Legendary เปิดตำนานศึกพลิกโลก

ลำดับตอนที่ #3 : Character Chapter : ไคโรเชล อมูเนท

  กรุงไคโร  ประเทศอียิปต์

ท่ามกลางเหล่าพีระมิดที่มีมากมายนับไม่ถ้วน พ่อลูกคู่หนึ่งกำลังเดินฝ่าทะเลทรายเข้าไป พวกเขาเดินผ่านพีระมิดลูกแล้วลูกเล่าจนมาถึงพีระมิดลูกหนึ่ง มีลักษณะใหญ่โตที่สุด ชื่อของมันคือ พีระมิดคูฟู ผู้ที่เป็นพ่อเดินฝ่าเข้าไปก่อนพร้อมด้วยผู้เป็นลูก เมื่อเข้าสู่ภายในพีระมิดได้พวกเขาก็ถอดผ้ากันทรายที่บดบังใบหน้าออก เผยให้เห็นถึงเส้นผมที่เป็นสีแดงเพลิงของทั้งสองคนพร้อมกับดวงตาสีเดียวกัน ผู้เป็นพ่อมีหนวดเล็กน้อยซึ่งทำให้เข้ากับรูปหน้าที่ดูสูงวัย ส่วนลูกสาวนั้นมีใบหน้างดงามราวกับพระนางคลีโอพัตราก็มิปาน ดวงตาที่ดูมุ่งมั่นของลูกสาวกวาดมองไปรอบๆตัวอย่างรอบครอบ ก่อนที่ทั้งสองจะเริ่มก้าวเดินอย่างช้าๆไปในทางเดินแคบๆ
 
     " ไคโรเชล ลูกต้องฟังพ่อนะ เพราะสิ่งที่พ่อจะพาลูกไปเจอน่ะ มันเป็นเรื่องที่จะเปลี่ยนชีวิตลูก "

  ผู้เป็นพ่อโอบไหล่ลูกสาวเอาไว้ราวกับจะคอยคุ้มกันไปในตัว ส่วนตัวลูกสาวผู้ได้ชื่อว่า ไคโรเชล(เจ้าหญิงแห่งอียิปต์) เองก็เหมือนจะรับรู้แล้วว่าเธอจะได้เจอกับอะไรจึงไม่ได้แสดงอาการตกใจอะไร

     " ...คงจะเป็น รา(เทพเจ้าแห่งดวงอาทิตย์) สินะค่ะ "

   ไคโรเชลพูดขึ้นมา พ่อของเธอเองก็แค่พยักหน้ารับ หากแต่มองดีๆแล้วบนใบหน้ากลับประกอบไปด้วยเม็ดเหงื่อเล็กๆมากมาย และตัวของเขาเองก็สั่นอยู่ด้วย

     " ไคโรเชล ลูกสัญญาได้มั้ยว่าลูกจะชนะราและนำรามารักษาสมดุลย์ธาตุไฟได้ "

     " ...หนูว่า 9 หางของพ่อก็น่าจะพอแล้วไม่ใช่เหรอค่ะ "

     " อย่างที่ลูกน่าจะรู้ๆกันแล้วว่า สตอร์มวอลเกอร์มีตำนานธันเดอร์เบิร์ดไว้ครอบครองแล้ว เอิร์ทธิเนสก็เรียกไกอาได้แล้ว ส่วนยูกิวาราชิแม้จะสูญเสียริฮังไปแต่น้องเล็กของตระกูลอย่างรินะเองก็เป็นผู้ใช้ยูกิฮิเมะได้เท่าเทียมกับพวกตำนานชั้นสูง ที่น่าเป็นห่วงก็เหลือแต่เรานั่นแหละ 9 หางน่ะ ไม่เหมาะกับลูกหรอก ปล่อยให้มันตายตามพ่อ...  "

     " พ่อค่ะ หนูบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าพูดเรื่องตายระหว่างทำภารกิจ มันเป็นรางไม่ดี "

     " อะ อืม เข้าใจแล้ว ขอโทษที ช่วงนี้พ่อแค่กังวลนิดหน่อย "

   ผู้เป็นพ่อหยุดพูดเมื่อได้ยินเสียงอะไรบางอย่างพุ่งเข้ามาจากด้านหลัง เขารีบดึงไคโรเชลให้ก้มลงทันที และก็พบว่าสิ่งที่พุ่งเข้ามานั้นเป็นลูกไฟสีแดงที่พุ่งด้วยความเร็วสูง พาดผ่านหัวพวกเขาไป

