คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Phase 14 : Kyushu, Part One
เฟส 14 : คิวชู ตอนที่หนึ่ง
10 มีนาคม , CE71
แพลนท์
"ถ้างั้นผมไปแล้วนะครับคุณพ่อ คุณแม่"นิโคลพูดด้วยรอยยิ้มบอกลาพ่อแม่ แม้รอยยิ้มเขาจะซ่อนความกังวลและไม่แน่ใจ พยายามไม่ให้พ่อแม่ต้องกังวล งานใหม่ของเขาพร้อมหน่วยครูเซ่ ยูริฝืนยิ้มให้กำลังใจหวังว่าลูกชายเขาจะทำได้ดี ขณะที่โรมิน่ารู้สึกตรงข้าม
"ขอให้ปลอดภัยนะลูก"โรมิน่าพูด กอดเขาเบาๆซึ่งเขากอดกลับ
"ครับ ผมสัญญา"เขาก้มลงหยิบกระเป๋าเดินทาง หันกลับเดินขึ้นยานเวอซาเรียส
"เขาจะไม่เป็นไรใช่มั้ย"โรมิน่ามองสามี
"แน่นอน"ยูริให้ความมั่นใจกับเธอ แม้ในขณะเดียวกันเขาจะมองข้ามไปถึงสิ่งที่ลูกชายจะเผชิญบนโลก"แม้ฉันจะไม่พอใจ แต่สภาตัดสินใจแล้ว เขาจะถูกมอบหมายให้ไล่ตามยานมีขาและน่าจะเผชิญกับสิ่งนั้น..."
โรมิน่าบีบมือที่หน้าอก เมื่อได้ยินว่ากองทัพโลกใหม่ทำอะไรได้บ้าง เธอก็สวดอ้อนวอนต่อพระเจ้าองค์ไหนก็ตามให้ลูกชายของเธอปลอดภัยจากเขาหรือให้เขารอดชีวิตมาได้
"อย่าพูดแบบนั้น"เธอขอร้องเขา เขามองไปทางอื่นพยายามคิดใหม่อีกครั้งว่าการตัดสินใจส่งลูกชายไปแนวหน้า การคิดว่านิโคลถูกส่งไปหามัจจุราชมากเกินจะทนได้ หลังสิ่งที่เกิดที่วงโคจร
@@@@@@@@@@
เวอซาเรียส
นิโคลรีบไปที่ล็อบบี้ซึ่งพบสมาชิกทีมโนวาและหน่วยครูเซ่รออยู่ ที่ดึงดูดความสนใจเขาคืออิซาคสวมชุดสีเขียว เมื่อได้ยินเรื่องที่เกิดในศาลจากรัสตี้ เขามั่นใจว่าอิซาคไม่มีอารมณ์จะคุยกับใคร เขาพบว่าพันตรีไคลน์กำลังดูแผ่นข้อมูลซึ่งเป็นรายละเอียดหุ่นรุ่นใหม่ที่ผลิตโดยซาฟท์ คนอื่นๆผ่อนคลาย ยกเว้นอัสรันที่ดูแผ่นข้อมูลของตัวเอง นอกจากนี้ยังมีชุดแดงอีกคนหนึ่ง ซึ่งอายุใกล้กับหน่วยครูเซ่ ยกเว้นเธอเป็นผู้หญิงคนใหม่ที่ถือกระเป๋าเดินทางของตัวเอง และสังเกตอิซาคอย่างอยากรู้อยากเห็น ริกะเห็นเขาก็โบกมือให้ มากาเร็ตคอนนี่ยิ้มมีเลศนัย
"ขอโทษครับผมมาสาย"นิโคลกล่าว แล้วรีบเดินไปนั่ง"ผมหวังว่าทุกคนไม่ได้รอนาน"
เทียร์ยิ้มเมื่อเห็นพฤติกรรมสุภาพของเด็กชาย
"ไม่หรอกอามาลฟี่"เธอยืนยัน เขานั่งระหว่างอัสรันกับซาอูล"เอาล่ะ เมื่อทุกคนมาพร้อมแล้วเรามาเริ่มกันเลย"
"เรามีกำหนดร่วมยานคอสแตจากคาเพนทาเรียซึ่งจะเป็นยานแม่ของเรา"เทียร์เริ่มอ่านเอกสารที่สภามอบให้เธอตลอดจนหุ่นรุ่นใหม่ที่ขับโดยเธอและหน่วยของเธอ"ขณะที่ไม่ได้อยู่ในสนามรบ ฉันได้รับคำสั่งให้จับตาดูทั้งสองทีมและส่งข้อมูลให้สภาทุกครั้ง เนื่องจากพันเอกครูเซ่ยุ่งกับแผนการสปริตเบรค"
เทียร์พูดชัดถ้อยชัดคำ พลางขมวดคิ้วใส่ลูกทีม
"อย่างไรก็ตามเมื่ออยู่ในสนามรบ เรามีภารกิจต่างกัน ทีมซาล่าไล่ตามยานมีขาและGอีก3เครื่อง ขณะที่หน่วยโนวาจะไล่ตามบลูแฟลช อย่างไรก็ตาม หากจำเป็นให้สองทีมร่วมมือกัน"
เธอพบความเงียบทันทีที่ประกาศเสร็จ เนื่องจากไม่มีใครอยากไล่ตามยานรบและโมบิลสูทสไตรค์ที่ได้รับการพูดถึงว่าพัฒนามากเมื่อเทียบกับการรบครั้งแรก โดยมันได้ฉายาใหม่ว่าปีศาจสีขาว
