ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fate Ragnarok : GOD VS Heroic Spirit

    ลำดับตอนที่ #2 : ราชา VS ราชา

    • อัปเดตล่าสุด 29 ก.ค. 64


    ในสนามประลองวัลฮาร่า การต่อสู้ระหว่างเทพเจ้าและวีรชนกำลังจะเริ่มขึ้น

    “และแล้วศึกที่จะตัดสินชะตาของมวลมนุษย์ชาติ แร็กนาร็อค แค่เพียงคู่แรกเราก็ได้แมตซ์ที่น่าตื่นตาตื่นใจมาซะแล้ว

    ไฮม์ไดม์พูดเรียกเสียงตะโกนจากผู้ชม

    “ตัวแทนฝั่งเทพเจ้า ราชาแห่งเทพเจ้าเซลติก เทพแห่งความรู้แด็กดา”

    เทพเจ้าเครายาวเผยรอยยิ้มที่หยิ่งผยอง

    “และคู่ต่อสู้ของเขาจากฝั่งมนุษย์ จักรพรรดิแห่งรัสเซีย”

    “รัสเซีย”ศิวะพึมพำสับสน

    “หืม”ไกอามองนักสู้ที่น้องสาว/คู่ปรับเลือกอย่างเย้ยหยัน

    มาร์ดุกไม่แสดงความเห็น ใบหน้าเรียบเฉยและหลับตาไม่สนการต่อสู้ที่จะเริ่มในไม่ช้า

    “วายร้ายและนักบุญในเวลาเดียวกัน ผู้ที่บรรลุจุดสูงสุดแห่งอำนาจด้วยตัวเขาเอง”

    พายุสายฟ้าวนรอบจักรพรรดิผู้น่าสะพรึงกลัวที่สุดคนหนึ่งในประวัติศาสตร์มนุษย์

    “อีวานผู้โหดเหี้ยม”

    แม้เป็นทรราชที่ชั่วช้าในประวัติศาสตร์มนุษย์ แต่มนุษย์ชาติทั้งหมดก็ตะโกนเชียร์เขา

    อลายายืนด้วยใบหน้าจริงจังแต่ไม่ซ่อนความประหม่าในดวงตาเธอ ในทางกลับกันริทสึกะ กูดาโกะ มาชูและกอร์ดอล์ฟประหม่ามากกว่าเทพธิดาของมนุษย์ชาติอย่างเห็นได้ชัด

    ขณะเดียวกันดาวินชี่กำลังเลือกนักสู้คนอื่นๆร่วมกับเซลเรซ เมอร์ลิน อาโอโกะและอัลเคว

    จนกระทั่งโฟวโดดขึ้นมาบนโต๊ะและเริ่มก่อเรื่อง โจมตีจอมเวทดอกไม้

    “ฟ่อ!!”มันข่วนหน้าเมอร์ลิน

    “โฟวคุงหยุดนะ”ดาวินชี่ร้องห้าม

    อลายาและคนอื่นๆไม่สนใจเหตุการณ์ด้านหลังและดูการต่อสู้ที่กำลังจะเริ่ม

    “นี่มันสุดยอดศึกของตอนนี้เชื้อพระวงศ์ ราชาแห่งเทพเจ้าและจักรพรรดิของมนุษย์ บรรยากาศของสนามประลองได้ปะทะขึ้นมาถึงจุดสุดยอดแล้ว”

    “ลอร์ดแด็กดา ได้โปรดจัดการเจ้ามนุษย์นั่นในทีเดียวที”เทพแม่ธรณีดานูตะโกนเชียร์

    “ถึงเวลาแล้วจักรพรรดิของข้า สั่งสอนเทพเจ้าว่าอย่ามาดูถูกพวกเรา...ให้พวกมันได้สัมผัสฤดูหนาว”เสียงสงบเยือกเย็นจากฝั่งมนุษย์

    “บังอาจ...”ดานูตะโกนแต่รู้สึกหนาวสั่นเมื่อมองคนคนนั้น

    เทพเจ้าบางคนต้องการโจมตีใส่ผู้ที่ดูหมิ่นเทพเจ้า แต่พวกเขาแข็งทื่อเมื่อมองเธอคนนั้น

    อนาสตาเซีย

    แกรนด์ดัชเชสแห่งรัสเซีย

    ผู้หญิงที่เย็นชาราวกับน้ำแข็ง สำหรับคนอื่นๆเธอเป็นผู้หญิงที่ใจดีเหมือนสายลมในฤดูร้อน

