คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #80 : GSD 20 : Love First Sight
เฟส 20 : รักแรกพบ
23 ธันวาคม , CE 98
เช้าวันรุ่งขึ้น ลูน่าตื่นแต่เช้าไปที่หน้าห้อง
“นาซ่า ตื่นแล้วเหรอ? คือว่า…ฉันอยากชวนไปทานอาหารเช้าด้วยกันน่ะ”
อีกฝ่ายเปิดประตู…แก้มของลูน่าแดงขึ้นเมื่อเห็นท่อนบนที่เปลื่อยเปล่าของนักบินบินเอ็กเซีย
“ฉันจะออกไป ขอทำธุระให้เสร็จก่อน”
“OK ฉันจะ…รอเธออยู่ตรงนี้”ลูน่าพูดติดอ่างขณะนาซ่าพยักหน้าและปิดประตู
@@@@@@@
"หืม?"
อัสรันตื่นขึ้นมาและยื่นมือออกไปด้านข้าง สัมผัสอันนุ่มนิ่มของหมอนทำให้เขารู้สึกดี
"......"
เขามองไปด้านข้างเห็นก้อนเนื้อขนาดเท่าคนบนเตียง อัสรันตัวแข็งทื่อ จากนั้นคว้าผ้าห่มเพื่อดูว่าใครแอบเข้ามาในห้องเขา อีกฝ่ายเข้าห้องผิดหรือพวกเขาทำสิ่งที่ไม่ควรทำ
และเมื่อเปิดผ้าก็พบมีอาที่สวมเพียงแค่ชุดชั้นในที่ดูลามก
"ว๊ากกกกก"
อัสรันก้าวถอยหลังทันทีและหงายหลังตกเตียงลงไปที่พื้น
"อัสรัน....อรุณสวัสดิ์"
มีอาตื่นขึ้นมาและลุกขึ้นอวดเรือนร่าง และในฐานะผู้ชาย เขาอดไม่ได้ที่จะมองชุดที่เธอสวมที่เผยให้เห็นหุ่นนาฬิกาทราย แต่คำถามผุดขึ้นมา ทำไมเธอมาอยู่ในห้องเขาได้ แม้พวกเขาจะหมั้นกัน แต่การนำผู้หญิงเข้าห้องพักในโรงแรมนั้น....ผิดวินัยทางทหาร ดังนั้นเขาต้องไม่ให้คนอื่นรู้
“โอ้ พระเจ้า คางาริจะฆ่าฉัน เดี๋ยว เทียร์จะฆ่าฉันก่อน จากการที่ทำให้ชื่อลักซ์มัวหมอง แม้เธอไม่ใช่ลักซ์ ไคลน์ตัวจริง แต่ไม่มีใครรู้นี่ ไม่ว่าทางไหนฉันก็ตาย จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามีคนเห็นเราในสภาพนี้ พวกเขาคิดว่าเกิดอะไรขึ้น และถ้าข่าวนี้แพร่กระจายออกไป น็อคกับเทียร์จะฆ่าฉัน พวกเขาจะฆ่าฉัน”
เมื่ออัสรันคิดว่ามันคงไม่เลวร้ายไปกว่านี้อีกแล้วก็มีเสียงเคาะประตูตามด้วยเสียงผู้หญิง
“อรุณสวัสดิ์ค่ะหัวหน้า ตื่นหรือยังค่ะเนี่ย ถ้าไม่รังเกียจล่ะก็ฉันอยากจะชวนไปรับอาหารเช้าด้วยกันน่ะคะ”เสียงลูน่าดังขึ้น
"บ้าเอ๊ย!!"อัสรันร้องในใจรีบใส่กางเกงพยายามแต่งตัวให้เสร็จเร็วๆ
มีอารำคาญที่ลูน่ารบกวนพวกเขาและอาจพยายามเข้าใกล้อัสรันของเธอ(โอเค ในทางเทคนิคแล้วเขาเป็นของลักซ์ แต่จนกว่าลักซ์ตัวจริงกลับมาเธอคือลักซ์)
เธอปีนจากเตียงเดินไปเปิดประตูเร็วกว่าที่อัสรันจะห้าม
“เฮ้ เดี๋ยวหยุด”
“หัวหน้าซาล่าค่ะ”ลูน่ายังเคาะเรียก