"พันตรีครับ"อัสรันยกมือขึ้น เทียพยักหน้าให้บอกความเห็น"เกี่ยวกับความน่าจะเป็นผลอนุภาคที่ปล่อยจากโมบิลสูท มีการยืนยันว่าเอฟเฟกนั้นเป็นของแท้หรือไม่"
คนที่เหลือมองอัสรันด้วยความงุงงง ระลึกถึงเหตุการณ์ที่วงโคจร บลูแฟลชหรือความตายสีแดงโดยผู้รอดชีวิตจากการอาละวาด อนุภาคที่รบกวนคลื่นวิทยุและเรดาห์ ขณะเดียวกันทำให้ผู้อื่นสื่อสารผ่านจิตใจได้ครู่หนึ่งและอนาคตที่เป็นไปไม่ได้
เทียร์พยักหน้าพร้อมถอนหายใจ"ฉันเกรงว่าจะจริงซาล่า รายงานทางการแพทย์ที่พันเอกครูเซ่รวบรวมได้พิสูจน์แล้วว่าอนุภาคที่สร้างโดยโมบิลสูทที่ไม่รู้จักสามารถรักษาหรือบรรเทาความบกพร่องทางพันธุกรรมของโคออดิเนเตอร์รุ่นที่สองและสาม ซึ่งเป็นเหตุผลที่สภาให้ความสำคัญสูงสุดในการจับกุมมัน"
"สั่งยากจริง"ซาอูลบ่น
"อย่าเพิ่งตกใจไป เรามีข่าวร้ายต้องแจ้งให้ทุกคนทราบ ดูนี่ซะ"
เทียร์เปิดหน้าจอให้ทุกคนดู เป็นกันดั้มสีขาวหลากสีที่ดูคล้ายบลูแฟลชกว่าและอนุภาคที่หลังก็เป็นสีเขียวเหมือนกัน
"นี่มันอะไรกัน!?"รัสตี้ร้อง
"นายไม่ได้ยินข่าวหรือไง กลุ่มคนที่เรียกตัวเองว่าเซเลสเชียลบีอิ้ง ที่โจมตีทั้งกองทัพโลกและซาฟท์ พลังของโมบิลสูทพวกนี้แกร่งกว่าทั้ง2ฝ่าย และกองทัพโลกก็คิดหาทางจับเหมือนพวกเรา"ซาอูลอธิบาย
"ฉันไม่ได้ดูข่าวโว๊ย"รัสตี้พูด
"แล้วก็นี่ด้วย"
พวกเขาเห็นโมบิลสูทที่เหมือนGอีก3ตัว แต่เป็นสีเทา สีส้มและสีแดง เตาพลังGNด้านหลังปล่อยแสงอนุภาคสีแดง
"อย่างที่ทุกคนทราบดี กลุ่มก่อการร้ายที่มีเตาปล่อยอนุภาคสีเขียว เป็นกลุ่มคนที่เรียกตัวเองว่าเซเลสเชียลบีอิ้งและบอกว่าจะขจัดสงครามให้หมดไปจากโลก พวกเขาจะดำเนินการเข้าแทรกแซงจุดที่มีสงครามและโจมตีทั้งสองฝ่ายไม่ว่าจะกองทัพโลกหรือซาฟท์ ถึงพวกเขาไม่ลงมือกับพลเรือน แต่ก็มีผู้เคราะห์ร้ายอยู่ดี"
"ต้องการอะไรกันแน่นะ"อัสรันพึมพำ
"และกลุ่มที่2 ตัวโมเดลของมันต่างจากกลุ่มแรก และในการเข้าต่อสู้ก็สร้างความเสียหายเป็นวงกว้าง ทำให้มีพลเรือนล้มตายจำนวนมาก นี่เป็นเพียงภาพที่ผู้รอดชีวิตคนหนึ่งถ่ายติดมาได้"
นักบินซาฟท์ได้ยินแล้วไม่พอใจเซเลสเชี่ยลบีอิ้ง โดยเฉพาะกลุ่มที่2
"และหุ่นพวกนี้ถูกเรียกว่ากันดั้ม"เทียร์พูดอย่างตื่นเต้นนิดๆ หน่วยซาล่ามองแปลกๆ
"ว้าว"มากาเร็ตกล่าว
"ฟังดูเท่ดี"ริกะพูด
"เอาล่ะ ทุกคนเห็น2กลุ่มแล้วคิดยังไงบ้าง"
"อืม...ผมว่าทั้ง2กลุ่มเป็นองค์กรเดียวกันแต่ใช้วิธีการต่างกันครับ"ซาอูลพูด
"และหัวหน้าสั่งการอาจจะมีความเห็นต่างกัน"อัสรันกล่าว
"ยังไงก็เถอะ เนื่องจากพวกนี้มีเตาอนุภาคที่หลังแบบเดียวกับบลูแฟลช ทำให้พวกทหารซาฟท์บนโลกกลัวใหญ่แล้วน่ะสิ"เทียร์พูดผ่อนคลาย แต่ไม่ช่วยสักนิด
"ไร้สาระจริงๆ"อิซาคบ่น"จะยกเรื่องนี้มาทำไม"
เทียร์เห็นอิซาคถามพอดีเลยตอบให้
"เราสัญนิษฐานว่าเออร์เนสตี้ ราล หรือชื่อจริงของนักบินบลูแฟลชจะเกี่ยวข้องกับองค์กรนี้ไม่ทางใดทางหนึ่ง เกี่ยวกับเทคโนโลยีของกองทัพโลก พวกเธอรู้กันดีว่าพวกนั้นมีแต่โมบิลอาเมอร์ใช้"
ทุกคนพยักหน้า นั่นเป็นเรื่องที่รู้กันดี แต่การปรากฏตัวของบลูแฟลชทำให้ทุกคนตั้งคำถามนั้นไหม
