คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันที่พลังตื่นขึ้น
“สายเเล้วๆ นายมัวเเ่วนันเล่นเม ทำให้ันมาเรียนสายเลย”ทอมล่าว
“ไม่ใ่นายนเียวัหน่อยที่น่ะ ัน็้วยไ”หันมาพร้อมมอทอมพร้อมูนิ้วโป่ให้เา
“มันไม่ลเลยน่ะเว้ยยย ยิ่วิาเเรอวันนี้อี้วยน่ะ”ทอมพูพร้อมนลุ
“นายอย่าไปหยอสิ อาารเาใีะาย55 ิีเ้าไว้ๆ เราไม่โนอะไรหลอ เเ่สิ่ที่เรา้อหยออนนี้ือ ท้ออเรามาว่า ” ายหนุ่มพูพร้อมหยุอยู่หน้าร้านนม ื่อร้านปลาระเบิอเเม่หวาน
“นายะรีบไปริหลออาารเานิสัยไนาย็รู้ีนิ”ทอมถาม
“อย่าไปหยอๆ ”
ทอมทำหน้าปลาายใส่เพื่อนอเา
15นาทีผ่านไป ในโรเรียนเมือใหม่ภาลาที่5
“ไหละอย่าไปหยออะ อนนี้หยอยั”ทอมถามพร้อมทำหน้าึใส่เพื่อนอเา
“เเหะๆ หยออะไรันเยพู้วยหลอำนี้อะ” เพื่อนอทอมพูพร้อมทำหน้าไม่รู้เรื่อ
“เฮ่ยทั้สอนพวนายยัมีหน้ามาเเอบพูันอยู่อีหลอ พวนายทั้2น็รู้นิว่าหูันีเเ่ไหนน่ะ ” อาารที่ไ้ยินนโนทำโทษทั้2เเบบุยันนั้น เา็ไ้เินมาหาทั้2
“อาารรับพวผมไม่ไ้เเอบุยันน่ะรับ พวผมุยันรๆเลย่าหา”เพื่อนอทอมพูึ้น ทันไ้นั้นทั้ห้อ็ไ้เียบลในทันที
“โอ่ นายื่อพิมใ่ไหมันไ้ยินมาว่านายอบาร่อสู้ใ่ไหม มาวนันหน่อยไหม”อาารย์พูพร้อมถอถุมืออเา
“เเหะๆ อาารย์รับ ผมยัเป็นเ็อายุไ้เเ่6วบเอรับอาาร อาารย์ิะ่อยเ็อายุเเ่6วบเอหลอรับ”
“นายรู้ไหม ในสนามรบหรือสรามพวเาไม่สนในเรื่ออายุันหลอรู้ไหม เเล้วอีอย่าอี2เือนพวนาย็เรียนบันเเล้ว ารที่นายไ้่อสู้ับันวันนี้มันเป็นประสบาร์ให้นายไ้อย่าีในอนาเลยน่ะ55”
5นาทีผ่านไป
“นายเป็นนเเรเลยน่ะที่อยู่ในมือออาารย์เาไ้ถึ4 นาทีเ็มเลยน่ะ55” ทอมล่าวพร้อมทำหน้าวนใส่เพื่อนอเา
“นายหยุพูเลยน่ะ ันไม่น่าไปเเ้ำอาารย์เาเลย มันเป็นนิสัยไปแล้วนี้สิ ใ่!! นายไ้ยินเรื่อผู้หิห้อ1โรเรียนเียวปีเียวันับเราที่ไ้ปรุวามสามารถพิเศษึ้นมาไหม นาเป็นนเเรในเมืออเราเลยน่ะที่ปรุพลัในรุ่นอเรา ทอม?? ทำไมนายไม่พูอะไรมั่เลยล่ะ ทอม” ละหว่าที่พิมพูอยู่นั้นเาหันไปเห็นทอมที่ำลันั่เหม่ออยู่ “ทอม นายเป็นอะไรไหม หรือว่าโนออร่าอาารย์เ้าไปน อ็า”พิมที่ัวนไ้เย่าทอมอย่าเเรทันไ้นั้นหมัที่เเสนห่วใยลูศิษย์ไ้ลมาที่หัวอ พิม เเละทอม นทั้2ลไปนอนิ้น รพื้น
