรรมดาเหรอเนี่ย"
"ดูเหมือนเด็กใช้ดาบจะสามารถควบคุมมันได้"แซนเดอร์โซเนียกล่าว"ส่วนเด็กอีกคน..."
"อะไรกันนักหนาเนี่ย?"ลูฟี่กลับขึ้นมาด้านบนแล้ว
"นี่ไม่รู้ตัวงั้นเหรอว่าใช้ฮาคิไปน่ะ"แมรี่โกลด์กล่าว
"แปลว่าควบคุมตามใจชอบไม่ได้สินะ"แซนเดอร์โซเนียกล่าว
"ฉันรู้แล้วว่าพวกเธอเก่ง จะเอาจริงแล้วนะ เกียร์2"ลูฟี่พูดแล้วไอร้อนแผ่มาจากร่างกายและตัวแดงขึ้น
"เส้นผมอสรพิษ ยามาตาโนะโอโรจิ"แซนเดอร์โซเนียเปลี่ยนผมกลายเป็นรูปงูและพุ่งใส่ลูฟี่กับคิรัวร์
"เปรี้ยงๆๆๆ"แซนเดอร์โซเนียฟาดเส้นผมงูใส่เรื่อยๆ แต่ทั้งสองก็หลบหลีกได้ตลอด
ลูฟี่เข้าจับตัวแซนเดอร์โซเนียและจับเธอทุ่มฟาดลงพื้น
ทางด้านคิรัวร์ก็พุ่งเข้าหาแมรี่โกลด์ยกดาบทั้ง4เล่ม
"วิชา4ดาบ..."
"จะได้ผลไหมนะ"
"เจ้ามีดีแค่ความเร็วกับไฟเท่านั้นแหละ แต่การโจมตีที่ไร้พลังของเจ้า ทะลวงการ์ดของฉันเข้ามาไม่ได้หรอก
"ลำแสงเพลิง"
"แว็บ!!!!"คิรัวร์แทงดาบอามาเทราสุไปข้างหน้าเสริมด้วยไอน้ำจากอากาศ
"นั่นมัน"ลูฟี่เห็นลำแสงที่คล้ายกับของคิซารุพุ่งไป
"บรึ้มมม!!!!!"ลำแสงพุ่งเจาะทะลุมือที่ป้องกันและระเบิดใส่กลางอกแมรี่โกลด์ทำให้ง้าวแตกหักไป
"อ๊ากกกกก!!!!"แมรี่โกลด์ร่วงตกบันไดไป
"โซเนีย แมรี่ พวกเจ้าน่ะมัวแต่เล่นอะไรอยู่ได้หา"
"ท่านพี่"
"ขออภัยค่ะท่านพี่ จะรีบจัดการเดี๋ยวนี้"
คราวนี้แมรี่โกลด์ใช้พลังทำให้ร่างกายลุกเป็นเพลิงบ้าง
"เฮอะ คิดใช้ไฟสู้กับฉันน่ะยังเร็วไป100ปีนะ"คิรัวร์กล่าว
คำพูดอวดดีทำให้แมรี่โกลด์โกรธพุ่งบุกเข้าหาทั้งคู่
"เส้นผมอสรพิษ!!!!"สองพี่น้องปล่อยเส้นผมงูใส่
"เจ็ทยางยืด!!!!"
หมัดลูฟี่เข้าทำลายเส้นผมงูของแซนเดอร์โซเนีย
คราวนี้คิรัวร์สร้างดาบชินโซริวและอามาเทราสุและเพิ่มฮาคิเข้าไป
"มังกรเพลิงโลกันต์!!!!"