และประตูก็เปิดออก
ลูน่าเห็นลักซ์กับอัสรันสวมเสื้อผ้าน้อยชิ้นทำให้เธอพูดไม่ออกและแก้มเริ่มแดง
“เอ่อ…”
"ขอบใจนะ แต่ว่าเชิญเธอไปก่อนก็แล้วกัน อัสรันน่ะเค้าจะไปกับฉันทีหลังนะ"
มีอาบอกแล้วปิดประตูใส่หน้าเธอเดินกลับเข้าห้องโดนอัสรันจับแขนไว้
"คิดอะไรของเธอเนี่ย!!!"อัสรันถาม
"เอ๋? ก็คุยกับผู้หญิงคนนั้น"เธอตอบอย่างไร้เดียงสา
"ไม่ใช่เรื่องนั้น ทำไมเธอมาอยู่ในห้องนอนฉันได้? แล้วมาตั้งแต่เมื่อไหร่"
“ก็คุณสัญญาว่าจะไปห้องฉัน แต่คนที่ฟร้อนท์บอกว่าคุณคงจะหลับไปแล้วก็เลย....และคุณก็หลับไปแล้วจริงๆด้วยสิ”มีอาอธิบาย
"ก็แล้วทำไมถึงได้ทำแบบนี้ล่ะ?"
"ก็คนรักกันไม่ได้เจอตั้งนาน ได้เจอกันทั้งทีมันก็ต้อง--"
"ลักซ์น่ะเค้าไม่ทำแบบนี้หรอก"
"ไม่ทำเหรอ ทำไมล่ะ?"มีอาถามด้วยความสับสนอย่างชัดเจน
"โธ่เว้ย!!!"อัสรันเอามือกุมหัว
อัสรันไม่อยากเชื่อเลย ผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนตัวยงของลักซ์ แต่เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับลักซ์ ไคลน์ตัวจริงเลย สิ่งที่ทำแค่แต่งตัวแฟนเกิร์ล อัสรันถอนหายใจและส่ายหัว ส่วนหนึ่งเขาอยากให้พ่อยกเลิกการหมั้นหมายอย่างเป็นทางการ
@@@@@@@
เวลาต่อมานาซ่าออกมาจากห้องสวมชุดพลเรือนเดินลงไปห้องโถงพร้อมลูน่ามาเรีย ลูน่าสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย เขายังเหมือนลาซ่าคนเดิม เมื่อวานลาซ่าคงไม่สนใจจะเดินกับเธอด้วยซ้ำ เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอดีใจที่เขาเปิดใจกับเธอมากขึ้น
"ประธานไปแล้วเหรอ"
"เขาเป็นประธานสภาแพลนท์เลยงานยุ่งลูน่า"เขาพูดแล้วสาวผมแดงประหลาดใจ
"รู้ไหม นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเรียกฉันลูน่า ปกติเธอเรียกฉันลูน่ามาเรียหรือชื่อเต็มของฉัน"เธอพูดและนาซ่ายักไหล่
"นาซ่าน่ะยังดีนะที่เมื่อวานได้คุยกับท่านตั้งเยอะตั้งแยะ เอ็กเซียก็ได้รับการติดตั้งGNไดรฟ์ แถววันนี้ก็ยังได้หยุดอีก สนุกล่ะสิท่า"
ฟังลูน่ามาเรียพูดแล้วเหมือนเธอหงุดหงิดบางอย่าง
"เธอโอเคไหมลูน่า"
"เปล่านี่"
"พวกเธอ พวกลูกเจี๊ยบของมิเนอร์วาที่เจอเมื่อวานสินะ แล้วหน่วยเฟสคนเมื่อวานไปไหนล่ะ"
"ขอโทษด้วยค่ะ อรุณสวัสดิ์ค่ะ หัวหน้าคิดว่ายังอยู่ในห้อง"
นาซ่ามองลูน่าอีกครั้ง น้ำเสียงเธอดูหงุดหงิดอย่างชัดเจน ตอนนั้นก็ได้ยินเสียงฮือฮา
