คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #39 : Phase 38 : A Place for the Soul
การต่อสู้ระหว่างกองกำลังไคลน์และกองทัพโลกดำเนินไปไม่หยุด สไตรค์แด็กเกอร์ปะทะแอสเทรย์และเกวซ
อาเธน่าเครื่องหนึ่งแทงบีมเซเบอร์เจาะสไตรค์แด็กเกอร์ ก่อนที่สไตรค์แด็กเกอร์อีกตัวจะมายิงใส่เขา
สไตรค์แด็กเกอร์ตัวนั้นโดนยิงบีมไรเฟิลทำลายแขนขวาและหัว แต่มันยังชักบีมเซเบอร์ออกมา
"ถอยไปซะ"ลูเซียสพูดล็อคเป้าที่โมบิลสูทกองทัพโลก
นักบินสไตรค์แด็กเกอร์เลือกจะยอมหนีไป ไม่ห่างไปนัก ไดอาน่ายกโล่เธอพุ่งไปข้างหน้าใส่สไตรค์แด็กเกอร์ที่กระหนำยิงและชักบีมเซเบอร์มาผ่าหุ่นทิ้งอย่างง่ายดาย
มิสไซล์ของโดมิเนียนพุ่งเข้าใส่อาร์คแองเจิ้ล แต่โดนปืนอิเกลสเตลลังสกัดเอาไว้ โดมิเนียนยิงมิสไซล์อีกครั้ง อาร์คแองเจิ้ลยิงมิสไซล์โต้และหลบปืนใหญ่ก๊อดฟรีดที่ยิงเข้ามา
ฟรีด้อม จัสติส แร็กนาร็อคและอิคารุกะได้เข้าต่อสู้กับฟอร์บิดเดน คาลามิตี้ เรดเดอร์ เมอร์ซาส ไดเวอร์เจนต์และทไวไลท์
อิคารุกะโดนบีบให้ถอยหนีจากทไวไลท์ ด้วยความโกรธนานะพุ่งไปข้างหน้า เอลเนสตี้ก็เช่นกัน ทั้งสองฟาดฟันบีมเซเบอร์ใส่กันก่อนจะผละออกไป
“ทำไม”หลุยส์ร้องน้ำตาไหล”ทำไมเธอไม่อยากเต้นรำกับฉัน เธอไม่รู้สึกเหมือนกันเหรอ”
ขณะที่ทั้งสองผละจากกัน เอลก็ยิงปืนใหญ่ใส่ทไวไลท์ หลุยส์ยกโล่สกัดแต่แรงระเบิดทำลายโล่ มืออิคารุกะต่อยเข้าที่หัวส่งเธอไปกระแทกดาวเคราะห์น้อยด้านหลัง
เอลโผล่ออกจากกลุ่มควันมองหาทไวไลท์ ทันใดนั้นอาร์มสกอเปี้ยนโผล่มาจับจับขาขวาของอิคารุกะ แต่หลุยส์ไม่ได้เปิดใช้งานเครื่องช็อตไฟฟ้าและพยายามดึงหุ่นสีน้ำเงินเข้ามาหาเธอแทน
“เธอไล่ตามฉัน? แต่ทำไม? ทำไมฉันถึงรู้สึกแบบนี้”เอลพยายามหาคำที่เหมาะสม”ทำไมฉันรู้สึกเหมือนโชคชะตาเล่นตลกเมื่อสู้กับเธอ”
เอลยิงบีมไรเฟิลGNซ้ำๆที่ทไวไลท์ ทไวไลท์ปล่อยอิคารุกะและกระโจนหนีไปและดาวเคราะห์น้อยด้านหลังระเบิด
คิระยิงปืนไรเฟิลที่คาลามิตี้ แต่ออร์ก้าหลบมันและยิงบาซูก้าไปที่หุ่นสีม่วง เรเนเกทบินขึ้นและลำแสงก็ผ่านไปโดนโล่เลี้ยวลำแสงของฟอร์บิดเดน ลำแสงพุ่งไปทางจัสติสกับเรดเดอร์ ทั้งสองเครื่องแทบจะหลบไม่ทัน
“ชานี่ ทำบ้าอะไรฟะ!!”
“หุบปาก!!”ชานี่ตะโกนยิงปืนไรเฟิลไปที่หุ่นสีดำ
”บ้าเอ๊ย”โครโตหลบกระสุน
“ตายไปซะทีสิ!!”ออร์ก้ายิงปืนใหญ่ แต่ฟรีด้อมทิ้งโล่ให้โดนลำแสงและชักบีมเซเบอร์พุ่งมาขางหน้าฟันปืนใหญ่ใส่คาลามิตี้ขาดไปข้างหนึ่ง
จากระยะไกล กองทัพซาฟท์ได้เข้าสู้พื้นที่สู้รบ จินน์18ตัว เกวซ2 ซี้ด1 ซี้ดดีปอาร์ม1 ดูเอล แพนเธอร์และยานนาสก้า5ลำ
@@@@@@@@
“บ้าเอ๊ย เราต้องถอนตัวก่อนซาฟท์จะมาปิดล้อมเรา”
“เราจะเปิดทางโดยตีฝ่าออกไป”วอลเฟลกล่าว”เอเทอนอล คุซานางิ ซิลเวอร์วิงซ์จะเปิดทาง อาร์คแองเจิ้ลและกองยานที่11จัดการกับกองทัพโลกต่อไป”
“อะไรกัน ถ้ามุ่งไปทางนั้นล่ะก็มีหวังโดนปืนหลักของ5ลำรุมเล่นงานเลยนะครับ”
“แต่ว่าถ้าหากฝ่าไปได้โอกาสจะถูกไล่ตามก็น้อยลงนะค่ะ”
“เข้าใจแล้วครับ”
เอเทอนอล คุซานางิและซิลเวอร์วิงซ์มุ่งไปหากองยานซาฟท์
“ก็อตฟรีตเบอร์1เบอร์2เล็งเป้า เป้าหมายกองยานของซาฟท์”
“หน่วยเอ็ม1ไปจัดการโมบิลสูทข้าศึก”คางาริสั่ง
