คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Phase 9 : Stars Falling in Space(100%)
เฟส 9 : ดาวที่ลับไปในขอบฟ้า
12 กุมภาพันธ์ , CE71
เวอซาเรียส
2วันผ่านไปการซ่อมแซมเวอซาเรียสกำลังจะเสร็จ อย่างไรก็ตามมีข้อความที่เปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ
“ผู้บัญชาการครูเซ่ เราได้รับข้อความถึงคุณโดยเฉพาะ”
ครูเซ่เงยหน้าขึ้นจากกระดานยุทธวิธี
“ดีมาก มาจากใครและบอกว่ายังไง”
“มาจากวุฒิสมาชิกเอียน เคสเซลครับ”
ผู้บัญชาการสวมหน้ากากและอาเดสชะงักเมื่อได้ยินผู้ส่งข้อความ ซาอูล เคสเซล ประธานคณะกรรมการป้องกันประเทศ นักวางกลยุทธ์ที่ดีที่สุดของซาฟท์ เขาอาจถูกขอให้รายงานต่อคณะกรรมการป้องกันประเทศ แต่อย่างไม่เป็นทางการ เขาทำทุกอย่างตามที่เห็นสมควรและคณะกรรมการทำได้เพียงเสนอแนะเท่านั้น เอียนไม่มียศอย่างเป็นทางการ แต่เขาได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นพลเรือเอกภายในซาฟท์
“มันบอกว่าจนกว่าจะมีประกาศเพิ่มเติม เราจะอยู่ภายใต้การบัญชาการของแบล็คเซฟเฟอร์ เธอถูกส่งมาจากบ้านเกิดเพื่อไล่ตามยานรบรุ่นใหม่ของกองทัพโลก”
“ไอ้เคสเซล! จากทุกคนที่แกส่งมาได้ แกเลือกเธองั้นเหรอ”
“แบล็คเซฟเฟอร์ เอาจริงเหรอ ฉันหวังจะหลีกเลี่ยงที่ต้องทำงานร่วมกับเธออีกครั้ง เธอไม่ใช่คนดีหรือทำงานด้วยง่าย และเธอแย่กว่านั้นสำหรับฉัน”ครูเซ่พูดกับตัวเองเงียบๆ จากนั้นผู้บัญชาการสวมหน้ากากก็หันกลับมาสนใจคนในห้อง
“ดีมาก ตอบกลับไปว่าเรารับทราบแล้ว และจะจัดการต้อนรับแบล็คเซฟเฟอร์เมื่อเธอมาถึง”
“ครับท่าน”เจ้าหน้าที่ตอบ
ความรู้สึกบนสะพานและยานทั้งลำหวาดกลัว ทุกคนรู้จักเอซของซาฟท์ แบล็คเซฟเฟอร์ ทุกคนได้ยินเรื่องของเธอมาก่อน และความกลัวต่อเธอเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับพวกเขา
@@@@@@@@@
แสงระยิบระยับเหนือวงโคจรโลก ยานกองทัพโลกจำนวน ยานอากาเมมน่อนลำหนึ่งล้อมรอบด้วยยานเดรคและเนลสันหลายลำ กองยานที่8ของสหพันธ์แอตแลนติก อาร์คแองเจิ้ล , ลอว์ และมอนโกเมอรี่หมุนยานกลับและปรับความเร็วเข้ากับกองยาน
บนยาน ลูกเรือและผู้โดยสารถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในที่สุดพวกเราก็มาถึงจุดหมายปลายทางอย่างปลอดภัย
@@@@@@@@@
โรงเก็บ
“มาสมทบกับกองยานแล้วแท้ๆ ทำไมจะต้องรีบทำงานกันแบบนี้ด้วยนะเนี่ย”คิระโผล่หัวจากห้องนักบินโมเบียสซีโร่
“ถ้าปล่อยไว้แบบนี้วางใจได้ที่ไหนกันเล่า”มูพูดอย่างไม่ใส่ใจ
“ถึงจะเป็นกองยานที่8แต่นักบินก็ยังเป็นลูกเจี๊ยบทั้งนั้น"เมอร์ด็อกกล่าวเสริม"เกิดมีเรื่องอะไรขึ้นมาจริงๆ คงต้องให้ร้อยเอกเป็นคนลงมือน่ะสิ”
“แต่ว่า...โมบิลสูทล่ะครับ”คิระถาม”จะปล่อยไว้แบบนั้นจริงๆเหรอ”
“อืม ก็เข้าใจอยู่หรอกนะ"มูมอง4ตัวที่เป็นปัญหา"แต่จะลดสเป็กลงให้เป็นเหมือนเดิมน่ะ”
“อันที่จริงมันไม่สำคัญสำหรับเรเวน”คริสพูดลอยลงมา”เพราะฉันจะอยู่ต่อ”
“อะไรนะ”คิระมองอย่างตกใจ”นายจะอยู่ต่อ”
“ใช่"คริสพูดพร้อมพยักหน้า"มีบางอย่างที่ฉันต้องทำ และฉันทำไม่ได้เว้นแต่จะอยู่ต่อ แต่อย่างที่พูดไปแล้ว นายไม่ต้องทำอะไรแบบฉันหรอก คิระ นายตัดสินใจเองเถอะ"
"ก็นะ การ์เดี้ยนไม่ต้องปรับอะไรทั้งนั้น"ลิซบอก"ถ้าคริสอยู่ฉันก็อยู่"
"ไม่ เธอ..."
"พี่ชายที่รัก"ลิซพูดเสียงหวานแต่อันตรายจนคนอื่นสั่น"คุณไม่ได้เรียนรู้อะไรเลยเหรอ"
"เงียบไปเลย"
"ก็น่าสนใจดีนะ"มูกล่าว"แล้วนายล่ะเซ็ตสึนะ"
หนุ่มตัวเล็กผมเงินเงยหน้าขึ้นมาจากจุดที่เขาหมุนตัวช้าๆขณะลอยอยู่ในโรงเก็บและพิมพ์แล็บท็อปขนาดเล็กของเขา
"ฉันจะไปกับเอ็กเซียร์"เซ็ตสึนะประกาศทำให้ทุกคนสับสน"ฉันรู้อะไรมากก่อนเฮลิโอโปลิส อย่างแรกเลยร้อยเอก คุณรู้ว่าเอ็กเซียร์เดิมไม่ใช่ของกองทัพโลก"
มูได้ยินแล้วเงียบไปพักนึง
"ใช่"มูยอมรับ มันเป็นแค่ของเก็บได้
"เดิมทีมันเป็นโมบิลสูทองค์กรที่ผมอยู่"เซ็ตสึนะกล่าว
"หรือว่า....เซเลสเชี่ยลบีอิ้ง"
พวกเขาได้ข่าวเรื่ององค์กรที่กำลังอาละวาดโจมตีทั้งซาฟท์และกองทัพโลกอยู่บนโลกตอนนี้
"ใช่ ผมควรจะร่วมภารกิจกับพวกเขา ได้เวลาที่ต้องกลับไปแล้ว"เซ็ตสึนะกล่าว
“ถ้าอย่างนั้นเราหวังว่าเราจะพบกันใหม่ที่ไหนที่ไม่ใช่สนามรบ”เมอริวพูดลอยลงมาหากลุ่ม
“กัปตัน”
“ขอโทษนะ ฉันอยากจะคุยกับคิระและเซ็ตสึนะสักเดี๋ยวน่ะ”
“เอ๋?”
