คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : จงเป็นฮีโร่ Re
@@@@@@
นามิตกใจมากจับแขนซ้ายซึ่งมีรอยสักใหม่อยู่ แม้แต่ซันจิก็ทำสีหน้าจริงจังขึ้น
”ที่พูดหมายความว่ายังไง”
"ฉันจำได้แล้ว เจ้าโยซาคุเคยพูดว่าจินเบได้ปล่อยอารอนไปยังอีสต์บลูเพื่อแลกเปลี่ยนกับตำแหน่งเจ็ดเทพโจรสลัด"ซันจิพูด
"โยซาคุจะสบายดีไหมนะ"ลูฟี่พูดขึ้น
"นั่นไม่ใช่ประเด็นเจ้าบ้า"
"2ปีก่อนพอได้ยินว่านายกับเท็ดอยู่กับจินเบ ในหัวฉันก็มีแต่เครื่องหมายคำถาม เพราะฉันเข้าใจว่าจินเบคือคนเลวที่อยู่เบื้องหลังอารอนอีกทีน่ะ นี่จินเบ จะพูดแก้ตัวยังไงก็เชิญเลย แต่ระวังคำพูดหน่อยล่ะ พูดตรงๆเลย เกาะบ้านเกิดของคุณนามิ ต้นหนสุดสวยที่อยู่ตรงนี้ เป็นเกาะที่ถูกอารอนยึดครอง เธอคือคนหนึ่งที่ต้องเจอกับสิ่งที่เกินจะทานทน ขึ้นอยู่กับคำพูดนายแล้ว ไม่งั้นฉันไม่ให้อภัยแน่"กุ๊กพูดแล้วจินเบเบิกตากว้าง
“นิว คุณจินเบ เขาพูดถูก พวกผมทำให้เด็กคนนั้นเกิดบาดแผล ที่ไม่ว่าจะขอโทษยังไงก็ไม่มีวันหาย”ฮาจิกล่าว ช็อปเปอร์บอกว่าอย่าขยับเพราะแผลจะเปิดใหม่
“ดูท่าจะเจอเรื่องโหดร้ายมานะ”
“อย่าพูดเหมือนเป็นเรื่องคนอื่นนะเฟ้ย!“ซันจิตะโกน
“ใช่ ไม่ว่าจะมีอะไรฉันก็ไม่คิดจะเห็นใจอารอนหรอก แต่ว่าจนเมื่อ2ปีก่อนฉันมาถึงหมู่เกาะชาบอนดี้ ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเหล่ามนุษย์เงือกที่แข็งแกร่งขนาดนั้นจะถูกมนุษย์ข่มเหงอย่างหนัก ตอนที่ตามไปช่วยเคย์มี่ซึ่งถูกลักพาตัวฉันแทบไม่เชื่อสายตัวตัวเอง ชาร์บอนดี้ปาร์คที่อยู่ตรงหน้า เหมือนกับอารอนปาร์คของอารอนไม่มีผิด”
ฮาจิพูดอีกครั้ง“ตอนพวกเรายังเด็ก เราใฝ่ฝันมาตลอดว่าอยากเป็นส่วนหนึ่งของโลกของเผ่าพันธุ์มนุษย์”
“แม้ผู้มีอำนาจนั่นแหละที่กลัวการเปลี่ยนแปลงยิ่งกว่าใคร ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับเงือกยิ่งเลวร้าย ข้าจะเล่าให้ฟังถึงราชินีโอโตฮิเมะและฟิชเชอร์ ไทเกอร์”
@@@@@@@@@
เท็ดนิ่งเงียบฟังเรื่องราวของโอโตฮิเมะกับฟิชเชอร์ไทเกอร์ที่เลือกเดินคนละเส้นทาง การตายของไทเกอร์ทำให้กลุ่มโจรสลัดไทโยแตกเป็น3กลุ่ม และอารอนก็ไปอีสต์บลู
“ไม่ว่ามันจะไปก่อเรื่องที่ไหน พวกข้าก็ตั้งใจว่าจะตามไปห้าม แต่อารอนได้ติดสินบนทหารเรือแถวนั้นเพื่อปิดข้อมูลไม่ให้ศูนย์บัญชาการใหญ่กองทัพเรือรับรู้ ผลก็คือทำให้พวกเจ้าและคนอีกมากมายต้องทุกข์ทรมาณ”
เท็ดถอนหายใจ สิ่งนี้เริ่มเตือนการพบกันครั้งแรกของเขากับแฮนค็อก ขณะที่จินเบคุกเข่า”ซึ่งเรื่องนี้ข้าต้องรับผิดชอบ”