ปืนใหญ่ก็อตฟรีตของคุซานางิยิงออกไปเช่นเดียวกับมิสไซล์และปืนหลักของเอเทอนอลและซิลเวอร์วิงซ์ พุ่งเป้าไปที่ยานใกล้สุด2ลำคือเวอซาเรียสและบาร์ตัน
@@@@@@@
ขณะเดียวกันพ็อดช่วยชีวิตถูกปล่อยไป เฟรย์มองการต่อสู้รอบตัวด้วยความหวาดกลัว ที่แย่กว่านั้นคือมีการตั้งระบบนำทางไว้ เธอจึงไม่สามารถทำอะไรได้
@@@@@@@@
กองกำลังซาฟท์บุกเข้าใส่เอเทอนอล คุซานางิและซิลเวอร์วิงซ์ โมบิลสูททั้งสองฝ่ายเตรียมพร้อมปะทะกัน
อิซาค เลออน ชิโฮะและซายะคอยสนับสนุนยานพวกเขา ลิซยิงไปที่ดูเอล อิซาคหลบกระสุนและยิงกลับ ลิซสกัดด้วยโล่และยิงกลับอีกครั้ง อิซาคยกโล่แล้วอาเธน่าก็คว้าโล่ดึงมันจากดูเอล อิซาคสบถขณะที่ลิซยิงปืนใส่เขาและชักบีมเซเบอร์
“มันต้องใช้มากกว่านั้นเพื่อชนะฉัน”
“หุ่นของนายอาจจะดีกว่าฉัน แต่สมรรถนโมบิลสูทไม่ได้กำหนดผลเสมอไป”
ทางด้านเลออน แพนเธอร์ต้องเจอกับโซล เลออนมองดูลูกพี่ลูกน้องเขา
“โทษทีนะเลออน แต่ฉันต้องหยุดนายเอาไว้"
"ฉันก็ด้วย"เลออนพูด จากนั้นแพนเธอร์กับโซลก็เร่งบูสเตอร์พุ่งฟาดฟันบีมเซเบอร์
ขณะเดียวกันชิโฮะและซายะกำลังสู้กับแอสเทรย์ทั้ง3 ชิโฮะยิงปืนใหญ่ความร้อนและอาซางิยิงบีมไรเฟิล และพลาดเป้าทั้งคู่เพราะอีกฝ่ายหลบทัน อาซางิชักดาบออกมา ดาบทั้งสองเสียดสีกันพยายามชนะอีกฝ่าย
ซายะสู้กับแอสเทรย์อีก2คน เธอยิงบีมไรเฟิลไปที่เอ็มวัน ทั้งสองหลบและยิงกลับแต่ก็พลาด จูริยิงต่อไปเมื่อมายูระเข้าโจมตีเกวซจากด้านหลัง แต่ซายะจำวิธีนี้ได้ เธอเร่งแรงดันเครื่องบินขึ้น ซายะหันมายิงคู่ต่อสู้แต่ทั้งสองหลบทัน
@@@@@@@
เรเวน , บัสเตอร์ , โซล และเซนติเนลได้รับการเติมเชื้อเพลิงและพร้อมออกไป เรเวนและเซนติเนลถูกบรรจุลงช่องปล่อย
“คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส , เรเวน ออกตัว”
“เอเลน่า แอชชาวิน่า จูลด์ , เซนติเนล ไปล่ะค่ะ”
ทั้งสองออกไปแล้วบัสเตอร์กับโซลก็ถูกนำเข้าสู่ช่องปล่อย
“ดีอัคก้า เอลฟ์แมน , บัสเตอร์ ไปล่ะนะ”
“ซาอูล เคสเซล , โซล ออกตัว!”
หุ่นสองตัวสุดท้ายออกจากอาร์คแองเจิ้ล
"อยากให้ไปช่วยทางไหนเนี่ย?"ดีอัคก้ามองทั้งสองแนวรบที่วุ่นวาย
"ยานอากาเมน่อน2ลำกำลังโจมตีโอดินกับไอเฮอร์จาร์ พวกเขาต้องการความช่วยเหลือ"มิลี่กล่าว
"แล้วพี่เอล คิระกับอัสรันล่ะ?"เอเลน่าถาม
"พวกเขายังสู้กับโมบิลสูท6เครื่องนั้นกับผู้บัญชาการอลาริค"
“ที่ไหน”
“บราโว่32”
"เอาล่ะ เราจะไปช่วยกองยานที่11"ดีอัคกก้าพูดแล้วเขากับเพื่อนร่วมทีมมุ่งหน้าไปหาโอดิน
"ตาย!!!!"เควินยิงปืนแกตลิงใส่ซากดาวเคราะห์รอบๆ
ฟาร์ไซท์โผล่มาหลังเศษดาวเคราะห์ที่ระเบิด
"ฉันเจอแกแล้ว"
จอห์นบินหลบและยิงบีมไรเฟิลใส่เมอร์ซาส เควินคว้าบีมเซเบอร์เข้ามาใกล้พร้อมจะฟันฟาร์ไซท์
ทันใดนั้นเรเวนปรากฎตัวในร่างโมบิลอาเมอร์กระแทกเมอร์ซาสออกไป
"ไม่เป็นไรนะผู้บัญชาการ”คริสถาม
“ใช่ แต่พลังงานเหลือน้อยแล้ว”
“คุณถอยไป ผมรับมือมันเอง”
“เอลเนสตี้ คิระและอัสรันอยู่ใกล้ๆสู้กับเครื่องอื่น ไปรวมกับพวกเขา”
ฟาร์ไซท์หันกลับกำลังจะไป
“ไม่ แกห้ามไปไหน”เควินคำรามพุ่งตามไป
เรเวนชักบีมเซเลอร์พุ่งไปหาเมอร์ซาส เควินหันมายกบีมเซเบอร์ป้องกัน
“นายต้องผ่านฉันไปก่อน”
@@@@@@@@@@
โดมิเนียน
"มียานช่วยชีวิตถูกยิงออกมาจากทางยานนาสก้า ยืนยันสัญญาณครับ"ทหารรายงาน
นาทาลสันสน นี่คือนักโทษที่ผู้บัญชาการซาฟท์พูดถึงเหรอ?
