คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #68 : GSD 8 : Junction(15+ อาจจะNC18+ภายหลัง)
เฟส 8 : ทางแยก
หมายเหตุ : ตอนนี้เน้นเซอร์วิสคนรักหน้าอกและชุดว่ายน้ำ
หมายเหตุ2 : ไรเตอร์จะใส่Three Size ของตัวละครหญิงภายหลัง แต่บอกก่อนว่าลักซ์จะหน้าอกใหญ่กว่าในcanon
@@@@@@@@@@@
“ขอโทษทีนะที่เข้าใจผิด”
คิระเอ่ยขอโทษนาซ่าที่นึกว่าเขาเป็นอันธพาลที่มาทำร้ายลักซ์ ตอนนี้พวกเขากำลังนั่งรถกลับไปที่คฤหาสน์อัสตาร์
"นี่แม่ฉัน คารีด้า"
"ยินดีที่รู้จักครับ"นาซ่าก้มหัว
"น่ารักจัง"คารีด้ากล่าว"ลักซ์ ทำไมไม่พาแขกของเราไปที่ห้องล่ะ"
"ทางนี้ค่ะ"ลักซ์พานาซ่าไปที่ห้องยิ้มอย่างมีความสุข
"ห้องเดี่ยวหรือแยก"
"ขอห้องแยก"
น็อคพบห้องที่มีเตียงควีนไซด์สวยงามและเฟอร์นิเจอร์ที่เข้ากับห้อง
มีเสียงเอะอะโวยวายจากนอกบ้าน นาซ่าออกไปดูที่ระเบียงก็เห็นรถลีมูซีนเข้ามาจอด สาวผมบลอนด์ลงจากรถ พร้อมทั้งบอดี้การ์ดชุดดำและหญิงชุดเมด
เธอวิ่งตรงเข้ามาในบ้านและขึ้นมาที่ห้อง เมื่อเห็นหน้าเขาเธอก็น้ำตาไหล
“น็อค….เธอยังมีชีวิตอยู่”
“ใช่ ดูเหมือนทุกคนที่นี่จะเรียกผมแบบนั้น โทษทีนะผมไม่รู้ว่าคุณ…
“มานี่เลย”
ทีฟาจับหัวเขาซุกลงไปที่หน้าอกใหญ่ของเธอทันที
“เป็นไง ชอบไหม”
“ก็ไม่ได้รังเกียจนะ”นาซ่ากล่าว ทำให้ทีฟาหน้าแดงเขินอายและผละออกไป
“ว้าว ยอมรับง่ายกว่าที่คิดอีกนะคะเนี่ย”
“เล่นใช้หน้าอกตัวเองแบบนี้ขี้โกงนี่ค่ะ”ลักซ์ไม่พอใจ
“เธอไม่ต้องเถียง ไหงพาเขามาที่ห้องตัวเอง”
หลังจากนั้น…
คิระกับเฟรย์เป็นเจ้าบ้าน มีอีก3คนนั่งอยู่ด้วย คิระแนะนำพวกเขา เมอริว ราเมียส, แอนดริว วอลเฟล และบาทหลวงมาคิโอ พวกเขามาพักอาศัยที่คฤหาสน์อัสตาร์
บทสนทนาส่วนใหญ่เน้นไปที่นาซ่า อัคคาแมน ทุกคนได้ยินว่าเขาตื่นมาในโรงพยาบาลZAFTไม่มีความทรงจำ เข้าโรงเรียนเตรียมทหารและเป็นนักบินประจำมิเนอร์วา
เมื่อทานอาหารเย็นเสร็จ นาซ่าเห็นเปียโนและลุกจากเก้าอี้ไปนั่ง คนอื่นเฝ้ามองเงียบๆ เขาเปิดฝาแล้วนั่งลง เริ่มเล่นบรรเลงเพลง ลักซ์เฝ้าดูอย่างตกตะลึงขณะนิ้วของนาซ่าเคลื่อนผ่านคีร์ เธอสงสัยว่าเขาเรียนมาจากไหนเพราะน็อคไม่เคยพูดถึงมาก่อน เมื่อนาซ่าเล่นจบก็มีเสียงปรบมือ
ลักซ์เห็นว่ามันดึกแล้วจึงพาเด็กๆเข้านอนและยืนกรานให้นาซ่าช่วย เขาต้องจำใจยอมรับ
"คุณชอบที่นี่ไหม"
"ใช่ ทุกคนเป็นคนดี เด็กๆน่ารัก ไม่มีใครรู้ว่าฉันเป็นใคร เพราะสถานะของฉันตอนนี้คือMIA"