มังกรเพลิงสีดำพุ่งไปและทำลายเปลวเพลิงของแมรี่โกลด์
สองพี่น้องล้มลงชนใส่กันเอง
"ร้อน!!!!!!"แซนเดอโซเนียกรีดร้อง
"แย่ล่ะ ท่านพี่โซเนียถอยไปเร็ว!!!"แมรี่โกลด์กล่าว
แมรี่โกลด์ผลักแซนเดอร์โซเนียออกไป แต่กลับกลายเป็นว่าเธอถูกดึงเข้าหา
ผลปรากฎว่าหางของทั้งคู่ถูกจับมัดผูกไว้ด้วยกัน
"ร้อนๆๆๆ"
"เดี๋ยวสิคะท่านพี่อย่าลากฉันไป"
แซนเดอร์โซเนียไปจนถึงขอบเวทีกำลังจะตก
"ท่านพี่โซเนียอันตรายค่ะนั่นมันหลุดดาบจับรั้วไว้เร็ว"
แซนเดอร์โซเนียเอื้อมมือจับรั้วตรงที่นั่งชมไว้ได้ทัน
"เกือบไปแล้ว"แซนเดอร์โซเนียถอนหายใจ
"ไม่ได้เรื่องเอาซะเลย"แฮนค็อกกล่าวก่อนจะเห็นหลังเสื้อโซเนียกำลังไหม้และจะเผยแผ่นหลังให้เห็น
"ที่หลังโซเนีย...มีสิ่งนั้น"แฮนค็อกตื่นตระหนก
แฮนค็อกมีสีหน้าหวาดกลัวและหอบออกมาเมื่อคิดว่าประชาชนจะรู้ความจริงแล้วชะตากรรมพวกเธอต่อจากนั้นจะเป็นยังไง?
คิรัวร์สังเกตเห็นหลังเสื้อโซเนียโดนไฟไหม้และมีบางอย่างที่หลังเธอ เขารีบโดดเข้าไปนอนบนหลังปิดบังหลังเธอเอาไว้
"เจ้าผู้ชายยังจะตามมาซ้ำอีกแน่ะ"
"โหดร้าย ตั้งใจจะเอาท่านโซเนียตกลงไปในหลุมสินะ"
"เฮ้ๆยัยพวกผู้หญิง พวกเธอคิดจะฆ่าฉัน แต่ประท้วงเมื่อผู้นำพวกเธอจะโดนฆ่านี่โคตรไม่ยุติธรรมเลยนะ"คิรัวร์กล่าว แต่พวกเธอไม่ฟังอะไรทั้งนั้น
"หนวกหูน่า"
"กล้าทำร้ายท่านแซนเดอร์โซเนีย"
"เจ้าผู้ชายคนนี้นี่"แซนเดอร์โซเนียสบถ
"อย่าขยับ"คิรัวร์เตือน"ถึงพวกเธอคิดจะฆ่าฉันแต่ฉันก็จะไม่ขยับไปไหน"
"หนอยแน่ะอย่าได้ใจไปเลย แมรี่ ตอนนี้ล่ะจัดการเจ้าผู้ชายนี่ซะ"
แมรี่โกลด์เบิกตากว้างและสั่งไม่ขยับไปไหน
"มัวเฉยอยู่ทำไมล่ะแมรี่"
"ไม่ได้ค่ะ ท่านพี่โซเนีย เพราะตอนนี้ผู้ชายนั่นกำลังปกป้องพวกเราอยู่ค่ะ"แมรี่โกลด์กล่าว
"ดูนั่นสิ ผ้าคลุมหลังของท่านแซนเดอร์โซเนียไหม้จนเกือบมองเห็นที่หลังท่านแล้ว"
"ถ้าผู้ชายนั่นขยับออกไปดวงตาแห่งกอร์กอนก็จะปรากฎ"
แซนเดอร์โซเนียมองคิรัวร์ด้วยความประหลาดใจ
"นายช่วยปิดหลังของฉันไว้?"โซเนียถาม คิรัวร์พยักหน้า
"ใช่ นี่ไม่เกี่ยวกับเรา พวกเธอต้องมีเหตุผลที่ซ่อนมันไว้จากผู้หญิงที่ยกโทษให้พวกเธอทุกอย่างเพราะแฮนค็อก"คิรัวร์กล่าว
"การโชว์จบลงเพียงเท่านี้ ก่อนที่ดวงตาแห่งกอร์กอนจะปรากฎ ฉันขอสั่งให้ทุกคนออกไปซะ"แฮนค็อกตะโกน
"แย่แล้ว ออกไปจากลานประลองเร็ว"
"ไม่งั้นได้กลายเป็นหินแน่"
"รีบไปเถอะ เร็วเข้า!!!"