"พวกเขาคิดอะไรถึงส่งพ็อดมาโดยไม่มีการตอบกลับแถมในสถานการณ์แบบนี้”
"มันหมายความว่ายังไงกันแน่ จะยิงทิ้งไปซะเลยหรือจะเก็บกลับมาดีนะ จะว่าเป็นกัปดักมันก็แปลกเกินไป จะว่ายังไงดีครับกัปตัน?"อัสราเอลยิ้มเยาะด้วยความสนุกสนาน เธอจ้องยานช่วยชีวิตลำนั้น
"มีมิสไซล์เข้ามาใกล้ครับ"เสียงทหารทำให้เธอต้องหันไปสั่งให้ยานหลบ เรื่องพ็อดต้องรอไปก่อน
ในขณะเดียวกัน ลูเธอร์และวอลชิงตันได้ต่อสู้กับกองยานที่11 อากาเมน่อนทั้งสองระดมยิงใส่โอดิน
โอดินเลี้ยวไปทางซ้ายหลบลำแสงส่วนใหญ่ แต่ลำแสงสองอันโดนกราบขวายาน
"กัปตัน เกิดรอยรั่วที่36-39"
"ปิดแอร์ล็อคซะ"ลีสั่ง"เล็งเป้าอากาเมน่อนที่ใกล้ที่สุด ยิงได้"
โอดินยิงปืนใส่ลูเธอร์แต่มันหลบปืนหลักยานได้
บริเวณใกล้กัน โซลฟันทำลายสไตรค์แด็กเกอร์ บัสเตอร์ยิงปืนทำลาย และเซนติเนลโผล่มาด้านหลังแทงใส่ด้านหลังดับเครื่องไป
"เร็วเข้าครับ โอดินต้องการความช่วยเหลือ
"ช่วยเรือพี่สาวฉัน งานนี้น่าสนุกดี"ซาอูลยิ้ม
กันดั้มทั้งสามบินไปที่ยานลูเธอร์ โซลพุ่งไปเหนือหัวยิงทำลายปืนต่อต้านโมบิลสูท เอเลน่าไปตามลำตัวยานยิงปืนหลักและบัสเตอร์ไปด้านหลังยิงทำลายเครื่องยนต์ของยาน
"บรึ้มมม!!!"เครื่องยนต์ยานระเบิดทำให้ลูเธอร์เป็นเป้านิ่ง
"ตอนนี้แหละยิง!!!!"ลีสั่ง
ปืนหลักยานโอดินยิงทำลายลูเธอร์ระเบิดไป
@@@@@@@@
"เชอะ วุ่นวายชะมัดเลย"โครโตกล่าว เรดเดอร์พุ่งเข้าหาจัสติสจะกระแทกลูกตุ้มใส่ แต่จัสติสหลบไปด้านข้าง แต่ก่อนเขาจะยิงปืนใส่ เขารีบหลบลูกตุ้มที่หมุนพุ่งเข้ามาฟาดจัสติส
ทางด้านคิระเปิดกระจกครอบหมวกนิรภัยเพื่อสะบัดเหงื่อที่เต็มหน้า ตอนนั้นเองที่คาลามิตี้โผล่มาด้านหน้าเขา
คิระยิงปืนวัลแคนของฟรีด้อมและถอยห่างไปพร้อมทั้งยิงบีมไรเฟิลใส่คาลามิตี้ ไม่ให้โมบิลสูทเข้ามาใกล้
"ไม่เลวเลยนี่ ฮะๆๆ"ออร์ก้าหัวเราะ
"ย๊ากกก!!!!"ชานี่ร้อง ยิงปืนพลาสม่าใส่จัสติส อัสรันรีบหลบและหนีจากฟอร์บิดเดน แต่ชานี่ไล่ตามติดมา
"ยุ่งล่ะสิคิระ เอล เลช่า แค่พวกเอ็มวันคงจะรับมือจินน์ไม่ไหวแน่ๆเลยล่ะ"อัสรันกล่าว ในตอนนั้นเองที่ลูกตุ้มพุ่งเข้ามาด้านข้าง อัสรันยกโล่มาป้องกันทัน
"ชิ ดีอัคก้า ซาอูล นิโคล ไปช่วยเอเทอนอลและคุซานางิ!!!"เอลติดต่อไปหากันดั้มทั้งสามที่ทำลายลูเธอร์ไปแล้ว
"รับทราบ!!!!"พวกเขารีบมุ่งไปอีกด้านนึง
"โดนสักทีเซ่!!!!"โครโตตะโกนยิงลูกตุ้มอีกครั้ง แต่จัสติสก็หลบได้
ฟอร์บิดเดนยิงปืนพลาสม่าเข้ามาหาวัลคีรี่ แต่อินเฟอโน่เข้ามายกโล่ขวางกั้น
วัลคีรี่ยิงสคิวล่าเข้าใส่ฟอร์บิดเดน แม้ชานี่จะป้องกัน แต่อินเฟอโน่พุ่งมาฟันดาบเข้าที่ขาซ้ายขาดกระเด็น
"ตายซะทีสิ!!!"ออร์ก้าตะโกน คาลามิตี้ไล่ตามฟรีด้อมที่กำลังยิงบีมไรเฟิลใส่เขาเรื่อยๆ
ปืนใหญ่สคิวล่ายิงใส่ฟรีด้อม แต่ฟรีด้อมทิ้งโล่ให้สคิวล่ากระแทกเข้ากับโล่ ฟรีด้อมพุ่งเข้ามาหาคาลามิตี้ชักบีมเซเบอร์ลาเชอร์ตาออกมา
"ฮึ้ย!!!"ออร์ก้ารีบหลบ ฟรีด้อมฟันโดนบาซูก้าของคาลามิตี้ขาดครึ่ง
ทันใดนั้นเรเวนบินเข้ามา เมอร์ซาสไล่ตามมายิงอย่างดุเดือดทำให้ทุกคนรีบหลบ
"เควิน แกคิดจะฆ่าฉันรึไง"
“ใช่ และตัวเลียนแบบนั้นเป็นของฉัน”
เรเวนแปลงร่างกลับและยิงเรดเดอร์
“ฉันเป็นต้นแบบ นายเป็นของเลียนแบบ”
“หุบปาก ฉันจะฆ่าแก”เรดเดอ์ยิงและเรเวนหลบกระสุน
@@@@@@@@
“กัปตัน ลูเธอร์จมไปแล้ว เราเสียสไตรค์แด็กเกอร์ไป50%”
นาทาลตกใจ เมื่อเสียลูเธอร์และสไตรค์แด็กเกอร์ครึ่งหนึ่ง พวกเขาจะต่อสู้ได้อีกไม่นาน ในตอนนั้นเสียงคลื่นไฟฟ้าทำให้เธอหันไปสนใจช่องสื่อสาร
“มีอะไร”
“เป็นสัญญาณจากพ็อดช่วยชีวิตน่ะครับ”
“อาร์คแองเจิ้ล...ช่วยด้วย”
นาทาลเบิกตากว้าง เธอรู้จักเสียงนั้น
@@@@@@@@
อาร์คแองเจิ้ล
เสียวเดียวกันดังขึ้นในสะพานเดินเรืออาร์คแองเจิ้ล
"เฟรย์"มิลี่พึมพำ
"ทำไมล่ะ?"ไซสงสัยหนักว่าเธอมาที่นี่ได้ยังไง
ลูกเรือบนสะพานเดินเรือประหลาดใจ พวกเขาสงสัยว่าเธอไปอยู่บนยานซาฟท์ได้ยังไง
@@@@@@@@
“นี่มันเรื่องอะไรกันครับเนี่ย?”อัสราเอลถาม
“เด็กคนนั่นน่ะคือลูกสาวของจอร์จ อัสตาร์ รัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศที่ตายไปแล้วน่ะค่ะ“
“จริงเหรอ?”อัสราเอลเลิกคิ้ว
"คาลามิตี้ ร้อยตรีซับแน็ค เก็บพ็อดนั่นกลับมา"นาทาลสั่งออร์ก้า
"หา?"ออร์ก้างุงงง และยิงปืนใหญ่สคิวล่าใส่จัสติส แต่อัสรันยกโล่ป้องกันไว้ แต่ความร้อนทำให้โล่จัสติสเริ่มละลาย
"คิระ!!!"อัสรันเรียก คิระยังนิ่งเงียบเพราะตกใจเรื่องเฟรย์
“แต่ก็ยังไม่แน่ว่าจะเป็นกับดักนะครับกัปตัน”
“แต่ว่า...”