ลักซ์ทำได้เพียงยิ้มอบอุ่นและเก็บความคิดไว้กับตัวเอง เธอไม่อยากทำลายอารมณดีของน็อคหรือนาซ่า ไม่ว่าเขาเรียกตัวเองยังไง
"ฉันไม่รู้ว่าคุณเล่นเปียโนได้"
“เรียนมาจากเพื่อนน่ะ”
@@@@@@@@
เช้าวันรุ่งขึ้น นาซ่าได้ไปที่หอสมุดแห่งชาติและใช้คอมพิวเตอร์ตัวหนึ่ง เขาสร้างไวรัสแฮ็คระบบป้องกันเข้าสู่เครือข่ายกองทัพออร์บ เขาใช้เวลาครึ่งชั่วโมงเจาะเซิร์ฟเวอร์ออร์บพยายามค้นหาเอ็กเซีย แต่ไม่ใช่จุดที่มิเนอร์วาค้นหาใช่ไหม มีคนระดับสูงของออร์บหรือEAไปพบมันก่อน ฉันไม่มีเวลาล็อคระบบหุ่น
นาซ่าค้นหารายชื่อบุคลากร และพบไฟล์ของวิลเลี่ยม สแตนซ์ เขาเป็นศาสตราจารย์ที่ยังไม่แต่งงานและมีทักษะสูง เชี่ยวชาญและทดสอบยาที่มีผลต่อประสาทมนุษย์ เขาทำงานให้สหพันธ์แอตแลนติกในช่วงวาเลนไทน์เลือด
คำเตือนปรากฏขึ้นบนจอ มีคนพยายามติดตามเขา นาซ่าแฮ็กและโต้กลับสัญญาณ เมื่อไล่สัญญาณที่มา เขาพบว่ากำลังดูไฟล์ของนายกรัฐมนตรีอุนาโต เอ็มม่า เซย์รัน
เขาเกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้
นายกรัฐมนตรีเซย์รันวางแผนเป็นพันธมิตรกับEA ลูกชายยูน่ากำลังจะแต่งงานกับหัวหน้าผู้แทนในการลงนามอย่างเป็นทางการ ซึ่งเป็นวันที่EAกำหนดโจมตีแพลนท์ด้วยนิวเคลียร์ และยูน่าจะดำรงตำแหน่งหัวหน้าผู้แทน
นาซ่าสูดหายใจลึกๆ นายกหัวโล้นนั้นหวังให้ลูกชายรับตำแหน่งหัวหน้าผู้แทนได้ยังไง ในเมื่อประชาชนดูจะชื่นชอบคางาริมากๆ และเขารู้ได้ยังไงEAจะโจมตีแพลนท์วันนั้น
เขาเริ่มค้นไฟล์นายกต่อและค้นพบข้อมูลของเอ็กเซีย พวกเซย์รันพบมัน มันอยู่ที่ไหน? เซย์รันคิดจะทำอะไรกับหุ่นของฉัน
@@@@@@@@
มอเก้นเรท
ยูน่า โรม่า เซย์รัน เฝ้าดูขณะโมบิลสูทบินบนท้องฟ้า แม้เขาไม่ชอบการต่อสู้และฝึกฝน แต่เขามักรู้สึกถึงความเหนือกว่าทุกครั้งที่เอาชนะศัตรูได้สำเร็จในซิมูเลชั่น
ยูน่ายอมรับเงียบๆว่านักบินโมบิลสูทมีทักษะมาก
“ประหลาดใจที่คุณมาที่นี่”
"ฉันแค่มาตรวจสอบของเล่นชิ้นใหม่ล่าสุดของคุณ เอริก้า ซิมมอน"เขาโกหก นี่ไม่ใช่เหตุผลจริงๆ"EAรวมกำลังที่ดวงจันทร์ เป็นไปได้ว่าสงครามจะเกิดขึ้น ออร์บต้องการทรัพยากรเพื่อป้องกันตัว และโมบิลสูทตัวนี้เป็นหนึ่งในตัวที่ดีที่สุดของเรา แม้นักบินจะไม่ใช่คนที่เก่งกาจนัก”
เอริก้ายิ้มบางๆซ่อนความไม่พอใจของเธอ
“ฉันยอมรับว่าเขาชอบทำลายโมบิลสูทของเรา แต่เขายังเด็กและมีทักษะสูงสำหรับเนเชอรัล ให้เวลาฝึก อุปกรณ์และเหตุผลที่ดี เขาจะเป็นหนึ่งในนักบินที่เก่งที่สุดของออร์บ”