แฮนค็อกนั่งลงบนงูและเอามือปิดหน้า คิรัวร์ขมวดคิ้วเมื่อเธอมีน้ำตาไหลออกมา
คนอื่นที่ยังมองดูอยู่คือยายเนียวที่ไม่ได้ลุกหนีไป
"ผู้ชายที่เจ้าตัดสินโทษประหารให้ตอนนี้ได้กลายเป็นผู้มีพระคุณของพวกเจ้า ถึงจะหลอกคนได้ทั้งประเทศก็เถอะ แต่ไม่มีทางหลอกตัวเองได้หรอกนะ เฮบิฮิเมะ สิ่งที่ถูกสลักไว้บนหลังของพวกเจ้าสามพี่น้องน่ะ"
_____________________
"ขอโทษด้วยค่ะท่านพี่"
"นอกจากจะแพ้แล้วยังถูกศัตรูช่วยไว้อีก"
หลังการประลองจบ ตอนนี้โซเนียกลับขึ้นมาบนลานประลอง ทั้งโซเนียและแมรี่โกลด์ได้กลับเป็นร่างมนุษย์คุกเข่าให้พี่สาวเขา
"เธอล่ะจะสู้ต่อไหม?"คิรัวร์ชี้ดาบไปทางแฮนค็อก
"จะลุยเรอะ"ลูฟี่เตรียมตัว
"ไม่ต้อง เราไม่มีอารมณ์จะสู้แล้ว"แฮนค็อกกล่าว
"งั้นเหรอ ไม่มีตรงไหนแตกหักนะ"ลูฟี่ไปดูพวกมาร์กาเร็ตที่กลายเป็นหินก่อนจะโดดขึ้นมา
"ถ้างั้นทำให้พวกที่กลายเป็นหินกลับเป็นเหมือนเดิมทีสิ ถ้าเป็นเธอคงพอทำอะไรได้ใช่มั้ยล่ะ พวกนี้น่ะแค่ช่วยปกป้องพวกฉันเท่านั้นเอง ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย"
"อย่างที่เจ้าว่าเราสามารถแก้คำสาปหินนั่นได้ทุกเมื่อที่ต้องการ แต่..."แฮนค็อกมองลูฟี่กับคิรัวร์"พวกเจ้าพูดว่าจำเป็นต้องเดินเรือไปที่หนึ่งใช่ไหม"
"อื้อ พรรคพวกกำลังรอฉันกับคิรัวร์อยู่"ลูฟี่กล่าว
"ข้าจะทำตามที่ขอเพียงข้อเดียว จะให้ถอนคำสาปให้พวกนั้นหรือจะให้พาพวกเจ้าออกไปจากเกาะนี้ พวกเจ้าเลือกได้เพียงอย่างเดียวส่วนอีกเรื่องต้องตัดใจไป"
ทั้งแฮนค็อกและน้องสาวยิ้มออกมา
"เผยธาตุแท้ออกมาสิเจ้าผู้ชาย"
ลูฟี่กับคิรัวร์หันมายิ้มให้กันก่อนคิรัวร์จะคุกเข่าลงพื้น เขาเห็นว่าไม่ควรให้กัปตันต้องคุกเข่าให้กัปตันกลุ่มโจรสลัดอื่น
"งั้นช่วยแก้คำสาปให้พวกนี้ทีนะ"
แฮนค็อก โซเนียและแมรี่โกลด์ตกตะลึง
"ไม่ลังเลใจเลยแม้แต่น้อย มีฮาคิถึงระดับนั้นยอมก้มหัวขอร้องเพื่อผู้มีพระคุณของกัปตันรึเนี่ย"ยายเนียวกล่าว
_____________________
ไม่กี่นาทีต่อมาด้านนอกลานประลอง
"มาร์กาเร็ต"
"สวีทพี"
"อาเฟลันดร้า"
"ทุกคนอยู่กันครบเลยนะ"มาร์กาเร็ตทักทายพวกเธอ
โชคดีจริงๆ ไม่ต้องเป็นรูปปั้นหินแล้วสินะ เป็นห่วงแทบแย่แน่ะจู่ๆก็เข้าไปปกป้องผู้ชาย"ฮิบิคุสกล่าว
