ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ลุ้นรักโปรเจคต์ลับฉบับยัยจอมจุ้น

    ลำดับตอนที่ #6 : เจอกันครั้งแรก

    • อัปเดตล่าสุด 7 มี.ค. 49



    6.

     

    ก๊อกๆๆ...เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกแล้ว

    สักวันฉันจะต้องหัวใจวายตายเพราะเสียงเคาะประตูนี่แน่ๆ U__U

    "ใครน่ะ"

    พี่เซจิตะโกนถาม หลังจากยื่นวีซีดีส่งให้จินวอน

    "ฉันเอง" เสียงห้าวๆ ที่คุ้นเคยดังขึ้น

    "อ้าว โยชิเรอะ เดี๋ยวไปเปิดให้"

    พี่เซจิลุกไปเปิดประตู และเมื่อโยชิเดินเข้ามาในห้องแล้ว พี่เซจิก็พูดเสียงดัง

                    "ต่อไปนี้จะมีรหัสลับเฉพาะของพวกเรานะ ก็คือให้เคาะประตูแบบนี้"

    ก๊อกๆ ก๊อกๆ ก๊อกๆๆ

    เขาเคาะประตูตู้เสื้อผ้าให้ดูเป็นตัวอย่าง

    "อืม ดีเหมือนกัน จะได้รู้ว่าคนในหรือคนนอก" โยชิสนับสนุน

    "ฉันกลับห้องล่ะ"

    อยู่ดีๆ จินวอนก็ลุกพรวดขึ้นมา

    "อ้าว นายก็อยู่เหรอ มาทำไมที่นี่ล่ะ"

    โยชิหันไปทางจินวอน พลางทำหน้าประหลาดใจ

    "ฉันจะมานี่ ต้องมีธุระด้วยรึไง" จินวอนพูดเสียงแข็ง

    ดูท่าทางจินวอนจะไม่ถูกกับโยชิแฮะ สงสัยจะหึงแน่ๆ ที่โยชิได้นอนกับพี่เซจิ

    ว้ายยฉันคิดอะไรออกไปเนี่ย >O<

    "ก็ถามดูเฉยๆ แค่นี้ต้องหงุดหงิดด้วยรึไง" โยชิยักไหล่

    "ใครบอกว่าฉันหงุดหงิดล่ะ เฮอะๆๆ ไปแล้วดีกว่า เจอกันข้างล่างตอนเก้าโมงนะ ขอบคุณมากเซจิ"

    "อืม ไม่เป็นไร"

    แล้วจินวอนก็เดินออกจากห้องไป โยชิได้แต่ส่ายหัว

    "จะหาเรื่องมาหาไอ้เซจิล่ะสิ ไอ้ตุ๊ดเอ๊ยย..."

    "ไม่เอาน่า...ไอ้โย ก็เพราะนายชอบพูดแบบนี้น่ะสิ จินวอนมันถึงได้ไม่ชอบขี้หน้านาย"

    อ๊าอย่างงี้นี่เอง โยชิก็คิดเหมือนกันกับฉัน เห็นมั้ยล่ะ ฉันไม่ได้กล่าวหาใครมั่วๆ นะเนี่ย อิๆ ^O^

    "ช่างเถอะ ไม่ชอบก็ไม่ง้อเฟ้ย"

    โยชิยักไหล่พลางยกมือขึ้นดูนาฬิกา

    "นี่มันจะเก้าโมงแล้วนะไอ้เซ เราลงไปกันเถอะ เดี๋ยวโดนไอ้เจโรมทำโทษอีกหรอก"

    "อืม ไปๆ"

    พี่เซจิพยักหน้าพลางหันมาทางฉัน

    "เดี๋ยวประมาณเก้าโมงสิบนาที เธอค่อยไปอาบน้ำนะ เดินตรงไปเรื่อยๆ แล้วเลี้ยวขวา ห้องน้ำอยู่ทางซ้ายสุด ประตูสีดำน่ะ"

    "รับทราบค่ะ" ฉันพยักหน้าหงึกหงัก

    "งั้นพวกพี่ไปล่ะ เจออะไรไม่ชอบมาพากลก็หาที่ซ่อนโดยเร็วนะ แล้วถ้าถูกจับได้ ห้ามซัดทอดถึงพี่เด็ดขาด เข้าใจมั้ย"

    "รู้แล้วล่ะน่า" ฉันรับปากอย่างแข็งขัน

    แล้วในที่สุดสองคนนั้นก็เดินออกไปจากห้อง

    ฉันเดินกลับมาที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ แล้วพิมพ์ข้อมูลเกี่ยวกับกฎของโรงเรียนเพิ่มขึ้น

     

    กฏของรร. ข้อที่1 ห้ามนักเรียนชายทุกคนมีรอยสัก ไม่ว่าจะเป็นส่วนไหนของร่างกายก็ตาม

    กฏของรร. ข้อที่2 ห้ามนำนักเรียนหญิงเข้ามาโดยเด็ดขาด

     