"นี่เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวของฉัน แต่มีความเป็นไปได้ว่านักบินบลูแฟลชจะสังกัดองค์กรนี้ แต่เกิดเหตุที่หุ่นตกไปอยู่ในมือกองทัพโลก"
"ถ้าอย่างงั้นพวกเขาน่าจะผลิตจำนวนมากนะค่ะ"ริกะออกความเห็น
"ถ้าทำได้ พวกนั้นคงทำไปแล้วล่ะ มีความเป็นไปได้สูงที่ระบบปฏิบัติการของหุ่นจะถูกล็อคเอาไว้ และมันถูกส่งไปยังเฮลิโอโปลิสกับGเครื่องอื่น ก่อนที่นักบินตัวจริงจะมาถึงและเปิดใช้มัน"
"ถ้าเป็นตามที่ว่าก็ไม่เห็นต้องช่วยทางกองทัพโลกนี่ค่ะ"คอนนี่พูด
"อืม เป็นไปได้ว่านักบินบลูแฟลชมีคนรู้จักอยู่บนยานมีขา"เทียร์พูด
อัสรันกำหมัดแน่น เขาเชื่อว่าสิ่งที่อิลลีเทียร์ ไคลน์พูดมาถูกต้องแล้ว
"ยังไงก็ตาม เมื่อลงไปที่โลกแล้ว ให้ระวังพวกเซเลสเชียลบีอิ้งจู่โจม โดยเฉพาะกลุ่มที่2 เพราะพวกนี้กะฆ่าทุกคน"
พวกนักบินมองหน้ากัน นี่มันภารกิจฆ่าตัวตายชัดๆ เทียร์อ่านความคิดพวกเขาได้ ก่อนเธอจะนึกถึงชุดแดงที่ยืนอยู่ข้างหลังหน่วยครูเซ่ ซึ่งเธอได้โบกมือให้เธอออกมาแนะนำตัว
"ทุกคน นี่คือชิโฮะ ไฮเนนฟรุส"เทียร์แนะนำซาฟท์ชุดแดงให้ทุกคนในที่ประชุม"เธอจะมารับตำแหน่งนักบินแทนอิซาค จูลด์ในหน่วยครูเซ่"
ทหารผมเงินชุดเขียวหน้าบึ้งอย่างเห็นได้ชัด แต่ยังนิ่งเงียบ ขณะที่นิโคลกับอัสรันประหลาดใจที่ผู้บัญชาการของพวกเขาไม่ได้แจ้งให้ทราบ ซาอูลกลั้นขำสุดชีวิต อย่างไรก็ตาม รัสตี้มีปฏิกิริยาต่างออกไป
"เดี๋ยวก่อน...หมายความว่าไงที่มาแทน?"
"ฉันจะไม่บอกรายละเอียดนัก แต่อิซาค จูลด์โดนพักการปฏิบัติการในสนามรบชั่วคราว เขาจะทำหน้าที่นักบินสำรอง ในขณะที่X-102ดูเอลจะถูกมอบหมายให้ไฮเนนฟรุส"เธอบอกกับพวกเขา ชิโฮะเหลือบมองอิซาคที่ส่งสายตาเย็นชาให้เธอที่มาแทน แม้จะแค่ชั่วคราว ซึ่งทำให้เธอสะดุ้งมองลงมาจากการจ้องมองของเขา เทียร์วางมือบนไหล่เธอให้กำลังใจ"ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าพวกเธอจะทำได้ดีในการทำงานร่วมกับเธอ ฉันไว้ใจพวกเธอได้ไหม"
หน่วยโนวามองหน้ากันและดีใจที่เธอเข้าร่วม"แน่นอน เราทำได้ค่ะ"
"แน่นอนครับพันตรี"ซาอูลรีบพูด นิโคลกับอัสรันมองหน้ากันและพยักหน้าแม้ไม่กระตือรือร้นเท่าเพื่อน เนื่องจากพวกเขาต้องการความช่วยเหลือในการสู้กับยานมีขา รัสตี้กังวลเมื่อมองอิซาค ซึ่งเงียบตลอดการประชุม แต่ท่าทางบอกได้ชัดเจนว่าแทบจะระเบิด
"ยินดีต้อนรับสู่หน่วยครูเซ่ไฮเนนฟรุส"อัสรันพูดด้วยรอยยิ้มพร้อมจับมือชิโฮะซึ่งตอบกลับแบบเดียวกันกับนิโคล ซาอูล รัสตี้และสุดท้ายอิซาค
"เอ่อ ขอบคุณที่ให้ฉันได้ทำงานร่วมกับทุกคน"เธอกล่าวด้วยความขอบคุณและจริงใจกับพวกเขา โดยต้องการต่อสู้ร่วมกับหน่วยครูเซ่มาตลอด ก่อนจะยื่นมือให้อิซาคด้วยท่าทางกระวนกระวาย ผู้ซึ่งหรี่ตามองเธอ"ฉันจะช่วยเท่าที่ทำได้"
นักบินผมเงินมองมือเธอครู่หนึ่งก่อนจะเหลือบมองแบล็คเซเฟอร์ซึ่งจ้องเขม็ง อิซาคกัดฟันจับมือและปล่อยอย่างรวดเร็ว ซึ่งอัสรันรู้ว่าเขาหงุดหงิดที่เห็นคนมาแทน แต่เลือกจะไม่พูดอะไรเพื่อคุมสถานการณ์
