คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : มุ่งสู่New World Re
@@@@@@
โกรฟ17
“สุดยอด”
“ใช่ไหม เป็นร่างกายที่สุดยอดมากๆ”
อุซปกับช็อปเปอร์มองร่างใหม่ของแฟรงกี้ด้วยตาเป็นประกาย
“เป็นโรบ็อตใช่ไหมเนี่ย ยิงบีมได้รึเปล่า ยิงมิสไซล์ได้ไหม รวมร่างกับอะไรได้บ้างเปล่าเนี่ย”
“หุ่นที่เป็นความฝันและความหลงใหลของทุกคนกลายเป็นจริงแล้ว ซึ่งชื่อก็คืออะมอลมิก”
“โรบอทๆ”
เมื่ออุซปถามว่ามือใหญ่แบบนั้นจะทำงานช่างได้ไง ฝ่ามือเปิดเผยให้เห็นแขนขนาดเล็ก
และแฟรงกี้ยังแนะนำให้กดจมูก
อุซปกดดูก็ทำให้เส้นผมพุ่งออกมา และแฟรงกี้ก็หวีผมเป็นทรงเดียวกับเมื่อ2ปีก่อน
หลังจากดีใจพักใหญ่ ช็อปเปอร์นอนหอบด้วยความฟิน
เท็ดเดินเข้าไปหาโรบินที่กำลังนั่งอ่านหนังสือหันหลังตั้งมจจะเซอร์ไพรต์เธอ แต่แล้วมือพลิกตัวเขาขึ้นมาคร่อมเธอ
“เฮ้ คนสวย”เขาพูดแล้วจูบปาก
แช็คกี้กับเรย์ลี่มาถึง
“กองทัพเรือนึกว่าพวกมังกี้จังตัวปลอมเป็นมังกี้จังตัวจริงเลยยกกำลังมายกใหญ่เพราะงั้นไม่ฟังแน่ ฉันใช้หอยทากสื่อสารโทรไปเล่าสถานการณ์ให้บรู๊คจังฟังแล้ว”แช็คกี้บอกกลุ่มหมวกฟาง
“โอ หมอนั้นยอมทิ้งความเป็นสตาร์งั้นเหรอ นายกระดูกมีกึ๋นแฮะ”แฟรงกี้ยิ้ม
“นามิ ฉันจะสอนวิธีคุมเรือให้”เรย์ลี่บอกต้นหน
“สู้ตายค่ะ”
“แต่ว่าเรย์ลี่ ลูฟี่ยังไม่มาเลยนะ”อุซปบอก
“อะไรนะ”
“ไอ้บ้า!!”เท็ดสาปแช่ง”ฉันรู้ว่าทิ้งไว้ตามลำพังไม่ได้”
เท็ดที่กำลังกอดแฟนผละจากเธอและเตรียมลงจากดาดฟ้า
“เท็ด”โรบินเรียกเดินเข้ามา”เธอจะไปตามหาลูฟี่ใช่ไหม”
เท็ดพยักหน้ามองทุกคนและนามิ
“นามิ เตรียมออกเรือให้พร้อม ฉันจะกลับมาพร้อมลูฟี่”
“โชคดีเท็ด และ…ถ้านายกลับมาฉันมีเรื่องสำคัญจะบอกนาย”ซิฟก้มหน้าแดง
“ได้”เท็ดยิ้มและวิ่งไป
เมื่อเขาไปแล้วโรบินเดินมาหาซิฟ”ฉันว่าเราต้องคุยเรื่องแฟนของเราหน่อย”
“ไปโกรฟ42 ไปที่นั่นก็ได้ จะได้รวมตัวกันครบคน ถึงจะเกิดเรื่องวุ่นวายจนกระจัดกระจายกันไป2ปี แต่ก็ได้เวลาออกเรืออีกครั้งแล้ว”เรย์ลี่กล่าว
@@@@@@@@@
เท็ดมาถึงโกรฟ46และเห็นลูฟี่ยืนอยู่ด้านหลังพวกตัวปลอมที่ยืนหน้าโจรสลัดร้อยคน ลูฟี่ตัวปลอมกำลังแสดงให้ลูกน้องเห็นว่ากำลังจะทำอะไรกับลูฟี่ แต่ถูกขัดจังหวะเมื่อทหารเรือเข้าปิดล้อม