“อย่าทำหน้าสงสัยแบบนั้นสิ แต่มันก็ช่วยไม่ได้หรอกนะ”
เมอริวดันตัวเองขึ้นจากซีโร่ไปหน้าสไตรค์ซึ่งเป็นศูนย์กลางกันดั้ม3เครื่องที่พวกเขามี คิระกับเซ็ตสึนะก็ผลักตัวเองตามเธอ ร่อนลงบนระเบียง
“ตัวฉันเองน่ะไม่ค่อยมีเวลาว่าง ก็เลยไม่มีเวลาได้คุยกับเธอแบบสบายๆสักที ฉันน่ะอยากจะขอบใจพวกเธอ2คนให้ได้น่ะ”
คิระมองด้วยความสงสัย
“ฉันทำให้พวกเธอลำบากใจมากสินะ ฉันต้องขอบใจเธอจริงๆนะ”เมอริวก้มหัวทำให้ทั้งคิระและเซ็ตสึนะประหลาดใจ”พวกเธออุตส่าห์ทำตามที่ฉันบอกทั้งที่มันยาก ขอบคุณมากนะ”
“เอ่อ ไม่หรอกครับกัปตัน”คิระตอบอึดอัด
“ฉันก็รู้สึกเหมือนคิระ”เซ็ตสึนะตอบยิ้มเล็กน้อย”ไม่เป็นไรหรอกครับ”
“ถึงจะไม่มีใครพูดอะไรออกมาก็ตาม แต่ทุกคนรู้สึกขอบคุณเธออยู่นะ”
“สถานการณ์แบบนี้ถึงลงไปที่โลกก็อาจจะลำบากหน่อยล่ะนะ พยายามเข้าล่ะ”เมอริวยื่นมือให้ทั้งคู่ พวกเขาพิสูจน์ว่าเป็นคู่หู่ที่น่าเกรงขาม
คิระจ้องมองมือของเมอริวสักครู่ก่อนจะจับเชย่ามัน เซ็ตสึนะก็จับมือเมอริวตามมาด้วย
@@@@@@@@@@
กาโมฟ
เป็นเวลา12ชั่วโมงแล้วนับตั้งแต่ถอยจากยานมีขา พวกเขาไม่เพียงนัดพบกองยานที่11 เวอซาเรียส ซีกรา กับ กรานาด้าเท่านั้น แต่ยังมียานแบล็คเพิร์ลด้วย นักบินบนกาโมฟมองไปที่สะพาน
“ฉันไม่อยากเชื่อเลย”ซาอูลพูดมองกองยานซาฟท์กำลังก่อตัว”ฉันรู้กัปตันอาเดสได้รับข้อความจากพ่อว่าเธอจะมา แต่ไม่คิดว่าเธอจะมาจริงๆ”
“เห็นด้วยซาอูล คิดว่าพวกเขาส่งเธอมา”รัสตี้กล่าว”พวกเขาส่งเธอมาสำหรับงานนี้จริงๆ”
“ฉันเดาว่าผู้แทนเคสเซลถามเธอโดยตรง”ดีอัคก้ากล่าวเสริม”ก็คงเหมือนเขานั่นแหละ คงจะหนีไม่พ้นตัวเอง เขาเลยส่งแบล็คเซเฟอร์ออกมาทำงานแทน ยานมีขาต้องถูกมองว่าเป็นปัญหามากกว่าที่พวกเขาคิด”
“กัปตัน แบล็คเพิร์ลติดต่อเข้ามาครับ”
“ต่อสายเข้ามา”
ทุกคนหันไปสนใจหน้าจอ ใบหน้าของกัปตันยานทั้ง4ปรากฏขึ้นพร้อมกัปตันฟาไชน์ เนล แฮสันและผู้หญิงคนหนึ่ง เธอเป็นผู้หญิงที่ทุกคนในซาฟท์รู้จักตั้งแต่วันแรกของการฝึก แชมป์ซาฟท์ที่รู้จักในชื่อแบล็คเซเฟอร์ เธอเป็นผู้หญิงที่คนส่วนใหญ่กลัวและถูกมองว่าเป็นผู้บัญชาการซาฟท์ที่น่ากลัวที่สุด
“เซเฟอร์ ดีใจที่พบคุณอีกครั้ง”ราอูลทักทาย
“ฉันไม่ได้รู้สึกแบบนั้นครูเซ่”แบล็คเซเฟอร์ตอบกลับเสียงไร้อารมณฺ์โดยสมบูรณ์”ฉันต้องบอกว่าคุณสนุกกับการทำลายเกินจำเป็นและฉันเอาชะตาของเฮลิโอโปลิสเป็นหลักฐาน ฉันไม่เชื่อข้อเรียกร้องของคุณและสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นครั้งที่2มันบ้าจี้ อย่างไรก็ตามเอียน เคสเซลขอให้ฉันรับงานนี้และโชคร้ายที่คุณอยู่ในภารกิจนี้ ขอบคุณหัวหน้าคณะกรรมการป้องกันประเทศ”
“คุณทำร้ายจิตใจฉันเซเฟอร์ ทุกครั้งที่เราร่วมงาน…”
“คุณเป็นนักบินที่แย่มากครูเซ่ และคุณสามารถยอมรับผลลัพย์แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันเห็นด้วยหรือชอบวิธีการของคุณ สถานการณ์ที่เป็นอยู่ไม่ได้หมายความว่าฉันยินดีกับมัน”เธอแสดงอารมณ์ในน้ำเสียง”แต่นั่นเรื่องส่วนตัว เรามีภารกิจต้องทำ ฉันจะรับหน้าที่ติดตามหุ่นรุ่นใหม่ของกองทัพโลกและโมบิลสูท ฝากตัวด้วยผู้บัญชาการครูเซ่ ผู้บัญชาการเคสเซล ผู้บัญชาการลาโคนี่"
"ครับ/ค่ะ"ทั้งสามทำความเคารพต่อเธอแม้พวกเขามียศเท่ากัน
อัสรันไม่สบายใจ เขาอยากคุยกับเธอตอนกลับไปที่แพลนท์ แต่อยู่ในสถานการณ์ลำบาก เขารู้จักเธอมาหลายปีนับแต่สงครามเริ่ม ผู้บัญชาการซาฟท์ทำให้เขากลัวมากขึ้น
อิลลีเทียร์ ไคลน์ เจ้าหญิงกระหายเลือดแห่งซาฟท์ไม่ได้สนใจใยดีคู่หมั้นน้องสาวเท่าไหร่
@@@@@@@@@@
โรงเก็บอาร์คแองเจิ้ล
เจ้าหน้าที่อาร์คแองเจิ้ล ลอว์และมอนโกเมอรี่ อาสามัครและจอร์จ อัลตาร์รวมตัวในโรงเก็บ กระสวยจากเมเนลาออสลงจอดพื้นโรงเก็บ
ประตูกระสวยเปิดและชายผมบลอนด์หน้าตาดีที่มีหนวดสั้นก็ก้าวออกมา สวมเครื่องแบบสีขาวของสหพันธ์แอตแลนติก
ทหารทุกคนต่างทำความเคารพทันที