“งั้นเหรอ…งั้นแกก็คว้านท้องซะสิ”ซันจิพูดด้วยความโกรธ
“ซันจิ”
“แต่ถึงทำก็ไม่ให้อภัยหรอก แต่คุณนามิคงรู้สึกดีขึ้นบ้าง”
เท็ดรู้สึกอยากทุบหัวเจ้ากุ๊ก ไม่มีใครรู้ว่าจินเบช่วยเหลือพวกเขาแค่ไหนในการพยายามช่วยเอซ อันที่จริงจินเบเป็นคนเตือนสติลูฟี่ไม่ใช่เขา
“พอได้แล้วซันจิคุง”
“แต่ว่านามิซัง พอคิดถึงสิ่งที่พวกมันทำกับคุณนามิแล้ว…“
“นั่นมันคนละเรื่องแล้ว เท่าที่ฟังคนคนนี้เขาไม่ได้มีเจตนาร้ายนะ”
“ข้ายินดีรับการลงโทษทุกอย่างขอเพียงทำให้พวกเจ้าสบายใจ”
“ไม่ต้อง”สิ่งนี้ให้ความรู้สึกเดจาวูเหมือนเท็ด”ไม่ต้องหรอก ฉันเกลียดแค่อารอนคนเดียว”เธอนั่งลง”ยังไงก็สบายใจหน่อยที่คุณไม่ได้เป็นคนชักใยกลุ่มอารอน ก็เพราะคุณเป็นเพื่อนของลูฟี่กับเท็ดนี่นา”
“ก็จริงอยู่ที่กลุ่มอารอนทำเรื่องโหดร้ายกับฉัน แต่ว่าเพราะเกิดเรื่องโหดร้ายนั้นฉันถึงได้เจอกับพรรคพวก เพราะทั้งหมดนั้นฉันถึงมาเป็นฉัน”
เธอภูมิใจที่ได้เป็นโจรสลัด สิ่งที่เธอไม่มีวันพูดถ้าไม่ได้พบลูฟี่
“ฉันไม่ได้เกลียดเพราะเป็นมนุษย์เงือก เพราะงั้นอย่ามาขอโทษเรื่องชีวิตฉันตามใจชอบสิ ช่างมันไปก็ได้ ชีวิตตอนนี้ก็สนุกดี”
ลูฟี่ยิ้มกว้าง ซันจิหมุนตัวไปรอบๆ
“ข้าไม่สมควรได้รับคำพูดนั้นหรอก แต่ก็ขอบใจจริงๆ”
นามิมองไปที่จินเบที่ดูเหมือนทรมาณใจกับเรื่องนี้มาก ทำให้เธอนึกถึงว่าเท็ดเป็นยังไงก่อนพวกเขาแยกกัน
เท็ดยื่นมือให้จินเบ”นายทำเหมือนที่ฉันทำ จำตอนที่ฉันพบแฮนค็อกได้ไหม”
นามิมองอย่างสงสัยว่าทำไมชื่อแฮนค็อกถูกยกขึ้นมา? จินเบพยักหน้านึกเรื่องนั้นและยอมรับมือ”นางยกโทษให้เหรอ?”เขาจำเมื่อ2ปีก่อนได้ นามิเงยหน้าขึ้น เธออยากรู้เกี่ยวกับแฮนค็อกเพราะเป็นเรื่องของเท็ด
เท็ดยิ้มและหน้าแดง”ใช่แล้ว”นั่นไม่ใช่ทั้งหมด
“ใช่แล้วจินเบ พวกเขาหมั้นกันแล้ว”
“ไม่ใช่สักหน่อยลูฟี่”เท็ดร้องออกมา”ฉันไม่มีเวลาซื้อแหวน”
นามิ ซันจิ ช็อปเปอร์ แฟรงกี้ และจินเบอ้าปากกรามตกพื้นด้วยความประหลาดใจ
จินเบพูดตะกุกตะกัก”ข้านึกไม่ถึง…ยินดีด้วย”
“ไม่ใช่เรื่องใหญอะไรหรอก เราต้องสนใจปัญหาในตอนนี้”เท็ดกล่าว
พวกเขากลับมาคุยเรื่องที่โฮดี้ยึดวังริวงู และไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกเรืออีก4คน ฮาจิเล่าถึงปีนี้ที่การประชุมโลกจะจัดขึ้นทุก4ปี
“เจ้านั่นคิดจะขัดขวางเหรอ”
“ไม่ครับ เขาจะทำยิ่งกว่านั้น”
จากนั้นพวกเขาถูกขัดจังหวะด้วยคำประกาศของโฮดี้
"ไง ทุกคนบนเกาะมนุษย์เงือก ฉันน่ะคือกัปตันของกลุ่มโจรสลัดมนุษย์เงือกรุ่นใหม่ โฮดี้ โจนส์
