คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : ค้างแรมในป่า
“กุบกับๆๆๆ”
“โว้ว ว้า มันขยับแรงไปแล้ว”
ม้าตัวหนึ่งควบไปอย่างว่องไวไปตามถนนที่ไม่ได้รับการดูแลนัก คนที่ชินกับการขี่ม้าอาจรู้สึกสบายเมื่อสายลมเย็นๆพัดผ่าน แต่ไอน์กลับไม่เป็นแบบนั้น
“ก็นายไม่จับฉันไว้ให้ดีๆนี่นา เอามือจับที่เอวฉันไว้ให้แน่นๆหน่อยสิ แบบนี้”
“เอ๊ะ”
อาสึนะจับแขนไอน์ให้มาพันรอบเอวเธอ
ไอน์อดไม่ได้ที่จะหน้าแดงเมื่อสัมผัสร่างกายที่อ่อนนุ่มของเทพดาบที่ไม่ใส่เกราะท้อง
แม้เขาพยายามหันเหความสนใจของตัวเอง แต่แขนของไอน์ขยับจากท้องของอาสึนะไปถึงหน้าอกทุกครั้งที่ม้าเตะพื้น และก้อนเนื้อนุ่มๆก็สัมผัสแขน
“ลมเย็นสบายจังนะไอน์”
“นั่นไม่ใช่ประเด็นสักหน่อย ถึงจะเป็นการขี่ม้าครั้งแรกแต่ฉันไม่รู้สึกถึงลมและสงบสติอารมณ์ได้เลย”
ในตอนนั้นก็มีมอนสเตอร์ขวางทางบนถนน มันคือหมาป่าเกรย์วูล์ฟสายพันธุ์เดียวกับสัตว์เลี้ยงของเขาคุโรเอะ แต่มันมีขนาดตัวเท่าสิงโต
โดยปกติเกรย์วูล์ฟเป็นมอนสเตอร์ระดับC แต่จ่าฝูงที่มีขนาดใหญ่มีพลังเท่ามอนสเตอร์แรงค์B
“ฉันจัดการเอง…แอ็กเซล”
แสงสีดำพุ่งผ่านเขาไป
มีดได้แยกราชาเกรย์วูล์ฟเป็นสองส่วนในพริบตา
ไอน์อดไม่ได้ที่จะชื่นชมภาพนั้นถ้าไม่ใช่เพราะสายตาน่ากลัวของแฟนสาว
“อ้าว คาเรนซังขี่ม้าได้ด้วยเหรอค่ะ”
“ฉันเรียนรู้ได้เร็ว”
ตอนนี้สองสาวกำลังจ้องเขม็งราวกับจะมีสายฟ้าพุ่งจากตา
อาสึนะได้เลือกขี่ม้าแทนนั่งรถม้าเพราะไวกว่า และดึงตัวไอน์ขึ้นม้าวิ่งออกจากเมืองโดยไม่รอคาเรน
แต่คาเรนก็ขี่ม้าตามมาพร้อมกับคุโรเอะที่วิ่งตามมาติดๆ แม้นี่จะเป็นครั้งแรกที่เธอขี่ม้าแต่เธอปรับตัวได้อย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นปาร์ตี้ของไอน์ก็วิ่งผ่านทุ่งหญ้าหลายชั่วโมงจนกระทั่งมาถึงตีนเขา มอนสเตอร์ที่โผล่มาระหว่างทางถูกกำจัดด้วยดาบและมีดของสองสาวโดยที่ไอน์มองไม่ทันด้วยซ้ำ
หลังเดินทางกว่า100กมในเวลาครึ่งวัน ไอน์ก็คุ้นเคยกับการทรงตัวบนม้า
เมื่อพระอาทิตย์ตกดินและความมืดมาเยือน พวกเขาได้ตั้งแคมป์โดยใช้เต็นท์ของอาสึนะและก่อไฟ
ไอน์รับหน้าที่ทำอาหาร
“อื้ม นี่มันอร่อยมาก ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะได้กินอะไรแบบนี้ตอนเดินทาง”
อาสึนะพูดอย่างมีความสุขขณะกำลังกินสตูว์เนื้อกระต่ายเข้าปากเธอ