"ฉันมีกุญแจนะคะ กุญแจที่จะทำให้สงครามยุติลง เพราะฉะนั้นได้โปรดเถอะคะ"เฟรย์ร้อง
ทุกคนงุงงงกับคำพูดเธอ แต่กัปตันโดมิเนียนไม่รอช้าและอัสราเอลก็รู้สึกสนใจกุญแจที่เธอพูดถึง
"เร่งมือเข้าร้อยตรีซับแน็ค"นาทาลหันไปสั่งออร์ก้าอีกครั้ง
"เชอะ ก็ได้อย่างน้อยยังเรียกฉันด้วยชื่อยศ!!!"ออร์ก้าพุ่งคาลามิตี้ไปหาพ็อดลำนั้น คิระรีบขับฟรีด้อมไล่ตามไป
"เฟรย์ โธ่เว้ย!!"ฟรีด้อมไล่ตามคาลามิตี้มาติดๆด้านหลัง
"คิระ!!"อัสรันร้องเรียก จัสติสไล่ตามฟรีด้อม ในขณะที่เรดเดอร์กับฟอร์บิดเดนบินมาไล่ตามเข้ามา
“เฟรย์”คิระพยายามเอื้อมมือไปที่พ็อด
เป็นครั้งแรกในเวลาหลายเดือนที่เฟรย์มีความสุขอย่างแท้จริง
“คิระ”เธอร้องด้วยความดีใจ
แต่คิระไม่รู้ว่าเรดเดอร์เข้ามาด้านหลัง
“เสร็จฉันล่ะ”โครโตตะโกนยิงลูกตุ้มออกไป
“คิระ ข้างหลัง”
ค้อนอัดกระแทกฟรีด้อมกระเด็น
“เฟรย์”คิระร้องขณะที่คาลามิตี้บินไปพร้อมกับพ็อด ซี้ดสีม่วงของเขาแตกออก
“คิระ!!”เฟรย์ร้องเมื่อฟรีด้อมกระเด็นไปไกล
คิระไม่สนใจความเจ็บปวดไล่ตามไป แต่เรดเดอร์และเมอร์ซาสยิงใส่บังคับให้เขาหลบหลีก เรดเดอร์ขว้างลูกตุ้มใส่อีกครั้ง แต่เขาหันกลับมาฟันด้วยบีมเซเบอร์ คิระหันกลับและไล่ตามคาลามิตี้ ฟรีด้อมเร็วกว่าจึงตามติดมาด้านหลัง
“อะไรกันเนี่ย”ออร์ก้าตะโกนพยายามสลัดเขาออก
“ปล่อยเธอ”คิระตะโกนพยายามงัดพ็อดจากคาลามิตี้
“โธ่เว้ย ใครก็ได้เอาหมอนี่ออกไปที”
เรดเดอร์ในร่างโมบิลอาเมอร์โผล่มากางกรงเล็บอาชูร่าไปหาทั้งคู่ คิระไม่มีทางเลือก ถ้าหากเขาเกาะติดทไวไลท์ เรดเดอร์จะฟันเขาและคาลามิตี้และทำลายหุ่นทั้งสองไปพร้อมพ็อด
เขาปล่อยคาลามิตี้และยิงเรดเดอร์ทำให้โครโตหลบ เรดเดอร์คืนร่างกลับยิง คิระหลบออกไป
ลำแสงพุ่งผ่านเรดเดอร์ไป อิคารุกะเข้าหาทั้งคู่
“คิระ ถอยก่อน ไม่มีอะไรที่นายทำได้”เอลตะโกนขณะมาข้างๆฟรีด้อม
แต่เขายังกลับไม่ได้ เขาต้องช่วยเธอ คิระพยายามไล่ตามคาลามิตี้แต่เอลคว้าแขนไว้ไม่ให้ไป
“ปล่อยฉัน ฉันต้องช่วยเธอ”
คาลามิตี้บินไปใกล้โดมิเนียน มันสายไปแล้ว
"กลับอาร์คแองเจิ้ลเถอะคะคิระ"เอลพูดขึ้น"คุณบาจิรูลเป็นกัปตันยานลำนั้น เธอจะไม่ให้มีอะไรเกิดขึ้นกับเฟรย์"
“ฉันไม่น่าทิ้งเธอที่โจชัว”คิระคิดในใจ
“คิระ”เอลเรียก
“เข้าใจแล้ว”เขาตอบมุ่งหน้าไปที่อาร์คแองเจิ้ล
@@@@@@@@@
เมื่อพ็อดถูกนำเข้ายาน นาทาลก็รู้ว่าพวกเธอต้องถอนตัว การเสียลูเธอร์และสไตรค์แด็กเกอร์ทำให้ไม่อาจสู้กับพวกซาฟท์ได้
“เรียกโมบิลสูทกลับมา รีบไปจากพื้นที่การรบทันที”
@@@@@@@@@
อาร์คแองเจิ้ล
“กัปตันค่ะ ฟรีด้อมเสียหายหนักกำลังกลับมา”มิลี่กล่าว”พวกเขาช่วยเฟรย์ไม่ทัน”
เมอริวถอนหายใจ พวกเขาไม่สามารถช่วยเฟรย์ได้ แต่อย่างน้อยนาทาลเป็นกัปตันยานลำนั้น เฟรย์จะปลอดภัยบนโดมิเนียน
“กัปตันราเมียส”วอลเฟลกล่าว”เราจะตีฝ่าไปแล้ว”
“เข้าใจแล้ว ส่งสัญญาณเรียกโมบิลสูทกลับมา”เธอสั่ง”ตามเอเทอนอลไป”
พลุสัญญาณถูกยิงขึ้น โดมิเนียนก็เช่นกัน โมบิลสูทที่เหลือเห็นแล้วกลับยานตน
ยกเว้นสองคน
@@@@@@@@
การต่อสู้ยังดำเนินต่อไป ทไวไลท์เสียปีกทั้งสองข้าง ขณะที่อิคารุกะแขน1ใน4ข้างกับขาไปรวมทั้งอาวุธประจำตัว ทำให้หลุยส์ต้องหยิบบีมเซเบอร์จากซากสไตรค์แด็กเกอร์แถวนั้นมา
ดาบและบีมเซเบอร์สว่างวาบ อิคารุกะเสียโล่และตาซ้าย ขณะที่ทไวไลท์เสียทั้งแขนซ้ายและเดรชชิลด์และตาขวาหลุดออกไป
ถึงอย่างงั้นทั้งสองฝ่ายก็ไม่ยอมแพ้
ทั้งสองฝ่ายพุ่งเข้าโจมตีตัดสิน
อิคารุกะได้รับชัยชนะโดยตัดมือที่เหลือออกไปแม้บีมเซเบอร์จะแทงทะลุไหล่ซ้าย เอลเนสตี้แทงไปข้างหน้าพร้อมจะแทงทะลุค็อกพิทของทไวไลท์และจบทุกอย่าง
ในวินาทีนั้นเขาก็หยุด
เอลเนสตี้หายใจหนักและลดดาบแนบกลับไปที่สะโพก เขาคว้าโล่และทำลายเศษชิ้นส่วนหุ่นของเขาที่โดนตัด ดังนั้นความลับของพวกเขาจะไม่ถูกเปิดเผยและบินไล่ตามเอเทอนอล
หลุยส์เฝ้าดูอิคารุกะจากไปตัวสั่น มันไม่ใช่ความกลัวแต่เป็นความโศกเศร้า
“ไม่...”เธอพูด”อย่าไป...ได้โปรด...อย่าไป”
@@@@@@@@
ทางด้านคุซานางิ ซิลเวอร์วิงซ์และเอเทอนอลได้ยิงใส่วาเซเรียสจนเสียหายหนัก ตัวยานเริ่มลุกไหม้และยังโดนกองยานที่11 ทั้ง3ลำยิงใส่พร้อมกับเวอซาเรียส ทำให้เสียหายมากขึ้น และแล้วยานนาสก้าใกล้พวกเขาระเบิดไป
"ยานบาตันถูกทำลาย!!!"
