ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : บทที่ 16 พัฒนาเมือง
บทที่ 16
ปีK.W.994 เดือน 5 วันที่ 26
มิโอเรียนำทหารออกมาตั้วแถวรอรับอาโรนตั้งแต่หน้าประตูเมือง เกรเซียเห็นมิโอเรียยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
"ท่าทางเธออารมณ์ดีจังนะ"เกรเซียพูดด้วยความสงสัย
"ก็ดีแล้วนี่ครับ"อาโรนเดินนำหน้ากองทัพไป ขุนพลสาวยิ้มที่มุมปากคิดว่าอาโรนต้องทำอะไรอีกแน่เลย
"ยินดีต้อนรับครับท่านอาโรน"ขุนนางชั้นผู้ใหญ่ในเมือง ออกมาต้อนรับเขาถึงนอกเมืองดารูนพร้อมมิโอเรีย อาโรนพยักหน้าเงียบๆ ก่อนจะเดินทัพเข้าไปในเมือง
อาโรนเดินทัพเข้ามาในเมือง โดยมีชาวเมืองออกมาต้อนรับตลอด2ข้างทางด้วยความยินดี เขานำทัพเข้าปราสาท
อาโรนเข้ามาในปราสาทดารูนแล้วก็เริ่มงานทันที เขาเรียกประชุมเหล่าขุนนาง โจเซฟกับลอรัสยืนขนาบข้างคอยอารักขา เบื้องล่างเขาเป็นเหล่าแม่ทัพนายกองที่ติดตามเขา มิโอเรียกับเกรเซีย และเหล่าขุนนางเดิมของเมืองนี้ที่ต้องมาร่วมประชุม เพื่อแสดงความจงรักภักดี ขุนนางชั้นสูงที่แก่ชราคนนึงคุกเข่าก้มหัวคารวะอาโรน ยื่นตราเจ้าเมืองให้กับอาโรน
"ขอบใจมาก และคำสั่งแรกที่ข้าต้องการให้ขุนนางทุกคนปฎิบัติ คือข้อมูลการบริหารในเมือง และข้อมูลขุนนางทุกคน ว่ามีใครโกงกิน ติดสินบนหรือไม่"อาโรนเน้นคำสุดท้าย
เหล่าขุนนางในห้องประชุมส่วนมากต่างเหงื่อตกกันขึ้นมาทันที แค่นี้ก็เผยหางให้อาโรนรู้แล้ว
"ท่านอาโรนครับ เรื่องนี้พวกข้าคงต้องไปจัดการเตรียมเอกสาร....."
"ไม่ต้องหรอก ข้าได้ใช้ตลาดมืดสืบข้อมูลทั้งหมดมาแล้ว"
เหล่าขุนนางที่คิดจะยืดเวลาและปลอมแปลงข้อมูลมามอบให้อาโรน ถูกอาโรนพูดขัดพร้อมทั้งคำพูดที่สร้างความหวาดกลัวให้กับพวกเขาได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าใครต่างก็รู้ถึงกิตติศักดิ์ของสหพันธ์เงาอสูร ข้อมูลลับสามารถหาซื้อได้ในตลาดมืด แม้ว่าจะแอบซ่อนไว้ก็ตาม
"เกรเซีย"อาโรนเรียกชื่อ จากนั้นหญิงสาวผมทองก็เดินมาพร้อมกับทหารอีก2-3คนที่ถือกระดาษปึกใหญ่มาวางไว้ข้างบัลลังก์เจ้าเมือง ขุนนางต่างหน้าซีด
"นี่เป็นเอกสารที่บอกรายชื่อขุนนางดารูนตั้งแต่ระดับล่างจนไปถึงระดับสูงที่มีการกดขี่ข่มเหงชาวเมือง ติดสินบน รับสินบน พวกที่มีความสามารถไม่สมตำแหน่ง ซึ่งเป็นขุนนางเกินกว่าครึ่งของเมืองนี้ ข้าได้สั่งให้ทหารเข้าไปควบคุมบ้านพวกขุนนางในราบชื่อไว้แล้ว ตอนนี้ครอบครัวของพวกเจ้ากำลังโดนจับขังคุกอยู่ ตอนนี้ก็ได้เวลาสำหรับพวกขุนนางโกงกินแผ่นดินที่อยู่ในห้องนี้แล้ว"อาโรนพูดเสียงเหี้ยมเกรียมและทรงอำนาจ
"ย๊ากกกก ตายซะ!!!!"ขุนนางวัยกลางคนชักมีดที่ซ่อนไว้และพุ่งเข้ามาหาเขาจะแทงใส่ โจเซฟกับลอรัสจะขวางไว้ แต่อาโรนยกมือห้ามไว้
"เปรี้ยงงงง!!!......ฉัวะ!!!!!"
เด็กหนุ่มชักดาบฟาดมีดมันกระเด็นไป และเงื้อดาบขึ้นมาฟันร่างขุนนางคนนั้นขาดสองท่อน พวกเจ้าเมืองที่เห็นก็หวาดกลัวสุดขีดอ ส่วนพวกทหารและขุนนางส่วนน้อยที่ติดตามเจ้าเมืองมา ก็โดนทหารคาออสควบคุมตัวไว้หมด
"ได้โปรดยกโทษให้ข้าด้วยนายท่าน"ขุนนางคนนึงที่รับสินบนขุนนางก้มหัวกราบพื้น อ้อนวอนอาโรนทั้งน้ำตา
"แล้วทีพวกชาวบ้านก้มหัวขอร้องแก ทำไมแกถึงได้สังหารพวกเขาเยี่ยงผักปลาเอาโดยง่ายล่ะ"
"ข้า...ข้า....."ขุนนางคนนั้นเถียงไม่ออก
"ทหาร จับตัวพวกมันไปขังคุกไว้ รอการพิจารณาโทษ!!!!"
