ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic the Prince of tennis + ไอเท็มพาวุ่น ชุลมุนเวทย์มนตร์รัก

    ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 6 จุดเริ่มต้นของคู่ (รัก) ปาท่องโก๋ -*-

    • อัปเดตล่าสุด 12 ธ.ค. 49


    "  เห็นทีจะไม่ได้หรอกจ้ะ  เรียวมะคุง  เพราะว่าจากนี้ต่อไป  ฉันจะอยู่กับเรียวมะคุงตลอดไปเลยล่ะจ้ะ ^^  "

    T T ฮือ~~~  ฉันไม่นึกว่าคำพูดบ้าๆที่ออกมาจากปากของฉันมันจะกลายเป็นเรื่องจริงไปซะได้   เพราะหลังจากนั้น...

    ไอ้ร่างบ้าของฉันมันก็เกาะเรียวมะคุงหนึบยิ่งกว่าบาทาตุ๊กแก  =__=

    "  เรียวมะคุง  ฉันไปเก็บแร็กเก็ตด้วยคนนะ  ^^  "   แล้วฉันก็กอดคอเรียวมะคุงไป   แต่ถ้าให้ถูก  ฉันว่าฉันแทบจะขี่หลังเรียวมะคุงได้แล้วมั้ง  -_-;;;

    "  แล้วทำไมฉันต้องไปกับเธอด้วยล่ะ  "  เรียวมะคุงหันมาถามด้วยสีหน้างงนิดๆ

    "  แหม  เรียวมะคุง...   ก็ฉันชอบเรียวมะคุงนี่นา  เราก็ต้องไปด้วยกันสิ  "   ฉันทำตาน่าสงสารเหมือนลูกหมาตกน้ำ  เอ๊ย!  ลูกหมาตัวเล็กๆที่น่ารัก  แต่ทำไมเหตุผลมันแหม่งๆง่ะ  -_-

    "  แต่เรียวมะคุงไม่ได้ชอบเธอซักหน่อย   แล้วเธอก็ไม่ใช่แฟนเรียวมะคุงด้วย  "  เสียงพวกผู้หญิงที่ฉันจำได้รางๆว่าเป็นสมาชิกแฟนคลับเรียวมะคุงดังขึ้นท่ามกลางเสียงซุบซิบของเซงาคุมุง

    "  ต้องเป็นแฟนกันถึงจะไปด้วยกันได้เหรอ?  "  ฉันถามไปด้วยสีหน้าไร้เดียงสา

    "  นี่เธอ  คิดจะกวนประสาทกันเหรอ  "  หนึ่งในแฟนคลับถามขึ้น

    "  เปล่านะ  ก็ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ   เรียวมะคุงกับฉันก็...  "   ฉันเอาแก้มไปแนบแก้มเรียวมะคุง  แล้วก็ตะโกนออกมาว่า

    "  เป็นแฟนกันตั้งแต่วันนี้เลยนะ !!!  ^^  "

    "  .............  "   เรียวมะคุงเงียบ

    "  ......OoO.......  "   แฟนคลับเงียบ

    "  ......OoO.......  "   เซงาคุมุงเงียบ

    "  ตกลงตามนี้นะ !!   ^^  "  ฉันตะโกนอีกที  เป็นอันจบพิธี

    T T   อ๊ากกก!!!   ฉันไม่รู้จะเอาหน้าไปมุดไว้ที่ไหนแล้วววววว  TTOTT


    และใน  1  ชั่วโมงต่อมา  ข่าวนี้ก็แพร่กระจายไปทั่วโรงเรียน...

    "  นี่เธอ  รู้ข่าวมารึยัง  "

    "  ข่าวลือที่ว่าริวซากิ  ห้อง 1  กับเอจิเซ็นคุง  ห้อง 2  คบกันน่ะเหรอ  "

    "  ใช่  ได้ข่าวว่าริวซากิเป็นคนขอเป็นแฟนเลยด้วยนะ  "

    "  แล้วเอจิเซ็นไม่ว่าอะไรเหรอ  "

    "  ใครจะไปรู้  เอจิเซ็นคุงน่ะ  ไม่ค่อยแสดงออกมาอยู่แล้วว่าคิดอะไรอยู่  "

    แม้ว่าฉันคันปากอยากจะเถียงออกไปว่า  -O-ฉันไม่ได้อยากทำอย่างนั้นซักหน่อยนะเจ้าพวกบ้า-O-   แต่ฉันก็ไม่อาจปฏิเสธข่าวลือที่ว่านั่นได้เพราะสองเหตุผลใหญ่ๆมันค้ำคอ

    เหตุผลหนึ่งก็คือ  ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้ในเวลานี้   และอีกเหตุผลหนึ่ง...