ตัวปลอมสั่งให้คาริบูใช้ทหารเรือที่จับได้เป็นโล่ แต่เขากลับฆ่าทิ้งเพราะอีกฝ่ายโกหกว่าไม่ได้โทรไป
โจรสลัดคนนั้นเป็นชายร่างสูงที่มีผิวเข้มและผมสีดำ ตาสีเขียวโตและลิ้นยาว ผมเปียกคาริบู 210ล้านเบรี
“เจตนายอมจำนนเป็น0สินะ”
“หัวหน้าเราคือลูฟี่หมวกฟางที่มีค่าหัว400ล้านนะโว๊ย”
โจรสลัดและทหารเรือปะทะกัน ตอนแรกโจรสลัดเหมือนได้เปรียบ แต่แล้วร่างโคลนของคุมะโผล่มา
“แปซิฟิต้า”
ทหารเรือและโจรสลัดปะทะกันวุ่นวาย เท็ดได้โอกาสเข้าหาลูฟี่
"ลูฟี่...ทุกคนอยู่ที่เรือซันนี่...พวกนี้เป็นตัวปลอม"
“เอ๋ งั้นเหรอ ปลอมเหมือนจังแฮะ”
ท่ามกลางความวุ่นวาย เซนโนมารุและแปซิฟิต้าก็โผล่มา
"มังดี้ D ลูฟี่ , แบล็คฟ็อกซ์ เท็ด ยืนยันแล้ว"แปร์ซิฟิสต้าพูดมองลูฟี่ปลอมกับชายที่สวมหน้ากากจิ้งจอก
ตัวปลอมวิ่งหนีเข้าไปเจอเซนโตมารุ ตัวปลอมพยายามทำให้เขากลัวโดยบอกสิ่งที่หมวกฟางทำก่อนเซนโตมารุจะทุบเขาด้วยขวานจมดิน
"PX-5 หมอนี่เป็นใคร?"
"โจรสลัดลิ้นสามแฉกเดมาโร่แบล็ค ค่าหัว26ล้านเบรี"
พวกโจรสลัดต่างตกใจที่โดนหลอกมาเข้ากลุ่มตัวปลอม เท็ดเห็นโอกาสจากความวุ่นวาย
"ลูฟี่ ฉวยโอกาสนี้ออกจากที่นี่เถอะ"เท็ดแนะนำ
"นั่นสินะ"ลูฟี่เห็นด้วย ทั้งสองคนเริ่มค่อยเดินออกไปไม่ให้ใครสนใจ
"ไอ้คนหลอกท่าจะบ้า แต่พวกแกที่ถูกหลอกก็ซวยเอง ฉันขอจับกุมพวกแกทั้งหมด"เซ็นโตมารุกล่าว
พวกโจรสลัดตื่นตระหนก
"ไม่รู้เป็นความบังเอิญแบบไหน เจ้าหมวกฟางและจิ้งจอกดำตัวจริงถึงอยู่ที่นี่ด้วย"
พวกโจรสลัดและทหารเรือประหลาดใจ
"ทันทีที่เข้ามาในเขตนี้ PX-5ก็ยืนยันตัวมันได้ เล็งไปที่เจ้านั่นPX-5 PX-6!!!"
"เปรี้ยง!!!!"แปซิฟิสต้า2ตัวยิงไปหาลูฟี่กับเท็ด
พวกเขาโดดหลบขึ้นไปยืนบนซากปรัก
เสื้อคลุมของเท็ดกับลูฟี่และหนวดปลอมของลูฟี่หลุดไป
"ทำอะไรเนี่ย ในเป้นี่มีข้าวกล่องที่สำคัญมากอยู่นะ"ลูฟี่กล่าว
พวกโจรสลัดจ้องมองทั้งคู่แล้วมองใบค่าหัวของลูฟี่กับเท็ด
"เหมือนใบนำจับเลยอ่ะ"โจรสลัดพูด
ใบค่าหัวร่วงลงพื้นให้ทุกคนเห็นแล้วมองตัวจริงอีกครั้ง
"เหมือนเปี๊ยบเลย!!!!"
