คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chocolate Love [AllGun] 3/4
=*= 3 =*=
“ นั่นสินะ พร้อมกันดีกว่า... ” ริทกระตุกยิ้มร้าย
“ เฮ้ย!!! ไม่เอาเว้ย!!!!! ”
“ แต่ริทจะเอา!!! ”
“ กันไม่ให้!!!! ”
กันเริ่มดิ้นอีกครั้ง ริทจึงใช้มือกดขาแน่น ส่วนตั้มก็เดินเข้ามาใกล้และดันริทให้เบี่ยงหลบไปอีกทาง จนตอนนี้เขาทั้งคู่ประกบร่างบางทั้งด้านซ้ายและด้านขวา มือข้างหนึ่งของริทกับตั้มจับขาของร่างบางบังคับให้แยกออกและยึดไว้มั่น แขนทั้งสองข้างของกันถูกยึดไว้ด้วยมือของคนทั้งสองแน่นจนเขาไม่อาจกระดุกกระดิกได้
“ ไม่เอานะริท อย่าทำแบบนี้ กันกลัว ” ร่างบางเริ่มเบะปากจะร้องไห้
“ ไม่น่ากลัวหรอกน่า ริทจะทำให้กันมีความสุขไง เด็กดีของริท ” ปลายนิ้วเกลี่ยแก้มเบาๆ ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปประชิด
“ อื้อ~ ”
ริทเป่าลมร้อนรินรดใบหูจนกันต้องย่นคอหนี ร่างเล็กยกยิ้มก่อนจะจูบเบาๆข้างแก้มใสจากนั้นจึงก้มลงซุกไซ้ซอกคอหอม มือลูบต้นขาร่นขึ้นเรื่อยๆ ส่วนริมฝีปากก็เคลื่อนไปประกบจูบริมฝีปากบาง กันเม้มปากแน่นทำให้ริทต้องกัดเบาๆจนกันเผยอริมฝีปากออก ลิ้นร้อนจึงแทรกไปกวาดชิมความหวานด้านในโพรงปากบาง ลิ้นเล็กพยายามหนีแต่สุดท้ายก็ถูกกระหวัดรัดให้ตอบสนองอย่างนุ่มนวล จุมพิตของเขาทำให้ร่างบางเริ่มคล้อยตามช้าๆ
ส่วนตั้ม เมื่อเห็นพี่ชายตัวเล็กเริ่มเกม เขาจึงเริ่มบ้าง ใบหน้าคมโน้มลงเข้าใกล้คนที่กำลังอ่อนระทวย ก่อนจะสะดุ้งเพราะถูกปลายจมูกของเขาคลอเคลีย ร่างสูงดมกลิ่นหอมจากเรือนผมนุ่มจากนั้นจึงจูบเบาๆข้างขมับบางและเรื่อยมาจนถึงแก้มนิ่ม เมื่อเก็บเกี่ยวกลิ่นหอมจนพอใจ เขาจึงเลื่อนไปยังใบหูบาง ฟันคมขบกันเบาๆ ปลายลิ้นไล้เลียจนคนโดนกระทำพยายามเอนศีรษะหลบหลีก ตั้มจึงเปลี่ยนมาซุกไซ้ซอกคอระหงแทน มือก็ลูบต้นขาจนเข้าใกล้จุดไวสัมผัส
“ อะ...อือ...ยะ...หยุด...ตั้ม...อย่า... ” กันร้องปรามเสียงกระท่อนกระแท่น เพราะเหนื่อยจากจุมพิตมาราธอนของริท
“ อย่าหยุดเหรอ...ได้สิ...ผมจะทำให้นะ... ”
...ไม่ใช่โว้ย!!!!!! ไอ้น้องเลว!!!!!!!!!!!...
