ตอนที่ 20 : EP 20 : เกม
Kiss Me Slowly
(Sunggyu x Woohyun)
Genre: AU School-Life
Rate: PG-13
EP20 – เกม
แจฮวานยิ้มทั้งบนริมฝีปากและในแววตาเมื่อคำว่า ‘เกมสารภาพความจริง’ ของเขาทำให้อูฮยอนเม้มริมฝีปากด้วยความกดดันได้
“ทำไมต้องเป็นอูฮยอนกับนายก่อนล่ะ” มินฮยอนถามขึ้นมา แล้วแจฮวานก็ตอบคำถามนั้นด้วยการหันไปมองหน้าอดีตแฟนของตัวเองด้วยสายตาเยือกเย็น
“เพราะข้อหนึ่งผมเป็นเจ้าของวันเกิด และสองอูฮยอนเป็นเพื่อนใหม่ที่ผมชอบ แต่ถ้ารุ่นพี่มินฮยอนอยากให้เป็นผมกับรุ่นพี่แทน ก็ไม่ขัดข้องนะ”
มินฮยอนเงียบไปเมื่อเจอประโยคนั้น ก่อนที่คิมมยองซูจะเป็นคนคลี่คลายสถานการณ์ที่เริ่มจะอึมครึมด้วยการเร่งขึ้นว่าให้รีบ ๆ เล่นกันได้แล้วเพราะเขาตื่นเต้นกับเกมของแจฮวานอยู่เหมือนกัน
“มา ใช้ขวดใบนี้หมุนดูว่าระหว่างฉันกับนาย ใครจะได้เป็นคนชนะ…” เพื่อนใหม่ของนัมอูฮยอนเริ่มต้นเกมด้วยการหมุนขวด ขวดแก้วใบนั้นหมุนตามแรงส่งจากมือของคิมแจฮวานด้วยความเร็วในตอนแรกก่อนที่มันจะค่อย ๆ ช้าลง ท่ามกลางอาการหายใจไม่ทั่วท้องของทุกคนในที่แห่งนั้น แล้วในที่สุดปากขวดก็ชี้ไปที่เจ้าของวันเกิดซึ่งนั่งอยู่ตรงข้ามกับนัมอูฮยอน
“แจฮวานเป็นคิง!” แอลตะโกนขึ้นมาอย่างมีอารมณ์ร่วมในขณะที่คนชนะอย่างแจฮวานปรบมือด้วยความชอบใจ
“โชคดีชะมัด เริ่มต้นก็เป็นคิงเลยอ่ะ ฉันจะทำอะไรกับเพื่อนใหม่ตัวเองดีนะ กินเหล้าสามแก้วเป็นไง”
“ไอ้เตี้ยนี่ไม่กินเหล้า”
“อูฮยอนไม่ดื่มแอลกอฮอล์”
ทั้งพี่ชายข้างบ้านและแฟนของอูฮยอนพูดขึ้นมาพร้อมกันจนมยองซูที่เป็นคนนอกอ้าปากค้าง
นี่เพื่อนเขากับฮวังมินฮยอนมันจะต่อยกันไหมวะ แล้วมยองซูควรจะเตือนสติคิมซองกยูเพื่อนรักของตัวเองว่าไม่ควรออกตัวแรงเกินการเป็นพี่ชายข้างบ้านหรือว่าจะยุมันให้เล่นใหญ่แล้วแตกหักรู้แล้วรู้รอดไปเลยดี
“พูดเป็นเสียงเดียวกันเลยแฮะ งั้นถ้าไม่กินเหล้าก็ต้องเล่นเกมพูดความจริงแล้วล่ะ”
คนเป็นคิงอย่างแจฮวานก็คงไม่ได้คิดจะสั่งให้อูฮยอนดื่มโซจูสามแก้วอยู่แล้วตั้งแต่แรก
“จะให้พูดความจริงเรื่องอะไร” อูฮยอนแข็งใจถาม เขารู้สึกไม่ดีเลยในตอนนี้
“นั่นสิ คำถามแบบไหนดีถึงจะเหมาะกับคนที่มีแฟนเป็นคนดังของโรงเรียนอย่างนายกันนะ เรื่องของรุ่นพี่มินฮยอนเป็นไง”
“คิมแจฮวาน”
เสียงหนัก ๆ ที่เรียกชื่ออดีตคนรักยิ่งทำให้แจฮวานสนุกสนานกับการปั่นประสาทคนอื่นมากขึ้น
“เกมพูดความจริง ที่ฉันจะถามนาย…”
“…”
ทุกสายตาในที่แห่งนั้นหันมองคิมแจฮวานเป็นตาเดียวกัน
“จูบครั้งล่าสุดของนาย ที่ไหน เมื่อไร และกับใคร”
คำถามของแจฮวานทำให้อูฮยอนรู้สึกเหมือนเขาก้าวพลาดในความฝันช่วงจังหวะกึ่งหลับกึ่งตื่น เด็กหนุ่มรู้สึกได้ถึงปลายนิ้วที่สั่นน้อย ๆ ของตัวเองเมื่อสายตาทุกคู่ในที่แห่งนี้จับจ้องมาพร้อมกัน