"ฉันจะไปห้องน้ำ"อิซาคกล่าวเดินออกจากล็อบบี้และชิโฮะ ซึ่งทัศนคติกระตือรือร้นและสดใสถูกแทนที่ด้วยความเย็นชา ทำให้หัวหน้าหน่วยโนวาวางมือบนไหล่ของเธอให้กำลังใจ
"ช่วงนี้เขาผ่านอะไรมาเยอะ แต่ไม่ต้องห่วง ฉันมั่นใจว่าเขาจะใจเย็นลงในไม่ช้า"เทียร์ให้ความมั่นใจกับเธอ โดยชิโฮะมองอย่างขอบคุณก่อนจะกลับเข้ากลุ่ม อัสรันกล่าวขอโทษแทนเขา
หญิงตาสองสีถอนหายใจวางมือบนเอว รู้ว่านี่เป็นการเดินทางที่ยาวนาน
@@@@@@@@@@
มหาสมุทรอินเดีย
หลายวันก่อนหน่วยครูเซ่และอาร์คแองเจิ้ลจะปะทะกันบนโลก ยานชั้นวอฟโกลอฟจากแอฟริกาใต้ของซาฟท์แล่นไปยังคาร์เพนทาเรีย ดินน์และจินน์ถูกเตรียมไว้สำหรับการโจมตี ช่างเครื่องคนหนึ่งหยุดพักมองดวงอาทิตย์บนดาดฟ้าเรือ หรี่ตาเมื่อเห็นบางอย่าง ช่างเบิกตากว้างเมื่อเห็นแสงสีแดง
"เกิดอะไรขึ้น!!!"กัปตันตะโกน
"ไม่ทราบครับ เรดาร์และวิทยุของเราใช้การไม่ได้"เจ้าหน้าที่บอก
"สภาพแบบนี้อย่าบอกนะว่า..."ทหารถึงคำสั่งเตือนภัยถึงทหารซาฟท์ทั้งหมดบนโลก
แต่ลูกเรือพูดไม่ทันจบ ลำแสงสีแดงพุ่งทะลุผิวน้ำเจาะยานระเบิด
"ปล่อยโมบิลสูททั้งหมด"กัปตันยานอีก2ลำตะโกน
นักบินจินน์และดินน์วิ่งไปที่โมบิลสูทพวกเขา แต่มิสไซล์จำนวนมากทำลายดินน์2ตัวก่อนนักบินจะดีดตัว ระเบิดสีแดงพุ่งใส่จินน์ทำลายสะพานเดินเรือ ดินน์5ตัวออกไปได้ นักบินเบิกตากว้างเมื่อเห็นกันดั้ม3เครื่อง ทั้งหมดปล่อยอนุภาคสีแดงแปลกๆจากด้านหลัง หนึ่งเป็นสีเข้มติดอาวุธด้วยปืนใหญ่ไหล่ ขณะที่อีกสองเป็นสีแดงและส้มตามลำดับ
"โยฮัน ยิงได้เยี่ยม"มิคาเอล ทรินิตี้หัวเราะในห้องนักบินของโทรเน่ซไวน์
"จำภารกิจไว้ กำจัดเป้าหมายทั้งหมด และอย่าให้มีผู้รอดชีวิตแม้แต่คนเดียว"โยฮัน ทรินิตี้กล่าว มุ่งเป้าไปที่โมบิลสูท
"ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ใช่ไหมเนน่า"
"ค่ะ"เด็กสาวในชุดนักบินสีชมพูยิ้มพร้อมยกปืนไรเฟิลGNของเธอ
"กำจัดเป้าหมาย"
ดินน์แยกกันยิงโทรเน่ มิคาเอลหลบมิสไซล์และบีมอย่างง่ายดาย ปล่อยGNแฟงค์ออกจากโมบิลสูท โยฮันเล็งไปที่ยานลำสุดท้ายยิงปืนใหญ่GN ยิงผ่ายานเป็นสองส่วน เนน่าบินโฉบยิงดินน์เข้าที่หน้าอก แฟงค์ของซไวน์บินไปรอบๆดินน์ทรมาณนักบิน
"กองทัพซาฟท์ทั้งหมดในพื้นที่ เราต้องการกำลังเสริม"
แต่เสียงร้องของเขากลับไม่มีใครได้ยิน เพราะวิทยุเขาติดขัดจากคลื่นอนุภาคGNที่โทรเน่ปล่อยออกมา แฟงค์กระทบไหล่ หลัง หน้าอก อันสุดท้ายพุ่งเข้าที่ศีรษะก่อนดินน์จะระเบิด ดินน์ที่เหลืออีก3บินไปที่เดรคแล้วยิงด้วยปืนไรเฟิล
"ไปให้พ้นจากน้องสาวฉัน"
เขาชักดาบแล้วเหวี่ยงไปที่ดินน์ตัวหนึ่งแยกสองซีกระเบิด เนน่ายิงตัวที่สองโดนที่แขนแต่ยังสู้ต่อโยฮันยิงดินน์ซ้ำที่หน้าอกระเบิด เนน่าชักบีมเซเบอร์ของเธอใส่ตัวสุดท้าย แต่ดินน์หลบไปด้านข้าง แต่ทันทีที่ดินน์อยู่ด้านหลัง โยฮันก็ยิงโมบิลสูทด้านหลัง มิคาเอลเหวี่ยงดาบไปรอบๆฟันดินน์สุดท้ายไป
จากนั้นซไวน์และเดรดดำดิ่งลงไปในน้ำและไม่กี่วินาทีก็โผล่ขึ้นมา จับผู้รอดชีวิตทั้งสิบไว้ในมือ
"ไม่มีพยาน"โยฮันพูดขณะเนน่าและมิคาเอลโยนทหารขึ้นไปในอากาศ