กันได้แต่ร้องในใจ เพราะตอนนี้เขาโดนตั้มประกบปากอีกครั้ง มือของตั้มถูกดึงออก ร่างสูงปรายตามองพี่ชายอีกคน ก่อนจะอ่านจากสายตาร่างเล็กได้ว่าเขาไม่มีสิทธิ ร่างสูงยอมทำตาม เขาละมืออย่างง่ายดาย แต่เปลี่ยนไปลูบไล้ผิวเนียนภายใต้ร่มผ้าแทน ทำให้กันเริ่มดิ้นอีกครั้ง
“ อ๊ะ.... ”
ร่างบางร้องออกมาเบาๆ เมื่อรู้สึกถึงสัมผัสของใครบางคนที่ลูบไล้ส่วนสำคัญของเขา ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใคร แค่ปรายตามองก็พบแววตาวาววับของเพื่อนรัก มันชัดเจนจนไม่ต้องคิดให้ปวดหัวเลย ริมฝีปากบางพยายามดันริมฝีปากของตั้มออกเพื่อจะด่าเพื่อน แต่ตั้มกลับยิ่งขบกัดริมฝีปากของเขามากขึ้น จนกันประท้วงเพราะหายใจไม่ออก ตั้มจึงถอนจุมพิต
“ ระ...ริท...อย่า...นะ...กัน...ขอ... ” กันเว้าวอน หยาดน้ำสีใสเริ่มคลอหน่วยตาด้วยความกลัว
“ ไม่เอากัน อย่าร้องสิ ริทแค่จะดูเฉยๆ ไม่ทำมากกว่านี้หรอกนะ พอดูเสร็จ ริทจะปล่อยให้กันเป็นอิสระดีไหม ”
ร่างเล็กพูดด้วยรอยยิ้มหวาน แต่คนฟังรู้ดีว่ามันเป็นแค่คำพูดจอมปลอม รอยยิ้มนั่นก็เอาไว้หลอกเด็กซึ่งริทชอบยิ้มแบบนี้ให้เขาบ่อยๆเวลาเขาอ้อนจะเอานู่นเอานี่ บอกปากว่าจะหาของที่อยากได้ให้แต่มักจะต่อด้วยข้อแลกเปลี่ยน เมื่อเขาทำตามปุ๊บ...ริทก็จะหักหลังตลอด!! T^T
“ ไม่เอา ริทชอบหลอก ริทแค่จะพูดให้กันยอมทำตาม พอทำเสร็จ ริทก็หักหลัง ” กันหน้างอพลางเบะปากออก ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าการทำแบบนั้นยิ่งทำให้ริท...อยากได้...
“ แล้วพี่จะโง่ให้พี่ริทหลอกทำไมล่ะ ถามจริงอายุเท่าไรแล้วถึงยังเดินตามไอศกรีมต้อยๆเนี่ย ” ไม่ว่าเปล่ายังวางมือโยกหัวกลมๆของพี่ชายไปมาอีกด้วย
“ ไอ้ตั้ม!!! ไอ้น้องเฮงซวย!! ไอ้คนนรกไม่ยอมรับสวรรค์ก็ถีบส่ง!! เชี่ย!! ไอ้หมอบ้ากาม!! ปล่อย!!! ” กันโวยวายพร้อมกับดิ้นพล่านเพราะเพื่อนรักเริ่มปลดกระดุมกางเกงออก
“ กัน กรุณาให้เกียรติอาชีพอันทรงคุณค่าของริทด้วย -*- ” ร่างเล็กถอนมือทั้งสองข้างออก ยืนกอดอก ขมวดคิ้ว มองหน้าเพื่อนด้วยความไม่ชอบใจเท่าไร
“ ริทก็อย่าทำตัวให้ใครมาหยามเกียรติสิ! ” กันตวาดแว๊ดและพยายามดึงมือออกจากการจับกุมของตั้มแต่มันไม่ง่ายเลยสักนิด เขาเหนื่อยเกินไป เรี่ยวแรงที่เคยมีจึงเหลือน้อย
“ ริททำตัวยังไง พูดมาให้ดีๆนะ ไม่งั้นหนักแน่!! ” ริทเริ่มทำหน้างอ