แรบบิทฮอร์นเป็นมอนสเตอร์แรงค์D เนื้อของมันอร่อยมากและราคาแพง จึงมักถูกล่าโดยนักผจญภัยมือใหม่
แม้จะน่ารักแต่มันเร็วและเขาของมันสามารถฆ่านักผจญภัยมือใหม่ได้โดยง่าย
ไอน์ที่เป็นคนทำอาหารมีความสุขเมื่อมองอาสึนะกินสตูว์ และไอน์ก็กินบ้าง
“อื้ม อร่อยดีจัง”
แม้วัตถุดิบจะเป็นสัตว์อสูรต่างโลกแต่รสชาติก็คล้ายๆกับสตูว์เนื้อกระต่ายของดาวสีฟ้า มันเข้ากันได้ดีกับครีม ไม่ว่าจะกินเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อเลย
“อย่างนี้นี่เอง มันคุ้มจริงๆที่พาเธอมาด้วย”อาสึนะพูดขณะตักช้อนกินรัวๆ
“นี่เธอคงไม่ได้เห็นว่าฉันมีค่าเท่านี้หรอกนะ…
สองสาวพูดคุยกันและหัวเราะเล็กน้อย ดูเหมือนจะสนิทกันมากขึ้น
จากนั้นทั้งสามก็ขยับช้อนกินอย่างเงียบๆ ในที่สุดสตูว์เนื้อกระต่าย13ตัวก็โดนกินหมด
“เอาล่ะ ตอนนี้เรามาเก็บของกันดีกว่า พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า”
พรุ่งนี้เราคงเดินทางไปถึงหมู่บ้านที่ตั้งอยู่ในป่าและเป็นเป้าหมายของเควส
พวกเขาแยกกันนอนคนละเต็นท์ แม้ตอนแรกอาสึนะอยากให้นอนเต็นท์เดียวกัน
“ขอโทษนะ เราไม่สามารถนอนด้วยกันในเต็นท์ได้ แถมเรายังมีคุโรเอะ มันคงส่งเสียงดังรบกวนแน่”
คาเรนไม่ต้องการให้ไอน์นอนเต็นท์เดียวกับอาสึนะ
“นี่มันไม่เป็นไรหรอก เรานอนด้วยกัน3คนก็ได้นี่ ฉันไม่ได้รังเกียจคุโรเอะจังเลย”
“โฮ่งๆๆ”
และอาสึนะไม่สนใจเรื่องนี้และพาตัวพวกเขาเข้าไปและพบว่าด้านในกว้างขวางมาก
“ข้างในเป็นมิติย่อส่วนแบบเดียวกับกระเป๋าเก็บของ มันแพงมากเลย…อ๋อ เธอกำลังกังวลเรื่องการโจมตีตอนกลางคืนเหรอ อย่าได้ห่วงไปเลย ไม่มีปัญหาหรอก มอนสเตอร์ในพื้นที่นี่ไม่ใช่ปัญหาของเรา สุดท้ายแล้วถ้าศัตรูมาฉันจะรู้ได้ทันที ไว้ใจฉันได้เลย”
“ฉันไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้นเลย มันจะดีจริงๆเหรอ”
ไอน์โดนคาเรนจ้องเขม็งทำให้เขาพยายามปฏิเสธ
“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าพวกเธอกำลังคิดอะไรอยู่ แต่ฉันจะตอบแบบนี้ ไม่เป็นไร”
คาเรนนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง
“ได้ แต่ฉันต้องนอนตรงกลาง”คาเรนยื่นเงื่อนไข
“เอาแบบนั้นก็ได้ค่ะ”
และสองสาวก็ตกลงกันได้
สุดท้ายทั้ง3และหมาป่าอีก1ตัวก็เข้านอนเต็นท์เดียวกัน
.
.
.