“ประกาศถึงประชากรมนุษย์เงือกในอาณาจักรริวงูทุกคน อาณาจักรนี้จะถูกทำลายทิ้งจากนั้นจะถูกสร้างขึ้นใหม่ ซึ่งราชาคนใหม่ก็คือฉันเอง"
"ถึงเวลาโบกมือลาอาณาจักรริวงูเก่าแล้ว อีก3ชั่วโมงให้หลังที่ลานกว้างเกียวโคลด์ราชาที่ไม่ได้ความนี่จะถูกตัดหัว”
“ยุคสมัยของโจรสลัด มันเริ่มจากการประหารมนุษย์ที่เรียกตัวเองว่าราชาโจรสลัด โกลด์ โรเจอร์ เป็นตัวเร่งให้มนุษย์ข่มเหงมนุษย์เงือก ดังนั้นฉันคนนี้จะทำการประหารเนปจูนเพื่อเปิดศักราชอันยิ่งใหญ่ ที่มนุษย์เงือกจะปกครองมนุษย์”
“คิดว่าพวกแกคงรู้แล้ว ที่ที่พวกฉันอยู่คือวังริวงู ฉันเจอของดีเข้าซะด้วย…”โฮดี้หยิบจดหมายขุนนางโลก”มันคือสิ่งที่ราชินีโอโตฮิเมะเสี่ยงชีวิตเพื่อให้ได้มันมา ใบรับรองของมังกรฟ้ายังไงล่ะ”
"ถ้าทำลายทิ้งก็ไม่มีทางหาใหม่ได้อีก แล้วก็ในกล่องใหญ่ๆนี่"โฮดี้เดินไปที่กล่องรายชื่อ”มีรายชื่อของคนในอาณาจักรอยู่เกินครึ่ง จาฮ่าๆๆ เหลือเชื่อจริงๆ ให้ตายเถอะ มีไอ้พวกหน้าโง่ที่อยากเป็นมิตรกับมนุษย์มากขนาดนี้ รายชื่อที่อยู่ตรงนี้ถือว่าเป็นพวกที่คิดต่อต้านอาณาจักรใหม่ของฉัน พูดง่ายๆก็คือรายชื่อของคนทรยศ”
โฮดี้เริ่มอ่านรายชื่อผู้ที่ลงนาม
“พอได้แล้ว เราไม่ยอมให้เจ้าทำอะไรประชาชนเด็ดขาด”ราชาเนปจูนตะโกน
“เอาเถอะ ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา”โฮดี้เย้ยหยัน
”...และท้ายสุดโจรสลัดกลุ่มหมวกฟาง ดูนี่ซะ"
หน้าจอฉายภาพโซโล ซิฟ อุซปและบรู๊คถูกมัดด้วยโซ่ตรวนและกรงหินไคโรในห้องที่เต็มไปด้วยน้ำ
“โซโล อุซป ซิฟ บรู๊ค!!”ช็อปเปอร์ร้อง
“เจ้าพวกนั้นทำบ้าอะไรอยู่น่ะ และทำอะไรกับซิฟจังฟะ”ซันจิโกรธ
“ไม่จริงน่าถูกจับตัวไว้เหรอ”นามิอุทาน
"เท็ด คงกำลังดูภาพจากที่ไหนสักที่บนเกาะใช่ไหม แกเป็นลูกผสมที่น่ารังเกียจของนังโสเภณีกับสวะมังกรฟ้า”
ช็อปเปอร์สะดุ้งโหย่ง ทุกคนเห็นว่าเท็ดกำลังปล่อยออร่าความโกรธเมื่อมีคนกล้าด่าพ่อแม่เขา
“แกกับพวกเพื่อนมนุษย์ที่เคยบดขยี้กลุ่มอารอนที่เคยเป็นตัวแทนความโกรธของเผ่ามนุษย์เงือก!!!“โฮดี้หันไปสั่งลูกน้อง”ลงมือ”
โซ่ยกกรงให้สูงขึ้นและน้ำเริ่มทะลักเข้ามา
“พอประหารราชาเสร็จแล้ว น้ำก็คงจะเต็มห้องพอดี สิ่งมีชีวิตชั้นต่ำอย่างมนุษย์เจอแบบนี้เข้าคงไม่รอดสินะ?"
"เอาล่ะ เริ่มการล้างบางอาณาจักรริวงูล้าหลังนี่ได้ ฝังอดีตที่อ่อนแอทิ้งและมุ่งหน้าสู่อนาคตที่ทรงพลัง อีก3ชั่วโมงประเทศนี้จะถือกำเนิดใหม่เป็นเกาะมนุษย์เงือกอันรุ่งโรจน์ จาฮ่าๆๆๆ!!!"
