[รับสมัครตัวละคร]Darker than the Darkest Part 2 Breathless

ลำดับตอนที่ #3 : รวบรวมรายชื่อตัวละครที่ได้รับการตรวจทาน และบรรจุบทแล้ว (1/11/54)

ข้อมูลบางจุดอาจแตกต่างจากข้อมูลในใบสมัครนะคะ เนื่องจากเชอร์แตมป์มีการปรับเปลี่ยนเบื้องต้นเพื่อให้เข้ากับพล็อตเรื่อง

จาก www.trickster.in.th

ชื่อตัวละคร : เซเรียส เซอเครีย (Zerius Zekreer)

เจ้าของตัวละคร : สายลมแห่งความหวังดี

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

รูปร่างหน้าตา : หนุ่มใหญ่สูงล่ำกล้ามถึก(195/97) อายุอานามปาไปจะเลข 5 แต่แรงกายไม่เคยตก ด้วยประสบการณ์มากมายและการต่อสู้อันโชกโชนทำให้เขามีร่างกายอันแข็งแรงและรอยแผลแห่งอดีตมากมาย และที่เดน่ที่สุดเห็นจะเป็นแผลเป็นที่พาดตาขวาลงมาเป็นเส้นตรง ดวงตาสีแดงโชนแสงจ้าไม่ต่างจากเลือดสด เรือนผมสั้นสีแดงเช่นกันที่ชี้ตั้งเอนไปด้านหลังนิดหน่อย

นิสัยและประวัติส่วนตัว : ขรึม นิ่ง พูดไม่น้อย แต่ต่อยหนัก เป็นคนที่ความรับผิดชอบสูงและมีเหตุมีผลเสมอ แต่เห็นแบบนี้ก็เป็นคนที่ใจดีกับเด็กนะ แต่ถ้าเด็กกวนส้น...(ละไว้ในฐานเข้าใจ)อันนี้ก็อีกเรื่อง

ไม่ชอบให้คนทะเลาะกันมาก ๆ หากมีใครมาทะเลาะกันต่อหน้า หรือรู้ว่าทะเลาะกัน จะเข้าไปห้ามโดยการเขกหัวทั้งสองฝ่ายแรง ๆ แล้วตะโกนดัง ๆ ว่า "หยุดกัดกันได้แล้ว!!"

แต่ถ้าคนทะเลาะกันมากกว่าสองคน พ่อจะอาละวาดวงแตก ข้าวของเป็นยังไงไม่สนหรอก

ส่วนรวมสำคัญกว่าส่วนตัวเสมอ เขาเป็นคนยึดถือคติแบบนี้ตลอดเวลา หากมีเรื่องเดือดร้อนในคนหมู่มากและถ้าเขาเสียสละตนเองเพื่อทำให้เรื่องนั้ยุติได้ เขาก็จะยอม แม้ว่ามันจะทำให้เขาเดือดร้อนทีหลังก็เหอะ ถ้ามันช่วยคนหมู่มากได้ มันไม่เสียหายเท่าไหร่หรอกที่จะเสียสละคนแก่ ๆ คนนี้

ตำแหน่ง : ผู้รักษาความสงบของตลาดมืด

รูปแบบการต่อสู้ : ในสนามรบ เขาไม่เคยต้องการกำลังเสริม ผู้ช่วย บลาๆๆๆๆ หรืออะไรก็ตามเป็นแรงหนุน เพราะมีเพียงเขาคนเดียวก็เกินพอ

"หมื่นศาสตรา" คือฉายาของเขา ในการต่อสู้ หากคุณมั่นใจในอาวุธของคุณล่ะก็ เราแนะนำให้คุณพกอาวุธราว ๆ สิบกว่าชนิดเพื่อมาต่อกรกับเขา เพราะเขาสามารถเสกอาวุธจากน้ำได้เป็นจำนวนมากและไม่จำกัดชนิดอาวุธ เขาสามารถใช้อาวุธได้หมดทุกชนิดยกเว้นเพียงอาวุธที่เกี่ยวกับเวทมนต์(จำพวกคทา-ไม้เท้า) เนื่องจากฟาดไม่มันส์

เขาสามารถเสกอาวุธได้จากไอน้ำในอากาศ หรือน้ำทั่วไปที่อยู่ตามพื้น หรือแม้กระทั่งฝนก็ยังได้ โดยการเปลี่ยนธาตุของมันจากน้ำให้เป็นเหล็ก แต่ถ้าแถวนั้นอากาศแห้ง หรืออยู่แถวทะเลทราย เขาก็ไม่สามารถใช้ท่านี้ได้ดีนัก เขาจึงเลี่ยงไม่อยู่ในสถานที่แห้งเนื่องจากสู้ไม่ถนัด

อ้อแล้วก็ไม่ต้องห่วงนะว่าอาวุธที่เขาเสกมาจะอยู่รกหรืออะไร เพราะหากมันไม่อยู่ในมือของเขาเกิน 10 วินาที อาวุธนั้นก็จะกลับไปเป็นน้ำเหมือนเดิม

แน่นอนว่าอาวุธพวกนี้เขาใช้แล้วทิ้งยิ่งกว่าทิชชู่ซะอีก หากคิดปลดอาวุธของเขาล่ะก็ ทำใจซะเถอะ

******************************************

ชื่อตัวละคร : เครโนน ไชรทริกส์ (Krenon Shiretrixz)

เจ้าของตัวละคร : สายลมแห่งความหวังดี

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : ดวอร์ฟ

รูปร่างหน้าตา : เตี้ย....ของแหง ผมสีดำประกายน้ำตาลสั้นเต่อชี้ฟูตั้งเด่เพราะจัดได้ไม่กี่ทรง ใบหน้าค่อนไปทางเด็กสมกับอายุ 15 ปี แต่ความคิดไม่เด็กตาม ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนโทนกาแฟ สีผิวน้ำตาลอ่อนเช่นกันแต่อ่อนกว่าดวงตา (โทนสว่างกว่าอะ =w=") (ส่วนเสื้อผ้าฝากจัดการด้วยละกันครับ เพราะผมนึกไม่ออก)

นิสัยและประวัติส่วนตัว : "แม้ร่างกายและอายุจะไม่อำนวย แต่ไม่ใช่ว่าจะทำอะไรไม่ได้" นั่นคือคติของเขา หากนับกันตามจริงเขาค่อนข้างเด็กมากเนื่องจากอายุยังน้อย แต่เขามีความมุ่งมั่นสูงและความตั้งใจอันโชนแสงแรงกล้าไม่ต่างจากเผ่าอื่น เขาเป็นพวกไม่ฉลาดนักแต่ก็ละเอียดพอสมควรและใจเย็นไม่หุนหันพลันแล่น หากมีสถานการณ์เดือดร้อนหมอนี่จะสงบก่อนใครเพื่อนและพยายามหาจุดแก้ปัญหาให้ได้

"การจะปกป้องใครซักคนไม่เคยจำกัดรูปร่างและอายุ" นั่นเป็นคำพูดที่ติดปากของเขาเพราะเขามักจะออกหน้าปกป้องทุกคนเสมอหากทำได้ หาโดนดูถูกล่ะก็อีกฝ่ายทำใจได้เลยว่าน่วมแน่ เพราะถึงร่างกายเขาจะเล็กแต่ความสามารถไม่ได้เล็กตามหรอกนะ

ถึงจะใจเย็นและรอบคอบ ถ้าโดนยั่วก็ขึ้นเหมือนกัน

ตำแหน่ง : ผู้เฝ้าประตูหลักเมืองดวอฟ

รูปแบบการต่อสู้ - "ปกปักษ์และรักษา" นั่นแหละคือหน้าที่ของเขา แนวหน้าอันแข็งแกร่งไร้ผู้ทะลวงผ่าน แม้จะมีร่างกายที่เสียเปรียบ แต่ความสามารถธาตุดินอันทรงพลังช่วยกลบจุดนี้ได้เป็นอย่างดี เขามีโล่ขนาดย่อมที่เมื่ออัดพลังงานเข้าไปจะขยายใหญ่ได้ เขาจึงเป็นแนวหน้าป้องกันภยันตรายให้คนในกลุ่มได้เสมอ

หากจะผ่านเขา ต้องผ่านโล่อันแข็งแกร่งให้ได้ หากผ่านเขามาได้ก็จะเจอเพลงขวานอันทรงพลังอีกต่อ

อีกทั้งเขายังมีความสามารถในการรักษารวมถึงมีความรู้สมุนไพรในระดับหนึ่งอีกด้วย

 

******************************************

ชื่อตัวละคร : ไมอารา (Maiara)

เจ้าของตัวละคร : Idil de Roma

เพศ : หญิง

เผ่าพันธุ์ : ทรีเอล์ฟ

รูปร่างหน้าตา : สูง165 รูปร่างโปร่งบาง ผมยาวถึงสะโพกเป็นสีทองอ่อนๆ ปลายผมเป็นสีดำและเขียว นัยน์ตาสีเขียวใบไม้ ผิวขาวจัด (ตามรูปเลยเจ้าค่ะ)

ตำแหน่ง : หัวหน้าเผ่าทรีเอล์ฟ

นิสัย : ผู้นำของทรีเอลฟ์ที่อายุยังน้อย แต่ได้รับความเคารพนับถือจากคนในเผ่าเพราะมีสติปัญญาเฉลียวฉลาด มีความยุติธรรม และไหวพริบยอดเยี่ยม ภายนอกดูเป็นพวกแข็งๆ ไร้ความรู้สึก ไม่สนใจใคร แต่จริงๆแล้วเป็นทรีเอล์ฟที่เข้มแข็งและอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน เธอยังเป็นทรีเอลฟ์ที่มีพลังธาตุไม้สูงที่สุดในเผ่าด้วย ไมอารามักจะห่วงผู้คนในเผ่าเสมอ จัดลำดับความสำคัญของผู้คนในเผ่าไว้สูงสุด แต่ก็ไม่เคยเมินโลกภายนอก เพราะเข้าใจดีว่าไม่มีเผ่าไหนจะอยู่รอดได้โดยลำพัง

******************************************

ชื่อตัวละคร : ไฮเซเธอร์ วีคอลเรล

เจ้าของตัวละคร : เต้าหู้นมสดใส่ไข่

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : ทรีเอลฟ์

รูปร่างหน้าตา : ใบหน้าเรียวยาว ดวงตาสีเขียวแบบใบไม้อ่อนๆ รูปร่าง ผอมบาง แต่แฝงไปด้วยความกำยำในแบบฉบับทรีเอลฟ์ สีผมแบบใบไม้แก่ๆ ไว้ผมทรงหางม้า

นิสัย และประวัติส่วนตัว : นิสัยส่วนตัว ชอบลุยไปในป่าเป็นเวลานานๆ เพื่อสรรหาพลังที่สามารถเสริมให้เผ่าพันธุ์ตัวเอง อยู่รอด และสรรหาพลังเพื่อให้ตัวเองแข็งแกร่งไม่มีใครเทียบ

ประวัติส่วนตัว ก็เป็น1ในภูตที่เคยถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพัง เพราะเหตุการณ์การเปลี่ยนแปลงของพลังมืด ทำให้คอบครัวหายไป เหลือเพียงเขาคนเดียว ซึ่งได้รับการดูแลจากหัวหน้าเผ่า และหัวหน้าเผ่าได้สอนการต่อสู้ในรูปแบบที่เผ่าทรีเอลฟ์ควรจะทำ และต่อมาเขาได้กลายเป็นยอดฝีมือแห่งทรีเอลฟ์

ตำแหน่ง : ยอดฝีมือแห่งทรีเอลฟ์

รูปแบบการต่อสู้ : ชอบใช้แส้ที่ทำจากรากไม้และเถาวัลย์ ส่วนใหญ่ จะต่อสู้ในระยะกลาง ไม่เข้าประชิดคู่ต่อสู้ถ้าไม่จำเป็น

******************************************

ชื่อตัวละคร : ออลด์ฮาร์'จ เฟรีห์ฮาโด้ (Aldha'rj Fehrizhado) (แต่ออกเสียงจริง ๆ ว่า ออล-ฮ่า นะครับ อย่าหลงคำสะกด =w="...)

เจ้าของตัวละคร : สายลมแห่งความหวังดี

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : อควอเรีย

รูปร่างหน้าตา : ตัวค่อนข้างสูงผอม(174/55) ผมยาวสลวยสีฟ้าอ่อนเกือบซีด ใบหน้าเรียวรูปไข่เหมือนผู้หญิง หูครีบมีสีขาวซีดก้านสีน้ำเงิน ดวงตาสีน้ำเงินเข้มโทนอินดิโก้ ตามลำตัวมีเกล็ดสีฟ้าอ่อนแซมประปรายแต่ไม่เยอะมาก(กะไม่ถูกเหมือนกัน คิดว่าประมาณนี้อะนะครับ =w=")

นิสัย : "น้ำแข็งมีชีวิต" เป็นฉายาที่ค่อนข้างเหมาะกับหมอนี่ที่สุด เพราะเป็นพวกปฏิมากรรมน้ำแข็งเดินได้ที่วัน ๆ มักจะทำสายตาเย็นชากราดไปทั่วทุกทิศ ยิ้มยากมากชนิดแรร์ไอเทม แต่ก็ขี้ใจอ่อน ปากแข็งรวมถึงหน้าตาย แต่ภายในค่อนข้างอ่อนไหวแม้กระทั่งกับเรื่องไม่เป็นเรื่องหรือชีวิตเล็ก ๆ

ชอบที่จะไม่แส่หาเรื่อง แต่ถ้าเรื่องมาหาอันนั้นก็ช่วยไม่ได้ที่จะออกแรงเคลียร์ให้มันจบ ๆ ไป

เป็นคนเฉยชาแต่ไม่ใจร้ายใจดำถึงขั้นยักษ์มาร ถ้าใครเดือดร้อนก็จะคอยช่วยอยู่ห่าง ๆ แบบไม่เผยตัวในบางครั้ง โดยที่เจ้าตัวให้เหตุผลว่ามันเป็นอะไรที่น่าเบื่อหากเขารู้ว่าเราช่วยเขา และจะยุ่งยากเสียเปล่า ๆ

ชอบน้ำแข็งและหมอก เพราะดูแล้วสบายตาดี บางครั้งก็จะเสกก้อนน้ำแข็งขึ้นมาโยนเล่นไปมาระหว่างฝ่ามือทั้งสองข้างแก้เซ็งหากว่างเกินไปซึ่งไม่ค่อยมีใครได้เห็นเนื่องจากเจ้าตัวจะไม่ทำให้ใครดูนอกจากคนที่ตนเองสนิทใจ

ตำแหน่ง : ทหารคนสนิทของเจ้าชายผู้เป็นหัวหน้าฝ่ายปฏิวัติ

วิธีการต่อสู้ : เขาเป็นผู้ใช้เวทย์ธาตุน้ำที่เชี่ยวชาญมากคนหนึ่ง แต่เวลาสู้เขามักไม่ปะทะตรง ๆ แต่จะสร้างภาพลวงตาจากหมอกรวมถึงควบคุมสภาพดินฟ้าอากาศให้ฝนตกหรือเรียกหิมะออกมาพรางตาศัตรู

ถ้าสถานที่นั้นมีน้ำจะถือได้ว่าเป็นสมรภูมิชั้นเลิศสำหรับเขา เพราะเขาสามารถบังคับน้ำได้ยิ่งกว่าใจนึก หากมีการโจมตีไม่พึงประสงค์ น้ำรอบ ๆ ตัวก็จะสามารถป้องกันตัวให้เขาได้ในระดับหนึ่งแม้ไม่ต้องสั่งการก็ตาม

******************************************

ชื่อตัวละคร : Akiana [อาเกียน่า]

เจ้าของตัวละคร : Harison

เพศ : หญิง

เผ่าพันธุ์ : อควอเรีย (ภูตน้ำ)

รูปร่างหน้าตา : (ข้าพเจ้าด้อยฝีมือวาดรูปครับ คงมีแต่คำบรรยายล้วนๆให้จินตนาการเอง)

หญิงสาวผิวกายสีขาวราวปุยหิมะแลดูนวลสวยและอ่อนเยาว์

ทรวดทรงออกทางผอมและบอบบางเล็กน้อย แต่ก็ยังคงซึ่งเสน่ห์ของสตรีแห่งท้องทะเลเอาไว้ได้

ไว้ผมสั้นสีน้ำเงินเข้มซอยบางๆจนถึงต้นคอ ส่วนด้านหน้าไว้ปรกหน้าผากเล็กน้อย ดูน่ามองจากทุกมุม

ดวงตาสีเทาไร้ประกายอันมืดบอดของเธอคู่นั้น ถูกซ่อนอยู่ใต้แถบผ้าคาดปิดตาสีน้ำเงินเข้มซึ่งมีลวยลายรูปคลื่นปักอยู่ในเนื้อผ้า

ท่อนขาของเธอเป็นหางปลามีเกล็ดสีทองคำแวววาวส่องแสงเจิดจรัสยามที่ได้ต้องกับแสงอาทิตย์เหนือผิวน้ำ

เครื่องแต่งกาย - สวมใส่ชุดเกราะอกทอด้วยผ้าโลหะพิเศษสีทอง เข้ากันกับเกล็ดหางของเธอ

อาวุธ - ใช้ฉมวกสามง่ามแหลมคมสีเงินเป็นอาวุธประจำกาย

นิสัย : แม้ภายนอกจะดูเป็นหญิงสาวผู้อ่อนวัยวุฒิ แต่เธอกลับมีความคิดที่ฉลาดแยบยลและมีความเป็นผู้นำมากเกินผู้ใหญ่หรือขุนนางหลายคนอย่างเหลือเชื่อ

มองการณ์ไกล สุขุมนุ่มลึก ทั้งยังดูสงบนิ่งเก็บอาการต่างๆอยู่ได้ตลอดเวลา แม้แต่ในยามคับขับ เธอก็มีความสามารถแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้เป็นอย่างดี พูดจาโน้มน้าวใจคนเก่ง ทั้งยังมีหลักการและเหตุผลที่น่าเชื่อถือ สามารถหลอกให้คนอื่นคล้อยตามเธอได้ง่ายๆ

อย่างไรก็ตาม ส่วนลึกที่ซ่อนอยู่ภายใต้ภาพลักษณ์ที่ดีตลอดเวลาต่อหน้าผู้คนนั้น เบื้องหลัง คือ จิตใจที่ทะเยอทะยาน อยากครอบครองทุกสิ่ง รวมทั้งขุมพลังอำนาจทั้งปวงที่ตนใคร่ปรารถนา

ตำแหน่ง : "หัวหน้าเผ่าอควอเรีย" (ฝ่ายอุปสรรค)

รูปแบบการต่อสู้ : ดวงตาของเธอนั้นมืดบอดทั้งสองข้างมาตั้งแต่เด็ก...และเป็นปมด้อยเพียงอย่างเดียวของเธอ อย่างไรก็ตาม เธอก็ยังคงเป็นนักรบเงือกชั้นแนวหน้าของเผ่าได้ ด้วยการเฝ้าฝึกปรือฝีมือด้านการต่อสู้และใช้เวทย์มนต์ได้อย่างคล่องแคล่ว

แม้จะต้องมีชีวิตอยู่ภายใต้โลกมืดสีดำสนิทมาตลอด แต่ทว่าเธอก็ได้รับพรสวรรค์ด้านอื่นๆทดแทนขึ้นมา ด้วยประสาทสัมผัสด้านการฟังของเธอที่ถูกลับให้เฉียบคม สามารถรับเสียงได้แต่ระยะไกล หรือแม้กระทั่งผิวกายสัมผัสของเธอที่สามารถจับการสั่นสะเทือนของคลื่นน้ำบริเวณข้างเคียงได้ ทำให้เธอนั้นมีความสามารถมากที่สุดในบรรดาหมู่เงือกทั้งหมด
 

******************************************

ชื่อตัวละคร : อราทอซ (Aratoz)

เจ้าของตัวละคร : kidwizard 

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : อควอเรีย

รูปร่างหน้าตา : ดวงตาสีฟ้าเข้ม ผมสีเงินยวงยาวปิดท้ายทอย ผิวสีขาวซีด รูปร่างสูงสง่า ท่าทางทรงภูมิ น่าเกรงขาม ทำให้ลูกน้องให้ความเคารพนับถือและไว้วางใจมาก

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เป็นคนจริงจัง รักความยุติธรรม แม้จะเป็นคนเด็ดขาด แต่ก็สุขุมและเยือกเย็น หากใครทำผิดก็จะลงดาบด้วยตัวเองโดยไม่หวั่นไหว เป็นคนที่รักครอบครัวมาก จึงไม่ได้เปิดเผยแผนการปฏิวัติให้คนในครอบครัวยกเว้นลูกชายคนโตฟังเลย อยู่ต่อหน้าลูกน้องจะเป็นคนเด็ดขาดและจริงจัง แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าครอบครัวจะเป็นคนที่อบอุ่นและอ่อนโยนเป็นอย่างมาก

ตำแหน่ง : เจ้าชายหัวหน้าทัพปฏิวัติแห่งเมืองอควอเรีย

รูปแบบการต่อสู้ : เก่งกาจด้านการใช้ดาบและใช้เวทเป็นอย่างมาก เป็นนักดาบเวทที่หาได้ยากยิ่งในสมัยนั้น

******************************************

ชื่อตัวละคร : โควรีจ (Kourich)

เจ้าของตัวละคร : kidwizard 

เพศ : หญิง

เผ่าพันธุ์ : อควอเรีย

รูปร่างหน้าตา : ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเล ผมสีฟ้ายาวเป็นลอน ผิวสีขาวซีด รูปร่างบอบบาง คัพB สูง 156 ซม. รูปร่างหน้าตาเหมือนเด็ก

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เป็นคนไม่คิดอะไรมาก นิสัยค่อนข้างเด็ก มองโลกในแง่ดี ใสซื่อบริสุทธิ์ ไม่เคยรู้เรื่องงานใหญ่ของสามีเลย

ตำแหน่ง : พระชายาของเจ้าชายแห่งอควอเรีย

รูปแบบการต่อสู้ : ใช้ความแบ๊ว(?)เข้าข่ม(?)
 

