ปฏิหาริย์เมืองเพรซดอดจ์ - นิยาย ปฏิหาริย์เมืองเพรซดอดจ์ : Dek-D.com - Writer
×

    ปฏิหาริย์เมืองเพรซดอดจ์

    "ฉันต้องมาอยู่ในเมืองชื่อแปลกๆ บ้านสวนที่มองเห็นภูเขาแปลกๆ แถมยังต้องมาอยู่บ้านเดียวกับผู้ชายที่มีเพื่อนสนิทเป็นคนแปลกๆซะเนี่ย ฉันต้องเจอกับอะไรแปลกๆไปถึงเมื่อไหร่ ฉันอยากกลับบ้าน ฉันอยากกลับไปเรียน ต่อไปฉันจะไม่บ่นว่าอยากพักแล้ว!!!"

    ผู้เข้าชมรวม

    97

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    12

    ผู้เข้าชมรวม


    97

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    2
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  3 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  21 พ.ค. 61 / 18:01 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เปิดประตู ไปพักใจ



    คุณเคยคิดไหม ว่าการเปิดประตูบานเดิมในแต่ละครั้ง อาจจะไม่ได้เปิดไปเจอที่เดิมทุกครั้งไป 
    เพราะอาจจะมีประตูที่พาคุณไปสู่อีกโลกนึงก็ได้

    "ฉันต้องมาอยู่ในเมืองชื่อแปลกๆ บ้านสวนที่มองเห็นภูเขาแปลกๆ 
    แถมยังต้องมาอยู่บ้านเดียวกับผู้ชายที่มีเพื่อนสนิทเป็นคนแปลกๆซะเนี่ย 
    ฉันต้องเจอกับอะไรแปลกๆไปถึงเมื่อไหร่ 
    ฉันอยากกลับบ้าน ฉันอยากกลับไปเรียน 
    ต่อไปฉันจะไม่บ่นว่าอยากพักแล้ว!!!"


    พีช หญิงสาว นักศึกษาแพทย์ปี2 ที่กำลังจะนอนแผ่อยู่ในห้องหลังจากอดหลับอดนอนอ่านหนังสือสอบมาหลายคืน แต่ทันใดนั้นข้างนอกประตูตรงโถงทางเดินของหอพัก กลับมีเสียงลากบางอย่างที่ดูแปลกกว่าปกติ พีชเปิดประตูออกไปดู แต่ไม่พบอะไร เมื่อกลับมาที่ประตูห้อง เธอบิดลูกบิดเข้าห้องตามปกติ แต่เมื่อเดินเข้ามาสิ่งที่เห็นกลับเป็นถนนเปลี่ยวๆซะงั้น 




    ชิน เด็กหนุ่ม นักศึกษาสถาปัตปี2 ที่อยู่ดีๆแม่ก็พาเด็กผู้หญิงที่ไหนไม่รู้มาอยู่ในบ้านด้วยซะงั้น แถมให้มาอยู่ห้องตรงข้ามอีก แต่ถ้าแม่อยากให้ดูแลคนแปลกๆนี่ก็ได้ ขอแค่อย่ามารุกล้ำพื้นที่ความสงบของผมก็พอ แต่ถ้าแม่จะให้มองเป็นน้อง...ก็คงไม่ไหว 


    แมกซ์ เด็กหนุ่ม นักศึกษาสถาปัตปี2 เพื่อนสนิทของชิน ที่ตัวติดกับเพื่อนเหมือนเป็นกางเกงใน  ยายพีชนั่นเป็นใครมาจากไหนฉันไม่สน แต่ฉันไม่มีทางให้มาล่อลวงชินเพื่อนรักฉันได้หรอก ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน ทำอะไร ฉันจะคอยจับตาดูเธอไว้ 

    " ตอน 1+2 จะเป็นท้าวความเรื่อง เรื่องราวพระนางจะเริ่มที่ตอน3 "

    ฝากจากใจคนเขียน 

    เรื่องนี้เป็นเรื่องที่จินตนาการของเราล้วนๆ คิดได้ตอนนอนอยู่ในห้องที่หอ แล้วได้ยินเสียงคนที่เดินผ่านหน้าประตูห้องเป็นประจำ  ถ้าเราเขียนเรื่องแรก ถ้ามีอะไรผิดพลาด ขอโทษด้วยนะคะ 

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น