“ตอนที่ได้รับรายงานเรื่องเฮลิโอโปลิสน่ะฉันนึกว่าจะแย่ซะแล้ว”ฮาเบอร์ตันลอยลงมาจับแขนเมอริวอย่างเบามือเพื่อหยุดตัวเองยืนกับพื้น”ไม่นึกเลยว่าจะได้มาพบพวกเธอที่นี่”
“ขอบคุณมากค่ะ ไม่ได้พบกันซะนานเลยนะค่ะท่านนายพล”เมอริวทำความเคาระอีกครั้ง
“เมื่อกี้ได้รับข่าวเรื่องการต่อสู้ฉันก็เป็นห่วงอยู่”เขากล่าวมองไปรอบๆ”พวกคุณไม่เป็นไรสินะ”
“ดิฉันนาทาร์ล บาจิรูลค่ะ”
“สังกัดกองยานที่7 มู ลา ฟลาก้าครับ”
"จากหน่วยเดียวกัน รัมบา ราล ครับ"
“โอ้”ฮาเบอร์ตันไปยืนหน้ามูกับรัมบา”โชคดีนะที่มีคนอย่างคุณอยู่ด้วยเนี่ย”
“ไม่หรอกครับ ผมไม่ได้ช่วยอะไรมากหรอกครับ”มูจับมือพลตรี ตามด้วยรัมบา
“อ้อ แล้วพวกเขาล่ะ”ฮาเบอร์ตันพูดมองไปทางอาสาสมัคร
“พวกเขามาช่วยงานในยานเป็นนักศึกษาจากเฮลิโอโปลิสน่ะค่ะ”
ฮาเบอร์ตันผ่านพวกเมอริวลงมายืนหน้าพวกเขา
“เราได้รับการยืนยันเรื่องครอบครัวของพวกเธอแล้ว”เขากล่าว”ทุกคนปลอดภัยดี”
กลุ่มนักเรียนต่างพากันดีใจ
“เจอภาวะวิกฤติขนาดนั้นยังอุตส่าห์พยายามกันเต็มที่ ฉันขอขอบใจพวกเธอมากนะ”
“ท่านครับ”ฮอฟแมน ผู้ช่วยของฮาเบอร์ตันพูดแทรก”เราไม่มีเวลานะครับ”
“อืม”ฮาเบอร์ตันพูดหันมามองพลเรือน”ไว้เสร็จงานแล้วฉันอยากจะคุยกับพวกเธอเป็นการส่วนตัวด้วยนะ”
เขาหันหลังออกจากโรงเก็บพร้อมฮอฟแมน ค็อปแมน มอนโร เมอริว นาทาร์ล มู รัมบาและอัลตาร์
@@@@@@@@@@@
การประชุมที่ยานเมเนลาออส กัปตันเมอริว ค็อปแมนและมอนโรนั่งร่วมกับคนอื่นๆ มู รัมบา นาทาร์ลและรัฐมนตรีต่างก็เข้าร่วมด้วย บางคนไม่พอใจกับสถานการณ์ในตอนนี้
“แต่ไม่นึกเลยนะว่าแค่ยานลำเดียวกับGอีก2เครื่องถึงกับทำให้เฮลิโอโปลิสพังพินาศ แถมด้วยการถล่มของอาร์เทมิสด้วย”
“แต่ว่าพวกเธอก็สามารถปกป้องสไตรค์ เรเวน การ์เดี้ยน เอ็กเซียและยานลำนี้เอาไว้ได้ มันก็คงเอาไปเป็นข้ออ้างกับกองบัญชาการได้”
“รู้สึกทางอะลาสก้าจะไม่คิดแบบนั้นน่ะสิครับ”ฮอฟฟ์แมนพูดอย่างใจเย็น
“หึ พวกนั้นน่ะไม่เข้าใจสงครามในอวกาศหรอก? ร้อยเอกราเมียสคงจะเข้าใจจุดประสงค์ฉันสินะ”เมอริวเงยหน้ามองตกใจกับคำชม”ไม่ต้องห่วงไม่มีปัญหาอะไรหรอกน่า”
“เรื่องเด็กที่เป็นโคออดิเนเตอร์ คุณจะเอาแบบนี้จริงๆเหรอครับ”ฮอฟฟ์แมนนำเอกสารวางไว้บนโต๊ะเป็นรายงานเรื่องคิระ
“คิระ ยามาโตะน่ะต้องการปกป้องเพื่อนๆของเขา เขาก็เลยตัดสินใจขึ้นบังคับสไตรค์นะค่ะ ถ้าเราไม่ได้พวกเขาช่วยไว้ละก็คงจะมาไม่ถึงที่นี่หรอกค่ะ”กัปตันตอบถูกแทรกด้วยเสียงตะโกนขุ่นเคืองจากอัลตาร์
“อะไรนะ”ชายคนนั้นโพล่งออกมา”คุณบอกว่าเด็กโคออดิเนเตอร์บังคับอาวุธGของเราหรือ”
การระเบิดของอัลตาร์ทำให้มีสายตาวาวโรจน์จากนักบินยูราเซีย
“มีปัญหาอะไรรึรัฐมนตรีต่างประเทศ”รัมบาถามเสียงเรียบ
มู เมอริวและนาทาร์ลจำได้ว่าเขาเป็นที่ปรึกษาให้คิระและจะไม่ทนฟังคำพูดทำให้ลูกน้องเสื่อมเสีย
“เขาเป็นศัตรูของเรา”
“ถ้าเขาเป็นศัตรูอย่างที่คุณพูด แล้วเขาจะช่วยคุณทำไมล่ะ”รัมบาถาม อัลตาร์อยากจะตอบโต้แต่ไม่ได้”
"ถ้าเราไม่ได้พวกเขาช่วยไว้ล่ะก็คงจะมาไม่ถึงที่นี่หรอกค่ะ แต่ถึงจะจำเป็นยังไง การที่ต้องสู้กับพวกเดียวกันมันเป็นเรื่องที่ทรมาณใจมากนะค่ะ เขาเป็นเด็กอ่อนโยนค่ะ ดิฉันคิดว่าการกระทำที่แล้วๆมาเป็นเครื่องพิสูจน์ได้เป็นอย่างดี”
“แต่ว่าขืนปล่อยให้เป็นแบบนี้ละก็...“
“ดิฉันขอเสียมารยาทค่ะ ดิฉันก็มีความคิดเช่นเดียวกับพันเอกฮอฟฟ์แมนค่ะ”นาทาลพูดขึ้น
“ฮะ?”
“เราเองก็รู้ซึ่งถึงความสามารถของเขาเป็นอย่างดี การจะปล่อยให้คนที่รู้ความลับของGลงไปจากยานนั้นน่ะ”
“หึ ซาฟท์มันได้ไปตั้ง6ตัวแล้ว ยังจะเป็นความลับอีกเหรอ”ฮาเบอร์ตันเย้ยหยัน"และสำหรับเอ็กเซีย คุณรู้ว่ามันไม่ใช่หุ่นของเราแต่แรก แต่เป็นขององค์กรติดอาวุธที่แข็งแกร่งมาก"
“แต่ว่าพลังของพวกเขาน่ะจำเป็นมากนะค่ะ ดิฉันคิดว่าถ้าทำได้ละก็ให้เข้าประจำการเลยจะดีกว่าค่ะท่าน”
“แต่เท่าที่ร้อยเอกราเมียสพูดมา เจ้าตัวเขาไม่ได้คิดแบบนั้นไม่ใช่เหรอ”ฮาเบอร์ตันถาม
“พ่อแม่ของเขาน่ะเป็นเนเชอรัล หลังเฮลิโอโปลิสพังพินาศไปจึงหนีมาอยู่ที่โลกนะค่ะ ถ้ากองทัพเข้าควบคุมตัว...”