******************************************

ชื่อตัวละคร : เทมารีน

เจ้าของตัวละคร : kidwizard 

เพศ : หญิง

เผ่าพันธุ์ : อควอเรีย

รูปร่างหน้าตา : ตาสีฟ้าอ่อน ผมสีเงินยวงยาวเป็นลอนคลื่น ผิวสีขาวซีด รูปร่างบอบบาง คัพC สูง 165 ซม. เสียงอ่อนหวานเหมือนทะเลยามคลื่นสงบ แต่ทำให้ผู้คนหลงใหลได้

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เป็นคนร่าเริง เข้ากับคนอื่นได้ง่าย ไม่ถือตัว มองความรักเป็นสิ่งสวยงามและใฝ่ฝันหาแต่ความรัก แม้จะมีมนต์แห่งเสียงที่สามารถสะกดผู้คนได้ แต่ก็ไม่เคยใช้เพื่อทำให้ใครหลงใหลในตัวเอง

ตำแหน่ง : เจ้าหญิง (ธิดาองค์เล็กของเจ้าชายแห่งอควอเรีย ผู้เป็นพระปิตุลาของหัวหน้าเผ่าคนปัจจุบัน)

รูปแบบการต่อสู้ : ร้องเพลงทำให้ผู้คนติดอยู่ในภวังค์ แล้วจะสะกดให้ทำอะไรก็ได้ หรือให้หลับก็ยังได้

******************************************

ชื่อตัวละคร : อรากาส

เจ้าของตัวละคร : SuReO

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : กลาเซล

รูปร่างหน้าตา : ชายหนุ่มรูปร่างสมส่วน เส้นผมละเอียดสีฟ้าใสถักเป็นเปียยาวถึงกลางหลังมัดด้วยเชือกเกล็ดน้ำเเข็งซึ่งเป็นเชื่อกที่เหนียวที่สุด(เเต่เจ้าตัวไม่รู้เลยเอามาทำเป็นเชือกมัดผม) ดวงตาสีขาวที่ใครมองจะรู้สึกเย็บเยียบถึงขั้วหัวใจ ผิวขาวอมฟ้า เสื้อที่สวมเป็นเสื้อบางๆเเม้จะอากาษหนาวเเค่ไหนก็ไม่สะทกสะทาน....เเต่ไว้ต่อความร้อนอย่างรุนเเรง อากาศทั่วไปของคนปกติถือเป็นอากาศร้อน

นิสัยและประวัติส่วนตัว : นิสัย-ปากหนัก นิ่งเงียบ ไม่เเสดงออกทางสีหน้า(เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น) ชอบอยู่คนเดียว เเละเพราะไม่ค่อยได้อยู่ร่วมกับคนอื่นเท่าไรเลยเป็นพวกเส้นตื้นสุดเห็นอะไรนิดอะไรหน่อยที่คนทั่งไปไม่น่าจะขำก็จะเเอบเอาไปขำเงียบๆ ว่างๆชอบนั่งเหม่อ เดินเล่นเเบบเหม่ออย่างไม่มีจุดหมายเเล้วสุดท้ายก็ไปโผล่ที่ไหนก็ไม่รู้ เป็นเหตุให้ชอบหายไปจากบ้านบ่อยๆ ซักสองสามเดือนถึงจะกลับหมู่บ้าน ไม่ในใจใครนอกจากคนในหมู่บ้านเท่านั้นเเต่ถ้าจวนตัวจริงๆก็เข้าไปช่วยบ้าง...เเต่ส่วนมากจะเดินหนีมากกว่า ไม่ชอบเรื่องยุ่งยาก เวลาโมโหจะระเบิดออกมาจนทำเอาทุกคนตกใจ พอหายโมโหก็จะกลับมานิ่งเงียบไม่มีปากมีเสียงเหมือนเดิม เป็นพวกที่อยู่ต่อหน้าคนจะเงียบเเต่อยู่ลับหลังคนเดียวจะบ่นเเละพูดมาก

ประวัติ-อาศัยอยู่กับน้องสาวสองคน(อาเซีย,มีเนล)ซึ่งที่บ้านเปิดเป็นโรงเเรมในหมู่บ้านบนยอดเขาที่เเสนหนาวเหน็บ เเม้น้องสาวทั้งสองจะคุมน้ำเเข็งไม่ค่อยเก่งเเต่อรากาสกลับมีความสามารถเป็นเลิศที่สุดในหมู่บ้านเเต่เรื่องเหล่านี้ก็ไม่ได้ทำให้มีปัญหาอะไรกับน้องสาวเป็ฯพี่น้องที่รักกันดี เค้าทำหน้าที่เป็นผู้ปกป้อง...ซึ่งโดยปกติเเล้วผู้ปกป้องหมู่บ้านจะมีเเค่คนเดียว เเต่เนื่องจากนิสัยส่วนตัวที่ชอบเเว่บหายไปอย่างไม่ตั้งใจ ทำให้ต้องมีผู้ปกป้องสองคนคือ อรากาสกับเพื่อนของเค้าอีกคน(มิลมิร่า) มิลมิร่าเป็นนักเวทย์สายน้ำเเข็ง(เเต่ก็ควบคุมน้ำเเข็งไม่เก่งเท่าอรากาส)เเม้เธอจะเป็นนักเวทย์เเต่ก็มีความสามารถในการใช้อาวุธค่อนข้างดี เเอบหลงรักอรากาสอยู่ เป็นพวกชอบโหวกเหวกโวยวายใจร้อนเหมือนธาตุไฟซะมากกว่าเเละยังเก่งเรือ่งการวางเเผน(เเกล้งคนอื่น)

ตำแหน่ง : หนึ่งในสองผู้พิทักษ์หมู่บ้านหน้าด่านก่อนถึงนครเพิร์ลสโนว์

รูปแบบการต่อสู้ : บังคับน้ำในอากาศให้กลายเป็นน้ำเเข็งได้อย่างอิสระ คุมได้เเม้ในระยะไกล สามารถสร้างเป็นสัตว์น้ำเเข็งเเล้วใช้เป็นตัวสอดเเนมได้

การต่อสู้ปกติมักจะใช้การควบคุมน้ำเเข็งในการเเช่เเข็ง ป้องกันตัว หรือสร้างเป็นหอกซัดใส่ศัตรูเป็นหลัก

เเม้จะสามารถสร้างน้ำเเข็งเป็นอาวุธต่างๆเเล้วใช้ต่อสู้ได้อย่างคล่องเเคล่ว เเต่อาวุธจริงๆซึ่งไม่ค่อยได้เอามาใช้นักคือทวนยาวที่สามารถเเยกออกจากกันได้(คล้ายๆกับกระบอกหลายท่อนอ่ะค่ะ อธิบายไม่ถูก=w=a) ที่สัมผัสโดนอะไรสิ่งนั้นจะกลายเป็นน้ำเเข็ง สามารถใช้ทวนสู้ไป พร้อมคุมน้ำเเข็งไปด้วยได้

เนื่องด้วยเป็นคนชอบเดินทางไกล(?)บ่อยๆจึงมีอุปกรณ์สำคัญอีกอย่างติดตัวคือ เเหวนห้วงมิติ ความสามารถของเเหวนก็...คล้ายๆกระเป๋าโดเรมอนค่ะ ยัดอะไรลงไปก็ได้เท่าไรก็ได้ไม่มีเต็ม ในเเหวนจึงมีอุปกรณ์ตั้งเเคมป์ครบครัน! มีเเม้เเต่บรรดาของหายากที่ทุกคนนึกไม่ถึงเพราะชอบหลงไปในที่ๆเก็บของหายากบ่อยๆ เเต่ไม่ค่อยรู้ถึงความสำคัญของสิ่งเหล่านั้นเท่าไร=w=a

******************************************

ชื่อตัวละคร : บริจิท วิลเลียตต้า (Brigit Villietta)

เจ้าของตัวละคร : ๐VViChY๐

เพศ : หญิง

เผ่าพันธุ์ : แฟรี่

รูปร่างหน้าตา : ดวงหน้ารีผิวค่อนข้างขาว ตากลมโตสีฟ้าใส ผมสีเชสนัท(ชมพูอมน้ำตาล)เหลื่อมทอง ผมหน้าติดกิ๊บรูปดอกไวโอเล็ตรวบขึ้นไปเผยให้เห็นหน้าผาก ด้านหลังปล่อยยาวประบ่า ปลายผมม้วนเป็นหลอด สูงประมาณ 78 เซนติเมตร ภายนอกดูเหมือนแฟรี่เด็กอายุ 14 ปี แต่ไม่มีใครทราบอายุจริงของเธอ ปีกสีชมพูใส โปร่งแสงตอนกลางวัน และสะท้อนแสงยามราตรี บริจิทโดยปกติจะเปลี่ยนชุดที่ใส่ไปเรื่อยๆและเป็นคนตามแฟร์ชั่นสุดๆ ชุดส่วนใหญ่ที่ใส่เป็นเดรสกระโปรงโปร่งๆ

นิสัยและประวัติส่วนตัว : ครอบครัวของบริจิทเป็นหนึ่งในไม่กี่ตระกูลที่เคยกบฏแล้วเหลือรอดมาได้ ตระกูลวิลเลียตต้าในปัจจุบันอาศัยอยู่อย่างสันติในป่าไม่ไกลจากเมืองฟลอนาเรียนัก เนื่องจากบริจิทเป็นทายาทคนเดียวของตระกูล ทุกคนจึงตั้งความหวังไว้กับเธอมากและเลี้ยงดูเธอมาอย่างเข้มงวด อย่างไรก็ดีบริจิทเป็นคนร่าเริง ขี้เล่น และเกลียดการอยู่ในกรอบเป็นที่สุด เธอจึงมักหนีออกจากบ้านไปท่องโลกตามเมืองต่างๆให้ท่านปู่ท่านย่าลำบากต้องตามหาอยู่บ่อยๆ นอกจากนี้เธอยังชอบแกล้งคนอื่นเป็นกิจวัตรไม่เว้นแม้กระทั่งคนที่เดินผ่านไปผ่านมาในเมือง

ตำแหน่ง : ตัวป่วนแห่งเมืองฟลอนาเรีย

รูปแบบการต่อสู้ : อาวุธเป็นที่เป่าฟองสบู่ สามารถเป่าฟองหรือเป่าลมไปโจมตีศัตรูได้ แต่บริจิทมักใช้ที่เป่าฟองไปเป่าแกล้งคนมากกว่าใช่ต่อสู้ ความสามารถในการต่อสู้ไม่ค่อยโดดเด่น ส่วนใหญ่ใช้ไหวพริบในการต่อสู้+เอาตัวรอดมากกว่า

******************************************

ชื่อตัวละคร : เอลวาร์จ วีลัส (อ่านว่าเอลวาหรือเอลวาจก็ได้ครับ)

เจ้าของตัวละคร : สายลมแห่งความหวังดี

อายุ : 27

เผ่าพันธุ์ : ภูตสายฟ้า คารูดด์

รูปร่างลักษณะ : ผมยาวสีเหลืองสว่างแสบตาถึงกลางหลัง ผมมากมายแบ่งเป็นปอยเล็ก ๆ และมีขนนกประดับอยู่ที่ปลายปอยผมเหล่านั้น ดวงตาสีเหลืองเช่นเดียวกับสีผม รูปร่างสูงเพรียวแอบล่ำนิดหน่อย(180/67) แขนทั้งสองข้างใส่ปลอกแขนหนังเอาไว้ ชุดที่ใส่เป็นชุดหนังสีน้ำตาลโทนอ่อนที่เจ้าตัวชอบ ที่โหนกแก้มขวาที่รอยแผลบากเล็ก ๆ ที่ถ้าไม่สังเกตก็มองไม่เห็น แต่เจ้าตัวมักไม่ชอบให้ใครทัก หรือถ้าทักก็จะแถไปประเด็นอื่นไม่ให้ซักถามต่อ

นิสัย : ซน แสบ ซ่าไม่เข้ากับอายุอานามที่เข้าผู้ใหญ่นานแล้ว ทำนิสัยเด็ก ๆ แต่ที่จริงก็เป็นคนที่ฉลาดและละเอียดรอบคอบ แต่มองภายนอกก็แค่ไอ้บ้าที่ทำตัวบ้า ๆ บวม ๆ เท่านั้นเอง วิสัยทัศน์กว้างไกลมาก แต่มักทำตัวบ๊อง ๆ บ้า ๆ จนดูไม่ออก

เป็นคนที่วางแผนได้ละเอียดมากคนหนึ่ง คนอื่นมองออกหนึ่งก้าวเขาจะมองออกถึงสามก้าว เวลาที่วางแผนจะทำหน้าเครียดไม่สมนิสัย แต่หากใครเห็นก็จะรีบเปลี่ยนกลับไปบ้าเหมือนเดิมทันที

ค่อนข้างปลาไหลและแถเก่ง หากใครมาถามว่าทำไมฉลาดจัง หรืออื่น ๆ ก็จะแถไปเรื่อยว่า "บังเอิญ" หรืออ้างเหตุผลล้านแปดชักแม่น้ำล้านสายมาให้เชื่อว่าตนเองไม่ได้วางแผนไว้

ตำแหน่ง : หัวหน้าเผ่าคารูดด์

วิธีการต่อสู้ : อาวุธคือสนับมือสายฟ้า โดยทั่วไปก็แค่ถุงมือหนังธรรมดา แต่ถ้าเข้าโหมดสู้จะเปลี่ยนรูปร่างเป็นถุงมือเหล็กไฟฟ้าแรงสูงและใช้หมัดมวยรวมถึงกระบวนท่าต่าง ๆ ในการต่อสู้เป็นหลัก

"7วิถีอัสนี" คือการต่อสู้ของเขา เขาจะวางแผนทั้งหมดภายในหัวและคำนวณอย่างแม่นยำ พร้อมกับไล่ต้อนคู่ต่อสู้ให้ดำเนินไปตามแผนที่ตนวางไว้ทั้งหมด 7 ชั้น หากหลุดชั้นที่ 1 ชั้นที่ 2 ก็จะเข้มงวดขึ้นตามลำดับไปจนถึง 7 ชั้นที่ละเอียดรอบคอบมากที่สุด

ว่ากันว่าเขาใช้มากสุดแค่ 3 ชั้นเท่านั้น ยังไม่เคยมีใครทำให้เขาใช้ได้ถึง 7 ชั้นเลย

******************************************

ชื่อตัวละคร : เวล(ออกเสียงต่ำ) ไรด์

เจ้าของตัวละคร : ~เป็ด~ll

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : คานีน

รูปร่างหน้าตา : ผมดำ ตาดำ(แปลงร่างแล้วเป็นสีแดงเลือด) ผิวก็เหลืองๆแบบคนไทยครับ ผมยาวถึงก้น ชุดเป็นชุดสูทสี ขาว-เทา-ดำ ละกัน =w=

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เกิดมาจากแม่ที่ถูกตีตราว่าเป็นอาชญากร อยู่คนเดียวมาตั้งแต่เด็ก รักสันโดษ รับการต่อสู้ทุกครั้งที่มีคนท้า(และไม่รู้ทำไมจะมีคนมาท้าบ่อยไม่ต่ำกว่าวันละคน(ปล.ตายทุกราย)) มีนิสัยชอบเลียปากตัวเองเป็นเอกลักษณ์ และหลังจากเลียปากเสร้จจะแค่นเสียง"คึ"(เสียงสูงๆ)ออกมา การโผล่ตัวมาเงียบๆแล้วหายไปเงียบๆไม่ใช่นิสัยของเขา เพราะเวลถือหลักการเปิดตัวอย่างอลังการ(เช่นตกมาจากฟ้าจนพื้นเป็นหลุม) และก่อนจะจากไปต้องมีเหตุการณ์แรงๆเสมอ

ตำแหน่ง : มือสังหารเผ่าคานีน (ฝ่ายอุปสรรค)

รูปแบบการต่อสู้ : ใช้เพียงแค่ 2 มือ 2 แขน สู้เท่านั้น ไม่เคยคิดจะใช้เท้าทั้งคู่มาช่วยแม้แต่ตั้งรับ(คือใช้เท้าแค่เคลื่อนไหว) นานครั้งมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกจริงๆที่จะแปลงร่าง และไม่เคยมีใครเห็นตอนเวลแปลงร่าง เพราะ ตายหมด

ลักษณะการฆ่าที่โดดเด่นคือ ลูกตาข้างซ้ายของเป้าหมายจะถูกทำลาย หรือหาย

******************************************

ชื่อตัวละคร : ปูติน (Putin - ภาษาถิ่น)

เจ้าของตัวละคร : kidwizard

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : เออร์ซ่า

รูปร่างหน้าตา : ดวงตาสีทองเจิดจ้า มักส่องประกายในความมืด เจ้าตัวเลยไม่ค่อยชอบซุ่มในที่มืดเท่าไหร่ ผมสีดำสนิทค่อนข้างสั้น ผิวกร้านแดด รูปร่างสูงใหญ่บึกบึน สูงราว 190 ซม. มีเสียงดังที่ห้าวหาญ มักถือดาบไม้พาดไหล่เดินไปมา ชอบใส่กางเกงขาก๊วยตัวเดียว เปลิอยท่อนบน หน้าอกสักลายหมีคำรามขนาดใหญ่ กินพื้นที่มาถึงท้อง แผ่นหลังเต็มรอยแผลถูกฟันและคมเขี้ยว+กงเล็บของสัตว์ ร่างแปลงเป็นหมีดำร่างใหญ่สูงราว 2 เมตร

นิสัยและประวัติส่วนตัว : ปูตินเป็นผู้ที่สู้รบกับคนอื่นเพื่อชิงหัวหน้าจ่าฝูงมา และจนบัดนี้ก็ยังไม่มีใครโค่นเขาได้ เขามีร่างกายที่แข็งแรง แม้จะมีอายุค่อนข้างมาก แต่ก็ยังมีกำลังที่เหนือกว่าใครอยู่ดี เขาเป็นคนขี้เอะอะ นิสัยนักเลง ใครที่มามีเรื่องกับคนในเผ่า จะโดนเขาตามไปราวีโดยไม่ฟังเหตุผลใดๆ แต่หากเขานับถือใครเป็นเพื่อนสนิทมิตรสหายแล้ว ก็จะให้ความช่วยเหลือคนๆนั้นอย่างเต็มที่โดยไม่สนใจเหตุผลอื่นใดเลยเช่นกัน ภรรยาเขาเสียชีวิตไปได้หลายปีแล้ว แต่เขาก็ยังไม่แต่งตั้งใครขึ้นมาเป็นชายา แม้ว่าจะมีสนมรายล้อมอยู่มากมายก็ตาม

