Teen Titans Trouble in Tokyo (ฉบับภาษาไทย)

ลำดับตอนที่ #6 : ความรักและเบาะแสของวายร้าย

มาอ่านกันต่อเลยค่ะ

โรบิน / พูดภาษาไทยได้ไหม
เจ้าของร้าน / ได้
โรบิน / ดี ฉันอยากจะถามนายเรื่องเกี่ยวกับวายร้ายของที่นี่ ฉันกำลัง ตามหาบรูโชกัน
เจ้าของร้าน / เฮอะ เขาไม่มีจริงหรอก
โรบินทนไม่ไหวกระชากคอเสื้อของเจ้าของร้านเข้ามาคาดคั้น
เจ้าของร้าน / พวกตำรวจโตเกียวไม่ชอบให้เราพูดถึงเรื่องนี้เข้าใจไหม เขาเป็นเหล่าร้ายที่น่ากลัวมาก
โรบิน / น่ากลัวยังไง บอกฉันมา
เจ้าของร้าน / เขามีจริง และชั่วร้ายมาก มีพลังที่แปลกประหลาดมาก และเป็นหัวหน้าของเหล่าร้ายทั้งหมดเลย

ทันใดนั้น เฮลิคอปเตอร์และเหล่าตำรวจจากคอมแมนเดอร์ได้มาล้อมคลับนั้นไว้ โรบินไหวตัวทันคว้าหมวกกันน็อคของเจ้าของร้านไปและไปขึ้นมอเตอร์ไซค์สีน้ำเงินคันหนึ่งที่จอดในโรงรถ เขาขับออกมาด้วยความเร็วสูงยกล้อผ่านเหล่าตำรวจที่รออยู่หน้าคลับกันเป็นโขยงออกมาได้ จนในที่สุด พวกตำรวจก็ล้อมไว้รอบทิศ โรบินหยุด

คอมแมนเดอร์ / ยอมแพ้เถอะเพื่อน นายไม่มีวันชนะ
 
โรบินหมดทางเลือก เขาถอดหมวกกันน็อคออกกับพื้น และยกมือขึ้น แต่โชคเข้าข้างเขาเมื่อสตาร์ไฟร์เหาะโฉบมาและพาตัวเขาหนีขึ้นไปในอากาศ คอมแมนเดอร์หงุดหงิดมาก สตาร์ไฟร์กับโรบินไปหลบอยู่ที่บ้านห่างไกลผู้คนหลังหนึ่งเพื่อซ่อนตัว สตาร์ไฟร์ยื่นเครื่องแบบให้โรบิน

สตาร์ไฟร์ / เธอไม่ใช่คนเดียวที่กำลังถูกตามจับ ทุกคนกำลังอยู่ในการต่อสู้ และเราต้องหลบมาอยู่ที่นี่ มันปลอดภัย สำหรับตอนนี้
โรบิน / ขอบใจ
สตาร์ไฟร์ / ฉันจะให้เวลาเธอสำหรับ...
โรบิน /สตาร์ไฟร์

โรบินจับแขนสตาร์ไฟร์ไว้ และยิ้มให้เธออย่างมีความนัย ทั้งสองกำลังจะจูบกัน แต่บีสต์บอยเปิดประตูเข้ามาก่อน พวกเขาตกใจ หยุดทันที
บีสต์บอย / ไงเพื่อน
ไซบอร์ก / ไง ฉันคิดว่าพวกนายคงดีใจที่ได้เจอเรา
โรบิน / แน่นอน
บีสต์บอย / เราจะมาบอกข่าวกับนาย
ไซบอร์ก / เราได้เบาะแสสุดยอดเกี่ยวกับไซโกเทค ฉันลองวิเคราะห์ส่วนประกอบทั้งหลักและย่อยของสารจากตัวสัตว์ประหลาดที่ตามล่า
เรา ฉันพบว่าทุกตัวนั้น ไม่มีเลือด แต่สิ่งที่เปื้อนบนเสื้อนายนั่นน่ะ คือหมึก
โรบิน / หมึก...
ไซบอร์ก / ใช่ เราวิเคราะห์จากของเหลวของเจ้าสัตว์ประหลาดสีเหลืองอ้วนๆที่เล่นงานฉัน รอยเปื้อนตามผ้าคลุมของเรเวนจากเจ้าสัตว์ประหลาดหลายหน้า และก็ลิปสติกจากสาวน้อยที่เตะบีบีซะน่วม
บีสต์บอย / เธอเป็นแมวนะ!!
โรบิน / ใครจะสร้างมันขึ้นมากันนะ ทำไมถึงเหมือนกันได้
เรเวน / คนสร้างคนเดียวกันน่ะสิ