ฮาเบอร์ยกกำปั้นทุบโต๊ะ
“คุณอย่าพูดอะไรส่งเดชนะ ทหารแบบนั้นน่ะจะมีประโยชน์อะไรกัน นั้นเป็นวิธีแน่นอนที่จะทำให้พวกเขาหันมาเป็นศัตรูเรา”
จับพ่อแม่เด็กเพื่อให้เด็กเสี่ยงชีวิตต่อสู้...นาทาร์ลขอประทานโทษและถอยกลับ
"เชิญรัฐมนตรีอัลตาร์ พันตรีค็อปแมนและมอนโรออกไปก่อน"ฮาเบอร์ตันพูด
"เอ่อ ครับ"ทั้งสามยินยอมไม่ยากหลังเห็นนายพลโกรธและออกไป
“และยังมีปัญหาเกี่ยวกับครอบครัวของเด็กหนุ่มเซ็ตสึนะ ซึ่งผมรู้ว่าเป็นชื่อปลอม เขาชื่อเออร์เนสตี้ ราล ลูกชายบุญธรรมของร้อยเอกราล นี่เป็นเรื่องที่มีคนรู้น้อยมาก แต่ผมคิดว่าพวกคุณน่าเชื่อถือพอ ผมจะบอกข้อมูลนี้ให้”ฮาเบอร์ตันหยิบแล็บท็อปออกมาพิมพ์รหัสและส่งไฟล์ลับให้พวกเขาดู เมอริว มู นาทาร์ล หรือแม้แต่รัมบาก็เบิกตากว้างเมื่อเห็น
“อะไรเนี่ย?”
“นี่คือ...”
“นี่คือความจริงเกี่ยวกับเขากับป้า เมื่อได้ยินว่าหลานชายกำลังต่อสู้อยู่ เธอคนนั้นตัดสินใจลาออกจากราชการและกลับไปรับหน้าที่เดิม การเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวและมีสัมพันธ์ใกล้ชิดกับราชวงศ์ มันไม่ฉลาดเลยที่จะเป็นศัตรูกับพวกเขาและทำให้ความสัมพันธ์เรากับประเทศนั้นตึงเครียด”ลูอิสปิดไฟล์และแล็บท็อป”ผมขอให้พวกคุณเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับและอย่าบอกเรื่องนี้กับใคร”
ทั้ง4คนทำความเคารพ
“เรื่องในอดีตน่ะช่างมันเถอะ ปัญหาน่ะมันอยู่ต่อจากนี้”พลตรีพูดยืนขึ้น”หลังจากนี้ผมต้องการให้อาร์คแองเจิ้ลและลูกเรือชุดเดิมมุ่งหน้าลงไปฐานทัพที่อะลาสก้า ลอว์กับมอนโกเมอรี่จะย้ายลูกเรือบางส่วนไปอาร์คแองเจิ้ล เราจะมีคำสั่งย้ายเพิ่มเติมไปยังกองยาน รวมถึงผู้ต้องการอีก2คน นักบิน2คนมีส่วนในการพัฒนาGดั้งเดิม โดยเฉพาะระบบOS”
@@@@@@@@
@@@@@@@@
อาร์คแองเจิ้ล
คิระมาถึงโรงเก็บซึ่งพลเรือนเกือบทุกคนเตรียมขึ้นกระสวย
อีกด้านหนึ่ง เมอร์ด็อกรับคลังแสง...และตกใจเมื่อมีสกายแกรสเปอร์2ลำ นี่มันยานที่ใช้ในชั้นบรรยากาศ
“ใบอนุญาติปลดประจำการ”
“คิระ ยามาโตะกับเซ็ตสึนะ เอฟ เซย์เอย์ล่ะ”นาทาร์ลถาม แต่พวกเขาไม่อยู่จึงฝากให้ทอลล์
“ถึงจะเป็นภาวะฉุกเฉิน แต่การที่พลเรือนเข้าร่วมทำสงครามน่ะมันเป็นความผิดนะ เพื่อหลีกเลี่ยงกรณีนั้นเราก็เลยทำเอกสารขึ้นมาและใส่วันที่ย้อนหลัง เพื่อให้พวกเธอเป็นทหารอาสาก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์นั้น”
“ฉันไม่ต้องการสิ่งนี้ค่ะ ฉันจะอยู่ต่อ”เฟลท์พูดยื่นเอกสารคืน
“เข้าใจล่ะ”ฮอฟฟ์แมนพยักหน้า เขาได้รับรายงานเรื่องความสามารถเธอจากบาจิรูล
“แล้วก็เรื่องความลับทางราชการที่เธอรู้น่ะ แม้จพปลดประจำการ...”
“เอ่อ...”เฟรย์ยกมือขึ้น
“เธอน่ะไม่ได้ร่วมรบด้วยนี่นา ไม่จำเป็นต้องใช้เอกสารเหมือนกับพวกเขาหรอกนะ”
“ไม่ใช่เรื่องนั้นค่ะ”เฟรย์ก้าวไปข้างหน้า”คือว่าฉันน่ะอยากจะสมัครเจ้ากองทัพน่ะคะ”
@@@@@@@@@@
“พอจะจากกันเลยคิดถึงมันขึ้นมารึไง”พวกเขาหันไปเห็นเลวิส ฮาเบอร์ตันบนทางเดิน
“คิระ ยามาโตะและเซ็ตสึนะ เอฟ เซย์เอย์สินะ ฉันเห็นในรายงานแล้วล่ะ แต่ว่าน่าตกใจจริงๆนะ พลังของพวกโคออดิเนเตอร์อย่างพวกเธอเนี่ย เราสร้างมันขึ้นเพื่อใช้ต่อต้านโมบิลสูทของพวกซาฟท์แท้ๆ แต่พอให้พวกเธอใช้มันกลับเป็นอาวุธสุดยอดไปซะนี่”
“เรื่องนั้นมัน...”
“พ่อแม่ของเธอน่ะเป็นเนเชอรัลสินะ”
“คะ...ครับ”
“เขาคิดยังไงกันแน่ที่ให้เธอเกิดมาเป็นโคออดิเนเตอร์เนี่ย”
คิระหดตัวลง เขาก็เคยถามแบบเดียวกันเหมือนกัน
“ยังไงก็อยากให้มันจบลงซะเร็วๆนะไอ้สงครามเนี่ย”พลตรีพูด เจ้าหน้าที่คนนึงเดินเข้ามาหาเขา เขาถูกขอให้รีบกลับเมเนลาออส”แย่จริงๆ ไม่มีเวลาคุยกับพวกเธอซะแล้วละนะ ขอบใจมากนะที่ปกป้องสไตรค์ เอ็กเซียและอาร์คแองเจิ้ลมาจนถึงที่นี่ จนกว่ายุคที่ดีกว่าจะมาถึง อย่าเพิ่งด่วนตายล่ะ”
“เอ่อ คือ...อาร์คแองเจิ้ล จากนี้ไปพวกร้อยเอกราเมียสนะ..”
“อาร์คแองเจิ้ลจะลงไปที่โลกทันที พวกหล่อนก็คงต้องทำสงครามอีก”
“คือว่า...”