“ ก็ทำตัวหื่นแบบนี้ไง!! มีหมอบ้านไหนจับคนอื่นปล้ำโดยที่เขาไม่เต็มใจหรือเรียกอีกอย่างว่าข่มขืนอ่ะ! หมอมีหน้าที่ช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก พิทักษ์ประชาชน ผดุงคุณธรรม นำพาชาติรุ่งเรือง แต่ริทเป็นหมอจอมหื่น ข่มขืนแม้กระทั่งเพื่อนตัวเอง ไอ้หมอใจร้าย ไอ้หมอหน้าเป็ดพะโล้โดนชานอ้อยเสียบตูด! ” กันรัวเป็นชุด จนน้องเล็กที่ยืนฟังอยู่อ้าปากค้างด้วยความอึ้ง
“ ริทยังเป็นแค่นักศึกษาแพทย์ แล้วหมอที่ไหนมาพิทักษ์ประชาชน ผดุงคุณธรรม นำพาชาติรุ่งเรือง กันจะบ้าเหรอ นั่นมันตำรวจไหม?? ”
“ หมอก็ทำได้ ไม่รู้ล่ะ ริทปล่อยกันนะ ไม่งั้นกันจะบอกกระทรวงการแพทย์ห้ามออกใบรับรองให้ริท แล้วก็จะบอกด้วยว่าริทเป็นหมาบ้า ให้ตัดคอแช่แข็งไว้ประจาน ปล่อยเว้ย!!!!! ถ้ายังไม่ปล่อยจะเพิ่มข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยว กันจะฟ้องศาลแพทย์!! ”
“ กันสติแตกไปแล้วหรือไง บอกแล้วว่ายังไม่ใช่หมอ แล้วไอ้ที่พ่นออกมาเนี่ย อะไรจริงบ้างนี่รู้ไหม มั่วที่สุด!! -*- ”
“ อีกไม่กี่ปีก็เป็นหมอแล้วนี่ แต่บางทีอาจไม่ได้เป็นก็ได้ เพราะกันอาจชำแหละริทโยนทะเลแถวนี้! ”
“ กันรักริทไม่ใช่เหรอ ไหนบอกว่าเรามีกันแค่เพียงสองคน~ ” ร่างเล็กเบะปาก ทำท่าจะบีบน้ำตา
“ อยู่มาจนเราเข้าใจกันดี~ ” หลอกริทต่อเพลงเนี่ย...
“ บางครั้งรักก็ต้องมีเรื่องที่กวนใจ~ ” ...บางทีอาจทำให้รอด...
“ เราก็มีแค่เพียงสองคน~ อยู่ทนจนคนสงสัย~ ” น่าจะจัดเพลงเต้นสักเพลง ขยับซ้ายขวาแล้ววิ่งหนีเลยดีกว่า...
“ ว่าเราจะปล้ำท่าไหน ไม่ปล้ำได้ไง ทั้งที่เรารักกัน~ ”
“ เฮ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ” มันมายังไงวะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“ แม่นวลลออของพี่เอ๋ย เจ้าไม่เคยรู้เลยว่าพี่รอรักเจ้าทุกวันคืน...ตอนเช้าพี่เฝ้าครวญ คอยเนื้อนวลมาแนบเนา ตอนสายยิ่งเงียบเหงา โถแม้เงาก็ไม่มี คอยเจ้าถึงตอนค่ำ โอ้คนงามป่านนี้ ไม่ให้ปล้ำสักที หัวใจพี่เพรียกหา~ ” ริทยิ้มกริ่มแถมยังร้องเพลงเย้ยอีกด้วย T^T
“ ตั้ม!! สอนริทร้องเพลงให้ถูกคีย์สิ ฟังแล้วรำคาญหูประตูห้องน้ำมาก ”
“ หยุดเลยตั้ม!! กันหูไม่ถึงไงเลยฟังแล้วไม่เพราะ เสียงริทออกจะไพเราะเสนาะหูปานนกการเวก!! ”
“ โอ๊ย...นกเป็ดน้ำยังร้องเพลงเพราะกว่าริทเลย!! ”