ตำแหน่ง : หัวหน้าเผ่าเออร์ซ่า

รูปแบบการต่อสู้ : ดาบไม้ที่อยู่ในมือนั้นเปราะบางมากเมื่อเทียบกับกำลังของเขา เขาจึงมักใช้มันเพื่อตีหัวศัตรูจนดาบหักเป็นการเปิดการต่อสู้ แล้วจึงเข้าห่ำหั่นด้วยมือเปล่า เขามีหมัดที่ทรงพลัง สามารถต่อยคนให้สลบในหมัดเดียวได้อย่างง่ายได้ หากเขาจะทรมานใครเล่น ก็เพียงเอามือขวาบีบเข้าที่ขมับอย่างแรง ศัตรูก็ได้รับความเจ็บปวดอย่างสาหัสแล้ว ร่างแปลงของปูตินยิ่งมีพลกำลังมาก พอเขาแปลงร่าง จึงไม่มีใครที่เอาชนะเขาได้เลย

******************************************

ชื่อตัวละคร : ปาร์กเกอร์ (Parker - ภาษาถิ่น)

เจ้าของตัวละคร : kidwizard

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : เออร์ซ่า

รูปร่างหน้าตา : ดวงตาสีดำสนิท ผมสีดำสนิทเช่นเดียวกับดวงตายาวปลกต้นคอ ผิวคล้ำแดดเล็กน้อย รูปร่างสูงใหญ่ แต่ไม่กำยำเท่าหัวหน้าเผ่าผู้เป็นพ่อ สูงราว 185 ซม. ร่างแปลงเป็นหมีดำตัวใหญ่ประมาณ 190 ซม. เนื่องจากยังเป็นหมีหนุ่มซึ่งคาดว่าจะสูงได้มากกว่านี้อีก

นิสัยและประวัติส่วนตัว : แม้ป่าร์กเกอร์จะเป็นลูกชายของปูตินซึ่งเป็นหัวหน้าเผ่า แต่ตำแหน่งนักรบของเขาก็ได้มาจากความสามารถล้วนๆ เพราะเขามีการโจมตีที่เด็ดขาดและรุนแรงกว่าใคร แม้จะไม่ปราดเปรียวว่องไวนัก แต่พลังการทุ่มของเขาเหนือกว่าใครแน่ ปาร์กเกอร์เป็นเพลย์บอยรูปงามที่ใครๆก็ต่างชื่นชอบ เขาเป็นคนคารมดี เอาใจคนเก่ง แม้จะเป็นคนต่างเผ่าก็หลงรักเขาโดยไม่ยาก แต่ด้วยนิสัยเป็นคนรักสนุก จึงไม่เคยคบหากับใครจริงจัง

ตำแหน่ง : ตัวแทนนักรบแห่งเผ่าเออร์ซ่าและลูกชายคนโตของหัวหน้าเผ่าเออร์ซ่า

รูปแบบการต่อสู้ : นอกจากปาร์กเกอร์จะสามารถใช้ดาบใหญ่ได้ทรงพลังและเด็ดขาดแล้ว เขายังมีพลังการทุ่มอันน่ากลัว ซึ่งการทุ่มนี้เขาใช้อยู่ 2 ลักษณะ คือการทุ่มคู่ต่อสู้ตรงๆ กับการทุ่มสิ่งที่อยู่ใกล้มือใส่คู่ต่อสู้ แล้วเขามีความแม่นยำมากเสียด้วย ด้วยกำลังที่มากกว่าใครๆ และความแม่นยำราวจับวาง เขาจึงสามารถทุ่มบางสิ่งบางอย่างที่ใหญ่กว่าเป้าหมายไปได้อย่างแม่นยำเลยทีเดียว นอกจากนี้ วิชาดาบของเขายังสามารถทำให้เขาสู้กับคนกว่าครึ่งโหลได้สบาย ปาร์กเกอร์ไม่นิยมแปลงร่างมากนัก แต่ร่างแปลงของปาร์กเกอร์ก็มีพลกำลังมหาศาลไม่แพ้ผู้เป็นพ่อ แต่เวลาอยู่ในร่างแปลงเหมือนปาร์กเกอร์จะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ดั่งใจ จึงมักงกๆเงิ่นๆในร่างหมีอยู่บ่อยๆ

******************************************

ชื่อตัวละคร : สควีเกิ้ล (ในภาษากระรอกแปลว่ากล้าหาญ) แต่คนส่วนใหญ่จะเรียกว่า สควีกี้ (แปลว่าตัวเล็ก)

เจ้าของตัวละคร : ZeRe

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : สคิวริดส์

รูปร่างหน้าตา : เป็นเด็กชายที่มีขนาดตัวเล็กมากเมื่อเทียบกับเพื่อนร่วมเผ่าพันธุ์ในวัยเดียวกัน(ใจจริงอยากให้สูง1ฟุตเลยด้วยซ้ำค่ะจารย์ -w-) ผิวสีเนื้อซีดๆเพราะไม่ค่อยกล้าออกจากบ้าน ผมตัดสั้นยุ่งๆสีน้ำตาลอ่อนเช่นเดียวกับดวงตาคู่เล็กที่ไม่ค่อยชินกับแสงแดด บนหัวมีใบหูคู่เล็กๆสีน้ำตาลเข้มคล้ายวอลนัทที่มีประสาทสัมผัสดีเยี่ยมตามเผ่าพันธุ์ และมีหางกระรอกฟูนุ่มนิ่มใช้ในการทรงตัว ซึ่งตัดกับเสื้อขนสัตว์ขาดๆสีน้ำตาลซีดตัวใหญ่ที่ใส่คู่กับเข็มขัดหนังสีเข้มเส้นใหญ่ที่ใช้คล้องถุงผ้าเล็กๆเป็นสัมภาระติดตัว บนคอใส่สร้อยเส้นเล็กที่ห้อยจี้สีเขียวเรืองแสง

นิสัยและประวัติส่วนตัว : พ่อของสควีกี้เป็นกระรอกนักรบผู้กล้าหาญผู้สิ้นชีพในสงครามไปเมื่อหลายปีก่อนจึงอาศัยอยู่กับแม่เพียงแค่สองคน ด้วยความที่ตัวเล็กและไม่ชอบความรุนแรงทำให้ถูกเพื่อนในวัยเดียวกันแกล้งมาตั้งแต่เด็ก กระรอกน้อยจึงไม่ยอมเข้าร่วมสังคมและฝังตัวเองไว้ใต้กองหนังสือที่บ้าน นานๆจะออกมานอกบ้านครั้งหนึ่ง(แรร์สุดๆ-w-) จึงไม่คุ้นเคยกับคนจำนวนมากและเสียงอึกทึกครึกโครมในหมู่บ้าน แต่ในใจลึกๆมีความฝันว่าสักวันจะต้องกล้าหาญแบบพ่อให้ได้

ตำแหน่ง : เด็กในหมู่บ้าน

รูปแบบการต่อสู้ : ปกติถ้าเจออะไรที่ผิดปกติเล็กน้อยจะเผ่นป่าราบทันที แต่หากจนมุมจริงๆก็จะดึงพลังเวทย์บางส่วนจากจี้ที่คอมาใช้แปลงร่างเป็นกระรอกแล้ววิ่งหนีต่อไป (ฮา)

******************************************

ชื่อตัวละคร : เอลเทิร์ท

เจ้าของตัวละคร : ZeRe

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : สคิวริดส์

รูปร่างหน้าตา : เป็นชายชราใจดีท่าทางจะตายแหล่มิตายแหล่ทุกวินาที รูปร่างผอมแห้งจนเห็นกระดูก ยืนหลังค่อมถือไม้เท้าบุบๆเหมือนชายชราทั่วไป ทุกครั้งที่ยืนจะโยกโงนเงนไปมาเกือบจะล้มทุกวินาที ผิดกับไอพลังเวทมหาศาลรอบตัว ผิวขาวซีดเซียวกลืนกับผมหงอกสีขาวยาวเหยียด ไว้เครายาวๆ (ออกแนวผู้เฒ่าหนังจีนค่ะ) ใส่ชุดสีเขียวอ่อนยาวติดพื้น หูหางสีขาวหม่น

นิสัยและประวัติส่วนตัว : ชายชราผู้รักสันโดษและสงบเยือกเย็น(ออกไปทางเฉื่อยแฉะ วันๆไม่ทำอะไรนอกจากยืนกินลมชมวิวแล้วหัวเราะเบาๆ) ได้รับตำแหน่งหัวหน้าเผ่ามาตั้งแต่ยังหนุ่ม และยังหาคนที่เหมาะสมกว่าไม่ได้จึงต้องดำรงตำแหน่งอยู่ทุกวันนี้ ซึ่งก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรมากมายนัก เพราะชาวสคิวริดส์ส่วนมากนั้นรักสงบ จึงไม่มีเรื่องวุ่นวายให้ปวดหัวบ่อยๆ แต่ถ้ามีเรื่องเดือดร้อนมาถึงหูเมื่อไหร่ จะทำท่าคล้ายจะเป็นลมเอาซะตรงนั้นเลย

ตำแหน่ง : หัวหน้าเผ่าสคิวริดส์

รูปแบบการต่อสู้ : ถึงแม้ว่าจะตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก ปู่แกก็จะไม่หวั่นและเผชิญหน้ากับปัญหาที่เกิดขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ด้วยการหัวเราะเบาๆ(โฮะๆๆ 3ครั้ง) แล้วแกล้งตายพร้อมปล่อยพิษเอาซะตรงนั้นเลย

******************************************

ชื่อตัวละคร : ฮันน่า

เจ้าของตัวละคร : YuraLamune

เพศ : ญ

เผ่าพันธุ์ : สคิวริดส์

รูปร่าง หน้าตา : สีผม น้ำตาลอ่อน

สีตา น้ำตาลเข้ม

สีหู สีหาง น้ำตาลอ่อนจนเกือบขาว

สีผิว ผสม ออกโทนส้ม

ประมาณนั้นแหล่ะ =w= สูงราว ๆ 144 ได้มั้ง

จริง ๆ หางมันเล็กกว่านั้น แต่นี่มันฟู =[]=(ความชอบส่วนตัว อะไรฟู ๆ เนี่ย)

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เด็กสาวเผ่าสคิวริดส์ รักสนุก อยากรู้อยากเห็น สนใจกับสิ่งรอบตัว

ค่อนข้างตื่นตัว ไฮสปีด ซุกซน ขยันหาเรื่องใส่ตัวเองและคนรอบข้าง ไม่เว้น

เวลาถูกชม จะยิ้มรับอย่างร่าเริง หูตั้ง หางฟู ๆ แกว่งไปมา

เวลาถูกดุ หูจะลู่ลง หางจะตกยาวลากพื้น

เวลาโกรธ หูจะตั้งชันขึ้น รวมทั้งหางที่พองออกและตั้งตรง

ตำแหน่ง : เด็กในหมู่บ้าน

รูปแบบการต่อสู้ : ใช้กริชคู่ โจมตีระยะประชิด ใบมีดของกริชเป็นเงินอ่อนที่แหลมคม ยืดหยุ่น ไม่เน้นการใช้แรงกด แต่เน้นการใช้ความว่องไวในการกรีด ปลายกริชอาบยาพิษ ต่าง ๆ นา ๆ ที่ ฮันน่า ผสมขึ้นเอง ส่วนใหญ่เป็นยาชา

โจมตีระยะไกลด้วยลูกสน...ซึ่งฮันน่าจะพกติดตัวไว้เป็นถุง ๆ ดีด เข้ายังจุดต่าง ๆ ของร่างกายเพื่อก่อกวน หรือบางทีดีดโดนจุดที่เกี่ยวกับเส้นประสาทก็สามารถทำให้คู่ต่อสู้ เจ็บหนัก หรือ ชา หรือ อาการอื่น ๆ ได้

โดดเด่นเรื่องความไว โจมตีไวและ หนีไว ด้วยเช่นกัน อารมณ์ประมาณว่า สั่งถอย ฮันน่าจะเป็นคนแรกที่หนีหายไป

จุดอ่อน เนื่องจากยังเป็นเด็ก โดนล่อหลอกด้วยขนมได้ง่าย ผสมกับความอยากรู้อยากเห็น เลยมักทำให้ตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายเสมอ ๆ แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีปัญหา เพราะหนีไวอยู่แล้ว

******************************************

ชื่อตัวละคร : ลิโอน (Lion : ภาษาถิ่น)

เจ้าของตัวละคร : kidwizard

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : เฟลิกซ์ (สิงโต)

รูปร่างหน้าตา : ตาสีทองอ่อน ผมหยักศกสีเหลืองทองยาวถึงคอ ผิวสีเหลืองทอง(ผิวค่อนข้างเข้มว่างั้น) หูกลมมนสีน้ำตาล หางสีน้ำตาล มีพู่สีเหลืองทองเหมือนผม สูง 190 ซม. รูปร่างสูงใหญ่กำยำ ท่าทางสุขุม พูดน้อย แต่คำพูดที่ออกมาแต่ละคำจะแฝงนัยลึกซึ้ง ร่างแปลงเป็นสิงโตตัวใหญ่ราวๆ 3-4 เมตร ตาสีทองอ่อนคมปลาบ

นิสัยและประวัติส่วนตัว : สืบทอดตำแหน่งจากกษัตริย์องค์ก่อน สุขุม สุภาพ ฉลาดหลักแหลม เจ้าแผนการณ์ เห็นแก่ส่วนรวมก่อนส่วนตัว และเป็นคนที่รักครอบครัวมาก หากคนในเผ่าถูกทำร้าย จะส่งทหารไปสู้ทันที

ตำแหน่ง : หัวหน้าเผ่าเฟลิกซ์

รูปแบบการต่อสู้ : ขณะที่อยู่ร่างฮาล์ฟจะเอากงเล็บออกมาสู้ก่อน จนเมื่อจวนตัวจึงจะแปลงร่างเป็นเคโมะสิงโตตัวใหญ่ที่มีฟันแหลมคม กัดคอศัตรูขาดสะบั้นในทีเดียวได้

******************************************

ชื่อตัวละคร : ชิเอล่า (Chielle : ภาษาถิ่น)

เจ้าของตัวละคร : kidwizard

เพศ : หญิง

เผ่าพันธุ์ : เฟลิกซ์ (แมว)

รูปร่างหน้าตา : ตาสีฟ้าสดใส ผมสีขาวนิ่มยาวตรงถึงเอว ผิวขาวอมชมพู หูแหลมสีขาว หางสีขาว รูปร่างเล็กบอบบาง คัพB(เอาน่า บอกซะหน่อย) สูง 155 ซม. มีเสียงหวานใสเหมือนระฆังแก้ว ท่าทางอ่อนหวานนุ่มนวล ฉลาดและช่างพูดจา ไว้ตัวกับคนอื่นในระดับหนึ่ง โดยมากพูดแทนสิ่งที่สามีคิด ร่างแปลงเป็นแมวขาว

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เป็นลูกสาวของเสนาบดีฝ่ายบุ๋นในราชสำนัก ฉลาดหลักแหลม ช่างพูดช่างเจรจา รักสามีและครอบครัว

ตำแหน่ง : ภรรยาของหัวหน้าเผ่าเฟลิกซ์

รูปแบบการต่อสู้ : ไม่มีความสามารถในการต่อสู้ ส่วนมากจะแปลงร่างเพื่อหลบหนี แต่ถ้าจวนตัวจริงๆ จะวาดกงเล็บใส่ตาศัตรูก่อนจะหลบหนีไป

******************************************

ชื่อตัวละคร : แชร์คานซ์ (Charkanz - ภาษาถิ่น)

เจ้าของตัวละคร : kidwizard

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : เฟลิกซ์ (เสือโคร่ง)

รูปร่างหน้าตา : ดวงตาสีทองเข้มเป็นประกายกร้าวบ่งบอกชาตินักรบ ผมสีเหลืองทองสลับดำเป็นริ้วยาวปลกท้ายทอย หูกลมมนสีเหลืองทอง ผิวคล้ำกร้านแดด หางสีเหลืองสลับดำ รูปร่างสูงใหญ่กำยำ ทรงพลัง สูงราวๆ 2 เมตร ร่างแปลงเป็นเสือตัวใหญ่ราว 4.5 เมตร ดวงตาสีทองเข้มดูทรงพลังน่ากลัว เสียงคำรามเขาดังก้องและกังวลน่าเกรงขามมาก ไม่ว่าอยู่ในร่างคนหรือร่างเคโมะ เขาก็สามารถคำรามลั่นป่าจนใครที่ได้ยินแทบหยุดหายใจ

ตำแหน่ง : ตัวแทนนักรบประจำเผ่าเฟลิกซ์

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เกิดในตระกูลนักรบ และด้วยความสามารถด้านการต่อสู้ที่เหนือชั้นกว่าใคร ทำให้สามารถครองตำแหน่งนักรบมานานถึงหลายสิบปี เป็นเพื่อนร่วมสาบานของลิโอน เป็นคนรักเพื่อนพ้อง รักความสันโดษ สุขุมและเป็นผู้ใหญ่กว่านักรบคนอื่น เพราะมีอาวุโสกว่ามาก แชร์คานซ์มีลูกสาวที่กำลังเข้าสู่วัยสาวเพียงคนเดียว แต่เขาก็ถ่ายทอดวิถีนักรบให้ตั้งแต่ยังเด็ก และหวังจะให้ลูกสาวเป็นนักรบคนต่อไปของเผ่า

รูปแบบการต่อสู้ : เป็นนักรบที่ถนัดใช้ดาบใหญ่เข้าห่ำหั่น ถนัดการโจมตีแบบหมู่ แม้จะถูกรุม เขาก็เอาตัวรอดได้อย่างสง่าผ่าเผย เมื่อแปลงร่างเขาจะมีร่างกายที่ใหญ่โต และมีเขี้ยวเล็บที่แหลมคม สามารถฉีกร่างศัตรูให้แหลกได้ในคราวเดียว

******************************************

ชื่อตัวละคร : ลิลล์ (Lille)

เจ้าของตัวละคร : tsukasa

เพศ : หญิง

เผ่าพันธุ์ : ชาแมน

รูปร่างหน้าตา : ยังขี้เกียจวาดรูป อธิบายแบบคร่าวๆล่ะก็...รูปร่างค่อนข้างเล็ก(รึเล็ก? มาตรฐานแต่ละคนไม่ค่อยเท่ากันเท่าไรมั้ง 155/41) ผมตรงยาวสีเงินนวลอมฟ้า ผมด้านหน้าเป็นหน้าม้ายาวปิดแก้ม แสกตรงกลาง ผมจะมีประกายสีเงินยวงถ้าอยู่ใต้แสงจันทร์ นัยน์ตาสีเงิน ปกติแล้วในหน้าลิลล์จะนิ่งอยู่เสมอ (ในเวลาปกติ แบบอยู่เฉยๆ คนเดียว ไม่มีใครมาทักมาพูดคุยน่ะ จะไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรพิเศษออกมา)

รูปไว้มาทีหลังมากๆ = ="

นิสัย : ดูผ่านๆภายนอกเป็นคนนิ่งๆ เฉยๆ แต่จริงๆแล้วอ่อนโยนและเป็นคนที่พยายามช่วยคนอื่นมากกว่าที่จะช่วยตัวเอง (ช่วยแต่คนอื่นจนบางทีลืมนึกถึงตัวเอง) เป็นเผ่าพันธุ์ชาแมนแต่กลับพยายามที่จะสู้โดยขอยืมพลังจากวิญญาณให้น้อยที่สุด เพราะตามความคิดลิลล์นั้นการเรียกเอาวิญญาณมาสู้นั้นเป็นเรื่องที่ขัดกับหลักความถูกต้องของเธอ (ประมาณว่าไม่ควรจะไปยุ่งกับดวงวิญญาณของคนที่ตายไปแล้ว) ค่อนข้างซื่อตรงและยึดถือหลักของตัวเองมากอยู่ (แต่หลักของเธอก็ไม่ได้ขัดอะไรกับหลักคนอื่น แค่อาจจะมีมากกว่าคนอื่นเขาเท่านั้น อย่างเวลาจำเป็นจะเรียกวิญญาณมาสู้ก็จะขอโทษดวงวิญญาณก่อน หรือสู้เสร็จก็จะขอบคุณ วิญญาณหมดพลังก็บอกลา/ร้องไห้นิดหน่อย อะไรแบบนั้น)