“ฉันรู้ดีว่าเธอลังเลอะไรอยู่ พลังของเธอน่ะมันยอดเยี่ยมมากสำหรับกองทัพ แต่ว่าถึงจะได้ตัวเธอมาก็ไม่แน่ว่าจะชนะสงครามเสมอไปหรอกนะ อย่าหลงตัวเองมากนักเลย”
“แต่ว่าถ้ามีพลังที่จะทำได้ก็น่าจะทำไม่ใช่เหรอครับ”
“ถ้ามีความตั้งใจอย่างงั้นละก็ใช่ คนที่ไม่มีความตั้งใจน่ะทำอะไรก็ไม่สำเร็จหรอก”เขากล่าวแล้วเดินจากไป
“พลตรี คราวหน้าที่มีโครงการนี้ กรุณาตรวจสอบว่าไม่ใช่โคโลนี่ที่มีพลเรือนอยู่”เซ็ตสึนะตะโกน เขายังมีความโกรธต้อเรื่องนั้น
“ฉันจะพยายามป้องกันให้ดีที่สุด”ฮาเบอร์ตันยิ้มและจากไป
@@@@@@@@@
“พูดอะไรบ้าๆ”นาทาร์ลถามอย่างตกใจ
“แต่ฉันไม่ได้พูดเล่นๆนะค่ะ ฉันคิดเรื่องนี้มาตั้งแต่พ่อของฉันขึ้นยาน เมื่อคิระและเซ็ตสึนะช่วยเขาจากซาฟท์ ตั้งแต่มาถึงที่นี่ ฉันคิดว่าควรทำยังไงเพื่อช่วยเหลือเหมือนคนอื่นๆ”
“งั้นก็ดี มากับพวกเรา เราควรปรึกษาเรื่องนี้กับพ่อของเธอ”
“ฉันอยากจัดการเรื่องนั้นเป็นส่วนตัวค่ะ”เฟรย์แทรก เพราะเธอเป็นคนเดียวที่บอกความรู้สึกกับพาอได้
เมื่อเจ้าหน้าที่ทั้งสองออกไปกับสาวผมแดงทิ้งเพื่อนที่เหลืิไว้
“โลกต้องทำสงครามกันต่อไปงั้นเหรอ”ไซพูด ทุกคนมองใบอนุญาติปลดประจำการ
ไซฉีกเอกสารในมือทิ้ง
“เรื่องที่เฟรย์พูดมาน่ะ ฉันก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน แล้วฉันก็จะปล่อยให้เธออยู่ที่นี่คนเดียวไม่ได้หรอกนะ”
ทอลล์ฉีกเอกสารตัวเองทำให้แฟนสาวตกใจ
“อาร์คแองเจิ้ลมีคนไม่พอซะด้วย”ทอลล์เสริม”โดนถีบหัวส่งแบบนี้ฉันไม่ค่อยพอใจเลยแฮะ”
มิริอาเรียฉีกเอกสารของเธอแยกเป็นสองส่วนเช่นกัน
“มิลี่?”
“ถ้าทอลล์อยู่ฉันก็อยู่นะ”เธอตอบ
พวกเขาหันหลังกลับเมื่อได้ยินเสียงฉีกเอกสาร
“ทุกคนอยู่กันหมดแล้วฉันจะไปได้ยังไง”
“บ้า”ทอลล์แซวเด็กขี้อายและเด็กชายก็แซวกันเองพลางหัวเราะ
@@@@@@@@@
ไม่นานหลังฮาเบอร์ตันจากไป คิระกับเซ็ตสึนะมุ่งหน้าไปยังกระสวยซึ่งพาพวกเขาไปยังเรือธงที่รออยู่ เมื่อขึ้นเมเนลาออส พวกเขาจะขึ้นกระสวยไปยังออร์บ
“อ๊ะ...”เด็กหญิงตัวเล็กๆเห็นนักบินทั้งสองลอยมาหาพวกเขา
“เอลจัง”แม่ของเธอเรียก เธอล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าหยิบดอกไม้กระดาษออกมา
“ขอบคุณนะค่ะที่ช่วยปกป้องเรามาตลอด”เด็กผู้หญิงพูดยื่นดอกไม้ให้ทั้งคู่
ทั้งสองเอนตัวยิ้มให้เอลจังและรับดอกไม้ เซ็ตสึนะรับดอกไม้มาและรู้สึกปวดใจอยู่ครู่หนึ่ง
“ขอบคุณนะ”คิระบอกเด็กสาวอย่างขอบคุณและเธอกลับไปหาแม่เธอ
“คิระ”ทอลล์ตะโกน ขณะที่เขา ไซ คาสึอิ มิลี่และเฟลท์เข้ามาหาพวกเขา
“อะไรน่ะทุกคน หายไปไหนมา-“
“เอานี่ไปด้วยสิ”ทอลล์ยื่นเอกสารให้”ใบอนุญาติปลดประจำการไง”
“พวกเราจะอยู่ที่นี่ต่อไปนะ”
“อยู่ในอาร์คแองเจิ้ล”
“ฉันเห็นว่าเธอไม่ฟังฉันอีกแล้วลิซ”คริสถอนหายใจ
“ใช่”น้องสาวเขาบอก”ถ้าพี่อยู่ฉันก็จะอยู่ และไม่ใช่แค่ฉัน เราทุกคน เฟรย์ก็ด้วย”
@@@@@@@@
ยานชั้นนาสก้า3ลำ โลราเซีย1ลำ”เจ้าหน้าที่ประกาศ”ดรีน18 ระยะ500 อีก15นาทีจะปะทะกันครับ”
“มันมุ่งหน้ามาทางนี้อย่างงั้นเหรอ”
“หนอยแน่ดังมาตอนนี้”ฮาเบอร์ตันสบถ แต่ไม่ใช่ก่อนที่เจ้าหน้าที่เรดาห์ตกใจกับสิ่งที่เขาเห็น
“นี่มัน?”
“เกิดอะไรขึ้น”
“ตรวจพบยานชั้นนาสก้าอีก3ลำครับ”เจ้าหน้าที่กล่าว”กองยานที่11 หน่วยอโลบัสครับ”
“ไดอาน่า เคสเซล”ฮาเบอร์ตันเอ่ยชื่ออย่างระมัดระวัง ระบึกถึงการเผชิญหน้าทุกครั้งกับกองยานที่แข็งแกร่งที่สถดของซาฟท์”พวกนั้นมาด้วยรึเนี่ย”
@@@@@@@@@
อาร์คแองเจิ้ล
“ไม่อยากจะเชื่อเลย”เมอริวพูดเมื่อเห็นกองยานซาฟท์ทั้งหมด6ลำในนั้นเป็นของชายที่เป็นหัวหอกในยุทธการอิกดราชิลและเอนดีเบี่ยน”พวกเขาส่งกองยานที่6และ11มา”
“พวกมันทำถึงขนาดนี้เพื่อจมยานลำนี้”นาทาร์ลรำพึง
“ยกเลิกการขนถ่าย ปิดประตูท่า”เมอริวสั่งหันไปหาพาล”เมเนลาออสไปหรือยัง”
“ยังครับ”
“เร่งเข้าสิ”เมอริวสั่ง”เข้าสู่ภาวะสงครามระดับ1”
@@@@@@@@@
“อยู่ต่อเหรอ”คิระถาทอย่างตกใจ”หมายความว่า?”