"ควบคุมเครื่องกำเนิดพาสเตอร์ไม่ได้แล้วครับ"ทหารรายงานอาเดส
อาเดสกัดฟันแน่นขณะยานทั้งสามลำเริ่มเข้าสู่ช่องโหว่
“สู้ต่อไป ต้านเอาไว้ให้นานที่สุด”
"เวอซาเรียส!!!"อิซาคตะโกน มองเวอซาเรียสที่กำลังแย่
"เราต้องรีบไปช่วย"เลออนร้อง
"หึๆๆ..."ราอูลหัวเราะที่แผนเขาสำเร็จ เขายิงระเบิดสไตรค์แด็กเกอร์เครื่องนึง
"ฮึ!!"สเลนกำลังหงุดหงิด เขาได้แต่มองอิคารุกะ
"ไม่ให้หนีได้หรอกน่า"ชานี่กล่าว
ฟอร์บิดเดนยิงปืนพลาสม่าใส่จัสติสและฟรีด้อม ขณะที่แร็กนาร็อคยิงคุ้มกัน
"คุ้มกันด้วย แวเรียต ยิง!!!"เมอริวสั่ง แวเรียตยิงเฉียดโดนฟอร์บิดเดน เมอร์ซาสและเรดเดอร์
อาร์คแองเจิ้ล โอดิน ไฮเฮอจาได้มาเข้าร่วมกับกองกำลังที่เหลือ อิคารุกะ จัสติส แร็กนาร็อค บัสเตอร์ โซลและนีโอบลิตซ์ เข้ามาป้องกันรอบๆยานทั้งสามลำ อาร์คแองเจิ้ลและพันธมิตรบินผ่านกองยานซาฟท์
อัสรัน นิโคล เอเลน่า ซาอูล และดีอัคก้าทำความเคารพเวอซาเรียสขณะที่กองยานบินผ่านไป การที่พวกเขาเลือกเส้นทางอื่นไม่ได้ทำให้ความผูกพันกับยานลำนี้น้อยลง
แม้แต่เอลเนสตี้และเซเรนก็ทำความเคารพยานเช่นกัน ตั้งแต่เฮลิโอโปลิส เวอร์ซาเรียสได้พิสูจน์ว่าเป็นศัตรูตัวฉกาจของอาร์คแองเจิ้ล และตอนนี้ศัตรูที่ทรงพลังได้พ่ายแพ้ในที่สุด
เมื่อเห็นจัสติส แร็กนาร็อคและกันดั้มจากเฮลิโอโปลิส อาเดสทำความเคารพแล้วเวอร์ซาเรียสก็ระเบิดอย่างรุนแรง
อิซาคกับเลออนเฝ้ามองยานพวกเขาระเบิดด้วยความตกใจ
"เราเองก็ต้องถอยด้วย กำลังที่เหลือไปรวมกันที่เดลต้าซีโร่ให้หมด"ราอูลกล่าว
การสูญเสียเวอซาเรียสและอาเดสไม่ใช่เรื่องที่เขาต้องกังวล เมื่อเฟรย์ส่งแผ่นดิสก์ให้อัสราเอล แผนขั้นสุดท้ายของเขาจะเริ่มขึ้น
"ไอ้ผบ.เราช่างไร้ความเห็นใจจริงๆ"เลออนพูดเย้ยหยัน"มีอีกเรื่องที่ฉันสงสัย เขาปล่อยเชลยสาวผมแดงไปพร้อมกุญแจอะไรไปให้กองทัพโลก?"
อิซาคหรี่ตาลงมองไปทางซี้ดของผู้บัญชาการ พวกเขาเสียอาเดสและเวอซาเรียสไป แต่น้ำเสียงราอูลไม่ได้เปลี่ยนไปเลย เป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาต้องจัดกลุ่มใหม่ไม่มีเวลาให้เศร้าหรือโกรธ
แต่ประเด็นสำคัญของการต่อสู้นี้คืออะไร ฟรีด้อม จัสติส แร็กนาร็อคและอิคารุกะไม่ตกไปอยู่ในมือกองกำลังโลก แต่เขาไม่รู้สึกว่าการต่อสู้นี้เกี่ยวกับเรื่องนั้น แล้วเขาส่งเด็กสาวไปพร้อมอะไรให้กองกำลังโลก ดูเหมือนนั่นเป็นเป้าหมายที่แท้จริงของครูเซ่
แม้จะไม่พอใจแต่พวกเขาเป็นทหารและยอมทำตามคำสั่งถอยกลับไป
@@@@@@@@
ด้านกองกำลังโลกกำลังเดินทางกลับไปที่ดวงจันทร์
เฟรย์ถูกพามาที่สะพานเดินเรือ เธอประหม่า...ไม่สิ เธอรู้สึกกลัว ยานลำนี้เหมือนอาร์คแองเจิ้ลแต่ไม่ใช่ พวกเขาเป็นศัตรูของอาร์คแองเจิ้ลหมายความว่าเธอไม่ได้ปลอดภัยมากกว่าตอนอยู่กับซาฟท์
"แหม่ เธอเนี่ยนะ ไหนล่ะกุญแจที่ว่า เอามาด้วยจริงรึเปล่า"อัสราเอลเข้ามาถามเธอ
เฟรย์ยื่นดิสก์ให้อัสราเอล เขาเอามันไป
"ท่าทางจะเป็นกุญแจจริงๆด้วย ใครเป็นคนฝากมาให้"
"ผู้การครูเซ่ คนที่ใส่หน้ากากค่ะ"เฟรย์ตอบ
"งั้นเหรอ"อัสราเอลยิ้มกว้างและออกจากสะพานเดินเรือไป
นาทาลลุกจากเก้าอี้ เฟรย์แปลกใจที่เห็นเธออยู่ที่นี่
"ร้อยโทบาจิรูล"เฟรย์กล่าว
"ไม่ได้พบกันซะนานเลยนะเฟรย์ อัสตาร์ ปลอดภัยดีใชไหม"นาทาลจับไหล่เธอ
เฟรย์พุ่งเข้าฝั่งใบหน้าบนไหล่บาจิรูลและกอดเธอ เธอดีใจที่ได้เจอคนที่เธอรู้จักในที่สุด นาทาลแค่ยิ้มและกอดเธอ รู้ว่าเด็กสาวคนนี้กลัวแค่ไหน
@@@@@@@@
“ผู้อำนวยการอัสราเอลแสดงความยินดีกับทุกคนที่ทำงานได้ดี”
CPUทั้ง5แทบไม่ได้ยิน ความเจ็บปวดจากที่ยาหมดฤทธิ์ทำให้พวกเขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ห้องนักบินของพวกเขาเปิดออก หมอที่ยืนอยู่บนสะพานถือยา5ขวดที่จะช่วยบรรเทาความเจ็บปวด นักบินทั้ง5ปลดสายนิรภัย พวกเขาวิ่งไปให้เร็วที่สุดและถอดหมวกกันน็อก ดื่มยาอย่างรวดเร็ว