รูปร่างของลิลล์ถ้าเทียบคนคนอื่นๆหรือเผ่าอื่นจะดูเหมือนเป็นแค่เด็ก ซึ่งถ้าไปเน้นตรงจุดนี้มากๆลิลล์จะไม่ค่อยพอใจ เลยพยายามที่จะยืดตัวเองเวลาที่มีใครพูดแบบนี้ (หมายถึงยืดอก หลังตรงและเขย่งเท้าน่ะ) และเพราะด้วยสาเหตุนี้ด้วยที่ทำให้เธอพยายามวางตัวให้เห็นภายนอกว่าเป็นคนนิ่งเฉย ให้ตัวเองดูโตขึ้นมาหน่อย

ตำแหน่ง : รองหัวหน้าเผ่าชาแมน

อื่นๆ :

- ลิลล์ ไม่ใช่ชื่อจริงๆ แค่ทุกคนเรียกว่าอย่างนั้นจนเหมือนจะเป็นชื่อไปแล้ว ชื่อจริงๆคืออะไรไม่มีใครรู้

- แต่ตัวลิลล์เองก็ไม่มีความทรงจำเรื่องชื่อจริงๆของเธอเหมือนกัน แต่มันก็ไม่ได้มีความสำคัญมากเท่าไรแล้วในตอนนี้ก็เลยไม่ใส่ใจ

- ทั้งๆที่ไม่ค่อยจะใช้วิญญาณสู้แท้ๆ แต่ทำไมกลับมีวิญญาณมาอยู่ด้วยเยอะ? (จริงๆคาดว่าเพราะด้วยนิสัยของลิลล์ด้วยล่ะมั้ง)

******************************************

ชื่อตัวละคร : ราเวน ซัลลิวาน (Raven Sullivan) –คนอื่นมักเรียกว่า ราฟ

เจ้าของตัวละคร : ๐VViChY๐

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : โบนสครีมเมอร์

รูปร่างหน้าตา : ปกติราฟจะปกปิดรูปร่างที่เหลือเพียงกระดูกตามแบบเผ่าโบนสครีมเมอร์ไว้โดยอาศัยพลังจากต่างหูที่ได้รับการลงอาคม ภายนอกจึงดูเหมือนคนทั่วๆไป สูงประมาณ 180 เซนติเมตร อายุดูเหมือนจะราว 27-28 ปี (20 ปลายๆ) ผอมเพรียว ผิวสีซีด ผมสีน้ำเงินเข้มมัดเป็นเปียยาวถึงกลางหลัง ดวงตาคมสีน้ำทะเล (ฟ้าอมเขียว) มักใส่ชุดรัดรูปไว้ด้านใน สวมทับด้วยเสื้อนอกหลวมโพรก และบูทยาวมีส้น

นิสัยและประวัติส่วนตัว : ถึงแม้หน้าตาและมาดจะดูขรึมๆ แต่จริงๆแล้วราฟนิสัยสบายๆ ไม่ซีเรียส ตอนกลางวันเอาแต่หมกตัวอยู่ในบ้านเพื่อพักผ่อนเอาแรง ตอนกลางคืนค่อยออกเที่ยวเล่นไปทั่ว ติดจะเป็นเพลย์บอยหน่อยๆ (เพราะเที่ยวเฉพาะตอนกลางคืน) เป็นคนคารมคมคาย เก่งกาจทั้งด้านการเจรจาและการเอาใจสาว (?) อย่างไรก็ตามเป็นคนที่มีเสน่ห์ดึงดูดให้คนอื่นเข้าหาตลอดเวลา

ตำแหน่ง : หัวหน้าเผ่าโบนสครีมเมอร์

รูปแบบการต่อสู้ : มีอาวุธคู่กายเป็นมีดสั้นทำจากงาช้าง ความสามารถพิเศษสามารถหักกระดูกคู่ต่อสู้ได้เพียงแค่สบตา (น่ากลัวไปมั้ยเนี่ย...) นอกจากนี้ยังมีสัตว์เลี้ยงคู่กายเป็นหมาป่ากระดูกชื่อ “เลแกน” ที่มักจะออกไปสู้แทนตัวเอง (จริงๆก็คือบังคับกระดูกหมาป่าให้ไปสู้นั่นแหละ)

******************************************

ชื่อตัวละคร : เอวาจาลีน เธอร์เรียล

เจ้าของตัวละคร : [-A\'invidia-]

เพศ : หญิง

เผ่าพันธุ์ : พอยชั่นเอล์ฟ

รูปร่างหน้าตา : ผิวสีขาวซีดเหมือนเส้นใยของดอกไม้ ดวงตาสีเขียวอ่อนเหมือนใบโอลีฟแต่ส่องประกายเหมือนกับผลึกมรกต เส้นผมสีส้มที่ดูคล้ายเปลวไฟชั้นนอกผมยาวสลวยถึงกลางหลังแต่ถูกมัดเอาไว้เป็นหางม้าหลวมๆด้วยดอกกุหลาบ มีบ่วงคล้องไว้ที่หัว ส่วนสูงประมาณ 168 ซม. ใส่ชุดกระโปรงสั้นเสมอต้นขาสีเขียวที่ทำจากใบไม้มีเถาวัลย์เป็นเข็มขัดและสายรัดส่วนต่างๆชุดแหว่งๆหน่อย (คงคุ้นๆกับธีมแบบนี้นะคะ -w-) ส่วนมากจะไม่ใส่รองเท้า แต่ในบางครั้งก็จะสวมรองเท้าหนังสีน้ำตาล (ที่มันออกแนวกรีซหน่อยน่ะคะแบบสายรัดๆ) ใส่จี้มรกตที่คอ และกำไลลูกโอ๊คทั้งสองข้างข้อมือ ผูกกระดิ่งทองไว้ที่ข้อเท้าข้างซ้าย มีงูเขียวตัวยาวพันที่แขนทั้งสองข้าง แบกคันธนูไว้ที่หลัง

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เป็นเจ้าหญิงของเผ่าพอยชั่นเอล์ฟที่รับช่วงต่อจากพ่อและแม่ที่ตายไปในเหตุการณ์กบฎในเผ่า เธอสามารถปราบกบฏและขึ้นเป็นหัวหน้าเผ่าแทนได้ มีความพยาบาทที่น่ากลัวหากใครทำอะไรกับสิ่งที่เธอรักมักจะจบชีวิตลงไม่สวยนัก แต่ทว่า....กบฎผู้นั้นได้สาปแช่งเธอไว้ว่าทุกคืนเดือนดับหากเธอมองท้องฟ้าที่ไร้แสงดาวเธอจะต้องกลายร่างเป็นงูยักษ์ซึ่งเป็นตัวแทนของปีศาจที่จะทำลายล้างทุกอย่างที่ขวางหน้าดังนั้นก่อนคืนเดือนมืดเธอจึงขังตัวเองเอาไว้ในห้องที่ไร้หน้าต่างและลงกลอนเอาไว้

เธอมีความเป็นผู้ใหญ่เกิดตัวเนื่องจากต้องมาแบกรับภาระหัวหน้าเผ่าตั้งแต่อายุเพียงแค่ 17 ปี มีนิสัยเป็นผู้นำที่ดี เป็นคนไม่ชอบเจรจา แต่ไม่ชอบให้ใครมาดูถูก มีนิสัยเย็นชาแต่ภายในแล้วเป็นคนอบอุ่นเพียงแค่ไม่ต้องการผูกมัดมิตรภาพกับใคร เพราะ เธอไม่ต้องการที่จะเจ็บเมื่อคนที่รักต้องจากไป เป็นคนฉลาดหลักแหลม ไหวพริบดี และ แข็งแกร่งเกินกว่ารูปร่างหน้าตาภายนอก

ตำแหน่ง : หัวหน้าเผ่าพอยชั่นเอล์ฟ

รูปแบบการต่อสู้ : ส่วนมากใช้ธนูอาบยาพิษ แต่เธอมีเลือดส่วนหนึ่งของแม่ที่มาจากเผ่าที่สามารถใช้เวทย์มนตร์ได้ เธอจึงใช้ "ธนูเวทย์อาบศรพิษ"ซึ่งอานุภาพร้ายแรง

ถ้าหากเป็นการต่อสู้ประชิดตัวจะใช้แส้หนามกุกลาบขนาดที่คมยิ่งกว่าเศษกระจกเสียอีก

เธอสามารถเรียกกองทัพงู และควบคุมพิษในตัวมันได้ด้วยพลังเวทย์ของกระดิ่งที่ข้อเท้า ใช้หมาป่ายักษ์เป็นพาหนะแทนม้า

จาก www.dek-d.com

ชื่อตัวละคร : เอิร์ทเทอร์ โดมิน

เจ้าของตัวละคร : AMbEЯ ' .. เอสเอ็ม

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

รูปร่างหน้าตา : ใบหน้าออกเข้มเนียนคม คิ้วหน้าเข้ม ดวงตาคมสีทองแววส้มแลให้ดูน่าจับตามองยิ่ง ผมสีน้ำเงินเข็มเกือบดำระยะต้นคอทำให้ดูหล่อไปอีกทาง ร่างกายออกกำยำแกร่ง สูงประมาณ 175 และมักแต่งกายในโทนน้ำเงิน บางคนจึงให้นามว่า "บุรุษรัตติกาลแห่งเนตรทอง"

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เอิร์ทเป็นผู้ชายที่จะออกแนวชอบผจญภัยอย่างไร้จุดจบ เพราะไม่ว่าเขาจะอยู่ ณ.แห่งไหนก็ไม่ค่อยสบายใจจึงต้องออกไปเรียนรู้สิ่งใหม่ๆเสมอ เขาออกจะดูมีแววตาแปลกน่าจับตามองไม่ว่าใครๆ ซึ่งนั้นอาจเป็นเสน่ห์ของคนนี้เป็นไปได้ เป็นคนที่คมในฝัก เขามักเชื่อในสิ่งที่ใจคิด ออกจะใจร้อนและบ้าบิ่นไปบ้าง บ้างสะจนคนหลายคนหวาดๆไปก็เป็นได้ เอิร์ทออกจะตายยากมาก แม้ไม่มีพลังแต่เพียงแค่สองมือ เขาก็สามารถสร้างในสิ่งที่เขาคิดจะทำได้ เป็นมิตรกับผู้คนมากมาย ไม่เกี่ยงว่าเผ่าพันธุ์ไหนๆ เพราะชีวิตก็ชีวิตเดียวเหมือนๆกัน เป็นคนที่ยิ้มเก่ง แม้จะเป็นยิ้มที่ธรรมดาแต่ก็ยิ้มจากใจ  

ตำแหน่ง : เพื่อนร่วมเดินทางของวลาดิสลาฟ ว่าที่สังฆราชแห่งเดวิลโทเปีย

รูปแบบการต่อสู้ : เอิร์ท ไม่มีการต่อสู้จำเพาะ แต่จะสู้ในแบบที่เขาถนัดคือ การสู้มั่วๆ ที่จะสู้ด้วยกำลังหมัดหรือฝีเท้า ไม่ก็การเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย

******************************************

ชื่อตัวละคร : มาม่อน

เจ้าของตัวละคร : ผู้มาเยือน

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

รูปร่างหน้าตา : ชายหนุ่มเจ้าของเส้นผมสีทอง ดวงตาสีฟ้า มีรอยยิ้มและใบหน้าที่เจ้าเล่ห์แกมโกงราวสุนัขจิ้งจอกก็ไม่ปาน

นิสัยและประวัติส่วนตัว : นิสัย - ฉลาดแกมโกง เจ้าเล่ห์และละโมบโลภมาก

ประวัติส่วนตัว - พ่อค้าผู้ทรงอิทธิพลแห่งตลาดมืดที่หลายคนรู้จักในนามกรีด เป็นผู้อยู่เบื้องหลังธุรกิจผิดกฎหมายรูปแบบต่างๆไม่ว่าจะเป็นบ่อนพนัน คาสิโน ค้าของเถื่อน หรือแม้แต่อาวุธสงคราม ซึ่งสงคราม ความขัดแย้ง และการก่อการร้ายต่างๆในเดวิลโทเปียล้วนมีเขาที่เกี่ยวข้องด้วยทั้งสิ้น

ตำแหน่ง : พ่อค้าเถื่อนประจำตลาดมืด

******************************************

ชื่อตัวละคร : มาราเซล ดอน (ดอน)

เจ้าของตัวละคร : kamojor

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

รูปร่างหน้าตา : ผมสั้นสีน้ำตาลโทนดำ ดวงตาสีน้ำเงินและมีสายตาออกแนวหาเรื่องนิดๆ สูง186ซม. มีรอยสักรูปมังกรแดงตรงไหล่ซ้าย

  

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เป็นคนที่ดูเงียบขรึมมาก แต่จะพูดทุกครั้งที่มีคนถามแม้ว่าคำถามนั้นจะเป็นคำถามที่เขาเองก็ไม่อยากตอบ ไม่ค่อยเชื่อใจใครง่ายๆถึงแม้นั่นจะเป็นพี่น้องแท้ๆ ของเขาก็ตามที ที่เป็นแบบนี้เพราะตอนเด็กเขาเป็นคนที่มีความสามารถมาก แต่เพราะเชื่อใจคนง่ายเลยโดนเพื่อนหลอกให้ทำผิดหลายครั้งจนเขาเองก็ทนไม่ได้ จึงไม่ยอมเชื่อใจใครอีก

ตำแหน่ง : ราชองครักษ์ประจำพระราชวังเผ่าอควอเรีย

รูปแบบการต่อสู้ : เขาเคยต่อสู้กับคนนึงที่มีปีศาจอยู่ในตัว เพราะปีศาจนั้นมีพลังมากเขาจึงขังไว้ในมือซ้ายของเขา แล้วปีศาจตนนั้นก็เป็นอาวุธชิ้นแรกที่เขามี เวลาจะใช้เขาก็แค่ลูบมือซ้ายแล้วพูดว่า "ปีศาจที่ขังอยู่ในมือซ้ายของข้าจงแสดงพลังของเจ้าออกมา" และมือนั้นก็จะเปลี่ยนเป็นมือปีศาจ ต่อมาเขาสู้กับโจรกบฏคนนึง แต่เจ้านั่นมีพลังมากจนมือปีศาจเขาป้องกันไม่ไหวและบาดเจ็บหนัก เขาจึงใช้มือขวารับแทน และมือนั้นก็กลายเป็นสีดำ เขาจึงต้องใส่ถุงมือปิดไว้ ความสามารถของมือขวาคือสามารถทำลายพลังเวททุกอย่างในจุดที่มือขวาของเขาสัมผัส แต่ผลข้างเคียงคือมือเขาจะชา ยิ่งโดนเยอะเท่าไหร่ก็ยิ่งชาเท่านั้น

******************************************

ชื่อตัวละคร : วัลแคน ไซครอป

เจ้าของตัวละคร : ผู้มาเยือน

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : ดวอฟ

รูปร่างหน้าตา : ผมดกสีน้ำตาล ผิวสีเนื้อ ดวงตาสีน้ำตาล รูปร่างเล็กราวกับเด็กประถม และไว้เครา ชอบคาบไปร์ กับสวมหมวกกลมเหมือนเห็ด

นิสัย และประวัติส่วนตัว : นายช่างทำอาวุธฝีมือดีที่สุดแห่งเผ่าดวอร์ฟ ซึ่งอาวุธทุกชิ้นที่เขาตีล้วนแล้วแต่เป็นของชั้นเลิศที่หามีอาวุธใดเทียบและเป็นที่ต้องการยิ่งในตลาดมืด แต่นิสัยค่อนข้างเอาแต่ใจและหัวรั้น ใช่ว่าเขาจะยอมยกอาวุธที่ตีขึ้นให้ใครง่ายๆไม่ว่าจะเป็นคนมีฐานะดีมีจน มีชื่อ มากแค่ไหนเขาจะไม่ยอมยกอาวุธที่ตนเองสร้าง เว้นแต่ผู้ที่เหมาะสมที่อาวุธเป็นเลือกเท่านั้น

ตำแหน่ง : นายช่างประจำเผ่าดวอฟ

******************************************

ชื่อตัวละคร : ไวท์ฟอส   ฟอเรส

เจ้าของตัวละคร : whitestorys

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : ทรีเอล์ฟ

รูปร่างหน้าตา : เป็นผู้ชายที่มีผิวขาวซีด แบบคนที่ไม่โดนแดดมานาน เห็นขาวอย่างนั้นดันมีริมฝีปากเป็นสีชมพูระเรื่อ ที่เด่นสุดๆ เค้าโครงหน้าจะออกไปทางผู้หญิงนิดนึง  ว่าง่ายๆก็หน้าหวานแต่หวานไม่มาก ใบหูเรียวยาวเหมือนทรีเอล์ฟทั่วไป ส่วนสูงประมาณ 171 ซม. รูปร่างก็ผอมแห้งกว่าผู้ชายทั่วไป แต่ไม่ได้สะโอดสะองเหมือนผู้หญิง ทรงผมจะไม่ได้ออกมาให้ใครยลโฉมมากนัก เพราะจะมีฮู้ดคลุมศรีษะอยู่เกือบจะตลอดเวลา  เพราะฉะนั้น ผมจึงยุ่งไม่เป็นทรงตลอด ผมมีสีดำ  สีตาเป็นสีเขียวสด เหมือนสีใบไม้แรกผลิ แววตาเต็มไปด้วยความใจดี  พร้อมจะให้ความช่วยเหลือผู้อื่นตลอดเวลา  และริมฝีปากจะประดับไว้ด้วยรอยยิ้มน้อยๆอยู่เสมอ

นิสัยและประวัติส่วนตัว : ชอบสวมใส่เสื้อคลุมที่มีฮู้ดปิดหน้าปิดตาเป็นชีวิตจิตใจ เป็นคนที่จิตใจดี  สุภาพ และมีความเมตตามาก แต่หากพบคนทำผิด แววตา ใบหน้า  และนิสัยที่แสนจะใจดีจะเปลี่ยนแวบ  กลายเป็นคนที่โครตจะเด็ดขาดทันที  เหมือนมีสองบุคลิกในตัว คือ อ่อนโยน เมตตา แต่ในขณะเดียวกันก็เด็ดขาด และโหดร้าย  เป็นเด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยงโดยหมอหญิงชราที่ใจดีเหมือนกันเป๊ะ เลยได้นิสัยมาเต็มๆ เพราะถูกเก็บมาเลี้ยงโดยหมอจึงมีความรู้เรื่องยา  และการรักษามาก ทั้งยังเป็นเด็กใฝ่รู้ใฝ่เรียน แม้แต่ความรู้ในหอคอยปราชญ์แสงจันทร์ก็โดนคนคนนี้ค้นคว้าซะเรียบ  เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการรักษาและการปรุงยาที่ฝีมือเก่งกาจ แม้แต่ยาพิษเขาก็ศึกษามา(แต่ไม่ได้ทดลองจริง อ่านมาเฉยๆ) ชอบเก็บเนื้อตัว ไม่ค่อยชอบการเข้าสังคม แต่หากมีคนมาขอให้ช่วยรักษาก็จะรักษาให้โดยคิดค่ารักษาถูกมา  เอาง่ายๆ พ่อพระมาโปรดนั่นเอง

**หมายเหตุ : ไม่ต้องแอบเข้าหอคอยปราชญ์แสงจันทร์ไปค้นคว้าก็ได้ค่ะ ขอเพียงคุณผ่านการทดสอบเชาวน์ปัญญา หอคอยปราชญ์แสงจันทร์ยินดีต้อนรับเสมอ By ปราชญ์แสงจันทร์โอดีเนียร์ **

