(SF: Yaoi The Star) Sassy Love (โน่กัน / อสรพิษ)

ลำดับตอนที่ #11 : 7 PEAKS [NoGun] 5/6

=* 5 *=

“ พี่รักกัน เราคบกับพี่ได้ไหม ”

                เด็กน้อยจอมดื้อมองคนตัวโตกว่าตาปริบๆ เอียงคอน้อยๆด้วยความไม่เข้าใจ ก่อนจะเริ่มใช้สมองประมวลผลและกลั่นกรองเป็นคำตอบได้ในเวลาไม่นาน เพราะดวงตากลมนั้นเบิกกว้างอย่างตกตะลึงจนคนมองรู้สึกว่าเมื่อกี้เขาสารภาพรักกันหรือบอกว่าจะพากันไปเที่ยวดาวพลูโต ทำไมมันต้องอึ้งขนาดนั้น -*-

“ คบกัน? เป็นแฟนกันอย่างนั้นเหรอ พี่..........เชียร์กันโน่เหรอ o_o ”

“ โน่กันสิ กันคิดว่าตัวเปี๊ยกเดียวแบบนี้จะกดพี่ได้หรือไง อยู่สายวายก็หัดวางตำแหน่งให้ถูกหน่อย ”

“ กันแมนกว่าพี่เยอะเลยนะ ”

“ แล้วใครมันโดนพี่อุ้มตัวลอยเข้าห้องมา 2 ครั้งโดยที่ช่วยตัวเองไม่ได้สักนิด ”

“ พี่เคยอุ้มริทเข้าห้องแล้วเหรอ!!?? เฮ้ยยยยยยยย ทำไมกันไม่รู้เลย!!?? ปกติกันจัดฉากเองตลอด!! แล้วเป็นไงบ้าง เสร็จไหม ทำไปเท่าไร บอกมาๆๆ ” กันโผไปเขย่าแขนโตโน่ ดวงตากลมโตวาววับทอประกาย

“ กัน ” โตโน่เรียกเพื่อปราม ดวงตาคมลดระดับลงต่ำ พยายามข่มใจสุดฤทธิ์ไม่ให้ลงมือปล้ำคนตัวเปลือยที่ดูท่าจะลืมไปแล้วว่ายังไม่ได้สวมเสื้อผ้า แต่ยิ่งมอง ความต้องการยิ่งเพิ่มขึ้น

“ บอกเร็วๆสิ อย่าอิดออดได้ไหมพี่โน่ ” กันทำหน้างอง้ำ

“ โธ่เว้ย! ”

“ เฮ้ย!!!! ”

                กันร้องลั่นเมื่อจู่ๆโตโน่ก็โถมตัวขึ้นดันร่างของเขาให้นอนราบไปกับเตียง มือบางรีบดันแผงอกกำยำให้ออกห่างแต่มือหนาก็รวบไว้เหนือศีรษะด้วยมือข้างเดียวพร้อมกับริมฝีปากร้อนที่โน้มลงทาบทับริมฝีปากบาง เจ้าตัวน้อยดิ้นเร่าเพื่อหลบหลีกแต่ร่างสูงดึงดันบดเบียดริมฝีปากและแทรกเรียวลิ้นร้อนเข้าไปชิมน้ำหวานด้านในได้ในที่สุด ลิ้นเล็กที่พยายามดันลิ้นหนาออกกลับกลายเป็นถูกเกี่ยวกระหวัดให้ตอบสนอง รสจุมพิตดูดดื่มทำให้คนไม่คุ้นเคยเริ่มตอบสนองอย่างไร้เดียงสา ทำให้คนกระทำพึงพอใจไม่น้อย

“ อื้อ~ ” กันเริ่มประท้วงอีกครั้งเมื่อมือหนาอีกข้างปัดผ้านวมออกจนพ้นร่างของตนเองและเริ่มฟอนเฟ้นไปตามผิวเนื้ออ่อนนุ่มนิ่ม