     " ความรู้สึกแบบนี้... รา แน่นอนค่ะ!! "

     " อืม ไม่ผิดแน่ ลูกรีบหนีไปก่อน เร็ว!! เดี๋ยวพ่อจะทำให้มันอ่อนแรงก่อน "

     " ค่ะ!! "

     " เอาล่ะ ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย ที่ฉันจะพยายามจับแก รา!!! "

  บรรยากาศรอบๆตัวของชายกลางคนผู้นี้จู่ๆก็เงียบสงัดลง แล้วทันใดนั้นร่างของชายผู้หนึ่งร่างกายกำยำแต่ศรีษะเป็นนกเหยี่ยว ก็ปรากฏขึ้นมา รอบๆตัวของเขาเปี่ยมไปด้วยเปลวไฟสีขาวบริสุทธิ์ แต่ความร้อนนั้นร้อนแรงกว่าไฟทั่วไปอย่างมาก 

     " นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้วนะที่เจ้าพยายามจับเรา ชาวมนุษย์ผู้สืบเชื้อสายของคลีโอพัตรา เมส "

     " แน่นอน นับเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ตำนานอย่างมหาเทพแห่งดวงอาทิตย์รู้จักชื่อ "

     " ... ดูมั่นใจซะเหลือเกินนะ "

  เมสเงียบไป ทำให้ราเองก็หยุดเคลื่อนไหวเช่นกัน มันมองไปรอบๆบริเวณรอบตัวเมส แล้วก็ได้พบกับไคโรเชล ก่อนจะยิ้มมุมปากน้อยๆ และค่อยๆก้าวเดินเข้าไปหา แต่เมสเองก็เหมือนจะรู้ว่าราคิดจะทำอะไร ดวงตาสีเพลิงจึงเริ่มลุกโชนราวกับไฟที่เริ่มโชติช่วง

     " วิถีเพลิงที่ 13 • ม่านอัคคี!! "

  เมสประกบมือเข้าหากัน และก่อให้เกิดวงเวทย์สีแดง 2 วงซ้อนกันก่อนจะขายใหญ่ขึ้นจนสามารถปิดทางเดินภายภาคหน้าและกั้นระหว่างพวกเขาและราได้

     " ระวังตัวด้วยนะไคโรเชล!! รามันจ้องไปทางลูกอยู่นะ "

  เมสตะโกนบอกผู้เป็นลูก เพราะเขารู้ดีว่าแค่กำแพงไฟแค่นี้คงไม่สามารถกั้นเทพแห่งไฟได้ และนั่นก็เป็นจริง กำแพงนั้นถูกไฟสีขาวที่อยู่รอบตัวราทำลายแบบง่ายดายเพียงแค่เขาเดินผ่าน

     " ปล่อยวางซะเถอะเมส เจ้าน่ะ ไม่สามารถจับเราได้หรอก ส่วนเราเองก็ไม่ได้อยากเห็นลูกหลานต้องมาเจ็บตัวด้วย เพราะฉะนั้น กลับไปซะ "

  ราพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบพร้อมๆกับปล่อยพลังไฟอ่อนๆออกมาจากตัว นั่นทำให้ผ้ากันลมที่เป็นเสื้อชั้นนอกของเมสถูกไฟเผา เขาจึงรีบสลัดผ้านั่นทิ้งก่อนที่มันจะลามไปที่อื่น

     " ฉันรู้ว่านายเป็นเทพที่ไม่ดุร้าย แต่เพื่ออนาคตของตระกูล ฉันต้องทำ!! "

     " เจ้าควรเอาเวลาที่มานั่งจับเรา สู้เอาเวลาไปถ่ายทอดเก้าหางให้แม่หนูนั่นไม่ดีกว่าเหรอ "

     " ไม่!! ฉันจะไม่ยอมให้ไคโรเชลเจอฝันร้ายอีกเด็ดขาด!! "

     " ฝันร้าย? "

  ราพูดทวนคำพูดเบาๆแต่เหมือนเมสจะไม่ได้ยิน เขาฉีกเสื้อที่อยู่ภายในออก เผยให้เห็นรอยแผลฉีกขาดจำนวนมาก ไม่ว่าจะเป็นทั้งแผลเก่าแผลใหม่ แต่สภาพแต่ล่ะแผลนั้น ไม่มีจุดไหนไกลจุดตายเลย