    แต่ตอนนี้เมื่อมนุษย์ชาติต้องเผชิญหน้ากับทวยเทพ ทัศนคติที่เย็นชาของเธอแผ่ไปทั่ว จนสามารถทำให้พวกเทพที่ดูแคลนพวกเขาเหมือนถูกแช่แข็ง

    “อนาสตาเซียซัง”มาชูพึมพำเมื่อเห็นความขัดแย้งเล็กน้อยที่เด็กสาวผมขาวยื่นมือเข้ามายุ่ง

    “น่าเสียดายที่ท่านไม่อาจเข้าใจเราได้”อนาสตาเซียพูดด้วยใบหน้าเย็นชาก่อนยิ้มเล็กน้อยมองอีวาน”แต่เขาจะไม่ยอมให้ใครเป็นตัวแทนทัพหน้าของมนุษย์ชาตินอกจากเขา จักรพรรดิองค์นั้นมีอำนาจทัดเทียมเทพเจ้า”

    เหล่าผู้ชมฝั่งมนุษย์ต่างส่งเสียงเชียร์สนับสนุนจักรพรรดิสายฟ้า

    มีกลุ่มคนที่ตะโกนดังจริงๆก็คือ...ยากะ

    ผสมผสานระหว่างมนุษย์กับสัตว์มายาเพื่อการอยู่รอดของมนุษย์ชาติในโลกคู่ขนาน มนุษย์ที่ปรับตัวเพื่อมีชีวิตต่อไปแม้จะเสียความเป็นมนุษย์ไปส่วนหนึ่ง

    ตรงกลางเป็นผู้นำยากะทั้งหมด...ปาร์ปิ ซึ่งเชื่อในจักรพรรดิสายฟ้ายิ่งกว่าใคร

    “อลายาซัง อีวานจะมีโอกาสชนะเหรอครับ?”ริทสึกะถามอย่างไม่แน่ใจ เขาเชื่อในตัวอีวาน แต่พลังของแด็กดาก็ไม่ธรรมดา เขาเป็นถึงราชาของเทพเจ้าเซลติก

    “มนุษย์น่ะชนะเทพเจ้าไม่ได้หรอก นั่นคือสิ่งที่เจ้าคิดไม่ใช่เหรอ?“อลายาถามด้วยรอยยิ้มรู้ถึงความคิดและอารมณ์ของฟูจิมารุ...และมนุษย์ชาติ

    “มะ ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ”

    “อย่ามองโลกในแง่ร้ายริทสึกะ”กูดาโกะตบแรงๆด้านหลังเพื่อนมาสเตอร์จนสะเทือน

    เห็นชัดว่าเธอใช้เวทย์เสริมกำลัง

    “เราจะชนะ เราต้องทำได้”เด็กสาวผมส้มยิ้มในตอนแรก แต่รอยยิ้มเธอจางเมื่อเหงื่อไหลจากใบหน้าสวย

    มาชูและริทสึกะมองเพื่อนของพวกเขาที่เป็นคนมองโลกในแง่ดีที่สุด แต่เธอเองก็ประหม่า

    “ทวยเทพทุกองค์ก็คงจะคิดเช่นนั้น แต่ก็เพราะแบบนั้นพวกทวยเทพที่ดูถูก ความเจ็บปวดและความพึงพอใจก็ยิ่งมากขึ้นเมื่อวิญญาณวีรชนโต้กลับพวกเขาอย่างเจ็บแสบ ขณะที่เทพเจ้ากำลังร้องด้วยความกลัว ข้าก็จะหัวเราะลั่น”

    “ป่าเถื่อนเสียจริง...เทพธิดาของพวกมนุษย์”

    “เอาล่ะแร็กนาร็อคศึกแรก...”ไฮม์ไดม์ประกาศก่อนมองไปที่อีวาน”ตัวแทนมนุษย์ชาติอยากสู้ที่ไหน”

    ทุกคนมองจักรพรรดิสายฟ้าอย่างคาดหวังซึ่งตอบกลับไปทันที

    “รัสเซีย”

    มนุษย์โห่ร้องด้วยความยินดี ตอนนี้อีวานเลือกสนามรบที่ดีที่สุดแล้ว เขาได้เปรียบอย่างล้นหลาม

    แด็กดายิ้มกว้างขึ้น

    “เลือกได้ดีเพื่อนตัวน้อย นั่นจะทำให้การต่อสู้น่าสนุกมากขึ้น”

    ซาร์ไม่ตอบ คำพูดไม่จำเป็นในการต่อสู้ครั้งนี้

    “ถ้าอย่างนั้นก็...”