เหล่าทหารเข้าจับกุมตัวขุนนางในรายชื่อกว่า200คนไว้ และพาออกจากห้องไปขังคุกใต้ดินพร้อมกับลูกน้อง มีขุนนางเพียงส่วนน้อยที่ไม่โดนจับ เพราะอาโรนสืบมาแล้วว่าไม่ได้ทำอะไรผิด
"ส่วนพวกเจ้า!!!!"อาโรนชี้หน้าเหล่าขุนนางที่ไม่โดนโทษ ซึ่งเป็นเพียงส่วนน้อย
"จงกลับไปทำหน้าที่ตัวเองซะ จากนี้ไปเมืองดารูมต้องเชื่อฟังคำสั่งจากเมืองบราโก้อย่างเด็ดขาด งานแรกที่ข้าสั่งพวกเจ้าคือทำให้ความเป็นอยู่ของประชาชนดีขึ้น จงนำเงินที่พวกขุนนางที่โกงกินแจกจ่ายให้เจ้าของเดิม คืนที่นาให้ชาวนา ทรัพสินต์และเสบียงของขุนนางที่ฉ้อโกง นำไปแจกจ่ายให้ประชาชนที่หิวโหย และเก็บเข้าคลังไว้เพื่อใช้ในยามฉุกเฉิน ถ้าขาดเหลืออะไรข้าก็จะจัดส่งไปให้ แต่ถ้าพวกแกเล่าความเท็จ หรือทำไม่ได้ตามที่สั่งละก็....."
อาโรนพูดเท่านั้น และยกนิ้วปาดคอให้รู้
"ขอรับ!!!!"เหล่าขุนนางต่างรีบกล่าวตอบเสียงสั่นเครือ แม้จะไม่โดนโทษเหมือนขุนนางส่วนใหญ่ แต่ความหวาดกลัวก็เข้าเกาะกุมจิตใจพวกเขาแล้ว
"พวกข้าจะไม่ทำให้ฝ่าบาทผิดหวังพะยะค่ะ"ขุนนางชั้นสูงวัยกลางคนรีบตอบ
"ดีมาก ไปได้แล้ว"
พวกขุนนางและผู้ติดตามได้รับคำอนุญาติ ก็รีบวิ่งออกจากห้องไป เหลือแต่ขุนนางของคาออส
"ทหาร นำอาหารในยุ้งฉางแจกจ่ายให้ประชาชนได้แล้ว และรีบตั้งศาลไต่สวนพวกขุนนางที่ทำผิดที่ลานกว้างในเมืองซะ!!!!"
"ขอรับ!!!!"ขุนนางฝ่ายทหารรีบไปปฎิบัติตามคำสั่ง
"ท่านอาโรนขอรับ ข้าว่าเราควรจะแต่งตั้งผู้สำเร็จราชการครองเมืองนี้แทนเจ้าเมืองคนเดิมนะขอรับ"ขุนนางชั้นสูงคนนึงพูด
"เจ้าก็รู้นี่นาว่าสภาพเมืองในตอนนี้ยังไม่ควรแต่งตั้งใครทั้งนั้น เดี๋ยวก็มีพวกโลภมากโกงกินประชาชนอีก ให้พวกขุนนางในเมืองนั้นที่ไม่มีโทษและพอมีความสามารถดูแลไปสักระยะ ข้าจะเขียนจดหมายไปแจ้ง(ข่มขู่)ด้วยตัวเอง พวกมันจะได้ไม่กล้าก่อปัญหา"
ขุนนางคนนั้นได้ยินแล้วก็ถอยไป จากนั้นประตูห้องโถงก็เปิดออก
"พาตัวนักบวชจากโบสถ์เลโอเนียมาแล้วครับ"ทหารกล่าว จากนั้นทหารหลายสิบคนก็ลากตัวเหล่าตัวแทนจากโบสถ์ที่สวมใส่เครื่องประดับหรูหราเข้ามาในห้องโถง โยนมากลางห้องประชุม ขุนนางเผ่ามนุษย์หลายคนที่นับถือศาสนาเลโอเนียถึงกับเหงื่อตก
"ไอ้หนู แกกล้าทำกับข้าแบบนี้ได้ยังไง เทพแห่งแสง....."