ดูเหมือนว่าคนที่อยากรู้คำตอบจะไม่ได้มีแค่แจฮวาน สองคนที่รอฟังคำตอบนั้นรู้ดีอยู่แก่ใจว่าตัวเองไม่ใช่เจ้าของจูบนั้นของอูฮยอน แม้หนึ่งคนที่ว่าจะเข้าใจผิดอยู่ก็ตาม
“เอ่อ…” อูฮยอนอึกอัก เด็กหนุ่มรู้สึกถึงความกดดันมหาศาลกับการตอบคำถามนี้ “ฉัน…”
“ตอบมาสิ จูบครั้งล่าสุดของนาย เมื่อไร ที่ไหน และกับใคร…”
“…”
“แต่อย่าบอกว่าไม่มีนะ เพราะว่าฉันจะไม่เชื่อ” แจฮวานดักคอไว้ก่อน
“จูบครั้งล่าสุดของฉัน”
“…”
คนที่กำฝ่ามือเข้าหากันไม่ได้มีเพียงแค่นัมอูฮยอนในตอนนี้ แต่เป็นคิมซองกยูด้วยเช่นกัน
“เมื่อสัปดาห์ก่อน”
ซองกยูเหลือบสายตามองน้องชายข้างบ้านของเขา เด็กหนุ่มใช้ความคิดระลึกถึงเหตุการณ์คืนที่ตัวเองเมาแล้วไปจูบอูฮยอนเข้า
มันก็เมื่อสัปดาห์ก่อนนี่เอง …
“ระหว่างทางเดินกลับบ้าน กับรุ่นพี่มินฮยอน”
นั่นเป็นคำพูดโป้ปดคำโต อูฮยอนคิดว่าตัวเองยินดีที่จะตกลงไปในน้ำเมื่อหันไปแล้วมองเห็นแววตาของคนที่ตัวเองอ้างถึง สายตาของฮวังมินฮยอนบอกแววงุนงงจนเกือบจะเรียกว่าไม่เข้าใจในตอนแรก ทั้งเขาและอูฮยอนย่อมรู้ดีแก่ใจว่าจูบเมื่อสัปดาห์ก่อนระหว่างทางกลับบ้านที่อูฮยอนอ้างถึงไม่เคยเกิดขึ้นด้วยการปฏิเสธของนัมอูฮยอนเอง แล้วมันมีเหตุผลอะไรที่อูฮยอนจะต้องโกหก…
แต่ฮวังมินฮยอนก็ยังคงเป็นฮวังมินฮยอนที่แม้จะแคลงใจกับคนรักของตัวเองเพียงใด แต่เด็กหนุ่มก็ยังคงความเป็นคนดีของตัวเองไว้ด้วยการไม่พูดอะไรสักคำ แม้เขาจะรู้ดีอยู่เต็มอกว่าตัวเองไม่ใช่เจ้าของจูบครั้งล่าสุดของนัมอูฮยอนก็ตาม
ส่วนอีกคนที่นั่งอยู่ไม่ห่างกันนัก ดูเหมือนคิมซองกยูจะแหลกสลายไปแล้วกับความจริงที่เขารับรู้มาตลอดและตอนนี้มันก็กำลังถูกตอกย้ำให้ชัดเจนขึ้นด้วยคำตอบของนัมอูฮยอน
เขาคือเจ้าของจูบที่เกิดจากความไม่เต็มใจและไม่เคยทำให้นัมอูฮยอนรู้สึกอะไรได้ แตกต่างไปจากจูบครั้งล่าสุดของมันกับฮวังมินฮยอน
ไม่เคยมีความหวั่นไหวอะไรในหัวใจน้องชายข้างบ้านของคิมซองกยู ไม่มีมาตั้งแต่แรก ไม่เคยมี และจะไม่มีวันมี
มีเพียงคิมซองกยูคนเดียวที่รับรู้ถึงการมีอยู่ของความหวั่นไหวนั้น
ทั้งที่รู้ว่าควรจะตัดใจ เมื่ออูฮยอนไม่มีวันจะคิดอะไรเกินเลยกับเขา แต่ไม่รู้ว่าทำไมซองกยูถึงอยากจะแย่งชิงไอ้อ้วนนั่นมา
ไม่อยากเสียมันไปเลย …
“รู้เรื่องแล้วก็เล่นเกมต่อไปสักที” ซองกยูพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงติดจะห้วน เด็กหนุ่มมองหน้าน้องชายข้างบ้านก่อนที่จะพูดขึ้นมาด้วยคำพูดที่ความหมายไม่น่าฟังนัก
“กูไม่ได้อยากจะฟังเรื่องรักเลิฟสตอรี่ของใคร ไม่ว่าจะจูบหรือจะไปทำอะไรมามากกว่านั้นก็ช่างมึงสองคนเถอะ”
ความหงุดหงิดปนหวงแหนทำให้ซองกยูพูดออกไปแบบนั้น และเขายังทำในสิ่งที่ไม่ควรทำอีกหนึ่งอย่างด้วยการหยิบโซจูในถุงพลาสติกที่แจฮวานซื้อมารินใส่แก้วดื่ม
ไอ้พี่กยู มึงเคยสัญญากับกูว่าจะไม่กินเหล้าอีกไง!