อัสรันที่ดูหน่ายใจอย่างชัดเจนโดนลักซ์เกาะแขนและพูดคุยกับเขา ท่ามกลางสายตาทหารZAFTที่มองดูพวกเขา
"อรุณสวัสดิ์ครับท่านลักซ์"
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ"
"เมื่อวานนี้คงเหนื่อยสินะครับ พวกทหารในฐานทัพพากันดีใจใหญ่เลย คิดว่าคงมีกำลังใจขึ้นอีกเยอะแน่"
"คุณไฮเน่ละค่ะ สนุกกับเค้ารึเปล่าค่ะ"
"ครับ แน่นอนครับ"
ไฮเน่หันไปหาอัสรัน"เมื่อวานมัวแต่วุ่นวายเลยไม่ทันได้ทักทายกันเลยนะเนี่ย หน่วยเฟส ไฮเน่ เวสเทนฟรุส ยินดีที่ได้รู้จักอัสรัน"
"เช่นกันครับอัสรัน ซาล่า"
"รู้อยู่แล้วพ่อคนดัง รู้มาว่ากลับเข้าหน่วยอีกครั้งก็เมื่อเร็วๆนี้เองแหละ ก่อนหน้านี้เคยอยู่หน่วยครูเซ่ไม่ใช่เหรอ"
"ครับ"
"ฉันอยู่หน่วยฮอว์กินตอนสงครามครั้งใหญ่ คงคลาดกันที่ยาคินดูเอ้สินะ"
ในตอนนั้นผู้จัดการของลักซ์ก็เข้ามาขัดจังหวะคุยเรื่องตารางวันนี้
"ช่วยไม่ได้นะ งั้นไว้พบกันใหม่นะคะอัสรัน"
เมื่อลักซ์ไปแล้วไฮเน่ก็เปลี่ยนเรื่อง
“แล้วนักบินของมิเนอร์วามี3คนนี่ ซุยเรน คิวไซ นักบินผมบลอนด์และหนุ่มตาแดง 6คนสินะ?”
“ครับ”
“เซเวีย เอ็กเซีย ฟอจูน่า แซ็ค2กับอิมพีลด์สินะ แล้วนายเป็นหัวหน้าหน่วยเฟธสินะ? กัปตันด้วยเหรอ”
“ครับ”
“มีคนน้อยจังนะ แต่ว่าเป็นกำลังรบที่เพียงพอสินะ? แล้วทำไมประธานจะต้องให้ฉันไปกับยานลำนี้ด้วยนะเนี่ย”
ทั้งสามมองไฮเน่ประหลาดใจ
“เอ๋!?”
“จะขึ้นยานมิเนอร์วาเหรอครับ”
“ก็อย่างที่ว่าแหละ พอหมดวันพักจะเข้าประจำการเลย ไว้จะไปแนะนำตัวไปทางยานตามหน้าที่ทีหลัง มีFAITHตั้ง3คนแบบนี…คงเป็นเรื่องน่าปวดหัวแน่”
“ไม่หรอกครับ”
อัสรันคิดว่าคนที่จะปวดหัวคงเป็นซุยเรนแน่
“แต่ก็ช่างเถอะ ยังไงก็แค่ทำงานของเราแหละนะ มิเนอร์วาเป็นยานที่ท่านประธานคาดหวังไว้มาก ต้องตอบสนองท่านหน่อยล่ะ”
“ครับ ขอความกรุณาเช่นกันครับ”
หลังจากนั้นอัสรันไปส่งลักซ์ที่กำลังเดินทาง
“ก่อนจากก็ต้องจูบลาสิ”
เธอยื่นหน้าพยายามจูบอัสรันต่อหน้าคนจำนวนมาก
“เลิกบ้าสักทีน่า”
“อ๊า ขี้งก”
แต่อัสรันไม่รับและผลักเธอขึ้นเฮลิคอปเตอร์
ลูน่ามองดูด้วยสีหน้าหงุดหงิด
“เอาล่ะ จะทำไงดีนา วันนี้จะไปไหนดี”
นาซ่าเดินตามลูน่ามาเรียกลับเข้าข้างใน
“ก็อยากเข้าเมืองหรอกนะ แต่ไปคนเดียวมันน่าเบื่อน่ะสิ รบกวนเรย์เค้าก็จริง แต่กลับขึ้นยานดีกว่ามั้ยนะ”