    !!!จะไปปฏิเสธใครได้  ในเมื่อฉันก็ยังเกาะติดเรียวมะคุงอยู่ด้วยท่าทาง(ยั่วยวน?)อย่างนี้  =[]=

    "  ริวซากิ  เธอมาทำอะไรให้ห้องเรียนนี้ห๊า!!!  เธออยู่ห้องอื่นไม่ใช่รึไง!!!  "  อาจารย์สอนคณิตศาสตร์ตะโกนข้ามห้องมาหาฉันที่นั่งอยู่ติดกับเรียวมะคุงแบบแนบชิดสนิทสนม  -_-;;;

    แล้วเพื่อนๆในห้องของเรียวมะคุงทุกคนก็หันมามองเรา...

    โปรดอย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้น T T

    "  ถ้าอย่างนั้น  หนูขอย้ายมาอยู่ห้องนี้ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเลยแล้วกันนะคะ   อาจารย์ ^^  "

    ไอ้ร่างบ้าของฉันขยับยิ้มอย่างใสซื่อไร้เดียงสา

    "  ออกไป!!!  "

    แล้วฉันก็ถูกโยนออกมานอกห้องพร้อมๆกับเรียวมะคุงที่ทำหน้าเย็นชาอย่างเห็นได้ชัด  T T

    เรียวมะคุงงง  ฉันขอโทษษษ  TT/\TT

    "  พอใจรึยัง  "  เรียวมะคุงหันมาถามฉันด้วยสีหน้าเย็นชายิ่งกว่าเดิม

    "  ระ...เรียวมะ...คุง...ฮึก...ฮึก...  "  ฉันเริ่มเกิดอาการบ่อน้ำตาตื้นขึ้นมาทันใด   และแล้ว...

    "  โฮ~~~~~~เรียวมะคูงงงงTTOTT  "  เขื่อนก็แตก -_-;;;

    "  เฮ้ย!!  ระ..ร้องไห้ทำไม  "  เรียวมะคุงรีบหันมาดูฉันที่ยืนแหกปากร้องไห้ลั่นตึก

    "  กะ...ก็ฉัน..ฮึก...ไม่ได้ตั้งใจ..ฮึก..นี่นา..."  ฉันร้องไห้ไป  สะอึกไป  พูดไป  แล้วก็สูดน้ำมูกตัวเองไป  =_=   "...ไม่ได้อยากให้..ฮึก..เรียวมะคุง...โดนไล่ออก...นอกห้อง...ฮึก..  "

    ตอนนี้  ทุกคนที่ผ่านไปผ่านมาเริ่มหันมามอง

    "  ฉะ...ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแกล้งเรียวมะคุง...ฮึก..จริงๆนะ...โฮ~~~~~TTOTT  "   แล้วเขื่อนก็แตกอีกรอบ

    เสียงซุบซิบก็เริ่มดังขึ้นอีกทันที

    "  อะไรกัน  เอจิเซ็นทำริวซากิร้องไห้เหรอ  แย่จังเลยนะ  "

    "  เป็นผู้ชายแท้ๆ  ทำผู้หญิงร้องไห้ได้ยังไง  "

    เพียงแค่นั้น   เรียวมะคุงก็ลากฉันไปลงบันไดไปทางสนามเทนนิสทันที  =__=

    "  เรียวมะคูงงง!!!TTOTT  "  แต่ฉันก็ยังคงแหกปากร้องไม่เลิกรา  ขอยาอมโบตันมิ้นบอลหน่อยค่าาา  เสียงแหบแล้วววว  -O-

    "  อ้าว!!  เฮ้ย!!  นั่นเจ้าเปี๊ยกนี่นา  เจ้าเปี๊ยกกกก!!!  "  เสียงรุ่นพี่โมโมชิโระ  หรือรุ่นพี่โมะโมะแห่งเซงาคุผู้โด่งดัง ( ด้านนิสัยชอบก่อปัญหา-_-;;; )  ดังขึ้น