“หมอนั้นคือหมวกฟางตัวจริงอย่างงั้นเหรอ!!!“พวกหมวกฟางปลอมตกใจ
“PX5 PX6!!”เซนโตมารุตะโกน หุ่นทั้งสองโจมตีใส่พวกเขา ลูฟี่กับแซ็คขยับศีรษะหลบอย่างง่ายดาย
“ช้า”เท็ดเสริมพลังเข้าที่หมัด ลูฟี่ใช้เกียร์2 พวกเขาโดดไปที่แปติฟิต้าทั้งสองชกหัวมันกระแทกพื้น หลุมยักษ์ก่อตัวก่อนมันระเบิด
“มันใช้ฮาคิ”
“ซัดแปติฟิต้าทีเดียวจอด”
ขณะทุกคนตกตะลึง เท็ดกับลูฟี่ก็หนีไป
“ลูฟี่ เท็ด”
พวกเขาเห็นโซโลกับซันจิวิ่งมา
“โอ้ โซโล ซันจิ คราวนี้ไม่ผิดตัวแน่ๆ ไม่เจอกันนานเลยนะ”
“ขาดำ โรโรโนอา พวกมันยังไม่ตายจริงๆด้วย PX7”แปซิฟิสต้าพุ่งเข้าหาพวกเขา
“หลีกไปซะ!!”โซโลฟันมัน ซันจิเตะมัน
โซโลกับซันจิเถียงกันว่าใครเป็นคนจัดการ ไม่มีใครสนใจหุ่นยนต์ที่ระเบิดและฝูงชนที่ตกใจ
“กลุ่มหมวกฟางตัวจริงนี่”
“ไม่เห็นเหมือนพวกตัวปลอมสักนิด”
“เท็ด ลูฟี่ นายเป็นคนที่10กับ11นะ”โซโลพูด
“หุบปากเลยแก จะภูมิใจอะไรนักหนา ลูฟี่ ทุกคนรออยู่ที่เรือ”
พวกเขามุ่งหน้ากลับไปเรือซันนี่ ทันใดนั้นลูฟี่ก็หยุด พวกเขามองตามสายตากัปตันพบเรย์ลี่ยืนอยู่ในระยะไกล
“ราชานรกเรย์ลี่!!!”
“เรย์ลี่ ขอบคุณนะสำหรับทุกอย่างในช่วง2ปีนี้”ลูฟี่วางสัมภาระและยกมือขึ้นฟ้า”ฉันจะเป็นให้ได้เรย์ลี่ ฉันต้องเป็นราชาโจรสลัดให้ได้เลย”
ลูฟี่ตะโกนลั่นทำให้เรย์ลี่น้ำตาไหล ขณะที่โซโล เท็ดและซันจิยิ้มให้กัปตันของพวกเขา
“จับพวกหมวกฟาง”ทหารเรือตะโกน
“แล้วเจอกันเรย์ลี่”ลูฟี่วิ่งไปกับเพื่อนทั้งสาม
“เร็วเข้าลูฟี่”
“ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง เรย์ลี่”โซโลกล่าว
“ขอบคุณจริงๆ”เท็ดพูดและตามไป
“ไปให้ถึงจุดสูงสุดเลยนะ”เรย์ลี่ตะโกน
เรย์ลี่โดดลงมาสร้างเส้นด้วยดาบไม่ให้ทหารเรือไล่ตาม
“ราชานรกเรย์ลี่”
“ลูกศิษย์ฉันจะออกทะเล อย่าข้ามเส้นมาดีกว่า”เรย์ลี่เตือน
ไม่มีใครกล้าล้ำเส้นนั้น
พวกลูฟี่วิ่งมาและซันจิแวะหยิบกระเป๋าฟองที่เขาทิ้งไว้ข้างทาง
“กระเป๋าฟอง ข้างในเป็นอะไร”ลูฟี่ถาม
“วัตถุดิบทำอาหารไง ผ่านมา2ปีกระเพาะนายก็คงโตขึ้นด้วยใช่มั้ย เดี๋ยวจะทำให้กินเต็มคราบเลย”
“อาหารของซันจิเหรอ อยากกินเร็วๆจัง
เราวิ่งเจอทหารเรืออีกกลุ่มที่ไล่ตามมา
ทันใดนั้นผีที่คุ้นเคยทำให้ทหารจิตตก
เพโรน่ามาจากท้องฟ้า สวมสวมชุดเดรสเกาะอกยาวสีดำ รองเท้าส้นสูงและหมวกทรงโต
“ให้ตายสิ กะแล้วว่าต้องเป็นพวกนายที่ก่อเรื่องวุ่นวาย”
“ว้าวๆ สาวสวยที่เจอที่ธริลเลอร์บาร์คนี่”ซันจิร้องเข้าไปหาเพโรน่า
“ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่”โซโลถาม