ยูน่าไม่แสดงปฏิกิริยาใด ที่จริงเขาเห็นด้วยกับเธอ หากมิโคโตะไม่ได้ซื่อสัตว์ต่อคางาริ เธอคงเป็นเครื่องมือที่ยอดเยี่ยมสำหรับเขาและพ่อ
ยูน่าหันหลังไม่สนใจหญิงสาว ยูน่าเฝ้าดูทุกคนที่อยู่ใกล้คนอย่างระวัง เขาเข้าไปในลิฟต์กดปุ่มที่ซ่อนอยู่ ประตูลับเปิดออก และนำพาไปยังโรงเก็บลับ
ยูน่าเข้าไปด้วยท่าทีหยิ่งผยอง สำรวจสิ่งก่อสร้างตรงหน้า ซากของเอ็กเซียที่บิดเบี้ยวและดำคล้ำกลายเป็นอดีตแล้ว หุ่นถูกซ่อมแซมสมบูรณ์ เหลือแค่ติดตั้งOSที่เนเชอรัลขับได้ไม่ว่านักบินเป็นใคร แต่วิศวกรและนักแฮ็กเกอร์ยังไม่สามารถเจาะระบบได้
“มันวิเศษมากเลยใช่ไหม”
“ใช่ครับท่านพ่อ”ยูน่าเห็นด้วยอย่างง่ายดาย”ผมหวังว่ามันจะเตรียมการเสร็จเมื่อลอร์ดจีบริลโจมตี”
”น่าเสียดายที่มันเป็นไปไม่ได้”อูนาโตพูดขมวดคิ้ว”แม้เราจะซ่อมแซมได้เร็ว แต่น่าเสียดายที่เราไม่สามารถจับตัวนักบินได้ เพื่อจะให้เขาปลดล็อคระบบให้เรา”
“แต่ด้วยข้อมูลที่เราได้รับ เราสามารถสร้างกองทัพเอ็กเซียกันดั้มของเราได้ในอนาคต และEAจะตอบแทนแค่ไหนสำหรับข้อมูลนี้”
“นายกำลังยืนบนน้ำแข็งบางๆไอ้หนู”อูนาโตดุลูกชาย”ลอร์ดจีบริลมอบความไว้วางใจให้เราทำโครงการลับนี้ แต่ถ้าแกคิดว่าตอนนี้เราเป็นผู้ควบคุมแกคิดผิด”
พ่อเดินจากไป ยูน่าหน้าบึ้ง พ่อของเขาตาบอดกับผลกำไรที่พวกเขาจะได้รับได้ยังไง ความทะเยอทะยานของเขาช่างเล็กจริงๆ เขาต้องการปกครองออร์บตามที่เขาต้องการหลังปลดคางาริจากผู้แทน แต่ทำไมไม่ใช้โอกาสนี้ทำให้พวกเขาครองโลกล่ะ”
ยูน่าส่ายหัวและสมเพชหันกลับไปมองเอ็กเซียที่เกือบจะสมบูรณ์แล้ว แฮ็คเกอร์จะเจาะระบบกันดั้มได้ นั่นเป็นสิ่งเดียวที่ขัดขวางไม่ให้พวกเขาสั่งโลโกสตามที่ตนต้องการ
@@@@@@@
ลักซ์ตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้นโดยได้พักผ่อนเต็มที่ เธอเอื้อมมือและพบว่าน็อคท์ไม่อยู่บนเตียง เธอกังวลว่าเขาจะจากไปอีก แต่ผ่อนคลายเมื่อแจ็กเก็ตเขายังห้อยอยู่ เธอแต่งตัวและไปที่ห้องครัวเห็นเฟรย์กับคารีด้ากำลังทำอาหาร
หลังสงครามโลก-แพลนท์ครั้งแรกจบลงไม่นาน ฮารุมะ ยามาโตะ สามีของเธอได้เสียชีวิต เธอได้ย้ายไปอยู่กับบาทหลวงมาคิโอและลักซ์ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แม้คิระกับเฟรย์จะชักชวนให้เธอไปอยู่ที่คฤหาสน์อัสตาร์ก็ตาม
(หมายเหตุ : ไรเตอร์สงสัยว่าทำไมแม่คิระถึงอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้ากับคิระและพ่อฮารุมะไม่โผล่มาเลย นี่คือข้อสรุป…พี่แกเดี้ยงแล้วครับ)
“อรุณสวัสดิ์”เฟรย์พูดด้วยรอยยิ้มร่าเริงเช่นเคย”ฝันดี?”