    "  รุ่นพี่...  "  เรียวมะคุงกำลังจะฉุดกระชากลากถูฉันไปอีกที   แต่รุ่นพี่โมะโมะก็อาศัยความเร็วมาถึงตัวเรียวมะคุงก่อน  เรียวมะคุงจึงได้แต่ถามออกไปกลบเกลื่อน  "  ไม่เรียนหรือไงฮะ  "

    "  ฉันโดนครูไล่ออกจากห้องเพราะแอบกินขนมน่ะ  ^^  "  รุ่นพี่โมะโมะยิ้มแห้งๆ

    "  เรียวมะคูงงง~~~T O T  "  ส่วนฉันก็ยังคงแหกปากร้องต่อไป

    "  อะ...อ้าว  เจ้าเปี๊ยก  ทำสาวร้องไห้ซะแล้วเหรอเนี่ย  ^^  "  รุ่นพี่โมะโมะก้มลงมองฉัน

    "  นี่มันริวซากิ  ซากุโนะนี่นา  นี่ๆเจ้าเปี๊ยก  แอบนอกใจเค้าเหรอ  *W*  "  แล้วรุ่นพี่โมะโมะก็ตบบ่าเรียวมะคุงอย่างสนิทสนม   เอ่อ...รุ่นพี่คะ  ช่วยพูดให้เคลียร์ด้วยนะคะว่าใครนอกใจใคร   เพราะฟังเหมือนเรียวมะคุงนอกใจรุ่นพี่ชอบกลน่ะค่ะ  เหอๆๆ  ^^

    "  ผมเปล่านะฮะ  นี่  หยุดร้องได้แล้ว   เสียงมันน่ารำคาญนะ  "  เรียวมะคุงปฏิเสธรุ่นพี่  แล้วหันมาพูดกับฉัน

    "  โฮ~~~~ TTOTT  "

    "  ว้า~~  เจ้าเปี๊ยก  นายนี่ปลอบสาวไม่เก่งเลยนะ  "

    "  ก็แล้วจะให้ผมทำยังไงล่ะครับ  "  เรียวมะคุงถามด้วยความรำคาญ

    "  ก็... "  แล้วรุ่นพี่ก็กระซิบอะไรบางอย่างกับเรียวมะคุง  แล้วก็โบกมือบ๊ายบายลาไป   "  ฉันไปก่อนนะ  จะไปเล่นอะไรแก้เซ็งซักหน่อย  ว่างตั้ง 2 คาบโน่นแน่ะ  เจอกันตอนเย็นนะเจ้าเปี๊ยก  "

    "  ผมไม่ทำอะไรน่าอายอย่างนั้นแน่ๆรุ่นพี่  "  เรียวมะคุงบ่นพึมพำกับตัวเอง

    "  O_O  "  ฉันยื่นหน้าเข้าไปด้วยความสงสัย  แล้วพอเรียวมะคุงหันมา  ฉันก็เขื่อนแตกเช่นเดิม  -__-;;;

    ตอนนี้ฉันรู้แล้วล่ะ  ว่าที่ไอ้ร่างบ้านี่ร้องมาทั้งหมดมัน...

    มารยาสาไถชัดๆ!!!  =__=

    "  โฮ~~~ "

    "  จะให้ฉันทำยังไงถึงจะหยุดร้องล่ะ  "

    "  โฮ~~~~~  "  ฉันยิ่งร้องหนักกว่าเดิม

    "  เธออยากได้อะไรฉันให้เลย -__-;;;  "  เรียวมะคุงพูดพูดด้วยความรำคาญ

    ถ้างั้น...  ฉันขอความบริสุทธิ์ของเรียวมะคุงละกันนะจ๊ะ  หุหุหุ  ^^  ( ไอ้บ้ากาม -_-;;; : คนเขียน )

    "  จริงเหรอเรียวมะคุง  "  น้ำเสียงสดใสขึ้นทันตาเห็น

    "  ..... "  เรียวมะคุงมองงงๆ  แล้วก็ตอบ  "  อืม... "

    ฉันเอนหัวไปพิงไหล่เรียวมะคุงอย่างถือวิสาสะ

    "  ฉันขอ...ให้เรียวมะคุงอยู่กับฉันตลอดเวลาและตลอดไป  เท่านี้ก็พอแล้วล่ะ  "