กระสุนนัดเดียวจากปืนใหญ่โทรเน่ ไอน์แคนน่อนสลายกลุ่มทหาร ไม่มีหลักฐานว่ากันดั้มทั้งสามอยู่ที่นั่น โทรเน่3เครื่องออกจากพื้นที่ บอกความคืบหน้าไปยังหัวหน้าของตน
@@@@@@@@@@
ญี่ปุ่น
“การชาร์จ85% น่าจะเสร็จเร็วๆนี้”ซิสบอกคนอื่นในโรงเก็บโกดังขณะมองแผ่นข้อมูลที่มีบรรจุรายละเอียดความจุพลังงานของ00ไรเซอร์ ซึ่งต่อมาเขาดูเซ็ตสึนะฟังโลว์พูดเกี่ยวกับระบบของเรดเฟรมซึ่งเด็กหนุ่มประทับใจอย่างเห็นได้ชัดว่าโลว์จัดการระบบOSสำหรับเนเชอรัลได้อย่างไร ขณะเลียมได้ตรวจสินค้าโรงประมูลที่พวกเขาได้(ขโมย)มาจากตลาดมืดก่อนมันจะเริ่มด้วยซ้ำ
“คุณใช้เวลานานแค่ไหนในการขับหุ่นและแก้ระบบOS“เขาถามหลังฟังเรื่องราวจากโลว์ว่าเขาได้รับเรดเฟรมจากเฮลิโอโปลิสอย่างไร ซึ่งทำให้เขาตกใจเมื่อรู้ว่ามันคือเวลาเดียวกับกันดั้ม6ตัวถูกขโมยและเขากับพวกคิระได้เป็นนักบินกันดั้ม
“ฉันเคยทำงานเกี่ยวกับโมบิลสูทมาก่อน ซึ่งบางคนใช้จินน์ของเลียมในการรีไซเคิล”โลว์อธิบายนึกถึงช่วงเวลาเหล่านั้น”แต่ฉันได้รับความช่วยเหลือจากคอมพิวเตอร์Aiที่ฉันเรียกว่า8“
“นายมีAIเป็นผู้ช่วยเหรอ”เซ็ตสึนะกล่าวเสริม
“ใช่”โลว์ยืนยันก่อนยิ้มเยาะ”หมอนั้นกับฉันทะเลาะกันบ่อยมาก แต่เขาก็เป็นเพื่อนที่ดี แม้เขาจะเป็นแค่คอมพิวเตอร์ในช่วงแรก”
เซ็ตสึนะยิ้ม ทัศนคติที่ไร้กังวลของโลว์และการไม่ใส่ใจมุมมองที่เนเชอรัลมีต่อโคออดิเนเตอร์ตลอดจนความกระตือรือร้นที่จะช่วยเหลือผู้ต้องการความช่วยเหลือ
เมื่อ00ไรเซอร์เกือบจะพร้อมแล้ว เขาต้องทำการปรับเปลี่ยนขั้นสุดท้ายก่อนออกเดินทาง และเขารู้ว่าไม่น่าเป็นไปได้ที่จะพบโลว์กับเลียมอีก เพราะรู้สึกขอบคุณความช่วยเหลือของพวกเขา ไม่เช่นนั้น เขาไม่อยากนึกว่าผลมันจะเป็นยังไง เขาหันไปหาเจ้าหน้าที่กองทัพโลก
“คุณพอจะรู้จำนวนเรือซาฟท์ที่ชายฝั่งและระหว่างคิวชูและดินแดนที่ซาฟท์ยึดครองไหม”เขาถามโดยคำนวณโอกาสไปถึงเกาะเพื่อติดต่ออาร์คแองเจิ้ล
“ส่วนมากเป็นยานชั้นวอสโกลอฟและยานบรรทุกเครื่องบินหลายสิบลำ เหตุผลเดียวที่ฉันสามารถเข้าไปในดินแดนศัตรูได้คือใช้บัตรปลอมและโชคช่วย”
“และฉันเดาว่าโชคนายหมดเพราะหน่วยลาดตระเวณของซาฟท์”โลว์ถามซึ่งซิสถอนหายใจอย่างเศร้าๆพยักหน้า
เซ็ตสึนะหันไปสนใยดาต้าแพ็คบอกว่าพลังงาน00ถูกเติมจนเต็ม
“สมบูรณ์แล้วเซ็ตสึนะ”เลียมพูดเมื่อแสงไฟเปลี่ยนจากเขียวเป็นแดง เซ็ตสึนะใส่ฮาโล่กลับเข้าคอนโซล พลังงานที่จ่ายให้00ไรเซอร์เริ่มแปลงอนุภาคGN
“ทุกคน ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ”เขาบอกชายทั้งสามในโกดัง เลียม โลว์และซิสต์ยิ้มให้เขาขณะออกจากห้องนักบินเพื่อแต่งตัว เซ็ตสึนะกลับมาในไม่กี่นาที ตอนนี้สวมชุดนักบินและหมวกกันน็อกในมือ เขาเดินมาหาโลว์ซึ่งแค่ยิ้มยื่นให้เขา กันดั้มไมสเตอร์ยื่นมือให้
เซ็ตสึนะหยิบแฟลชไดรฟ์ยื่นให้โลว์ ก่อนวัยรุ่นจะประท้วงอะไรเขาแทรกอย่างรวดเร็ว
“ฉันไม่รับการคัดค้าน รับไป”
โลว์มองครู่หนึ่งและรับแฟลชไดรฟ์ไป เซ็ตสึนะหันไปหาเลียม
“รู้ไหม ผมควรขอโทษที่...”