“นี่เหรอคำพูดกับคนที่พานายมาส่งที่เกาะนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะฉันนายคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองอยู่ที่ไหน”
เพโรน่าพาโซโลมาส่งที่ชาบอนดี้ อีกทั้งโซโลยังเดินหลงอีกหลายครั้ง
“รีบไปได้แล้ว กองทัพเรือใกล้จะมาถึงเกาะแล้วนะ”
“งั้นก็แย่ล่ะสิ…แต่ไม่รู้ทำไมถึงขยับไปจากตรงนี้ไม่ได้”
ขณะที่ซันจิทำสีหน้าโรคจิตใส่เธอ
“ไอเลิฟชาบอนดี้”
“กรี๊ดดดดด”
เพโรน่าตกใจใช้โกสต์เล่นงานซันจิ
“เรามันก็แค่ขยะไร้ค่า”
เงามหึมาโผล่มาเหนือพวกเขา เป็นนกยักษ์
“หาเจอซะที”คนที่นั่งมาคือช็อปเปอร์ หมอประจำเรือยิ้มเมื่อนกบินต่ำรับพวกเขาขึ้นมา เขาดีใจมากที่เห็นพวกเขาทั้ง4แม้กำลังหลบหนี เขายังพูดและหัวเราะ ถามว่าพวกเขาไปทำอะไรมาในช่วง2ปีนี้ จนกระทั่งมาถึงเรือซันนี่
“พามาแล้วล่ะ”ช็อปเปอร์ตะโกนอย่างตื่นเต้น
“ดูแมนด์ขึ้นจมเลยนะ”แฟรงกี้พูด
“ลูฟี่ซัง คิดถึงที่สุดเลย”บรู๊คร้องไห้
“ทุกคนกลับมาอยู่พร้อมหน้าแล้ว”อุซปดีใจที่ทุกคนกลับมารวมตัวและจะแสดงความแข็งแกร่งของเขาให้ทุกคนเห็น
“ลูฟี่!!!”นามิตะโกนเรียกแฟนของเธอ
“เท็ด!!”โรบินโบกมือเรียกแฟนเธอลงมา ข้างๆมีโคโค่ที่กำลังเตรียมตัวเตรียมใจสารภาพ
เมื่อซันจิเห็นนามิ โรบินและซิฟ เขาเลือดกำเดาไหลรุนแรงและตกลงจากนก
เมื่อเท็ดโดดลงมาบนดาดฟ้าเรือก็โดนโรบินเข้ามากอดและกระซิบบอก”ซิฟมีเรื่องจะคุยกับเธอ”พร้อมถอยให้สาวผมแดงเข้ามาหาเขาและจูบปาก
“เท็ด ฉันหลงรักนายแม้รู้ว่านายมีโรบินแล้ว ฉะ…ฉันขอเป็นแฟนนายอีกคนได้ไหม”
“ไม่ได้หรอกซิฟ เธอไม่สามารถเป็นแฟนคนที่2ได้”ซิฟได้ยินแบบนั้นก็ก้มหน้าจะร้องไห้ แต่เขากระซิบ”เธอช้าไปหน่อย เลยต้องเป็นแฟนคนที่3”
ซิฟเงยหน้าขึ้น”เอ๋? ถ้างั้น…”
“ตั้งแต่นี่ไปเธอเป็นแฟนฉันอีกคน”
ซิฟดีใจกอดเขาแน่น แต่ก็นึกขึ้นได้
“เดี๋ยว ใครเป็นแฟนคนที่2”ซิฟรู้ว่าไม่ใช่นามิ
ทันใดนั้นปืนใหญ่ยิงเข้ามา กองทัพเรือแล่นเข้ามา
“ยิง จมเรือมัน”
“เลิฟ แอโรว”
ขณะที่ทุกคนเตรียมปกป้องเรือ ลูกปืนใหญ่ถูกหยุดด้วยศรที่ทำให้กลายเป็นหิน
“อะไรน่ะ”อุซปร้องเห็นเรือลำใหญ่ที่มีงูลากเข้ามาขวาง
เท็ดยิ้มรู้ว่าเป็นใคร โรบินสังเกตแล้วยิ้มพูดขึ้น
“นั่นมันสัญลักษณ์ของคุจา”
“คุจา?”นามิถาม
”กลุ่มโจรสลัดหญิงที่นำโดยจักรพรรดินีโบอา แฮนค็อก 7เทพโจรสลัด ว่ากันว่าใครที่เห็นเธอต้องหลงใหลในความงามและพวกเขาก็จะกลายเป็นหิน”
อุซป ซันจิ แฟรงกี้และบรู๊คยืนอยู่ที่กราบขวาเพื่อดู
“ว้าว”
“ผู้หญิงอะไรสวยเลิศเลอปานนั้น”
ซันจิกลายเป็นหิน เท็ดหงุดหงิดกับปฏิกิริยาพวกเขา ลูฟี่เดินมาเห็น