    ทันใดนั้นผู้แข่งขันทั้งสองก็หายไปและปรากฎตัวในดินแดนที่เต็มไปด้วยหิมะ

    ดินแดนเยือกแข็งของรัสเซีย

    “แร็กนาร็อคที่รอคอยมานาน คู่แรกเริ่มต่อสู้ได้”

    ผู้ชมทั้งหมดมองดูนักสู้ทั้งสองฝ่ายด้วยความตื่นเต้น ต้องขอบคุณความสามารถของไฮม์ไดม์ เทพเจ้าและมนุษย์สามารถเห็นการต่อสู้ราวกับว่าอยู่ในดินแดนที่เต็มไปด้วยหิมะโดยไม่มีอันตรายจากการต่อสู้

    ในความเป็นจริงตัวแทนทั้งสองฝ่ายอยู่ในโลกจำลองที่เลยีนแบบสถานที่เดียวกับโลกได้อย่างสมบูรณ์

    “ดี ถ้างั้นเรามาเริ่มกันเลย”แด็กดาอุทานขึ้น เป็นเวลานานแล้วที่เขาไม่ได้เจอคู่ต่อสู้ดีๆตั้งแต่การต่อสู้ครั้งสุดท้ายกับเทพเจ้าเบเลอร์

    สัตว์ประหลาดไม่ได้โต้ตอบคำพูดเขา แต่กำคทาที่สายฟ้าวิ่งผ่านร่างมหึมาของเขา

    ทันใดนั้นท้องฟ้าปกคลุมด้วยเมฆดำ

    “โอ้...”เทพเจ้าแห่งความรู้กล่าวด้วยความชื่นชม”น่าประทับใจ เจ้าได้ทำบางสิ่งที่มนุษย์ไม่กี่คนทำได้...ตอบโต้พลังของเทพเจ้า”

    “อย่างไรก็ตาม”

    “หืม...”ซุสประหลาดใจกับการกระทำของเทพเจ้าเซลติก

    แม้เขามีญาณทิพย์ที่ทำให้เห็นทุกอนาคตและความเป็นไปได้แต่เขาปิดผนึกมันเพื่อจะได้สนุกกับการต่อสู้

    เพราะมันจะไม่สนุกถ้ารู้ว่าใครชนะ

    “ทำไมกัน?”

    “อะไรน่ะ?”

    “ทำไมกันเนี่ย”

    ผู้ชมทั้งทวยเทพและมนุษย์พูดไม่ออกเมื่อเห็นการกระทำของเทพเซลติก

    แด็กดาลดค้อนตัวเองลง เขาวางแผนอะไรอยู่

    อีวานขมวดคิ้วหรืออย่างน้อยเขาก็ทำหน้าบึ้ง แต่ประสาทสัมผัสเขาตื่นตัวเต็มที่ต่อการเคลื่อนไหวที่น่าสงสัยของฝ่ายตรงข้าม

    “ตัวแทนเทพเจ้าได้ลดการป้องกันลง เขาประเมินมนุษย์ต่ำไปหรือไม่”

    แด็กดายิ้มให้ซาร์ มันเป็นรอยยิ้มคนแก่มองเด็ก...สร้างความรำคาญใจให้จักรพรรดิสายฟ้ามาก”บิดาแห่งความรู้กล่าว

    “เชิญก่อนเลยสหายข้า”

    “เจ้ากำลังดูถูกข้าหรือ”

    “ไม่เลย ข้าไม่เคยดูถูกคู่ต่อสู้ ข้าแค่อยากอุ่นเครื่องสักหน่อย ข้าไม่ได้ขยับกระดูกที่เปราะบางและกล้ามเนื้อที่หย่อนหยานมานับพันปี”

    “ตามที่เจ้าต้องการ”

    “น่าทึ่ง แด็กดาต้องการทดสอบพลังของมนุษย์ชาติด้วยการต่อให้โจมตีก่อน1ครั้ง”ไฮม์ไดม์ตะโกน