"ไม่ต้องมาพล่ามเทพบ้าบอของพวกแกให้ฉันฟัง พวกเราคาออสเผ่าอสูรไม่นับถือเทพ รู้ไว้ซะด้วย"
อาโรนตะโกนด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยว ทำให้พวกนักบวชที่ทำตัวโอหังเมื่อกี้ตัวสั่นด้วยความกลัว
"ท่านเจ้าเมืองเรียกข้ามามีเรื่องอะไร"นักบวชที่เป็นหัวหน้าถาม
"ฉันแค่จะบอกพวกแกว่า นับแต่วันนี้เป็นต้นไป ทางการจะยกเลิกภาษีโบสถ์ที่เคยจ่ายให้กับทางโบสถ์ทั้งหมด"
เหล่านักบวชตกใจ เพราะพวกตนมีอำนาจและความร่ำรวยจากเงินภาษีโบสถ์ที่ขอเพิ่มเท่าไหร่ก็ได้ ด้วยข้ออ้างว่าต้องทำนุบำรุงโบสถ์ เหล่าขุนนางดารูนหลายคนก็คาดไม่ถึง
"เดี๋ยวก่อนสิ แล้วโบสถ์จะอยู่ได้ยังไง"พวกนักบวชถามเสียงสั่นเครือ พวกมันพยายามเก็บความโกรธที่ตอนนี้อยากจะร้องด่าสาปแช่งอาโรน
"ให้ชาวเมืองบริจาคตามกำลังศรัทธา ถ้าพวกแกตั้งใจทำหน้าที่นักบวชเดี๋ยวก็มีคนมาบริจาคเองแหละ"อาโรนกล่าว ซึ่งพวกเขาเถียงไม่ออก รวมถึงขุนนางหลายคนที่นับถือศาสตราเลโอเนียด้วย
'แล้วแบบนี้พวกเราจะใช้ชีวิตอย่างสุขสบายได้ยังไง'เหล่านักบวชร้องในใจ
"หมดเรื่องคุยแล้ว พาพวกนักบวชออกไปและริบของมีค่าพวกมันด้วย"
ทหารคาออสเข้าค้นตัวพวกนักบวช ที่มีทั้งเครื่องประดับและเงินทองซุกซ่อนอยู่อีกมาก ก่อนที่พวกนักบวชจะถูกพาออกไป ทำให้ขุนนางที่นับถือศาสนาเลโอเนียเห็นแล้วรู้สึกเสื่อมศรัทธาต่อศาสนา อาโรนจงใจเรียกพวกนักบวชมาเพื่อริบอำนาจและทำให้พวกขุนนางตาสว่างกันสักที ถึงจะยังมีใครเชื่อแบบสุดโตงอยู่ ก็คงไม่กล้าขวางทางเขาที่จะทำลายอำนาจของศาสนาเลโอเนียแล้วล่ะ
"มิโอเรียจัดการเรื่องฝึกทหารเมืองดารูน เกรเซียจัดการด้านเศรษฐกิจ งบประมาณเบิกจ่ายใช้ได้ตามใจชอบ"
2ขุนพลสาวพยักหน้ารับคำสั่ง จากนั้นอาโรนก็สั่งเลิกประชุม
ช่วงกลางดึกคืนนั้น อาโรนกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้อง ตอนนั้นเองก็มีเสียงเคาะประตูเบาๆดังขึ้น อาโรนใช้พลังจิตเปิดกลอนประตู คนที่เข้ามาเป็นร่างในชุดคลุม4คน พวกนั้นถอดชุดคลุมออกมา 2ใน4คนนั้นคือโจเซฟกับลอรัส ลอรัสรีบปิดประตูทันทีอย่างเบามือที่สุด ส่วนอีกสองคนเป็นสาวสวยทั้งคู่ แม้จะไม่เท่าพวกอาเดลก็ตาม แต่ที่น่าสังเกตคือ พวกเธอหน้าตาคล้ายอาเดลกับมิร่าอยู่บ้าง 2ถึง3ส่วน
"พามาแล้วอาโรน แหม แต่นายเลือกผู้หญิงนี่ทำให้รู้...อ๊อก...แค่กๆ ฉะ..ฉันผิดไปแล้ว แค่กๆ...!!!"โจเซฟรู้ความต้องการที่แท้จริงของเพื่อนตนก็พูดขึ้น แต่เขาโดนบีบคอทันที ก่อนที่อาโรนจะยอมปล่อยโจเซฟ
"พวกนายออกไปได้แล้ว"โจเซฟกับลอรัสเดินออกไปอย่างรู้งาน ห้องพวกเขาอยู่ซ้ายขวาห้องอาโรนพอดี และบริเวณนี้อาโรนก็สั่งให้ทหารไม่ต้องมาเฝ้าหรือเดินตรวจตรา พวกทหารสงสัยว่าเพราะอะไร แต่พออาโรนขู่ก็ไม่กล้าถาม
เมื่อพวกโจเซฟไปแล้ว สองสาวก็ส่งสายตายั่วยวนให้อาโรน พวกเธอลงไปนอนบนเตียงและถอดชุดออก เชิญชวนให้อาโรนรีบมาขึ้นเตียง
อาโรนก็มีความกระหายในราคะเช่นเดียวกับผู้ชายส่วนมากที่เข้ามาเล่นเกมส์นี้ เขายอมรับว่าไม่ใช่คนรักเดียวใจเดียว แต่ถ้ารักใครแล้วก็รักจริง แต่ช่วงที่ยังไม่ถึงเวลา นานๆทีเมื่อเกิดอารมณ์เขาก็ต้องการให้คนมาช่วยดับกระหายเช่นกัน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำแบบนี้ ตอนที่มิร่ากับอานิลรู้เรื่องพ่อเธอพาเฟตไปทำอะไร เธอโกรธเฟตมากโดยเฉพาะพ่อเธอ พ่อเธอรับสารภาพ มิร่าด่าเฟตส่วนอานิลก็ถึงกับส่งจดหมายมาด่าว่า แต่ยังไงทั้งสองก็รู้ว่าเรื่องนี้ห้ามกันไม่ได้ เป็นเรื่องปกติของผู้ชาย เฟตรู้สึกโล่งใจด้วยซ้ำที่เรื่องนี้เปิดเผย ทำให้เขาทำอะไรได้เต็มที่สักที
อาโรนขึ้นมาบนเตียง ถอดชุดตัวเองออก จากนั้นเริ่มไซร้คอหญิงสาวที่หน้าคล้ายอาเดลทันที มือไม้ก็จับส่วนโค้งเว้าเธอ
"อ๊ะ..อ๊า...มาสิค่ะ พี่สาวคนนี้จะ...เพี้ยะ!!!!"เธอพูดแล้วถูกตบหน้าทันที อาโรนจับหน้าเธอแล้วพูด
"แกไม่มีสิทธิใช้คำนั้นกับข้าเข้าใจไหม พวกแกก็แค่พวกขายตัวแลกเงิน จะทำท่าเย้ายวนยังไงก็ได้ แต่ไม่ต้องพูด หน้าที่แค่บำเรอฉันเท่านั้น เข้าใจไหม"
หญิงสาวพยักหน้าอย่างหวาดกลัว จากนั้นเธอก็ถูกอาโรนขึ้นคร่อม ส่วนผู้หญิงอีกคนโดนอาโรนดึงตัวมาไซร้คอและลวนลาม
ผู้หญิงพวกนี้อาโรนใช้เป็นแค่"ของเล่น"แก้ขัดและระบายอารมณ์เท่านั้น อาโรนเลือกผู้เล่นหญิงที่เข้ามาเล่นเกมส์ เพื่อให้แน่ใจได้ว่าพวกเธอจะไม่ท้อง เพราะพวกAIกับNPC หลังการอัพเดทแพทใหม่ทำให้สามารถตั้งท้องลูกได้ และเขาก็ได้ทำการสืบประวัติผู้หญิงแล้วด้วย ว่าครอบครัวฐานะเป็นคนธรรมดา พ่อแม่พี่น้องไม่มีเพื่อนเป็นคนมีอำนาจ จะได้ไม่มีปัญหาทีหลังตามมา
"อ๊าๆๆ...อร๊างง!!!!!"