"แล้วเรื่องเป็นยังไงบ้าง?"คิเคียวถาม
"กลายเป็นหินเหรอ?"มาร์กาเร็ตถาม
"เป็นยังไงงั้นเหรอ?"อาเฟลันดร้าถาม
"เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ ไม่เห็นรู้สักนิดเลยนะเนี่ย"สวีทพีกล่าว
"จำไม่ได้งั้นเหรอ?"คิเคียวถาม
"พอรู้สึกตัวลูฟี่ก็ดีใจใหญ่เลย"มาร์กาเร็ตกล่าว
"ตอนที่เป็นรูปปั้นหินคงจำอะไรไม่ได้สินะ"รันกล่าว"เอาไว้จะบอกให้ว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น"
"ตอนที่เป็นรูปปั้นหินคงจำอะไรไม่ได้สินะ"รันกล่าว"เอาไว้จะบอกให้ว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น"
"มาร์กาเร็ตผู้ชายเป็นยังไงบ้างเหรอ?"คอสมอสถาม
"ท่านเฮบิฮิเมะว่าไง?"เดซี่ถาม"คงไม่ใช่ว่าสาปพวกผู้ชายเป็นหินไปแล้วนะ อ่ะฮ่าๆๆๆ"
"ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน ดูเหมือนจะถูกเรียกเข้าไปที่ปราสาทคุจา"มาร์กาเร็ตกล่าว
"เอ๋!!!!!!!!"
__________________________
พระราชวังคุจาในห้องนอนของแฮนค็อก คิรัวร์นั่งอยู่ระหว่างแมรี่โกลด์กับโซเนีย ด้านหน้าคือเตียงของแฮนค็อกที่ถูกคลุมไว้ด้วยม่าน ขณะที่ลูฟี่ถูกสั่งให้รออยู่นอกห้อง
"ต้องขอกล่าวขอบคุณเจ้าสักหน่อย ขอบคุณมาก"
"ไม่เป็นไร"คิรัวร์กล่าว
"ถ้าถูกเห็นสิ่งที่อยู่บนหลังเข้าพวกฉันคงอยู่ที่ประเทศนี้ต่อไปไม่ได้"แมรี่โกลด์กล่าว
"เชิญเข้ามาได้ เข้ามาในนี้ซะผู้ชาย"
คิรัวร์เดินเข้าไปในม่านเตียงและเมื่อเห็นแล้วเขาเบิกตากว้างหน้าแดงเล็กน้อย
"โอเค...เธอเปลื่อยท่อนบนทำไม?"คิรัวร์ถาม
แฮนค็อกตรงหน้าเขากำลังนั่งบนงูและถอดเสื้อผ้าตัวเองออกเหลือแต่กระโปรงยาวแบบจีน
"เจ้านี่ยังหยาบคายไม่เปลี่ยน ช่างเถอะ"แฮนค็อกให้งูของเธอหันหลังให้"รอยประทับนี้ เจ้าบอกว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อนสินะ จงดูให้ดีๆอีกครั้งเถอะ"
เธอเปิดผมที่บังแผ่นหลังอยู่ เป็นเครื่องหมายสีแดงรูปวงกลม มีสามเหลี่ยม3อันด้านบน และสามเหลี่ยมเล็ก1อันด้านล่าง
คิรัวร์เงียบชั่วคราวมองดูรอยประทับแล้วขมวดคิ้ว
"รีบๆตอบมาซะ มันไม่ใช่สิ่งที่เราอยากจะให้ใครดูเท่าไหร่"แฮนค็อกกล่าว
"ดูเหมือนจะไม่ใช่แบบที่ฉันรู้จักนะ"
"หมายความว่ายังไง?"