จอภาพดับไปขณะที่ซันจิจุดไฟแช็ก
“ซิฟจัง…”
“เราจะเอาตัวทุกคนกลับมาซันจิคุง”นามิกล่าว”พวกโฮดี้ต้องชดใช้…”
“เจ้าหัวมอสใกล้ชิดซิฟจังมากเกินไปแล้ว”ซันจิตะโกน
ทั้งนามิและเท็ดตบหัวเขาทันที”มันใช่เวลาไหม”
“นี่มันแย่มาก”เขาถอนหายใจก่อนได้ยินเสียงลูฟี่
"ค่าหัวตั้ง400ล้านแล้วเหรอ? เพิ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย"ลูฟี่ถามด้วยตาเป็นประกายโดนนามิตบหัวอีกคน
“มันใช่เวลามาดีใจไหม!!”
จินเบถอนหายใจอธิบาย"ชื่อของเจ้าโด่งดังไปทั่วจากตอนมหาสงครามที่มารีนฟอร์ด ส่วนใหญ่ค่าหัวจะไม่ค่อยขึ้นเกิน300ล้านนักหรอก"
ก่อนเขาจะพูดอะไรต่อ ชิราโฮชิโดดขึ้นหลับเมกาโล่ว่ายไป
"หยุดก่อนเจ้าหญิงชิราโฮชิ หยุดนะเมกาโล่!!!"จินเบสั่งทำให้เมกาโล่หยุด
"ท่านลูกพี่จินเบ แต่ว่า...”
"ทั้งลูฟี่คุงและเจ้าหญิงด้วยเลย"
"นิว เจ้าหญิง ผมเองก็เห็นด้วยว่าอย่าไป"ฮาจิกล่าว
"สิ่งที่โฮดี้เกรงกลัวที่สุดในอาณาจักรริวงูตอนนี้คือพลังของเจ้าหญิงชิราโฮชิ ต่อให้หมอนั่นเปลี่ยนเกาะนี้ได้อย่างที่ต้องการ แต่ถ้ามีใครควบคุมจ้าวทะเลมาโจมตีซะทุกอย่างก็สูญ มันจึงใช้ราชาเป็นตัวประกันไม่ให้ถูกโจมตี"
"งั้นที่พวกมันเล็งไว้คือชิราโฮชิจังสินะ"ซันจิถาม
"นิว โฮดี้ ไม่ได้อยากจับเจ้าหญิงเพื่อใช้ประโยชน์จากพลังนั้นหรอก แต่เพราะว่ามันหวาดกลัวผู้ที่ครอบครองพลังนั้นน่ะ เพราะงั้นถึงร่วมมือกับเดคเคนที่สามารถปลิดชีวิตเจ้าหญิงได้ โฮดี้ต้องการกำจัดเสี้ยนหนามไม่ให้เหลือ"
“ถูกแล้ว โฮดี้ต้องการจะล่อให้เจ้าหญิงไปปรากฏตัวที่ลานกว้าง”
"จริงอยู่ เราเองก็เคยได้ยินเรื่องพลังที่ว่า แต่ว่าเราก็ไม่เคยสื่อสารกับท่านจ้าวทะเลเหล่านั้นเลยนะคะ…เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองมีพลังจริงรึเปล่า"ชิราโฮชิกล่าว
"ถึงยังไงโฮดี้ก็คงคิดปลิดชีวิตเจ้าหญิงอยู่ดีแหละนะ ยังไงซะเราก็ไม่ควรให้โฮดี้รู้เรื่องพวกนั้น ให้มันกลัวไปแบบนั้นแหละดีแล้ว"จินเบบอกเธอ
“คุยกันจบหรือยัง”ลูฟี่ถามทำให้เท็ดถอนหายใจ ก้าวไปข้างหน้า
"ข้าบอกให้หยุดไงลูฟี่คุง พวกเจ้าห้ามไปสู้กับโฮดี้เด็ดขาด"จินเบกล่าว
"เพราะพวกเราเป็นมนุษย์น่ะสิ"ช็อปเปอร์และแฟรงกี้กล่าว
"พวกนายเป็นคนพูดนี่มันทำให้คนอื่นสับสนนะเฟ้ย!!"ซันจิตะโกนใส่เรนเดียร์และหุ่นยนต์
"ถูกต้อง พวกเจ้าห้ามไปสู้นะ ไม่งั้นพวกที่รอดไปได้ก็จะแค้นมนุษย์อีก ที่นี่ปล่อยให้ข้าจัดการเอง"
"จินเบ พวกนั้นจับเพื่อนของฉันไว้ ถ้าปล่อยโฮดี้ไว้เพื่อนของฉันทุกคนจะต้องลำบากนะ ฉันจะไป ถ้าอยากจะหยุดก็เข้ามาหยุดสิ!!!"