ตำแหน่ง : นายแพทย์ประจำเผ่าทรีเอล์ฟ

รูปแบบการต่อสู้ : เป็นพวกที่อยู่แนวหลัง  เพราะเด่นด้านการสนับสนุน  มากกว่าด้านอื่นๆ แม้แต่ความเร็วเมื่อเทียบกับคนในเผ่านั้น ก็ค่อนข้างที่จะด้อยกว่าเลยทีเดียว  มีพลังในการสนับสนุนที่สุดยอด รักษาบาดแผลให้หายได้ในพริบตา แม้แต่คนใกล้ตายเขาก็สามารถรักษาให้อยู่ได้อีกเป็นสิบปี แต่เห็นอย่างนี้ เขาก็มีความสามารถทางด้านเวทมนต์เหมือนกัน  แต่ไม่ค่อยมีมนต์โจมตีเท่าไหร่  ส่วนใหญ่จะเป็นมนต์ในการรักษา พันธการ การคุ้มครอง และการทำให้ต้นไม้เติบโตมากกว่า  อาวุธมีอยู่สองอย่าง คือแหวนแปดวง สวมสี่นิ้วที่ข้างซ้ายและขวา แต่ละวงจะมีโซ่มนตราอยู่สองเส้นที่ควบคุมได้ดั่งใจ และอาวุธอีกหนึ่งอย่างคือ หม้อ นั่นเอง เป็นหม้อแสนกลที่ภายในบรรจุของปริศนาอยู่มากมาย ทั้งยังสามารถปรุงยาได้ภายในชั่วอึดใจ เป็นของที่ติดตัวเขามาตั้งแต่ตอนที่หมอหญิงเจอเขา   และเขายังมีความสามารถอีกอย่างที่เขาไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้ (ใครมันจะไปรู้แกเก็บตัวขนาดนี้) คือ การสร้างระเบิดและการวางกับดักนั่นเอง  แม้ไวท์ฟอสจะสนับสนุนเป็นหลักแต่เขาก็สามาถต่อสู้ได้เช่นกัน แม้จะไม่เก่งก็เถอะ  แหงล่ะก็ไวท์ฟอสเกิดมาเพื่อสนับสนุนคนในทีมนี่

******************************************

ชื่อตัวละคร : รากิลล่า เดโรนเชอ

เจ้าของตัวละคร : вoss_νeч☢

เพศ : หญิง

เผ่าพันธุ์ : ทรีเอล์ฟ

รูปร่างหน้าตา : ร่างบางผิวขาวใสราวน้ำเพชรเลอค่า ผมสีขาวเหมือนดั่งผ้าแพรไหมที่สระสลวยยาวเลยสะโพกมน ใบหน้าที่งดงามดุจเทพธิดา ดวงตาเรียวสีเขียวอ่อนดั่งใบอ่อนของพฤกษาดูเข้ากันกับริมฝีปากสีพีชบางๆ ถ้ายามเมื่อได้ระบายยิ้มออกมาจะดุจราวเทพธิดาแห่งทรีเอล์ฟแต่เสียที่ว่านาง ไม่เคยยิ้มเลยและสิ่งที่สำคัญใบหูเรียวยาวทรงชี้สูงที่บ่งบอกถึงทรีเอล์ฟ  เมื่อได้พบได้เห็นนาง ใครๆก็ต่างตกตะลึงในความงามของนาง

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เป็นผู้หญิงที่เงียบๆ แลดูจะหยิ่ง แต่นั้นเป็นเพราะเธอคุยไม่เก่ง และทำตัวเองไม่ถูก เลยเลือกที่จะขอเงียบๆดีกว่า ภายนอกแม้จะงดงามแต่ความงดงามก็เหมือนดาบสองคม ที่ทำให้เธอหวั่นระแวงว่ามันจะทำให้เธอเดือดร้อนภายหน้า จึงทำให้ทุกๆทีที่เธอจะไปไหนจะปิดบังใบหน้าหรือปลอมตัว เธอนั้นชอบไปขลุกอยู่ที่หอคอยปราชญ์แสงจันทร์ เพื่ออ่านหนังสือบ่อยๆ ทุกเล่มและเรียนรู้จนเป็นนิสัยจึงทำให้เธอคล้ายคลึงกับพวกบ้าหนังสือไปเสียแล้ว เธอเป็นคนขี้สงสัย ใจเย็นแต่ก็โกรธง่ายและขี้ลืมง่ายด้วย เธอไม่ค่อยยิ้ม ออกจะขี้อายเวลาเจอคนแปลกหน้า แต่ถ้าให้เธอต่อสู้จริงๆเธอก็สู้ได้ไม่แพ้ใครเลยทีเดียว เมื่อเด็กๆนั้นเธอได้รับการดูแลและรับเลี้ยงจากนักบวชผู้หนึ่งเธอเคยได้ถาม ว่าพ่อและแม่เธอเป็นใคร แต่ท่านนักบวชนั้นกลับบอกว่า เธอได้ถูกทิ้งไว้กลางป่าตัวเขาผ่านมาเห็นจึงรับมาเลี้ยง และตั้งชื่อให้ว่า รากิลล่า เดโรนเชอ นามสกุลเดียวกับเขา ตัวนักบวชนั้นได้ฝึกให้เธอต่อสู้เป็นใช่ว่าสตรีสู้ไม่ได้ แต่สู้เพื่อป้องตัวเท่านั้น แต่พอเมื่อเธอโตเป็นสาวนักบวชผู้นั้นก็หายไปอย่างไร้การจากลาทิ้งไว้เพียง สร้อยลูกแก้วที่ข้างในนั้นมีใบไม้เล็กสี่ใบ สิ่งนั้นคือ "สร้อยแห่งโชค" ที่นานครั้งจะมีให้กับผู้ที่สมควรได้ เธอเก็บไว้จวบถึงตอนนี้ 

ตำแหน่ง : นักบวชประจำเผ่าทรีเอล์ฟ

รูปแบบการต่อสู้ : ใช่ว่าคนงามจะสู้ไม่เป็น เธอได้เรียนรู้จากหนังสือมากมายเกี่ยวกับโครงสร้างสิ่งมีชีวิตบ้าง พืชที่สามารถทำให้คนป่วยหรือหยุดไปชั่วขณะหนึ่งบ้าง เธอสามารถมาใช้ในการต่อสู้ในแบบฉบับของเธอได้ เธอค่อนข้างว่องไวและปราดเปรียว เวลาสู้จะเคลื่อนไหวเร็วเพื่อหลบการโจมตี แต่เธอก็มีเวทย์เหมือนกัน ส่วนใหญ่เป็นเวทย์สายกาลเวลา สามารถทำให้ทุกสิ่งคืนสู่สภาพเดิมแต่ไม่สามารถทำให้คนตายฟื้นได้ แม้รักษาก็อาจจะได้แต่ไม่มากเท่าที่ควร

สร้อยลูกแก้วสีเขียวหรือสร้อยแห่งโชคนั้นมีพลังที่ซ่อนอยู่ ซึ่งเธอมักจะใช้แค่เสี้ยวหนึ่งมาเป็นเกราะป้องกันเวลาต่อสู้

******************************************

ชื่อตัวละคร : คารอล แอล. อควอริดัส {คาร์ล} ตั้งให้คล้องกับน้องชายแบบนี้โอเคมั๊ยคะ? ^^

เจ้าของตัวละคร :  ☆☆` yuduиg

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : อควอเรีย

รูปร่างหน้าตา : ร่างสูงโปร่งสมส่วน ไม่ได้อ้อนแอ้นเหมือนผู้หญิง แต่ก็ยังจัดว่าผอมบางมากกว่าผู้ชายทั่วไปอยู่ดี! ใบหน้าเรียวรูปไข่ขาวเนียนละเอียด ว่ากันว่าเป็นเพราะเขาเกิดในวันที่พระจันทร์เต็มดวง ครีบจึงกลายเป็นสีเงินยวงงดงาม เส้นผมสีฟ้าสว่างยาวเรี่ยพื้น ติดเครื่องประดับที่ดูคล้ายกับรัดเกล้าสีเงินเอาไว้ {ความจริงเจ้าตัวก็อยากจะตัดมันออกให้สั้นกุดอยู่หรอกนะ, เพียงแต่มันจะดูไม่เหมาะไม่ควรในสายตาของคนอื่นๆก็เท่านั้น =^=;} ดวงตาคมสีฟ้าอมเขียว(สีเทอร์คอยซ์)แวววาว รับกับจมูกโด่งได้รูป และริมฝีปากบางสีส้มอ่อนได้เป็นอย่างดี! ผิวขาวจนเกือบจะซีด คล้ายพวกที่ไม่เคยโดดแดดจัดๆ แต่ความจริงเจ้าตัวมีซิกแพ็คน่าฟัดเก็บไว้ด้วยนะ O[]o

นิสัย และประวัติส่วนตัว : คาร์ล, ชายหนุ่มเอาการเอางาน มุ่งมั่น จริงจังจนติดจะเรียกว่าเข้มงวดเกินไปเสียด้วยซ้ำ ไม่ชอบทำอะไรครึ่งๆกลางๆ พอๆกับที่ไม่ชอบความเอะอะวุ่นวายอะไรนั่นด้วย ;( ความจริงคาร์ลเป็นคนที่ค่อนข้างจะถือตัว เพราะความที่เป็นโอรสองค์โตแห่งอควอเรีย ทำให้มีนิสัยหยิ่งยโสอยู่บ้างพอสมควรเชียวล่ะ!! ถึงอย่างนั้นก็ไม่ใช่คนไม่ดีนะ... กับประชาชนชาวเมืองที่น่ารักของเขา คาร์ลก็พร้อมจะแปลงร่างเป็นเทวดาน้อยๆ ลงไปดูแลไต่ถามสารทุกข์สุกดิบเป็นอย่างดีทีเดียว* ถึงจะเป็นคนธาตุน้ำ แต่สำหรับเขาคงต้องจัดอยู่ในประเภทน้ำวนซะแล้วล่ะมั้ง =^= ก็ไหนจะอารมณ์รุนแรง โกรธง่าย แต่ดันหายง่ายซะงั้นอีกล่ะ, ถึงแบบนั้นคุณชายคาร์ลก็ไม่มีวันเอาเรื่องส่วนตัวกับเรื่องงานมาปนกันโดยเด็ดขาดนะคะ! >[]< ถือคติเหตุผลมาก่อนอารมณ์ ดังนั้นเชื่อเถอะ! ว่าเขาจะไม่มีวันทำอะไรโดยขาดการไตร่ตรอง(ซักสี่ห้ารอบ)ก่อนเป็นแน่!

ตำแหน่ง : โอรสองค์โตของเจ้าชายแห่งเผ่าอควอเรีย

รูปแบบการต่อสู้ : จะแปลกมั๊ยถ้าจะบอกว่าผู้ชายคนนี้ชอบใช้กำลัง ;P แฮะๆ ก็พ่อคาร์ลน้อยเกลียดการพูดจาอ้อมค้อมวกไปวนมาเป็นที่สุดเลยนี่! ลองให้คู่ต่อสู้ไม่ยอมบอกเหตุผลดีๆที่ฟังขึ้นมาภายใน20วินาที, รับรองคลื่นลูกใหญ่จะโถมเข้าปากไปจนตัวป่องพองน้ำกันเลยทีเดียว ฮ่าๆ ไม่ชอบใช้ดาบ.. เพราะชอบอัดพลังใส่ตู้มๆ มากกว่า -____- แต่ถ้าให้ดวลกันจริงๆ เจ้าตัวก็ไม่เกี่ยงที่จะใช้ดาบกระจกด้ามยาวเท่าแขนของตัวเองหรอกนะ, {หมายเหตุ; กระจกเคลือบเพชรแถมลงเวทย์อีกต่างหาก ใช้ไปได้เต็มแรงไม่ต้องกลัวหัก.. เพราะมันงอกออกมาใหม่ได้ทุกครั้งนั่นแหละ! ด้ามดาบเป็นคริสตัลสีฟ้าสะกดตา มีตราประจำตัวของคุณชายแกสลักไว้เป็นสีเงินสวยอีกด้วย*}

******************************************

ชื่อตัวละคร : คอเรซาล์ส เอส. อควอริดัส [คอร์ซ]

เจ้าของตัวละคร : sucк.кιss

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : อควอเรีย

รูปร่างหน้าตา : รูปร่างบอบบางราวอิสตรี หากแต่ก็สูงโปร่งสง่าสมสายเลือดกษัตริย์ แม้จะดูผอมเพรียวไปเกินไปบ้างก็ตาม ใบหน้ารูปไข่ ผิวพรรณสีครามแปลกตาแต่ดูน่ามองชอบกล เรือนผมสีเงินเป็นประกายยาวลากพื้นที่ถูกถักเป็นเปียแล้วเอามาพาดไหล่ไว้ข้างนึงเพื่อกันไม่ให้มันแกว่งไปมา ส่วนผมด้านหน้าลงปรกหน้าเล็กน้อยเสริมให้ดูขรึมขึ้น นัยน์ตาฟ้าครามขุ่นมั่วประหลาดตาดุจเหยี่ยวแลดูถ่อมตนแบบสุภาพบุรุษเต็มเปี่ยมแต่ขณะเดียวกันกลับแฝงความเจ้าเล่ห์ไว้อย่างมิดชิด จมูกโด่งสันสวย คิ้วเรียว ริมฝีปากบางเฉียบประดับรอยยิ้มอ่อนโยนอยู่เสมอ ทุกองค์ประกอบลงตัวราวประติมากรรมเทพบุตรชิ้นเลิศ จะต่างกันก็ตรงที่เทพบุตรธรรมดามันไม่มีคลีบทองทรงสวยที่หู แขน และขาเหมือนปลาแบบนี้นะสิ! ยิ่งเป็นสีทองด้วยแล้ว บ่งชี้ชัดเลยว่าเขาเป็นหน่อเนื้อกษัตริย์อย่างไม่ต้องสงสัย เพราะชาวอควอเรียปกติไม่มีคลีบเป็นสีทองกันหรอก

นิสัยและประวัติส่วนตัว : สุภาพบุรุษเหนือเมฆ ไม่มีใครพูดจาไพเราะได้เท่าเจ้าชายองค์นี้อีกแล้ว เขาอ่อนโยน นุ่มนวล และให้เกียรติผู้อื่นเสมอ ชอบช่วยเหลือชาวบ้านยากไร้ เปรียบดั่งพ่อพระของชาวอควอเรีย ! ใบหน้าประดับรอยยิ้มพิมพ์ใจตลอดเวลาไม่เสื่อมคลาย ทุกกิริยาบทช่างอ่อนช้อยแต่ก็สง่างามในคราเดียวกัน ทุกสิ่งที่กล่าวมานี้สร้างความน่าหมั่นไส้ให้กับคนใกล้ชิดเป็นอย่างมาก เนื่องจากธาตุแท้ของคอร์ซไม่ได้เป็นแบบนั้นซะทีเดียว...การให้เกียรติกับพูดเพราะน่ะใช่ เฮียแกพูดลงท้ายด้วยครับ,ขอรับหรือทุกสิ่งที่มันฟังรื่นหู ทำเหมือนตัวเองเป็นคนธรรมดาไม่ใช่เจ้าชายอะไรทำนองนั้น ความเป็นสุภาพบุรุษรึ? ก็มี...สำหรับบางคน บางเวลา และขึ้นอยู่กับสถานที่! เพราะถ้าไม่ได้อยู่ต่อหน้าผู้หลักผู้ใหญ่หรือคนแปลกหน้าทั้งหลาย คอร์ซก็เมินใส่ เชิดหน้าไม่รู้ไม่ชี้ทันที เนื้อแท้เป็นคนเจ้าเล่ห์เหลี่ยมจัด การวางแผนเขาไม่เคยพ่ายใคร มีสมองเป็นอาวุธหลัก ไม่ชอบใช้กำลังหากไม่จำเป็น มันเปลื้องพลังงานในความคิดของคอร์สน่ะนะ เป็นคนตรงต่อเวลามากถึงมากที่สุด ทุกอย่างต้องแป๊ะ+เนี้ยบ! ความสะอาดกับความเรียบร้อยมาที่หนึ่งเสมอ อีกเรื่องคือเขาเกลียดอากาศร้อน ชอบอยู่ในที่ๆมีอากาศเย็นสบาย (อาจเพราะเป็นธาตุน้ำด้วยก็ได้) และยาทุกชนิด แค่ได้กลิ่นก็จะอาเจียนแล้ว! เรื่องนี้ไม่มีใครรู้แม้แต่บิดาตัวเอง เพราะเขาหลีกเลี่ยงมาก กลัวมีคนรู้แล้วจะเสียหน้าสุดขีด

ตำแหน่ง : เจ้าชาย (โอรสองค์รองของเจ้าชายแห่งอควอเรีย ผู้เป็นพระปิตุลาของหัวหน้าเผ่าคนปัจจุบัน)

รูปแบบการต่อสู้ : การวางแผนมาเป็นอันดับแรก เฮียแกขอเจรจาโดยการพูดหวาดล้อมคู่ต่อสู้ก่อน วัดเชิงและประเมินผลจากท่าทางอะไรประมาณนั้น แล้วหาจุดอ่อนอีกฝ่าย ก่อนจะชิงลงมืออย่างรวดเร็วไม่รีรอให้เสียเวลาและเสียแรง เพราะโดยส่วนตัวเขาไม่ชอบมีเหงื่อเท่าไร ติดจะเจ้าสำอางนิดๆแบบไม่เปิดเผยด้วยซ้ำไป ความสามารถด้านการใช้น้ำเกินระดับสุดยอด พลังยิ่งไม่ต้องพูดถึงมีล้นเหลือเพราะถูกฝึกมาแต่เล็ก อีกอย่างคอร์ซเป็นเจ้าชายทำให้ทุกอย่างต้องเพอร์เฟ็คอย่างช่วยไม่ได้ อาวุธก็อย่างที่บอกมันสมอง หรือไม่ก็ดาบยาวสองเล่มที่ทำขึ้นจากเพชรแท้แข็งบรรลัย มีเกล็ดน้ำวนอยู่รอบคมด้ามงามตาดูสูงค่ายิ่งนัก

******************************************

ชื่อตัวละคร : เฟอร์เรเน่ เซครีทารีน (Firrene Secretareen)

เจ้าของตัวละคร : Moecha (fahfahfah)

เพศ : หญิง

เผ่าพันธุ์ : กลาเซล

รูปร่างหน้าตา : "นางอาจจะไม่ใช่สตรีที่งดงามที่สุด มีเสน่ห์ที่สุด หรือน่ารักน่าเอ็นดูที่สุด แม้ในภายหลังผู้พบเห็นจะตัดสินเช่นไร แต่ไม่ว่าใครที่ได้สบสายตากับนัยน์ตาสีฟ้าเทาประกายทองที่อยู่บนดวงหน้าของนางแล้วไซร้ จะไม่มีวันลืมเลือนได้อีกตลอดชีวิต ข้ายังจดจำได้ทุกส่วนของพักตร์อันเพริศพริ้งนั้น ทั้งคิ้วเรียวที่โก่งราวกับจันทร์เสี้ยวอันส่องสว่างด้วยสีของดวงดาวดุจเดียวกับดวงเนตรของนาง ขนตางอนยาวสีเงินอมฟ้าคลี่ตัวเป็นแพหนาเป็นหนึ่งในสองสิ่งที่ทำให้ใบหน้านั้นดูอ่อนหวานลงบ้าง อีกสิ่งคือเรือนผมสีเดียวกับขนตาที่ตัดตรงเป็นหน้าม้าและข้างแก้มตัดสั้นเพียงปลายคางส่วนที่เหลือทิ้งตัวยาวสลวยตรงลงมาถึงบั้นเอว เพราะเมื่อพ้นจากทั้งสองอย่างนั้นแล้วและไล่ระดับสายตาลงมาถึงจมูกโด่งรั้นเชิดกับริมฝีปากบางที่คล้ายจะหยักเป็นรอยยิ้มเยาะเย้ยตลอดเวลาแล้ว ข้าก็เกิดความรู้สึกชังเจ้าของใบหน้าอันงดงามแต่ดูหยิ่งยโสเป็นที่สุดนั้นเล็กน้อยทันที เรือนร่างของนางก็ดูโปร่งบางจนถ้าหากข้าเป็นศัตรูคู่แค้นคงฆ่านางได้ด้วยการหักคอเล็กๆ นั่นในหนเดียว.."