     " นี่เจ้า...สู้กับเจ้าตัวแบบนั้นตลอดเลยรึ? "

     " หึ เพราะอย่างนี้แหละ ฉันถึงต้องยอมทำเพื่อลูกสาวคนเดียวไงเล่า!! "

  เมสกำหมัดแน่น แล้วไฟสีส้มโชติช่วงก็ลุกขึ้นมาจากมือเขา เมสพุ่งเข้าไปหาราหมายจะต่อยด้วยหมัดเพลิงนั่น แต่นั่นก็เป็นได้แค่ความหวัง ราอ่านทางเขาออกและสวนกลับเขาด้วยศอก แม้มันจะดูรุนแรงแต่คนที่โดนกลับรู้ได้ว่าราผ่อนแรงไปมาก เมสรีบทรงตัวอีกรอบก็พบว่ารานั้นเดินเลยตัวเขาไปแล้วอีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงไคโรเชล

     " ขอโทษนะเมส เรามีธุระกับแม่หนูคนนี้มากกว่าเจ้าน่ะ "

  ราเดินเข้าไปหาไคโรเชลและลูบใบหน้าของเธอช้าๆ ในขณะที่ไคโรเชลเองก็ได้แต่สั่นสะท้านไปทั้งร่าง

     " ถอยออกจากตัวไคโรเชลเดี๋ยวนี้นะ รา!!!"
 
  เมสวิ่งเข้ามาและล็อคแขนของราเอาไว้พร้อมกับจุดไฟทั่วร่างจนเขากลายเป็นมนุษย์เพลิงไป แต่กระนั้นแรงของรากลับมีมากกว่าทำให้ไม่สามารถล็อคไว้ได้ หนำซ้ำไฟสีขาวรอบตัวรายังทำหน้าที่ดับไฟบนตัวของเมสอีกด้วย

      " เราบอกเจ้าแล้วใช่มั้ยเมส ว่าอย่ามายุ่ง เรื่องนี้มันไม่ใช่ธุระของเจ้า "

      " อะ ออกไป.... ออกไปให้พ้นจากฉัน!!!  "

  ไคโรเชลตะโกนลั่น แล้วผมของเธอก็เปลี่ยนจากสีแดงเป็นสีม่วงอ่อนรวมไปถึงสีของดวงตาด้วย ราลอยออกมาจากร่างของเธออย่างรวดเร็วจนทำให้พีระมิดเกิดรูโหว่ เขาบินออกไปข้างนอกเพื่อจะตั้งหลัก แต่ไคโรเชลกลับไม่ปล่อย ไฟสีขาวถูกปล่อยออกมาจากรอบๆตัวเธอเหมือนรา และเธอเองก็ใช้ไฟนี่ยิงลูกเพลิงนับ 10 ลูกออกไปหารา

      " แม่หนูนี่...น่าสนใจจริงๆ "

  รายืนรับลูกบอลไฟนั้นราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น กลุ่มควันลอยคลุ้งในอากาศอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะสลายไปพร้อมๆกับการปรากฏตัวของราร่างยักษ์ ตัวของมันใหญ่กว่าพีระมิดระแวกนั้นเสียอีก ทันทีที่ร่างอันใหญ่ยักษ์ของราเริ่มเคลื่อนไหว ไอร้อนก็พัดโหมกระหน่ำเข้ามาภายในพีระมิดที่ 2 พ่อลูกอยู่

      " ฟะ ไฟสีขาว!! รึว่าลูกจะ.. "

  เมสถึงกับอ้ำอึ้งเมื่อเห็นว่าลูกสาวของตนสามารถใช้ไฟสีขาวซึ่งเป็นไฟที่บริสุทธิ์ที่สุดเท่าที่เคยบันทึกมา และเมื่อหันไป เขาถึงกับทรุดลงไปนั่งกับพื้นพร้อมกับส่ายหน้าอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ตาเห็น

      " ไม่จริงน่า!? "

      " ขอโทษนะค่ะ ที่หนูไม่ได้บอกพ่อมาก่อน "