    “แด็กดาทำมันอีกครั้ง”มาร์ดุกพูดนั่งในห้องหรูหราของเขาในตำแหน่งเทพเจ้าองค์ใหญ่ ตาของเขายังปิด แต่เขาสามารถมองเห็นและได้ยินอย่างสมบูรณ์แบบ

    “ก็เป็นตามที่คาดไว้กับเทพไร้ยางอาย แด็กดาเป็นแบบนั้นมาตลอด”เสียงผู้หญิงข้างๆมาร์ดุก

    “มันก็จริง แด็กดาเป็นเทพเจ้าขี้สงสัย นั่นเป็นเหตุผลที่เก็บตัวหาความรู้อยู่แต่ในดินแดนเขา”เทพเจ้าเมโสโปเตเมียลืมตาขึ้นมามองเทพธิดาข้างๆเขา”จริงไหมซาราสนี”

    “แน่นอนที่รัก”

    เทพีองค์นี้คือภรรยาของเทพเจ้าแห่งบาบิโลเนีย เทพธิดาแห่งดวงจันทร์

    “ลุยเลยอีวาน ทำให้เขาเสียใจ”ริทสึกะตะโกน

    “ฮาว”เซธหาวถัดจากเนเฟลีภรรยาของเขา”ข้าคงทำแบบเดียวกัน”

    “องค์ราชาให้โอกาส”เพนโซคิดว่าเป็นโอกาส1ในล้าน

    “มนุษย์ กล้าโจมตีลอร์ดแด็กดาได้ยังไง”ดาร์นุคอุทานด้วยความโกรธ

    “เขาเป็นจักรพรรดิที่เลวร้ายที่สุดตลอดกาล...แต่เขาเป็นพันธมิตรของมนุษย์ชาติมาโดยตลอด”

    แด็กดากับอีวาน

    ทั้งคู่แตกต่างกันเพราะฝ่ายหนึ่งคือเทพเจ้า อีกฝ่ายเป็นมนุษย์ ทั้งต้นกำเนิดและการเติบโตแตกต่างกัน ประสบการณ์ และเรื่องราวก็ต่างกันโดยสิ้นเชิง

    แต่...มีเพียงสิ่งเดียวที่ทั้งคู่เหมือนกัน

    ทั้งสองเป็นเชื้อพระวงศ์ของประเทศพวกเขา

    คนหนึ่งคือราชาแห่งเทพเซลติก อีกคนเป็นจักรพรรดิแห่งมนุษย์ชาติ

    และตอนนี้

    “อีวานกำลังจะโจมตีแล้วครับ”

    จักรพรรดิสายฟ้ายกคทาเขาขึ้น ลมหิมะเริ่มหายไปและปลายคทารวมตัวเป็นทรงกลม

    แล้วเขาก็ยิง

    สายฟ้าพุ่งไปหาแด็กดา สร้างความประหลาดใจให้กับทุกคนรวมถึงบิดาแห่งความรู้ซึ่งรอยยิ้มขบขันและความหยิ่งผยองของเขาถูกลบออกไป

    เมื่อรู้ถึงอันตราย เทพเจ้าเซลติกกลืนคำพูดที่ให้โจมตีก่อนและในมือปรากฎคันธนู

    ไม่ใช่ มันเป็นพิณขนาดใหญ่มาก ออกแบบมาคล้ายกับคันธนู

    มันเป็นต้นกำเนิดของเฟลนัส ธนูของทริสตันแห่งอัศวินโต๊ะกลม

    แด็กดาเริ่มเล่นพิณใช้อำนาจของเขา

    อาณาเขตเริ่มอยู่ในการควบคุมของเขา ลมหิมะและน้ำแข็งเข้าปกป้องบิดาแห่งความรู้

    มันกลายเป็นกำแพงโล่ป้องกันการโจมตีของซาร์แห่งรัสเซีย

    แต่เทพเจ้าเซลติกก็ถูกผลักกลับไปหลายเมตรจากคลื่นกระแทกการโจมตีของอีวาน

    “ลอร์ดแด็กดา”ดานุกร้อง

    “อะไรกัน?”เซธขมวดคิ้ว

    “มนุษย์คนนี้”มาดุกลืมตาขึ้นมา

    บิดาแห่งความรู้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

    “ข้าคิดว่าท่านบอกจะปล่อยให้ข้าโจมตีหนึ่งครั้ง”อีวานพูดมองเทพเจ้าเซลติก”ดูเหมือน...เทพเจ้าจะกลัวมนุษย์”

