คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ปืดกล้อง ความจริงในหัวใจ ending
พิมละทิ้งเรื่องมารยาทที่ครูสอนในวิชาหน้าที่พลเมืองดึงหูฟังข้างหนึ่งของกิตออก กิตมองหน้าพิมอย่างไม่สบอารมณ์ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ยังคงเอาหูฟังข้างที่ถูกดึงออกตั้งใจจะเสียบกลับเข้าไปใหม่
“กิตคืออัศวินขี่กล้องดำป้ะ?”
“เราเปล่า”
“งั้นนี่รูปเราป้ะ? อย่าบอกนะว่านี่ไม่ใช่รูปเรา” พิมหยิบรูปที่สอดอยู่ในสมุดภาษาไทย
“เปล่า” กิตหลบตาตอบเสียงเบา
“เห็นอยู่ชัดๆอ่ะกิต” พิมพูดเสียงดังจนคนทั้งห้องหันมามอง
“ขอร้องล่ะ อย่าเสียงดังเลยนะ…แล้วเราจะพูดความจริง” กิตกระซิบ
“เพลงมันไม่‘ชัด’อ่ะกิต” พิมแถกลบเกลื่อน กิตหัวไวตามน้ำจนคนเลิกสนใจจึงเริ่มเล่า
“รูปของพิมจริงๆอ่ะแหละ เรา คือเรา ….. เราชอบพิม” ประโยคสุดท้ายเป็นเพียงเสียงกระซิบแผ่วเบา หน้าของหนุ่มแว่นแดงก่ำด้วยความเขิน
“อ่า ขอขัดแป๊บนะ กิต” ไนท์แบมือแล้วลงนั่งข้างหลังกิต กิตหันไปให้สมุดภาษาไทยแล้วมองหน้าพิมเป็นระยะ ไม่กล้าสบตานานๆ กิตกำลังรอคำตอบ พิมยังไม่กล้าตอบเพราะรู้ดีว่าในใจยังมีใครอีกคน
“กิตรู้จักอัศวินขี่กล้องดำมั้ย เราคิดว่าน่าจะเป็นใครในกลุ่มพวกนาย”
“เรื่องนั้น”
“เฮ้ย เสร็จละ ขอบใจมาก”
“ไนท์เลิกขัดสักทีได้ป้ะ เรากำลังคุยกับกิตอยู่อ่ะ”
“แกจะอยากรู้อะไรล่ะ เราบอกให้ก็ได้ กิตมันชอบแกเว้ย ชอบแกมานานแล้ว มันเป็นคนดีมากๆ แล้วมันก็เป็นอัศวินขี่กล้องดำอะไรของแกที่แกปลื้มนักปลื้มหนา แกพอใจยัง!” ไนท์เดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วราวกับถ้าอยู่ตรงนี้นานกว่านี้อีกสักนาทีเดียวคงจะเป็นจะตายเสียให้ได้
“อะไรของเค้า”
“แล้วพิมจะว่าไง เอ่อ ถ้าเรา…จะขอพิม เอ่อ เป็นแฟน”
เสียงของไนท์ยังคงก้องดังอยู่ในหัวของพิม
“กิตมันชอบแกเว้ย ชอบแกมานานแล้ว มันเป็นคนดีมากๆ แล้วมันก็เป็นอัศวินขี่กล้องดำอะไรของแกที่แกปลื้มนักปลื้มหนา แกพอใจยัง!”
“พิม” กิตเรียกพิมที่ดูเหมือนเหม่อลอย แต่เปล่าเลย พิมจ้องมองเพื่อนชายตรงหน้าแล้วคิดหาเหตุผลที่จะไม่รักเขา จริงอย่างที่ไนท์ว่า กิตรักเธอ กิตเป็นคนดี แต่อันที่จริง เธอรักตั้งแต่รูปถ่ายของเขาแล้ว กิตคืออัศวินขี่กล้องดำที่เธอตามหา
“อืม”
“พิมพูดจริงนะ อย่าล้อเล่นนะ”
“อืม จริงๆ”
“เราขอบคุณพิมมากเลยนะ เราไม่เคยคิดเลยว่าพิมจะยอมเป็นแฟนเรา” ทั้งสองยิ้มให้กัน พิมมองคนตรงหน้า คนนี้เองหรือ? คนที่พิมหลงคิดว่าอยู่ไกลแสนไกลที่เฝ้าตามหา ที่แท้เขากลับอยู่ใกล้ตัวถึงเพียงนี้เชียวหรือ?
พิมเอง: แก เรากับกิต…เป็นแฟนกันแล้วนะ! :D
Knightmare: อืม ก็พอจะเดาได้
พิมเอง: ไนท์ แกเป็นไรรึป่าว มีไรเล่าได้นะ
เฮ้ยแก กิตทักแชทมาอ่ะ ไว้คุยกันนะ
ไม่เพียงแต่พิมพ์เท่านั้น แต่หน้าต่างสนทนาของไนท์ก็ขึ้นมาเช่นเดียวกัน
Kit Photographer: ทำไมมึงบอกพิมว่ากูเป็นอัศวินขี่กล้องดำวะ กูไม่ได้เป็น
Knightmare: มึงก็มาทำเพจกับกูไง
Kit Photographer: ห๊ะ มึงเองเหรอ
Knightmare: เออ มึงมาทำเพจกับกูทุกอย่างก็จบ มึงจะได้ไม่โกหกพิม
Kit Photographer: เออๆ กูขอบใจมึงมากนะที่ช่วยกูมาตลอด
Knightmare: มึงก็ดูแลพิมดีนะ รักเค้าให้มากๆ
Kit Photographer: แน่นอนอยู่แล้วเว้ยเพื่อน กูขอบใจมึงจริงๆ J
ไนท์ปิดหน้าเฟซบุ๊คทำให้เห็นหน้าจอที่เป็นรูปของพิมที่ตอนนั้นกิตทำเป็นสอนถ่ายรูปให้เซียนกล้องอย่างไนท์ เพื่อให้ผู้ชายพูดไม่ค่อยเก่งอย่างกิตสร้างความประทับใจให้กับพิม ไนท์ปิดหน้าจอโน้ตบุ๊คทำให้มองเห็นฝาผนังเบื้องหลังที่เต็มไปด้วยรูปของพิมที่แอบถ่ายในหลายอิริยาบถ
มีความสุขกันให้มากๆนะ…ทั้งสองคน
............................................................................................................................................
จริงๆเรื่องนี้อยากเขียนเป็นเรื่องยาวค่ะเเต่ตันเเค่นี้ ไว้ถ้าคิดมุกออกจะเขียนเป็นside storyค่ะ มีมุกก็คอมเม้นท์ไว้ได้ค่ะ ยินดีมากเลย =w=
ขอบคุณที่ติดตามค่ะ ติชมได้ เอ่อ เรื่องที่เคยอยู่ตั้งค่าอยู่ในหมวดวาย เพิ่งทราบเเละเเก้ไขเเล้วค่ะ ขอโทษสำหรับคนที่คาดหวังด้วยนะคะ
ความคิดเห็น