  ไคโรเชลหันหน้ามาหาเมส ทำให้เขาได้เห็นตาขวาของไคโรเชลที่มีเงาของดวงตาอัตจัทปรากฏขึ้นเป็นรางๆ เมสรับรู้ได้ทันทีเลยว่า ไคโรเชล ได้ก้าวข้ามขุมพลังของธาตุไฟทั้งปวงไปแล้ว แต่...ด้วยวิธีไหนกันล่ะ 

      " ละ ลูกไปทำอะไรมา... ทำไม ทำไมดวงตาอัตจัทถึงอยู่กับลูก!! "

      " ... เมื่อ 4 วันก่อน มีพลังที่แข็งกล้าจากกลางไคโร เรียกพลังส่วนหนึ่งของเราไป ไม่นึกเลยว่าจะเป็นแม่หนูนี่ "

  ราหยุดไอร้อนและบฃยับหน้าเข้ามาใกล้ทั้งสอง ออร่าบางๆของรานั้นแผ่คลุมไปถึงไคโรเชลที่ยืนอยู่ใบริเวณหน้าของเขา

      " 4 วันก่อน...รึว่าไฟสีขาวที่แผดเผาพวกกบฏ ก็เป็นฝีมือลูกงั้นเหรอ!? "

 
      " หนูคงปิดไม่ได้อีกแล้วล่ะ เพราะเรื่องนี้ มันเดิมพันธ์กับตระกลูเราไปแล้ว "

  ไรโคเชลใช้มือขวาสัมผัสที่หน้าอกของตัวเอง แววตาของเธอดูสั่นคลอนเล็กน้อย

      " ...หนู.. กำลังควบคุมตำนานของเทพีไอซิสอยู่.. "

  เมสถึงกับตาเบิกกว้าง เมื่อรู้ว่าสิ่งที่ลูกสาวของเขากำลังครอบครองอยู่ เป็นถึง 1 ในกุญแจสำคัญที่จะสามารถสร้างสมดุลย์ให้กับโลกของธาตุไฟได้ น้ำตาแห่งความปราบปลื้มเริ่มเอ่อล้นออกมา เพราะอย่างน้อยมันก็ไม่ใช่อย่างที่ตัวเขาคิด

      " ไคโรเชลลูกพ่อ หนูทำได้ดีแล้วล่ะ "

  เมสวิ่งเข้าไปโผลกอดไคโรเชลอย่างแน่น แต่ตัวไคโรเชลเองกลับพยายามเบี่ยงตัวออก

      " ไม่ได้นะค่ะ คุณพ่อ ร่างกายของหนูเป็นไฟที่ต่างจากจิ้งจอกเก้าหาง ถ้าเข้ามาล่ะก็คุณพ่อจะ... "

  ไคโรเชลพูดยังไม่ทันขากคำ ร่างกาบของเมสก็โดนผลักออก ไม่เพียงแค่นั้น ไฟของตัวเขาเองยังเริ่มก่อตัวเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาอีกด้วย

      " มาแล้วสินะ "

  รายืนมองเมสที่ทุรนทุรายพร้อมๆกับการก่อตัวเป็นรูปจิ้งจอกเก้าหางของไฟสีแดงที่หลั่งไหลออกมาจากตัวเมส ผิวของเขาเริ่มไหม้เพราะร่างกายเริ่มจะไม่สามารถควบคุมไฟได้แล้ว เมื่อไคโรเชลเห็นดังนั้น เธอก็รีบวิ่งเข้าไป หมายจะใช้พลังของไอซิสรักษาแต่กระนั้น รากลับห้ามเธอไว้

      " อย่าเข้าไป แม่หนู "

      " ทำไมหล่ะ นั่นพ่อของฉันนะ ท่านกำลังทรมาน ฉันต้องเข้าไปช่วย "

      " ถ้าอยากช่วย อย่าเข้าไป "

      " แล้วจะปล่อยให้พ่อฉันตายรึไง!! "

  ไคโรเชลยกฝ่ามือไปทางเมส แล้วไฟสีขาวของเธอก็พุ่งไปรวมตัวกันที่เมส ไฟพวกนั้นร้อนแรง แต่กลับไม่รุนแรงอีกทั้งแผลบนร่างกายของเมสก็ค่อยๆให้อีกด้วย เมื่อราได้เห็นดังนั้น ทำให้เขารับรู้แล้วว่า สิ่งที่ไคโรเชลกำลังทำ คืออะไร