“ใช่”ลักซ์ตอบ”เอ่อ…เธอเห็นนาซ่าไหม”
“เขาไปวิ่งกับคิระ”คาริด้าตอบ”น่าจะกลับมาเร็วๆนี้”
ชายหนุ่มทั้งสองวิ่งเข้ามาทางประตู
พวกเขาหันไปมอง3สาว
“ใครชนะ”
หญิงทั้งสามมองหน้ากันก่อนลักซ์จะตอบ
“เสมอกัน”ลักซ์ยิ้ม”รีบอาบน้ำล้างตัวและมากินข้าวเช้าซะ”
หนุ่มทั้งสองทั้งสองเชื่อฟัง รีบออกจากห้องครัวไปเปลี่ยนชุด
สาวๆแค่ส่ายหัวอย่างขบขัน
@@@@@@@@
“อาจจะถามช้าไปหน่อย แต่…เราใช่สระน้ำของโรงแรมได้เหรอคะ”
“ไม่มีปัญหา เราได้รับอนุญาติแล้ว”เฟรย์เดินออกมา
“ชุดว่ายน้ำของเฟรย์สวยมากๆเลยคะ”
“ใช่ไหมละ ก็มันมีแต่ของเก่าเลยไปหาซื้อใหม่ซะเลย”
“ฉันยังแบนเหมือนเดิมเลย”มายุจับหน้าอกตัวเอง
“ของมายุยังไม่ถึงวัยนั้นหรอกนะ”มิริอาเรียกล่าว
เมื่อหันไปพวกเธอก็เห็นลักซ์ในชุดบิกินี่สุดเซ็กซี่และหน้าอกคัพF
“โห ลักซ์ใส่บิกินี่แล้วสวยจัง จะลองยั่วน็อคด้วยชุดว่ายน้ำเหรอ”
“แน่นอนอยู่แล้วค่ะ”ลักซ์ตอบอย่างซุกซน”ทำไมคุณถึงซื้อชุดว่ายน้ำตัวนั้น ถ้าคุณไม่อยากให้คิระเห็นชุดนั้น”
“อ้าว ทุกคนไม่ได้ใส่ชุดว่ายน้ำธรรมดากันหรอกเหรอ”
ทั้งสามหันไปเห็นทีฟาใส่ชุดว่ายน้ำโรงเรียนสีน้ำเงิน
แม้จะธรรมดา แต่ด้วยชุดว่ายน้ำสาวม.ปลายกับหน้าอกแตงโมมันเพิ่มเสน่ห์เธอมหาศาล
“ชุดว่ายน้ำโรงเรียนก็น่ารักดีออกนะ”
“ใช่ๆ เหมาะกับทีฟามากเลยด้วย”
“หมายความว่าไงกันคะเนี่ย”
ลักซ์เห็นด้วยกับเฟรย์ เธอแค่รู้สึกวิตกเพราะไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน แต่มิริอาเรียก็เตือนความจำว่าลักซ์ถอดเสื้อเปลี่ยนชุดอวกาศต่อหน้าน็อค ทำให้ลักซ์สวนว่าเพราะตอนนั้นเธอมองน็อคเหมือนเด็กน่ารัก….สาวๆไม่เชื่อ
สาวๆออกจากห้องแต่งตัวไปพบหนุ่มๆ คิระ ดีอัคก้า นาซ่า
ตอนนี้ลักซ์หันกลับไปหาเด็กชายและอดไม่ได้จะชื่นชมร่างกายที่มีกล้ามเนื้อของนาซ่า แม้จะมีรอยแผลหลายแห่งก็ตาม เธอรู้สึกถึงแรงกระตุ้นและความปรารถนาที่สะสมอยู่ในตัวเธอ ลักซ์มองไปที่เฟรย์ที่จ้องคิระ แววตาเธอบ่งบอกถึงความใคร่ขณะเธอตรวจสอบร่างตัวเองเช่นกัน
และแล้วทุกคนก็เริ่มลงสระน้ำ มายุโดดลงไปก่อนใคร ดีอัคก้า มิริอาเรีย และเด็กคนอื่นๆ
