ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ลุ้นรักโปรเจคต์ลับฉบับยัยจอมจุ้น

    ลำดับตอนที่ #5 : กฏของรร.

    • อัปเดตล่าสุด 7 มี.ค. 49


    5.

     

    อ๊าาา ! พี่เซจิน่ะเอง ตกใจหมดเลย >_<

    "เฮ้! ฉันได้ยินมาจากข้างล่างว่าไอ้เจโรมมันบุกห้องเหรอ โดนจับได้ไปรึยังน่ะ -O-"

    "ถ้าพวกฉันโดนจับได้ จะมานอนเดี้ยงอยู่แบบนี้เรอะ" โยชิย้อนเข้าให้

    "อ้าวยังอยู่กันครบดีนี่หว่า ไม่น่าเชื่อว่าจะรอดสายตาคมกริบของไอ้เจโรมมันไปได้ นึกว่าจะต้องหาที่เรียนใหม่ซะแล้วเรา เฮ้อ ^^'"

    "เฮอะ รอดมาได้งั้นเหรอ แต่ดูสภาพฉันกับโยชิสิพี่เซ... เหงื่อท่วมยิ่งกว่าที่พี่ลงไปวิ่งจ๊อกกิ้งอีก -_-^"

    "ฮะๆ น่าสงสาร ก็บอกแล้วไงให้ระวังตัว เอ้านี่ เอาไปเช็ดหน้าเช็ดตาก่อนไป"

    พี่เซจิโยนผ้าเช็ดหน้าที่พาดไหล่มาแปะไว้บนหน้าฉัน

    "ยี้ >O< เหม็นเหงื่อจะตาย ฉันอยากอาบน้ำมากกว่าาาา ฉันอยากอาบน้ำ ได้ยินม้ายย"

    "ชู่วๆๆ เบาๆ หน่อยสิ เดี๋ยวไอ้เจโรมมันก็ย้อนกลับมาอีกหรอก"

    โยชิเอื้อมมือมาปิดปากฉันไว้ ทำให้ฉันสังเกตเห็นรอยแผลน่ากลัวที่หลังมือของเขา

    "อ๊ะ!! นี่มันรอยอะไรน่ะ -O-"

    "ว่าไงนะ"

    โยชิชะงักมือออกพลางยกขึ้นดู

    "อ๋อ รอยสักน่ะ ตอนปิดเทอมหน้าร้อนที่แล้วฉันกลับบ้านที่ญี่ปุ่น เลยแอบไปสักมา เพิ่งมารู้ทีหลังว่าโรงเรียนเค้าห้ามสัก ก็เลยต้องไปเอาออก"

    "มันก็เลยเป็นแผลเป็นแบบนี้เหรอ น่ากลัวจังนะ >_<"

    "อืม อีกนานเลยกว่าจะหาย คราวหลังจะทำอะไรคงต้องคิดให้ดีๆ หน่อย ไม่งั้นแย่"

    โยชิพูดพลางลูบรอยแผลนั่นเบาๆ

    "ห้ามสักทุกจุดเลยเหรอ เอ่อ...ถ้าเป็นที่ที่มันแอบๆ ได้ล่ะ"

    ฉันถามเพื่อหาข้อมูลนะ ไม่ได้ทะลึ่งสักหน่อย //^o^//

    "ตรงไหนก็ไม่ได้ทั้งนั้นแหละ แต่ถ้าอาจารย์จับไม่ได้ก็รอดตัวไป" พี่เซจิตอบแทน

    อ๊าา~ เอาล่ะ ^O^ ฉันได้ข้อมูลอีกอย่างหนึ่งแล้ว

     

     

    กฏของรร. ข้อที่1 ห้ามนักเรียนชายทุกคนมีรอยสัก ไม่ว่าจะเป็นส่วนไหนของร่างกายก็ตาม

     

    ฉันหยิบสมุดที่พกไว้ในกระเป๋ามาจดยิกๆ ทันที

    "แล้วนี่เธอโทรหาคุณน้ารึยัง" พี่เซจิถามขึ้น

    "ยังเลยๆ จะโทรเดี๋ยวนี้แหละ"

    ฉันรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหาน้าณุตทันที

    "ถ้าอย่างนั้นฉันลงไปอาบน้ำก่อนล่ะ เดี๋ยวไม่ทันประชุมรวมตอนเก้าโมง"