ความเจ็บปวดทุเลาลง โครโต เควิน ออร์ก้า โรส และชาร์นี่ต่างถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ค็อกพิททไวไลท์เปิดออกและหลุยส์ก้าวออกมาอย่างใจเย็น ทุกคนจ้องมองเธอเบิกตากว้าง เห็นชัดว่าเธอกำลังตัวสั่นด้วยความเจ็บปวด แต่เธอไม่สนและเดินไปหาหมอหยิบขวดมาดื่ม
เธอหันไปโยนขวดใส่ผนังแตกเป็นเสี่ยงๆ
“เขาทิ้งฉันไป”หลุยส์กล่าว”ฉันจะฆ่าเขา...ฉันจะฆ่าเขาสำหรับเรื่องนี้”
@@@@@@@@@
โรงเก็บเอเทอร์นอล
ช่างได้แต่อ้าปากค้างกับสภาพของอิคารุกะเมื่อมันเข้ามาในโรงเก็บ อิคารุกะเป็นโมบิลสูทที่แข็งแกร่งที่สุดของเอเทอร์นอลและเอลเนสตี้เป็นนักบินที่เก่งที่สุดในกองยาน คนที่มีฝีมือสูสีคือคิระกับฟรีด้อมเท่านั้น
คิระ อัสรัน เอเลน่าและเอลเนสตี้ออกจากห้องนักบิน อัสรันรีบพาตัวคิระไปห้องพยาบาล ขณะที่เอลกับเลช่าลงพื้น
"เอลคุง"อลิเซียร์เดินไปหาเด็กผมเงิน เอลเนสตี้มองอย่างโกรธเกรี้ยวไปยังขุนนางออร์บ
"เพี๊ยะ!!"
ทุกคนเบิกตากว้าง มีเพียงคิระ อลิเซียร์และชิซุกะเท่านั้นที่เข้าใจเมื่ออลิเซียร์เอื้อมมือไปแตะใบหน้าที่ถูกเอลเพิ่งตบเธออย่างไร้ความปราณี
"พวกคุณจะบอกผมเมื่อไหร่?"เอลคำรามเสียงโกรธเกรี้ยวแทบระงับไม่อยู่"ตอบผมสิ แม่!!!"
ทุกคนอ้าปากค้างกับคำพูดของเอล
อลิเซียร์น้ำตาไหลออกมา ไม่ใช่ความเจ็บปวดจากการโดนตบ แต่จากความโกรธของลูกชายของเธอ
"นั่นเป็นเหตุผลที่เรามาเมนเดล"อลิเซียร์พูด ชิซุกะลอยลงมาจับเอลไว้"เราจะบอกเธอก่อนเดินทาง"
"บอกฉันว่าทุกคนโกหกผมมาตลอดชีวิต!?"เอลตะโกนน้ำตาแห่งความโกรธไหลออกมา
"เอล"เอเลน่ายื่นมือไปข้างหน้าพยายามให้เขาหยุด
"มนุษย์สายพันธุ์ใหม่"เอลพูดต่อไป"พวกคุณคิดอะไรอยู่!? ปล่อยให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นได้ยังไง?! แล้วคุณคิดจะทำแบบนั้นกับลูกชายตัวเองได้ยังไง โกหกว่าเขาเป็นใครมาชั่วชีวิต"
"จุ๊ๆๆๆๆ"ชิซุกะพูดพลางหันเอลและดึงร่างหลานชายเข้าสู่อ้อมกอดขณะที่เสียงสะอื้นตั้งแต่เผชิญหน้ากับราอูลดังขึ้น กอดร่างเด็กผมเงิน"เอล เธอทำเพื่อคุณ ทุกสิ่งที่อลิเซียร์ทำมันเพื่อเธอ"
"ซามูเอลมีบันทึก"อลิเซียร์พูดเสียงเศร้าและเกลียดตัวเอง"เมื่อเขามาที่นี่กับลิซและคางาริ เราจะบอกพวกเธอทุกอย่าง"
@@@@@@@@@
เอเทอร์นอล
คางาริรีบขึ้นชัตเติ้ลมาที่เอเทอร์นอลตามที่คิระร้องขอ เธอเข้าไปในห้องที่คิระอยู่ข้างใน มีคิระกับอัสรันอยู่ข้างใน
"ขอบคุณที่มาคางาริ"คิระพูดมอบกรอบรูปให้เธอ
เธออ้าปากค้างขณะที่ถือมัน มือเธอสั่นดึงรูปถ่ายที่พ่อของเธอให้ เป็นภาพเดียวกันสองใบ มาจากไหนกัน?
"คิระ?"
คิระเริ่มตัวสั่นมองออกไป ความทรงจำสถานที่นั่นฉายเข้ามาในหัว เขากำลังจะพูดเมื่อมีเสียงเคาะประตู
"ขออภัยที่รบกวนครับ"มาร์ตินพูดจากอีกด้านของประตู"นายพลดันเต้ได้ขอให้คิระกับคางาริขึ้นไปที่สะพานเดินเรือโดยเร็วที่สุด"
"พวกเรายุ่งอยู่นะ ทำไมพวกเขาอยากเจอเรา"
"เขาบอกว่ามีบางอย่างที่ต้องบอกพวกคุณเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในเมนเดล"
คิระเงยหน้าขึ้นทันที เขาลืมไปว่าเห็นได้ชัดว่าพ่อแม่ของเอลมีส่วนเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เกิดขึ้นนั่น บางทีปู่เขาอาจเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไป
"บอกเขาว่าเราจะไปที่นั่นในไม่ช้า--"อัสรันพูด
"ไม่ เราจะไปเดี๋ยวนี้"
"คิระ"
"ฉันคิดว่าเขาสามารถเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปเบื้องหลังภาพถ่ายและสิ่งที่ฉันพบที่เมนเดล"เขาตอบ
"งั้นก็ไปกันเถอะ"คางาริพยักหน้า
@@@@@@@@@
อาร์คแองเจิ้ล
เมอริวมาเยี่ยมมูที่ห้องพยาบาล มูได้รับการรักษาบาดแผลนอนพักอยู่ เขากำลังพลิกดูอัลบั้มรูปเก่าๆ เธอเหลือบมองหนังสือเก่าๆ
"นั่นอะไร?"