"ไม่นะ ตรงนั้นมัน...อ๊ายยยย!!!!"
"พะ..พอก่อน...อ๊าาาา!!!!!"
อาโรนกระทำกับหญิงสาวทั้งสองอย่างไร้ความปราณีและไม่ปล่อยให้พักหายใจ เมื่อใกล้จะรุ่งสาง อาโรนนอนหลับโดยกอดพวกเธอไว้ เขาตื่นขึ้นมาก่อนและตบหัวพวกเธอให้ตื่น พวกเธอตื่นขึ้นมาและหน้าแดง ถึงอาโรนจะโหดแต่เมื่อคืนเด็กหนุ่มทำให้พวกเธอติดใจมาก แต่สายตาอาโรนมองพวกเธอด้วยแววตาเย็นชา เขาแต่งตัวและโยนถุงเงินเป็นเหรียญทองให้พวกเธอเอาไปแลกเป็นเงินจริง พวกเธอนับเงินในถุง
"เรื่องนี้ห้ามเล่าให้ใครฟังเด็ดขาด ไม่งั้นพวกแกตาย และรีบแต่งตัวซะ"
พวกเธอใส่หัวผงกหัวให้ก่อนจะใส่ฮู้มคลุม อาโรนร่ายมนตร์ส่งเธอวาร์ปไปที่ห้องในโรงแรมถูกๆที่พวกเธอพัก
จากนั้นอาโรนก็จัดการงานของตัวเองตามปกติต่อ
ช่วงเวลาหลายวันหลังจากนั้น อาโรนได้ทำการไต่สวนเหล่าขุนนางและนักบวชที่ทำผิดด้วยตนเอง ซึ่งส่วนมากโดนสั่งประหารหรือเนรเทศ เพราะความผิดที่สั่งสมมานานหลายปี และมีคนต้องตายไปมาก ส่งนขุนนางที่เหลือ ก็มีทั้งจำคุกและโดนปลดจากราชการเพราะรับสินบน
ด้านประชาชนต่างยินดีมากที่ขุนนางกับนักบวชที่เอารัดเอาเปรียบและเข่นฆ่าประชาชนเยี่ยงผักปลาถูกกำจัดไป ขุนนางกับนักบวชนับร้อยถูกใส่โซ่ตรวนพาไปยังลานประหารหรือถูกพาไปเข้าคุก ตลอดทางไปมีประชาชนรุมโห่ร้องสาปแช่ง ขว้างปาสิ่งของต่างๆและก้อนหินใส่ ชาวเมืองพยายามบุกเข้ามาฆ่า แต่ถูกพวกทหารขวางไว้
"พวกแกทำให้แม่ข้าไม่มีเงินรักษาโรคจนตาย!!!!"
"เอาพวกอันธพาล เอาเมียข้าไปบำเรอ!!!"
"คืนลูกชายข้ามา!!!!!"
"เอาสามีข้าคืนมา!!!!!"
"................."
พวกขุนนางกับนักบวชตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว ก้อนหินบางส่วนโดนหัวพวกมันบางคนจังๆ ทำให้คนนั้นล้มลงเลือดไหลออกจากหัว พวกทหารคาออสไม่ช่วยและปล่อยให้นอนตายตรงนั้นตามคำสั่งอาโรน แต่พอทหารผ่านไปแล้ว ชาวเมืองก็เข้ามารุมประชาทัณฑ์เหยียบย่ำขุนนางคนนั้น หรือใช้มือฉีกร่างเป็นชิ้นๆ
เมื่อจัดการเหล่าขุนนางและนักบวชโกงกินเมืองดารูมได้หมดสิ้นแล้ว อาโรนก็เริ่มดำเนินการพัฒนาเมืองนี้ให้มีความเป็นอยู่ดีขึ้น โดยมีพวกมิโอเรียคอยช่วยเหลือ
อาโรนเริ่มดำเนินงานของตัวเองทันที โชคดีที่เมืองนี้ไม่ได้อดอยากขาดแคลนแบบเมืองบราโก้ ทำให้สามารถดำเนินงานได้ทันที เงินและเสบียงในท้องพระคลังที่มีอยู่มากมายและเงินที่ขุนนางโกงกินมาได้ถูกนำไปแจกจ่ายให้ชาวเมืองพอใช้ชีวิตได้สักระยะและได้ทำการซ่อมแซมถนนในเมือง ด้านนอกเมือง เกษตรกรที่ได้รับที่นาตนคืนก็กลับมาใช้ชีวิตของตนทำไร่ทำนา และกินอยู่ด้วยเงินที่ราชการจ่ายให้จนกว่าจะถึงวันเก็บเกี่ยว
แม้งานด้านพลเรือนของเกรเซียจะเห็นผลได้ช้า แต่อาโรนก็รู้ว่าพอให้เวลาสักเดือนนึง เมืองดารูนจะต้องดีขึ้นมากแน่ อาโรนได้สั่งกำชับพวกขุนนางเดิมและพวกที่รั้งตำแหน่งแทนขุนนางที่โดนประหาร ให้รีบแก้ไขความเป็นอยู่ของประชาชนก่อนเป็นอันดับแรก
