ก่อนเริ่มเรื่อง
เชื่อว่าหลายคนคงมีของวิเศษ ที่จะพาคุณกลับไปในความทรงจำ บางคนอาจจะเป็น เพลง เพลงหนึ่ง ไดอารี หรือสิ่งของ สำหรับเรางานเขียน คือของวิเศษที่พาเรากลับไปในวันวาน ที่แทบไม่เหลืออยู่ในความทรงจำ ทุกครั้งที่เปิดขึ้นมาอ่าน เราจะพบกับความแปลกใจ เราเคยทำแบบนี้ด้วยหรอว่ะ หรือคิดไงเนี้ยถึงไปเขียนแบบนั้น มันดูบ้ามาก แต่มันก็คือครั้งหนึ่งของตัวเรา ณ อดีตที่ลงมือเขียนด้วย ประสบการณ์ เรื่องราวที่เราพบเจอตอนนั้น หากจะให้กลับไปเขียนแบบเดิมก็คงเขียนไม่ได้อีกแล้ว เพราะเมื่อเวลาผ่านไป ความคิดของเราก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ทิ้งไว้แต่งานเขียนเก่าที่พาเราสู่ความทรงจำในวันวาน ... Let the memory live again
ทำไมจึงชื่อ ณ ปรารถนา
ณ ปรารถนา ไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆกับเนื้อเรื่องเลย แต่เป็นชื่อของไฟล์หนึ่งในคอม เมื่อนานมาแล้ว ไฟล์นี้เป็นไฟล์ที่เอาไว้เก็บเรื่องสั้นต่างๆที่เขียนขึ้นตั้งแต่มัธยม ตอนตั้งชื่อว่า ณ ปราถนา เพราะว่านักเขียนดังๆส่วนใหญ่ชอบมีตัวย่อ เช่น เจเค โรลลิ่ง หรือ ว.วินิจฉัยกุล เราเองก็อยากมีตัวย่อบ้าง เพื่อจะฟังดูเท่ห์ ดูดังแบบพวกเขาบ้าง แต่ชื่อเราเอาไปย่อก็ฟังดูตลก เลยใช้ ณ แล้วกัน เพราะฟังแล้วไม่แปลกหูเกินไป เพราะภาษาไทยก็มีการใช้ ณ อยู่แล้ว อย่าง ณ ที่นี้ เป็นต้น แต่ปัญหาก็ยังตามมา เราจะ ณ อะไรดีล่ะ ด้วยความที่ตั้งใจให้เป็นไฟล์รวมงานเขียน ที่เกิดขึ้นจากความอยากเขียนของเราล้วนๆ เลยเอาเป็น ณ ปรารถนา ล่ะกัน ถือว่าเป็นที่ที่เราปรารถนาจะคลิ๊กเข้ามาในคอม และสรรคสร้างเป็นงานเขียนของเราเอง
ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านจากใจ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น