    โยชิเอ่ยขึ้น แล้วลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าที่วางอยู่บนเก้าอี้เดินออกจากห้องไป

    เมื่อฉันบอกคุณน้าเรื่องค่ายฤดูร้อน (จอมปลอม) เรียบร้อยแล้ว ก็หันมาหาพี่เซจิด้วยสีหน้าละห้อย

    "เค้าอยากอาบน้ำง่ะ T^T"

    "เธอยังอาบตอนนี้ไม่ได้ ต้องรอตอนเก้าโมงก่อน ทุกคนจะไปประชุมรวมกันที่หอประชุมของโรงเรียน พอถึงตอนนั้นจะไม่มีคนอยู่ข้างบนเลย"

    "โห อีกตั้งครึ่งชั่วโมงแน่ะ ร้อนจะตายอยู่แล้วนะ"

    "อย่าบ่นเลยน่า เธอยังต้องอยู่ที่นี่อีกนานนะ หัดหูไวตาไวซะบ้าง ไม่อย่างนั้น ฉันจะซวย เข้าใจมั้ย!!"

    "รู้แล้วล่ะ พี่ใจร้าย TOT"

    ฉันทำหน้าเบ้ใส่พี่เซจิก่อนจะกระโดดไปที่โต๊ะคอมฯ พลางพิมพ์ข้อมูลที่เพิ่งได้มาใหม่ลงไป

     

    3. กิจวัตรประจำวัน (ตั้งแต่ตื่นจนถึงนอน)

     นักเรียนชายสามารถตื่นเวลาใดก็ได้ แต่ต้องทำกิจวัตรประจำวันให้เสร็จก่อน 9 โมงเช้า เพราะจะมีประชุมรวมที่หอประชุมของโรงเรียน

                ห้องน้ำของหอพักชาย รร.เซนต์โจ เป็นห้องน้ำรวม นักเรียนชายจึงต้อง...

     

    ก๊อกๆๆๆๆ...เสียงเคาะประตูดังขึ้น

    ฉันหันไปมองหน้าพี่เซจิอย่างรวดเร็ว เขาทำมือเป็นสัญญาณบอกให้เงียบก่อนจะเอ่ยปากถาม

    "นั่นใครน่ะ"

    "ฉันเอง...ฮันจินวอน"

    "อ๋อ จินวอนเองเหรอ เข้ามาสิ"

    อ๊าา~ ไอ้พี่บ้า ฉันยังไม่ทันซ่อนตัวเลยนะ ไปอนุญาตสุ่มสี่สุ่มห้าได้ยังไงกันเล่า >_<

    ฉันขยับปากจะร้องห้ามพี่เซจิ แต่ไม่ทันแล้ว คนที่ชื่อบินว่อนอะไรนั่นเปิดประตูเข้ามาละ แล้วเขาก็ผงะทันทีที่เห็นหน้าฉัน

    "เฮ้ย!! ผู้หญิง OoO"

    "ไม่ต้องตกใจน่า นายล็อคประตูห้องก่อน แล้วเดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟัง"

    "อืมๆๆ"

    นายบินว่อนดันประตูปิดแล้วกดล็อคอย่างแน่นหนา ก่อนจะเดินมานั่งลงบนเตียงพลางจ้องหน้าฉันราวกับเห็นตัวประหลาด

    "นี่น้องสาวฉันเอง ชื่อโมจิ ยัยนี่จะเข้ามาหาข้อมูลรายงานเรื่องโรงเรียนประจำชายน่ะ ก็เลยจะมาอยู่ด้วยสักพัก" พี่ชายฉันแนะนำ

    "งั้นเหรอ" นายบินว่อนขมวดคิ้ว

    "แล้วนายไม่กลัวเจโรมมันจับได้รึไง หมดอนาคตเลยนะเฟ้ย"

    "อืมก็กลัวอยู่ แต่เรื่องนี้จะเป็นความลับนะ นายห้ามบอกใครเด็ดขาด เข้าใจมั้ย!!"

    "แม้แต่จีวูเหรอ " นายคนนั้นถามขึ้นอีก

    ช่างอยากรู้อยากเห็นซะจริง ผู้ชายอะไร นิสัยเหมือนผู้หญิงเป็นบ้า เฮอะๆ...