เลียมโบกมือให้เลิกทำด้วยเสียงหัวเราะที่งุ่มงาม
“ยอมรับคำขอโทษเซ็ตสึนะ แต่รู้ไหมนายกำลังมุ่งหน้าไปเกาะที่ซาฟท์จะยิงใครก็ตามที่มุ่งหน้าไปยังฐานทัพของกองทัพโลก”
“ฉันรู้ว่าต้องทำยังไงในสถานการณ์นั้น”เซ็ตสึนะให้ความมั่นใจกับพวกเขาหันไปก่อนผู้หมวดพันธมิตร”ซิสต์อยู่ที่นี่จนกว่ามีคำสั่งจากคิวชู ฉันจะดูว่าทำอะไรได้บ้าง”
“ครับผู้บัญชาการ”
เมื่อเข้าไปในกันดั้ม เซ็ตสึนะเปิดเครื่องของเขา ดวงตาของ00ไรเซอร์เป็นประกาย เมื่อหลังคาเปิดออกกันดั้มก็ยืนขึ้นสร้างอนุภาคจำนวนหนึ่ง ทำให้ชาย3คนอยู่ตรงนั้นรั้งตัวเองไว้ โลว์เบิกตากว้างเมื่อเห็นไดรฟ์ทรงกลวยที่ติดอยู่ปล่อยสายไฟที่เสียบไว้ทิ้ง
จากนั้น00ไรเซอร์ก็ออกจากโกดัง ปล่อยอนุภาคหลากสีออกมาขณะที่โลว์และคนอื่นเฝ้าดูกันดั้มลอยขึ้นไปในอากาศ
“ว้าว”ซิสต์อุทานประหลาดใจ”มันบินได้เหรอ”
“ฉันว่าแล้ว”โลว์พูดแล้วปิดโกดัง โลว์ถอนหายใจด้วยความโล่งอก อย่างน้อยที่สุดซาฟท์ไม่สามารถไล่ตามเพื่อนใหม่ที่เพิ่งหลบหนีไป
“แล้วเขาให้อะไรนาย”เลียมถาม
“ฉันไม่รู้”โลว์พูดก่อนเดินไปที่แล็บท็อป”ลองเปิดดูกัน”
เมื่อเสียบแฟลชไดรฟ์ ทั้งสามรอให้การสแกนเสร็จสิ้นก่อนโลว์จะเข้าไฟล์ สิ่งที่พวกเขาเห็นเกือบทำให้ลูกตาทะลักออกมา
“ฉันคิดว่าศาสตราจารย์คงอยากเห็นมัน”เลียมพูดทำให้คนอื่นสับสน
@@@@@@@@@
บินเหนือโอซาก้า เซ็ตสึนะข้ามพรมแดนโดยไม่สนใจสายตาของผู้ชมเบื้องล่าง เซ็ตสึนะยืนยันข้อสงสัยของซิสต์ที่ถูกต้อง มีเรือซาฟท์หลายสิบลำในพื้นที่
“การพรางตัวด้วยแสงมีประโยชน์สุดเมื่อฉันอยู่ลำพัง หมายความว่ากองกำลังศัตรูยังมองเห็นหุ่นฉันได้หากไม่ระวัง ฉันต้องด้นสดจนกว่าจะไปถึงทางใต้”
“มีศัตรูในพื้นที่ไหม”กัปตันเรือลำหนึ่งถาม เจ้าหน้าที่อ้าปากค้างเล็กน้อยก่อนตอบ
“กัปตัน เราได้รับคลื่นรบกวนทั่วพื้นที่”เขาแจ้งเท่านั้น แล้วเจ้าหน้าที่อื่นก็ได้รับคลื่นสัญญาณรบกวนจากเรือของพวกเขา โมบิลสูทก็หยุดชั่วขณะพยายามติดต่อเพื่อนในอากาศและทะเล
“แรนดอฟถึงบาเคียฟคุณได้ยินรึเปล่า”กัปตันบนเรือบรรทุกพยายามติดต่อเรือดำน้ำ
“รับสัญญาณได้ไหม”
“ให้ตายสิเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
“นี่คือคาลินี่มีใครได้ยินไหม”
เซ็ตสึนะนิ่งเงียบขณะกองกำลังซาฟท์วุ่นวาย 00ไรเซอร์ปล่อยอนุภาคGNทำให้เรดาห์และระบบสื่อสารของพวกเขาพัง เขาข้ามโมบิลสูทและยานรบหลายสิบลำโดยไม่ถูกสังเกต เมื่อพ้นสายตาแล้วเซ็ตสึนะก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกปิดการพรางตัว 20นาทีต่อมา เขาเห็นควันจากทางเกาะทำให้ท้องฟ้ามืดลง เขาหรี่ตาลงตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น โมบิลสูทที่ออกจากเรือดำน้ำและเรือบรรทุกมุ่งหน้าไปยังเกาะ
“ฉันหวังว่าจะไม่สายเกินไป”
@@@@@@@@@
“ท่านครับ นี่คือกองทหารที่15 ขอกำลังสนับสนุนที่12นาฬิกาทางเหนือ”ทหารคนหนึ่งตะโกน หลบภัยอยู่ในสนามเพลาะขณะที่เพื่อนยิงRPGใส่จินน์ เสียงปืนและระเบิดดังก้องไปทั่วพื้นที่