“ไปกับนาซ่าก็หมดเรื่องนี่นา”
นาซ่าหันไปเห็นอัสรันเดินมาหาพวกเขา
ลูน่ามาเรียมีสีหน้าหงุดหงิด ทั้งสามเข้าไปในลิฟต์ด้วยกัน
“อุตส่าห์ได้พักทั้งที่ไปเที่ยวให้สนุกสิ ฉันจะกลับไปที่ยานเอง ไม่ต้องห่วงหรอกนะ”
“ครับ”
“ใช่สิ หัวหน้าน่ะสบายไปแล้วนี่นะ…ได้พักผ่อนกับท่านลักซ์จุใจแล้วนี่นา”
นาซ่ามองสาวผมแดงอย่างสับสน ขณะที่อัสรันตกใจ
“จริงสิ ถ้าอย่างนั้นก็น่าจะตามไปเป็นบอดี้การ์ดให้ท่านลักซ์ก็คงดีหรอก”
“ลูน่ามาเรีย”
“หัวหน้าเป็นFAITHนี่นา ทำแบบนั้นก็ไม่มีใครว่าหรอกจริงมั้ยล่ะ”
เมื่อประตูลิฟต์เปิดลูน่าเดินออกไปทันที
“เดี๋ยวก่อนลูน่ามาเรีย”
อัสรันรีบตามนักบินผมแดงไป
เมื่อลูน่ามาเรียทำตัวงอนใส่อัสรันทำให้นาซ่าสับสนเพราะปกติเธอพยายามเข้าหาเขาเสมอ แต่เขาก็เชื่อมโยงเรื่องต่างๆได้
“อา…ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมเธอถึงหงุดหงิดขนาดนี้”
@@@@@@@@@
ที่มิเนอร์วา ทาเลียกำลังดูไฟล์ของไฮเน่ FAITHอีกแล้ว เธอนึกถึงคนรัก ไม่เข้าใจว่ากิลเบิร์ตคิดอะไรอยู่
เมย์ริน วีโน่ โยรันออกไปเที่ยวด้วยกัน
ลูน่ามาเรียกำลังแต่งตัวเพื่อไปออกเดทกับนาซ่า
@@@@@@@@
ชินขับมอเตอร์ไซไปตามถนนคิดถึงคำพูดของประธาน และโกรธที่ออร์บปกป้องครอบครัวเขาไม่ได้
เขาหยุดที่หน้าผาฟังเสียงคลื่นกระทบชายฝั่ง
เขาได้ยินเสียงจากหน้าผาอีกฝั่ง สาวผมบลอนด์ในชุดน้ำเงินกำลังเต้นรำอย่างมีความสุข
เขายิ้มและหันไปมองทะเล แต่แล้วก็ได้ยินเสียงกรีดร้อง เขาหันไปก็ไม่เห็นเด็กสาวแล้ว
เขาวิ่งไปยังจุดที่เธอเคยอยู่และมองลงไป เธอกำลังดิ้นรนในน้ำ
“บ้าน่า…ว่ายน้ำไม่เป็นเหรอ”
เขาถอดรองเท้าบู๊ตและเสื้อแจ็กเก็ตออกและโดดลงไปช่วยเธอ เขาคว้าตัวเธอไว้ได้แต่เธอยังดิ้น
“ใจเย็นๆสิฉันมาช่วยแล้ว”
ชินพาเธอมาที่ชายฝั่งใต้หน้าผา พวกเขานั่งพักหายใจและชินดุเธอ
“นี่เธออยากตายรึไง ไปทำอะไรในที่แบบนั้น ว่ายน้ำไม่เป็นด้วยซ้ำ”
หญิงสาวตกใจตัวสั่นและหวาดกลัวบอกว่าไม่อยากตาย
เธอพยายามหนีแต่กำลังเดินหน้าลงไปในทะเล
เขาหยุดและดึงเธอกลับ แต่นั่นทำให้เธออาละวาด เธอตบหน้าเขาอย่างแรง
ชินคว้าเธอดึงเข้ามากอด
“เข้าใจแล้ว…ไม่เป็นไร เธอไม่ตายหรอก…ฉันจะปกป้องเธอเอง”ชินพูดและหญิงสาวเริ่มผ่อนคลาย
ชินพาเธอเข้ามาในถ้ำและเอาผ้าเช็ดหน้ามัดแผลที่ขา เนื่องจากพวกเขาปีนกลับขึ้นไม่ได้และสาวผมทองก็ว่ายน้ำไม่ได้ เขาดึงสร้อยป้ายชื่อออกและหักเพื่อเปิดใช้สัญญาณSOS