                ร่างสูงไม่ใยดีอาการเหล่านั้น เขาเคล้นคลึงร่างนุ่มไปตามอำเภอใจ อยากบีบตรงไหนก็ลงน้ำหนักมือเต็มแรงจนร่างสวยเริ่มมีรอยแดงปรากฎขึ้น โตโน่ตักตวงความหอมหวานจนพอใจจึงถอนริมฝีปากออก หากเมื่อเงยหน้าสบตา เขาก็ต้องตกใจอีกครั้งเพราะเจ้าเด็กตาหวานร้องไห้อีกแล้ว

“ กัน พี่ขอโทษ ” โตโน่เปลี่ยนอิริยาบถเป็นนั่งลงข้างน้องและรั้งร่างเล็กขึ้นมากอดแนบอก ปลายนิ้วเช็ดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน ก่อนที่ริมฝีปากจะประทับลงบนกลุ่มผมนุ่มหอมเพื่อปลอบโยน

“ ใจร้าย ทำไมชอบทำแบบนี้ ” กันพูดพลางสะอื้นไห้ไปด้วย

“ พี่ขอโทษ ก็กันชอบชงพี่ให้คนอื่น พี่ก็ขาดสติสิ ถ้ากันไม่ชง มันคงไม่เป็นแบบนี้หรอก ”

“ ก็กันชอบของกันมานานนี่! จู่ๆพี่จะให้เปลี่ยนภายในวันเดียวมันทำได้ง่ายที่ไหน! ” กันโวยวาย

“ โอ๋ๆ ครับๆ พี่ขอโทษ พี่ไม่บังคับแล้ว ค่อยๆเปลี่ยนแล้วกันนะ ขอแค่กันไม่ยกพี่ให้ใคร พี่รอได้เสมอ ” ร่างสูงหอมหน้าผากมนอีกครั้ง

“ ห้ามปล้ำกันอีกนะ ”

“ อันนั้นทำไม่ได้หรอก เอาไว้ปราบเวลากันดื้อ มันได้ผลดี พี่ชอบด้วย ”

“ ทะลึ่ง! หื่น! บ้ากาม! ”

“ ถ้าพี่แคร์ พี่จะอด ดังนั้นพี่ขอหน้าด้านแล้วกัน ” ไม่พูดเปล่า มือหนายังเลื่อนไปลูบสะโพกของคนในอ้อมแขนอีกด้วย แต่กันมัวงอแงจึงไม่ทันรู้สึกตัวว่าถูกลวนลาม

“ ทุเรศ! ” กันหยิกต้นขาพี่ชายไปทีหนึ่งด้วยความหมั่นไส้

“ ถ้าทำร้ายพี่อีกครั้ง พี่ปล้ำกันต่อจริงๆนะ ยิ่งค้างคาอยู่ ” โตโน่แกล้งแยกขากันออก ทำให้คนโดนแกล้งรีบชักขากลับมาหนีบไว้เหมือนเดิมพร้อมทั้งคว้าผ้านวมมาคลุมตัวด้วย

“ พี่มันลามกได้ตลอดเวลาเลย ” กันบ่นงึมงำ

“ ถ้าไม่ใช่กัน พี่ก็ไม่ลามกขนาดนี้หรอก แต่นี่รักมากมันเลยอดไม่ได้ที่จะบ้ากามก็แค่นั้น ” โตโน่พูดโดยไม่อายฟ้าอายดินสักนิด! แขนแกร่งกอดรัดร่างบางแน่นขึ้น มือหนาลูบเนื้อเนียนด้วยความหลงใหล

.

.