    เทพเจ้าทุกคนอ้าปากค้างกับคำพูดของจักรพรรดิสายฟ้า

    ไม่มีใครอื่นนอกจากอลายาที่ยิ้มออกมา

    ทั้งคู่ผ่านสมรภูมิมานับไม่ถ้วน

    พวกเขาคิดผิด พวกเขาทำสำเร็จ แต่พวกเขาพยายามทำสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดสำหรับคนของพวกเขาเสมอ

    นั่นคือความหมายของการเป็นกษัตริย์

    อีวานเหยียบลงบนพื้นเกิดรอยแตกสายฟ้าสถิตพุ่งไปหาแด็กดา

    แด็กดาเล่นพิณของเขาอีกครั้ง โน๊ตดนตรีลอยมาสกัดสายฟ้าและปกป้องเทพเจ้าแห่งความรู้

    เทพเจ้าเซลติกไม่หยุดเพียงเท่านั้น เมื่อดินหยุดสายฟ้าได้ก็เริ่มเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงไปหาอีวานสร้างความประหลาดใจให้เทพเจ้ายุคหลังและฝั่งมนุษย์ชาติ

    แต่ซาร์ตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขาบนไหล่ของเขายืดออกเหมือนหนวดและตอบโต้การโจมตีของก้อนหินฉีกพวกมันเป็นชิ้นๆทำให้เทพเจ้าประหลาดใจ

    ไหล่ของจักรพรรดิสายฟ้าแผ่ขยายอีกครั้งสร้างกระแสไฟฟ้าไปหาเทพเจ้า

    แด็กดาเริ่มเอาจริง เล่นเครื่องดนตรีเขาอีกครั้ง

    พายุหิมะหรือน้ำแข็งลอยลงมาต้านการโจมตีของจักรพรรดิมนุษย์

    ในตอนนั้น

    ทั้งแด็กดาและอีวานก็สัมผัสได้ 

    สัมผัสที่เคยมีเมื่อนานมาแล้ว 

    ได้รับรู้ว่ายุคสมัยของตัวเองถูกท้าทาย

    และนั่นทำให้พวกเขาตื่นเต้นที่สุด

    “ว้าว ทั้งคู่สูสีกัน เหลือเชื่อจริงๆ”ไฮมไดม์ตะโกนด้วยความดีใจ ศึกนี้สนุกกว่าที่เขาคิดไว้

    “เป็นไปได้ยังไง?”เทพเจ้าวัยเยาว์ไม่อยากเชื่อว่ามนุษย์จะสู้เทพได้

    “ลุยเลยจักรพรรดิของข้า”ยากะตะโกนจากฝั่งมนุษย์ รู้สึกตื่นเต้นที่ได้เห็นพลังของอีวาน

    “มนุษย์ที่สามารถทัดเทียมเทพเจ้าได้งั้นหรือ? โฮ่ๆๆ...แต่ก็คงอีกไม่นานหรอก...ก็คงจนกว่าแด็กดาจะเอาจริง”ซุสลูบเคราของตน

    “แน่ใจแล้วหรือ?”

    ซุสหันไปเมื่อได้ยินเสียงจากข้างหลัง เป็นชายผมดำ เขาคือเทพเจ้าแห่งยมโลก ฮาเดส


    “ทะ ท่านลุง!!”อาเรสตกใจและหวาดกลัว

    “คนที่น่าเหลือเชื่อโผล่มาแล้ว”อาเธน่ากล่าวมองลุงของเธอที่มีเรื่องทะเลาะกันบ่อยๆ

    “โอ้ ยินดีต้อนรับฮาเดส เจ้ามาเพื่อเป็นสักขีพยานชัยชนะของแด็กดา มานั่งข้างๆข้าสิ”ซุสทักทายพี่ชายด้วยรอยยิ้ม

    “ที่จริงข้ามาเฝ้าดูชะตาของมนุษย์ชาติว่าจะอยู่รอดหรือล่มสลาย”ฮาเดสพูดพลางนั่งลง เฮอร์มิสเสิร์ฟชาซึ่งเขายอมรับ