“ นกเป็ดน้ำร้องเพลงได้เหรอ ” ริทถามตาแป๋ว
“ ไม่รู้สิ ไม่เคยเห็นสักที หรืออาจจะเคยเห็นแต่ไม่รู้ว่ามันคือนกอะไร ” กันตอบด้วยความงงไม่แพ้เพื่อนสนิท
“ ไปถามมันไหม มันอยู่ไหนอ่ะ บึงฉวากมีไหม ”
“ ไม่รู้ เดี๋ยวกลับไปจะไปหาให้ แล้วไปดูด้วยกันนะริท~ ” กันชวนเพื่อนแววตาเป็นประกายวิบวับ
“ เอาสิๆ นานๆไปเที่ยวแบบนั้นบ้างก็ดีเนอะ ไปกันสองคนนะกัน~ ” ริทยิ้มกว้าง
“ แป๊บนะ...คือ...พี่จะต่อไหม ” ตั้มสะกิดริท รู้สึกคิดผิดที่ตัดสินใจร่วมมือด้วย ตอนนี้ดูท่าทางพี่ชายตัวเล็กจะชวนพี่ชายตัวเล็กกว่าเม้าจนลืมไปแล้วว่ากำลังติดภารกิจระดับโลกอยู่
“ ต่ออะไร ” ริทถามด้วยความงุนงง กันก็เอียงคอมองด้วยความสงสัย
“ ปล้ำ ” คำเดียวสั้นๆ แต่ความหมายช่างมหาศาล
“ เชี่ย!!! ตั้มมึงทักไอ้เตี้ยทำไม!!!! ” กันโวยวายลั่น เขาอุตส่าห์ลืมไปแล้วนะเนี่ย!!!
“ กัน! ถึงริทจะเตี้ยแต่ใส่ทีกันก็เจ็บได้นะ!! ” ริทหันไปตวาดเพื่อนที่ว่าตัวเองเตี้ย อันที่จริงเขาไม่ได้เตี้ยนะ แค่มีส่วนสูงต่ำกว่ามาตรฐานเฉยๆ
“ ใส่บ้าอะไร!! ไอ้หมอโรคจิต!! ”
“ ก็บอกว่ายังไม่ใช่หมอ พูดจาให้เกียรติพี่เก่งด้วย!!! ”
“ ถ้ามีลูกนะ กันจะไม่ให้ลูกเป็นหมอ แม่ง...เก็บกดแล้วหาทางออกไม่ได้ต้องมาปล้ำเพื่อน!!! ”
“ อนาคตลูก เดี๋ยวริทดูเอง ส่วนอนาคตกัน อีกไม่นานต้องผ่าตัดใส่มดลูก ฟันธงเลย!!! ”
“ สลัด!! ใครเขาจะต่อมดลูกให้ผู้ชาย!!! ”
“ ริทจะเบนเข็มไปเรียนวิทยาศาสตร์แล้วมาตัดต่อพันธุกรรมทางเพศให้กันเอง!! ”
“ ไอ้หมานรก!! ”
“ ก็บอกว่าเป็นหมอ!!! ”
“ เมื่อกี้บอกว่ามะ........ ”
“ โว้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! พวกพี่หยุดทะเลาะกันได้ไหม!!!! ”
“ ..... ” เงียบกริบทั้งคู่ด้วยความตกใจกับเสียงตวาดของตั้ม
“ ฮึก...ริท...ตั้มดุ... ” กันเบะปาก น้ำตาคลอ
“ โอ๋ๆ เดี๋ยวซื้อของเล่นให้นะ ไม่ร้องๆ ตั้มแค่ล้อเล่น ” ริทลูบหัวน้องเล็กแห่งแก๊งค์อสรพิษเบาๆ
“ ปัญญาอ่อน ถ้าพี่ไม่ตั๊บ ผมตั๊บเอง มานี่พี่กัน! ” ตั้มกระชากทีเดียวกันก็ปลิวติดมือมาอยู่ในอ้อมแขน
“ งื้อ~ ปล่อยนะ ไอ้ส้วมซึม!! ” กันดิ้นดุ๊กดิ๊กไปมา
“ อย่ารัดคิวสิตั้ม! ” ริทโวยวาย พยายามจะแยกตั้มออก แต่ตั้มกลับผลักเขากระเด็น
“ มัวรอพี่ เมื่อไหร่ผมจะได้กินพี่กัน เวลายิ่งมีน้อยๆอยู่ ด้านนอกจะพังประตูได้แล้วมั้งเนี่ย ”
“ ไอ้น้องหน้าปลวก ปล่อยสิวะ ไอ้เห็บแมว!!! ”