"ข้าไม่น่าประมาทเพราะเห็นว่าเป็นสหายร่วมรบ เจ้านี่มันสมเป็นน้องชายของคนคนนั้นจริงๆ ถ้าเจ้าไม่คิดจะหยุดก็คงไม่มีทางเลือก"
ลูฟี่รีบวิ่งไปที่เมกาโล่ จินเบพุ่งเข้าหาเขาและต่อยอากาศ
"วิชาคาราเต้มนุษย์เงือก...หมัดผ่ากระเบื้องฉลาม"คลื่นอัดกระแทกลูฟี่ไปชนต้นไม้ร้องคร่ำครวญ
"เอ๋ ได้ผลเหรอ แค่โดนชกมนุษย์ยางไม่น่าจะบาดเจ็บนี่"นามิกล่าว ขณะที่จินเบอธิบายการโจมตีของเขา
"หลักของวิชาคาราเต้มนุษย์เงือกคือการควบคุมน้ำที่อยู่รอบๆ แรงกระแทกจากน้ำในอากาศจะส่งไปยังน้ำที่อยู่ในร่างกาย ร่างของสิ่งมีชีวิตเต็มไปด้วยน้ำ ซึ่งมนุษย์ยางอย่างเจ้าก็ไม่มีข้อยกเว้น"
ลูฟี่กัดฟันแล้วใช้เกียร์2 ควันลอยขึ้นมา
"หมัดปืนยางยืดเจ็ทสแตมป์!!!"ลูฟี่ยกขาเตะใส่ แต่โดนหยุดด้วยแขนสองข้างของจินเบ
"ที่ไปฝึกมามีแค่นี้เองเหรอ?"จินเบถาม
"ยังหรอกน่า"ลูฟี่วิ่งเข้าไป จินเบก็พุ่งเข้าใส่เช่นกัน
”พอแค่นั้นแหละ”
ทุกคนประหลาดใจที่จู่ๆโรบินโผล่มาแทรกระหว่างนักสู้ทั้งสอง โดยเฉพาะเมื่อเท็ดสัมผัสได้ว่าเธออยู่ข้างหลังเขา
"โรบิน"
"ใครน่ะหลบไป"
"โรบินจางงงงง"
ซันจิกระโดดเข้าไปราวกับจะปกป้องเธอก่อนร่างของโรบินจะหายไป
คนอื่นตกใจเมื่อทั้งสามตีกันเอง
"ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เราอยู่ข้างเดียวกันใช่ไหม"
ลูฟี่ จินเบ ซันจิแพ้ โรบินชนะ
@@@@@@@@
จินเบกับชิราโฮชิมุ่งหน้าเข้าไปในเมืองและเห็นบอลลูนเนปจูน ชิราโฮชิบังคับเมกาโล่ให้ว่ายไปหามัน
“ท่านพ่อข้ามาแล้ว”
ตาข่ายจับพวกเขาได้และถูกนำตัวไปที่ลานกว้างที่มีโฮดี้ ลูกเรือของเขาอยู่ในลานกว้างที่ล้อมรอบไปด้วยชาวเมือง พวกเจ้าชายคนอื่นๆก็โดนจับไว้เช่นกัน
“ชิราโฮชิ”
“ท่านพ่อ ท่านพี่”
“โชคดีจริงๆ ฮะๆๆๆ จับตัวอันตรายสองคนได้ในคราวเดียวกัน เรียกว่าโชคดีจนเหลือเชื่อเลย”โฮดี้หัวเราะ
“ต้องขอโทษจริงๆคะ เพราะฉันติดกับเลยทำให้ลูกพี่จินเบต้องเดือดร้อนไปด้วย”
“อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ช่างเถอะครับ”
“มาได้ซะทีนะจินเบ ฉันชอบแกสมัยที่ยังเด็ดขาดกว่านี้น่ะนะ”
“แล้วแกละโฮดี้ ไปทำอะไรมาถึงดูไม่เหมือนเดิม”จินเบพูดเงยหน้ามองโฮดี้ เขาไม่สนใจจะตอบคำถาม
“เอาล่ะ ที่นี่ตัวหลักก็มากันพร้อมหน้าแล้ว ที่เหลือก็กลุ่มหมวกฟางที่ไม่รู้ว่าจะทำอะไร...ตอนนี้พวกมันน่าจะกำลังปวดหัวหาทางเข้าวังริวงูอยู่นะ แต่ต่อให้มันโผล่มาที่นี่เพราะความโกรธที่เพื่อนตาย ฉันก็ได้เตรียมแผนรับมือไว้หมดแล้ว”