“เฟรย์น่ะเป็นทหารอาสาล่ะ”คาสึอิบอกเขา
“อะไรนะ?”คริสกล่าว”ฉันนึกว่าเธอจะทิ้งเราไปซะอีก”
“หรือทิ้งนาย”เฟลท์แซว คริสแก้มแดงก่อนยิ้มเจ้าเล่ห์
”ฉันไม่อยากได้ยินคำพูดจากเด็กสาวที่ตามเด็กผู้ชายที่เธอแอบชอบ”คริสพูด เฟลท์แก้มแดงหันไปมองเซ็ตสึนะ
“เข้าสู่สภาวะสงครามระดับ1 ขอย้ำ”
“เราต้องไปแล้วคริส”เซ็ตสึนะบอก นักบินทั้งสองรีบไปขึ้นหุ่นพวกเขา
“นี่มันคือพรมลิขิตน่ะ แล้วค่อยพบกันใหม่นะ”ทอลล์ตบหลังคิระ”อย่าไปอยู่กับพวกซาฟท์ล่ะ”
“ลาก่อนคิระ”เฟลท์กล่าว
“บ๊ายบายคิระ ไม่ต้องห่วง ฉันจะคอยดูแลไม่ใช่พี่ชายทำเรื่องโง่ๆ”ลิซกล่าว
“ไปนะ ดูแลตัวเองด้วย”ไซบอก
@@@@@@@@@@
พลเอกอาเรสติดต่อเข้ามาครับ”
“ดีมาก”ฮาเบอร์ตันพยักหน้า”มาดูกันว่าเจ้าหญิงสีชาดแห่งซาฟท์ต้องการอะไร”
“ครับ”
ใบหน้าหญิงสาวผมสีเขียวที่มีดวงตาสองสีปรากฎขึ้นจอแสดงความเคารพต่อพลตรีกองทัพโลก ทำให้เขาและเจ้าหน้าที่ทำแบบเดียวกัน
“พลตรีลูอิส ฮาเบอร์ตัน...ไม่ได้พบกันซะนาน”
“ทางผมก็เช่นกัน พันเอกอิลลีเทียร์ ไคลน์”ฮาเบอร์ตันตอบหนักแน่น"น้ำเสียงเธอดูมีอารมณ์ขึ้นกว่าเมื่อก่อน"
“ไม่โหดร้ายเท่าความจริงที่นี่เป็นสงคราม”เทียร์ตอบอย่างมีชั้นเชิง”อย่างไรก็ตามด้วยความเคารพต่อผลงานที่ผ่านมาของคุณที่โนวา อิกดราชิลและเอ็นดีเบี่ยน ฉันจะยื่นคำขาด”
“ซึ่งนั่นคือ...”
“มอบยานมีขา โมบิลสูทและเจ้าหน้าที่ประจำยาน หากปฎิบัติตามทั้งกองยานจะถอนตัวและกองยานของคุณจะออกไปได้โดยไม่โดนโจมตี”เทียร์ประกาศก่อนเสริม”ปฎิเสธ เตรียมรับผลที่ตามมา”
“น่าสนใจ แต่ฉันต้องขอผ่าน”ฮาเบอร์ตันกล่าวอย่างหนักแน่นกับแม่ทัพสาว”ด้วยความเคารพต่อคุณ เราจะไม่หนีแม้แต่กับคุณ”
เทียร์ถอนหายใจกับคำท้าทายของเขา
“กล้าหาญแต่โง่เช่นเคย ฉันคาดไว้อยู่แล้วว่าคุณจะต่อต้าน เหตุการณ์วันนี้เป็นสิ่งที่ต้องจดจำ และหวังว่าเราจะได้คุยกันอีกหลังจากนี้”
หน้าจอดับลง พลเอกเตรียมพร้อมรับการโจมตีที่กำลังจะเกิดขึ้น
@@@@@@@@@@
“ร้อยเอกฟลาก้าจะนำโมเบียสซีโร่ออกไป”ช่างเครื่องบอกกับกลุ่ม”เซ็ตสึนะกับคริสจะตามไปทันที”
คิระมองเพื่อนๆที่จากไปและดูใบอนุญาติปลดประจำการ คิดถึงสิ่งที่ควรทำ ภาพการต่อสู้ครั้งก่อนของเขา การล่มสลายของเฮลิโอโปลิส การต่อสู้กับกันดั้มที่ถูกขโมยไปพร้อมกับเซ็ตสึนะและร้อยเอกฟลากัา และสาวน้อยที่ให้ดอกไม้นี้มา
“เฮ้ จะมาไหม”
“ออกได้เลยครับ”คิระขย้ำกระดาษออกจากโรงเก็บหันไปมองดอกไม้
@@@@@@@@@@
กองยานที่8มีจำนวนเหนือกว่าในด้านจำนวนอย่างมาก และมียานอาร์คแองเจิ้ลที่ติดอาวุธมากมาย มีโมบิลสูท4ตัว เป็นเรื่องยากที่ซาฟท์จะจัดการพวกเขาได้
ขณะเดียวกันที่โรงเก็บ
เอ็กเซียร์ได้ติดตั้งอุปกรณ์ที่ขนย้ายมาจากเมเนลาออสเข้ากับตัวกันดั้ม มันคือแพ็ค00ไรเซอร์
"ติดตั้งเสร็จแล้วเจ้าหนู"
"ขอบคุณมากครับ"
"ว่าแต่เธอรู้วิธีใช้มันเหรอ กองทัพน่ะไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับเจ้านี่เลย"
"แต่ผมรู้"เซ็ตสึนะตอบ ซึ่งเมอร์ด็อกไม่เข้าใจ
เมื่อทุกอย่างพร้อมแลว เซ็ตสึนะก็เข้าไปในค็อกพิทและกันดั้มนำตัวไปยังช่องปล่อย
"00ไรเซอร์ เซ็ตสึนะ เอฟ เซย์เอย์ ออกตัว!!!"
@@@@@@@@@@
ยานที่สู้ต่อไม่ได้ถอยหนี อย่างไรก็ตาม ยานที่หนีออกจากการรบถูกยิงโดยเวอซาเรียสอย่างรวดเร็ว
“ยิงยานที่กำลังหนี”ไดอาน่าพูดอย่างรังเกียจกับกลยุทธ์ของครูเซ่”ช่างเป็นคนขี้ขลาดและไร้เกียรติจริงๆ”
“เธอคาดหวังอะไรจากงูสวมหน้ากาก”อาเจย์ถามยิงโมบิลอาเมอร์
ที่อื่น หน่วยครูเซ่พุ่งเข้าไปในกองยานที่8เพื่อค้นหาอาร์คแองเจิ้ลและโมบิลสูท
“มันอยู่ไหน?”สเลนพูดด้วยความหงุดหงิดขณะยิงใส่โมบิลอาเมอร์ทำลายมัน”เรเวนอยู่ที่ไหน!?”