“เป็นไหละ โนหมัที่เ็มไป้วยวามรัเเละห่วใยลูศิษย์อัน ลุึ้นมาไ้เเล้วพวนายยัเหลือเวลาทำโทษอี15นาทีน่ะ” อาารย์ล่าวพร้อมเินไปสอน่อ
“โอ็ย ทำไมันถึโนไป้วยันไ้หละ” ทอมล่าวพร้อมับหัวที่บวมออมา
“55 ็เป็นเพราะนายไม่ยอมอบันอย่าไหละ เเล้วนายิเรื่ออะไรอยู่ันเมื่อี้”พิมล่าว
“็ เรื่อเรียน่อนี้เเหละ พวเราเหลือเวลาเเ่2เือนันเเล้วน่ะ ันยัไม่รู้เลยว่าะไปเรียน หรือ ทำานี ใันอยาเป็นนัผภัย ที่ะไปไหน็ไ้ออไปทั่วทวีปเพื่อหาสิ่ใหม่ๆ เเ่ัน็ยัไม่มีพลัพิเศษอะไรเลย เฮ่อ”ทอมถอนหายใ
“เอาน่า นายพึ่เ้า7วบเอ นาย็รู้นิ พลัพิเศษทุนสามารถมีไ้ ั้เเ่อายุ6วบไปบถึหลัาย เเล้วเเ่นที่ะมีมันอนอายุเท่าไรเท่านั้นเเหละ55” พิมพูให้ำลัใในเเบบอเาเอ
“เฮ่ยพวนาย”
“อ็า”
“อาารย์เาเป็นไรอเาันอบ่อยหัวนัเรียนผู้บริสุทธิ์เเละเเสนน่าาีอย่าันไ้ัน”พิมเอามือรูปหัวเเล้วปาเอาเเ่บ่น เเ่อยู่ีๆเา็เียบล
“ทำไมนายถึเียบไป เป็นไรไม หรือุที่อาารย์่อมมีปุ่มหุบปา้วย??”ทอมถามอย่าสสัย
“ทอมนายเห็น สิ่ที่อยู่รหน้าันไหม”พิมถามพร้อมใบหน้าทีู่ะลึ
“อะไร็ไม่มีนิ?? นาย อย่าบอน่ะว่า ะะ ื่นเเล้ว!!! ”
2 ั่วโมผ่านไป
“นี้บัรผู้ที่มีพลัพิเศษอนาย ันยินี้วยที่นายไ้เป็นผู้มีพลัพิเศษ เเล้วนายมีโรเรียนในใที่ะไปบ่าไหมเหลือเวลาอีเเ่ 2 เือนเเล้วน่ะ”
“ผมไม่ไว้ในใเลยรับ พอมีที่ไหนเเนะนำบ่าไหมรับ” พิมล่าว
“ันที่อยาเเนะเธอไปหน่อยน่ะ ที่นี้อยู่ประเทศวัเ่า อยู่อันับ1อประเทศเลยน่ะนี้นามบัรอันเเละอโรเรียน มีอะไรนายิ่อันไ้ทั้2ใบนี้เลยน่ะ”
พิมรับบัรทั้2ใบมาอ่าน “โรเรียนDMI มลหลี อีนามบัรือื่ออเาสิน่ะ ื่อหวัู เพศ าย อายุ85ปีผู้ใ้พลัพิเศษระับ่ำ สัั โรเรียนDMI อาีพฮีโร่ เเร์D+ หมอนี้เห็นนหานัเรียนเ้าศึษานี้หว่า”พิมพูพร้อมเ็บนามบัรลในระเป๋า
“พิมนายเป็นผู้มีพลัพิเศษเเล้ว55 อนนี้ัน็มีเพื่อนเป็นผู้ใ้พลัพิเศษเเล้วสิน่ะ นาย้อเลี้ย้าวันน่ะรู้ไหม”ทอมล่าวพร้อมทำหน้าวนใส่
“ไ้วันนี้ันะเอาเินเ็บทั้หมอันมาเลี้ยนายเอ55” พิมล่าวพร้อมวิ่ไปออทอม
บทนี้เป็นบทที่ลอเยๆน่ะผมอบออนไว้
ความคิดเห็น