“ พี่โน่....ตกลงเชียร์กัน....เอ๊ย....โน่กันจริงๆเหรอ ” กันถามขึ้นหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง พยายามเบี่ยงหลบมือปลาหมึกแต่ในเมื่อถูกกอดทั้งตัวแบบนี้ ใครจะไปหนีรอด สุดท้ายก็ซุกซบใบหน้าบนไหล่แกร่งยอมให้สัมผัสโดยไม่ปัดป้องอีก  

“ เชียร์คู่ไหนมันไม่เกี่ยวกันหรอก แค่รู้ว่าพี่รักกันจากใจจริงก็พอ กันรักพี่บ้างได้ไหม รักเหมือนที่พี่รักกัน เหมือนคนรักกัน ใครจะบอกว่าพี่เหมาะสมกับใครก็ไม่ต้องไปสนใจได้ไหม เพราะสำหรับพี่ คนที่เหมาะสมที่สุดมีเพียงกันเท่านั้น ”

“ เอ่อ........... ” เด็กน้อยรู้สึกร้อนไปทั้งใบหน้า เมื่อได้ยินคำพูดและเห็นแววตาลึกซึ้งที่มองมาอย่างแฝงความหมาย

“ เป็นแฟนกันนะ เรื่องก็มาถึงขั้นนี้แล้ว อย่าผลักไสพี่อีกเลย อีกอย่างกันคงไม่อยากให้ลูกเกิดมาไม่มีพ่อใช่ไหม ” คำพูดของโตโน่ ทำให้กันหมดอารมณ์เคลิ้มด้วยทันที

“ กันเป็นผู้ชาย!!! ”

“ ถ้าไม่ตกลง พี่ก็จะไม่เลิกแซวว่ากันเป็นผู้หญิง ”

“ พี่โน่!! ” กันจ้องโตโน่เขม็งด้วยความไม่ชอบใจที่ถูกบังคับ

“ โธ่ กัน พี่ก็ไม่อยากบังคับหรอกนะ แต่พี่รักกันจริงๆนี่นา ถ้าพี่ไม่ทำ พี่กลัวเสียกันให้ใคร กันไม่รู้สึกอะไรกับทุกสิ่งที่พี่ทำให้เลยเหรอ ”

“ ..... ”

“ ความรู้สึกของพี่ มันไม่มีค่าพอให้กันรับไว้เลยหรือไง ถึงต้องคอยเชียร์พี่กับคนอื่นตลอดเวลา ”

“ ..... ”

“ พี่รักกันไม่ได้เหรอ ” ใบหน้าคมเริ่มหม่นหมอง ยิ่งเห็นกันเอาแต่เงียบ โตโน่ยิ่งเสียใจ

“ ..... ”

“ ถ้ากันไม่รักพี่ ก็ปฏิเสธมาเลย พี่จะได้ตัดใจ อย่าให้มันยืดเยื้อมากไปกว่านี้ มันมีแต่จะทำให้เราอึดอัด ”

“ คือ.......... ” สีหน้าที่เต็มไปด้วยความลำบากใจของกัน ทำให้โตโน่ตีความหมายผิดไป

“ เอาเถอะ ไม่ต้องพูดแล้วล่ะ พี่เข้าใจดีแล้ว ขอโทษที่ทำให้ลำบากใจนะ ต่อไปนี้เราจะกลายเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม ” โตโน่พูดเสียงเศร้าและทำท่าจะลุกออกจากเตียงไป

“ ดะ...เดี๋ยวสิพี่โน่ ”

แต่แล้วก็ต้องลอบยิ้มออกมา เมื่อได้ยินเสียงใสๆเรียกเอาไว้ เขารู้ว่ากันเป็นคนขี้ใจอ่อน ขี้สงสาร หากเห็นว่าใครเสียใจก็จะยอมทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองเลิกรู้สึกผิดว่าทำให้คนรอบข้างเสียใจ ร่างสูงหันกลับมาเผชิญหน้าอีกครั้ง พยายามเก๊กหน้าขรึมเต็มที่

“ ว่าไง มีอะไรหรือเปล่า ”

“ เอ่อ คือว่า...แบบว่า....คือ....... ” ดวงหน้าหวานแดงระเรื่อ อยากบอกใจจะขาด แต่มันอายนี่นา นอกจากนั้นยังอายร่างเปลือยเปล่าของคนเป็นพี่ด้วย

...นี่นั่งงอนง้อมาตั้งนาน ยังไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นติดบนร่างเลย T^T...  