เกรเซียเริ่มสั่งให้มีการก่อสร้างโรงงานตีเหล็กที่มีอยู่น้อยในเมืองดารูน เธอพบว่าเมืองนี้มีเหล็กอยู่ไม่มากนัก แต่มีผลึกเวทและทองคำมหาศาล แต่มักถูกส่งเป็นสินค้าราคาถูกไปขายที่เมืองอื่นหรือแคว้นอื่น และซื้อของกลับมาใช้ด้วยราคาแพงผิดกันลิบลับ เธอเริ่มจำกัดการขายสินค้าราคาถูกพวกนี้ และเริ่มพัฒนาอุตสาหกรรมของดารูมให้ผลิตอาวุธสงครามและของใช้จำเป็นได้เอง โดยไม่ต้องซื้อของราคาแพงจากเมืองอื่น
"พวกโซลแลนด์กับอีเดนต้องไม่พอใจแน่ เธอรู้ใช่ไหม?"เกรเซียพูดกับอาโรน ขณะที่ทั้งสองมองโรงงานขนาดใหญ่ที่เริ่มสร้างอาวุธสงครามของตัวเอง
โซลแลนด์กับอีเดนเป็น2แคว้นที่เข้ามาสร้างอิทธิพลในแคว้นนี้ก่อนแคว้นอื่น และคงไม่พอใจที่อำนาจของตนจะเสื่อมลง ตอนนี้พวกเขาก็ได้ยึดหัวเมืองทางเหนือของไอโรเนียทั้งสองเมือง ซึ่งเป็นทางผ่านลงใต้ทางบกเพียงเส้นทางเดียวไปแล้ว
"ถ้าพวกมันคิดจะบุกมา ถึงตอนนั้นเราก็พร้อมรับมือ"อาโรนแสยะยิ้ม ถึงยังไงตอนนี้โซลแลนด์ก็ยังไม่กล้ามายุ่งกับพวกเขา เพราะปัญหาในแคว้นตัวเอง ที่น่าห่วงจึงเหลือแต่พวกอีเดนว่าจะทำยังไง
"ได้ยินเธอบอกแบบนี้ฉันก็วางใจ ถ้างั้นฉันขอไปคุมงานก่อนนะ"เกรเซียเดินเข้าไปตรวจในโรงงาน คาลอสเดินกลับไปที่ปราสาทเมืองดารูน
ในขณะที่เกรเซียกำลังฟื้นฟูเศรษฐกิจ ที่ลานฝึกทหารในเมืองอาโรน ที่มีขนาดกว้างมากแต่เพราะไม่ค่อยใช้ จึงสกปรกและอยู่ในสภาพจะพังมิพังแหล่ ตอนนี้ได้รับการปรับปรุงซ่อมแซมให้สามารถใช้ได้เต็มที่ มิโอเรียเรียกตัวทหารดารูน ที่มีจำนวน30,000คน จำนวนนี้ลดชาวบ้านที่ปลดไปใช้ชีวิตตามเดิม พวกนี้คือทหารประจำการของเมืองดารูน
มิโอเรียและเหล่านายทหารที่ติดตามมาด้วยจากซิสการ์ด มองดูท่าทางขี้เกียจและต่างก็เป็นทหารเกณฑ์ที่ไม่เคยผ่านการรบจริงมาก่อนทั้งนั้น ในมือของพวกโจเซฟถือแส้ไว้แน่นด้วยความหงุดหงิด เธอหันไปมองพวกแม่ทัพเมืองดารูนทั้งหลาย พวกนั้นต่างสะดุ้งและหลบสายตา น่าจะจับมาฝึกด้วยซะให้เข็ด
"ฉันชื่อมิโอเรีย จะมาเป็นครูฝึกเมืองดารูนตั้งแต่วันนี้ไป และเราจะเริ่มการฝึกกันวันนี้ เข้าใจไหม"
"ครับ..."เสียงพวกทหารดูอ่อนแรงและไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไร
"พูดให้มันดังกว่านี้สิยะไอ้พวกบ้า!!!!!!"มิโอเรียตวาดเสียงดังกึกก้อง ทำให้เหล่าทหารอ่อนหัดต่างสะดุ้งตกใจ บางคนถึงกับล้มลงพื้น
"ครับผม!!!!!!"เหล่าทหารตะโกนเสียงดัง มิโอเรียฟาดแส้ในมือใส่ทหาร3คนด้านหน้าที่พูดไม่ดังพอ
"เปรี้ยงงงงง....เปรี๊ยะๆๆ.....!!!!!"
"อ๊ากกกก!!!!!"ทหารทั้งสามนายโดนแส้สายฟ้าเข้าไปก็ถูกช๊อตจนเสื้อผ้าไหม้ลงไปนอนกองกับพื้น แม้จะยังไม่ตายแต่ก็ตัวชาไปทั้งร่าง
"อูย.../อ๊ากกก....!!!!"ทหารทั้งสามนอนร้องโอดครวญอย่างเจ็บปวด
"ไม่ต้องมาทำสำออย!!!!!"มิโอเรียฟาดแส้ใส่อีกครั้ง
"อ๊ากกกกกก!!!!!"ทั้งสามโดนช๊อคอีกครั้งอย่างไร้ความปราณี พวกทหารที่มองดูอยู่ต่างก็มีสีหน้าต่างกันไป บ้างก็หัวเราะ บ้างก็สงสาร มิโอเรียรู้ว่าแค่นี้ยังเชือดไก่ให้ลิงดูไม่พอ
"รีบลุกขึ้นมาซะ ถ้าไม่อยากโดนอีก"
ทหารทั้งสามรีบลุกขึ้นมาทันทีเพราะไม่อยากเจออีก มิโอเรียหันไปพยักหน้าให้เหล่านายทหารกว่า200คนด้านหลัง ทั้งหมดก็เดินไปตรวจเหล่าทหาร ทั้งด้านนอกและภายในแถวหน้ากระดาน
"เปรี้ยงๆๆ...!!!/อ๊ากก!!!/โอ๊ย!!!!!"