นัมอูฮยอนรู้สึกถึงความผิดหวังอย่างรุนแรงที่เกิดขึ้นในใจ การผิดสัญญาของคิมซองกยูยิ่งทำให้เด็กหนุ่มรู้สึกว่านับวันแล้วเขาจะยิ่งไม่มีความสำคัญสำหรับอีกฝ่ายมากขึ้นทุกที และอูฮยอนไม่ควรสนใจจะไปให้ความสำคัญอะไรกับคิมซองกยูมากไปกว่าการให้มันเป็นพี่ชายข้างบ้านก็เท่านั้น
นั่นคือสิ่งที่สมองสั่งให้จำ แต่หัวใจกลับทำไม่ได้เลย
“มา เกมต่อไป ดูดิจะเป็นใครกับใคร”
ดูเหมือนว่าคนที่สนุกสนานที่สุดในตอนนี้จะเป็นเจ้าของงานอย่างคิมแจฮวานที่ยังไม่หยุดเกมป่วนประสาทของตัวเองลงง่าย ๆ และดูเหมือนว่าพระเจ้าก็จะเข้าข้างแจฮวานเสียด้วยเมื่อเขาเล่นเกมกับมินฮยอนและมันจบลงด้วยการที่ปากขวดหันไปทางอดีตแฟนเก่าของตัวเอง
สมใจนักล่ะ!
“ได้เป็นคิงทั้งตอนที่เล่นกับอูฮยอนทั้งเล่นกับรุ่นพี่ฮวังเลยแฮะ โชคดีเป็นบ้า!” แจฮวานหัวเราะร่าในขณะที่มยองซูรู้สึกว่าอากาศในห้องพักของเขาดูจะไม่ค่อยเพียงพอต่อการหายใจเท่าไรแล้วในตอนนี้
นี่มันเกมพระราชา เกมคิง หรือเกมพูดความจริงที่ไหนกันเล่า นี่มันเกมแห่งรักสี่เส้าชัด ๆ แต่ละคนหน้าตาเหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบ มันจะฆ่ากันตายในห้องกูไหมวะ!?
“จะเลือกให้พี่ทำอะไร ว่ามา” ฮวังมินฮยอนถามแจฮวานด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขาไม่หวังว่าแจฮวานจะใจดีถึงขนาดให้ทำอะไรง่าย ๆ อย่างการดื่มโซจูสามแก้วรวดเป็นแน่
“ใจเย็น ๆ ก็ได้นี่ครับรุ่นพี่มินฮยอน ไม่เห็นต้องรีบร้อน ผมมีคำสั่งให้พี่อยู่แล้วว่าอยากให้ทำอะไร แล้วมันก็น่าจะเข้ากันดีด้วยกับที่อูฮยอนเพิ่งพูดมาเมื่อกี้”
คำพูดของทำให้ซองกยูขมวดคิ้ว
อย่าบอกนะ …
“อูฮยอนเพิ่งพูดถึงเรื่องจูบล่าสุดไป แล้วผมก็คิดว่ารุ่นพี่น่าจะไม่ขัดข้องถ้าจะจูบแฟนตัวเองต่อหน้าเพื่อน”
“คิมแจฮวาน!”