“ ปากดีๆแบบนี้ จะจูบให้พูดไม่ได้เลย ”
“ อื้อ!!~ ”
ริมฝีปากหยักประกบจูบลงบนริมฝีปากบาง กันพยายามหลบหลีกแต่ตั้มลุกล้ำจนสามารถตวัดรัดลิ้นเล็กให้ตอบสนองได้ มือใหญ่ยึดปลายคางเล็กไว้ไม่ให้หันหนี มือน้อยดันไหล่หนาให้ออกห่างแต่ตั้มกลับยิ่งแนบชิดเข้าใกล้ มือข้างที่ว่างรวบเอวบางแน่น พอเห็นว่าหนีไม่ได้แล้วจึงปล่อยจากปลายคางมายังเอวคอด ลูบไล้เบาๆก่อนจะสอดมือเข้าไปใต้เสื้อตัวบาง ควานเปะปะจนพบขนมหวาน ปัดป่ายเบาๆจากนั้นจึงลงสัมผัสหนักหน่วงทำให้ร่างบางครางอือตัวสั่นสะท้าน
“ ไอ้ตั้มปล่อย!! ” ริทกลับมายื้อแย่งกันอีกครั้ง
“ พี่นั่นแหละปล่อย!!! ” ตั้มสะบัดริทออกอย่างแรงจนคนตัวเล็กกว่าลื่นไถลหน้าผากกระแทกขอบอ่างล้างมือ
“ โอ๊ย!!!!! ” ริทร้องออกมา ก่อนจะหมดสติไป
“ เฮ้ย!!! พี่ริท!!!! ” ตั้มตกใจ รีบถลาไปดูพี่ชายตัวเล็ก เขาพลิกกายร่างเล็กขึ้นมาก่อนจะพยายามตบแก้มขาวเบาๆเรียกสติ
“ ริท... ” กันพยายามจะลงมาดูริท แต่ก็ต้องเบิกตาโพลง อ้าปากค้าง จะร้องเตือนน้องคงไม่ทัน
ผัวะ!!
“ อึก!!! ” ไม่ทันได้ร้อง ตั้มก็ซวนซบหมดสติคาอกริท ส่วนร่างเล็กน่ะเหรอ...ลืมตาช้าๆด้วยใบหน้าเรียบเฉย
“ ตบซะแรงเลย ดีนะที่คว้าถังน้ำมาตีหัวได้ทัน ไม่งั้นหน้าคงบวมหมดหล่อพอดี ” ริทผลักร่างน้องชายออกไป ก่อนจะขว้างถังน้ำใบเล็กไปไกลตัว
“ ระ...ริท...ตั้ม... ”
“ ไม่ต้องห่วงหรอกกัน มันเป็นอะลูมิเนียม ไม่ตายหรอก ” ริทพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ
“ ระ...เหรอ... ” กันหน้าซีด รู้สึกว่าเพื่อนเปลี่ยนไป คงล่อหลอกถ่วงเวลาไม่ได้แล้ว
“ มาต่อกันเถอะ หึหึ ”
“ ยะ...อย่านะริท ไม่งั้นกันจะร้องนะ ”
“ ร้อง? กันจะร้องให้ใครช่วย? ตูมตามเหรอ? ริทว่าถ้าตูมตามเข้ามาได้ อาจจะตีริทให้สลบ แต่คงไม่ช่วยกันหรอก คงจะกินกันเองซะมากกว่า ”
“ พะ...พี่โน่ไง พี่โน่กับพี่บี้... ”
“ พี่โน่น่ะเหรอ ป่านนี้ยังปาร์ตี้ไม่จบเลยมั้ง พี่บี้ก็คงอยู่ในงานนั่นแหละ กำลังสนุกสุดเหวี่ยงขนาดนั้น กันหายไปนานยังไงเขาก็ไม่เอะใจหรอก อย่าหวังว่ากันจะรอดไปจากตรงนี้เลย ถ้าริทยังไม่ได้ ไม่ว่าใครก็ต้องไม่ได้กัน ”
“ ริท~ อย่าทำกันนะ~ ” กันกะพริบตาปริบๆ อ้อนวอนให้ปล่อย
“ รู้ไหม ยิ่งกันอ้อน กันยิ่งน่าปล้ำที่สุดเลย หึหึ ”
...เชี่ย!! มันโรคจิตมาก น้องกันรับไม่ได้!!! TOT...