เขาพูดแล้วเงือกและทาสมนุษย์1แสนคนเข้ามาในลานกว้าง กลุ่มโจรสลัดเงือกรุ่นใหม่พากันโห่ร้อง
“มาเอะอะเสียงดังในสาธารณะ อย่าได้ใจไปนักเลยโฮดี้ โจนส์”
เสียงนั้นคือมาดามเชอร์ลี่ หมอทำนายของเกาะเงือก
“ไม่ได้เห็นหน้าซะนาน มีธุระอะไรเหรอ”เขาถามขณะเชอร์ลี่พ่นควันจากท่อสูบ
“เห็นเธอกำลังอวดเบ่งก็เลยอยากบอกอะไรไว้สักอย่าง มีชายคนจะทำให้เกาะเงือกล่มสลาย”
“ก็คงกำลังล่มสลายละมั้ง เห็นภาพฉันในลูกแก้วทำนายรึไง”
“เปล่าหรอก คนที่จะทำให้เกาะนี้ล่มสลายคือหมวกฟางลูฟี่ต่างหากล่ะ”
“อยากจะพูดอะไรกันแน่”
“เรื่องที่รู้ก็แค่ไม่ใช่ฝีมือพวกเธอแน่”
โฮดี้โกรธยิงกระสุนน้ำโดนเชอร์ลี่ล้มลงพื้นและฝูงชนกรีดร้อง
“ไร้สาระสิ้นดี คิดจะทำอะไรเชอร์ลี่ ฉันไม่เหมือนพี่ชายเธอหรอกนะ จริงอยู่สมัยเด็กอารอนพี่ชายของเธอเป็นที่นับถือในเขตเมืองมนุษย์เงือก แต่เมื่อฉันได้พลังมาแล้ว ตอนนี้กลุ่มอารอนก็เป็นแค่สัญลักษณ์ว่างเปล่าสำหรับรวมตัวเท่านั้น ดูสิ ขุมกำลังนี้ พลังที่แท้จริงนี่ ฉันเริ่มแผนมาตั้งแต่10ปีก่อนโน้น
"จะบอกให้เอาบุญ นังราชินีแห่งอาณาจักรริวงูที่พวกแกรักนักหนาน่ะ คนที่ฆ่าโอโตฮิเมะก็คือฉันเอง”
“ว่าไงนะ”จินเบตะโกน โฮดี้ยิ้มเยาะเมื่อเห็นสีหน้าที่ชาวเมืองแสดงออกมา
โฮดี้จ้างให้โจรสลัดมนุษย์เผากล่องรายชื่อและลอบยิงโอโตฮิเมะ แล้วก็ฆ่ามนุษย์ที่จ้างทิ้งและป้ายสีให้เป็นคนร้าย
“โฮดี้ แกนะแก!!!”เนปจูนตะโกนก่อนโดนยิงเข้าที่ท้อง ทำให้ทุกคนสยดสยอง
“ก็มันเกะกะนี่หว่า ใช่ไหมชิราโฮชิ ทำให้เห็นว่าการแก้แค้นมนุษย์คือความชั่ว เที่ยววิ่งพล่านไปทั่วเกาะเพื่อญาติดีกับมนุษย์ ผู้หญิงที่คิดจะทำให้สิ่งนั้นเป็นจริงมันเกะกะสิ้นดี”
“รู้อยู่แล้วคะ”
ทุกคนมองไปที่ดวงตาของชิราโฮชิที่เต็มไปด้วยน้ำตาอธิบายว่าเมกาโล่ที่เป็นส่วนหนึ่งของกองทัพเห็นโฮดี้ยิงโอโตฮิเมะและเก็บเป็นความลับ
“มันคือสัญญาสุดท้ายที่เราให้ไว้กับท่านแม่ ไม่ว่าคนร้ายจะเป็นใครก็ตาม ก็จะไม่ไปโกรธหรือเคียดแค้นเขาอย่างเด็ดขาด”
โฮดี้หัวเราะบอกว่าชิราโฮชิเป็นคนโง่และเริ่มโจมตีพ่อกับพี่ๆของเธอทำให้พวกเขาล้มลงพื้น
เด็กๆเริ่มถามมาดามเชอรี่ว่าหมวกฟางจะทำลายเกาะเงือกเมื่อไหร่
เธอตอบไม่ได้เพราะเธอไม่รู้เวลาที่จะเกิด
เด็กๆพูดว่าอยากให้มาทำลายเดี๋ยวนี้
ฝูงชนตะโกน
“หมวกฟาง ทำลายเกาะเดี๋ยวนี้”
โฮดี้หยิบดาบใหญ่ขึ้นมาเตรียมตัดหัวเนปจูน
“ได้โปรดคุ้มครองพ่อเราด้วย ท่านลูฟี่!!”