เป็นครั้งแรกก็ว่าได้ที่คนใจเย็นอยู่เสมออย่างฮวังมินฮยอนตวาดเรียกใครสักคน และอดีตแฟนของเขาอย่างคิมแจฮวานอาจจะเป็นคนแรกที่มินฮยอนทำแบบนั้นด้วย ส่วนคิมซองกยู เขากำลังปักใจเชื่อแล้วว่าคิมแจฮวานเป็นโรคประสาท
หมอนี่มันต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ ที่เล่นเกมด้วยการสั่งให้แฟนเก่าของตัวเองจูบกับแฟนใหม่ให้ดู
แต่ที่บ้ากว่านั้นคือซองกยูจะไม่ยอมให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นตำตาเขาเป็นอันขาด!
“ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ครับ รุ่นพี่มินฮยอน เราก็เป็นแฟนกันไม่ใช่เหรอ”
คนที่นั่งอยู่เงียบ ๆ มาได้สักพักอย่างนัมอูฮยอนกำลังหาเรื่องใส่ตัวด้วยการประชดประชันไม่เข้าท่า หนุ่มน้อยกดดันจากคำโกหกของตัวเองและยังเสียใจที่คิมซองกยูผิดสัญญา ดังนั้นเกมของแจฮวานก็เลยเป็นเครื่องกระตุ้นชั้นดีให้เขาอยากจะทำอะไรที่ไม่สมควรบ้างเป็นการประชด
แต่ประชดตัวเอง มินฮยอน หรือซองกยู นั่นก็ยังไม่แน่นัก
ดวงตาสีน้ำตาลหันมองคนที่รินโซจูใส่แก้วแล้วยกขึ้นดื่ม ซองกยูจ้องกลับมาด้วยแววตาน่ากลัว มือของเด็กหนุ่มปากร้ายกำแก้วเหล้าไว้แน่น และในทันทีที่อูฮยอนขยับเข้าไปใกล้มินฮยอนแล้วยกแขนขึ้นคล้องคอคนรักด้วยท่าทางของคนที่พร้อมจะแสดงความรักต่อกันด้วยการจูบ แก้วเหล้าในมือซองกยูก็ถูกเขวี้ยงลงบนพื้นจนแตกกระจาย
เพล้ง!!
“เฮ้ย! ไอ้เหี้ยซองกยู อะไรมึงเนี่ย!!!”
คนที่ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้มีแต่คิมมยองซูเท่านั้นหรอก แต่อีกสามคนที่อยู่ในที่แห่งนี้ก็ตกใจไม่แพ้กัน และอย่างน้อยมยองซูก็ยังดีกว่าที่เขาสามารถแสดงความตกใจของตัวเองด้วยการสบถออกมาได้ในขณะที่คนอื่นมองซองกยูอย่างตกตะลึง
และตอนนี้ความตกตะลึงที่ว่านั่นก็กำลังจะมากขึ้นและบวกไปด้วยความไม่พอใจของฮวังมินฮยอนกับความสะใจของคิมแจฮวานเมื่อเด็กหนุ่มปากร้ายที่สุดในที่แห่งนี้ยื่นมือไปกระชากนัมอูฮยอนออกห่างมาจากฮวังมินฮยอนที่เป็นคนรักก่อนจะพูดเสียงรอดไรฟันด้วยความหวงแหนจนแม้กระทั่งคนที่โง่ที่สุดในโลกก็ต้องมองออกว่าคิมซองกยูไม่ได้ทำแบบนี้เพราะว่านัมอูฮยอนเป็นน้องชายข้างบ้าน
แต่พวกเขาสองคนผูกพันกันมากกว่านั้น
“มึงไปกับกูเดี๋ยวนี้ อูฮยอน คนอย่างกูไม่มีทางยอมให้มึงมาจูบกับคนอื่นให้กูเห็นตำตาเป็นครั้งที่สองแน่ ๆ ไปกับกูเดี๋ยวนี้!”
TBC
ไม่มีอะไรจะทอล์คค่ะ นอกจากบอกว่าขอให้นัมอูฮยอนและคนอ่านทุกคนโชคดี คาดว่าตอนของวันพรุ่งนี้น่าจะมีคนตาย ไม่นายเอกของเรื่องที่จะตีกันตายกับพระเอกก็คนเขียนนี่แหละค่ะ อ่อ เรื่องนี้ไม่มีเอ็นซีนะคะ ไม่ต้องกลัวการจับโยนลงเตียง 555 ฝาก #ข้างบ้านกยูอู ด้วย ขอบคุณมากค่า
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ในที่สุดดด พี่เขาก็เเสดงออกสักที
เเอบขำตรงที่บอกว่าเเจฮวานเปนโรคประสาท 😂