“พวกแฮนค็อกนี่นา”
นามิสะดุ้งเมื่อได้ยิน ลูฟี่รู้จักเธอ ทำไมเธอรู้สึกว่าจะเข้ากับแฮนค็อกไม่ได้เมื่อพบกันครั้งแรก
เท็ดมองพวกผู้ชาย เขามีสิทธิที่จะปกป้องแฟน
“คนที่พวกนายกำลังมองคือแฟนของฉัน”
“อะไรนะ!?”ทุกคนร้องยกเว้นลูฟี่
โซโลเข้ามาเพื่อฟังเรื่องราว นามิถอนหายใจโล่งอก อุซปพูดไม่ออก ซันจิอิจฉาริษยา ช็อปเปอร์เบิกตากว้าง โรบินอ้าปากค้าง ซิฟหัวเราะประหม่าหวังว่าจะเข้ากับเธอได้ แฟรงกี้อ้าปากค้าง กรามของบรู๊คก็ตกพื้นเช่นกัน
“ถอยเรือไปซะโบอา แฮนค็อก นี่เธอคิดจะขัดขวางพวกฉันรึไง”
“อย่าปรักปรำกันสิ เราแค่ไม่ให้ทางเจ้าเท่านั้นเองนะ”แฮนค็อกกล่าว
“เอาแต่ใจอะไรขนาดนี้”ทหารเรือกล่าว
“ไม่ได้งั้นเหรอ”
เมื่อเจอความงามของจักรพรรดินีทำให้ทหารเรือยอมทันที
“ลูฟี่ รู้จักด้วยเหรอ”นามิถาม เห็นชัดเธอกังวลว่าลูฟี่ดูจะชอบเธอ
“ฉันลอยไปตกที่เกาะสตรี เท็ดตามฉันมาหลังมารีนฟอร์ต”ลูฟี่พูดอย่างมีความสุข”ทุกคนเป็นเพื่อนเราเอง”
ซันจิพยายามเตะเท็ดแต่ล้มเหลว เขาร้องไห้เมื่อได้ยินสิ่งที่ลูฟี่พูด
“จะบอกว่าขณะฉันกำลังฝึกในนรก นายสองคนไปสนุกสนานที่สวรรค์ แกไปฝึกมาจริงๆรึเปล่า”ซันจิกระชากคอเสื้อกัปตัน
“เต็มเหนี่ยวเลยล่ะ”
เท็ดหน้าแดงและเกาแก้ม”ฉันก็ฝึกเหมือนกัน”
แฮนค็อกหันไปมองซันนี่และขยิบตาให้
เท็ด จังหวะนี้แหละ
อุซปและบรู๊คเบ้าตาเป็นรูปหัวใจ ซันจิมั่นใจว่าเท็ดไม่ได้ฝึกอะไรเลย
“แล้วทีฉันล่ะๆๆ”ซันจิทุบพื้นด้วยความขมขื่น ทำไมเขาถึงโดนส่งไปนรก
3สาวมีความสุขกับเท็ด โรบินให้กำลังใจซิฟที่ประหม่ากับคู่แข่งที่น่ากลัว นามิมีความสุขที่เธอไม่ต้องกังวลเรื่องแฮนค็อก
ที่เรือโจรสลัดคุจา มากาเร็ตและสวีตพีมองดูเรือซันนี่
“ว้าว นั่นเพื่อนของลูฟี่กับเท็ดงั้นเหรอ ท่าทางน่าสนุกจังเลยเนอะ”
“เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตที่ไม่เคยเห็นมาก่อนทั้งนั้น 1…2…”
แฟรงกี้ดำลงไปใต้เรือซันนี่ถอดถุงลมออกและปล่อยอากาศทำให้ชั้นที่เคลือบกลายเป็นฟอง
ลูฟี่กล่าวขอบคุณทุกคนที่ทำตามความเอาแต่ใจของเขา และออกคำสั่งให้เดินทาง เรือซันนี่เริ่มจมลงทะเล
“เรือหมวกฟางกำลังจะดำลงแล้วครับ แบบนี้คงหนีรอดไปแน่”ทหารเรือรายงาน
“หนอย พวกแก…รู้ไหมว่าพวกมันชั่วแค่ไหน”
“พันเอก”
ทั้งทหารเรือและพันเอกยังตกอยู่ในมนตร์สะกดของผลเมโรเมโร
“โชคดีนะเท็ด”
เท็ดยิ้มมองเรือคุจาก่อนลงไปใต้น้ำ”ไว้เจอกันใหม่…แฮนจัง”เขาพูดด้วยรอยยิ้ม
“ออกเรือได้”ลูฟี่ตะโกน
เรือซันนี่ดำลงทะเล
“ไปเกาะมนุษย์เงือกกันเลย”
@@@@@@
ความคิดเห็น