เมกาโล่คายบางอย่างออกมา ลูฟี่ตรงเข้าไปเตะโฮดี้ลอยไปกระแทกกำแพง
“ดันออกมาซะแล้ว เอาเถอะ ตอนนี้ไม่มีทางเลือกแล้ว”จินเบพูด มือโผล่มาใช้กุญแจไขโซ่ตรวนที่ล่ามเขา ชิราโฮชิและคนอื่นๆ นามิโผล่มาพร้อมถือจดหมายที่มีลายเซ็นเผ่ามังกรฟ้า
ซันนี่ร่วงลงมาที่ลานปืนใหญ่กาออนโจมตีกลุ่มโจรสลัด ทุกคนในกลุ่มรวมทั้งโซโล อุซป ซิฟและบรู๊คเดินออกมาทีละคนรวมกับคนอื่นๆข้างชิราโฮชิ
ปลาวาฬพาตัวราชวงศ์ริวงูหนีไป
“เฮ้ หมวกฟาง พวกนายจะทำลายเกาะนี้เหรอ”
“พวกแกเป็นมิตรหรือว่าศัตรู”
“เรื่องนั้นพวกนายก็คิดเอาเองสิ”ลูฟี่ประกาศ ขณะที่โฮเอ้พาราชวงศ์คนอื่นๆยกเว้นชิราโฮชิออกจากลาน
ย้อนอดีต
ตอนนี้ทุกคนสงบลง จินเบอธิบายว่าเขาวางแผนให้ลูฟี่และกลุ่มหมวกฟางเป็นฮีโร่ของเกาะเงือก ซึ่งจะช่วยทำให้เกิดสันติให้มนุษย์เงือกอยู่ร่วมกับมนุษย์
“ฮีโร่เหรอ ไม่เอา”
“ว่าไงนะ”จินเบตกใจ เท็ดถอนหายใจรู้ว่าลูฟี่ไม่ใช่พวกทำตามแผน
“พวกฉันน่ะเป็นโจรสลัดนะ ถึงจะชื่นชอบฮีโร่ แต่ก็ไม่ได้อยากจะเป็น”ลูฟี่ตะโกน เท็ดส่ายหัวแม้ลูฟี่ไม่อยากเป็นฮีโร่ แต่คนอื่นมองว่าพวกเขาเป็นฮีโร่”นายน่ะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับฮีโร่เลยรึยังไง”
เท็ดสงสัยในสิ่งที่เขาคิด บางทีลูฟี่อาจพูดประเด็นที่น่าสนใจ
“สมมุติว่ามีเนื้ออยู่ โจรสลัดจะเอาเนื้อไปกินเลี้ยง แต่ฮีโร่จะเอาเนื้อไปแบ่งแล้วก็ยกให้คนอื่นๆ ฉันอยากกินเนื้อต่างหาก”
ข้างในเท็ดกำลังต่อสู้ เขารักอะไรมากที่สุด”หน้าอกผู้หญิง” โดยเฉพาะของโรบินกับแฮนค็อก ส่วนซิฟกำลังติดตามพัฒนาการของร่างกาย ไม่ต้องการแบ่งปันเรือนร่างพวกเธอกับใคร
เขาเข้าใจว่าลูฟี่เอาความคิดมาจากไหน
“นิยามมันแปลกๆนะ”นามิถามไม่รู้ว่าสมองลูฟี่ทำงานยังไง
“เฮ้อ เป็นปัญหาที่เนื้อเหรอ”ซันจิกล่าว
เท็ดมองลูกเรือคิดถึงสิ่งที่พวกเขารัก เขาชี้ที่นามิ”ฮีโร่จะแบ่งสมบัติของเขา”
นามิจ้องเขา”แต่ฉันต้องการสมบัติทั้งหมด”
“ฮีโร่จะแบ่งผู้หญิง”คราวนี้ซันจิบ้าง
“แต่ฉันอยากได้ผู้หญิงทั้งหมด”ซันจิตะโกน
เท็ดมองที่ช็อปเปอร์”สายไหม”ที่โรบิน”ช็อปเปอร์”ที่แฟรงกี้”โคล่า”
ช็อปเปอร์กับแฟรงกี้เห็นด้วยขณะที่โรบินกล่าวเสริม”ฉันเข้าใจ แต่ฉันยอมแบ่งเธอกับผู้หญิงคนอื่นแล้ว”
“คือ…ผมไม่ได้จะทำให้คุณไม่พอใจ”
“เปล่า ฉันดีใจเพราะฉันต้องการคนช่วยสยบเจ้าโลกของเธอ”โรบินเข้ามากอดหอมแก้มเท็ดให้หน้าอกใหญ่ชิดอกเขา…เธอรู้ว่ามันเป็นสิ่งที่เขาชอบที่สุด ซันจิมองภาพนี้ด้วยความอิจฉา
ยังไงก็ตามลูกเรือเข้าใจความคิดของลูฟี่
“งั้นข้าจะให้เจ้ากินเนื้อ ถ้าเจ้าทำตามที่ข้าบอก”จินเบบอกลูฟี่
“เข้าใจก็ได้”ลูฟี่พยักหน้าอย่างรวดเร็ว