    “ทำลายพวกมัน”ดาร์นุคตะโกน เหล่าเทพเซลติกร้องเชียร์กษัตริย์ของตน ยกเว้นสองคน

    มอร์กาน่า เทพธิดาแห่งความตายและลู้ด เทพเจ้าแห่งแสงอาทิตย์

    บิดาของหมาล่าเนื้อคูลูฮินน์ไม่แสดงสีหน้าต่อการต่อสู้ทั้งหมด เขาไม่พูดอะไร แต่เห็นได้ชัดว่าเขาสนับสนุนมนุษย์ชาติ

    “เขาเริ่มจะเอาจริง...กับมนุษย์นั่น”เซธอุทาน

    “ไม่”ไกอากล่าวดึงดูดความสนใจเทพหลายองค์”สิ่งเดียวกันนี้เกิดขึ้นในการต่อสู้ครั้งสุดท้ายกับเบเลอร์ นี่คือวิธีการแสดงความเคารพคู่ต่อสู้ของแด็กดา”

    เทพเจ้าเซลติกเริ่มเล่นพิณของเขา

    “ก่อนจะฆ่าเขา”ไกอาเผยรอยยิ้มขนลุก

    “อุลเทีย ดู เบเลอร์”

    บทเพลงที่ทำให้เกิดความตึงเครียด

    “นั่นมัน...”

    “โนเบิลแฟนทาสม์”

    อลายาขมวดคิ้ว เทพเจ้าเซลติกใช้โนเบิลแฟนทาสม์ซึ่งเธอไม่รู้จัก

    พายุเฮอริเคนลงมาบนลานประลอง

    ลมจากทุกทิศรวมกันเป็นพลังทำลายล้างมหาศาลเพื่อจบชีวิตมนุษย์

    มันก่อให้เกิดหายนะเช่นเดียวกับเมื่อนานมาแล้ว

    ในการต่อสู้ครั้งสุดท้ายกับเบเลอร์

    @@@@@@@

    ในดินแดนไอริชยุคนั้นมีแต่ความตาย การทำลายล้างและการนองเลือด

    สงครามระหว่างฝ่ายทัวอาร์ เดอร์ ดานังและฝ่ายเบเลอร์

    และดานังกำลังพ่ายแพ้

    เมื่อเบเลอร์ ราชาฝ่ายฟอเมเรียนได้สังหารราชานาร์ดาด้วยเนตรพระเจ้าของเขา

    ตอนนี้พวกเขาตกอยู่ในสถานการณ์สิ้นหวัง มีเพียงคนเดียวที่สามารถเผชิญกับเบเลอร์ได้คือหลานชายของราชาองค์ก่อน ลู้ด

    มันเป็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่

    แต่ท่ามกลางสนามรบได้มีเทพเจ้าตนนึงที่ไม่สังกัดฝ่ายใดโผล่มา

    เขาเล่นพิณในมือและภัยพิบัติเกิดขึ้นกับชาวฟอเมเรี่ยน

    ความตาย การทำลายล้าง การดับสูญ พิณของเขาทำให้สิ่งเหล่านั้นเกิดขึ้นด้วยบทเพลงของเขา

    เบเลอร์โกรธมากพยายามสู้กับเทพเจ้าองค์นั้น แต่ถูกขัดขวางโดยลู้ดผู้ซึ่งฆ่าเขา

    เทพเจ้าดานังได้รับชัยชนะมาเพราะเทพเจ้าองค์นั้น

    มหาเทพแด็กดา บิดาแห่งความรู้

    @@@@@@@

    ตั้งแต่วันนั้นแด็กดาถูกยกย่องเป็นราชาคนใหม่ของเทพเซลติก

    ซึ่งก่อให้เกิดผลดีมากมาย

    แต่เรื่องเลวร้ายก็เยอะ

    “ว้าว แด็กดากำลังใช้พิณมรณะ”ไฮม์ไดม์ตะโกนตื่นเต้นที่ได้เห็นไม้ตายนี่

    พายุเฮอริเคนยักษ์พุ่งลงมาหาอีวานที่แข็งทื่อดูการโจมตีของเทพเจ้าเซลติกพุ่งลงมาหา

    “มันจบแล้ว”เซธกล่าวด้วยรอยยิ้ม

    “แสดงพลังของเทพเจ้าให้พวกมันเห็น”ไกอากล่าวเสียงเรียบ

    “อีวาน”กูดาโกะตะโกน

    อลายาไม่ได้พูดอะไร แต่เขาบอกได้ว่าเธอเครียดและประหม่าแค่ไหน

    และ

    ในที่สุดพายุเฮอริเคนก็ลงมากระแทกพื้นกลืนร่างอีวานหายไป

    “ดูเหมือนเท่านี้ก็เป็นอันจบศึกแรกสินะ”ศิวะพูดอย่างเบื่อหน่าย ใกล้ๆเขาอโฟรไดท์หน้าอกยกขึ้นด้วยแรงลมจากการโจมตีของธอร์