เรเวนพูดแล้วค่อยๆนำหนังสือที่เกี่ยวกับบรูโชกันไว้บนโต๊ะ เพื่อนๆล้อมเธอไว้เพื่อดูประวัติความเป็นมาของบรูโชกัน เธออ่านชื่อหนังสือดังๆ

เรเวน / บรูโชกัน สัตว์ประหลาดอันน่ากลัวแห่งโตเกียว
เธอค่อยๆเปิดหนังสือออก และเธอก็เล่าเรื่องตามตัวหนังสือและรูปภาพต่างๆ
เรเวน / นานมาแล้ว ในกระท่อมหลังเล็กๆในป่า มีจิตรกรคนหนึ่ง ที่วาดรูปผู้หญิงทุกวันเพราะใฝ่ฝันอยากจะมีเพื่อนร่วมชีวิต เขาต้องการจะทำให้ฝันนั้นเป็นความจริง จึงใช้มนตร์ดำของญี่ปุ่น และมันก็ได้ผล แต่กลับได้ผลที่ไม่น่าอภิรมย์ มนตร์ดำครอบคลุมตัวเขา ทำให้เขากลายเป็นสัตว์ประหลาด และสร้างสัตว์ประหลาดย่อยขึ้นมาได้อีกหลายตัว และเขาก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็น "บรูโชกัน"

โรบินที่กำลังพิจารณาเนื้อหาภายในหนังสือได้พูดออกมา
โรบิน / ใช่ มันเป็นแค่เรื่องหลอกลวงฉันไม่ได้ทำร้ายใครจริงๆ ฉันไม่ได้ฆ่าไซโกเทค เพราะไซโกเทคไม่มีจริง
บีสต์บอย / มันคือหมึก
สตาร์ไฟร์ / ทั้งก๊กเลย
โรบิน / และบรูโชกันก็สร้างพวกมันมาเพื่อปล่อยฉัน

โรบินมีแรงที่จะฮึดสู้ เขาหยิบเสื้อผ้าและเปลี่ยนกลับเป็นโรบินคนเดิม

โรบิน / โอเค ไททั่นส์ นี่เป็นภารกิจของเรา เราต้องจัดการกับเจ้าสัตว์ประหลาดที่สามารถสร้างสัตว์ประหลาดตัวอื่นๆได้มากมาย เราต้องทำได้ และเราต้องพาเขาเข้าคุก

บีสต์บอย / ได้เพื่อน แต่เรามีปัญหาหน่อยนะ ตอนนี้ทุกคนในโตเกียวกำลังตามล่าเรา!!!

ทันทีที่บีสต์บอยพูดจบ พื้นดินก็สะเทือนไปทั่ว และประตูรอบๆก็เปิดออก เป็นผู้คนในโตเกียวและเหล่าสัตว์ร้ายกำลังล้อมรอบไททั่นส์อยู่

โรบิน / ไททั่นส์ ลุย!
เหล่าไททั่นส์ต่อสู้และหลบหนี โดยมีเหล่าร้ายและผู้คนตามไปกันติดๆ เขาหนีไปตามตรอกซอกซอย ทหารก็ยังตามจับไม่เลิก คอมแมนเดอร์ยังติดตามพวกเขาด้วยเฮลิคอปเตอร์ โรบินพาพวกหนีมาตรงที่เขาสงสัย และให้บีสต์บอยลองดมกลิ่นดู

โรบิน / บีสต์บอย นายหยุดเถอะ ฉันรู้แล้วว่าเราต้องไปทางไหน

ใครคือตัวการกันแน่ และไททั่นส์จะหลบหนีจากชาวเมืองที่ตามล่าได้หรือไม่ บรูโชกันเป็นใคร ติดตามอ่านตอนหน้านะคะ