เสียงทหารโดนแส้ฟาดดังขึ้นไม่หยุด มิโอเรียสั่งให้นายทหารกว่า200คนคอยคุมทั่วทั้งแถว และให้วิ่งวนหลายรอบ จนกว่าจะแน่ใจว่าพวกมันไม่กล้าทำผิดระเบียบทหารตอนอยู่ในแถว
30นาทีผ่านไป
มีทหารนับพันที่เสื้อผ้าไหม้หรือขาดจากการลงโทษของมิโอเรีย เหล่าทหารกว่า6พันชีวิตต่างหน้าซีด ทำสีหน้าหวาดกลัวตัวสั่นนายทหารและมิโอเรียไปตามๆกัน
"วิ่งรอบเมือง30รอบ ปฎิบัติ!!!!"เหล่าทหารได้ยินคำสั่งก็คิดจะโวย แต่ความกลัวจะโดนแส้สายฟ้าฟาดอีกมันมีมากกว่า ทุกคนจึงยอมทำตาม มิโอเรียและนายทหารกว่า200คนก็ขี่ม้าคุมเชิงตามไปด้วย
"เปรี้ยงๆๆ.....อ๊ากกกกกก!!!!!!!"เสียงแส้และเสียงร้องของพวกที่อยู่ด้านหลังสุดดังขึ้นตั้งแต่ออกจากเมือง
"ไอ้หน้าไหนอยู่รั้งท้ายเจอรุมฟาดแน่!!!!"มิโอเรียตะโกนให้ได้ยินไปทั่ว
จากนั้นทหารกว่า10,000นายก็พยายามวิ่งเบียดเสียด ขัดขาเพื่อขึ้นนำกันอย่างบ้าคลั่ง กลุ่มที่รัก
ท้ายโดนแส้ฟาดแล้วก็รีบวิ่งจนขึ้นนำ กลุ่มที่อยู่รั้งท้ายแทนก็โดนฟาดแส้ต่อ ทำให้เสียงร้องดังขึ้นไม่หยุด จนตะวันตกดิน ทหารก็วิ่งรอบเมืองครบ30ครั้ง กลับมารวมกันที่ลานกว้าง เหล่าทหารต่างมองแม่ทัพทั้งหลายอย่างอาฆาต
"อุ๊บ...อ๊วกกก!!!!!"ทหารนับพันอ๊วกออกมาหรือไอค่อกแค่ก หายใจไม่สะดวกเพราะความเหนื่อยล้าที่วิ่งมานานเกินไป
"ฟังให้ดีนะไอ้ทหารสันหลังยาวทั้งหลาย พวกแกจะโดนข้าจับฝึกนรกแบบนี้ทุกวันจนกว่าจะกลายเป็นทหารที่แท้จริง อย่าได้คิดหนีหรือลาออก เพราะข้าจะลากตัวพวกเจ้ามาอยู่ดี ถ้าข้าให้วิ่งก็ต้องวิ่ง ให้ฝึกดาบก็ต้องฝึก พักได้ต่อเมื่อข้าบอก เข้าใจไหม!!!!"
"ไม่ไหว......./ทราบแล้วครับ!!!!!!"เหล่าทหารรีบเปลี่ยนคำพูดตัวเองเป็นตอบรับ หลังเห็นสายตามหาโหดของเด็กสาวและนายทหารทั้งหลาย
ด้านเหล่าแม่ทัพกับเสนาธิการที่มองดูอยู่ ต่างนึกโล่งใจที่ตัวเองไม่ต้องเจอแบบนี้ตอนเป็นทหารเลว
"ถ้างั้นพวกข้าขอตัวก่อนนะ"เหล่าแม่ทัพต่างทนมองสายตาพวกทหารไม่ไหว ต่างคิดจะหนีกลับบ้าน แต่ทว่า....
"คิดจะไปไหนรึครับ พวกคุณต้องทำแบบทดสอบพวกนี้"เด็กหนุ่มคนนึงเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม ในมือถือเอกสารจำนวนนึงไว้ ด้านหลังทหารคาออสกำลังจัดเตรียมโต๊ะและเก้าอี้ให้
"เจ้าชื่อฟราน น้องชายเจ้าเมืองไบชีน่าสินะ แล้วนี่แบบทดสอบอะไร?"แม่ทัพคนนึงถาม มองคำถามในแบบทดสอบ ซึ่งเขียนคำถามเกี่ยวกับการตัดสินใจของแม่ทัพในสถานการณ์ต่างๆ
"คำถามมีทั้งหมด30ข้อ ใครทำผิดเกิน10ข้อ คนคนนั้นมี2ทางเลือก ปลดจากการเป็นทหาร ไม่ก็เป็นนายกองพันและไปวิ่งร่วมกับพวกทหาร"
ฟรานพูดจบแล้วเหล่าแม่ทัพกับเสนาธิการต่างหน้าซีดและเหงื่อตกไปตามๆกัน ต่างตั้งใจทำแบบทดสอบเลือดตาแทบกระเด็น มีแม่ทัพเกินครึ่งที่สอบตกและโดนจับส่งลงไปฝึกร่วมกับเหล่าทหาร และเพราะเคยขี่ม้ามาด้วยความเคยชิน ทำให้คนกลุ่มนี้อยู่รั้งท้ายสุด
หลังจากนั้นพวกทหารก็ถูกจับฝึกอย่างต่อเนื่องมิโอเรียออกกฎเกณฑ์ทหารเข้าประจำการเพิ่ม ทำให้มีทหารนับหมื่นที่ต้องฝึกโหดแทบทุกวัน เรื่องดีอย่างเดียวคืออาหารการกินดีขึ้นมาก การฝึกนี้ถูกใช้กับทหารเมืองอื่นด้วย แต่มีความแตกต่างบ้างตามสภาพแวดล้อม
ในการฝึก อาโรนยังคอยตรวจสอบเพื่อหาคนมีความสามารถมาเป็นแม่ทัพคุมทหารออกศึกได้เพราะตนไม่มีทางไปรับศึกได้ทุกด้าน แม่ทัพที่ไร้ความสามารถหลายคนโดนปลดและแทนที่ด้วยคนใหม่ที่หนุ่มกว่า เก่งกว่า กองทัพของอาโรนจึงเข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆ
1เดือนผ่านไป(ในเกมส์) ปีK.W เดือน6 วันที่ 27
หลังผ่านไปกว่า2อาทิตย์ อาโรนออนไลน์เข้ามา ตอนนี้เขากลับมาอาศัยอยู่ที่เมืองบราโก้แล้ว ตอนนี้โครงการที่เขาใช้เวลาปรับปรุงโครงสร้างในเขตปกครองตนมานาน หลายอย่างก็เริ่มดูเป็นรูปเป็นร่าง
"เฮๆๆ......"ด้านหน้าปราสาท มีผู้ชายจำนวนมาก และผู้หญิงไม่ต่ำกว่าร้อยคนกำลังยืดเบียดเสียดกันอย่างแน่นขนัด ต่างรอที่จะได้เข้าไปในสถานที่ราชการทั้งนั้น ถ้าไม่มีทหารคอยกันไว้ ประตูคงโดนพังเข้าไปแล้ว
อาโรนได้ทำการยกเลิกระบบทาส ซึ่งยังมีอยู่ในแคว้นไอโรเนียให้หมดไป ทั้งที่หลายแคว้นรอบข้างได้ยกเลิกไปแล้ว เรื่องนี้ถูกต่อต้านจากขุนนางและพ่อค้าที่มีทาสมากมาย แต่เพราะอาโรนมีอำนาจล้นฟ้า ทำให้พวกที่คิดขัดขวางถูกกำจัดไป ส่วนที่เหลือก็ต้องอยู่อย่างเจียมเนื้อเจียมตัว ด้านทาสที่ถูกเปลี่ยนเป็นสามัญชน ก็ได้รับการหางานทำ แต่ส่วนมากไร้ความรู้ จึงเป็นทหารไปกว่าครึ่ง ที่เหลือก็เป็นคนงานในเหมืองแร่
เพื่อให้ประชาชนมีความรู้ อาโรนสั่งให้สร้างโรงเรียเพิ่มขึ้น ปรับมาตฐานการศึกษาให้สูงขึ้น การลงโทษทางกฎหมายรุนแรงขึ้น เขารู้ว่าทาสที่ได้เป็นสามัญชนย่อมอยากขยับฐานะตัวเองให้สูงขึ้น
ด้านการพัฒนาบุคลากรต้องใช้เวลาเตรียมตัวนานกว่าการพัฒนาเศรษฐกิจกับการทหาร หลังอาโรนเริ่มทำให้ประชาชนบราโก้มีชีวิตที่ดีขึ้นและมีประชาชนอพยพมาเพิ่ม ซึ่งในบรรดาคนเหล่านั้นก็มีคนมีการศึกษาอยู่มากพอสมควร อาโรนเริ่มประกาศรับสมัครคนเข้ารับราชการขุนนาง โดยให้สามัญชนเข้าร่วมได้ แม้แต่คนที่เป็นชาวนามาก่อนก็ตาม ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่เคยมีมาก่อนในเกมส์KWO ก่อนหน้านี้สามัญชนที่เข้ามาเป็นขุนนางต้องมีฐานะปานกลางขึ้นไปทั้งนั้น ถึงจะมาสอบเข้าได้ เรื่องนี้ถูกต่อต้านไม่น้อย จากพวกขุนนางที่กลัวอิทธิพลของตนจะลดลง แต่ด้วยอำนาจทหารทำให้พวกมันต้องยอมตามอาโรน
แน่นอนว่าการเปิดรับสมัครนี่ทำให้ชาวเมืองหลายคนที่อยากขยับฐานะตัวเองต่างมาลงสมัครนับหมื่นคน ไม่ได้มีแค่ที่เมืองบราโก้ แต่เมืองอิซาค ไบชีน่าและดารูมก็ด้วย ส่วนตำแหน่งเจ้าเมืองดารูมที่รั้งมานาน ก็เปิดให้ขุนนางที่รับราชการอยู่แล้วลงสมัคร ซึ่งทั้งหมดจะต้องทำการสอบ เพื่อให้ได้ตำแหน่งราชการที่ตนต้องการ คาลอสแบ่งหน่วยต่างของขุนนางออกเป็น 5 ส่วนด้วยกัน
1.ฝ่ายพลเรือน - มีหน้าที่ดูแลความเป็นอยู่ของประชาชน(เป็นเบ๊ใช้งาน เพราะส่วนใหญ่อาโรนคิดเองทั้งหมด)
2.ฝ่ายการทหาร - ปกป้องแคว้นและประชาชน จับกุมผู้กระทำผิด ต้องสงสัย
3.ฝ่ายการคลัง - ดูแลทรัพสินต์ของแคว้น
4.ฝ่ายการค้า - หารายได้จากการค้าขายกับต่างเมืองต่างแคว้น
5.ฝ่ายวิจัย - มีหน้าที่พัฒนาเทคโนโลยีที่ช่วยให้ประชาชนสะดวกสบายขึ้น หรือสร้างอาวุธทางทหารแบบใหม่
อาโรนได้ทำการแบ่งแยกขุนนางเป็นฝ่ายพลเรือนกับฝ่ายทหาร เพื่อให้ลดอิทธิพลของขุนนางที่มีทั้งตำแหน่งข้าราชการและกองทัพลง และการเพิ่มหน่วยงานอีก3หน่วย ขุนนางมีอำนาจและบริวารน้อยลง และไม่อาจนำขุนนางหน่วยงานอื่นมาเป็นพวกได้ อาโรนได้แบ่งหน่วยงานของขุนนางให้หน้าที่การงานแยกจากกันอย่างชัดเจน หัวหน้าแต่ละหน่วยงานมีอำนาจพอๆกัน ทำให้คานอำนาจกันเอง ขุนนางฝ่ายการทหารหรือเหล่าแม่ทัพ ต้องขึ้นตรงต่ออาโรนเพียงผู้เดียว หลังการสอบเสร็จสิ้น มีชาวเมืองไบชีน่าได้เป็นขุนนางกว่า300คน และทั้ง3เมืองมีมากกว่า1,000คน ขุนนางในเมืองบราโก้มีจำนวนมากขึ้นเกือบ3เท่า