“เดี๋ยวสิ ต้องวอร์มร่างกายก่อน”เธอยืดแขนและโดดลงสระ
“พวกเธอไม่มาเหรอ”
“อีกสักพัก เราจะทาครีมกันแดดก่อน”เฟรย์ตอบขยิบตาให้ลักซ์
ลักซ์เห็นสัญญาณ เด็กสาวทั้งคู่ยืนขึ้นและถอดเสื้อ นาซ่าตกใจ และคิระต้องเอื้อมมือไปยกกรามของนาซ่าขึ้น ทั้งคู่สวมบิกินี่โชว์เรือนร่างของพวกเธอ
คิระชื่นชมรูปร่างนาฬิกาทรายของเฟรย์ในชุดบิกินี่สีขาวเป็นอย่างมาก
ปกติลักซ์สวมเสื้อผ้าสุภาพเรียบร้อย แต่ตอนนี้เธอสวมบิกินี่สีฟ้าอ่อน
เมื่อเห็นไอดอลผมสีชมพูชุดว่ายน้ำ นาซ่าลำบากในการควบคุมจิตใจให้สงบ เขาละสายตาจากใบหน้ามาที่หน้าอกซาลาเปา พอดีกับรูปร่างเพรียวบางของเธอ ถึงหน้าท้องแบนราบ สะโพกและต้นขาเรียว
เฟรย์เฝ้าดูสายตาคู่รักที่ห่างเหินเปลี่ยนไปและเห็นว่าแผนของเธอได้ผล เธอตัดสินใจเพิ่มเดิมพัน
“หนุ่มๆอยากทาโลชั่นให้เราไหม ไม่อยากให้เราถูกแดดเผาใช่มั้ย”
คิระไม่ต้องให้ถามซ้ำ เขารีบไปทำงานขณะที่เฟรย์นั่งลง
นาซ่ามองลักซ์กับทีฟาที่นอนลง พวกเธอถอดบราเผยให้เห็นแผ่นหลังขาวสวย
นาซ่าเริ่มถูโลชั่นบนหลังของลักซ์ขณะที่เธอปัดผมของเธอที่เกะกะออก เขาไม่เคยทำสิ่งนี้มาก่อน นาซ่าขยับมือให้อ่อนโยนที่สุด
“อ๊าๆๆๆ”
ไอดอลร้องเสียงประหลาดและเมื่อเขาหยุดมือลักซ์หอบหายใจ
“มือของนาซ่า…ซนจัง”
“มีช่องว่าง”
ทีฟาเข้ามาพลิกตัวขึ้นคร่อมลักซ์ไว้
“คราวนี้ตาชั้นบ้าง”
นาซ่ามองเห็นหน้าอกของสองสาวที่กำลังเบียดเสียดกัน เขาต้องระงับอารมณ์ไว้เต็มที่ บีบขวดครีมกันแดดจนน้ำไหลออก
“มัวเหม่ออะไรอยู่ ลงมือเลย”
นาซ่ากลืนน้ำลาย“ดะ…ได้”และทาบมือลงไป
“อร๊างงงงง!!!”
นาซ่าทาครีมกันแดดที่หลังของทีฟาและเธอครางดัง
“เป็นไรมั้ย”
“ไม่เป็นไร…ทำต่อไป”ทีฟาพยายามทำตัวเข้มแข็ง
“ไม่ยอมแพ้หรอกคะ”ลักซ์พยายามจะพลิกตัวกลับ
“ทีเธอยังทำไปตั้งเยอะ”
สองสาวยื้อแย่งหมุนตัวไปมาบนพื้น ในที่สุดก็นอนราบทั้งคู่
“ลงมือเลย”
เขารีบทาโลชั่นให้เสร็จและไปเล่นในสระเพื่อคลายร้อน ทิ้งสองสาวที่เสร็จสมจากการทาโลชั่นไว้
พวกเธอเฝ้าดูเขาออกไปเล่นอย่างผิดหวัง
“เขาไม่รู้หรือไงว่าโอกาสนี้ต้องจับกดน่ะ!!“ทีฟาร้องบ่น
“มิลี่!!”