เอเชียตะวันออกปกป้องฐานที่มั่นสุดท้ายบนเกาะญี่ปุ่น 3ชั่วโมงนับตั้งแต่การบุกเริ่มขึ้น ซาฟท์ได้ดำเนินการโจมตีป้อมริมฝั่งอย่างรวดเร็ว โดยใช้ซูโนเจาะแนวปืนใหญ่และบังเกอร์ ทำให้กองกำลังโลกต้องถอยไปศูนย์ใหญ่ อาชิร่า แอร์ฟิลด์ต้องป้องกันตัวด้วยสนามเพลาะและปืนใหญ่สไตล์สงครามโลกครั้งที่1 พร้อมรถถังเอเชียตะวันออกหลาบสิบคัน
“ไปกันเถอะ จัดการของเล่นพวกนี้ทิ้งซะ”ผู้บัญชาการCGUEบอกสหายของเขายิงรถถังและเครื่องบินสเปียร์เฮดที่ส่งมาโจมตีพวกเขา ส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นอะไรมากกว่าเป้าซ้อมยิง”เรายึดศูนย์บัญชาการได้ เรายึดทั้งประเทศ”
“เฮอะ พวกเนเชอรัลงี่เง่า”นักบินจินน์โอ้อวดขณะใช้บาซูก้าทำลายบังเกอร์ปืนกลหลายนัดที่ยิงพวกเขา
ที่ศูนย์บัญชาการ นายพลมาซาโตะ ชิราโทริ ชายในเครื่องแบบสีขาววัย40ปีมีผมสั้นสีน้ำตาลและเคราแพะบาง มองดูแผนที่ขนาดใหญ่บนโต๊ะพร้อมเจ้าหน้าที่ หรี่ตาลงกดปุ่มคอนโซลตอบกลับเจ้าหน้าที่สื่อสาร
“ให้โซเซียสและแครี่นำโมบิลสูทออกไปช่วยกองพันที่9“
“ค่ะ”ร้อยโทอายูมิ ยูกิฮิเมะปฏิบัติตามและติดต่อ2นักบินที่รออยู่ที่โรงเก็บโมบิลสูทใกล้ศูนย์บัญชาการ”แครี่และโซเซียส กองพันที่9ถูกโจมตีหนัก เตรียมตัวออกรบ”
“รับทราบยูมิ กำลังไป”แจนน์ แครี่ ชายผมบลอนด์สวมชุดนักบินสีขาวและแว่นตาในหุ่นจินน์สีขาวของเขา ในฐานะโคออดิเนเตอร์ไม่กี่คนที่สังกัดสหพันธ์โลกและมีความสามารถใช้โมบิลสูท เขาและเพื่อนถูกชิราโทชิกักตัวไว้จากสนามรบ เว้นแต่สถานการณ์เลวร้าย”ทรี นายได้ยินไหม”
“รับทราบแล้ว”ทรี โซเซียส นักบินCAT ไฮเพอเรี่ยนตอบ เขามีผมและตาสีฟ้าอ่อน สวมชุดนักบินคล้ายแจนน์ แม้จะมีสีฟ้าอ่อนกว่า ต่างจากแจนน์ เขาเป็นมนุษย์โคลนสร้างจากยีนกัด แวร์ของเอซซาฟท์ที่ล่วงลับไปแล้ว ซึ่งได้รับยาให้มีเสถียรภาพ เช่นเดียวกันยีนป้องกันไม่ให้เขาทำอันตรายต่อเนเชอรัล
“แจนน์ แครี่ จินน์ ออกตัว”
“ทรี โซเซียส ไฮเพอเรี่ยน ออกตัว”
จินน์และไฮเพอเรี่ยนออกจากโรงเก็บเพื่อช่วยเหลือกองกำลังยูราเซียและเอเชียตะวันออกป้องกันการบุกครั้งใหญ่ของซาฟท์ ทั้งสองถูกโจมตีโดยดินน์บนฟ้า ทั้งสองเร่งออกจากแนวมิสไซล์ ทรียิงปืนกลมือให้ดินน์หลบเลี่ยง โดยไม่ทันสังเกตจินน์เข้าไปตัดแขนขาและปีกตกลงพื้น
ทั้งสองเข้าจู่โจมแจนน์ยิงบาซูก้า ขณะที่ไฮเพอเรี่ยนยืนอยู่หน้ายานเกราะยูราเซียเปิดใช้ม่านเกราะแสงปกป้องทีมของมอร์แกนจากการยิงหนักของซูโน เขายิงบีมแคนน่อนตอบโต้ทำลายซูโนตัวนั้น
“ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือไฮเพอเรี่ยน”มอร์แกนบอกเด็กหนุ่มในหุ่น เมื่อโล่หายไป รถถังกลับเข้าสนามรบ”เราจะไปรวมพลใหม่ที่เขตมุราโกชิกับกองพันที่16 มีกำลังสนับสนุนทางอากาศไหม”
“ไม่มีผู้บัญชาการ”แจนน์ตอบยิงกูลที่บรรทุกจินน์และCGUE“เราต้องต้านไว้จนกว่ากำลังเสริมจากชายแดนจีนจะมาถึง”