    เมื่อพิมพ์เสร็จฉันก็ยกนาฬิกาขึ้นดู อ๊าา~ นี่มันเก้าโมงสิบห้าแล้ว ฉันต้องรีบไปอาบน้ำโดยด่วน ตายล่ะ!! ลืมถามพี่เซจิซะด้วยสิว่าเค้าเลิกประชุมกันตอนกี่โมง เกิดเลิกเร็วล่ะก็ซวยเลย แบบนี้ต้องรีบคว้าอุปกรณ์ไปอาบน้ำซะแล้ว

    ฉันค่อยๆ กระดึบเอาหลังชนกำแพงไปเรื่อยๆ เหมือนในหนังเจมส์บอนด์ 007 ด้วยความระมัดระวังสุดชีวิต ไหนๆ ก็มาถึงขั้นนี้แล้ว ฉันจะถอยไม่ได้ อ๊ะนั่นประตูสีดำ ฉันเจอแล้วได้อาบน้ำแล้วเรา ฮิๆๆ ^O^

    ฉันลองเอาหูแนบที่ประตูดูก่อน ข้างในเงียบสงัด ไม่น่าจะสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าผู้ชายอาศัยอยู่ ฉันจึงค่อยๆแง้มประตูออก แล้วรีบดันตัวเข้าไปก่อนจะปิดประตูลง

    อ๊าาา ห้องน้ำนี่กว้างชะมัดยาด แบ่งออกเป็นสองฝั่ง ฝั่งละแปดห้อง ฉันเดาว่าฝั่งซ้ายน่าจะเป็นห้องส้วม ส่วนฝั่งขวาน่าจะเป็นห้องอาบน้ำ แล้วฉันก็เลยลองเปิดประตูแรกทางฝั่งขวาดู...

    แอ๊ดดดด~ ||(O_o)||

    โอ้...จริงๆ ด้วย ฝั่งขวาเป็นห้องอาบน้ำ ข้างในห้องมีถังน้ำใบใหญ่กับฝักบัว แล้วก็ราวตากผ้า

    เอาล่ะ แต่ฉันไปอาบที่ห้องท้ายสุดดีกว่าเพื่อความปลอดภัย

    และแล้ว...ฉันก็เดินมาถึงห้องสุดท้าย เมื่อปิดประตู ฉันก็ลงมืออาบน้ำอย่างสบายใจ...สบ๊ายย สบายยจังเลย~ เกือบลืมตัวฮัมเพลงออกไปแล้วมั้ยล่ะเนี่ย

    ตายล่ะ ฉันจะมัวโอ้เอ้ไม่ได้ รีบอาบรีบออกดีกว่า >O<

    ฉันหันไปคว้าผ้าเช็ดตัวพลางเช็ดตัวให้สะอาด แล้วลงมือเปลี่ยนชุดทันที โอเค...เรียบร้อย..ทีนี้ก็พร้อมหาข้อมูลต่อแล้วไปล่ะจ้า

    กริ๊กกก...แอ๊ดดดด...

    เฮ้ยย!! เดี๋ยวๆๆ เสียงเปิดประตูนี่หว่า OoO ได้ไงๆ ฉันยังไม่ได้จับลูกบิดเลยนะ O_o

    อ๊ะ!! หรือเสียงมาจากประตูใหญ่ แย่แล้ว...นี่ฉันอาบช้าเกินไปเหรอเนี่ย ทำยังไงดี U___U

     



    7

     

    "ดีเนอะ วันนี้อาจารย์ใหญ่เรียกประชุมเอง พวกเราก็เลยสบาย"

    เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น หลังจากประตูห้องน้ำรวมถูกปิดลง

    "อืม วันนี้ฉันก็ยังไม่ได้อาบน้ำซะด้วย เพราะมัวแต่ไปค้นห้องพวกไอ้เซจิกับไอ้โยชิอยู่น่ะสิ"

    เสียงเข้มห้าวของผู้ชายอีกคนตอบกลับมา

    ฉันเริ่มขนลุกซู่ ตายแล้ววว...ยะ อย่าบอกนะว่านั่นคือเสียงนายเจโรม ประธานนักเรียนสุดโหดที่พวกพี่ชายฉันกลัวกันนักหนาง่ะ

    "แล้วเดี๋ยวนายจะอาบน้ำเลยรึเปล่าวะ เจโรม" เสียงผู้ชายคนแรกเอ่ยปากถาม

    ตายแล้ววว >O< จะ จะ เจโรมจริงๆ ด้วย ทำยังไงดีล่ะทีนี้ ฉันต้องโดนจับได้แน่ๆ เลย T^T

    "เอออาบดิ แล้วนายล่ะเซน?" เจโรมถามกลับ

    "ฉันอาบตั้งแต่เช้าแล้วว่ะ กะว่าเดี๋ยวล้างหน้าสักหน่อยค่อยลงไปซ้อมบอลข้างล่าง นายอาบเสร็จก็ตามลงไปแล้วกัน"

    "อืมๆ"

    บทสนทนาของทั้งคู่หยุดลงเพียงเท่านี้...