“ เฮ้อ ถ้าลำบากนัก ไม่ต้องพูดก็ได้ พี่เข้าใจทุกอย่างหมดแล้ว ไม่ต้องกลัวว่าพี่จะทำให้ลำบากใจหรอกนะ พี่จะเจียมเนื้อเจียมตัวว่าเป็นคนที่นายไม่รัก ” โตโน่ยังคงแกล้งเด็กน่ารักของเขาต่อไป 

“ กันยังไม่ได้พูดสักคำ พี่อย่าคิดเองได้ไหม ”

“ แล้วตกลงกันรักพี่หรือเปล่าล่ะ ”

“ คือ........กัน....ไม่รู้..... ”

“ ..... ” โตโน่เตรียมจะเดินจากไปอีกครั้ง

“ ตะ...แต่กันขอเวลาหน่อยได้ไหม! ”

“ หือ? ขอเวลาอะไร ” โตโน่กลับมานั่งที่เดิมและรั้งร่างบอบบางมากอดไว้

“ กันยังไม่รู้นี่นาว่าตัวเองคิดยังไงกับพี่ คราวก่อนที่พี่บอก กันคิดว่าพี่แหย่เล่น มันเลยไม่คิดอะไร พอตอนนี้มาพูดอีกที ใครมันจะให้คำตอบพี่เลยได้ล่ะ ขอเวลาคิดหน่อยไม่ได้หรือไง ”

“ กันจะพิสูจน์ใจตัวเองเหรอ จะยอมพิจารณาพี่ในฐานะคนรักงั้นเหรอ ”

“ เอ่อ....ก็......คงจะเป็นอย่างนั้นมั้ง ถึงแม้กันจะเสียดายโน่ริท แต่ก็...ไม่อยากเป็นคนใจร้ายทำลายหัวใจของใคร ในเมื่อพี่ไม่ได้รักริทจริงๆและมีคนที่รักแล้วแบบนี้ กัน...ไม่บังคับก็ได้ ” ร่างบางนั่งก้มหน้าเพื่อซ่อนสีแดงระเรื่อ รู้สึกหัวใจเต้นแปลกๆกับสายตาที่มองมา มันดูจริงใจกว่าตอนที่เซอร์วิสแฟนคลับ

...มันทำให้เขารู้ว่าพี่โตโน่รักกันจริงๆ...  

“ ขอบคุณนะ พี่รักกันชะมัดเลย ”

ร่างสูงกอดร่างบางแนบแน่นมากขึ้นไปอีก รอยยิ้มกว้างปรากฎชัดเจนบนใบหน้า ความสุขที่ไม่สามารถปกปิดได้มิด ทำให้คนมองรู้สึกเขินอายและอดอมยิ้มตามไปด้วยไม่ได้

“ พี่ดีใจนะที่กันจะเลิกชงโน่ริทแล้ว ” โตโน่คลายอ้อมกอดและมองเข้าไปในดวงตากลม

“ เอ๋??? มันเกี่ยวอะไรกับชงล่ะ ทำไมกันต้องเลิกชง ” กันถามด้วยความงุนงง

“ อ้าว ก็เมื่อกี้กันบอกว่าจะไม่บังคับ? ”

“ ใช่ไง ไม่บังคับ คือ ไม่จับคู่ให้ แต่ชงมันก็ต้องมีบ้างสิ แค่ขำๆเอง ”

“ มันก็เป็นการสนับสนุนให้พี่รักริทเหมือนกันนั่นแหละ เอาอย่างนี้แล้วกัน ถ้าชงต่อหน้ากล้อง พี่อนุโลมให้ แต่หลังกล้องเมื่อไร ห้ามเด็ดขาด ”