นิสัย : "..ยิ่งเมื่อลองได้รู้จักนางแล้ว ความโอหังที่ปรากฎบนใบหน้านั้นช่างเป็นสิ่งที่สวรรค์สรรค์สร้างให้เข้ากับนิสัยของนางจริงๆ ผู้หญิงอะไรแข็งกระด้าง เย็นชา และหยิ่งยโสเป็นที่สุด ข้าไม่เคยเจอใครที่ชอบดูถูกเหยียดหยามผู้อื่นและถือตัวเท่านางมาก่อนพอๆ กับที่ไม่เคยเจอกลาเซลผู้ใดงามเท่านางมาก่อนเลยในชีวิต ทั้งเรื่องมาก จู้จี้ และแสนร้ายราวกับเด็กเล็กๆ ที่ถูกเอาแต่ใจจนนิสัยเสียและไม่รู้จักโต สิ่งเดียวที่ทำให้หัวหน้าเผ่าอควอเรียเช่น____รั้งนางไว้เป็นเสนาธิการข้างกายก็คือมันสมองอันชาญฉลาดเกินกว่าผู้ใดของนางที่สามารถตอกกลับทุกแผนการของฝ่ายตรงข้ามได้แบบเข้มข้นไม่แพ้กัน แต่ว่าก็ว่าเถอะนะข้าล่ะสงสารหัวหน้าเผ่าอควอเรียจริงๆ ที่ต้องมาทนฟังสตรีเช่นนี้พูดจาแบบมะนาวไม่มีน้ำและขวานผ่าซากใส่อยู่ทุกวี่วันแถมยังต้องยอมลงให้นางทุกอย่าง ลองมีอะไรขัดใจนิดเดียวนางก็จะก่นด่าและระเบิดอารมณ์ออกมาราวกับปะทัด ขอเพียงมีผู้ใดที่เก่งกล้ากว่านางเถอะ ข้าว่านางต้องกระเด็นออกจากตำแหน่งในทันทีแน่ๆ เพราะทุกวันนี้____ก็กล้ำกลืนฝืนทนกับนางเต็มทีแล้ว"

สรุป -->> หยิ่ง เย็นชา ยโส โอหัง ถือตัว ปากร้าย ชอบพูดดูถูกคนอื่น แข็งกระด้าง พูดจาขวานผ่าซาก เป็นมะนาวไม่มีน้ำ เรื่องมาก จู้จี้ เอาแต่ใจ เหวี่ยง วีน ขี้โมโห ด่าเก่ง

และประวัติส่วนตัว - ไม่มีผู้ใดรู้อะไรมากไปกว่าว่าวันหนึ่งที่บ้านของแม่เฒ่าเมโมรี่ผู้แสนใจดีแห่งเพิร์ลโสนว์ได้ปรากฎว่ามีผู้พบเห็นภาพของหญิงชราเลี้ยงทารกน้อยคนนี้อยู่และคอยดูแลเธอจนกระทั่งแม่เฒ่าสิ้นชีวิต

ตำแหน่ง : Healer Witch Of Glazel**[[เสนาธิการของสภากลาเซลฝ่ายเสียงข้างมาก]]

รูปแบบการต่อสู้ : "ความสามารถเพียงอย่างเดียวของข้าคือเวทย์ ข้าใช้เป็นแต่เพียงมนตราเท่านั้น ใช่ว่าข้าจะไม่เคยลองหัดจับด้ามดาบหรือคันศรมาฟาดฟันศัตรู แต่แค่จะยกอาวุธเหล่านั้นให้ไหวข้ายังไม่มีแรงพอจะทำได้ ดังนั้นข้าจึงต้องฝึกเวทย์ของข้าให้ทรงพลังที่สุด จะมนต์บทใดเพื่อเรียกภูตตนไหนหรือเสกพายุน้ำแข็งที่รุนแรงถึงขั้นใดข้าก็ต้องทำให้ได้ และไม่เพียงแต่ทรงพลังทางด้านการทำลายเท่านั้น ข้ายังจำเป็นต้องเหนือกว่าในด้านการรักษา ข้าต้องการพลังที่จะสมานบาดแผลและฟื้นฟูตัวเองได้ในพริบตา สามารถแก้ความผิดปกติของตนได้ในทุกรูปแบบ จุดด้อยในการต่อสู้ของข้ามีเพียงเรื่องเดียว ถึงแม้ข้าจะทำลายผู้ใดได้เหนือชั้นแค่ไหน หรือรักษาตนเองได้ดีเพียงไร แต่เวทย์ป้องกันของข้านั้นยังเป็นเพียงระดับกลางเท่านั้น ด้วยเหตุนี้ข้าจึงต้องปลิดชีพของศัตรูในชั่วพริบตา เพราะมิเช่นนั้นเมื่อถึงคราวใดที่ต้องสู้ ข้าเองก็จะเป็นฝ่ายจบชีวิตแทนพวกมันเหล่านั้นเป็นแน่"

อาวุธ - คทาสองมือด้ามยาวสร้างขึ้นโดยกลั่นพลังเวทของตนเองมาเป็นเกล็ดน้ำแข็งเพื่อประกอบเป็นคทา

******************************************

  

ชื่อตัวละคร : เมลวาเรีย วินซ์

เจ้าของตัวละคร : ☆☆` yuduиg

เพศ : หญิง

เผ่าพันธุ์ : คารูดด์

รูปร่างหน้าตา : เมลวาเรีย, หญิงสาวเจ้าของเรือนร่างงดงามราวเทพธิดา ดวงหน้าหวานหยดย้อย รับกับเส้นผมสีชมพูลูกกวาดดัดลอนยาวถึงกลางหลังได้เป็นอย่างดี ดวงตากลมโตสีแดงสว่างมีประกายวาววับ จมูกเรียวเล็ก เสริมกับริมฝีปากกระจุ๋มกระจิ๋ มสีกุหลาบ ทำให้เจ้าตัวดูคล้ายตุ๊กตากระเบื้องไปทุกขณะ ผิวขาวอมชมพูระเรื่อ นุ่มนิ่มน่ากอดไปทุกส่วน >///<

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เธอคือหญิงสาวที่ครองตำแหน่งหัวหน้านักบวชได้ด้วยความสามารถของตัวเองอย่างแท้จริง ต่อให้ใครจะมองว่าเธอใช้ใบหน้าน่ารักน่าหยิกให้ได้ตำแหน่งมาก็ตาม.. ฉลาดเป็นกรด แถมยังรู้จักใช้ประโยชน์จากคนรอบข้าง โดยที่ตัวเองไม่ต้องเหนื่อยอะไรเลยอีกด้วย! พูดจาสุภาพ คะ..ขา..ค่ะ* ทุกประโยคไม่มีขาด, อ่อนหวานสมเป็นกุลสตรี แต่ก็แอบมีมุมโก๊ะๆ เปิ่นๆ เหมือนกันนะ >,,< ภายนอกดูเป็นคนสดใส ร่าเริง ทั้งๆที่ภายในเมลวาเรียเป็นหญิงสาวจอมเผด็จการตัวจริง! {ไม่เชื่อลองดูเอาตอนบัญชาการบาทหลวงในปกครองแล้วกัน คุคุ} ใบหน้ามักจะแต้มไปด้วยรอยยิ้มหวานช่ำอยู่เสมอ ไม่เคยทำอะไรที่จะเสียแรงเปล่า ^^ มีเหตุและผลอยู่ในทุกๆการกระทำของเธอ ถือคติใครดีมาก็ดีกลับ ใครร้ายมา.. เธอไม่ปล่อยไว้แน่ล่ะ O__o เกลียดความไม่ยุติธรรม และการลอบกัดกันลับหลัง เพราะความที่เป็นคนคิดก่อนทำ แผนของเธอจึงประสบความสำเร็จอย่างท่วมท้นทุกครั้ง ภายใต้ใบหน้าสวยหวานไม่มีใครรู้หรอกว่าเธอคิดอะไรอยู่? ยอมทำทุกอย่างเพื่อเผ่าพันธุ์ของตัวเอง! แม้จะเป็นเรื่องที่หนักหนาสาหัสเพียงใดก็ตาม...

ตำแหน่ง : หัวหน้านักบวชประจำเผ่าคารูดด์

รูปแบบการต่อสู้ : เมลวาเรียไม่ชอบลงมือด้วยตัวเองหรอกนะคะ ;D รายนี้ชอบนั่งแท่นบงการเป็นจอมทัพซะมากกว่า! {น่าๆ นักบวชก็มีฝีมือเหมือนกันนะ} ไม่ชอบลงแรง, แต่ถ้าได้ออกโรงที คทาสีชมพูหวานแหววที่สลักรูปดวงดาวสีเงินเป็นประกายจะถูกควักออกมาใช้ชัวร์ๆ แถมเวทย์โปรดที่แม่นางเลือกใช้ดันเป็นบทสายฟ้าคลุ้มคลั่งซะด้วยแน่ะ =^=; โดนเข้าไปทีหลับเป็นตายไปสิบปีเถอะจ๊ะ เหอะๆ

******************************************

ชื่อตัวละคร : อาไรนัส ดราโกรมัวร์ (อาร์ค)

เจ้าของตัวละคร : sucк.кιss

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : ดรากูนน์

รูปร่างหน้าตา : รูปร่างสูงโปร่งประมาณ 190 ซม.สง่างามเจิดจรัส ผิวสีทองแดงเรียบเนียน ใบหน้ารูปไข่รับกับเส้นผมยาวรากไทรสีทองอร่ามแซมแดงนิดๆ มีเขาสูงใหญ่โค้งสวยคมสีน้ำตาลเข้ม นัยน์ตาสีแดงอำพันคมกริบราวเหยี่ยวเจ้าเล่ห์เจ้าเหลี่ยมเกินใคร มีซิกแพ็ตเป็นหมัดๆน่าอิจฉาสำหรับผู้ชายด้วยกันเองยิ่งนัก เอาง่ายๆ เฮียแกหล่อเหนือเทพและเจ้าชู้เกินใคร !

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เป็นลูกชายของอดีตหัวหน้าเผ่าดรากูนน์ที่ถูกโค่นอำนาจ และกำลังวางแผนยึดอำนาจคืนอย่างลับๆ อาร์คเป็นคนฉลาด เจ้าเล่ห์แกมโกงเชียวล่ะ แต่เขาแสร้งทำตัวเป็นคนบ้าผู้หญิง เจ้าชู้ เสเพล เพลย์บอยตัวพ่อ ครบสูตรผู้ชายที่ผู้หญิงเอือมระอามากที่สุดในโลก เพื่อไม่ให้หัวหน้าเผ่าคนปัจจุบันสงสัยว่าคิดจะทำอะไรอยู่ และส่งคนมาฆ่าตัดตอน แต่เพราะความหล่อเหลาอันมากล้น ทำให้สาวๆทุกคนที่ถูกอาร์คหว่านเสน่ห์มีอันต้องใจละลาย หลงใหล และตามติดเขาโดยที่เจ้าตัวก็ไม่ได้ตั้งใจ จะปฏิเสธก็ไม่ได้ เสียเชิงชายแย่สิ! ยกเว้นภรรยาตัวเองที่เฮียแกรัก เทิดทูน และให้เกียรติมากที่สุด ถึงจะเจ้าชู้ยังไง แต่เขายกเพด้าไว้บนหิ้งเสมอ เพราะยังไงถึงเขาจะเลิกนิสัยนี้ไม่ได้ แค่ผู้หญิงที่เขารักจริงๆมีเพียงคนเดียว คือ เพดาเรย์ เท่านั้น ส่วนผู้หญิงที่อาร์คผูกพันธุ์ด้วย ถ้าสังเกตดีๆจะมีแต่พวกที่สามารถทำประโยชน์ให้แก่เผ่าดรากูนน์ทั้งสิ้น ! ไม่ว่าจะเรื่องอะไร หากพวกหล่อนมีส่วนทำให้เผ่าของเขาก้าวหน้าขึ้น เขาก็ต้องเอามาในวิธีที่ง่ายและเร็วที่สุด สิ่งนั้นคือเชิงชู้สาวนั่นเอง แต่ว่านะ...ภรรยาของเขาเองก็ไม่รู้หรอกว่าหลายๆ ครั้ง สามีก็แค่เอาผลประโยชน์มาบังหน้าเพียงเพื่อตัวเองจะได้โชว์ความเป็นชายด้วยการแอ้มสาวที่มาติด ทั้งๆ ที่หนทางหลีกเลี่ยงก็มี ไม่รู้จะกลัวเสียเชิงไปถึงไหน!!

**หมายเหตุ ขออนุญาตแก้ไขนิสัยให้มีความสมเหตุสมผลมากขึ้นค่ะ**

ตำแหน่ง : หัวหน้าเผ่าดรากูนน์คนใหม่

**หมายเหตุ เนื่องจากในอีกบอร์ดที่เชอร์แตมป์รับสมัครตัวละครไว้เช่นกัน มีคนลงสมัครตำแหน่งหัวหน้าเผ่าดรากูนน์ตัดหน้าไปก่อน จึงขอโยกตัวละครตัวนี้ไปรับบทอื่นนะคะ (แต่รับรองว่าเป็นบทสำคัญไม่แพ้กันค่ะ และเชอร์แตมป์จะนำตัวละครนี้ รวมทั้งตัวละครภรรยาไปใช้ต่อในโปรเจคด้วย)**

รูปแบบการต่อสู้ : ดูเหมือนเป็นคนใจเย็น หากแต่ความจริงแล้วใจร้อนดุจเปลวเพลิง อย่าทำอาร์คโมโห ไม่งั้นมีแต่ตายกับตายลูกเดียว! ถ้าเขาจริงจังขึ้นมา(ซึ่งปกติจะออกแนวขี้เล่นหน่อยๆ จะจริงจังเฉพาะเวลาสำคัญเท่านั้น) เพียงแค่เขาจ้องตาใคร คนๆนั้นก็เขาอ่อนจนทรุดลงไปนอนราบกับพื้นแล้ว! ถึงเรื่องความเจ้าชู้เขาจะดังกระฉ่อนแต่ความโหดเหี้-ยมก็มีชื่อเสียงพอๆกัน เขาไม่เคยปราณีผู้ใดก็ตามที่บังอาจคิดคดทรยศหักหลังเขา อย่าได้ร้องขอความเมตตาจากเขาเด็ดขาด เพราะอาร์คไม่เคยมีสิ่งนั้นเลย

******************************************

ชื่อตัวละคร : เพดาเรย์ ดราโกรมัวร์ (เพด้า / เพร์<<เอานี้อาร์คเรียกได้คนเดียวเท่านั้น)

เจ้าของตัวละคร : sucк.кιss

เพศ : หญิง

เผ่าพันธุ์ : ดรากูนน์

รูปร่างหน้าตา : รูปร่างสูงประมาณ 180 ซม.สง่าราวนางพญา ใบหน้าสวยสะคราญงดงามชั่วกาลดุจภาพวาดในจินตนาการ ผิวพรรณสีทองแดงเนียนละเอียดเปร่งปรั่ง ดวงตาสีทองคมหวานเผยความเฉลียดฉลาดอย่างปิดไม่มิด เรือนผมยาวสยายทั่วหลังสีแดงเพลิง เขาสีน้ำตาลออกเนื้อนิดๆโค้งสวยยาวปานกลาง

นิสัย และประวัติส่วนตัว : เป็นคนนิ่งเงียบ ไม่เคยยิ้ม และมีเหตุมีผลอยู่เสมอ มั่นคงดุจหินผา เวลาพูดมักเปล่งเสียงออกมาเป็นคำสั้นๆได้ใจความ ไม่ยืดเยื้อ ไม่ชอบพูดซ้ำสอง เพราะฉะนั้นทุกคนจะรู้ว่าหากเธอคนนี้สั่งการอะไร ต้องจำให้ขึ้นใจในรอบเดียว มิฉะนั้นมีสิทธิ์โดนด่าได้ เพราะถึงจะพูดหน่อย แต่ถ้าด่าขึ้นมา แค่คำเดียวมันช่างตรงจนแทบสะอึกเจ็บลึกทะลุหัวใจทีเดียวเชียว เพด้าเป็นคนเฉลียวฉลาดขั้นเทพ เป็นคนอ่านใจคนอื่นได้ตรงมากเพียงแค่มองตากัน (ยกเว้นอาร์คที่เจ้าเล่ห์เหนือใคร จนบางที่เธอก็อ่านใจเขาไม่ออก) รักอาร์คมากแต่ไม่แสดงออก ถึงจะรู้ว่าเขาเจ้าชู้ไปเพราะอะไรแต่ก็ปวดใจอยู่ลึกๆเหมือนกัน แต่ด้วยภาระหน้าที่ที่ต้องแบกรับ ทำให้จะมัวมาเสียใจกับเรื่องบ้าๆนี่ไม่ได้ เพราะยังไงเธอก็แต่งกับเขาไปแล้ว (นี่ถ้าหากเพด้ารู้เรื่องที่อาร์คปลอมตัวออกนอกวังเผื่อไปลั้นล้ากับสาวอื่นที่ไม่เกี่ยวกับผลประโยชน์ใดๆล่ะก็ คงมีได้ตายกันไปข้างนึงแน่ๆ เข้าทำนองว่า รักสามีก็ต้องสั่งสอน ?)

คำว่า เพร์ อาร์คเรียกได้คนเดียว คนอื่นไม่มีสิทธิ์ หากใครเรียกเธอแบบนั้น เตรียมหัวหลุดจากบ่าได้เลย! ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่เธอไม่ชอบให้ใครเรียกแบบนั้นนอกจากเขาคนเดียว

ตำแหน่ง : ภรรยาของหัวหน้าเผ่าดรากูนน์คนใหม่

รูปแบบการต่อสู้ : ถนัดการต่อสู้ระยะประชิดโดยการใช้ดาบ เพราะแม้จะเป็นหญิงแต่ก็แข็งแกร่งกว่าผู้หญิงชนเผ่าอื่นมากหลายเท่า มีฝีมือเพลงดาบไม่ด้อยไปกว่าชายใด เวลาอาร์คออกสนามรบหรือเดินทางไปไหน จะมีเพด้าอยู่เคียงข้างกายเสมอ เป็นดั่งว่า กิ่งทองใบหยก หรือคู่รักคู่รบเลยทีเดียว ไปไหนไปกัน นิสัยจึงคล้ายๆกันพอสมควร ใจร้อนก็พอกัน โหดก็เหมือนกัน แต่ที่ไม่เหมือนคงจะเป็นความเจ้าชู้ เพราะเธอไม่เคยชายตามองชายใดเลยตั้งแต่แต่งงานกันมาแล้วหลายปี

******************************************

ชื่อตัวละคร : นารัน พินช์

เจ้าของตัวละคร : ☆☆` yuduиg

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : คานีน

รูปร่างหน้าตา : ชายหนุ่มเจ้าของเส้นผมสีขาวซอยระต้นคอดูสะอาดตา เสริมให้ดวงตาเรียวสีน้ำตาลอ่อนดูหวานดั่งช็อคโกแลต(?)ยี่ห้อดัง ใบหน้าหล่อเหลา ประกอบไปด้วยจมูกเรียวรั้นเชิดหยิ่ง และริมฝีปากหยักสีแดงสดประดุจกลีบกุหลาบ ปกติมักจะดูเหมือนหมาโดเบอร์แมนดุๆ =[]= ทั้งที่ความจริงนายคนนี้มันก็พุดเดิ้ลปากเปราะดีๆนี่เองล่ะน่า !  

นิสัย และประวัติส่วนตัว : นารัน, หมาหนุ่มจอมหวาดระแวงแห่งยุค ! ต้องจับผิด สงสัยคนนู้นคนนี้อยู่ตลอดเวลา ปากร้าย กัดแน่นทนนานเสมอ.. ไหนจะนิสัยหูเบาหวิวปลิวลม ที่ใครพูดอะไรเข้าหน่อยก็เอามาเชื่อเป็นตุเป็นตะได้ตั้งนานสองนาน* เย่อหยิ่ง! แน่ล่ะ, คนชมเยอะก็เลยเหลิงนี่ ยิ่งไปกว่านั้นพอเจอลูกยุเข้า คุณชายแกก็จะทนไม่ได้ ต้องเต้นตามเค้าไปด้วยตลอดเลย =^=; ถ้าเกิดคนที่พูดเป็นคนสนิทด้วยล่ะก็ เหอะ! อย่าได้หวังว่าเฮียแกจะหายตาบอดในเร็ววันเลย.. 