    "บอกจีวูได้คนเดียวพอ เรื่องนี้จะมีแค่ฉัน โยชิ นาย แล้วก็จีวูเท่านั้นที่รู้ ตกลงตามนี้นะ"

    "อืม โอเค" นายนั่นพยักหน้าหงึกหงัก

    "สัญญานะเว้ย" พี่เซจิถามอีกเพื่อความมั่นใจ

    "เฮ้ย!! นายไม่ไว้ใจฉันเรอะ ฉันสาบาน...ด้วยเกียรติของลูกผู้ชาย โอเคป่ะ"

    "เออดีๆๆ"

    พี่เซจิยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะหันมาทางฉันที่ยังนั่งตะลึงเป็นหมาเห็น UFO อยู่ OoO

    "นี่คือฮันจินวอน เพื่อนสนิทพี่เอง ไอ้นี่มันอยู่ห้องข้างๆ เราน่ะ อยู่กับน้องชายฝาแฝดที่ชื่อฮันจีวู"

    อ่า~~ ชื่อจินวอนหรอกเหรอ ฉันคิดว่าบินว่อนซะอีก แหะๆ ^^'

    "ทำไมชื่อแปลกกันจัง เป็นลูกครึ่งเหรอ"

    "อืมใช่ เกาหลีน่ะ... ในนี้ก็มีแต่ลูกครึ่งทั้งนั้นแหละ" จินวอนตอบยิ้มๆ

    "อ๋อค่ะๆ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"

    ฉันยื่นมือออกไปข้างหน้า จินวอนเองก็ยื่นมือมาสัมผัสกับฉัน อ๊า~ มือเขานิ่มเป็นบ้าเลย น่าอายชะมัด ฉันสิมือสากยิ่งกว่าฝ่าเท้าซะอีก //^o^//

    "เช่นกัน ยังไงก็ระวังตัวหน่อยนะ ที่นี่มันอันตราย ถ้ามีอะไรให้ฉันช่วยได้ก็บอกมา ยินดีเสมอ"

    "ขอบคุณค่ะ ^_^"

    ฉันยิ้มหวานพลางสบตากับเขา โอ๊ะโอ...จินวอนเป็นผู้ชายที่หน้าสวยมาก ดวงตากลมโต ขนตางอนเป็นแพ ทรงผมซอยยาวระต้นคอ ริมฝีปากสีชมพูจางๆ ฉันว่าเขาหน้าหวานกว่าทัคกี้อีกนะเนี่ย อ๊ายย...ชอบผู้ชายแบบนี้จัง ^o^

    "เฮ้ย ปล่อยมือน้องฉันได้แล้วไอ้จิน..."

    พี่เซจิโวยพลางเดินมาดึงมือเราสองคนออกจากกัน

    "นายมีธุระอะไรก็ว่ามา"

    "ฉันจะขอยืมวีซีดีคอนเสิร์ตวงไซโคไปดูหน่อยนะ เห็นจีวูบอกว่านายแอบดอดออกไปซื้อมาเมื่อสองวันก่อน"

    "อ๋อ ได้สิ"

    พี่เซจิพยักหน้าแล้วเดินไปค้นในลิ้นชักให้ ฉันนั่งมองหน้าจินวอนจนเพลิน รู้สึกถูกชะตากับนายคนนี้เอามากๆ ถ้าเขาเป็นผู้หญิง เขาคงจะสวยกว่าฉันแน่ๆ เลย เอ๊ะ!! ให้ตายเถอะ...ไม่แน่นะ...บางทีเขาอาจจะเป็นเกย์แล้วแอบปิ๊งพี่ชายฉันอยู่ก็ได้

    ไม่ได้การล่ะ...แบบนี้ต้องสืบให้รู้ดำรู้แดงอย่างน้อยๆ ฉันจะได้มีเรื่องไว้เขียนในหัวข้อความรักของนักเรียนชายไงล่ะ อิๆๆ แล้วถ้าจินวอนแอบชอบพี่ชายฉันอยู่จริงๆ ล่ะก็...เตรียมปลูกไร่แห้วได้เลย เพราะพี่ชายฉันเป็นแมนร้อยเปอร์เซนต์แน่ๆ ฉันมั่นใจ แต่เรื่องแบบนี้ยังฟันธงไม่ได้หรอก ต้องดูกันต่อไปโฮะๆ งานนี้สนุกแน่ อิๆๆๆ ^O^



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×