ทั้งสองตากผ้าที่เปียก และสนทนาโดยหันหลังให้กัน
“เธอมาจากไหน แล้วพ่อแม่ล่ะ”
“ไม่มีหรอก”
“เข้าใจล่ะ เธอคงเจอเรื่องเลวร้ายมาสินะ”
คำพูดนั้นทำให้หญิงสาวมองชิน
“ไม่ต้องห่วงนะ ตอนนี้เธอไม่เป็นไรแล้ว ฉันจะปกป้องเธอเอง”ชินกล่าว”แล้วเธออยู่กับใคร”
“สติง อาวด์ ทันย่า กิเลน ซิลเบอร์ นีโอ”
“เธอชื่ออะไร”
“สเตลล่า”
“ฉันชื่อชิน”
“ชิน”สเตลล่าทวน
“ใช่ ชิน จำได้ใช่ไหม”
สเตลล่ายิ้มลุกขึ้นเดินไปยังเสื้อที่แขวนไว้ ชินมองออกไป แต่จู่ๆสเตลล่าก็หันมาทำให้ชินเห็นสเตลล่าเปลื่อย
เขาหันหน้าหนีก่อนสเตลล่ายื่นบางอย่างให้
“ให้ฉันเหรอ”
สเตลล่าพยักหน้า ชินหยิบเปลือกหอยขึ้นมา
สเตลล่านั่งลงข้างกองไฟ ชินต้องหันหน้าหนีอีกครั้ง
@@@@@@@
นาซ่ากับลูน่ามาเรียก็เข้าเมือง นาซ่าพามาที่ร้านกาแฟ ลูน่านั่งอยู่ที่โต๊ะด้วยท่าทางหงุดหงิด
“นี่…เฮเซลนัทใส่น้ำตาล3ก้อนและครีมเทียมปริมารเยอะ”
ลูน่ามาเรียมองนาซ่าด้วยความประหลาดใจที่เขารู้ว่าเธอชอบอะไร
“โอ้ ขอบคุณ…”
นาซ่านั่งจิบกาแฟมองลูน่า
“เธอหงุดหงิดเรื่องอะไร”
“เปล่านี่”
นาซ่าหันไปหยิบมัฟฟินเข้าปาก
“ฉันรู้แล้วว่าทำไม แค่พยายามไม่หยาบคาย”
“เธอไม่หยาบคายเหรอ? จำตอนที่เราพบกันครั้งแรกได้ไหม”
“แน่นอน เป็นความทรงจำที่น่าประทับใจ”
“เอ่อ…”
“กลับเข้าประเด็น เธอหึงลักซ์ใช่ไหม”
ลูน่ามาเรียหงุดหงิดก่อนหยิบมัฟฟินมากินอย่างเมามัน
“ฟังนะลูน่า ฉันรู้เธอชอบอัสรัน แต่ก็รู้อยู่ว่าเธอเป็นคู่หมั้นเขา มันไม่แฟร์ที่เธอหงุดหงิดกับเรื่องนี้”
ลูน่าถอนหายใจเพราะรู้นาซ่าพูดถูก
“เรื่องนั้นฉันรู้ แต่…มันน่าหงุดหงิด…นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่ฉันชอบใครสักคนและไม่มีโอกาส”
“ครั้งที่สอง? มีครั้งแรกด้วยเหรอ”
“ฉันเคยชอบผู้ชายคนหนึ่ง แต่เขาไม่สนใจฉันเลย”
“เขาเหมือนคนงี่เง่า”
ลูน่ามาเรียหรี่ตามองนาซ่า
“แต่มันก็แปลกนะ”
“อะไร”
“เธอปกป้องอัสรัน ฉันคิดว่าเธอเกลียดเขา”
“เอาเป็นว่าฉันมีมุมมองอื่นเกี่ยวกับเขา”
“อืม
“อย่ามาอืมกับฉัน”
“เฮ้ ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม”
“อะไร”
“เธอเคยชอบใครสักคนไหม”
“เคย”
เมื่อได้ยินนาซ่าตอบอย่างรวดเร็วทำให้ลูน่ามาเรียประหลาดใจ
“เดี๋ยว ถ้าเธอจำได้แปลว่า…ความทรงจำกลับมาแล้ว”
“นิดหน่อย”
“จริงเหรอ? ใคร?”