"มันต่างกันนิดหน่อย เพื่อนของพวกฉันที่เป็นมนุษย์เงือกชื่อฮาจิมีตราประทับคล้ายๆกัน ฉันเลยเข้าใจผิดว่าเธอมีความเกี่ยวข้องกับกลุ่มโจรสลัดไทโย ฉันไม่รู้จักตราของเธอหรอก"
"ถ้าเขาไม่รู้ล่ะก็เล่าให้ฟังเลยสิ"
"ยายเนียว"แมรี่โกลด์กับโซเนียร้อง
"โผล่มาจากไหนอีกแล้ว?"แฮนค็อกถาม
"เจ้าก็ได้เห็นน้ำใจชายคนนี้แล้วใช่ไหม ไม่เป็นไรหรอก ทำใจให้สบายแล้วเล่าให้เขาฟังเถอะ"ยายเนียวมองคิรัวร์"เจ้าคือโจรสลัด นามิคาเสะ คิรัวร์ อย่างนั้นสินะ"
"อื้อ ใช่แล้ว รู้จักชื่อฉันด้วยเหรอ?"
"เล่นก่อเรื่องเป็นข่าวดังเปรี้ยงปร้างแบบนั้นใครมันจะไม่รู้ล่ะ ดูซะหนังสือพิมพ์เขียนว่า2-3วันก่อน กลุ่มหมวกฟางที่เจ้านี่เป็นรองกัปตันอยู่ที่หมู่เกาะชาบอนดี้ที่ไม่ไกลจากศูนย์ใหญ่ฯ และเอาปืนฟาดเซนต์ลอสเวิร์ด ระดับผู้นำของเผ่ามังกรฟ้าซะปลิวเลย เป็นอาชญากรผู้ก่อเรื่องใหญ่แบบไม่เกรงกลัวพระเจ้าที่ว่าคือเจ้านี่แหละ แถมเจ้าเด็กหมวกฟางนั่นคือหมวกฟาง มังกี้ ดี ลูฟี่เปิดเปิดฉากด้วยการชกลูกชายเขากระเด็นด้วย"
"ชาวมังกรฟ้า!?"
"จากนั้นทั้งสองก็หลบหนีจากการต่อสู้จับกุมที่ดุเดือดไปได้ราวกับปาฎิหาริย์ หลังจากเกิดเหตุ2วันตอนนี้มาถึงเกาะห่างไกลแห่งนี้แล้ว ซึ่งข้าเองก็ไม่รู้ว่าทำได้ยังไง"
"นี่เจ้าเป็นใครกันแน่?"โซเนียถาม
"กลุ่มโจรสลัดของฉันโดนพลเรือเอกและเจ็ดเทพโจรสลัดบาโทโลมิว คุมะเข้าโจมตี ฉันโดนลำแสงคุมะยิงทำให้ล้มขยับไม่ได้ เจ้านั่นใช้ปุ่มเนื้อส่งลอยกระเด็นและตกมาที่เกาะนี้ ตามด้วยกัปตัน ตอนนี้กลุ่มของเราเลยกระจัดกระจายกันไป"คิรัวร์กล่าว
"งั้นเรื่องที่ลงมือกับพวกมังกรฟ้าเป็นความจริงเหรอ?"แฮนค็อกถาม
"ใช่ เขายิงใส่เพื่อนฉันเลยปล่อยไว้ไม่ได้"คิรัวร์ตอบ
"ยังมีคนโง่ขนาดนี้เหลืออยู่ในโลกนี้ด้วยเหรอ"
จากนั้นแฮนค็อกก็เล่าว่าเธอกับน้องสาวถูกจับไปขายเป็นทาสชนชั้นสูงและได้รับการช่วยเหลือโดยฟิชเชอร์ไทเกอร์ กัปตันกลุ่มโจรสลัดมนุษย์เงือก
แฮนค็อกร้องไห้อีกครั้งเธอเห็นผ้าเช็ดหน้าเงยหน้าขึ้นมองคิรัวร์