“ อะไรเล่า! พี่ไม่มีสิทธิมาจำกัดสิทธิส่วนบุคคลของกันนะ ”

“ ถ้ากันทำ พี่จับกดจริงๆด้วย ไม่เกี่ยงเวลาและสถานที่! ”

“ ไม่อายหรือไง ”

“ ด้านได้ อายอด ”

“ น่าเกลียดจริงๆ คิดว่ากันจะกลัวคำขู่ของพี่หรือไง ”

“ ก็เห็นกลัวทุกที แล้วพี่ก็ไม่ได้ขู่ ถ้ากันดื้อ พี่ทำจริงแน่! ” แววตาเอาจริงของโตโน่ ทำให้กันหวั่นใจไม่น้อย

“ กะ...ก็ได้ กันจะไม่ทำหลังกล้อง...ละ...แล้วก็ต่อหน้าพี่ด้วย ”

“ ห้ามนอกใจโน่กันด้วย เข้าใจไหม ”

“ รู้แล้วน่า! -*- ” กันตอบกระแทกเสียง แม้จะไม่พอใจแต่ก็อายไม่น้อยที่จู่ๆต้องมาเชียร์คู่ตัวเอง ทั้งที่พยายามมองข้ามมาตลอดแล้วแท้ๆเชียว

โตโน่ยิ้มกว้างมากขึ้นไปอีกด้วยความพอใจ เขากอดคนตัวหอมพร้อมกับจูบแก้มนิ่มแรงๆหลายฟอด ทั้งสองคนนั่งคุยหยอกเย้ากันไปมาจนกันเริ่มเคลิ้มหลับไปอีกรอบ ร่างสูงประคองร่างบางนอนลงและจัดแจงสวมเสื้อผ้าก่อนจะห่มผ้านวมให้

ดวงตาคมมองน้องหวานฉ่ำ รักแสนรักจนต้องใช้สารพัดวิธีเพื่อให้ได้กันมา รู้ว่าไม่ดีที่ร่วมกันวางแผนกับพวกริท แต่ในเมื่อรักขนาดนี้จะให้ปล่อยไปคงทำไม่ได้ แม้ว่าแผนนี้ริทจะอัดเข่าใส่น้องชายเขาเต็มแรงเป็นข้อแลกเปลี่ยนเพื่อให้ริทยอมร่วมมือกันก็ตาม

...ริทมันเห็นกันเป็นน้องชายมาตลอด...

...แน่นอนว่าจะกดน้องก็ต้องผ่านด่านพี่ให้ได้...

...แต่กว่าจะผ่านได้ เขาก็เกือบสูญพันธุ์ TOT... 

========== To Be Continue ==========

::: Writer Talk :::

อัพแล้วนะคร้าาาา ตอนหน้าก็จบแล้วเนอะ เบื่อโน่กันหรือยัง?? 

เรื่องใหม่กำลังเลือกว่าจะเป็นโน่กัน สนกัน ไอซ์กัน รุจกัน หรือคู่ไหนดี เยอะ กันอ่ะเคมีเยอะเกิน 55555555

NC ส่งให้เรียบร้อยแล้วนะคะ ลองเช็คกันดูน้าาาา 

ขอบคุณสำหรับทุกๆคอมเม้นนะคะ เราก็ไม่อยากทำแบบนี้ แต่ก็ต้องยอมรับว่าเม้นเป็นกำลังใจของไรท์เตอร์ทุกคน

บางครั้งการเห็นคอมเม้นเพียงเพื่อขอ NC มันก็นอยด์เนอะ 

ไม่ต้องเม้นยาว แค่เม้นสั้นๆสักบรรทัดให้ชื่นใจก็พอค่ะ เพียงแค่นี้เอง เราก็ดีใจมากแล้ว

ช่วงนี้สถานการณ์ไม่ค่อยสงบเท่าไร ไปเรียนไปเที่ยวก็ระมัดระวังกันด้วยนะคะ 

แล้วเจอกันใหม่ตอนหน้าค่ะ ^O^