    “จักรพรรดิ”ยากะร้องด้วยความเป็นห่วงเจ้านายของพวกเขา

    “สมเป็นท่านแด็กดา ยอดเยี่ยมที่สุด”ดานุคร้องยินดีให้กับเทพเจ้าสูงสุดแห่งเซลติกก่อนมองออกไปเริ่มคาย”แหวะ...ทรายเต็มปากเลย”

    ทุกคนเห็นพายุได้พัดทำลายที่ที่ครั้งหนึ่งจักรพรรดิสายฟ้ายืนอยู่

    กูดาโกะคุกเข่าร้องไห้ อีวานอาจไม่ใช่คนดีนัก แต่...เขาเป็นเพื่อนเธอ

    “นี่คือพลังที่แท้จริงของเทพเจ้า?“ริทสึกะถาม

    ในจุดแปรผันบาบิโลเนีย อิชทาร์, เอเรซติกัล หรือเควซเซลโคทไม่ได้แสดงพลังมากขนาดนั้น ยกเว้นเทียแมทเท่านั้น

    แม้เขาจะจดจำศึกเทพเจ้าในอินเดียได้ แต่ทั้งสองเป็นคู่ต่อสู้ที่ทัดเทียมกัน

    “มันจบแล้ว”มาชูมองอย่างเศร้าๆมองรุ่นพี่ผมส้ม ดูยังไงก็ไม่มีใครรอดจากการโจมตีนั้น

    “ว้าว ไม่น่าแปลกใจเลยที่ว่ามนุษย์ไม่มีทางชนะเทพเจ้าได้”เซลเรซกล่าว

    มาสเตอร์และเดมิเซอร์วอนท์หันไปเห็นมหาจอมเวท ถัดจากเขาคืออาโอโกะที่กอดอกและดาร์วินชี่ตัวน้อยที่กำลังช่วยกอร์ดอล์ฟที่หมดสติ

    “กูดาโกะ”อลายาพูด

    “ทำไม เธอส่งอีวานไปตาย”

    “เงยหน้าขึ้นซะ”

    “ฉันทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว”เธอส่ายหัว

    “จงดูให้ดี วินาทีแห่งประวัติศาสตร์ของทั้งเหล่าเทพและมนุษย์

    ทุกคนเห็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ สิ่งที่ขัดต่อโชคชะตา

    เขายืนอยู่ที่นั่นตรงหน้าเทพเจ้าแห่งความรู้ที่ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

    สายฟ้าปกคลุมร่างเขา

    “ใช้ได้นี่”อีวานพูดกับคู่ต่อสู้ที่สับสน

    “อะไรกัน?”เทพเจ้าอุทาน

    “ล้อกันเล่นใช่มั้ย?”ศิวะพูดอย่างตกตะลึง

    “ใช่!!!!”มนุษย์ตะโกนออกมา

    จักรพรรดิสายฟ้ายื่นมือไปหาเทพเจ้าเซลติกที่ยืนนิ่งเฉยและ

    “เปรี้ยงงง!!!”

    “อ๊ากกกกก!!!”เสียงร้องเจ็บปวกของแด็กดาเมื่อเขาโดนไฟฟ้าช็อตไปทั่วร่าง

    อีวานปล่อยเขาและแทงด้วยคทาที่ไหล่ให้ไฟฟ้าดูดต่อไป

    ทุกคนเป็นพยานสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมานับพันปี

    เทพเจ้าถูกทำร้ายโดยมนุษย์

    “การโจมตีของมนุษย์ได้สร้างบาดแผลให้แก่เทพเจ้าแล้ว”ไฮม์ไดม์ตะโกนด้วยความตื่นเต้น”สิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นตั้งแต่สมัยกรีกโบราณเมื่อไดโอนีซุสทำร้ายเทพเจ้าอาเรสด้วยหอกของเขาที่ได้รับพรจากเทพีอาเธน่า”