ดีอัคก้าร้องเมื่อแฟนสาวเจอฮาโล่ฉีดกระสุนน้ำใส่
ลักซ์มองไปเห็นเฟรย์ที่กำลังเพลิดเพลินกับการนวดจากคิระ โดยสังเกตว่าคิระเอามือจับหน้าอกของเฟรย์เกินจำเป็น
“เย็นจังเลย”
ทุกคนหันไปเห็นทีฟาที่ลงสระโดยสวมห่วงยางไว้
“จะใช้ของแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่ล่ะเนี่ย แบบนี้ก็ไม่ได้ฝึกว่ายน้ำกันพอดีสิ”
เฟรย์พูดแล้วก็ดึงลมห่วงยางออกทำให้มันแฟบลง
“เดี๋ยวสิอย่านะ แบบนี้ก็จมสิคะ”
“ไม่เป็นไรหรอกน่า เธอยังมี2ลูกที่ทำให้ลอยอยู่ ไม่จมลงไปหรอก”
เฟรย์พุ่งเข้าไปจับหน้าอกของทีฟาที่โตขึ้นมากในช่วง2ปีนี้
“อย่านะ จับตรงไหนเนี่ย”
“กินอะไรเข้าไปเนี่ยทำไมมันใหญ่จัง แบบนี้ไม่ยุติธรรมเลยน๊า”
“อย่าน๊าาา!!”
มายุมองดูหน้าอกคัพGของทีฟาอย่างอิจฉา
แต่แล้วก็มีมือมาดึงเธอให้ออกจากทีฟา
“เฟรย์”
“ขอโทษค่ะ”
“งั้นเรามาเริ่มจากการดำน้ำก่อนก็แล้วกัน”
พวกสาวๆเริ่มเล่นน้ำกัน ขณะที่ลักซ์ช่วยสอนทีฟาว่ายน้ำ
เมื่อไม่มีห่วงยางทีฟาก็หน้าซีดและเอามือตบหน้า
ทีฟาเอาหน้าจุ่มลงไปในน้ำก่อนจะดึงหัวขึ้นมา
“เป็นไง เริ่มชินกับน้ำแล้วหรือยัง”
“ค่ะ ถึงฉันจะดำน้ำได้แล้ว แต่ก็ยังลืมตาในน้ำไม่ได้อยู่ดี”
“ไม่ต้องฝืนมากก็ได้ ใช้เวลาหน่อยเดี๋ยวก็ทำได้แหละ งั้นพวกเรามาพักกันเถอะ”
“รับทราบ”
หลังจากนั้นทีฟาก็นำข้าวกล่องแบบตะวันตกออกมา
“ทำมาเยอะแยะเลย ทานกันให้เยอะๆนะ”
“ฉันเองก็ทำข้าวกล่องมาด้วยเหมือนกัน ยังไงก็มากินด้วยกันนะคะ”
“จะทานละค่าาาา”
สาวๆพากันชนแก้ว
เสียงโทรศัพย์ดังขึ้น ลักซ์หยิบขึ้นมาดู
“จากใครเหรอ”
“จากพี่น่ะ บอกว่าให้เราทานกันก่อนเลย”ลักซ์กล่าว
“งั้น ส่วนของพี่อิลลิเทียร์หนูจัดการให้เอง”มายุพูดจะหยิบกิน
มิริอาเรียเลื่อนตะกร้าไป”แบบนั้นก็น่าสงสารแย่สิคะ ต้องเหลือไว้ให้เค้าบ้างนะ”
เฟรย์ยื่นมือมาแย่งไปอยู่ดี
“ข้าวกล่องของพี่ทีฟาน่ารักจังเลยน๊า ผู้ชายคงจะชอบผู้หญิงที่ทำข้าวกล่องออกมาน่ากินสินะ”
“มีอะไรเหรอจ๊ะมายุจัง”
“ไม่มีอะไรคะ ฉันอยากรู้ว่าทีฟากับน็อคซังรู้จัดกันได้ยังไงค่ะ”
“เอ๋?”