    ฉันได้ยินเสียงเปิดน้ำที่อ่างล้างมือ สงสัยเป็นนายคนที่ชื่อเซนอะไรนั่นกำลังล้างหน้าแน่ๆ ส่วนอีตาประธานนักเรียนสุดโหดก็คงกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะฉันได้ยินเสียงเข็มขัดกระทบกับพื้นห้องน้ำ

    โอ๊ย...แย่แล้ว ทำไมฉันถึงซวยได้อย่างนี้นะ T^T สงสัยต้องหาที่ซ่อนก่อนล่ะ ไม่อย่างนั้นรายงานฉันเป็นหมันแน่ๆ เลย

    ฉันพยายามมองไปรอบๆ ห้อง (O_O ) ( O_O) ง๊า...ในนี้ไม่มีอะไรจะกำบังตัวได้เลยสักนิดเลยอ่ะ ไอ้ถังน้ำใบนี้ก็สูงพอสมควรหรอกนะ แต่ให้ฉันเข้าไปอยู่ในนั้นไม่ไหวแน่ๆ คงสำลักน้ำตายก่อน U_U แล้วฉันจะไปหลบที่ไหนดีเนี่ย คิดซิคิดๆๆๆๆ >O<

    อ๊าาา~ ใช่สิ ด้านบนล่ะ ด้านบนอาจจะมีทางเชื่อมข้ามไปห้องข้างๆ ได้ ลองเงยขึ้นไปดูดีกว่า

    หวาาา O_o ไม่มีรูไปห้องข้างๆ ได้เลย แต่ข้างบนไม่มีฝ้าเพดานแฮะ มันเป็นเหล็กหลายๆ อันพาดเรียงกันอยู่ คงพอจะปีนขึ้นไปหลบบนนั้นได้ แต่เสี่ยงเป็นบ้าเลยง่ะ >_< ไม่รู้จะรับน้ำหนักฉันไหวรึเปล่านะ โอ๊ย!! เอาไงดี

    กริ๊กๆ กริ๊กๆ

    แย่แล้ว...เสียงลูกบิดประตู นายนั่นเดินมาถึงห้องนี้แล้วเหรอเนี่ย กรี๊ดด TOT

    "เฮ้ย! ใครอยู่ในนั้นน่ะ ทำไมไม่ลงไปประชุม"

    อ๊ากกก...จริงๆ ด้วย >O< ทำไงดีๆๆ

                    ฉันจะล้มลงแกล้งตายแล้วทำเป็นศพขึ้นอืดดีมั้ย เผื่ออีตานั่นจะได้คิดว่าฉันหลุดมาจากฝักบัวไง

    โอ๊ย!! บ้าจริง ฝักบัวรูเล็กเท่าไฝมด ฉันจะออกมาจากในนั้นได้ยังไงเล่า >O< สงสัยคงต้องปีนขึ้นไปแอบข้างบนจริงๆ แล้วล่ะมั้ง

    ปังๆๆๆ!!

    "ออกมาเดี๋ยวนี้นะเฟ้ย แอบโดดประชุมมาอาบน้ำงั้นเรอะ เก๋าไปหน่อยมั้งพวก"

    เสียงอีตานั่นยังคงตะโกนเข้ามาเป็นระลอก

    ไม่ได้การล่ะ... ฉันต้องทำ ทำอะไรสักอย่างแล้ว T^T ตายเป็นตายเว้ย...

    ในที่สุดฉันก็ค่อยๆ ปีนขึ้นไปด้วยการจับถังน้ำคว่ำลง แล้วเทน้ำออกมาให้หมด ก่อนจะซ่อนผ้าเช็ดตัวและเสื้อผ้าไว้ในนั้น

    "นับหนึ่งถึงสาม ถ้านายยังไม่ออกมาล่ะก็ ฉันจะพังประตูเข้าไป แล้วเรื่องนี้ถึงอาจารย์ใหญ่แน่ๆ หึๆๆ

    เสียงเหี้ยมเกรียมของนายเจโรมดังย้ำเข้ามาอีก ทำให้ขาฉันสั่นไปหมด

    เอาล่ะๆตั้งสติให้ดีๆ ก่อน แล้วค่อยๆ ปีนขึ้นไป เอ้า อึ๊บ...

    "หนึ่ง"

    โอ๊ย เดี๋ยวๆๆๆ ฉันดันตัวไม่ขึ้น อย่าเพิ่งนับเด้... >O<

    "สอง"

    อ๊าากก อีกนิดๆๆ จะขึ้นแล้ว...ฮื๊ดด...อึ๊บ...

    "สาม"

    อ๊ายยยยยยยยยยยย >____<

    โครมมมมมมมมมมมมมม!!

    อีตาเจโรมถีบประตูเข้ามาแล้ววว T^T

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×