“ อย่าเข้ามานะ... ”
“ อย่าหนีเลยนะ... ”
“ ไม่...อื้อ!~ ”
มือเล็กของริทกดศีรษะกลมให้โน้มมารับจุมพิต กันพยายามเม้มปากไม่ให้อีกฝ่ายรุกล้ำพร้อมกับดันไหล่เพื่อนรักให้ออกห่างด้วย ริทจึงตัดสินใจรวบมือบางไว้ก่อนจะขบกัดริมฝีปากแรงๆจนกันต้องยอมเปิดปาก ส่งผลให้ร่างเล็กสามารถสอดลิ้นเข้าไปไล่ต้อนพัวพันลิ้นเล็กได้อย่างง่ายดาย จุมพิตล้ำลึกและช่ำชองทำให้คนไม่เคยมึนงงสมองตื้อไปหมด คิดหาทางหนีทีไล่ไม่ออก
“ เหนื่อยแล้วเหรอกัน ” ริททักเมื่อถอนริมฝีปากออกและเห็นว่ากันหอบเอาอากาศเข้าปอดเป็นการใหญ่ เรี่ยวแรงก็ถดถอยจนต้องทิ้งตัวพิงกระจกเงา
ริมฝีปากร้อนพรมจูบไปทั่วใบหน้าใสอย่างหลงใหลก่อนจะเลื่อนลงมาซุกไซ้ซอกคอหอม มือข้างหนึ่งดันเสื้อยืดให้ร่นขึ้นช้าๆจากนั้นจึงถอนใบหน้าออก เขากวาดตามองร่างอ่อนระทวยด้วยความพึงพอใจ มือเล็กลูบไล้ไปบนผิวนุ่มเนียนใสจากนั้นจึงโน้มใบหน้าลงไปหยอกเย้าขนมหวานแสนอร่อย กันเกร็งตัวด้วยความซ่านสะท้าน รู้สึกสับสนไปหมด ทั้งต้องการขัดขืน ทั้งต้องการสัมผัสของเพื่อนสนิท มันตีกันจนงุนงงไปหมด
โครม!!!!
เสียงกระแทกดังสนั่นหวั่นไหวทำให้คนที่กำลังแทะเล็มผิวใสสะดุ้งเฮือก เขามองไปตรงทิศทางของเสียงก่อนจะเบิกตาโพลงเมื่อเห็นพี่ชายตัวขาวไอดอลของเขายืนจังก้า มือข้างหนึ่งถือไม้หน้าสามและอีกข้างถือเชือกเส้นหนา เขายืนอยู่หน้าประตู...ซึ่งบัดนี้มันพังลงมานอนราบกับพื้นห้องน้ำเรียบร้อย กวาดตามองไปด้านหลังก็พบร่างของตูมตามนอนฟุบอยู่ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าคงโดนไม้หน้าสามเต็มๆ
“ พะ...พี่บี้... ” ริทหน้าซีดเผือดเมื่อบี้ย่างเข้าใกล้ทีละก้าว
“ เพื่อไม่ให้เราเสียเวลามากไปกว่านี้ พี่มีข้อเสนอให้ ” บี้พูดเรียบๆ
“ คือ...พี่จะหารกับริทใช่ไหม ในฐานะพี่ชายสุดที่รัก ริทยกให้พี่ก่อนก็ได้ ” พูดไม่พอยังผายมือเชิญอีกด้วย
“ ไอ้ริท!!!!! ” กันตวาดทันที ถ้าไม่ติดว่าหมดแรงจะถีบไอ้หมอเตี้ยสักที!!!