ในการสอบ อาโรนได้แบ่งคนที่เข้าสอบเป็นคนที่อ่านหนังสือออกกับคนที่อ่านหนังสือออก เพื่อให้ชาวนาที่สิทธิมากขึ้น การสอบของคนที่อ่านหนังสือไม่อออกจะให้ขุนนางชราหรือพวกอาจารย์ตามโรงเรียนที่ไว้ใจได้ รับหน้าที่สอบสัมภาษณ์แทน ถ้าคนพวกนั้นผ่านการเข้าเป็นขุนนางตำแหน่งเล็ก ก็ต้องอ่านออกเขียนได้ในภายหลัง ไม่งั้นจะถูกปลดจากราชการ ในขณะที่คนที่สอบข้อเขียนเอง ก็ต้องสอบสัมภาษณ์ด้วยเช่นกัน ระหว่างการสอบ อาโรนได้ยินเรื่องที่มีการโกงข้อสอบหรือติดสินบนเจ้าหน้าที่ ซึ่งทั้งหมดก็โดนขับไล่ไป และไม่มีสิทธิรับราชการอีก
ปัญหาเจ้าเมืองดารูนที่ร้างมานานก็ถูกคลี่คลายลงไปแล้ว โดยที่ตำแหน่งนี่อาโรนได้ทำการตรวจสอบด้วยตัวเอง และ
ปัญหาด้านขุนนางในเมืองดารูนถูกแก้ไขไป โดยคัดเลือกคนที่มีความสามารถ มีคุณธรรม ต้องการช่วยเหลือประชาชนอย่างแท้จริง ข้อสอบเป็นตัววัดได้ดี บางคนที่ทำข้อสอบของหน่วยงานที่ตัวเองเลือกได้เป็นอันดับ1 แต่สอบสัมภาษณ์บางข้อที่อาโรนเน้นไว้ไม่ผ่าน หรือมีพฤติกรรมไม่ดี ก็จะไม่ได้เข้ารับงานส่วนนั้น และถูกใส่ลงในขุนนางระดับล่างติดดินแทน ซึ่งคนพวกนี้จะโวยวาย บอกว่าตัวเองทำข้อสอบได้คะแนนสูง แต่พอขุนนางออกมาอธิบายก็ต้องสงบปากไป
เขายังป้องกันไม่ให้นักบวชมาเกี่ยวข้อง โดยคนที่เข้ามาเป็นขุนนาง ต้องผ่านการตรวจสอบจากอาโรนอย่างลับๆ ใครที่เป็นคนของศาสนาเลโอเนียส่วนมากจะไม่ได้เข้าทำงาน หรือได้เข้าแต่ได้รับตำแหน่งต่ำๆ นักบวชที่อยู่ในเมืองทุกคนถูกข้าราชการตรวจสอบอย่างเข้มงวด ใครที่ทำตัวออกนอกลู่นอกทางการเป็นนักบวช จะถูกปลดจากการเป็นนักบวชและถูกประหารทันที ซึ่งการที่มีนักบวชโดนประหารไปมาก ทำให้ศรัทธาในศาสตราเลโอเนียเสื่อมลงมากในทางเหนือของแคว้นไอโรเนีย
อาโรนได้สร้างระบบเงินตราและสินค้าที่หมุนเวียนกันในเมืองทั้ง4ที่เขาปกครอง ภาษีการค้าระหว่างเมืองทั้ง4จะถูกยกเลิก เพื่อให้การค้าขายทำได้สะดวกขึ้น เปิดโอกาสให้พ่อค้า เมืองทั้ง4ต่างหาเลี้ยงตัวเองได้ในระดับกลางถึงสูง เมืองบราโก้กับอิซาคมีแร่เหล็ก ทองคำและอัญมณีมากมาย และเมืองไบชีน่า เป็นเมืองเกษตรกรรมที่สำคัญที่สุดในเขตปกครองของอาโรน เมืองบราโก้กับอิซาคต้องซื้อข้างสาลีจากเมืองไบชีน่า และเมืองไบชีน่าก็ซื้อแร่เหล็กจากทั้งสองเมือง เมืองดารูนเป็นเมืองเดียวที่การค้าไม่สำคัญ แต่เป็นที่ตั้งทางทหารที่สำคัญ เพราะสามารถเลี้ยงดูตัวเองได้ระดับหนึ่งแม้ไม่ทำการค้ากับใคร อาโรนให้มันเป็นเมืองหน้าด่านรับมือกับโซลแลนด์
วันนี้ช่วงเย็น เขากำลังพักผ่อนอยู่ในห้อง มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น เขาเปิดประตูโดยที่อีกข้างเตรียมมีดไวัแทง แต่กํเห็นว่าเป็นทหารหน่วยข่าวสาร
"มีจดหมายถึงท่านครับ"ทหารคนนั้นให้จดหมายอาโรนแล้วก็จากไป
อาโรนเปิดอ่านจดหมาย เขาอ่านจบแล้วยิ้มที่มุมปากขึ้นมาแล้วหัวเราะ
"ที่นี่ชักจะสนุกขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ"
__________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น