ตำแหน่ง : หัวหน้าเผ่าคานีน

**หมายเหตุ – ไม่เป็นไรค่า เพราะตัวละครนี้เชอร์แตมป์ไม่ได้วางพล็อตให้มีบทสู้แต่ประการใด**

******************************************

ชื่อตัวละคร : ดาโซ่ เมสเซอเดร์ (ดาโซ่)

เจ้าของตัวละคร : sucк.кιss

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : คานีน

รูปร่างหน้าตา : รูปร่างสันทัด สูงประมาณ 170 ซม.เท่านั้น แต่ก็แลดูคล่องแคล่วไปในทุกๆการเคลื่อนไหว ไม่ได้ดูเตี้ยแต่อย่างใด ผิวสีเนื้อออกแทนนิดๆเพราะตากแดดบ่อย นัยน์ตาคมแข็งกร้าวใช่ย่อยสีน้ำตาล ผมซอยสั้นสีเดียวกัน ส่วนหางเป็นแบบหางสั้นไม่น่ารำคาญ หูกระดิกตลอดเวลา สีดำแซมน้ำตาลทั้งหางและหู หน้าตาหล่อเหลาเอาการทีเดียว ถึงจะไม่ถึงขั้นเทพบุตร แต่ก็พอทำให้ผู้หญิงมาจีบได้แหละน่า

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เป็นคนแข็งกร้าว ดื้อดึงดื้อดันสุดขีด ไม่ฟังใครง่ายๆ ชอบตีสีหน้าหงุดหงิด และดาโซ่จะหงุดหงิดทุกครั้งที่หัวหน้าเผ่าของตนหูเบาเกินเหตุ แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากประชดประชันทางอ้อม เป็นคนฉลาดใช่ย่อย ซื่อสัตว์ต่อเผ่าของตนยิ่งชีพ ประชดประชันคนอื่นล่ะเจ้าตัวถนัดนัก มุทะลุและใจร้อน ชอบลุย แมนมาก ขี้รำคาญ และรักอิสระ ที่สำคัญเขารักศักดิ์ศรีมาก หยามอะไรหยามได้ มาหยามศักดิ์ศรี ตายสถานเดียว!!

ตำแหน่งที่ต้องการจะลง : ตัวแทนนักรบประจำเผ่าคานีน

รูปแบบการต่อสู้ : วิ่งเร็วมาก มากกว่าความเร็วเสียงซะอีก ! เพียงแค่เขาออกวิ่ง ใครหน้าไหนก็ตามไม่ทันชัวร์ๆ ถนัดการต่อสู้ระยะประชิด ใช้ความเร็วให้เป็นประโยชน์อะไรทำนองนี้ มักลุยแบบมือเปล่าเท้าเปล่า มือเท้าหนักสุดๆ ไม่ก็ใช้สนับมือที่หุ้มไปด้วยหลามแหลมๆ โดนที มีทรุด !

******************************************

ชื่อตัวละคร : เรเมียส มัวร์

เจ้าของตัวละคร : ☆☆` yuduиg

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : คานีน

รูปร่างหน้าตา : หมาหล่อ, ผู้มีดวงตาสีเหลืองแวววาวยิ่งกว่าอัญมณีใด ใบหน้าเนียนฉาบไปด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์แสนกลที่ไม่ว่าจะมองกี่ทีก็มีสเน่ห์เหลือร้าย เส้นผมสีดำสนิทซอยประบ่า ยิ่งช่วยเสริมให้ใบหน้าของเขาดูคมคายน่าหยิกเพิ่มขึ้นอีกเป็นเท่าตัว ไหนจะยังซิกแพ็คน่าฟัด จมูกโด่งๆ และริมฝีปากบางสีส้มนั่นอีกล่ะ! โอย..ไม่ตกหลุมพรางก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว ;D

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เรเมียส.. ขุนนางผู้กระหายอำนาจ โอเคๆ ใครมันจะไปทำใจได้กันล่ะ? ทั้งๆที่หล่อกว่า เท่กว่า เก่งกว่าหัวหน้าเผ่าก๊องแก๊งอะไรนั่นไม่รู้ตั้งกี่เท่า.. ยังจะเป็นได้แค่เพียงขุนนางแบบนี้อีกมันก็ออกจะเกินไปหน่อยนะ! =^= ไม่รู้ล่ะ* ใครจะคิดยังไง เรเมียสไม่แคร์, รู้แต่ว่าเขายอมทำได้ทุกอย่างเพื่อสิ่งที่ตัวเองต้องการก็แค่นั้น ช่างยุ ^^ แหงล่ะ.. นี่เป็นวิธีการที่หมาหน้าใสอย่างเขาถนัดที่สุดเลยนี่นา หึหึ ชอบแกล้งคนอื่น บางครั้งก็เหมือนคนดี แต่บางทีก็เหมือนตัวโกงซะงั้น? ไม่รู้เป็นเพราะตัวเองอยากแกล้งให้คนอื่นเค้าสับสน หรือเพราะยังลังเลใจอะไรอยู่นะ?

ตำแหน่ง : ขุนนางเผ่าคานีน (ฝ่ายอุปสรรค)

รูปแบบการต่อสู้ : ง่ายๆเลยค่ะ! เรเมียสเน้นการทรมานเป็นหลัก

******************************************

ชื่อตัวละคร : กอร์นิอา กาธาริส (Kornia Katharis)  

(ที่จริงก็เป็นชื่อที่มีความหมายนะครับ แปลว่าผู้มีเขาสีขาวสะอาด)

เจ้าของตัวละคร : LΣAF

เผ่าพันธุ์ : แอนทีโลป

เพศ : ชาย

รูปร่างหน้าตา : ผมสีน้ำตาลอ่อนยาวเคลียเอว เส้นผมตรงสลวย ดวงตาสีน้ำตาลเรียวคมทอประกายอบอุ่น เป็นมิตร ผิวละเอียดสีเนื้อออกน้ำตาลรูปร่างสูงโปร่ง สง่างาม แลดูปราดเปรียว ตามรูปแบบของเผ่าพันธุ์ของตน

มักจะแต่งกายด้วยเสื้อผ้าโทนสีธรรมชาติ เช่น เขียว น้ำตาล สวมเครื่องประดับศีรษะสีขาวบ่งบอกบรรดาศักดิ์ของตนอยู่เสมอ

ร่างแปลงมีร่างกายส่วนล่างเป็นกวาง มีเขาสีขาวสะอาดแหลมคมไม่แพ้ดาบที่ตีโดยนายช่างมือหนึ่ง

 

นิสัย และประวัติส่วนตัว : เป็นพวกประหยัดคำพูดเอามากๆ เลยล่ะครับ ถามคำตอบคำ และจะตอบเฉพาะคำถามที่ตอบแล้วเกิดประโยชน์เสียด้วย 

กับคนที่ไม่ชอบเขาจะโต้ตอบด้วยคำพูดที่แสนจะเย็นชา หรือไม่ก็เสียดสีอย่างสุภาพแต่ร้ายกาจ

ไม่ชอบแสดงอารมณ์ หรือ ความรู้สึกใดๆ

เขาเชื่อว่า ด้วยการดำรงตำแหน่งหัวหน้าเผ่าอันมีเกียรติเช่นนี้ เขาจะแสดงความอ่อนแอหรือความฉุนเฉียวหรืออารมณ์อื่นใดออกมาอย่างอิสระไม่ได้ ทำให้พ่อกวางหนุ่มเป็นคนเก็บอารมณ์เก่ง แลดูเป็นคนเคร่งขรึม แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังมีแววตาอันอบอุ่นอ่อนโยนที่คอยปลอบประโลมผู้คนในเผ่าของเขาได้เสมอ

พ่อเขาขาวนี้ยังเป็นคน(?)รักเด็ก มีนิสัยอ่อนโยนกับเด็กๆ เขามักจะพาแอนทีโลปน้อยในเผ่าของเขาออกไปเที่ยวเล่นด้วยเสมอ ทั้งยังดูแลและคอยสั่งสอนอย่างดี ราวกับเป็นลูกแท้ๆ ของเขาเลยทีเดียว จึงไม่แปลกที่จะได้ยินคนในเผ่าเรียกเขาว่า 'ท่านพ่อ'

อันที่จริงเขาเองก็มีภรรยาแสนสวยอยู่คนนึงเหมือนกันนะครับ แต่ก็เสียชีวิตไปนานแล้วล่ะ

กอร์นิอาเป็นผู้ชื่นชอบในเสียงดนตรีด้วยครับ สิ่งที่เขาหวงแหนและมักจะพกติดตัวอยู่ตลอดเวลานั่นคือเครื่องเป่าโลหะเสียงหวานใสที่ภรรยาของเขามอบให้เป็นของขวัญ อีกทั้งยังเป็นที่ร่ำลือในหมู่แอนทีโลปว่า หากใครได้ฟังบทเพลงที่ท่านกอร์นิอามอบให้จากใจจริงแล้ว โรคภัยทั้งปวงสามารถหายขาดได้ทีเดียวเชียวล่ะ

กอร์นิอาเป็นผู้รักธรรมชาติอย่างมาก ปกติเขาจะไม่ค่อยได้สุงสิงกับเผ่าพันธุ์อื่นหากไม่จำเป็น แต่เขาชอบพวกทรีเอล์ฟเป็นพิเศษ เขาเชื่อว่าพวกทรีเอล์ฟนั้นเป็นผู้มีอารยธรรมที่น่ายกย่องมากที่สุดในบรรดาเผ่าพันธุ์ทั้งหลายที่เขาเคยได้รู้จักมา เนื่องจากพวกเขานั้นรักต้นไม้ เขามักจะไปแวะเวียนเยี่ยมเยียนสหายชาวทรีเอล์ฟของเขาเสมอ

- ข้อดี - ข้อดีของกอร์นิอา คือเป็นคนอบอุ่น และมักจะทำให้คนรอบข้างรู้สึกดีขึ้นได้เสมอ

- ข้อเสีย - ข้อเสียของกอร์นิอา คือเป็นผู้ที่มักจะจมอยู่ในอดีต และคิดมากกับความผิดพลาดที่ตนเองเป็นต้นเหตุ

- สิ่งที่ชอบ - เสียงดนตรี ธรรมชาติ และเด็ก

- สิ่งที่ไม่ชอบ - เครื่องจักร

- สิ่งที่เกลียด - เสียงเอะอะ การคุยโวโอ้อวด

ตำแหน่ง : หัวหน้าเผ่าแอนทีโลป

รูปแบบการต่อสู้ : ปกติไม่ชอบต่อสู้หรอก ถ้าคุยกันดีๆ ได้ก็จะคุยกันดีๆ เสียก่อน แต่หากคุยกันไม่รู้เรื่อง งานนี้ก็ต้องมีลุย

กอร์นิอา เป็นพวกปราดเปรียวเพรียวลมชนิดจับได้ยาก ซึ่งนั่นเป็นความสามารถของเผ่าพันธุ์แอนทีโลปอยู่แล้ว

นอกจากที่ว่ากันว่าเสียงเพลงจากกอร์นิอาสามารถรักษาโรคภัยได้แล้ว เสียงดนตรีนี้ ยังทำให้หัวใจหยุดเต้นได้อีกด้วย แต่นั่นก็เป็นไปได้ยากที่เขาจะใช้มัน แม้จะทุ่มเทเวลาฝึกฝนมาตลอดทั้งชีวิต เพราะการจะเปลี่ยนแปลงเสียงเพลงเป็นพลังนั้น ต้องใช้สมาธิและเวลามาก ซึ่งแน่นอนว่า สองอย่างนี้หาไม่ได้ในการต่อสู้

อาวุธของกอร์นิอาก็คือเขาอันแหลมคม และกริชคู่

การต่อสู้เน้นการหลบหลีก และซุ่มโจมตีเป็นสำคัญ การโจมตีแต่ละครั้ง พยายามพุ่งเป้าหมายไปที่จุดตาย และก็จุดที่บั่นทอนการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้ เช่นเส้นเอ็นต่างๆ ไม่เน้นการสังหารในดาบเดียว เพราะตามปกติของเผ่าพันธุ์แอนทีโลป จะมีพลังโจมตีที่เบา แต่ด้วยความปราดเปรียวว่องไว ทำให้สามารถเข้าโจมตีได้อย่างต่อเนื่อง

******************************************

ชื่อตัวละคร : เจตต (Jett - ภาษาถิ่น)

เจ้าของตัวละคร : kidwizard

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : แอนติโลป

รูปร่างหน้าตา : ผมสีน้ำตาลแดงยาวปลกต้นคอ ดวงตาสีทราย รูปร่างสูงสง่า ปราดเปรียว แต่ไม่ถึงกับกำยำ สูงราว 180 ซม. ร่างแปลงเป็นกวางสีน้ำตาลแดงตัวใหญ่ประมาณเมตรครึ่ง มีเขาเป็นกิ่งสวยงาม มีกำลังวังชามาก มีความว่องไวในการหลบหลีก แต่ไม่สามารถรับการกระทบตรงๆได้มากนัก

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เป็นคนจริงจัง ใฝ่ฝันในพลังอันแข็งแกร่ง ไม่สนใจเรื่องรักหรือเรื่องอื่นใดนอกจากการต่อสู้ รักความยุติธรรม และมักเป็นกำลังสำคัญให้กับหัวหน้าเผ่า

ตำแหน่ง : ตัวแทนนักรบเผ่าแอนติโลป

รูปแบบการต่อสู้ : มักต่อสู้มือเปล่าด้วยการพุ่งเข้าหาแล้วใช้ไหล่ชน เมื่อแปลงร่างจะใช้เขาเสยคู่ต่อสู้จนกระเด็นไปไกล การโจมตีทางกายภาพและการหลบหลีกสูง แต่ไม่สามารถรับการปะทะโดยตรงได้มากนัก

******************************************

ชื่อตัวละคร : ยูคาลอว์ฟ คราวน์ {Eucalovf Crown} (ส่วนใหญ่คนเรียกว่า คราวน์)

เจ้าของตัวละคร : Asiseto

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : สคิวริดส์

รูปร่างหน้าตา : รูปร่างค่อนข้างเล็กออกจะผอมบางดูคล่องแคล่ว ผิวสีไข่ ใบหน้าเรียวได้รูปมักมีรอยยิ้มบางๆอยู่เสมอ ผมสั้นสีน้ำตาลอ่อนจนเกือบทองหยักศกน้อยๆตามธรรมชาติ ดวงตาสีดำสนิทมักมีประกายพราวระยับเหมือนกำลังเพลิดเพลินกับบางสิ่ง หูและหางเป็นสีน้ำตาลเข้มจนเกือบดำสนิท

นิสัยและประวัติส่วนตัว : นิสัย : มองเผินๆแล้วเหมาะจะเป็นพวกศิลปินเที่ยวกินรำกินมากกว่านักรบ มีนิสัยสบายๆไม่ค่อยจริงจังนัก ชื่นชอบการเล่นดนตรี(พิณ) และมักหลบเลี่ยงการปะทะฝีมือกับใครต่อใครจนบางครั้งถูกมองว่าอ่อนหัด (บางทีถูกเล่นงานจนอ่วมก็มีแต่เขาก็มักจะพูดด้วยเสียงสบายๆว่า “ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร”) เจ้าตัวมักจะมีรอยยิ้มประดับใบหน้าและน้ำเสียงซื่อๆดูไม่ค่อยอันตราย แต่บางครั้งคำพูดที่(แสร้งให้)ดูเหมือนไม่ได้คิดอะไรก็ไปสะกิดใจคนบางคนเข้าอย่างจังได้ เรียกว่าเป็นคนประเภทร้ายเงียบ

ประวัติ: เป็นเด็กกำพร้าที่ถูกเจ้าของโรงนามาพบเข้า หากว่างเว้นจากการประลองฝีมือกับใครงานการส่วนใหญ่ก็คืองานในโรงนานี่แหละ ชื่อเสียงด้านการต่อสู้ของเขามาจากสมัยอายุได้ 14-15 และแอบหนีออกไปเที่ยวเล่นนอกโรงนาแล้วเกิดหลงเข้าไปในลานประลองเข้า จึงได้แสดงฝีมือ ณ ที่นั้นเป็นครั้งแรก(โดยไม่ได้ตั้งใจ)ซึ่งทำให้ชื่อของเขาแผ่กระจายไปทั่ว แต่หลังจากนั้นเขาก็ไม่ค่อยแสดงฝีมือบ่อยนัก (แสร้งทำเป็นไร้ฝีมือนั่นแหละ)

ตำแหน่ง : ตัวแทนนักรบประจำเผ่าสคิวริดส์

รูปแบบการต่อสู้ : เขาเป็นคนตัวอ่อนมาก จึงเคลื่อนไหวได้ปราดเปรียว มีการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วจนแทบมองไม่ทัน (จนบางทีคนยังงงว่าชนะได้ยังไง และตอนไหน) มักจะเน้นการต่อสู้ด้วยวิทยายุทธ์มากกว่าอาวุธ โดยใช้การแปลงพลังปราณเป็นเสียงพิณโจมตี แต่ฝีมือดาบก็ไม่เลวเลยทีเดียว มักจะใช้ดาบตอนถูกเข้าประชิดตัวหรือในสถานการณ์คับขันที่ไม่สามารถแปลงพลังปราณเป็นเสียงพิณได้ทันใจ

**หมายเหตุ เชอร์แตมป์ขอแก้ไขรูปแบบการต่อสู้เล็กน้อยเพื่อให้ความสามารถเชิงพลังเวทของเผ่านี้ดูเด่นขึ้นนะคะ**

******************************************

ชื่อตัวละคร : ยูอิ เอสคลาดา

เจ้าของตัวละคร : kidwizard

เพศ : หญิง

เผ่าพันธุ์ : ชาแมน

รูปร่างหน้าตา : ดวงตาสีเทา ผมสีดำสนิท รูปร่างเล็กและบอบบาง สูง 162 ซม. มีเสียงหวานใสเหมือนสายเครื่องดนตรีประเภทสี

ตำแหน่ง : หัวหน้าเผ่าชาแมน

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เป็นชาแมนต้นสังกัดของท่านดิโอ เทพแห่งความตาย เป็นคนนิ่งและเงียบ เป็นชาแมนที่มาคอยตามเก็บดวงวิญญาณใน DTP ตามคำสั่งของท่านดิโอ เคารพและเชื่อฟังท่านดิโอเป็นอย่างยิ่ง

รูปแบบการต่อสู้ : ดูดพลังวิญญาณรอบตัวเข้ามาเพื่อเสริมกำลังในการต่อสู้

******************************************

ชื่อตัวละคร : อาเคสเชอร์  ซีมูเตท

เจ้าของตัวละคร : galio

เพศ : หญิง

เผ่าพันธุ์ : ชาแมน

รูปร่างหน้าตา : ดวงตาเรียวสบายๆนัยน์ตาสีน้ำตาลส้มหม่นๆแต่สบายตาแปลกๆ จมูกได้ทรง ริมฝีปากบาง ใบหน้ารับเข้ากันแต่โดยรวมแล้วไม่โดดเด่นนักผิวออกสีแทนแต่กลับมองดูโปร่งเปราะเหลือเกิน เรือนผมสีดำรัตติกาลจางๆหม่นๆหยักศกปะบ่าไม่รุ่มร่ามแต่อย่างใด นับแล้วเป็นสีที่โดดเด่นตัดกับส่วนรวมมากเพราะเป็นสีที่เข้มที่สุด  รูปร่างเรียกว่าติดจะเล็กไปเสียหน่อยแต่โดยบุคลิกรวมๆมองดูสง่าแปลกๆ แขน ขา มือ ทุกส่วนเรียกว่าไม่เกะกะสักนิด มันช่วยเหลือเธอแต่ทุกอย่างและก็สามารถใช้แต่ละส่วนของร่างกายอย่างดีที่สุด