    "  กรี๊ดดด!!!  โรแมนติกชะมัดเลย  "

    เสียงดังขึ้นจากทางหลังพุ่มไม้   แล้วเมื่อฉันหันไปดูก็พบว่าพวกรุ่นพี่ชมรมเทนนิสยืนประสานเสียงกัน  โดยมีรุ่นพี่โมะโมะเป็นคนนำ

    "ระ...รุ่นพี่ /////  "  เรียวมะคุงรีบลุกขึ้น  แต่โดนมือที่เหนียวยิ่งกว่าบาทาตุ๊กแกของฉันรั้งไว้จึงต้องนั่งลงแต่โดยดี  " มะ...มาตั้งแต่เมื่อไหร่ฮะ  "

    "  หมดคาบหนึ่งล่ะ  โมโมชิโระเป็นคนขึ้นไปตามน่ะ ^^  "  รุ่นพี่ฟูจิผู้ยิ้มแย้มเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดี  โดยมีรุ่นพี่เท็ตสึกะยืนขยับแว่นอยู่ข้างๆ  ฉันว่าฉันเห็นรุ่นพี่แอบยิ้มด้วยนะ  =__=

    "  ฉันขอให้เรียวมะคุงอยู่กับฉันตลอดเวลาและตลอดไป...เท่านี้ก็พอแล้วล่ะ  "  รุ่นพี่โมะโมะกับรุ่นพี่เอย์จิ  ประสานเสียงกันเลียนแบบที่ฉันพูดกับเรียวมะคุง

    "  น่าอิจฉาจังนะ  คนมีแฟนแล้วเนี่ย  "  รุ่นพี่โออิชิเดินเข้าไปตบไหล่เรียวมะคุง

    "  ช่ายๆ  "  รุ่นพี่โมะโมะลากเสียง   แล้วรุ่นพี่ที่เหลือซึ่งดูค่อนข้างเงียบขรึมก็หลบไปยิ้มคนละทาง

    "  พวกรุ่นพี่ก็รีบๆหาแฟนซักทีสิคะ  ^^  "  ฉันพูดอย่างอารมณ์ดี

    "  นั่นสินะ  ฉันจะไม่ยอมแพ้เจ้าเปี๊ยกเด็ดขาด  ต้องหาแฟนให้ได้  "  รุ่นพี่โมะโมะพูดอย่างมาดมั่น

    "  ยังไงก็เถอะ  ขอต้อนรับคู่รักใหม่แห่งชมรมเทนนิสนะ  "  รุ่นพี่ฟูจิพูด

    "  ผะ...ผมไม่ได้...  "  เรียวมะคุงตั้งท่าจะปฏิเสธ  แต่เมื่อรุ่นพี่อินูอิชูเหยือกที่มีน้ำสีประหลาดๆเต็มเหยือกออกมา  เรียวมะคุงก็ตอบตกลงทันที  "  ก็ได้ฮะ... "

    " ฮ่าๆๆๆๆ  " รุ่นพี่ทุกคนหัวเราะอย่างอารมณ์ดี  แล้วหิมะก็โปรยปรายลงมาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวเป็นการเริ่มฤดูหนาวของเซงาคุ

    "  ขอต้อนรับคู่รักแห่งฤดูหนาวของชมรมเทนนิสเซงาคุ!!!  "   รุ่นพี่ทุกคนประสานเสียงกันอีกรอบ  พลางมองดูหิมะที่ร่วงลงมาจากท้องฟ้า


    "  นี่พวกเธอ!!!  ขึ้นมาเรียนกันได้แล้ว!!!  อยากโดนหักคะแนนกันใช่มั้ย!!!   "  เสียงอาจารย์ดังขึ้นทำลายบรรยากาศโรแมนติก

    "  ไปแล้วคร้าบบบบ   อาจารย์...  "

    รุ่นพี่ทุกคนรีบวิ่งเข้าไปชั้นเรียนของตน   โดยมีฉันที่เกาะแขนเรียวมะคุงตามหลัง

    คู่รัก (ปาท่องโก๋)  คู่ใหม่แห่งชมรมเทนนิสเซงาคุได้ถือกำเนิดขึ้นแล้ว!!!  ^O^

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×