      " อย่างนี้นี่เองสินะ เราเองก็ลืมไปเลย ว่าไอซิสยังอยู่ในตัวเจ้า "

 แต่ถึงแผลจะเริ่มหาย แต่ไฟของเมสนั้นยังคงก่อตัวจนเห็นรูปร่างชัดเจนข้น เสียงคำรามกู่ก้องไปทั้งพีระมิดอีกทั้งตอนนี้มันยังทำให้พีระมิดเกิดการสั่นสะเทือนอีกด้วย

      " แม่หนู มาหลบหลังเราซะ "

      " นะ นายจะทำอะไร!! "

  ไคโรเชลตกใจเมื่อราเดินมายืนบังข้างหน้าของเธอไว้ และใช้พลังไฟอ่อนๆดึงร่างของเมสเข้ามาหาตัวเอง หลังจากนั้นราก็พาทั้งสองลอยออกมาจากพีระมิด และวางลงสู่ผืนทะเลทรายที่อยู่ภายนอก ไคโรเชลเร่งพลังรักษาให้ถึงที่สุดนั่นทำให้เธอเกิดอาการล้า ราเองก็เหมือนจะรู้เหมือนกันว่าการใช้พลังของไอซิสมากเกินไปจะทำให้ผู้ใช้รับอาการบาดเจ็บเสียเอง 

      " ...เจ้าเนี่ย เป็นมนุษย์ที่หายากยิ่งนัก ไม่เสียแรงที่เกิดเป็นลูกของเมสจริงๆ "

  ราหันหน้ากลับมาหาไคโรเชลที่มีท่าทีเหนื่อยอ่อน และมองเธอด้วยสายตาแห่งความชื่นชม

  ตูม!!

  รู้โหว่บนพีระมิดเปิดกว้างขึ้นพร้อมๆกับการปรากฏตัวของจิ้งจอกเก้าหางสีทองอร่าม ตัวของมันแผ่ออร่าที่ร้อนระอุออกมาตลอดเวลา

      " ยอมออกมาซักทีสินะ ปีศาจร้ายในตัวเมส "

      " นายรู้ด้วยงั้นเหรอ!? "

      " เรามองจากรอยแผลบนตัวเมสนั่นแหละ "
 
  ไคโรเชลเริ่มรับรู้ได้ถึงไฟที่แปลกประหลาด มันเริ่มเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของไฟทั้งหมดในร่างกายเธอ ออร่าสีขาวที่เปล่งออกมาสว่างกว่าครั้งก่อนๆ รวมไปถึงเรี่ยวแรงที่กลับมาราวกับได้พักมานานนับปี

      " นะ นี่มันอะไรกัน รึว่า!? "

      " บางทีเจ้าอาจจะทำให้เราสนุกได้บางหลังจากหลับมานานนับปี "

  สัญลักษณ์รูปดวงอาทิตย์สีทองปรากฏขึ้นที่หลังฝ่ามือของไคโรเชล นั่นถือเป็นการทำสัญญาระหว่างรากับไคโรเชล และด้วยพลังของรานี่เอง ทำให้เทพีไอซิสที่อยู่ในร่างกายของไคโรเชล ถูกรวมเป็นหนึ่ง

      " ทำหน้าที่ให้ดีล่ะ แม่หนูไคโรเชล เรารับศึกทางนี้ไหว "

      " ฝากด้วยนะ รา! "
  
  ราทะยานขึ้นสู่ฟ้าเพื่อเป็นสัญญาณบ่งบอกอย่างแน่ชัดว่า ตนได้คืนชีพอย่างสมบูรณ์แล้ว คลื่นความร้อนแผ่กระจายไปรอบพื้นที่ กินบริเวณเกือบทั้งกรุงไคโร

      " สุดยอด... "

  ไคโรเชลนั่งมองพลังของราในขณะที่รอให้เมสฟื้นได้สติ เธอจ้องมองราอย่างไม่กระพริบ อนึ่งเธอพยายามจดจำวิธีต่อส้ของราทั้งหมด เพื่อไม่ให้ขัดเวลาที่เธอต้องควบคุมราจริงๆ นี่จึงถือเป็นจุดเริ่มต้นของปฐมบท แห่งตำนาน " รา" และหญิงสาวแห่งไฟ " ไคโรเชล อมูเนท " ....

                                                                          Character Chapter 3 : Cairoshel  Amunet -----> Finish