“ฉันก็อยากรู้เหมือนกันx2”
“แต่ว่า…”
“ดีออก พวกเรายังเล่าเรื่องแฟนตัวเองให้ฟังเลย”
“ใช่แล้วค่ะ คุณทีฟาไม่เล่าไม่ได้นะค่ะ”
“ต้องเล่าสินะ”
“สำเร็จ!!”
“อะแฮ่ม ฉันกับน็อคเจอกันครั้งแรกก็เมื่อ10ปีก่อน…“
เธอเล่าเรื่องที่ถูกทหารEAช่วยชีวิต
“จากที่เล่ามาตะกี้ คนที่ไปตกหลุมรักก่อนก็คือคุณทีฟาสินะ”
“ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย”
“อย่ามาซึน ถึงขนาดขึ้นขับG-ฟอลคอนเลยนี่นา สารภาพมาซะดีๆว่าตอนนั้นคิดอะไรอยู่”
และทีฟาก็เล่าเรื่องที่ชวนน็อคไปเดท
“ตรงไปตรงมากว่าที่คิดนะเนี่ย”มิริอาเรียกล่าว
“ว่าแล้วเชียว ท่าเยอะไปก็ไม่มีประโยชน์สินะคะ”ลักซ์พึมพำ
“ก็ช่วยไม่ได้นี่นา…เพราะชอบไปแล้วไงล่ะ”ทีฟาหน้าแดง
“จ้าๆ พอแล้วจ้า”
“แล้วทั้งคู่ไปถึงขั้นไหนกันแล้วล่ะ หมั้นกันแล้วด้วยสินะ”
“มะ ไม่ใช่นะ พ่อแม่ฉันแค่รับน็อคมาเป็นบุตรบุญธรรม”
“คู่หมั้นก็เริ่มจากฐานะนั้นแหละ”
“ว่าแต่คิระกับเฟรย์ล่ะ”
ลักซ์เห็นว่าสองคนนั้นหายไป
เมื่อเห็นทั้งคู่กำลังทำกิจกรรม18+กลางชายหาด ลักซ์ก็หน้าแดงจะพามายุกลับเข้าบ้าน แต่ทีฟาจับมือ”ไปขโมยจูบเขาซะ”
“แต่ฉัน…”
“ฉันจะกลับเข้าบ้านไปเฝ้าพวกเด็กๆไว้”
ลักซ์ลุกขึ้นด้วยความมุ่นมั่นและตามนาซ่าไป ขณะที่เธอลงน้ำเขาหันหน้าออกจากชายหาดจึงไม่ได้ยินเสียงเธอเข้าใกล้ เขารู้ตัวเมื่อน้ำเย็นกระทบหลัง เขาหันไปเห็นลักซ์ยิ้มเจ้าเล่ห์ เขายิ้มสาดน้ำกลับไป
นาซ่าโอบเอวและดึงลักซ์เข้ามาใกล้ พวกเขาอยู่ลึกในทะเล ลักซ์โอบแขนรอบคอจ้องไปในดวงตาของเขา เขาโอบแขนรอบหลังดึงเธอมาใกล้มากขึ้น
“แม้คุณจะอ้างว่าไม่ใช่น็อคท์...แต่คุณก็เข้าหาฉันอย่างรวดเร็วไม่ต่างจากที่เราพบกันครั้งแรก และต่อให้ความทรงจำคุณไม่กลับมา ฉันก็จะสร้างความทรงจำใหม่”
ด้วยความเชื่อมั่นทุกอย่างที่มีลักซ์โน้มตัวเข้าไปประกบริมฝีปาก
นาซ่าตกตะลึง ความรู้สึกเหมือนกระแสไฟฟ้าแล่นผ่าน เขาหลับตาและจูบกลับเพลิดเพลินกับริมฝีปากอ่อนนุ่มของลักซ์ ไคลน์ เขาเห็นว่ารสชาติเหมือนเชอรี่
ลักซ์จูบแรงขึ้น
เธออ้าปากแล้วใช้ลิ้นเลียริมฝีปาก นาซ่าไม่แน่ใจว่าเธอต้องการอะไร แต่สัญชาตญาณบอกให้อ้าปาก ลิ้นของเธอลอดเข้ามา ทั้งสองพัวพันลิ้นขณะที่ปากประสานกัน จูบพวกเขาเร่าร้อนขึ้น ลักซ์ใช้มือลูบผม นาซ่าก็ใช้มือผมยาว อีกมือขยับมาที่หลังของเธอ
ความคิดเห็น