"เราพบมันในโคโลนี่"มูอธิบาย"ไม่ต้องสงสัยครูเซ่มอบมันให้เรา"
เมอริวเปิดอัลบั้มมองรูปในหนังสือและเปิดผ่านไปทีละหน้า มีรูปถ่ายของพ่อมู
"พ่อของฉันน่ะ หลงตัวเอง โลภมาก ชอบคิดทำอะไรเกินตัวอยู่เรื่อย ท่านตายไปตั้งแต่ฉันยังเด็ก ฉันจำได้แต่เรื่องแบบนี้เท่านั้นเอง แต่ว่า ใครจะไปเชื่อล่ะ ทำไม ทำไมต้องเป็นแบบนี้"
มูนึกถึงราอูลที่โกรธเกรี้ยวและบ้าคลั่ง
"แถมยังเป็นของผิดพลาดซะอีก เพราะอายุของเซลสั้นมาก ก็เลยแก่ตัวอย่างรวดเร็ว มันเรื่องอะไรกันแน่เนี่ย"มุพูด เมอริวลูบหัวเขา
"มันไม่ใช่ความผิดของคุณหรอกน่ามู"เมอริวกล่าว
"เจ้านั่นน่ะ ไม่มีทั้งอดีตและอนาคต ดีไม่ดีอาจจะรวมทั้งตัวตนของมันด้วย"
"เพราะอย่างงั้นเขาก็เลยคิดจะทำลายโลกนี้ไปด้วยงั้นเหรอ"
"ฉันไม่ยอมให้ทำอย่างนั้นหรอกนะ ไม่มีทาง"มูกล่าว
"อย่าพูดแบบนี้อีกเลย"
"ผมขอโทษ"มูพูด ก่อนทั้งสองจะจูบกัน
@@@@@@@@@
เอเทอร์นอล
ประตูห้องประชุมเอเทอร์นอลเปิด และคิระเข้าไปตามด้วยคางาริ ลิซและอัสรัน ข้างในมีปู่ของเขาซามูเอลรออยู่พร้อมเอลเนสตี้ ลักซ์ เอเลน่า เซเรน อลิเซียร์และชิซุกะ
"ดีที่พวกเธอมา"ซามูเอลกล่าว"ทุกคนไปนั่งเถอะ"
ทั้ง4คนนั่งลงข้างๆเอลกับลักซ์
"แขนเป็นยังไงบ้างค่ะคิระ"ลักซ์ถามสังเกตผ้าพันแผลบนใบหน้าและแขนเพื่อน
"ผมไม่เป็นไร"คิระโบกมือ
"ที่เมนเดล พวกเธอ2คนเข้าไปในGARM R&D"ชิซุกะกล่าว"เอลบอกฉันว่าพวกคุณรู้ความจริงจากครูเซ่"
"เราวางแผนจะบอกพวกเธอก่อนไปเมนเดล"อลิเซียร์อธิบาย"เราวางแผนจะบอกพวกเธอเมื่อคิระกับเอลกลับมาพร้อมลักซ์ แต่....ฉันหยุด มันเป็นสิ่งที่ฉันอยากกลบฝัง"
"คุณและคนอื่นโกหกผมเหรอแม่!!"เอลหรือโนอาตะโกนอยากดุดัน มีอาการหอบจากลิซที่ไม่รู้อะไรเลย
"่ใช่"อลิเซียร์กล่าว"เราโกหกเธอว่าเธอเป็นใคร นั่นไม่ได้ทำให้เซเรนิตี้กับโทเบียสเป็นพ่อแม่เธอน้อยลง...โนอา"
หลายคนขมวดคิ้วเมื่อได้ยินชื่อที่แท้จริงของเอล
"มาดูเรื่องนี้กันเถอะ"ชิซุกะพูดมองนายพลออร์บ
"ฉันไม่เคยเข้าไปในเมนเดล แต่ฉันมีบันทึกที่รอดจากสิ่งที่เกิดขึ้น"เขาอธิบายพลางดึงฮาร์ทไดรฟ์แบบพกพาออกมา"ฉันอยากอธิบายเรื่องนี้ให้ทุกคนฟังตั้งแต่อาร์คแองเจิ้ลมาถึงออร์บเช่นเดียวกับท่านอุซึมิและผู้แทนโทเบียส เนื่องจากคางาริ คิระและโนอาได้พบกัน เรารู้สึกว่าถึงเวลาบอกความจริงในอดีต เมื่อท่านอุซึมิ ท่านโทเบียสและฉันคุยกันครอบครัวยามาโตะเกี่ยวกับเรื่องนี้ พวกเขาปฎิเสธขอให้พวกเรารอ คิระ แม่ของเธอเป็นผู้หญิงที่กล้าหาญมาก"
คิระไม่ได้พูดอะไร
"และไม่ว่าเธอจะคิดยังไงคิระ ผู้หญิงคนนั้นเป็นป้าและแม่ของเธอพอๆกับผู้หญิงในรูปถ่าย"
เขากระแอมในลำคอและเสียบฮาร์ทไดรฟ์
"สิ่งที่ฉันเก็บไว้คือบันทึกที่ลูกชายของฉันทำระหว่างที่เขาอยู่ที่เมนเดล มันเป็นคำพูดของเขาที่อธิบายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นที่เมนเดลได้ดีที่สุด เดวิด ลูกชายของฉันและภรรยาของเขา รวมทั้งเซเรนิตี้ จูลด์ไม่ใช่หมอตามที่พวกเขาบอกพวกเธอ"
ลิซตกใจเรื่องพ่อแม่เธอกับคิระ เอเลน่าก็ตกใจเรื่องน้าเธอ
"แล้วพวกเขาเป็นใคร"
"นักวิทยาศาสตร์พันธุกรรม"เขาตอบกดปุ่ม
มันบอกเรื่องอูเรน ฮิบิกิมีลูกชายคนแรกที่ชื่อคานาร์ด1ปี ก่อนจะให้กำเนิดคิระโดยครรย์เทียมแยกกับฝาแฝดคางาริ และลูกที่เกิดจากหญิงอื่นอลิเซียร์ โนอา ซึ่งเป็นการพัฒนามนุษย์อีกสายพันธุ์หนึ่งที่ล้มเหลว ก่อนจะเกิดเหตุการณ์โคโลนี่เมนเดลโดยบลูคอสมอสและพวกเขาต้องหลบหนีเอาตัวรอด
"หลังจากนั้นพวกเธอทั้ง3ก็เข้าสู่เฮลิโอโปลิสเป็นเวลา2สัปดาห์จนกระทั่งสามารถพาพวกคุณไปยังบ้านเกิดออร์บได้อย่างปลอดภัย นั่นคือตอนที่ฉันพบพวกเธอทั้ง3เป็นครั้งแรก ฉันพาพวกเธอไปพบท่านอุซึมิ ผู้แทนโทเบียสและท่านหญิงอลิเซียร์"