ไอน์ลืมตาตื่นขึ้นมา
เขาลุกขึ้นเหยียดแขนออกก่อนจะพบว่าที่นอนฝั่งขวามีแต่หม นและผ้าห่มแต่ไม่มีใครอยู่
“คุโรเอะ”
แม้แต่หมาป่าของเขาก็หายไปด้วย
ไอน์แต่งตัวและออกจากเต็นท์
ท้องฟ้ายังมืดอยู่และทัศนวิสัยไม่ดี ไอน์ใช้เวทมนตร์เพิ่มการมองเห็นที่ดวงตา
หลังจากเดินสำรวจและตามรอยก็พบพื้นที่โล่งข้างหน้า ดวงจันทร์ส่องแสงลงมายังทะเลสาบ
“อะไร…อาสึนะ!”
อาสึนะกำลังอาบน้ำอยู่ในทะเลสาบโดยไม่สวมเสื้อผ้าแม้แต่นิดเดียว
ร่างกายของเธอหันหน้าไปทางไอน์โดยไม่มีอะไรปกปิด ผิวขาวและหน้าอกที่สวยงามถูกเขาเห็นเต็มสองตา
“อ๊าๆๆ คาเรน”
“หืม ร่างกายของสาวขุนนางเป็นแบบนี้เหรอ”
ในที่สุดไอน์ก็พบคาเรนกำลังก้มหน้าเลียตรงหว่างขาของเธอ เธอลุกขึ้นมายืนและจับหน้าอกของอาสึนะ ทำให้เธอร้องคราง
“หน้าอกของอาสึนะเบิ้มดีจัง”คาเรน
“ของคาเรนก็ไม่แพ้กันหรอก อื้ม”
ไอน์ซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้รู้สึกตื่นเต้นและกังวลเมื่อพบสองสาวที่แทบจะฆ่ากันเมื่อเช้ากลายเป็นเลสเบี้ยนตอนกลางคืน
“ทั้งสองคนทำอะไรกันน่ะ แต่ที่สำคัญ…นี่มันแย่แล้ว ถ้าพวกเธอเห็นเข้าละก็แย่แน่”
สำหรับอาสึนะแล้วไอน์เป็นเพียงคนรู้จัก ส่วนคาเรน เขารู้ว่าเธอเกลียดที่โดนอีกฝ่ายรู้ความลับแค่ไหน จะงอนไปหลายวันเลยล่ะ
ไอน์คิดจะจากไป
“ใครน่ะ”
“จ๊าก!!”
อาสึนะเห็นใครบางคนซ่อนอยู่หลังต้นไม้ เธอคว้าดาบที่วางไว้ข้างทะเลสาบแล้วเหวี่ยงมัน
แสงจากดาบฟันต้นไม้ล้มทำให้ไอน์ไม่มีที่ซ่อน ในที่สุดไอน์ก็โผล่มาให้สองสาวเห็น
“ไอน์เหรอ”
“ครับ…ไอน์เองครับ”
ไอน์ยอมแพ้และก้าวไปข้างหน้าเตรียมรับชะตากรรม
“นายท่าน!!!”
ร่างหนึ่งกระโจนขึ้นมาจากทะเลสาบและพุ่งเข้ามากระแทกท้องของไอน์จนแทบจุกทรุดลงพื้น
“เป็นไงค่ะร่างของฉัน”
สิ่งที่ไอน์พบคือเด็กสาวผมดำและดวงตาสีเหลืองราวกับสัตว์ไว้ผมสั้นและหน้าอกที่ยังอยู่ในช่วงเติบโต ดูเป็นสาววัย13-14
“อึก อะไรเนี่ย…แล้วนี่เธอเป็นใคร”
เด็กสาวม.ต้นขมวดคิ้ว
“ฉันเองไงค่ะคุโรเอะ”
จากนั้นอาคาน่าJokerของเขาก็แจ้งเตือน
“คุโรเอะ หมาป่าทมิฬของไอน์สามารถกลายร่างเป็นมนุษย์ได้ในคืนพระจันทร์เต็มดวง”
แกจงใจใช่มั้ยไอ้Jokerบ้า
ความคิดเห็น