“ พี่ไม่ได้ต้องการข้อเสนอของนาย แต่พี่จะให้ริทเลือกข้อเสนอของพี่ต่างหาก ”
“ ข้อเสนออะไรครับ ” ริทถามด้วยความสงสัย
“ เลือกว่าจะเอาไม้หน้าสามหรือเชือก...หรือว่า...ออกไปจากที่นี่...ตอนนี้... ” แววตาเชือดเฉือนทำให้ร่างเล็กกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก
“ เอ่อ...คือ....ริทเลือก.....ขอโทษนะกัน....ไว้ริทจะทำบุญไปให้เยอะๆนะ.... ” พูดจบก็ยกมือไหว้พี่ชายลวกๆและรีบเผ่นแนบออกจากห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
“ เชี่ย!!!!!!!!! ไอ้หมอขี้ขลาดตาขาว!!!!!!!!! ”
...กูยังไม่ตายนะ!!!! แต่ถ้าตายเมื่อไร เราต้องไปด้วยกัน!!!!!!!...ไอ้เพื่อนเฮงซวย...!!!!
“ กัน... ” เสียงของพี่ชายทำให้คนเป็นน้องสะดุ้งและหันมามองช้าๆ
“ พะ...พี่.... ” กันเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึงกับภาพเบื้องหน้า บี้ถอดเสื้อ เปลือยอกและโชว์ซิกแพคไปแล้วเรียบร้อยโรงเรียนกัน
...มันจะถอดเสื้อเร็วไปไหนวะครับ....!!!!
“ กันของพี่... ” บี้พูดเหมือนเพ้อ
เขาเดินเข้าใกล้คนอายุน้อยกว่า วาดแขนโอบรอบคนตัวอ่อนก่อนจะโน้มหน้าเข้าใกล้กันมากขึ้น กันหันหน้าหนีเป็นพัลวัน อ้อมกอดที่รัดแน่นขึ้นจนเค้าหายใจไม่ออก ซ้ำข้อมือทั้งสองข้างยังถูกรวบไว้ บี้อาศัยจังหวะที่กันเผลอและประกบปิดปากร่างบางได้ในที่สุด
ร่างสูงส่งเรียวลิ้นหนาเข้าไปสำรวจโพรงปากหวาน ก่อนไล่ต้อนลิ้นเล็กอย่างเร้าร้อน ร่างบางครางอื้ออึงรับสัมผัสอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ และนั้นยิ่งกระตุ้นให้ร่างสูงเกี่ยวกระหวัดรัดดึงลิ้นเล็กอย่างรุนแรงขึ้นตามอารมณ์ที่เก็บกดไว้มานานมาก ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่คำว่าน้องชายจะกลายมาเป็นคนที่แอบชอบและทุกๆวันความชอบเริ่มจะมากขึ้นๆ จนกลายเป็นคำว่ารัก..และ...ต้องการ
“ อื้อ...พี่บี้...พะ... ”
กันพยามยามจะร้องห้ามอีกครั้งเมื่อร่างสูงปล่อยให้เขาหอบเอาลมหายใจเข้าครู่เดียวเท่านั้น ก่อนตามประกบลงมาอีกครั้ง ตอนนี้กันงงงันและมึนตื้อไปกับรสจูบที่เต็มไปด้วยความรุนแรงและวาบหวาม เขาค่อยๆทิ้งตัวลงในอ้อมแขนแกร่งนั้นอย่างไม่อาจขัดขืนได้อีกแล้ว ตาปรือหยาดเยิ้มด้วยความเหนื่อยอ่อนจากการวิ่งหนีหลายนาทีทอดผ่านมองมายังพี่ชายเพื่ออ้อนวอนให้หยุด
“ ขอโทษนะกัน พี่คุมตัวเองไม่ได้เลย รักนะคะคนดีของพี่ ”
มือหนาเริ่มลูบไล้ไปตามสัดส่วนเว้าโค้งของร่างกาย กันเป็นผู้ชายเหมือนกับเขาและคนอื่นๆ แต่กลับเอวเล็กบางและคอดราวกับเด็กผู้หญิงวัยยังไม่แตกเนื้อสาว ผิวนุ่มนั้นหอมหวานจนอดใจไม่ไหวต้องก้มลงไปดอมดมใกล้ๆ ปลายลิ้นสัมผัสผิวใสละเลียดชิมราวน้ำหวาน มือหนาปล่อยมือบางให้เป็นอิสระเพราะเห็นว่าไม่มีแรงขัดขืนแล้ว เขาจึงสามารถไล้สัมผัสไปทั่วตัวของกันได้อย่างง่ายดาย
กันครางอือในลำคอ แม้จะควบคุมอารมณ์ได้ยาก แต่สติของเขายังครบถ้วน ดวงตาหวานปรือมองไปรอบกาย พยามยามคิดเอาตัวรอดจากเหตุการณ์นี้และในที่สุดก็พบตัวช่วยซึ่งอยู่ไม่ห่างมากนัก
“ อะ...อื้อ...พี่บี้...อ๊า... ” กันแกล้งร้องครางผะแผ่ว มือบางพยายามเอื้อมไปจนสุดแขนและคว้ามันมาได้ในที่สุด
“ หวานจังกันของพี่ ” ยิ่งลิ้มลอง ยิ่งเคลิบเคลิ้มจนลืมระวังตัว
ผัวะ!!!