@@@@@@@@@
CGUEสีขาวบินออกมาจากเวอซาเรียส
"สไตรค์อยู่นั่น"ราอูลรำดึงมองไปรอบๆเพื่อค้นหาหุ่นเป้าหมาย"แต่เขาอยู่ที่ไหน--"
ก่อนเขาจะพูดจบ โล่ของCGUEถูกผ่าด้วยใบมีดใหญ่จาก00ไรเซอร์ ราอูลเปิดฉากยิงปืนไรเฟิล หุ่นที่ไม่รู้จักหลบซ้ายขวา ราอูลแกว่งดาบฟัน00ซึ่งยกดาบตัวเองรับ ก่อนเขาจะโดนผลักกลับเมื่ออีกฝ่ายเร่งทรัสเตอร์ไปข้างหน้า
ราอูลยกปืนแต่แขนขวาCGUEถูกตัดด้วย00ไรเซอร์GNซอร์ด ทำให้เขากัดฟันและถอยห่างจากหุ่น
"ฉันไม่ได้หวังชนะอยู่แล้ว แต่ฉันได้สิ่งที่ฉันต้องการ"
เซ็ตสึนะมองขณะที่CGUEถอยกลับ สงสัยว่านักบินคิดอะไรอยู่ เขาสังเกตสภาพแวดล้อมของเขา โมบิลสูทศัตรูหลายสิบเครื่องกำลังรุมยำกองยานที่8และโมเบียสที่ถูกทำลายอย่างง่ายดาย กองยานซาฟท์ทั้ง10ลำแบ่งออกเป็น3กลุ่มแยกกัน เขาตัดสินใจเคลื่อนไหว
ขณะที่เขาทำ มีบางอย่างทำให้รู้สึก....แปลก
"ศัตรู?"
เซ็ตสึนะซูมภาพพบโมบิลสูทสีเขียวกำลังมุ่งหน้ามาหาเขา แม้ว่าจะคล้ายกับจินน์ แต่อันนี้ดูล้ำหน้าจินน์ ความคล่องแคล่วมันสูงกว่า
"เป็นนายจริงๆ"อิลลีเทียร์คิด จับเครื่องควบคุมและรักษาความสงบ"กันดั้ม"
โดยไม่ต้องคิด เซ็ตสึนะดึงGNซอร์ตIIIและเปิดฉากยิงหุ่น อย่างไรก็ตาม เทียร์หลบลำแสงสีชมพูไปซ้ายขวาอย่างแม่นยำ สร้างความประหลาดใจให้เอล เนื่องจากแม้แต่ซุปเปอร์โซลเดอร์ก็ไม่สามารถตอบสนองได้
"เธอเร็ว"เขาพึมพำก่อนเกวซจะปรากฏด้านหน้าเขา ตาเดียวของมันวาวโรจน์ต่อหน้าเขา เขาเบิกตากว้างเมื่อโมบิลสูทสีเขียวยกโล่ขึ้นเผยให้เห็นลำแสงคล้ายกรงเล็บ2อัน เซ็ตสึนะเปลี่ยนอาวุธเขากลับเป็นโหมดดาบและปัดป้อมบีมเซเบอร์ทันเวลา
ใบมีดส่องประกายไฟออกมา เซ็ตสึนะรู้สึกคุ้นเคยมากและถามตัวเองว่าใครอยู่ในหุ่นตัวนั้น และทำไมเขาถึงรู้สึกมันต่างจากหุ่นที่เขาเคยเจอมา"นี่มันอะไรกัน"
เทียร์ผละออกไป เธอรั้งตัวเองจากการกระแทกก่อนจะยิงกระสุนแลนเชอร์ดาร์ค เซ็ตสึนะทำหน้าบึ้งยิงอีเกิ้ลสเตลลังปัดมันทิ้ง ก่อนเกวซพุ่งมาเตะลำตัว เซ็ตสึนะรับแรงกระแทกโดนผลักกลับ
00ไรเซอร์และเกวซปะทะกันด้วยดาบ ผละออกและโจมตีอีกครั้ง มากจนอัสรันและนิโคลเฝ้ามอง โดยไม่สนใจกองทัพโลกที่ถอยทัพไป
"เธอทำได้ยังไง"อัสรันพูด เมื่อเห็นอิลลิเทียร์รับมือหุ่นที่ไม่รู้จัก บางอย่างที่เขาและเพื่อนร่วมทีมทำไม่ได้
ใกล้เคียง ราอูลเฝ้าสังเกตการดวลของอิลลิเทียร์กับเออร์เนสตี้ น่าประทับใจที่เธอสามารถสู้ได้อย่างทัดเทียมแม้เกวซต่ำกว่าG
@@@@@@@@@
คิระกับอิซาคอยู่ในการต่อสู้ดุเดือด แม้ว่าแรงโน้มถ่วงโลกจะดึงพวกเขาลงไป ที่อื่นการต่อสู้ระหว่างคริสกับสเลนรุนแรงขึ้น ทั้งคู่ไม่สามารถชิงความได้เปรียบ ทันใดนั้นกระสวยจากยานเมเนลาออสก็บินผ่านพวกเขาไป
คิระเห็นแล้วตกใจมาก
"ไอ้พวกขี้ขลาด กล้าดียังไงมาขวางทางฉัน"อิซาคคำรามหันปืนไรเฟิลไปที่กระสวย อิลลิเทียร์หันไปที่กระสวยและซูมภาพเข้าไปรู้ตัวก่อนนักบินผมเงินที่คิดว่าเป็นพวกหนีทหารแต่ที่จริงเป็นพลเรือน
"หยุดยิงก่อนจูลด์"เธอสั่งนักบินอย่างไร้ผล เพราะดูเอลยิงบีมไรเฟิลออกไปแล้ว
"ไม่ นั่นมันยานพลเรือน!!"คริสร้องจะไปห้าม แต่แล้วจินน์สีแดงขวางทางเข้า"อย่ามาขวางสเลน ผู้บริสุทธิ์จะตาย"
"ผู้บริสุทธิ์ ไม่มีผู้บริสุทธิ์ในหมู่มนุษย์!!!"สเลนตะโกนกลับไป"ถึงเวลาที่นายจะเรียนรู้สิ่งนั้นแล้ว"
กระสุนไรเฟิลพุ่งเข้าหายาน คิระซึ่งอยู่ห่างจากกระสวยรู้สึกราวกับโลกหยุดนิ่ง ทำอะไรไม่ถูกกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
"ไม่!!!"เขาตะโกนด้วยความหวาดกลัว
อย่างไรก็ตาม อนุภาคสีฟ้าสว่างไสวผ่านพวกเขาและปรากฏด้านหน้าของกระสวยซึ่งลำแสงถูกบล็อกด้วยดาบสีมรกตและขาวเผยให้เห็นว่าเป็น00ไรเซอร์
"อะไร! เขาโผล่มาจากไหน"อิซาคอุทาน นึกได้ว่าญาติเขามาขวางอีกครั้ง คิระหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นกระสวยพ้นอันตราย
"ชิ!!!"สเลนรู้สึกขัดใจกลับไปไล่ยิงเรเวนที่หลบเลี่ยงได้อย่างง่ายดายและใช้มือซ้ายชักบีมเซเบอร์ ปืนเรลกันของจินน์หมดกระสุน
"ไอ้บ้า!!"สเลนสาปแช่งพยายามบรรจุกระสุนใหม่
คริสเห็นช่องว่างก็ตวัดบีมเซเบอร์ สเลนเร่งทรัสเตอร์พยายามหลบแต่โดนฟันขา
"มันยังไม่จบ"สเลนเล็งยิงเรลกันระยะเผาขน
คำเตือน ความเร็วถึงขีดจำกัด เปิดใช้ระบบลดความร้อน
"ไอ้บ้า ระบบโง่ๆ ไม่ใช่ตอนนี้"สเลนสาปแช่ง จากนั้นจินน์สีแดงก็ร่วงตกลงสู่พื้นโลก
เรเวนกำลังเจอความร้อนเล่นงานเช่นกัน คริสกางปีกชะลอความเร็วแต่ยังไม่พอและเขาก็หมดสติไป
ด้านคิระยังนิ่งหลังสิ่งที่เกิดขึ้น เหงื่อท่วมจากความร้อนในค็อกพิท
"คิระ"เซ็ตสึนะเรียก น้ำเสียงเขาเจือปนด้วยความโกรธ"กลับไปอาร์คแองเจิ้ล ฉันจะจัดการพวกมัน....คนเดียว"
"แต่..."