“เป็นไปไม่ได้แจนน์”ทรีแทรกถือบีมแคนน่อนและปืนกลจากโมบิลสูทซาฟท์พร้อมโล่แสง”ด้วยข้าศึกที่โอบล้อม โอกาสดีที่สุดของเราคือฝ่าการปิดล้อมออกไป”
แจนน์กัดฟัน หลบการฟันจากCGUEก่อนจะเฉือนแขนขาหุ่นของซาฟท์ เห็นชัดว่าไม่อยากฆ่าใครเว้นถูกบังคับให้ต้องทำ
ทรีเปิดใช้เกราะแสงและบินขึ้นไปชนจินน์ให้ตกและยึดเกาส์ยิงพวกดินน์ อย่างไรก็ตามเขาไม่สังเกตมิสไซล์2ลูกยิงโดนเขา เขาพยายามเปิดใช้เกราะแสงแต่การระเบิดสร้างความเสียหายให้ตัวปล่อย
เมื่อการป้องกันหายไป ทรีต้องหลบเลี่ยงมิสไซล์หลายลูกจากกูนที่ชายฝั่ง บนท้องฟ้าจินน์ยิงสไนเปอร์ไรเฟิลยิงแขนขวาไฮเพอเรี่ยน ทำให้ทรีต้องถอยยกโล่ป้องกัน
“ทรี”แจนน์ตะโกนและย้ายไปช่วย แต่จินน์2ตัวยิงบาซูก้าเป่าแขนซ้ายหุ่นทำให้เขาสะดุดกลับ แจนน์พยายามจับปืนกลมือแต่แขนตรึงด้วยเท้าจินน์ศัตรูที่เล็งปืนไรเฟิลมาที่ค็อกพิท
แจนน์กัดฟันด้วยความโกรธขณะนักบินเยาะเย้ยเขา ดินน์ศัตรูยังสร้างความเสียหานให้ยานเกราะยูราเซียที่เหลือเพียง12คัน พวกเขาเริ่มถอยแต่ถูกขวางโดยซูโน
“ไม่ไหวแล้วหรือเนเชอรัล”นักบินจินน์เยาะเย้ยแจนน์ที่หน้าบึ้ง
กองบัญชาการ เจ้าหน้าที่จำนวนมากหวาดกลัวขณะกองกำลังชั้นยอดพวกเขายังถูกทำลาย
“เราโดนล้อม พวกเขาจะไม่หยุดจนกว่าพวกเขาจะฆ่าเราทุกคน”
“นี่มันสิ้นหวัง เราต้องยอมแพ้...”
“การยอมจำนนไม่ใช่ทางเลือก”ชิราโทชิกล่าวอย่างหนักแน่นอ กำดาบคาตานะของเขา”แม้เราจะทำเช่นนั้น พวกเขาจะเห็นว่าเราต้องชดใช้ที่ท้าทายและอาจทำการสังหารหมู่ ถ้าคุณต้องการลี้ภัยไปเชลเตอร์ของพลเรือน พวกเขาจะรับการยอมแพ้ของคุณไม่ใช่ของเรา”
ทันทีที่นายพลพูดจบดินน์ตัวหนึ่งก็บินลงมาจ้องพวกเขา ทั้งหมดแข็งทื่อขณะกระบอกปืนเล็งมา ชิราโทริหลับตายอมรับชะตากรรมที่กำลังจะเกิด
แต่มันไม่เกิดขึ้นเมื่อลำแสงสีชมพูทำลายปืนลูกซองของดินน์จากเบื้องบน ก่อนนักบินจะตอบสนองลำแสงอีกอันทะลุผ่านลำตัวทำให้มันระเบิด โมบิลสูทรอบๆอาคารตกตะลึงกับสถานการณ์ที่พลิกผัน พวกเขาดูเงาที่ลงมาจากท้องฟ้าพร้อมดวงตาสีฟ้าเป็นประกายปล่อยคลื่นอนุภาคอันงดงาม ชิราโทริเบิกตากว้าง ไม่ช้ารัฐบาลและเจ้าหน้าที่ทหารก็ตั้งคำถามอย่างสับสน
“อะไรน่ะ มันมาจากไหน”
“เขาเป็นมิตรไหม”
“อามาเทราสึมาช่วยเราแล้วรึ?”
“นายพล ข้างบน”อายูมิชี้ไป ชิราโทริและเจ้าหน้าที่ตกใจกับสิ่งที่เห็น แจนน์และทรีต่างตกตะลึงเช่นเดียวกับคนที่เหลือ โมบิลสูทพวกเขาล้มลงและถูกล้อมโดยนักบินซาฟท์ แต่มองเห็นภาพเงาและดวงตาเบิกกว้าง”หรือว่า...”
จากด้านบน00ไรเซอร์ลดแขนขวาลงโดยถือGNซอร์ดIIIในโหมดปืนไรเฟิล ดวงตาสีฟ้าของมันเปล่งประกาย อนุภาคGNกระจายไปทั่วสนามรบ เหล่าโมบิลสูทมองขึ้นไปด้านบน ความมั่นใจของพวกเขาถูกแทนที่ด้วยความกลัวเมื่อพวกเขารู้ว่าใครมาเยือน หลังพวกเขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับกองยานที่6
“เซ็นสึนะ เอฟ เซย์เอย์ ดับเบิ้ลโอไรเซอร์ ทำการกำจัดเป้าหมาย”
ความคิดเห็น