“เด็กสาวผมบลอนด์ที่ไปเที่ยวกับฉัน”
“นั่นมันเดทยะ”
“เราแค่ไปเที่ยว”
“ชายหญิงมาด้วยกัน2ต่อ2นั่นแหละเรียกว่าเดท”ลูน่ามาเรียชะงักไปเพราะเธอก็มาเที่ยวในเมืองกับนาซ่าเช่นกัน
“ยังไงก็ตาม นายคิดยังไง”
ภาพของเด็กสาวไฮโซที่ตามตื้อเขาจนละลายหัวใจน้ำแข็งผุดขึ้นมา
“ฉันคิดว่าเธอสวยมากและมีรอยยิ้มที่สดใส…บางที ถ้าฉันได้คุยกับเธอ เธออาจรู้ว่าฉันเป็นใคร”
เมื่อได้ยินแบบนั้นลูน่ามาเรียก็ประหลาดใจและผิดหวัง…เธออยากให้เพื่อนเธอฟื้นความทรงจำ แต่อีกใจก็ไม่อยาก เขาจะไปจากเธอ
“ถ้าได้พบกันนายจะชวนเธอออกเดทไหม”
“ไม่”
“อะไรนะ ทำไม”
“เธอก็รู้ว่าฉันเป็นยังไงที่อคาเดมี่ ฉันไม่รู้จะพูดคุยกับผู้หญิงตอนไปเดทยังไง ฉันเลยไม่ใส่ใจ สิ่งที่ฉันรู้คือเธออาจช่วยให้ฉันได้ความทรงจำคืน”
(ที่จริงคือเราไม่จำเป็นต้องออกเดท)
“ฉันช่วยให้คำแนะนำเธอได้”
เมื่อเห็นรอยยิ้มของลูน่ามาเรีย เขาจึงยิ้มตอบอย่างจริงใจ
“ขอบคุณ จะเก็บไปคิดดู”
“นายควร”
@@@@@@@@
อัสรันได้รับสัญญาณฉุกเฉินจึงมากับทีมกู้ภัย เรือส่องไฟค้นหาและชินเดินออกจากถ้ำ
“เปิดใช้SOSระหว่างพักงานเหรอเนี่ย
“ก็…”ชินพูด สเตลล่าเดินออกมาจากถ้ำซ่อนอยู่หลังชิน
ขณะพวกเขาแล่นเรือกลับ มีชายสองคนตะโกนเรียกจากหน้าผา สเตลล่าหันกลับมาและยิ้ม
พวกอัสรันขึ้นรถจี๊บขับไปที่ที่สองคนนั้นอยู่
“สติง อาวด์”
“สเตลล่าไปไหนมา ตามหาซะทั่วเลย”
“เธอผลัดตกลงไปในทะเล…ผมช่วยเธอขึ้นมานะครับ”ชินกล่าว
“ขอบคุณครับ ทางเราเป็นหนี้ZAFTอย่างพวกคุณจริงๆ”
ทั้งสองฝ่ายแยกย้าย ชินกลับขึ้นรถจี๊บ สเตลล่าเดินมา
“ชิน”
“ไม่ต้องห่วงสเตลล่า ตอนนี้พี่ชายมารับเธอแล้ว”
สเตลล่ายิ้มขณะที่รถจี๊บแล่นออกไป
“เอาเป็นว่าฉันจะไปเยี่ยมเธอแล้วกันนะ”ชินตะโกนขณะที่รถจี๊บหายไปในมุมถนน
ความคิดเห็น