"ฉันไม่ว่างจะโต้เถียง"เอลบอกเพื่อนรัก คิระรู้ว่านั่นเป็นคำขาดและทำตามการตัดสินใจของเขา
"คริส เราต้องกลับไปที่ยาน"คิระตะโกนเรียก"คริส นายได้ยินฉันไหม"
ไม่มีเสียงตอบ คิระสบถมุ่งหน้าไปหาเรเวน เขาเอื้อมมือไปจับเรเวนไว้ ยกโล่ไว้ข้างหน้าและพยายามกลับไปที่อาร์คแองเจิ้ล
"นายคิดจะทำอะไรกันแน่เอล"คิระคิดอย่างกังวลใจ เขาสังหรณ์ว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้น
อิลลิเทียร์ถอนหายใจด้วยความโล่งอก รู้สึกขอบคุณกันดั้มที่มาทันเวลา การเสียชีวิตของพลเรือนจะหลอกหลอนเธอ หากเธอกับลูกทีมไม่จัดลำดับความสำคัญในการคุ้มครองพวกเขา แต่ความโล่งใจเธออยู่ได้ไม่นานเมื่อเอริกะติดต่อเธอ
"เอ่อ หัวหน้าค่ะ"วัยรุ่นผมสีส้มร้องออกมา รู้สึกประหม่ากับG-Weaponที่ไม่รู้จัก""ทำไมมันเปลี่ยนเป็นสีแดง"
"แดง"เธอเงยหน้ามองจอภาพและเห็น00ไรเซอร์ซึ่งสีฟ้าขาวถูกย้อมเป็นสีแดงและสีชมพูเรืองแสง เธอเบิกตากว้างด้วยความตื่นตระหนกและสยดสยอง อิลลิเทียร์ติดต่อหาเพื่อนร่วมทีม"มากาเร็ต เอริกะ คอทนี่ เราต้องถอยเดี๋ยวนี้"
มากาเร็ตมองเธอด้วยสายตาไม่อยากเชื่อ
"เราใกล้จะทำสำเร็จแล้วนะค่ะ"สาวผมบลอนด์เถียง แม้จะรู้สึกไม่ค่อยดีที่พันตรีทำท่าแบบนี้ มันไม่เหมือนเธอเลย"เกิดอะไรขึ้น?"
"ไม่ว่ามันเป็นอะไร ฉันเห็นด้วยกับเธอ"คอทนี่ร้องขึ้นรู้สึกถึงความหวาดกลัวของแบล็คเซฟเฟอร์"ฉันคิดว่าจูลด์ทำให้เขาโกรธ"
@@@@@@@@@@
ก่อนอิซาคจะทำอะไร 00ไรเซอร์ก็ยิงไปที่ดูเอลทำลายแขน ขา หัวออกอย่างรวดเร็ว ทำให้เขาอยู่ในความเมตตาของหุ่น
ดวงตาสีฟ้าของ00ไรเซอร์ส่องประกายต่อหน้าเขา และเตะโมบิลสูทพิการไปทางกองยาน เซ็ตสึนะสังเกตว่าพวกเขาพร้อมโมบิลสูทหยุดยิง กัปตันและนักบินจับจ้องไปที่หุ่นสีแดงที่ตอนนี้เป็นเป้าสายตา
เขาหันไปยังกองยานที่8เปิดช่องสื่อสารกับเมเนลาออส
"ผู้บัญชาการ บอกกองยานของคุณให้ถอยกลับ ผมจะซื้อเวลาให้คุณถอยไปที่ฐานดวงจันทร์"เอลบอกฮาเบอร์ตัน
"เธอเสียสติไปแล้วเหรอเออร์เนสคุง"ฮาเบอร์ตันอุทานกับกันดั้มไมสเตอร์ ด้วยความสงสัยว่าเขาจะทำเรื่องโง่เขลาอีกครั้ง"เธอจะสู้กับกองยานทั้งหมดด้วยตัวเองเหรอ"
"นี่ไม่ใช่การขอร้องพลเอก"เอลบอกเขาอย่างหนักแน่น"นี่เป็นสิ่งที่ต้องทำ"
ฮาเบอร์ตันกัดฟัน จากยาน31ลำเหลือแค่12ลำและหากสู้ต่อไปหมายความว่าทั้งกองยานจะถูกทำลาย แต่เขายังเชื่อมั่นในความสามารถของกันดั้มไมสเตอร์ แม้เขามีสิทธิจะเรียกมันว่าบ้า
"สั่งให้ยานที่รอดทุกลำถอยไปยังปโตเลเมียส"ฮาเบอร์ตันสั่งพันโทที่ตาเบิกกว้างว่าพลเอกของเขาได้ฝากความหวังไว้ที่หุ่นตัวเดียวหรือไม่ แน่นอนมันมีพลังเหนือGตัวอื่นแต่ทั้งกองยาน? นั่นเหนือสามัญสำนึก
"กัปตันค่ะ สไตรค์กับเรเวนกลับมาแล้ว"ลิซ่าที่การ์เดี้ยนออกไปไม่ได้มาประจำCICแจ้งด้วยสีหน้าโล่งอกที่พี่ชายปลอดภัย แต่สังเกตว่าเซ็ตสึนะไม่ได้กลับมาด้วย
"แล้วเอ็กเซียร์ล่ะ"นาทาร์ลถาม ซึ่งสาวผมน้ำตาลมีสีหน้าตกตะลึง
"เขา....กำลังมุ่งหน้าไปหากองยานศัตรู"เธอบอกน้ำเสียงหวาดกลัว ทำให้คนทั้งสะพานอ้าปากค้างทั้งสับสนและตกใจ
"อะไรนะ ติดต่อจูลด์บอกให้เขาถอยกลับ"รองกัปตันเรียกชื่อเขาผิด แต่ตอนนี้ไม่มีใครสนใจ
"ฉันไม่คิดว่าเขาจะทำ"มูพูดด้วยเสียงสงบ"จากที่คิระบอกฉัน ฉันคิดว่าซาฟท์ทำให้มันเป็นเรื่องส่วนตัวของเขา"
ลูกเรือทำได้เพียงมองหุ่นที่เรืองแสงสีแดงด้วยความกังวล โดยคิดว่าพวกเขาจะสนับสนุนเซ็ตสึนะได้ยังไง ในเมื่อตอนนี้พวกเขากำลังจะลงสู่โลก
"ฉันจะทำลายพวกแกทั้งหมด"เซ็ตสึนะประกาศ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกระหายเลือดส่งความหนาวเย็นให้กับลูกเรืออาร์คแองเจิ้ลเมื่อได้ยินเสียงผ่านวิทยุ เขาสูญเสียความเยือกเย็นหลังเห็นสิ่งที่ซาฟท์ทำกับพลเรือนไร้ทางสู้และนั่นเป็นเหตุผลที่เพียงพอแล้ว
"แทรนซั่ม!!!!"
ความคิดเห็น