“ โอ้ย!!!!!!!!!!!!!!! ” ร่างสูงร้องออกมาพร้อมทั้งถอยห่างจากันอย่างเร็วไว
“ ยะ...อย่าเข้ามานะ... ” กันกระชับไม้ในมือแน่น มันวางอยู่ข้างอ่างล้างหน้า ทำให้เขาสามารถหยิบมันมาฟาดไหล่และหลังพี่ชายได้ง่ายดาย
“ เล่นแรงนะกัน ” บี้จับบ่าด้วยความเจ็บ
“ อย่านะ... ” กันถดตัวลงจากอ่างล่างหน้าอย่างทุลักทุเล ถอยหนีพี่ชายไปทางประตูทีละก้าว
“ หยุดนะกัน ” บี้พยายามจะก้าวมาจับ แต่ก็ปวดไหล่ไปหมดทุกทีที่เอื้อมมือจะคว้ากัน
“ หยุดก็โง่เป็นควายสิ!!! ” กันปาไม้ใส่พี่ชาย ก่อนจะหันหลังวิ่งหนีโดยไม่สนว่ามันจะกระแทกหน้าพี่ชายหรือเปล่า
“ อ๊ะ!!! ”
แต่ยังไม่ทันพ้นประตูห้องน้ำดี ร่างบางก็ถูกกระชากอย่างแรงจนเซถลาเข้าสู่อ้อมกอดของใครบางคนซึ่งยืนกอดอกพิงผนังห้องน้ำด้านนอกรออยู่นานแล้ว ไม่ทันตั้งตัวก็ถูกช้อนอุ้มในท่าเจ้าสาวจนร่างบางผวาคล้องคอด้วยกลัวตก ร่างสูงกระตุกยิ้มราวกับผู้ชนะ จากนั้นจึงวิ่งอ้าวพาร่างของกันออกไปจากโรงแรมอย่างรวดเร็ว...!!!
=============== To Be Continue ==============
มาต่อแล้วนะคะ มีใครรอไหม? T^T
ตอนนี้แลดูป่วนเนอะ ป่วนแบบปัญญาอ่อนด้วย กร๊ากกกกก
ด้วยความที่เป็นสองแสบ จะให้ไม่เถียงกันก็กะไรอยู่เลยจัดซะหน่อย 55555
ใครเป็นคนอุ้มน้องกันไปคงไม่ต้องเดาแล้วเหลือคนเดียว
แต่อุ้มไปไหนไว้ลุ้นตอนหน้านะคะ อีกตอนเดียวก็จบแล้ว
มีใครสนใจพลอตไหนคู่ไหนอีกไหม เสนอได้นะคะ >O<
ปล.ซิกแพคนุ้งกันมันงดงามมากจริงๆ อย่าลืมไปคอนเทพทั้ง 7 เยอะๆนะคะ
ไปลวนลาม...เอ๊ย...ไปชื่นชมน้องกันทางสายตาชัดๆเน้นๆกันเถอะ ^O^
ความคิดเห็น