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เป็นคนที่ติดจะสบายๆอะไรก็ได้มากไปหน่อย ดังนั้นจึงไม่ออกความคิดเห็นอะไรมาก เลยดูเข้าใจยากอ่านไม่ออกและก็ไม่ค่อยมีคนที่สนิทใกล้ชิดเยอะแต่ ก็เป็นที่รักของทุกคนที่ได้รู้จักกัน การมองโลกในแง่ดีจนเหลือเชื่องัดแต่เรื่องที่ขัดใจคนอื่นแต่กลับ ไม่ได้น่าเกลียดหรือทำให้ใครเกลียดนั่นสุดยอดมาก ไม่ทะเยอทะยานไม่ได้ปล่อยทิ้งหาย แต่พอดีและก็สันโดษมากๆ อารมณ์ดีพลอยให้คนยิ้มตาม เป็นธรรมชาติสดใสสบายๆ ทำเรื่องที่คนอื่นคิดไม่ถึงได้เสมอๆ ถ้าเป็นเรื่องที่โดนใจจะลุยและบ้าบิ่นเอาสุดๆ จะทำให้คนอื่นอยากเตะตรงที่พูดตรงและไม่ค่อยจะตรงใจใครสักเท่าไรนี่แหละ

ตำแหน่ง : ชาแมนฝึกหัด

รูปแบบการต่อสู้ : ประมาณ จะคอยดูแลช่วยเหลืออยู่ฉากหลังยกเว้นจะเป็นเรื่องที่น่าสนใจจะออกลุยฉากหน้า จะเติบโตเมื่อได้ปะมือขึ้นเรื่อยๆ แต่จะฝึกฝนพลังวิญญาณอยู่เนื่องๆเพราะจะได้ทนต่อการต่อสู้ได้นานๆ

******************************************

ชื่อตัวละคร : ราเซตต์ แบล็คสวอน

เจ้าของตัวละคร : The 7th Time Historian

เพศ ชาย

เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์

รูปร่างหน้าตา : รูปร่างเพรียวบางสะโอดสะองสง่างามตามแบบฉบับแวมไพร์ เรือนผมสีแดงดุจไวน์ยาวสลวย นัยน์ตาสีม่วงอมแดงผิวขาวราวกับจะโปร่งแสง

นิสัยและประวัติส่วนตัว : นิสัย สุภาพ อ่อนโยน มีความเป็นสุภาพบุรุษจนยากจะหาเจอ ให้ความรู้สึกเหมือนเจ้าชายขี่ม้าขาวบวกกับพี่ชายผู้คอยดูแลเอาใจใส่ แต่ในขณะเดียวกันก็เจ้าเล่ห์อย่างร้ายกาจ กับคนที่ได้ชื่อว่าเป็นศัตรูจะไม่เคยได้รับคำว่าปรานี ยิ่งกับพวกที่ทำร้ายพวกพ้องของเขาแล้วไม่ต้องพูดถึง แต่ปกติจะทำหน้าที่คอย “ตามเก็บกวาด” เรื่องวุ่นวายที่คนอื่นๆทำไว้เสียมากกว่า ถือคติยิ้มไว้ก่อน ไม่ว่าเขาจะดีใจ โกรธหรือเสียใจก็จะยิ้มลูกเดียวทำให้เดาอารมณ์ยากแต่เวลาโกรธจะรู้สึกได้ถึงบรรยากาศชวนอึดอัดยากจะเข้าไปใกล้

ประวัติส่วนตัว แวมไพร์ตามพิธีการ ได้รับสายเลือดบริสุทธิ์จากองค์ราชินีลิลลิธ แม้จะไม่ใช่พวกที่อยู่สูงสุดตามลำดับศักดิ์ดินาแต่ก็จัดได้ว่าเป็นชนชั้นสูง ใช้ชีวิตอยู่อย่างเรียบง่ายจนบางทีเจ้าตัวก็รู้สึกเบื่อ หลายครั้งจึงมักแอบออกไปนอกเมืองเพื่อเปิดหูเปิดตาและเป็นคนประเภทดวงสมพงษ์กับพวกที่กำลังเดือดร้อน พอออกไปทีไรขากลับจะต้องหิ้วสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่ คนหรืออะไรที่บาดเจ็บกลับมารักษา บางทีก็มาเป็นกลุ่มเป็นฝูงเลยด้วย

**หมายเหตุ เชอร์แตมป์ขอแก้ไขประวัติให้สอดคล้องกับที่มาของเผ่าพันธุ์นะคะ**

ตำแหน่ง : ราชองครักษ์พิทักษ์ราชินี

รูปแบบการต่อสู้ : รูปร่างเพรียวบางทำให้เคลื่อนไหวได้อย่างคล่องแคล่วส่งผลให้ราเซตต์เน้นที่จะต่อสู้โดยใช้ไหวพริบและความเร็วมากกว่ากำลัง ปกติในตอนกลางคืนเขาจะเปลี่ยนเลือดของตนเองให้กลายเป็นอาวุธต่างๆซึ่งหลักๆก็คือแส้กุหลาบซึ่งมีหนามแหลมคมและดาบเพรียวบางแต่คมกริบสีโลหิต พุ่งเข้าหาศัตรูโดยตรงหรือไม่ก็แฝงไปในเงาแล้วปรากฏตัวจู่โจมอย่างรวดเร็วในระยะประชิดโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันรู้สึกตัว แต่ในเวลากลางวันที่กำลังลดลงก็จะพกอาวุธที่สามารถโจมตีในระยะไกลได้จำพวกปืนเอาไว้ แต่ถ้าหลีกเลี่ยงการต่อสู้ได้เขาก็จะเลี่ยง

******************************************

ชื่อตัวละคร : เอเรียส  เอสทาเวีย

เจ้าของตัวละคร : [S]olar[Z]

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์

รูปร่างหน้าตา : รูปร่างสูงโปร่งตามลักษณะแวมไพร์  ใบหน้าคมเล็กน้อย  ผมสีแดงโทนออกไปทางดำ  ดวงตาสีแดงทับทิม  ผิวขาว

นิสัยและประวัติส่วนตัว : นิสัย :: ตอบสนองไว  เถื่อนเล็กน้อย  มีความคิดแน่วแน่ว่าชายหญิงเท่าเทียม  แต่ก็เป็นคนสบายๆ  คุยได้ด้วยทุกเวลา  ให้ความรู้สึกเป็นกันเองตลอดเวลา  ทำให้เข้ากับคนอื่นได้ง่ายจนเกินเหตุ  ชอบกินของหวานมากกกถ้าไปที่ห้องเขาจะเจอกับกองขนมดังภาพ ทำให้รู้ว่าทำขนมเก่งมาก และเป็นคนที่มองอารมณ์ของราเซตต์ออก

ประวัติ :  หนี่งในตระกูลแวมไพร์ตามพิธีการที่ได้รับสายเลือดบริสุทธิ์จากราชินีลิลลิธ ตระกูลของเขาทั้งฝ่ายบิดาและมารดาได้รับใช้ราชวงศ์มาเป็นเวลานาน โดยเฉพาะตระกูลฝ่ายมารดาที่มีประวัติยาวนานกว่าหมื่นปี ตั้งแต่สมัยราชวงศ์เดอ โรเซ่ ที่สูญหาย

ต้นตระกูลฝ่ายมารดาของเขาเป็นหนึ่งในข้ารับใช้ที่ติดตามเจ้าหญิงเฟรส ต้นราชนิกูลโบล์ดเวย์นไปที่ไกอา และยังคงติดตามกลับมาที่เดวิลโทเปีย จนมาถึงรุ่นมารดาของเขา เจ้าชายฟาห์นาสตัดสินใจหันหลังให้ราชวงศ์เพราะถูกขัดขวางความรัก จึงออกมาก่อตั้งราชวงศ์บลัดเวน (แวมไพร์) ร่วมกับพระชายา คือราชินีลิลลิธ ซึ่งบิดามารดาของเขาก็เป็นหนึ่งในผู้ติดตามเจ้าชายฟาห์นาสออกมาก่อตั้งเมืองใหม่ด้วย

ตั้งแต่เข้ามารับใช้ราชวงศ์ มีเวลาว่างเยอะอยู่พอสมควร จึงเอาเวลาว่างไปหัดทำขนม ถึงแม้แต่เดิม การทำขนมจะเป็นงานของฝ่ายหญิงเท่านั้น แต่เจ้าตัวไม่ใส่ใจเพราะคิดว่าหญิงชายจะทำอะไรก็ได้เท่าเทียมกัน ทำให้ตอนนี้สามารถทำขนมได้เกือบ 80% ของขนมทุกชนิด  เลยต้องรับจ๊อบคนทำขนมหวานประจำราชวังไปอีกงาน

**หมายเหตุ เชอร์แตมป์ขอแก้ไขประวัติให้สอดคล้องกับที่มาของเผ่าพันธุ์นะคะ**

ตำแหน่ง : ราชองครักษ์พิทักษ์ราชา / หัวหน้าห้องเครื่องหวานประจำพระราชวัง

รูปแบบการต่อสู้ : ถึงจะมีความเร็วเป็นเลิศ แต่ชอบเล่นสงครามทางจิตวิทยามากกว่า ด้วยการยั่วยุอีกฝ่ายให้มาเข้าแผนของเขาด้วยคำพูดต่างๆนาๆ  ไม่ว่าจะเป็นกลางคืน หรือ กลางวัน ก็สามารถตีกันได้ตลอดเวลาถ้ามีคนต้องการ อาวุธที่ใช้นั้นมักจะเป็นอาวุธระยะประชิดชนิดต่างๆ เช่น มีด ดาบ หอก  แต่ถ้าเป็นตอนกลางคืนก็เอาเลือดมาชุบกำปั้นทำให้ขึ้นรูปจนกลายเป็นกงเล็บ  จากนิสัยการชอบยั่วยุอีกฝ่ายทำให้มักเกิดปัญหาประจำเมื่อพบกันอีกครั้ง

******************************************

ชื่อตัวละคร : เอ็กเซียร์  มาเวลล์ (Exier Marvel)

เจ้าของตัวละคร : Asiseto

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์

รูปร่างหน้าตา : รูปร่างสูงสง่างามดูปราดเปรียว ผิวขาวซีด นัยน์ตาสีแดงเข้มเรียวคม มีผมสั้นสีบลอนด์ทองเกือบขาวชี้ฟูคล้ายขนสุนัขป่า

นิสัยและประวัติส่วนตัว : นิสัย : เป็นคนคิดอย่างไรก็พูดอย่างนั้น แสดงออกอย่างตรงไปตรงมา จนบางครั้งดูเหมือนเป็นคนไม่ถนอมน้ำใจผู้อื่น แรกพบอาจจะทำให้คนไม่ค่อยชอบหน้าได้เพราะพูดจาขวานผ่าซาก ทำท่าทางเย็นชาและชอบมองคนอื่นด้วยหางตา แต่ถ้าได้รู้จักกันก็จะรู้ว่าเขาเป็นคนใจดี และค่อนข้างขี้สงสาร เพียงแค่แสดงออกไม่ค่อยเก่ง เขาไม่ค่อยชอบให้ใครมายุ่งกับเรื่องส่วนตัวมากนัก – มีบุคลิกค่อนข้างซับซ้อน บางครั้งติดจะเย็นชา แต่บางครั้งก็เป็นคนที่สร้างเสียงหัวเราะได้,บางทีชอบแกล้งกวนประสาทคนอื่นเล่น(เช่น แกล้งไม่รู้ ไม่ยอมตอบคำถามของอีกฝ่าย ฯลฯ),ชอบต่อสู้เอาความสนุก – ถ้าไม่มีอารมณ์ก็ไม่สู้ , รักสัตว์

ประวัติ : เป็นแวมไพร์ตามพิธีกรรม มาจากตระกูลแวมไพร์ที่มีฐานะดีพอสมควร ครอบครัวของเขาแยกแขนงไปมากมายหลายสาย มีญาติฝ่ายนู้น ญาติฝ่ายนี้ เรียกว่าเป็นคนมีญาติเยอะจนน่าตกใจ (ญาติบางคนเขายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นญาติ) , เขาแยกออกมาอาศัยอยู่ตัวคนเดียวเพราะไม่ชอบความวุ่นวาย บวกกับความเจ้ากี้เจ้าการของญาติๆทั้งหลายที่ชอบมายุ่งกับชีวิตของเขา

ตำแหน่ง : หัวหน้าหมู่รักษาประตูพระราชวัง

รูปแบบการต่อสู้ : มีนิสัยชอบสู้เอาความสนุก ถ้าไม่จำเป็นหรือไม่มีอารมณ์ก็จะไม่สู้ ในตอนกลางวันจะสู้โดยใช้กริซ (ก็แล้วแต่อารมณ์ของเขา สู้ด้วยมือเปล่าหรือสิ่งของใกล้ๆมือก็มี) , ในตอนกลางคืนจะสามารถแปรเลือดให้กลายเป็นปืนและกระสุนยิง (กระสุนจะมีลักษณะพิเศษคือเมื่อทำให้เกิดแผลแล้วจะหลั่งพิษอัมพาตออกมา) , เขาจะไม่สู้ถึงกับฆ่าใครตาย (เป็นคนใจอ่อน)

******************************************

ชื่อตัวละคร : เฟเทลล่า คานาน   

เจ้าของตัวละคร : ไอติม sha~ la~ la~

เพศ : หญิง

เผ่าพันธุ์ : พอยชั่นเอล์ฟ

รูปร่างหน้าตา : เรือนผมสีขาวจัดยาวจรดข้อเท้าดูนุ่มนิ่ม แต่พอจับเข้าจริงๆจะพบว่าค่อนข้างหยาบกระด้าง หน้าม้าซอยยาวลงมาครึ่งจมูกตรงเท่ากันทำให้บังตาอย่างจงใจ ดวงตาของเธอมีลักษณะเรียวคม ไม่โตเหมือนหญิงสาวทั่วไป นัยน์ตาสีเขียวมรกตใสๆนั้น ดูเหมือนเป็นอัญมณีฝังไว้ เหมือนไม่ใช่ดวงตา โดยเหตุนี้กระมัง...เธอจึงปล่อยให้หน้าม้ายาวบังตาไว้ จมูกเล็กๆไม่โด่งโดดเด่นอะไรมากนัก ริมฝีปากอิ่มเอิบไปด้วยสีแดงจัดจนคล้ายเลือดอย่างไรอย่างนั้น ช่างตัดกับสีผิวของเธอที่ไม่ใช่สีขาว แต่เป็นสีซีดๆคล้ายกระดาษที่ผ่านมานับร้อยปี รูปร่างเพรียวบาง ดูคล่องตัวมากหากเธอมวยผมยาวๆของเธอขึ้นไป แขนขาดูยาวเก้งก้าง และมีบาดแผลเล็กๆน้อยๆที่เกิดจากของร้อนหรือของมีคมตามกาย เสียงของเธอนั้นแหบแห้งคล้ายกับตะโกนมายาวนาน จนเสียงหายไปหมด โดยคงลักษณะเสียงสูงแบบหญิงสาวไว้ ทำเอาดูเป็นคนที่แปลกมากคนหนึ่งทีเดียว

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เป็นผู้หญิงที่ลึกลับจริงๆสำหรับเธอคนนี้ เธอมักจะไปอยู่ในที่ๆหนึ่งโดยไม่เฉพาะเจาะจงอย่างมาก ไม่ใครรู้ว่าเธอไม่ถึงที่นั่นนานหรือยัง และส่วนใหญ่หัวใจจะวายเอาดื้อๆเมื่อเธอพูดด้วยเสียงอันแหบแห้งข้างหลังใคร รักสนุก และขี้แกล้ง เพียงแต่ไม่ค่อยมีโอกาสที่จะเช่นนั้น ชอบพูดห้วนๆสั้นๆเหมือนไม่ใส่ใจ น้ำเสียงไม่ยี่หระ แต่ทุกคนรู้ดีว่าเธอมีความเป็นห่วงคนในเผ่ามากแค่ไหน มีเรื่องเดือดร้อนอะไร เธอจะคอยช่วยเหลือตลอด ถ้าเป็นพวกเดียวกันละก็นะ เธอสามารถสังหารทุกคนอย่างไม่ปราณีหากคิดจะทำอะไรพวกพ้องของเธออย่างเด็ดขาด ชอบแสยะยิ้มมากกว่าการยิ้มเฉยๆเมื่อเวลาพึงพอใจหรือเจออะไรน่าตื่นเต้นเข้า ทำให้เธอเป็นคนน่ากลัว บวกกับเสียงหัวเราะของเธอ ดูเหมือนเป็นคนที่ไม่น่าเข้าใกล้แม้แต่น้อย เป็นคนใจกล้าหาญ และใจถึง ไม่ชอบคนขี้ขลาดที่มักหลบหนีความจริง คำพูดของเธอแม้ดูแรง แต่เมื่อรู้ถึงความหมายอาจจะชอบเธอขึ้นได้ไม่ยากทีเดียว

ตำแหน่ง : ผู้พิทักษ์ประจำเผ่าพอยชั่นเอล์ฟ

**หมายเหตุ เนื่องจากในอีกบอร์ดที่เชอร์แตมป์รับสมัครตัวละครไว้เช่นกัน มีคนลงสมัครตำแหน่งหัวหน้าเผ่าพอยชั่นเอล์ฟตัดหน้าไปก่อน จึงขอโยกตัวละครตัวนี้ไปรับบทอื่นนะคะ (แต่รับรองว่าเป็นบทที่เด่น และได้อวดความสามารถมากกว่าแน่นอนค่ะ)**

รูปแบบการต่อสู้ : ส่วนใหญ่เธอเป็นพวกลอบทำร้ายมากกว่าเจอกันตรงๆ โดยการเป่าลูกดอกยาพิษหรือรมควันพิษบางๆโดยไม่ให้รู้ตัว เพราะความสามารถของเธอคือการทำยาพิษชั้นสูงที่เหมือนจะทำได้ตามใจนึก แต่กว่าจะทำออกมาได้ช่างยากลำบากยิ่งนัก แต่หากเจอกันตรงๆจะมีระเบิดยาพิษขว้างปาไปก่อน แล้วกลับมาตั้งหลักซุ่มโจมตีในดงไม้หรือระยะไกล

******************************************

ชื่อตัวละคร : มาฮาโด้ สตับบลิ้ง

เจ้าของตัวละคร : Gang_Cartoon

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : คิวบัส

รูปร่างหน้าตา : เป็นชายหนุ่มที่มีผมสีดำที่ยุ่งนิดๆ มีดวงตาสีดำสนิท สายตาของเขาแทบจะไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่กับใคร ผิวสีขาวเนียน ตัวสูงพอสมควร

นิสัยและประวัติส่วนตัว : เป็นชาวคิวบัสที่ไม่ได้แลกเปลี่ยนกับจอมมาร แต่สืบเชื้อสายมาจากบิดามารดาซึ่งเป็นคิวบัสทั้งคู่ ไม่ค่อยจะเป็นมิตรกับใคร มีความอดทนสูงพอสมควร เขาชอบเก็บตัวอยู่เงียบๆเพื่อฝึกพลังเวทย์

**หมายเหตุ ขอลบเงื่อนไขพิเศษที่เป็นการลดข้อด้อยเฉพาะเผ่า เนื่องจากไม่มีที่มาที่ไปรองรับนะคะ**

ตำแหน่ง : ชาวเมืองสเปคคูลัม

รูปแบบการต่อสู้ : จะถือไม้คฑาเก่าๆในการต่อสู้ เป็นเผ่าคิวบัสที่น้อยคนหรือแทบจะคนเดียวของเผ่าที่จะใช้ไม้คฑา เป็นพวกใช้พลังเวทมนต์ในการต่อสู้เป็นส่วนใหญ่ จะชอบเสกพลังใส่คู่ต่อสู้โดยผ่านไม้คฑา มีความสามารถในการบินที่เยี่ยมยอด เวทมนต์ที่ใช้ส่วนใหญ่จะเป็นมนตร์ดำจึงมีความสามารถในการสนับสนุนที่ดี แต่ก็พอโจมตีได้บ้าง

**หมายเหตุ ขอแก้ไขจุดนี้เนื่องจากในเดวิลโทเปีย มนตร์ดำถือเป็นมนตร์สายสนับสนุน มีความสามารถในการโจมตีค่อนข้างต่ำค่ะ เว้นแต่ผู้ร่ายมนตร์จะมีพลังความมืดเทียบเท่ากับเทพดำซึ่งเป็นปีศาจระดับสูงสุด มนตร์ดำจึงมีพลังพอจะใช้ทำลายล้างได้**