"ทุกคนเห็นพ้องว่าพวกเธอต้องถูกซ่อน"อลิเซียร์กล่าว"พวกเธอรู้อยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นต่อไป ลอร์ดอุซึมิรับคางาริไปเป็นลูกบุญธรรม หลานชายฉันพาคิระไปที่ยูนิอุสเซเว่น และโนอามีความเสี่ยงต่ำ เขาเปลี่ยนชื่อเป็นเอลเนสตี้และเป็นลูกบุญธรรมของผู้แทนโทเบียสกับเซเรนนิตี้ และอลิเซียร์ก็เป็นป้าคอยดูแลเขา"
"แต่แยกพวกเราทำไม?"คิระถาม
"เพื่อให้พวกเธอปลอดภัย บลูคอสมอสจะตามหาฝาแฝด ถ้าเราแยกพวกเธอออกจากกันมันจะช่วยลดโอกาสที่พวกเขาจะรู้พวกเธอเป็นใคร"
"คานาร์ด ฮิบิกิ เกิดอะไรขึ้นกับเขา"โนอาถามถึงพี่ชายต่างแม่และพี่คนโตของคิระกับคางาริ
"เขาหายไปในเหตุการณ์ที่เมนเดล เขาถูกบังคับให้วิ่งหนี เราไม่พบตัวเขาเลย เหมือนวีอาคิดว่าเขาตายแล้ว"
"เดี๋ยวก่อนนี่มันบ้า นิวไทป์ , สุดยอดโคออดิเนเตอร์ , ครรย์เทียม , ปัจจัยซีด"คางาริตกตะลึงกับการเปิดเผยทั้งหมดนี้"นี่มันเป็นไปไม่ได้"
"มันเป็น"ซามูเอลดึงรูปถ่ายเก่าๆ"ห้องทดลองที่เมนเดลเริ่มต้นเพื่อการพัฒนามนุษย์ชาติ แต่ความฝันกลับบิดเบี้ยวด้วยความหยิ่งและทะเยอทะยานของพวกเขา พวกเขาบอกว่าเส้นทางนรกมีเจตนาที่ดีและไม่มีที่ไหนจะจริงไปกว่าเมนเดล ทุกสิ่งที่พวกเธอได้ยินเป็นเรื่องจริง"
เขาหันไปหาคางาริส่งรูปถ่ายให้เธอ
"ภาพนี้ถ่ายในวันส่งท้ายปีCE52"
คางาริจำภาพได้ทันที เป็นภาพแม่ผู้ให้กำเนิดเธอ ข้างๆเธอคือชายผมบลอนด์มีดวงตาสีอำพันเช่นเดียวกับเธอ ลิซเอนตัวไปดูรูปถ่าย ดวงตาของเธอเบิกกว้างเมื่อเธอชี้ไปที่คู่รักอีกคู่ในรูปถ่าย
"นั่นคือพ่อกับแม่"
ทั้งคู่ยิ้มยกแก้วแชมเปญในมือ ชายคนนี้มีผมสีน้ำตาลและดวงตาสีเขียวในขณะที่ผมของผู้หญิงเป็นสีน้ำตาลและเธอมีดวงตาสีเทา
"ฉัน...ไม่...ไม่อยากเชื่อจริงๆ"
ฉันรู้ ฉันไม่อยากเชื่อเหมือนกันเมื่อได้ยินครั้งแรก"
"แล้วผมเป็นอะไร?"เอลถาม เขาคือเอลหรือโนอา ร่างทดลองที่ล้มเหลว
"เอล...โนอา คุณก็คือคุณ นั่นคือทั้งหมดที่สำคัญไม่ว่าคุณเป็นโคออดิเนเตอร์ เนเชอรัลหรืออย่างอื่นก็ไม่สำคัญ"ลักซ์พูดทั้งจับมือเขา"คุณเป็นคนอ่อนโยนเช่นเดียวกับคิระ นั่นคือสิ่งที่คุณเป็น"
"และพี่เอลเป็นคนสำคัญที่สุดของฉันเสมอ มันไม่เกี่ยวว่าแม่พี่เป็นใคร อีกอย่างชื่อโนอาก็ดูน่ารักดี"เอเลน่าให้กำลังใจตบไหล่เขา
เอลมองเข้าไปในดวงตาของลักซ์กับเอเลน่า
"ลักซ์...เลช่า...ฉัน"
ซามูเอลกระแอมในลำคอ
"อา...หนุ่มมีฮาเร็ม...พวกเธออยากให้เราออกไปจากห้องสักครู่ไหม"
วัยรุ่นทั้งสามหน้าแดงด้วยความอับอายขณะที่ซามูเอลหัวเราะเบาๆจากนั้นเขาก็หันไปหาหลานของเขา สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างจริงจัง
"คิระ ลิซ พวกเธอคิดยังไง"
"ฉัน...ไม่รู้สิ"ลิซตอบ"เรื่องมันใหญ่เกินไป"
"ผมไม่เป็นไร ผมแค่ต้องการรู้ว่าพ่อแม่ผมเป็นใครและมันไม่มีอะไรเปลี่ยน พวกเขายังเป็นคนที่ผมคิดว่าพวกเขาเป็นแม้ว่าพวกเขาจะทำอะไรก็ตาม"คิระพูด"ขอบคุณครับปู่"
ซามูเอลพยักหน้า
"ด้วยความยินดี"เขากล่าว"เธอสมควรได้รู้ความจริงเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมด"
จากนั้นทุกคนหันไปสนใจเอลที่ลุกขึ้นยืน
"โนอา"อลิเซียร์ลุกขึ้นยืนมองลูกชาย
"ผมยอมรับเรื่องนี้ แต่..."เขาหันไปมองอลิเซียร์"ผมยังไม่ยกโทษให้คุณ"
เอลเดินออกไปและเอเลน่ากับลักซ์รีบตามไป
เซเรนตบไหล่ของอลิเซียร์
"ไม่ต้องห่วงคุณผู้หญิง ให้เวลาเขาหน่อยเถอะ"
@@@@@@@@@
โดมิเนียน
ทางด้านอัสราเอลเข้ามาในห้องเขาและใส่แผ่นดิสก์ที่เฟรย์นำมาลงไปในคอม เปิดดูว่ามีอะไรบ้าง
มันเป็นแผงผังข้อมูลของจัสติส แร็กนาร็อคและฟรีด้อม แต่ที่มีมากกว่านั้นคือทั้งสองฝังระบบเอ็นแจมเมอร์คอนเซลเลอร์ไว้ ตอนนี้กองทัพโลกเอานิวเคลียร์มาใช้ได้อีกครั้ง
"ฮะๆๆๆ...ไชโย!!!!"อัสราเอลหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
ความคิดเห็น