“เอ๋? ตกลงซะงั้น”ช็อปเปอร์ร้อง
จินเบบอกต่อไปว่าเมื่อเขาขอความช่วยเหลือแล้วพวกเขาค่อยออกมาและมีแผนจะไปที่นั่นโดยไม่มีใครเห็น
“ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ พวกเจ้าคิดว่าคนบนเกาะจะว่ายังไง”
“นิว คุณจินเบเป็นที่รู้จักและนับถือของคนบนเกาะ รวมทั้งในเขตเมืองมนุษย์เงือกของพวกเรา”
“อื้อ ทุกคนรู้ว่าลูกพี่ฝากชีวิตไว้กับลูฟี่จินเพื่อมาช่วยองค์ราชา ทุกคนต้องเชียร์พวกลูฟี่จินแน่นอน”
“นี่ฉันยอมเพราะนายขอร้องนะจินเบ ต้องมาถูกคนเชียร์แบบนี้มันอึดอัดนะรู้มั้ย”ลูฟี่ชี้จินเบ
“เดี๋ยว…เราต้องการชื่อแผน”
“ของแบบนั้นไม่ต้องก็ได้”ซันจิตะโกน
ปั๊กปากุโดดลงมาหาลูฟี่และอธิบายว่าพวกเขาหนีโดยบรู๊คใช้วิชาถอดวิญญาณพาปั๊กปากุไปเอาดาบของโซโลและตัดกรงขัง
ตอนนี้ชาวเกาะเงือกกำลังร้องเชียร์กลุ่มหมวกฟาง
“หึ ดังไม่เบานี่นา แค่ชิงตัวราชาไปได้อย่าเหลิงให้มากนัก โจรสลัดมนุษย์”
เซโอะตะโกนก้อง แต่น่าเสียดายที่อีกฝ่ายไม่ได้สนใจฟัง
“ซิฟจัง ผมไปช่วยคุณและเจ้าบ้าพวกนั้นออกจากคุกได้ ตกหลุมรักผมแล้วใช่ไหมครับ”ซันจิถามสาวผมแดง
“แกอย่ามายุ่งแฟนคนอื่นไอ้เลือดกำเดา”เท็ดตะโกน
“ไม่ แต่ขอบใจที่ช่วย”ซิฟยิ้มขณะที่กอดเท็ดรั้งเขาไม่ให้ทะเลาะกับกุ๊ก
“ฉันลืมเรื่องการทะเลาะของเขากับนักดาบจอมหลงทางและซันจิ”ซิฟกระซิบกับโรบิน
“เธอว่าใครนะ”โซโลตะโกน
“เอ้านี่ หนังสือรับรองของมังกรฟ้า”นามิยื่นกระดาษให้เจ้าหญิงเงือกตัวใหญ่
“ฉันมีอาวุธใหม่2อย่าง ใครอยากทดสอบบ้าง”แฟรงกี้ถาม
อุซปกับช็อปเปอร์ตาเป็นประกาย
“โดนเมินซะงั้น!!!”ดารุมะร้อง
“หึ เพราะฉันจงใจพูดให้เบา”เซโอะกล่าว
โฮดี้เริ่มตะโกนใส่พวกเขา เขาวิจารย์จินเบที่ไปสนิทกับมนุษย์ รวมทั้งจิ้งจอกดำที่เคยเป็นโจรลักพาตัวมาก่อน เขาพูดถึงแผนการในงานประชุมริเวอร์รี่ที่จะจัดขึ้น เขาจะสังหารราชามนุษย์และเปิดตำนานอาณาจักรใต้ทะเลที่น่ากลัว เขานี่แหละจะเป็นราชาโจรสลัด
เท็ดพูดอย่างไม่ใส่ใจ”โอ้”เขาไม่สนใจสิ่งที่มันพูด แต่การที่มันพูดถึงการได้เป็นราชาโจรสลัดดึงความสนใจลูฟี่
“ฆ่ามันเลย”
“โอ้ววววว”
โจรสลัดเงือกรุ่นใหม่โห่ร้อง
ลูฟี่ก้าวไปข้างหน้าและใช้ฮาคิราชันทำให้คน5หมื่นล้มลงทันที
“นี่มันอะไรกันเนี่ย!!!!”
“ยังไม่ได้ทำอะไรเลย พวกเราล้มลงเป็นแถบ”
“บ้าเอ๊ย แค่พริบตาเสร็จไปครึ่งหนึ่งแล้ว”
“นี่มันฮาคิ….”โรบิน
“ราชันผู้พิชิต เจ้านั่นมีคุณสมบัติจริงๆด้วย”ซันจิกล่าว
“ถ้าไม่ทำให้ได้ขนาดนี้คงต้องเปลี่ยนตัวกัปตันแล้วล่ะ”โซโลยิ้ม
“ยอดเลยท่านลูฟี่”ชิราโฮชิประทับใจ
“ชื่อโฮดี้สินะ แกจะไปเป็นราชาที่ไหนในโลกก็ตามใจแก แต่ราชาโจรสลัดมีแค่คนเดียวก็พอแล้ว!!!!“
ความคิดเห็น