"พวกเธอลบมันได้ด้วยการเย็บปิดมัน แต่จะเลือดรอยแผลเล็กน้อย หรือจะสักรอยใหม่ปิดแผลก็ได้"คิรัวร์พูดขึ้น ทำให้สามสาวมองเขา
"ขอบคุณ เจ้าทำอย่างงั้นได้จริงๆเหรอ"แฮนค็อกถาม
"ใช่"คิรัวร์พยักหน้า
"และบางทีหลังจากนั้นพวกเธออาจหาเรื่องโกหกว่าคำสาปคลายไปแล้วก็ดีนะ จะได้สบายใจมากขึ้น"คิรัวร์ยิ้ม
"ขอบคุณมากเอ่อ..ผู้ชาย"
"ฉันชื่อนามิคาเสะ คิรัวร์"
"อืม คิรัวร์"แฮนค็อกยิ้ม และเธอเห็นคิรัวร์หน้าแดงหลบตาเธอไป
"ฮึ เจ้าเองก็ได้รับผลไม่น้อยนี่นา"แฮนค็อกยิ้มเย้ยหยัน
"อืม แต่ฉันบอกแล้วไงว่ามีแฟนแล้ว และมันช่วยลดพลังเธอได้มากเลยล่ะ"คิรัวร์กล่าว
"ว่าแต่เรื่องมันก็นานมากแล้วนะ ที่เจ้าไม่ได้แสดงความรู้สึกออกมาตรงๆ หลายปีมานี้ยังคิดอยู่เลยว่าท่านเฮบิฮิเมะเย็นชาเป็นน้ำแข็งไปแล้ว"ยาวเนียวโยกตัวอยู่บนไม้เท้างู
"หุบปากซะ เจ้าคนทรยศละทิ้งประเทศ"
"ที่ต้องหุบปากน่ะเจ้าต่างหาก หนีรอดจากพวกมังกรฟ้าแล้วกลับมาที่เกาะนี้ได้ยังไง พวกเด็กอ่อนต่อโลกที่หลงทางไปทั่วอย่างเจ้า คิดว่าใครพากลับมาที่เกาะนี้ ต้องขอบคุณข้าที่ออกไปอยู่ในทะเลต่างหากเล่า!!!!"
"ฮึ บุญคุญจิ๊บจ๊อยแค่นั้นยังลำเลิกอยู่ได้"แฮนค็อกหันหลัง
"ว่าไงนะ!!!!!"
"ยายเนียว"แมรี่โกลด์กับโซเนียจับยายเนียวที่จะพุ่งใส่เฮบิฮิเมะ
"ข้าน่ะ คอยดูแลพวกเจ้าเหมือนเป็นลูกตัวเองมาตลอดเลยนะ"
"ค่าๆ"แมรี่โกลด์กับโซเนียกล่าว
"เจ้าน่ะรังเกียจรึเปล่าที่รู้ว่าเราเคยเป็นทาส"
"ไม่ บอกไปแล้วไงว่าฉันเกลียดพวกมังกรฟ้า"คิรัวร์กล่าว
แฮนค็อกหันมามองร้องไห้เล็กน้อย
"ฮะๆๆ เราชักถูกใจเจ้าแล้วล่ะ บอกที่หมายมาสิจะให้ยืมเรือ"แฮนค็อกกล่าว
"ขอบคุณจริงๆ"คิรัวร์กล่าว"ที่เราต้องไปก็ที่หมู่เกาะชาบอนดี้นั่นแหละ"
"เราจะออกเดินทางพรุ่งนี้เช้า กลุ่มโจรสลัดคุจาจะพาพวกเจ้าไปส่งที่หมู่เกาะชาบอนดี้"
แฮนค็อกหันหลังเดินไปที่เตียง
"โอเค ถ้างั้นค่อยเจอกันพรุ่งนี้ โครกคราก!!!!"ท้องคิรัวร์ร้องเสียงดัง
"โอ้ จริงสิ พวกเจ้าไม่ได้กินอะไรมา3วันแล้ว"แฮนค็อกหันไปมองน้องสาว"พาคิรัวร์กับลูฟี่ไปห้องเลี้ยงฉลอง"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น