    เทพเจ้าทั้งสองขมวดคิ้วเมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในสงครามโทรจัน ไดโอนีซุสเองก็อยู่บนอัฒจันทร์จำช่วงเวลานั้นได้พร้อมสหายเขาโอดิซิอุส อาแจ็กต์และอคิลลิส

    ขณะเดียวกันพี่น้องฟูจิมารุก็โห่ร้อง

    “เยี่ยมไปเลยอีวาน”

    “แสดงให้เห็นว่าใครแข็งแกร่งกว่า”

    มาชูยิ้มอย่างมีความสุขพร้อมกับวิศวกรอัจฉริยะและกอร์ดอล์ฟที่ตื่นขึ้นมาเพราะเสียงรบกวนทั้งหมด

    ขณะเดียวกันผู้ครองเวทมนตร์ลำดับที่5และอัครสาวกกำลังช่วยจอมเวทคนหนึ่งจากสัตว์ร้ายของคาลเดีย

    เซลเรซแสยะยิ้มลูบคางสนุกสนาน ศึกนี่ยังมีโอกาสอยู่

    เสียงโทรศัพย์มือถือขัดขึ้นมา ดึงดูดความสนใจไปที่อลายาและเพื่อนๆของเธออยู่

    “จะรับโทรศัพย์ตอนนี้หรือค่ะ?”กูดาโกะถามไม่พอใจ

    อลายากลอกตาไม่สนใจเด็กสาว หยิบโทรศัพย์ของเธอมาตรวจดู


    เซลเรซชะเง้อมองดูว่าทำไมเธอมีสีหน้าแบบนั้น

    ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกลัวและตกใจอย่างแท้จริง

    “มันมาแล้วล่ะ รายชื่อของผู้เข้าร่วมศึกแร็กนาร็อค”เซลเรซแสดงสิ่งที่อยู่บนหน้าจอให้คาลเดียดู

    “นะ...นี่มัน...”กูดาโกะเหงื่อตกดูรายชื่อ

    “รายชื่อของทั้ง26คนที่จะตัดสินทุกอย่าง”อาโอโกะกล่าว

    “และการนับถอยหลังสู่จุดจบของมวลมนุษย์”อัลเควพึมพำ

    “สำหรับมนุษย์ชาติแล้วรายชื่อนี้แหละ...คือผู้ที่เป็นความหวังสุดท้ายทั้ง13คน”เมอร์ลินฟื้นขึ้นมาพูด

    “สุดท้าย ผิดแล้วเมอร์ลิน”อลายาขัดจังหวะด้วยรอยยิ้มสนุกสนาน”สักวันหนึ่ง พวกเขาเหล่านี้จะถูกเรียกขานว่า

    ไอร์ฮินยาร์

    เหล่าทวยเทพและเหล่าไอร์ฮินยาร์จะมารวมตัวกันที่ลานประลองแห่งนี้


    รายชื่อนักสู้

    ฝั่งเทพเจ้า

    ราชาแห่งทวยเทพ

    เทพเหนือเทพ

    เทพเจ้าแห่งพายุ

    [เทพเจ้าแห่งความรู้ แด็กดา]

    เทพเจ้าแห่งความแห้งแล้ง

    เทพธิดาแห่งการรังสรรค์

    ผู้กลืนกินสวรรค์

    เทพเจ้าแห่งความโกลาหล

    เทพเจ้าแห่งชัยชนะ

    ราชาแห่งโยทันไฮม์

    เทพเจ้าแห่งดวงอาทิตย์

    พระพุทธรูปแห่งการต่อสู้

    ราชาเทพเจ้าแห่งอินเดีย

    วิญญาณวีรชน

    ตุ๊กตาของพระเจ้า

    สัตว์ร้ายของอลายา

    ราชินีดินแดนแห่งเงา

    เจ้าบ้าแห่งโอวาริ

    หัวหน้ากองโจรกบฎ

    [จักรพรรดิสายฟ้า อีวานผู้โหดเหี้ยม]

    มังกรร้ายผู้โดดเดี่ยวและเป็นมิตร

    ราชาแห่งดินแดนเยือกแข็ง

    ตำนานจอมเสียบ

    จักรพรรดิแห่งพาลาดิน

    นักบุญแห่งความพยาบาท

    บุตรแห่งสุริยเทพ

    ราชาอัศวิน


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×